احتمالا نقش «مرد بد» در جوانی او، مدتها قبل از اینکه به کار حرفه ای برسد، نهادینه شده بود. آلفردو جیمز پاچینو در یک خانواده فقیر در محله‌ی افسانه‌ای خلافکاران نیویورک، هارلم متولد و بزرگ شد. وقتی 2 ساله بود، والدینش طلاق گرفتند. او در دوران کودکی خود گفت: "زندگی در خیابان با جرم و جنایت همراه بود، و ما، کودکان، مجاز به رفتن در خیابان نبودیم. بنابراین، ما روی سقف ها ساکن بودیم و دائما در حال ریسک کردن برای فرار از ارتفاع شش طبقه. در نتیجه چنین "تحصیلاتی"، در سن 9 سالگی، سیگار کشیدن را شروع کردم. و در 13 - نه تنها تنباکو بلکه الکل را دوست داشتم و معمولا توسط یک پلیس گشت به ما داده می شد، در شرایطی که ما تحت نظارت او می نوشیدیم. او معتقد بود که به این ترتیب او وضعیت را کنترل می کند ... در دوران کودکی من برای داشتن دوچرخه دعا کردم و از خدا خواستم. بعد از آن متوجه شدم که خدا به طور متفاوتی کار می کند ... دوچرخه را دزدیدم و برای بخشش دعا کردم.

امروز، آل پاچینو به انتقادات واکنش آرام تری نشان می دهد و تلاش نمی کند کسی را متقاعد کند.  هنگامی که شما قوی هستید، به جنگ نمی روید. او می گوید، فرد تنها زمانی قادر به خودکفایی است که در مورد خودش مطمئن باشد و بداند که چه توانایی هایی دارد و حرف دیگران را باور نکند . 

همه ما نسلی از بهترین فیلم‌ های هالیوودی را بخاطر داریم. آل پاچینو و رابرت دنیرو یکه‌تاز میدان بودند و با فیلم‌هایی در دهه هفتاد میلادی به روی پرده سینمای جهان رفتند، بازیگرانی چون این دو را شناخته و برای همیشه در خاطر خواهیم داشت. شاید دهه هفتاد میلادی سکوی پرتابی برای این بازیگران بزرگ به حساب بیاید، اما روند موفقیت آنها محدود به این یک دهه نبوده و درحقیقت تا چندین سال بعد نیز در فیلم‌هایی نقش آفرینی کرده‌اند که بدل به آثاری ماندگار در دنیای سینمای هالیوودی شده است. در این مقاله قصد داریم ده مورد از فیلم‌ های یکی از این بازیگران را که به عقیده rottentomatoes جزء ده فیلم برتر این بازیگر هستند را بررسی کرده و نگاهی به آنها بیندازیم. این بازیگر آل پاچینو است. با سیارک همراه باشید. زیر عنوان هر فیلم امتیازی که توسط rottentomatoes به آن اختصاص داده شده است نیز ذکر شده است. از دهمین مورد شروع می‌کنیم:

• فیلم دنی براسکو
• فیلم بوی خوش زن
• فیلم صورت‌ زخمی
• فیلم سرپیکو
• فیلم بی‌خوابی

فیلم دنی براسکو

فیلم دنی براسکو با بازی آل پاچینو Donnie Brasco

با امتیاز 88 از 100

تا سال 1997، آل پاچینو را بیشتر با فیلم‌هایی می‌شناختیم که در آنها به نبرد بی‌پایان قانون با گروه‌های خلافکاری سازمان‌یافته و چالش‌هایی که دراین مسیر پیش می‌آمد، اشاره می‌شد و درحقیقت این، درون‌مایه اصلی فیلم‌هایی بود که او در آنها به ایفای نقش می‌پرداخت، اما فیلم دنی براسکو (به کارگردانی مایک نول) یک تغییر و نوآوری اساسی در این سبک فیلم‌های بوجود آورد و با امضایی که به نام خود داشت، آل پاچینو را نیز وارد دنیایی دیگر کرد.

این فیلم که براساس داستانی واقعی تولید شده است، روایت زندگی مأمور اف بی آی، جوئی پیستون (با بازی جانی دپ) و تلاش دردناک و بی‌وقفه او برای پی بردن به رازها و زد و بندهای یک گروه مافیایی و درنهایت فراهم آوردن مدارکی برای دادگاهی کردن آنها است. جوئی برای دست‌یابی به هدف خود حتی حاضر می‌شود رفاقتی با یکی از اعضای این باند خلافکاری، به نام لفتی روگیرو (با بازی آل پاچینو) به هم بزند.

رفاقتی که لفتی فریب ظاهر آن را می‌خورد و درنهایت جان خود را به خاطر این کار نا عاقلانه‌اش از دست می‌دهد. باوجود اینکه فیلم داستان بسیار تأثیرگذاری را روایت کرده و تکنیک‌های سینمایی درآن به زیبایی هرچه تمام‌تر از آب درآمده است، بسیاری از منتقدان، ماندگاری این اثر را مدیون بازی زیبای آل پاچینو درآن می‌دانند.

فیلم بوی خوش زن

فیلم بوی خوش زن با بازی آل پاچینو Scent of a Woman

با امتیاز 88 از 100

بوی خوش زن فیلمی بود که درنهایت توانست جایزه اسکار را برای آل پاچینو به عنوان بهترین بازیگر مرد، به ارمغان بیاورد. جایزه‌ای که پیش از این نیز آل پاچینو چهار بار نامزد دریافت آن شده بود و البته در کسب آن ناکام مانده بود. ازجمله فیلم‌هایی که پاچینو بخاطر ایفای نقش در آنها نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شده بود، می‌توان به قسمت دوم سری فیلم‌های پدرخوانده و بعد از ظهر سگی اشاره کرد.

با نگاهی به بازی آل پاچینو در این فیلم‌ها می‌توان روی این اتفاق نظر داشت که این جایزه کمی دیر نصیب وی شده و شاید بخاطر آن نقش‌آفرینی‌ها نیز می‌شد این جایزه را به این بازیگر بزرگ داد،

با اینحال دیگر در این نکته هیچ شکی نمی‌توان داشت که بوی خوش زن به کارگردانی مارتین برست، بخش اعظم موفقیت خودرا مدیون بازی بی‌نظیر آل پاچینو بود. داستان این فیلم درباره یک دانشجوی کم سن و سال (با بازی کریس او دونل) است که برای گذران زندگی خود نیاز به درآمد دارد و درنهایت کاری پیدا می‌کند.

