خواب آتش گرفتن خانه

خواب رانندگی با اتومبیل

خواب غرق شدن در آب 

دیدن خون در خواب

سقوط در خواب

موسسه ملی خواب در آمریکا، 18 متخصص دارد که 320 مقاله را غربال کرده اند تا نسخه بروزی از توصیه های مربوط به مدت زمان خواب ارائه دهند. مقالات براساس قدرت مطالعات، از بین 2412 مقاله انتخاب شده اند.

به هنگام ارائه توصیه های خود، متخصصان، منافع سلامت را نیز در نظر گرفتند اما خطرات مربوط به خواب را نیز بررسی کردند. خواب خیلی کم در طول چند شب، باعث خستگی، عدم تمرکز،‌افسردگی، اضطراب و در صورت تداوم، خطر بالای دیابت،‌ فشار خون بالا و چاقی می شود. خواب خیلی زیاد با همان مشکلات رودر روست.
راه حل
بنابراین، چه میزان خواب صحیح است. راهنماییهای جدید نه تنها میزان خواب را توصیه می کنند بلکه بیان میدارند که چه میزان خواب برای چه سنی توصیه می شود. کودکان سنین شش تا نه سال نیازمند 11 ساعت خواب شبانه هستند اما هفت تا هشت ساعت نیز می توانند این خواب را داشته باشند. نوجوانان نیازمند هشت تا ده ساعت خواب هستند. هفت ساعت خواب می تواند برای بعضی ها خوب باشد اما خواب بیش از 11 ساعت در روز می تواند برای سلامت آنها خطرناک باشد اگرچه برخی در طول بلوغ نیازمند خواب بیشتر هستند.
دکتر لیدیا دان کارلوس از دانشگاه لویولای شیکاگو، یکی از متخصصان در این زمینه است که بیان می دارد ریتم شبانه روزی نوجوانان متغیر است تا شب حس خواب آلودگی داشته باشند و دیرتر بیدارشوند. این یک پدیده عادی است. او هشدار می دهدکه نوجوانان باید سعی داشته باشند خواب روزانه کافی داشته باشند به جای اینکه در پایان هفته این کار را انجام دهند. او می گوید، هرگز نمی توانید خواب از دست رفته را جبران کنید.
بزرگسالان بین 18 تا 64 سال، نیازمند هفت تا نه ساعت خواب شبانه هستند اما برخی شش ساعت می خوابند. برای افراد بالای 65 سال، میزان خواب توصیه شده بین هفت و هشت سال می باشد اگرچه برخی خواب پنج ساعتی دارند (اغلب زود بیدار می شوند و در طول روز چرت می زنند).
این توصیه ها براساس تحلیل کاملی از مطالعات می باشند. متدلوژیها متغیرند- برخی براساس میزان خواب گزارشی توسط مردم می باشند و برخی براساس تحقیقات صورت گرفته در شرایط آزمایشگاهی می باشند.
متخصصان به کیفیت خواب یا معماری آن توجهی ندارند. برخی از مردم احتمالا کمتر از میزان گفته شده بخوابند چون خواب با کیفیت بالایی دارند.
دان کارلوس می گوید که تحقیق در زمینه خواب لازم است. ما یک سوم زندگی خود را در خواب سپری می کنیم اما درباره آن چیز خیلی کمی می دانیم. دانستن اینکه چه میزان باید خوابید، شروع خوبی است.

وزش دستگاه تهویه ی هوا (AC) در تابستان در زمان خواب راحت در زیر یک یا دو پتوی ضخیم و مخملی برای برخی افراد ، احمقانه به نظر می رسد؛ ولی برای بقیه ...این دقیقا چیزی است که دکتر برای استراحت شبانه ی مطلوب سفارش کرده است. بسیاری از مردم عاشق خوابیدن در زیر پتوی ضخیم هستند در حالی که تهویه را در وسط تابستان روشن کرده اند. آنها اغلب به خاطر اتلاف انرژی ، از این مساله انتقاد می کنند ولی شواهد علمی این رویه ی متناقض را تایید می کنند.

بررسی ها چهار دلیل را برای این افراد که جرات می کنند زیر پتوی ضخیم در تابستان با تهویه ی روشن بخوابند ، بیان می کند . این منطق به راحت طلبان محکوم علاوه بر افراد بدبین گیج ، کمک می کند. تا آخر این مقاله شما شاید به این فکر کنید که آیا باید روی  پتوی سنگین نیز سرمایه گذاری کنید یا نه.(سیارک)

1. اهداف ریلکسیشن و کمک به خواب

عجیب به نظر می رسد که خوابیدن در زیر پتوی ضخیم با تهویه روشن ،  دارای اثر  آرام کننده است. سیگنال های افزایش وزن به مغز ، مواد شیمیایی مثل سروتونین ، ملاتونین و دوپامین آزاد می کند. آنها به عنوان انتقال دهنده های عصبی تنظیم کننده ی وضعیت روانی ، ادارک حسی و خواب عمل می کنند. این مواد آرام بخش دارای داروی مسکن هستند که خواصی را تسکین می دهند که ریلکسیشن را در سراسر بدن تحریک کرده و ناراحتی های بی خوابی را رفع می کند.

پتو ی سنگین یک درمان موثر ، ایمن و طبیعی برای خواب عالی در محیط بسیار خنک فراهم می کند. دمای مرکز بدن کاهش یافته و  خواب با خمیازه های فراوان را فرا می خواند.

دکتر آلیس هوگلند ، مدیر خدمات بی خوابی در مرکز اختلالات واحد خواب در راچر استر ان وای ،  توضیح می دهد که " این کاهش دمای بدن باعث به خواب رفتن شما می گردد " .

پتوی سنگین به کمک یک خواب طبیعی کامل آمده چونکه فشار را به طور یکنواخت در سراسر بدن پخش می کند. مثل آغوش گرفتن محکم است که باعث امنیت ، حمایت ، آسودگی و آرام شدن شما می گردد.