این کار نگهداری و مواظبت از یک افسر بازنشسته ارتش آمریکا است که اکنون بینایی خود را از دست داده و دائم‌الخمر است (با بازی آل پاچینو). البته انتقادهایی نیز به این فیلم وارد شده که به ذکر یکی از آنها اکتفا می‌کنیم: راجر ابرت درخصوص این فیلم گفته: «زمانی که به سکانس پایانی فیلم می‌رسیم، همان چیزی را می‌بینیم که در اینگونه فیلم‌ها انتظارش را می‌رود. درحقیقت ما درطول فیلم شاهد بزرگ شدن نوجوانی هستیم و درنهایت هم این اتفاق رخ می‌دهد. اما برای رسیدن به سکانس پایانی و اتفاقی که در آخر فیلم می‌افتد، می‌شد مهارت بیشتری به خرج داد و از قدرت تصویرپردازی بیشتری بهره گرفت.»

فیلم صورت‌ زخمی

فیلم صورت‌ زخمی با بازی آل پاچینو Scarface

با امتیاز 82 از 100

کارگردان صورت‌زخمی، برایان دی‌پالما، با الهام گرفتن از نسخه قدیمی‌تر این فیلم که درسال 1932 و توسط هاوارد هاوکس و ریچارد روسون به روی پرده رفته بود، اقدام به تولید این فیلم کرد. نسخه قدیمی‌تر این فیلم البته چیزی جز یک داستان خطی و یک پیام اخلاقی در پایان فیلم نداشت، حال‌آنکه برایان دی‌پالما با ساخت درامی هیجان‌انگیز از زندگی تونی مونتانا، داستان این فیلم را به سطحی بالاتر رساند و برای علاقه‌مندان به این سبک، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت.

صحنه‌های خشونت‌آمیزی که در فیلم صورت زخمی به چشم می‌خورد، باعث شد که نظر منتقدان درباره آن متفاوت باشد و درزمانی که فیلم به روی پرده‌های سینما رفت، مدتی طول کشید تا بتواند جای خود را در میان عامه مردم پیدا کند. البته زمانی که این اتفاق افتاد، فیلم بدل به یک اثر موفق شد و فروش چشمگیری داشت.

درنهایت، بیشتر منتقدان هم به این نتیجه رسیدند که بیشتر اظهارنظرهای منفی درباب این فیلم، درحقیقت کم‌لطفی است و آن را به عنوان یک اثر ماندگار سینمای جنایی دهه هشتاد میلادی پذیرفتند. وینسنت کنبی، منتقد نیویورک تایمز یکی از معدود کسانی بود که درهمان ابتدای اکران فیلم به تحسین این اثر سینمایی پرداخت. با هم نگاهی به نظر او درباره فیلم بیندازیم: «جو حاکم بر فیلم صورت زخمی به هیچ‌وجه خنده‌دار نیست و صرفاً جهت سرگرم کردن تماشاگران ساخته نشده است.

همه چیز نشان از غم‌انگیز بودن زندگی و پوچی آن دارد؛ هرچیزی که در زندگی بدست می‌آید روزی از دست خواهد رفت و هر صعودی با سقوطی ناگزیر همراه است. در صورت‌زخمی این سقوط بسیار ترسناک است و تماشاچی فیلم با تمام وجود آن را احساس می‌کند و از دیدنش به وحشت می‌افتد.»

فیلم سرپیکو

فیلم سرپیکو با بازی آل پاچینو Serpico

با امتیاز 90 از 100

نخستین باری که آل پاچینو نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد اسکار شد، بخاطر بازی در سرپیکو بود. فیلمی که سیدنی لومت کارگردانی آن را به عهده داشت. درحقیقت این شروعی بود بر مطرح شدن نام آل پاچینو در مراسم اسکار میان سال‌های 1972 تا 1975 که چند باری نامش به عنوان نامزد دریافت این جایزه مطرح شد.

ناگفته نماند که این فیلم فاصله زیادی با شاهکارهایی دارد که آل پاچینو در دهه هفتاد به ایفای نقش در آنها پرداخت، اما نکته‌ای که درخصوص این فیلم وجود دارد این است که بسیاری از استعدادهای بالقوه آل پاچینو در امر بازیگری دراین فیلم به عرصه ظهور رسید و همه با تمام وجود دیدند که پاچینو بازیگری قابل است.

البته نکته‌سنجی کارگردان این فیلم، لومت و نیز فیلمنامه خوب آن که مشترکاً به قلم والدو سالت و نورمن وکسلر نوشته شده بود نیز در این ایفای نقش پاچینو تأثیر بسزایی داشتند. داستان فیلم سرپیکو الهام گرفته از زندگی واقعی یک افسر پلیس نیویورک آمریکا است که در تلاش برای ریشه کن کردن فساد حاکم بر روابط میان پلیس و باندهای خلافکاری است؛ تلاشی که درنهایت به تهدیدی برای جان این افسر پلیس وظیفه‌شناس بدل می‌شود.

کلین موریس یکی از منتقدانی بود که بشدت تحت تأثیر این فیلم قرار گرفت. اودرباره این فیلم گفت: «یکی از بهترین فیلم‌هایی بود که دردوران ما به روی پرده رفت. سرپیکو فیلمی است که در آن می‌توانید پاچینوی واقعی را مشاهده کنید و از بازیش لذت ببرید. این فیلم بشدت تأثیرگذار است.» 

فیلم بی‌خوابی

فیلم بی‌خوابی با بازی آل پاچینو Insomnia

با امتیاز 92 از 100

آل پاچینو در دوران بازیگری خود، نقش‌های زیادی را به عنوان افسر پلیس ایفا کرده است، اما هیچ‌یک از این نقش‌ها به پیچیدگی نقش ویل دورمر در فیلم بی‌خوابی نبوده است: افسری که عذاب وجدانی از گذشته با خود به دنبال دارد و همین گذشته‌اش است که در مواقع بحرانی اورا مضطرب می‌کند.