طبق اظهارات " به این دلیل است که بسیاری از مردم دوست دارند در تابستان در جای هموار ، راحت تر بخوابند. خواب بهتر،  تمرکز ، سودمندی ، ارتباط ، عملکرد شغلی و سلامتی را بهبود می بخشد".

پتوهای سنگین ، تحریک لمس  فشار عمیق (DPTS) را  تنظیم می کند. لمس های خوشایند ، سیستم عصبی را تهییج می کند ؛  لمس های ملایم ولی محکم ، باعث آرامش می گردد. DPTS  اعصاب و ماهیچه ها را شل کرده و تنش را از بین می برد. این همان اثری را دارد که مادرتان شما را در آغوش می گرفته و به آرامی لمس می کرده و به پشت تان می زده تا احساس آرامش ، ایمنی و سکوت راحت به شما دست دهد.

2. به غلبه یا بهتر شدن مدیریت نگرانی های معروف سلامتی کمک می کند.

خواه از آن در تابستان با تهویه ی هوا ،‌ استفاده کنید خواه در پاییز ، زمستان یا بهار ، پتوهای سنگین تسکین لازم و مورد نیاز را برایتان فراهم می کنند. بسیاری از مسائل سلامتی دارای کاربرد مثبت هستند. برای بچه ها و بزرگسالان ، پتوهای سنگین اختلالات حسی ، عصبانیت ، تنش ، آگاهی و تمرکز را بهبود می بخشند. پتوهای سنگین نیز باعث تسکین مردان نظامی و زنان در مناطق جنگی و افرادی می شوند که زخمی ، بیمناک و دیوانه به خانه بازگشته اند.  

پتوی سنگین طبق گزارش ، کمک زیادی به حفظ حافظه ، فرایندهای سم زدایی ، درمان بیماری های مختلف ، تسکین نگرانی (مورد تایید مطالعات زیاد) ، افسردگی ، آسیب PTSD‌،‌پرخاشگری ، دردهای مزمن ، پارانویا و مشکلات عصبی دو قطبی می گردد.

کارمندان در شغل های پر تنش و تغییرات شیفت کاری ، افرادی در حال مبارزه با وحشت شبانه  طبق گزارش ، این علائم  به خاطر خوابیدن در زیر پتوی سنگین، در آنها کاسته شده.نگرانی های سلامتی دیگر  از طریق استفاده از پتوی سنگین ، برطرف یا بهتر شده است مثل :

• اختلال طیفی ADD/ADHD
• بیماری آلزایمر
• سندرم اسپراگر
• اختلال طیفی اوتیسم
• اختلالات دماغی (CP)
• دیوانگی
• سندرم دان
• اختلالات طیفی الکل در دوران جنینی (FASD)
• فیبرومالژیا
• جت زدگی
• حمله ی خواب
• بیماری پارکینسون
• علائم قبل از یائسگی و یائسگی
• اختلالات رشدی فراگیرنده (PDD,PDD-NOS)
• اختلال وابستگی واکنشی (RAD)
• سندرم بی قراری (RLS)
• درد ارتریت روماتیسمی
• اسکیزوفرنی
• اختلال حمله
• اختلال فرایند حسی (SPD)
• آپنه ی خواب
• آسیب ضربه ی مغزی (TBI)

3. آسودگی و آرامش در زمان خواب در اتاق به همراه فردی که دمای سرد را ترجیح می دهد

 زمانی که مساله ی دمای بدن مطرح میگردد. زمانی که همسر دارای طبع سرد است و شوهرش ترجیح می دهد که فقط لایه ی نازکی را در هوای  65 درجه  داشته باشد . یک هم اتاقی ، اتاق بسیار سرد را دوست دارد ؛ دیگری اتاق داغ و در حال برشته شدن را ترجیح می دهد. حتما باید تصمیم مشترکی را برای  این مشاجرات  بگیرید تا ارتباط تان ، به خوبی باقی بماند.

دمای بدن با ترموستات درونی تنظیم شده که در مغز قرار گرفته است- یعنی هیپوتالاموس. نیروهای دینامیکی مختلف به این مساله  نظارت دارد که دما بالا یا پایین رود ، یعنی استفاده از تجویز دارویی کلیه ، رقیق شدن خون ، دیابت ،سرطان ، فشار خون پایین ، گردش خون ضعیف . مقدار جرم ماهیچه ، عامل اصلی است. تقریبا یک سوم گرمای بدنتان ، از ماهیچه ها تولید می شود. زنان نسبت به مردان، ماهیچه های کمتری دارند .

سن نیز باعث تفاوت می شود . زنان تحت تاثیر گرمای ناگهانی و مختصر ناشی از منوپاز ( یائسگی) هستند . مردان نسبت به زنان بیشتر دستخوش بیماریهای گردش خون می شوند.

پر دون یونگ از موسسه ی مدیریت تسهیلات بین المللی می گوید ، " زنان بیشتر مستعد گرفتگی رگ های خونی می شوند ، که خون را در نزدیک مرکز پوست قرار می دهد که به معنای سردتر بودن است و مردان مخالف این قضیه هستند".

بنابراین جنسیت ، سن ، شرایط بدنی و ارجحیت های  شخصی روی چگونگی عملکرد هیپنوتیزم اثر می گذارد. بهترین راه حل ، یادگیری کنار آمدن با روشی است که در خدمت بهترین وضعیت برای افراد است. به خاطر مزیت های متعدد ، خواب در زیر پتوی سنگین حتی در تابستان با روشن کردن تهویه ی هوا ، یک تصمیم شگفت انگیز است. یک پتوی سنگین بدنبالش سردی ، و از بین رفتن کج خلقی و تنش می آورد.