داستان فیلم درمورد همین افسر پلیس است که برای پیگیری مأموریتی که به او محول شده است، لوس آنجلس را به مقصد مکانی دورافتاده در آلاسکا ترک می‌کند. ویل دورمر در آلاسکا پیگیری یک پرنده قتل مشکوک را بعهده دارد و با مرگ همکارش و بی‌خوابی که در این مکان به سراغش آمده است، شرایطش به مراتب دشوارتر از پیش می‌شود. کارگردانی این فیلم به عهده کریستوفر نولان بود و بازیگران با استعداد دیگری گه در کنار پاچینو در این فیلم به ایفای نقش پرداختند

(ازجمله هیلاری سوانک، مارتین دونوان و البته رابین ویلیامز که در نقش عجیب و غریب‌ترین نویسنده دنیای سینما در این فیلم به ایفای نقش می‌پردازد) و همه این عوامل دست به دست هم داده تا این فیلم را بدل به اثری ماندگار کنند. بی‌خوابی، درزمان اکرانش توانست فروشی صد و سیزده میلیون دلاری داشته باشد. منتقدان بسیاری به تحسین این فیلم پرداخته‌اند، از آن جمله‌اند اندرو او هیر که با هم نگاهی به نظر او درباره این فیلم می‌اندازیم: «این فیلم گواهی براین ادعا است که هنوز هم می‌توان به فیلم‌های عامه‌پسندتر جلوه‌ای دیگر داد و امضای شخصی خودرا بر آن نهاد. ایفای نقش بازیگران در این فیلم از مهمترین عوامل موفقیت آن است.» (سیارک)

این مقاله ادامه دارد...

• فیلم گلن‌گری گلن روس
• فیلم نفوذی
• فیلم بعد از ظهر سگی
• فیلم‌ پدرخوانده 2
• پدرخوانده 1

فیلم گلن‌گری گلن روس

با امتیاز 94 از 100

فیلم گلن‌گری گلن روس با بازی آل پاچینو  Glengarry Glen Ross

با وجود موفقیت‌های بسیاری که آل‌پاچینو در طول دوران بازیگری خود بدست آورد، سال 1992 برای او سالی بخصوص بود. این همان سالی است که پاچینو موفق شد بخاطر بازی در فیلم بوی خوش زن جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را از آن خود کند. اما این تنها موفقیت آل پاچینو در این سال نبود و درکنار این جایزه توانست بخاطر بازی درفیلم گلن‌گری گلن روس نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نیز بشود؛ اثری که بدل به فیلم کلاسیک و ماندگار در سینمای جهان شد.

جالب است بدانید که این فیلم اقتباسی از نمایشنامه‌ای به همین نام است که برای مدتی روی صحنه تئاتر به نمایش درآمد و متأسفانه با بازخورد خوبی مواجه نشد. با اینحال کارگردانی بی‌نظیر جیمز فولی درکنار ایفای نقش هنرمندانه بازیگران این فیلم، آن را بدل به اثری ماندگار کرد.

غم و اندوهی که در زندگی شخصی نقش‌های مختلف فیلم دیده می‌شود، درکنار دیالوگ‌هایی که به خوبی نوشته شده بودند، ازمهمترین عوامل ماندگار شدن این اثر بودند. اون گلیبرمن یکی از منتقدانی بود که به تحسین این اثر پرداخت: «ایفای نقش بازیگران در این فیلم ریتم دقیق و مشخصی دارد و به خوبی از پس آن برآمده‌اند. دفتری که بیشتر اتفاقات فیلم درآن جریان دارد نیز، به خوبی طراحی شده و از آب درآمده است.»

فیلم نفوذی

با امتیاز 96 از 100

فیلم نفوذی با بازی آل پاچینو The Insider

اگر بخواهیم نکاتی که یک فیلم هیجان‌انگیز معمایی-جنایی را بدل به یک اثر خوب و ماندگار می‌کنند، بررسی کنیم، مهمترین نکته این خواهد بود که دیالوگ‌ها و پیرنگ داستان فیلم‌نامه به گونه‌ای طرح‌ریزی شده باشد که تماشاگر فیلم را مدام در جوش و خروش نگاه دارد و بخواهد بداند که درجریان فیلم اتفاق بعدی‌ای که رخ خواهد داد، چیست.

این دقیقاً نکاتی است که در فیلم Insider  به چشم می‌خورد و نشان می‌دهد چرا این فیلم توانست در هفت مورد نامزد دریافت جایزه اسکار شود (حتی سکانس تبلیغاتی‌ای که در فیلم وجود دارد نیز از ارزش هنری این اثر کم نمی‌کند).

در نگاه اول ممکن است به نظرتان فیلمی بیاید که حرفی برای گفتن نخواهد داشت، اما کارگردانی فیلم (مایکل من) هنرمندانه انجام شده و درکنار نقش آفرینی مثال‌زدنی آل پاچینو در کنار راسل کرو (بازیگر نقش اصلی در فیلم گلادیاتور و بسیاری فیلم‌های موفق دیگر) آن را بدل به شاهکاری در دنیای سینما کرده است.

نگاهی به نظر یکی از منتقدان این فیلم می‌اندازیم: اندرو سریس، منتقد روزنامه نیویورک تایمز درخصوص این فیلم گفت: «می‌دانید چیزی که انتظارش را نداشتم چه بود؟ درحقیقت زمان کلی فیلم چیزی حدود دو ساعت و چهل دقیقه است و در تمام طول این مدتی که پای فیلم نشسته بودم حتی برای لحظه‌ای به ساعتم نگاه نکردم و این هدفی است که از هر فیلم خوب برای سرگرم کردن باید دنبال کند. تعریفی بهتر از این در وصف این فیلم نمی‌توانم ارائه دهم.»

فیلم بعد از ظهر سگی

با امتیاز 95 از 100

فیلم بعد از ظهر سگی با بازی آل پاچینو Dog Day Afternoon

گاهی اوقات واقعیت چیزهای عجیب‌تری نسبت به داستان و افسانه، در پس پرده خود دارد و این مسئله کاملا در رابطه با بعد از ظهر سگی صادق است. این فیلم که همکاری مجدد آل پاچینو و سیدنی لومت به حساب می‌آید.

(پیش از این در فیلم سرپیکو با یکدیگر همکاری داشته‌اند) روایت داستان یک سرقت مسلحانه شگفت‌انگیز و غیرمعمولی بانک است که در بعد از ظهری بسیار گرم در اثنای ماه آگوست سال 1972 در نیویورک آمریکا رخ می‌دهد.

داستان این فیلم همه چیز در خود دارد: از هیجان و درام عاشقانه گرفته تا مشکلات تلخی که در اجتماع و سیاست آمریکا در اوایل دهه هفتاد میلادی جریان داشت و همین نکات است که این فیلم را نامزد دریافت جایزه اسکار در شش بخش متفاوت کرد (آل پاچینو برای سومین بار بخاطر ایفای نقش در این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد).

بعد از ظهر سگی در طول دوران اکران خود توانست به فروشی پنجاه میلیون دلاری دست یابد که در زمان خود به نسبت فروش فوق‌العاده‌ای است. این فیلم هنوز که هنوزه در مرکز ملی فیلم آمریکا به نمایش درمی‌آید و افراد بسیاری به تماشای آن می‌نشینند و هنوز هم گاهی منتقدان راجع به آن صحبت می‌کنند.

استفان فاربر، منتقد استودیوی فیلم‌سازی Movieline درخصوص این فیلم گفته است: «بعد از ظهر سگی فیلمی است سرشار از انرژی و شوخ‌طبعی بی‌ادبانه و بیماری‌هایی که نادیده گرفته شده‌اند.»

فیلم‌ پدرخوانده 2

با امتیاز 97 از 100

فیلم‌ پدرخوانده 2 با بازی آل پاچینو The Godfather, Part II

برخی فیلم‌ها به قدری خوب و تأثیرگذار هستند که امکان ادامه یافتن و ساخت نسخه‌های دنباله آن فیلم بدل به قطعیت می‌شود. درکنار اینگونه فیلم‌ها، دسته‌ای دیگر هستند که حتی فکر کردن راجع به ساخت نسخه دنباله آنها نیاز به مهارت و اراده‌ای استادانه دارد. پدرخوانده فرانسیس فورد کوپولا، فیلمی است که در دسته دوم جای می‌گیرد و این تنها بخشی از پاسخ به این سؤال است که چرا قسمت دوم سری پدرخوانده تا این اندازه خوب و هنرمندانه از آب درآمده است.

نه تنها قسمت دوم این سه‌گانه توانست موفقیتی که از ساخت قسمت اول در جدول فروش نصیبش شده بود را تکرار کند، بلکه در کنار آن تا حد بسیار زیادی توانست بازخورد خوبی که از قسمت پیشین نصیبش شده بود را تکرار کند. با وجود اینکه دیگر خبری از بازی استادانه مارلون براندو در نقش دون کورلئونه نبود، داستان فوق‌العاده فیلمنامه که روایتی بود از دو نسل جداگانه و درکنار به تصویر کشیدن چگونگی به قدرت رسیدن مایکل کورلئونه (با بازی آل پاچینو)، فلش‌بک‌هایی به گذشته نیز زده می‌شد و نشان داده می‌شد.

که دون کورلئونه جوان (با بازی به یاد ماندنی رابرت دنیرو) چگونه از دهکده کوچک خود در سیسیل ایتالیا جان سالم به در برد و به آمریکا مهاجرت کرد. کشوری که زمینه ساز تشکیل یکی از بزرگترین خانواده‌های مافیایی به دست او شد. جفری ام.

اندرسون یکی از منتقدانی بود که راجع به این فیلم اظهار نظر کرد: «در این فیلم شاهد به تصویر کشیدن داستانی هستیم که بیش از اندازه گسترده است، اما نکته جالب توجه درخصوص فیلمنامه این است که تمامی جزئیات به خوبی به نمایش درآمده‌اند و هیچ سؤالی برای بیننده باقی نمی‌گذارند. نکته قوت دیگر داستان فیلم قسمت‌هایی است که بیننده را از لحاظ عاطفی غافلگیر می‌کند.»

پدرخوانده 1

با امتیاز 98 از 100

پدرخوانده 1 با بازی آل پاچینو The Godfather, Part I

در این لیست به بررسی فیلم های زیادی پرداختیم اما هیچ‌کدام از این فیلم‌ها یک امتیاز کامل صددرصدی از سایت ما دریافت نکرده‌اند. این درحالی است که به باور بسیاری (بنا به آمار فروش و بازخورد تماشاگران فیلم‌های سینمایی) پدرخوانده (قسمت اول) فیلمی است که تمامی رکوردها را از آن خود کرده و بی‌شک، بهترین فیلمی است که تاریخ سینما به خود دیده است.

درحقیقت این همه تعریف و تمجید لایق این شاهکار دنیای سینما است. پدرخوانده فیلمی بود که برای نخستین بار مارا با دنیای مدرن سینمایی آشنا می‌کند. روایت چند نسل از انسان‌هایی که همه به دنبال قدرت و لذت می‌گردند.

داستان فیلمنامه بسیار خوب کار شده است (داستانی که فرانسیس فورد کوپولا با اقتباس از رمانی به همین نام، نوشته ماریو پازو، به قلم درآورده است). نقش آفرینی بازیگران این فیلم از دیگر نقاط قوت آن است (آل پاچینو، جیمز کان و رابرت دوال کسانی بودند که نامزد دریافت جایزه اسکار شدند و مارلون براندو کسی بود که افتخار دست‌یابی به این مهم را در کارنامه دارد و بخاطر بازی در این فیلم برنده جایزه اسکار شد).

این‌ها همه نکاتی است که زبان منتقدان بسیاری را به تحسین از این فیلم گشوده است، کسانی چون جی کاکز (منتقد روزنامه تایمز) که درخصوص این فیلم عنوان کرد: «اثری کمیاب و اثری که بعید است همانند آن دیگر ساخته شود. شاهکاری که درکنار سرگرم کردن تماشاگر، چیزی از ارزش هنری‌اش کاسته نمی‌شود. پدرخوانده یک شاهکار در عرصه هنر است.»

ناگفته نماند که لیست‌هایی این‌چنینی بر اساس امتیازی که سایت‌های معتبر به فیلم‌ها اختصاص می دهند تنظیم می‌شود.