4. کاهش وزن و مدیریت وزن

آیا خواب در بستر سرد در واقع برای شما بهتر است ؟ در اصل بر مبنای تحقیقات جدید اخیر است. دانشمندان کشف کرده اند خواب در دماهای سردتر ، سرعت متابولیسم شما را افزایش داده و سلامت کلی تان را بهبود می بخشد. به اعتقاد متخصصان  " تیره پیه " در بدن های سردتر ، افزایش می یابد. تیره پیه  ( اغلب به نام " چربی خوب") 300 برابر بیشتر گرما را در اندام های دیگر در بدن تولید می کند که در اصل باعث سوخته شدن بیشتر کالری ها می گردد و اضافه قند خون را رفع می کند.

یافته های علمی توسط موسسه ی ملی بهداشت ، برمبنای آزمایش انجام شده در وضعیت دمایی کنترل شده از این نظریه حمایت می کند که خواب در اتاق سرد وزن را کاهش داده و باعث مدیریت وزن می گردد.

دکتر فرانسیسکو اس سلی ، رئیس بخش های متابولیسم و غدد درون ریز دانشگاه منابع مشترک ویرجینیا گزارش کرده که " این ها همگی از مردان جوانان سالم آغاز می شود ولی فقط با خوابیدن در اتاق سردتر ، آنها به مزیت های متابولیسمی می رسند که اغلب ،‌ خطر دیابت و دیگر مشکلات متابولیسمی را در آنها را کاهش می دهد. "

تعجب آور نیست مردم عاشق خوابیدن در زیر پتوی سنگین با دستگاه تهویه ی هوا در تابستان باشند!

نکات اضافی

• یک اتاق سرد به شما کمک می کند تا مغز ، سرد و خنک باشد که برای یک خواب شبانه ، مطبوع است. طبق تحقیقات ، دمای اتاق را تا 65 درجه کاهش داده و چند لایه ...یا یک پتوی سنگین را روی خود بیندازید.
• پتوی سنگین را نباید فردی استفاده کند که از عمل جراحی بهبود یافته و دارای مشکلات قلبی عروقی ، کنترل دما یا چالش های تنفسی هستند مگر اینکه پزشک یا درمانگر حرفه ای ،  تایید کند.
• وزن پتوی پیشنهادی برای بزرگسالان طبق وزن بدن و ارجحیت شخصی خود ، 13-33‌ پوند است . مطالعات دانشمندان در ایالات متحده تایید می کند که " هرچه پتو سنگین تر باشد ، آسانتر به خواب می روید".

 سبک زندگیافرادی که بیش از هر چیز به سودآوری و بازدهی هر چه بیشترفکر می کنند ، یادآور جمله  "خواب برادر مرگ است"می باشد . درصورتی که بیخوابی و کم خوابی به معضل جهان   سرمایه‌ داری تبدیل شده و ظاهرا هر کس دیرتر و کمتر بخوابد برنده است  در این سیستم خواب کمتر ستایش می شود. 

اختلالات خواب

راهنمایی های روزانه برای خواب بهتر

تراپی آنلاین برای درمان بیخوابی

امروزه اشخاصی که مجبورند از یک کشور به کشوری دیگر و از یک قاره به قاره‌ای دیگر سفر کاری داشته باشند با بهم ریختگی چرخه خواب  روبرو می شوند تنظیم ساعت بیولوژیک بدنشان بهم می ریزد وبه اصطلاح دچار"پرواززدگی" (Jetlag) می شوند.به این افراد شش چرت 20 دقیقه ای در طول روز توصیه می شود اما واقعا این خوابیدن معادل شکنجه شدن می باشد.(سیارک)

کمبود خواب علاوه بر افزایش وزن باعث ناتوانی در یادگیری ، یبوست، ناراحتی های قلبی و اختلال در گردش خون می شود.

طبق پژوهشی جدید در کشور آلمان شاغلین این کشور تنها ۶ ساعت و ۴۹ دقیقه و ۴۸ ثانیه می خوابند و در این کشورمیانگین خواب نوزادها از سایر کشورها کمتر است. در بریتانیا نیمی از نوزادان از سنین بسیار پایین در بازه 6 تا 11 ماهگی با تبلت و گوشی بازی می کنند و این باعث تنش در زمان خواب نوزادان می شود.

چه میزان خواب نیاز داریم؟

چرا افراد خلاق زود می خوابند

اکنون شواهد علمی در دسترس است که چرا هرگز نباید با عصبانیت به خواب بروید

شاید شنیده باشید که برخی از سیاستمداران در شبانه روز، چهارتا پنج ساعت می خوابند یا مثلا لئوناردو داوینچی فقط یک ساعت ونیم در شبانه روز می خوابیده است اما همیشه این را در نظر داشته باشید که ما انسان های معمولی هستیم و نیاز به آرامش داریم ، باید سعی کنیم تا ساعت بیولوژیک بدنمان را به خوابیدن و بیدار شدن در زمان معینی عادت بدهیم و با صدای دلهره آور ساعت بزور از خواب  بیدار نشویم .(سیارک)

لاغری با خواب کافی

نمی توانید به خواب بروید یا خوب بخوابید؟ 6 محصولی که زندگی شما را تغییر می دهند.

علم توضیح می دهد که چرا مردم دوست دارند با پتوی سنگین و تهویه هوا روشن بخوابند؟

متخصص تغذیه به نام لیدز پین میگوید: گروهی از مواد غذایی هستند که باعث میشوند ما سریع خوابیده یا کیفیت خوابمان بهتر شود و خواب کافی و راحت داشته باشیم. ملاتونین (هورمونی که چرخه خواب و بیداری بدن را تنظیم میکند) و سروتوئین (یک ماده ی شیمیایی که خلق و خوی طبیعی بدن را تثبیت میکند) دو هورمون اصلی برای خواب کافی و راحت میباشند. غذاهای حاوی ملاتونین با تیریپتوفان (یک اسید آمینه‌ی ضروری که به بدن کمک میکند ملاتونین و سروتوئین ایجاد کند) و ویتامین B6 (که به ایجاد ملاتونین کمک میکند) در ایجاد یک خواب کافی و راحت و با کیفیت بسیار موثر هستند.

لاغری با خواب کافی

راهنمایی های روزانه برای خواب بهتر

تراپی آنلاین برای درمان بیخوابی

برای داشتن یک خواب خوب، زیاد خوردن ملاک نیست، مهم این است که به اندازه بخورید. خوردن بیش از 200 کالری در آخر شب موجب اختلال در خواب شما میشود.

در اینجا غذاهایی را نام میبریم که به شما کمک میکنند بهتر بخوابید.

اختلالات خواب

علم توضیح می دهد که چرا مردم دوست دارند با پتوی سنگین و تهویه هوا روشن بخوابند؟
   9.  گیلاس: کارشناسان اعلام نموده‌اند که گیلاس یا آلبالو خشک و آب گیلاس از ملاتونین بالایی برخوردار بوده، و اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی خوبی دارد. اگر از دردهای خاصی رنج میبرید، نوشیدن آب گیلاس یا آلبالو به طور روزانه درد شما را تسکین میدهد.

ترجمه  itrans.ir

در دسامبر سال ۱۹۶۳، دو پسر نوجوان ایده‌ای را برای پروژه علمی مدرسه مطرح کردند: آن‌ها تصمیم گرفتند تا جایی که ممکن است بیدار بمانند. آزمایشی که راه را برای کشفیات تازه در مورد اتفاقاتی که موقع خستگی در ذهن انسان می‌افتد، باز کرد.

روزهای آخر سال ۱۹۶۳در آمریکا بود؛ زمانی که حضور این کشور در جنگ ویتنام هر روز پررنگ‌تر می‌شد. رادیو ترانه "بیچ بویز" (Beach Boys، گروه موسیقی راک آمریکایی) را پخش می‌کرد و بچه‌های دبیرستانی به تعطیلات کریسمس رفته بودند. در این میان دو نوجوان برای آزمایشی برنامه می‌ریختند که حتی فکرش را هم نمی‌کردند تا این حد توجه‌ها را به خودش جلب کند.

آزمایش روز ۸ ژانویه ۱۹۶۴ به پایان رسید؛ رندی گاردنر ۱۷ ساله توانسته بود ۱۱ روز و ۲۵ دقیقه بیدار بماند.

بروس مک آلیستر، همکلاسی رندی که این ایده را مطرح کرده بود، می‌گوید آن‌ها صرفا برای پروژه آزمایش علمی مدرسه دست به این کار زدند. بروس و رندی که مثل همه نوجوانان هم سن و سال‌شان کنجکاو، خلاق و در عین حال به دنبال راهی برای خودنمایی بودند، تصمیم گرفتند رکورد بیدار ماندن را بشکنند. این رکورد در آن زمان به نام یک "دی جی" در هونولولو به ثبت رسیده بود. او موفق شده بود ۲۶۰ ساعت یعنی اندکی کمتر از ۱۱ روز بیدار بماند: "در این آزمایش ما اول می‌خواستیم تأثیر نخوابیدن بر توانایی‌های فراطبیعی را مورد بررسی قرار بدهیم. اما خیلی زود فهمیدیم چنین کاری ممکن نیست. پس تصمیم گرفتیم روی تأثیر کمبود خواب بر مهارت‌های شناختی، عملکرد بازیکن در زمین بسکتبال یا هر ایده دیگری که به ذهن‌مان می‌رسید کار کنیم."
برای تعیین این که کدام‌شان باید بیدار بماند، شیر یا خط انداختند. خطر از سر مک‌آلیستر گذشت و قرعه به نام رندی افتاد. بی‌تجربگی و سادگی این دو دانش‌آموز اما کار را برایشان کمی سخت کرد. آن‌ها به این که چطور باید در طول آزمایش رندی را زیر نظر بگیرند، فکر نکرده بودند. مک‌آلیستر می‌گوید: "ما احمق بودیم، جوان و احمق. من هم پا به پای رندی بیدار ماندم تا ببینم چه اتفاقاتی برایش می‌افتد... بعد از سه شب بی‌خوابی در حالی بیدار شدم که به دیوار تکیه داده بودم و داشتم روی آن یادداشت می‌نوشتم."

بروس و رندی به این نتیجه رسیدند که برای این آزمایش به یک نفر سوم نیاز دارند و به همین خاطر از دوست‌شان، جو مارسیانو کمک خواستند. کمی بعد از پیوستن مارسیانو به آن‌ها، ویلیام دمنت، پژوهشگر در زمینه خواب از دانشگاه استفورد هم به آن‌ها ملحق شد.

دمنت در حال حاضر استاد بازنشسته دانشگاه است اما در ۱۹۶۴ تازه تحقیقاتش در زمینه علم خواب را آغاز کرده بود، دانشی که آن زمان چندان شناخته شده نبود . او خبر این آزمایش را در یکی از روزنامه‌های سن‌دیگو خواند و تصمیم گرفت به آن بپیوندد. اتقاقی که دل والدین نگران رندی را کمی گرم کرد. دمنت می‌گوید: " آن زمان احتمالا من تنها انسان روی کره خاکی بودم که واقعا روی خواب تحقیق کرده بود. پدر و مادر رندی نگران بودند این آزمایش به سلامتی پسرشان لطمه بزند. چون هنوز جوابی برای این سوال که بیدار ماندن برای مدت طولانی ممکن است به مرگ منجر شود یا نه، پیدا نشده بود."
توانایی بشر برای بیدار ماندن، موضوعی است که بارها مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش‌ها بر روی حیوانات این نکته را مورد بررسی قرار می‌دهد که آیا استفاده از مواد شیمیایی یا استرس ناشی از بی خوابی بیشتر باعث مرگ آن‌ها می ‌شود یا خود بی‌خوابی. از جمله این آزمایش‌ها، آزمایشی بود که طی آن گربه‌ها بیدار نگه داشته شدند و در نهایت در روز پانزدهم مردند.