(در مورد لیستی که مشاهده نمودید، همانگونه که در ابتدای این مقاله نیز عنوان شد، سایت rottentomatoes منبع ما بوده است) و ممکن است به مذاق همه خوش نیاید و نبود برخی فیلم‌های سینمای جهان برای کسانی عجیب و غیرقابل انتظار باشد که امری اجتناب ناپذیر است. درخصوص لیستی که توسط این سایت مطرح شد (به گفته نویسنده خود سایت) دو فیلم دیگر نیز هستند که می‌توانستند در این لیست جایی داشته باشند: مخمصه The Heat، و راه کارلیتو Carlito’s Way دو فیلم دیگری هستند که می‌توانستند جایی در این لیست داشته باشند.ترجمه  itrans.ir 

اوا گاردنر

آوا گاردنر که بود

آوا گاردنر زندگینامه

24 دسامبر، شصت و یکمین سالگرد تولد یکی از هنرمندان و برجسته ترین هنرپیشه های آمریکایی و زیباترین زنان قرن بیستم،  اوا گاردنر در سینمای جهان است. در دهه 1950 او یکی از سلبریتی های پرطرفدار هالیوود بود که به عنوان "اغواگر روی زمین" معرفی شد. ازدواج اول  اوا گاردنر با بازیگر معروف میکی رونی ،ازدواج دوم آوا گاردنر ، با آرتی شاو موسیقیدان جاز بود و ازدواج سوم او با خواننده افسانه ای فرانک سیناترا بود،(۱۹۵۷-۱۹۵۱) بعد از طلاق، میلیاردر معروف هاوارد هیوز خواستار ازدواج با  آواگاردنر  بود. اما او سال های بعد را در تنهایی کامل صرف کرد. هنگامی که اواگاردنر را از یک استودیوی فیلم برای بازی در نقش یک زن پولدار و تنها خواستند، اوا گاردنر گفت: "من این نقش را در تمام زندگی خود بازی کرده ام!"

اواگاردنر

آوا گاردنر زندگینامه

ایوا لاویینا گاردنر در سال 1922 در یک خانواده کشاورزی Puritor در شهر کوچکی در کارولینای شمالی متولد شد.تنها کتاب موجود در خانه آنها کتاب مقدس بود ، کودکان در آن زمان به شدت اطاعت می کردند و دختران مجاز به استفاده از لوازم آرایشی، خریدلباس های جدید نبودند و اجازه نداشتند به چیزی غیر از مطالعه کتاب مقدس فکر کنند. برای کوچکترین خطا، مادر آنها را بشدت مجازات  و با خشم خدا آنها را تهدید می کرد.

آوا گاردنر

به محض اینکه  اوا گادنر  18 ساله شد، برای وارد شدن به کار تایپ و منشیگری به یک شهر دیگر رفت. یک سال بعد خواهرش پیشنهاد کرد که به نیویورک برود، جایی که شوهر خواهرش دارای استودیوی عکاسی  بود. شوهر خواهرش عکسی از آوا را پشت ویترین مغازه گذاشت این عکس توسط کارمند شرکت فیلم مترو گلدن مایرMetro Goldwyn Mayer دیده شد. او از زیبایی دختر شگفت زده شد و از  اوا گارنر  دعوت کرد تا به تئاتر برود و در کلاس های بازیگری شرکت کند.

آواگاردنر

در ابتدا او در فیلم های پیش و پا افتاده نقش های کوچکی بازی می کرد و زیاد جدی گرفته نمی شد. اولین موفقیت او در سال 1946 پس از فیلمبرداری فیلم "قاتلان" بود و بعد از آن مدیران استودیوهای فیلمبرداری شروع به ارائه نقش های جدی به او کردند،  در سال 1952، زمانی که در فیلم برفهای کلیمانجارو اثر ارنست همینگوی "The Snow of Kilimanjaro" بازی میکرد، شهرت زیادی بدست آورد این فیلم برای اسکار نامزد شد و آوا گاردنر را تبدیل به یکی از ستارگان برجسته سینماییکرد. او یک سال بعد برای فیلم Mogabmo که با کلارک گیبل بازی کرده بود  نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

در دهه 1950  اواگادنر   تبدیل به یکی از موفق ترین و محبوب ترین هنرپیشه های هالیوود شد. منتقدان در مورد استعداد بازیگری  او یک صدا نبودند و هرگز او را یک بازیگر بزرگ نخواندند، اما همه آنهامعتقد بودند که او یک زن بسیار جذاب است که هیچکس در مقابل جذابیت  اواگارنر  نمیتواند مقاومت کند.

اوا گاردنر  و  میکی رونی  ( رونی اوا )

او همیشه طرفداران زیادی داشت،هنگامی که بازیگر معروف میکی رونی به او پیشنهاد ازدواج دارد او به سرعت قبول کرد و  در سال 1942، با او ازدواج کرد، اما این ازدواج فقط یک سال ادامه داشت. آوا تقاضای طلاق  را ثبت کرد. بعدها او گفت: " من خیلی احمق بودم که تصور می کردم  ازدواج یک شخص را تغییر می دهد. ما فقط در رختخواب به یکدیگر نزدیک بودیم  و نه در هیچ چیز دیگری . "

با این حال، به لطف مایک رونی، مدیران استودیوهای فیلمبرداری متوجه آوا گاردنر شدند بعد از طلاق از مایک رونی در سال  ۱۹۴۳ با هوارد هیوز میلیاردر معروف که یکی دیگر از طرفداران او بود و به اوا گاردنر کمک کرد تا به یک ستاره مشهور تبدیل شود تا سال 1950 رابطه برقرار کرد.هاوارد هیوز، اوا گادنر را با جواهرات و لباس های لوکس سورپرایز میکرد. اما هوارد هیوز از لحاظ پاتولوژیک حسود بود و برای اوا گاردنر بیشتر یک بادیگارد بود، و دائما او را زیر نظر داشت اوا گارنر خواب فرار از این قفس طلایی را می دید.

آوا گاردنر و هامفری بوگارت  در فیلم کنتس پابرهنه یکی از فیلم‌های اوا گاردنر

آرتی شاو و اوا گاردنر

در سال 1945، موسیقیدان  معروف جاز  Arti Shaw آرتی شاو را ملاقات کرد.زیبایی آواگاردنر ،  آرتی شاو را متقاعد کرد که با او ازدواج کند اما این بار هم، خوشبختی کوتاه بود1945-1946 - آرتی شاو  از دست اوا گاردنر عصبانی بود که چگونه ممکن است همسر او در تمام عمر به جز کتاب مقدس و بر باد رفته کتاب دیگری نخوانده است. گاردنر د راین باره گفت : " او بدن من را می پرستید اما فکر من را نفرین میکرد. برای زندگی با آرتی اشتیاقی نداشت و آنرا مثل رفتن به کالج تشبیه می کرد

اوا گاردنر و   فرانک سیناترا 

 ملاقات با فرانک سیناترا، محبوب ترین خواننده آمریکایی و مورد علاقه زنان، برای  آوا فرصتی برای شروع زندگی جدید بود. فرانک سیناترا  همسرش را طلاق داد و در سال 1951 با گاردنر عروسی کرد.جای تعجب نیست که او را "اغواگری در هالیوود" نامیده اند.