مک‌آلیستر معتقد است استفاده از مواد شیمیایی برای بیدار ماندن در طول آزمایش، نتیجه را مغشوش می‌کند: "رندی فقط گاهی اوقات نوشابه می‌خورد اما از دگزامفتامین، بنزفتامین و سایر داروهایی که آن زمان محبوب بودند خبری نبود."

تا چند روز بعد از پیوستن ویلیام دمنت به پروژه، رندی همچنان سرحال بود و به نظر نمی‌آمد مشکلی داشته باشد. اما با گذشت زمان، آزمایش‌هایی که آن‌ها روی رندی انجام می‌دادند نتایجی در پی داشت که هیچکدام انتظارش را نداشتتد. آن‌ها حس چشایی، بویایی و شنوایی رندی را زیر نظر داشتند و بعد از مدتی متوجه شدند توانایی‌هایی حسی و شناختی او دارد تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مک‌آلیستر خوب به یاد دارد رندی بعد از چند روز شروع به زدن چه حرف‌هایی کرده بود: "مجبورم نکنید آن را بو کنم. نمی‌توانم این بو را تحمل کنم."
در عین شگفتی اما عملکرد رندی در بسکتبال بهتر شده بود. دمنت می‌گوید: "از نظر بدنی کاملا روی فرم بود. بنابراین با بسکتبال، بولینگ یا چیزهایی از این دست او را بیدار نگه می‌داشتیم. اگر چشم‌هایش را می‌بست، فورا خوابش می‌برد." بیدار نگه داشتن رندی در شب‌ها برایشان بسیار سخت‌تر می‌شد چون هیچ کاری نبود که بتوانند انجام دهند.

وقتی همه این اتفاقات در جریان بود، توجه رسانه‌ها به این آزمایش هر روز بیشتر و بیشتر می‌شد و حتی برای مدت کوتاهی بعد از ماجراهای ترور جان اف کندی وسفر بیتل‌ها به آمریکا، سومین موضوع داغ روزنامه‌های این کشور بود. البته مک‌‌آلیستر می‌گوید به این موضوع در واقع به چشم یک شوخی عملی نگاه می‌کردند، کارهایی مثل "قورت دادن ماهی قرمز یا چپیدن در باجه تلفن تا جایی که فضا دارد".

اما این دانش‌آموزان در کارشان کاملا جدی بودند. در نهایت رندی گاردنر ۲۶۴ ساعت بیدار ماند تا آزمایش او و دوستانش با شکستن رکورد جهانی به پایان برسد.

بعد از این آزمایش رندی به جای اینکه در تخت خواب خودش استراحت کند به یک بیمارستان وابسته به نیروی دریایی منتقل شد تا امواج مغزی‌اش زیر نظر قرار بگیرد. مک‌آلیستر در مورد نتایج بررسی‌ها می‌گوید: " رندی ۱۴ ساعت خوابید- تعجبی هم نداشت. بیدار شد چون باید به دستشویی می‌رفت. شب اول، مدت زمان خواب رِم (REM) او (مرحله‌ای از خواب که بیشتر رویابینی در آن اتفاق می‌افتد و مشخصه آن حرکات سریع چشم است) خیلی طولانی بود. شب‌های بعد از آن اما این مرحله کوتاه‌تر شد تا در نهایت چند شب بعد به اندازه طبیعی رسید." دمنت در ادامه می‌گوید: "بعد از جایش بلند شد و رفت مدرسه... واقعا شگفت‌انگیز بود."
آزمایش‌هایی که بیمارستان روی مغز رندی انجام داد برای مطالعات بیشتر به آریزونا فرستاده شد. مک‌آلیستر نتیجه نهایی را به خوبی به یاد دارد : "مغز او در تمام مدت در وضعیت چرت زدن بوده ... در واقع بخشی از مغز خواب و بخشی از آن بیدار بوده است." از نظر او چنین اتفاقی با توجه به سیر تکامل بشر کاملا قابل توضیح است: "رندی اولین انسان در تاریخ - یا ماقبل تاریخ- نیست که مجبور شده بیشتر از یک شب بیدار بماند. ذهن بشر احتمالا در طول تکاملش توانایی چرت زدن را پیدا کرده است. بخشی از آن که چرت می‌زند، بازسازی می‌شود، در حالی که بخش دیگرش بیدار است. با عقل کاملا جور در می‌آید. دلیل این که اتفاقات بدتر نیفتاد، همین است."

در سال‌های بعد عده زیادی سعی کردند رکورد گاردنر را بشکنند. اما کتاب رکوردهای گینس دیگر چنین فعالیت‌هایی را به رسمیت نمی‌شناسد چون این اعتقاد وجود دارد که نخوابیدن ممکن است به سلامتی آسیب برساند.

بعد از ۱۱ روز نخوابیدن، هیچ اثری از بیماری در رندی دیده نشد، هر چند که بعدها معلوم شد سال‌هاست از بیماری بیخوابی رنج می‌برد. بعد از پایان آزمایش رندی و دوستانش در یک نشست خبری شرکت کردند تا به سوال‌های خیل عظیمی از حضار جواب بدهند. پسری که توانسته بود ۱۱ روز نخوابد، توضیحی کاملا فلسفی برای کار سختی که انجام داده بود داشت: " ذهن انسان توانایی انجام هر کاری را دارد." ( سیارک)

(سیارک) ذهن انسان کامل نیست، به این معنی که ما کنترل دقیقی برآنچه درخاطرمان می‌ماند و آنچیزی که فراموش می‌کنیم نداریم، درست شبیه به نوار کاستی که هنگام ضبط صدا مشکل داشته باشد. جالب است بدانید ما ]چیزهایی را در ذهن خود ثبت و حفظ می کنیم که حتی اتفاق نیفتاده و وجود خارجی نداشته‌اند. محققان به این پدیده عجیب «ذهنیات اشتباه» می‌گویند.

اما شاید این سؤال برایتان پیش بیاید که منشأ این ذهنیات غلط چه چیزی است و کجاست؟ تحقیقات انجام‌شده دراین خصوص نشان می‌دهد که مهمترین منشأ این ذهنیات در خوابیدن است. به طور جزئی‌تر پدیده‌ای که محققان به آن نام اسپیندل‌های خواب را داده‌اند، سبب شکل‌گیری این ذهنیات می‌شود. در ادامه توضیحاتی راجع به این اسپیندل‌ها برای رفع ابهام مطرح خواهد شد.

اسپیندل‌های خواب به فعالیت‌های سریع و مکرر مغز انسان درخواب اطلاق می‌شود و بنا به تحقیقات انجام شده، این اسپیندل‌ها در مراحل اولیه خواب (که به آن مرحله دوم فرایند خوابیدن نیز می‌گویند) رخ می‌دهد؛ زمانی که هنوز خوابتان سنگین نشده و حالتی بین خواب و بیداری دارید. از علائم این حالت می‌توان به کم شدن سرعت ضربان قلب ونیز کاهش (یا توقف) حرکت چشم اشاره کرد. برای تحقیق و بررسی چگونگی شکل‌گیری ذهنیات اشتباه توسط اسپیندل‌های خواب، محققان یک گروه سی و دو نفره از دانشجویانی را برگزیدند که برنامه استراحت کامل و صحیحی داشته و از خوراکی‌های کافئین‌دار نیز استفاده نکرده بودند. مراحل تحقیق از آنجایی آغاز شد که به این دانشجویان کلماتی نشان داده شد. این کلمات همه به یک موضوع مربوط بودند و به هم مرتبط. پس از نشان دادن این کلمات آنهارا به دستگاهی متصل کردند که قادر است فعالیت مغزی انسان را در حین خواب تجزیه و تحلیل کند. سپس این گروه سی و دو نفره را به دوگروه کوچکتر تقسیم کردند؛ گروه اول کسانی که قرار بود خواب کوتاهی (یکی دو ساعته) داشته باشند و گروه دیگر کسانی که قرار بود بیدار بمانند. دانشجویان گروه اول به اتاقی فرستاده شدند که از پیش به منظور خوابیدن آنها طراحی شده بود؛ اتاقی تاریک با تخت. افراد گروه دوم هم که باید بیدار می‌ماندند، می‌توانستند یک برنامه مستند یا کارتون مستر بین تماشا کنند. ناگفته نماند که افراد گروه اول همه به دستگاهی که در خطوط بالاتر متن ذکر شد، وصل شده بودند، تا از خوابیدنشان کسب اطمینان کنند؛ صرفا دراز کشیدن روی تخت برای این تحقیق کافی نبود.

در مرحله بعدی تحقیق و زمانی که افراد گروه اول از خواب بیدار شدند، کلماتی به آنها نشان داده شده و از آنها سؤال کردند که آیا این کلمات برایشان آشناست و قبلا آنهارا دیده‌اند یا نه. برخی از این کلمات از همان‌هایی انتخاب شده بود که پیش از شروع فرایند خوابیدن به دانشجویان نشان داده بودند، برخی دیگر اما کاملا جدید بودند. در بین این کلمات البته کلماتی هم بودند که با موضوع ارتباط داشتند اما به دانشجویان آنهارا نشان نداده بودند. نتایجی که از این تحقیقات به دست آمد از این قرار بود: دانشجویانی که استراحت کوتاهی کرده بودند کلمات گروه سوم را، یعنی آنهایی که مرتبط با موضوع بوده اما ندیده بودند، به عنوان کلماتی انتخاب کردند که پیش از استراحت به آنها نشان داده شده بود. بنابراین و همچنین سایر تحقیقاتی که در این رابطه پیش از آن صورت گرفته بود، محققان به این نتیجه رسیدند که امکان شکل‌گیری ذهنیات اشتباه در ذهن افرادی که استراحتی کوتاه داشتند، بیشتر از سایرینی است که بیدار می‌مانند.

اما این محققان به این نتیجه بسنده نکرده و می‌خواستند بدانند که آیا این شکل‌گیری ذهنیات اشتباه مربوط به کل مغز انسان می‌شود یا فقط نیمکره‌ای خاص را دربر می‌گیرد. به همین منظور صفحه نمایشگری طراحی کردند که در آن کلمات یا در منتهی الیه سمت چپ به نمایش درمی‌آمد و یا در منتهی الیه سمت راست. بدین صورت این کلمات تنها قابل دریافت و بررسی توسط یک نیمکره از مغز دانشجویان می‌شدند. جان شاو که مسئول این تحقیقات بود عنوان کرد که این صفحه نمایشگر به گونه‌ای طراحی شده بود که حتی اگر پلک می‌زدند قادر به خواندن کلمه نمی‌شدند اما در عین حال این مسئله زیاد برای دانشجویان آزاردهنده نمی‌شد، چون زمانی که برای مدتی کلمات روی صفحه نمایشگر باقی می‌ماندند، به مرور چشمشان به آن عادت می‌کرد و پس از مدتی هردو نیمکره چپ و راست مغزی قادر به تشخیص و دریافت کلمه‌ای که نمایش داده شده بود، می‌شدند.