ارتباط آنها طوفانی به پا کردو دائما با رسوایی و مصالحه همراه بود به صورتی که کار فرانک را تحت تاثیر قرار داد، فرانک از طرف روزنامه‌نگارهای معروف آن زمان هدا هاپر و لولا پارسونزو همچنین از طرف کلیسای کاتولیک و هوادارانش مورد انتقاد قرار می گرفت.این انتقادها کار فرانک را تحت تأثیر قرار داد اما به لطف گاردنر، او محبوبیت از دست رفته خود را به دست آورد. فرانک سیناترا از طریق شهرت گاردنر در فیلم "از اینجا تا ابدیت" بازی کرد و جایزه  اسکار برای این نقش به او تعلق گرفت. اوا گاردنر در طول مدت ازدواج با فرانک 2 بار حامله شد که هر دو بار به سقط منجر شد.ازدواج آنها بعد از 2 سال در سال 1957 به پایان  رسید و او به اسپانیا نقل مکان کرد.

بعد از آن که این بازیگر موفق با ارنست همینگوی وارد رابطه عاشقانه شد و به خاطر علاقه همینگوی به گاو بازی او هم از دوستداران مسابقه گاو بازی شد. در این دوران او به شدت می نوشید و با سرعت با مرسدس خود در جاده های شبانه می راند. آوا گاردنر دو بار تصادف داشت، اما زنده ماند. یک روز او یکی از عاشقان خود را متقاعد کرد تا بتواند درمسابقه گاوبازی شرکت کند. گاو مسابقه شکمش را پاره کرد. پس از جراحی پلاستیک، زخم تقریبا قابل دیدن نبود، بعد از این بازیگری را کنار گذاشت و دیگر در  انظار عمومی ظاهر نشد و برای مدت طولانی  در آپارتمان در مادرید خود را زندانی کرد.

پیری آوا گاردنر

پیری اوا گاردنر : در سال های آخر عمر ،بیشتر از تنهایی که خود داوطلبانه آن را انتخاب کرده بود، می ترسید، میل بازی در  فیلم برای اوا گاردنر به تدریج کاهش یافت و به دلیل بیش از حد نوشیدن و افسردگی دائمی، اغلب نقش جدی به او پیشنهاد نشد. آوا گاردنر به انگلستان نقل مکان کرد و به جز فرانک سیناترا، با کسی ارتباط نداشت. نوشیدن بیش از اندازه و افسردگی باعث بروز مشکلات جدی برای سلامت او شد و بعد از یک حمله قلبی سیناترا هزاران دلار برای درمانش صرف کرد، اما پزشکان نتیجه ای نگرفتند و در سال 1990 یکی از درخشانترین ستارگان هالیوود در سن 67 سالگی از دنیا رفت. آخرین کلمات بازیگر 67 ساله عبارت بودند از: " من خیلی خسته ام ... ".

کاربر گرامی

درصورتی که به بازیگران عصر طلایی هالیوود علاقه مند هستید این مقاله را در باره الیزابت تیلور: آنچه بینندگان از اسرار او نمی دانند و  مقاله جواهرات واقعا سلطنتی الیزابت تیلور ملکه هالیوود  و عکس پیری الیزابت تیلور را ببینید.

فیلم های اوا گاردنر

دیدار دوباره در فرانسه (۱۹۴۲)
آدم‌کش‌ها (۱۹۴۶)
سنگاپور (۱۹۴۷)
دوره‌گردها (۱۹۴۷)
در گذشته ممنوع من (۱۹۵۱)
برف‌های کلیمانجارو (۱۹۵۲) گریگوری پک و  اوا گاردنر

واگن دسته موزیک (۱۹۵۳)
موگامبو (۱۹۵۳)
کنتس پابرهنه (۱۹۵۴) آوا گاردنر و هامفری بوگارت
خورشید همچنان می‌درخشد (۱۹۵۷)
در ساحل (۱۹۵۹)
۵۵ روز در پکن (۱۹۶۳)
شب ایگوانا (۱۹۶۴)
هفت روز در ماه مه (۱۹۶۴)
کتاب مقدس (۱۹۶۶)
مایرلینگ (۱۹۶۸)
زمین‌لرزه (۱۹۷۴)
پرنده آبی (۱۹۷۶)
گذرگاه کاساندرا (۱۹۷۶)
سنتینل (۱۹۷۷)

مارلین دیتریش

چرا این افسانه سینمای جهان در سالهای پایانی عمر خود در انزوا فرو رفت؟

27 دسامبر 117مین سالگرد تولد افسانه سینمای جهان، بازیگر مشهور آلمانی و آمریکایی، مارلین دیتریش را نشان می دهد. او که تجسم تمام تناقضات و روحیه شورش در قرن بیستم بود. آنها او را تحسین کردند،نام او را روی برند های تجاری گذاشتن،  از او تقلید کردند، از او نفرت داشتند، او را پرستش می کردند. مارلین دیتریش تمام عمر خود را به عنوان یک سلبریتی مورد توجه قرار گرفته بود، حتی زمانی که از صحنه نمایش ناپدید شد. 50 سال شهرت جهانی و موفقیت و بالاخره 20 سال در تنهایی، انزوا و بیماری هایی که در سالهای پایانی عمر بر مارلین دیتریش غلبه کردند ...

مارلنه دیتریش

مارلن دیتریش که بود

مارلین دیتریش کیست

مارلنه دیتریش   در سال 1901 در حومه برلین در یک خانواده نظامی متولد شد.  دیتریش  تقریبا پدرش ندید، وقتی که 6 ساله بود، پدر خانواده را ترک کرد و یک سال بعد درگذشت.در دوران کودکی او اغلب "پدر بازی می کرد"،مارلنه به موسیقی علاقمند شد،ویولن آموخت، و پس از تحصیل در یک خانه خصوصی در ویمار،در ارکستر سینما مشغول به کار شد

.

مارلين ديتريش

دیتریش تصمیم گرفت تا وارد مدرسه بازیگری شود و موازی با بازیگری به عنوان یک رقصنده و خواننده در یک کاباره کار میکرد. پس از آن   مارلين ديتريش  شروع به بازی در فیلم ها، در برخی از نقش های جزئی کرد. موفقیت اول پس از فیلمبرداری در فیلم "فرشته آبی" به او رسید،  مارلن دیتریش   قراردادی با هالیوود بست و به امریکا منتقل شد.

مارلين ديتريش

کتاب "ستاره های هالیوود" در مورد او نوشت: "در هالیوود، یک الهه واقعی از او ساخته شده است." در فیلم "مراکش" با میکاپی کاملا متفاوت ظاهر شد و باعث تعجب تمام کسانی که قبل از فیلم مراکش او را دیده بودند شد، از موی پلاتینی، هلال های نازک ابروهای بلند، چشم های درخشان، گونه های براق به افسون گری مرموز بدل شده بود. در این ظاهر جدید، به دشواری دختر قدیمی و پرمخاطب آلمانی دیده می شد.نقش او درفیلم مراکش،نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد.

در آلمان نازی از  مارین دیتریش  برای بازگشت به میهن دعوت شد و حتی گوبلز  به او پیشنهاد دستمزد 200،000 Reichsmarks برای هر فیلم ساخته شده با مشارکت او را داد، اما دیتریش نمی خواست که بخشی از ماشین تبلیغات نازی ها باشد. او یک ضد نازی بود و مخالفت با یهودیان را محکوم می‌نمود. در سال 1939 شهروند آمریکا شد. در سال 1943، با گداشتن کنسرت در نیروهای متحد در ایتالیا، فرانسه و آمریکای شمالی برنامه اجرا می کرد.

دیتریش صدایی گرفته و بیزار از زندگی داشت که تأثیر بسزایی بر بسیاری از فیلم ها، ضبط ها، و تورهای کنسرتهای سراسر جهانش گذاشت. کنت تینان صدای دیتریش را «بعد سوم» وجودش نامید و ارنست همینگوی دربارهٔ او گفت «اگر او چیزی جز صدایش نداشت، می‌توانست قلبت را با آن بشکند».

در سربازخانه ها و بیمارستان ها، حدود 500 نمایش اجرا کرد، در حالی که همانند سربازان، او در سنگر ها می خوابید و خودش برف ها را برای آب آشامیدنی ذوب می کرد. این موقعیت اجتماعی بازیگر زن آلمان قابل تحسین بود و در پایان جنگ به اوعنوان لژیونر افتخاری و مدال آزادی آمریکا اهدا شد.

خواننده مارلن 

مارلین دیتریش با این زیبایی اغواگرانه و مرگبارش به راحتی  قلب مردان و زنان را فتح میکرد، او تعداد زیادی ماجراهای عاشقانه با بازیگران جین گابین، جان وین، بریان اهرن، جیمی استوارت و جان گیلبرت، تهیه کننده داگلاس فیربنکس جونیور، خواننده موریس شالیر، مدیر جوزف فون استرنبرگ، بازرگان یوزف کندی - پدر جان اف کندی داشت.

با وجود ماجراهای عاشقانه بی شمار، مارلین دیتریش تنها یک بار ازدواج کرد . در 22 سالگی او همسر تولید کننده رودلف سیبر شد، یک سال بعد آنها صاحب یک دختر، به نام ماریا شدند. این زن و شوهر تنها چند سال با هم زندگی کردند، اما آنها رسما طلاق نگرفتند - دیتریش یک زن متاهل باقی مانده بود تا زمانی که شوهرش در سال 1976 درگذشت. زمانی که از او پرسیدند که چرا ژان گابین را ترک کرده، ژان گابین مارلین را بسیار دوست داشت، بازیگر پاسخ داد: " او می خواست با من ازدواج کند. من از ازدواج متنفرم. " مارلین دیتریش به یکی از دوستانش گفت: " من خیلی از تنهایی می ترسم! اما این تنها دلیل استقلال من است . "

در دهه 1950 او کمتر و کمتر در فیلم ها بازی کرد و به عنوان میزبان و خواننده در لاس وگاس با اجرای آهنگ های مشهور از فیلم هایش مشغول بود. زمان شهرت او به پایان رسیده بود. آخرین نقش اصلی مارلین دیتریش، نقش کریستین در فیلم  «شاهد دادستان» (1957) اقتباس از رمان آگاتا کریستی ، نامزد اسکار شد. بعد از آن، مارلین فقط در 4 فیلم بازی کرد و در سال 1966 به آپارتمانی در پاریس نقل مکان کرد. در سال 1975به علت شکستی در پا  چندین ماه را در بیمارستان گذراند. بعد از آن دهه آخر عمرش را در آپارتمانش در شماره ۱۲ مونتایژن پاریس بخاطر شکستگی گردن فمور بر روی تخت سپری کرد و در آن مدت بهیچ وجه در انظار عمومی دیده نشد.در سال 1976، شوهرش، رودلف سیبر درگذشت 

جهان سینما  سلبریتی اسطوره مارلین دیتریش

مارلین دیتریچ بقیه عمر خود تقریبا 20 سال در تنهایی را در آپارتمان پاریس خود گذراند و تنها با یک خط تلفن با دنیای خارج در ارتباطبود. مارلین نمی خواست کسی شاهد پیری و ضعف وی باشد. تنها دخترش ماریا،منشی و خدمتکار می توانستند او را ببیند. او بر روی یک کتاب خاطرات، ABC از زندگی من، که در سال 1979 منتشر شد، کار میکرد، و در سال 1982 موافقت کرد که یک مصاحبه صوتی انجام دهد.

در 13 سالی که مارلین به علت شکستگی گردن فمور نمی توانست  از تخت خارج شود، به مواد مخدر و الکل وابسته شد، که بیشتر اوضاع را تشدید می کرد. با توجه به این که مارلین در انظار عمومی طاهر نمی شد و اجازه نمی داد روزنامه نگاران به او مصاحبه کنند، شایعاتی در مورد مرگ او پخش شد. زمانی که دیتریش در یکی از نشریات  شایعه مرگش را خوانده بود، به نشریه اعتراض کرد و  بعد از آن، عنوان مجله با این عموان چاپ شد: " دیتریش تماس گرفت و هشدار داد که او هنوز زنده است ." مارلین دیتریش به دلیل بیماری و سوء استفاده از الکل، در سال 1992، به علت نارسایی کلیه درگذشت. در آن زمان او 90 ساله بود. در زمان مرگ بجز تعداد زیادی عکس از دوستانش، هیچ کس با او نبود.