نتایجی که از این مرحله تحقیق بدست آمد، نشان می‌داد که نیمکره راست مغز دانشجویانی که استراحت کرده بودند، به این خاطر که اسپیندل‌های بیشتری تولید کرده بود، بیشتر دچار اشتباه می‌شد و گروه سوم کلمات نمایش داده شده به دانشجویان را که پیش از این توضیح درباره آن داده شد، به عنوان کلمات نشان داده شده پیش از استراحت تشخیص می‌داد. بنابراین امکان شکل‌گیری ذهنیات اشتباه در توسط نیمکره راست مغز، از نیمکره چپ بیشتر است. حال با بیان یک مثال کمی فهم این مسئله را آسانتر می‌کنیم؛ کلماتی مانند «تخت خواب»، «رویا»، «چرت زدن» و... را به عنوان کلماتی در نظر بگیرید که پیش از شروع آزمایش به دانشجویان نشان داده شده است. خب حالا ممکن است که فعالیت اسپیندل‌ها در مغز دانشجویانی که استراحت کرده‌اند کلمه «خواب» را به این لیست اضافه کنند؛ تنها به این خاطر که با سایر کلمات همخوانی دارد؛ بنابراین چیزی را در ذهن آنها به وجود می‌آورد که وجود خارجی نداشته است؛ به این پدیده که توسط فعالیت اسپیندل‌ها رخ می‌دهد «ذهنیات غلط» می‌گوییم.

جان شاو در مصاحبه‌ای در یک برنامه تلوزیونی عنوان کرده بود که تحقیقاتی که پیش از این صورت داده بودند، آنهارا از تأثیراتی که فعالیت این اسپیندل‌ها برروی شکل‌گیری «ذهنیات صحیح یا واقعی» داشته، آگاه کرده بوده است. اما نتایج جدید برای آنها دستاوردی جالب‌توجه به حساب می‌آید، چراکه آنها پیش از این از تأثیر فعالیت اسپیندل‌ها برروی شکل‌گیری ذهنیات اشتباه آگاهی نداشته‌اند. بدون شک این اسپیندل‌ها در تبدیل خاطرات کوتاه‌مدت به خاطرات بلند‌مدت و ثبت آنها در حافظه انسان نقش مهمی ایفا می‌کنند و همچنین به بست و گسترش لایه غشایی مغز نیز کمک بسزایی می‌کنند و این فواید بسیار مهم فعالیت اسپیندل‌هارا نمی‌توان نادیده گرفت. تنها مشکلی که تاکنون در نتیجه‌ فعالیت این اسپیندل‌ها مشخص شده، براساس آخرین تحقیقاتی که صورت گرفته است، همان شکل‌گیری ذهنیات اشتباه است.

با تمام این تفاسیر بهتر است به از دست مغز و فعالیتش به خاطر شکل‌گیری این ذهنیات اشتباه عصبانی نباشید. مغز شما تنها می‌خواهد برایتان مفید و تأثیرگذار باشد. زمانی که به خواب فرو می‌روید مغز شما سعی می‌کند آنچه را که در طول روز یاد گرفته‌اید بررسی کرده و مهمترین جنبه های آنرا برای شما نگهداری کند. برای این فعالیت انرژی زیادی مصرف می‌کند و شکل‌گیری ذهنیات اشتباه اجتناب‌ناپذیر است. جان شاو نیز در ادامه صحبت‌های خود گفت که هرچند با طراحی صفحه نمایشگر بخصوصی تقریبا به نقش پررنگ‌تر نیمکره راست مغز در این فرایند پی برده‌اند، با اینحال هنوز به طور قطعی نمی توان عنوان کرد که نیمکره راست تأثیر بیشتری دارد و برای رسیدن به نتیجه صد در صدی باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد. البته به نظر جان شاو هماهنگی بیشتر نیمکره راست مغز (نسبت به نیمکره چپ) با این اسپیندل‌ها تقریبا قطعی است. حال این تیم تحقیقاتی در پی فراهم کردن گروه‌های بزرگتر و نیز فرایندهای دیگری هستند تا نتایج قطعی‌تری در اختیار ما بگذارند. یکی دیگر از برنامه‌های این تیم تحقیقاتی این است که روی کسانی هم که یک شب کامل را می‌خوابند این آزمایش‌ها صورت گرفته و نتایجش بررسی شود.

یکی دیگر از بررسی‌های جالب این تیم تحقیقاتی مربوط به تأثیراتی می‌شود که خوابیدن روی انسان دارد و اینکه چگونه باید خوابید تا بدن انسان کارکرد بهتری داشته باشد؛ در ادامه متن قصد داریم به پنج مورد از این تأثیرات اشاره کنیم:

خواب نامنظم در طول روز می‌تواند نتایج بدتری از بی‌خوابی داشته باشد

کم‌خوابی می‌تواند باعث بدخلقی شما شود و در طول روز نتوانید به مانند همیشه رفتار کنید. اما جالب است بدانید که در مقایسه با زمانی که به طور مرتب از خواب بیدار می‌شوید و در طول شب خواب یکپارچه و منظمی ندارید، از ضرر کمتری برخوردار است. نتایج تحقیقات صورت گرفته نشان داد که کسانی که خواب منظمی در طول شب نداشته‌اند در مقایسه با کسانی که کمتر، اما به طور پیوسته خوابیده‌اند، انرژی کمتری داشته و بدخلق‌تر بوده‌اند. این کاملا با آنچه که ما از فرایند خوابیدن می‌دانیم سازگاری دارد؛ خوابیدن شامل چند مرحله می‌شود و برای ورود به مرحله اصلی خواب عمیق که به بازسازی سلولهای مرده بدن و سایر فعالیتهای اینچنینی می‌پردازد، به کمی زمان نیاز داریم. کسانی که به طور مرتب از خواب بیدار می‌شوند به مرحله خواب عمیق نمی‌رسند و در نتیجه دچار اختلالات بیشتری نسبت به دسته اول می‌شوند.

 بسیاری فکر می‌کنند دستگاه‌های تلفن هوشمند و لپ‌تاپ و سایر دستگاه‌های اینچنینی که حاصل تکنولوژی‌های یک قرن اخیر هستند، یکی از دلائل اصلی کم‌خوابی انسان عصر جدید می‌باشد و اینها هستند که انسان را تا نیمه‌های شب بیدار نگاه می‌دارند، اما مطالعاتی که در سال 2015 برروی این نظریه صورت گرفته کاملا آن را رد می‌کند. در حقیقت ما اگر از نیاکان خود بیشتر نخوابیم، خواب کمتری هم در طول روز نداریم.

زندگی مدرن امروزی اختلالی درخوابیدن انسان ایجاد نمی‌کند

برای انجام این مطالعات، محققان به سراغ مردم بومی آفریقا و آمریکای جنوبی رفتند که هنوز عاداتی شبیه به نیاکان ما دارند و برای گذران زندگی خود به کارهایی همچون شکار دست می‌زنند. این مردم به نیابت از نیاکان ما مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند و جالب است بدانید که آنها به طور میانگین، بیشتر از شش و نیم ساعت در شب را صرف خوابیدن نمی‌کنند. این درحالی است که یک انسان امروزی در شبانه روز خود چیزی حدود هفت تا هشت ساعت را به خوابیدن اختصاص می‌دهد. در نهایت مسئول این مطالعات، جرومی سیگل برای روشنتر شدن موضع تحقیقاتشان گفت: «حقیقت کاملا برخلاف آنچه عموم مردم تصور می‌کنند است و من باور دارم که ما کمتر از نیاکان خود نمی‌خوابیم.»

زمانی که خواب هستیم، یکی از نیمکره‌های مغز فعالیت بیشتری نسبت به نیمکره دیگر دارد

امروزه از این مطلع هستیم که موجودات آبزی، همانند دلفین‌ها، زمانی که می‌خوابند تنها یکی از نیمکره‌های مغز آنها کاملا در حالت استراحت قرارگرفته و نیمکره دیگر، به فعالیت خود ادامه می‌دهد. جالب است بدانیدکه در انسان نیز همین روند (البته نه اینکه یک نیمکره کاملا فعال باشد) تقریبا صادق است. برای این منظور گروهی را به آزمایشگاه آوردند تا تحقیقاتی روی آنها صورت دهند. پس از شبی که در آزمایشگاه گذراندند، مشخص شد که فعالیت نیمکره راست مغز آنها بیشتر از فعالیت نیمکره دیگر بوده است. حال ممکن است به نظر شما این روند فعالیت مغز انسان در زمان خوابیدن منطقی به نظر نرسد، اما محققان نظر دیگری دارند. برای مثال کسی را درنظر بگیرید که در محیطی خطرناک شب را سپری می‌کند که تاکنون آنجا نبوده است، زمانی که یکی از نیمکره‌های مغز این شخص فعالیت بیشتری داشته باشد، در صورت بروز هرگونه خطر احتمالی شخصی که خوابیده را مطلع کرده و بدین صورت واکنش سریع‌تری نشان خواهد داد.

روزهایی که برف می‌بارد، بیشتر می خوابید

انسان همانند برخی موجودات دیگر، خواب زمستانی ندارد، اما ما نیز در زمستانهای برفی کمی علاقه بیشتری به خوابیدن نشان می‌دهیم. بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد کسانی که در اقلیم‌های سرد و برفی زندگی می‌کنند به نسبت کسانی که در اقلیم‌های گرم و معتدل‌تر زندگی می‌کنند، کمی وقت بیشتری به خواب خود اختصاص می‌دهند. نتایج دقیقتر این بررسی‌ها از این قرار بود: در ماه ژانویه سال 2015، کسانی که در نقاط سردسیر همانند ایالتهای شمال غربی آمریکا، مونتانا، داکوتای شمالی و جنوبی و... زندگی می‌کردند، به طور متوسط هفت ساعت و بیست دقیقه را برای خواب خود در نظر می‌گرفتند و این درحالی است که به نسبت سایرین که در نقاط گرمسیر زندگی می‌کردند چیزی حدود سیزده دقیقه خواب بیشتری داشتند.

به نظر می‌رسد دلیل این تفاوت جزئی کوتاه‌تر شدن طول روز در زمستان باشد.

مردم بیشتری رو به خواب طولانی‌مدت‌تر آورده‌اند

از گوشه و کنار به طور مرتب به ما می‌گویند که مردم آمریکا ساعات کافی برای خواب خود اختصاص نمی‌دهند. این درحالی است که مطالعات اخیر نشان می‌دهد که کسانی که بیش از نه ساعت از شب را صرف خوابیدن می‌کنند روبه افزایش است. تحقیقات نشان داده است که این میزان که در سال 1985 میلادی چیزی حدود بیست و چهار درصد از جمعیت آمریکا را در بر می‌گرفت، با افزایشی سیزده درصدی تا سال 2007 به سی و هفت درصد رسیده است.

دایانا لودردیل، استاد دانشگاه شیکاگو، در مصاحبه‌ای عنوان کرده است: «مرتب این گفته را تکرار می‌کنند... که مردم کمتر از گذشته می‌خوابند، اما هیچ‌وقت بر اساس آمار و مدارک دقیق نتوانسته‌اند این را ثابت کنند. این تنها یک فرضیه است. اینکه مردم نسبت به گذشته مشغله بیشتری دارند و یا تکنولوژی و... اینها دلیل کم‌خوابی نیستند. مردم به اندازه کافی استراحت می‌کنند.»

ناگفته نماند که باید به تعریف دقیق و درستی از کلمه «خواب» برسیم. ممکن است در روند انجام تحقیقات، کسانی که مورد آزمایش قرار گرفته‌اند در تخت‌خواب دراز کشیده باشند اما در حقیقت خواب نباشند. این دو، کاملا متفاوت از هم هستند و باید میزان خواب مفید افراد در طول شب در نظر گرفته شود. خوابی که مرحله مهم و اصلی خود برسد و عمیق شود تا قابلیت بازسازی و تجدید قوای بدن انسان را داشته باشد.ترجمه  itrans.ir