فیلم های مارلین دیتریش 

در 84 سال پیش، 8 ژانویه خواننده افسانه ای آمریکایی و یکی از بنیانگذاران راک اند رول الویس پریسلی بدنیا آمد. او یکی از درخشان ترین و فوق العاده ترین هنرمندان قرن بیستم است، شخصیت این خواننده معروف و بازیگر مشهور سینمای جهان، الویس پریسلی تا کنون به عنوان یک رمز و راز برای بسیاری از مردم باقی مانده است.

اولین اجرای الویس بر روی صحنه در 10 سالگی اتفاق افتاد . معلم او را متقاعد کرد تا در رقابت شرکت کند و آهنگی از سبک کانتری را در لباس یک گاوچران بخواند. والدین او از این موفقیت بسیار خوشحال شدند و به او یک گیتارهدیه دادند، اما الویس مانند همه همسالان خود،خواب یک دوچرخه را می دید.  الویس ابتدا از اجرای عمومی رنج می برد. او اعتراف کرد: " من یک ترس و هراس از سالن نمایش داشتم.

عکس خواننده با والدین

سلطان راک اند رول یک سرگرمی عجیب داشت او نشانه های پلیس و مدالها را جمع آوری می کرد .در شبها، الویس دوست داشت که در خیابان های شهر رانندگی کند و اگر او متوجه میشد که کسی قوانین جاده را نقض می کند، او مزاحم را متوقف می کرد و نشان خود را نشان می داد و با تماشای واکنش مزاحم سرگرم میشد. یک بار او حتی با ریچارد نیکسون رییس جمهور آمریکا ملاقات کرد و به لطف این ملاقات الویس، مدرک کارمند اداره مبارزه با مواد مخدر را به دست آورد.

عکس ریچارد نیکسون رییس جمهور آمریکا و الویس پریسلی

او عادت های عادی بیشتر سلبریتی های  دنیای هنر و سینمای جهان را داشت - اتومبیل های گرانبها را جمع آوری میکرد، و حتی تعداد دقیق آنها را نمی دانست. آخرین ماشین لیموزین او با مینی بار، تلویزیون و رینگ های طلایی بر روی چرخ ها مجهز شده بود. علاوه بر این، نقطه ضعف این خواننده معروف و بازیگر مشهور سینمای جهان، الویس پریسلی اسلحه بود .در کلکسیون خود 37 تپانچه  داشت.

شامپانزه  حیوان خانگی مورد علاقه خواننده

حیوان مورد علاقه الویس، یک شامپانزه به نام Scatter بود، او پیراهن های هاوایی را میپوشید و "ترفندهای مختلف" را به او آموزش می داد - برای مثال، بالا رفتن از پای دختران .به او برای انجام هر کاری اجازه داده شدبود. او آزادانه در اطراف املاک الویس می چرخید، علاوه بر این، او یک ماشین با یک راننده شخصی داشت. شایعه شده بود که خواننده دوست داشت که ویسکی را به حیوان خانگی اش بنوشاند و حتی ادعا می کردند که به الکل معتاد شده است، به همین دلیل علت مرگ Scatter را الکل می دانستند.

عکس سلطان راک اند رول الویس پریسلی

خواننده علاقه مند به مذهب بود، اما نگرش وی نسبت به مذهب بسیار عجیب بود. او به عنوان یک کودک، اغلب معبد را دیده بود و حتی در کلیسا نیز میخواند. پریسلی بعدا اعتقادات بودایی و هندو را مورد بررسی قرار داد و ستاره داوود و یک صلیب را در گردنش انداخت.

خواننده دارای یک کمربند سیاه در کاراته بود

الویس بدن نرم و انعطاف پذیر منحصر به فردی داشت و کاملا روی صحنه تحرک داشت. به حرکات معمول رقص، او اغلب عناصر هنرهای رزمی را اضافه میکرد. الویس پریسلی طرفدار کاراته و دارای کمربند سیاه در کاراته بود. همسرش او را بخاطر یک مربی کاراته ترک کرد. جدایی طوفانیی بود - پریسلی نمیتوانست احساسات خود را کنترل کند اما پس از طلاق، آنها توانستند دوستان هم باقی بمانند.

الویس پریسلی خواننده افسانه ای آمریکایی

الویس سلطان راک اند رول نامگذاری شد و سلطان بدون همدست نمی توانست وجود داشته باشد.همراهانش نقش مهمی در زندگی خواننده ایفا کردند. او عاشق دادن هدایا بود و در این امر فوق العاده سخاوتمند بود. عشق به لاکچری و چیزهای لوکس یکی از ضعف های اصلی او بود. الماس و طلا و جواهرات طلا را علامت شناسایی خود قرار داد . همه چیز باید در اطراف سلطان میدرخشید! لباس Elvis منحصر به فرد بود و نام های خود را داشت: "طاووس"، "کولی"، "شعله"، "ببر دیوانه" - با این تعاریف می توان حدس زد که چقدر لوکس بود! این لباس ها به عنوان بخشی از عملکرد او تبدیل شده بود.

خواننده الویس پریسلی روی صحنه

الویس پریسلی چاقی

این شیوه زندگی بر سلامت و ظاهر اوتاثیر گذاشت - الویس شروع به افزایش وزن کرد. در سال های اخر، او 117 کیلوگرم وزن داشت! از این رو، او به سادگی از خودش متنفر شد و سعی داشت وزن خود را با قرص های کاهش وزن کم کند، در عین حال به داروهای ضد افسردگی و قرص های خواب آور معتاد شده بود.

الویس پریسلی علت مرگ

چه چیزی پریسلی را از پا درآورد؟

شور و شوق برای داروها منجر به شیدایی در سال های اخر زندگی او شد و او بدون چمدان ضد گلوله ای لباس های افسانه ای خود را پنهان می کرد، وارد محل کنسرت نمی شد و با ترس از اقدامات تروریستی، او حتی در صحنه با سلاحی که در چکمه هایش پنهان می کرد ظاهر می شد. سلطان راک اند رول در سن 43 سالگی در اثر حمله قلبی در 16 آگوست 1977 فوت کرد. دلیل این امر اعتیاد مخرب به باربیتورات بود . 22 نوع از داروهای مختلف در خون او پیدا شد!

15 حقیقت در باره الویس پریسلی

1. الویس یک برادر دوقلو داشت

2. تورنتو در Tupelo

الویس می توانست طی یک گردباد، وقتی فقط پانزده ماه سن داشت، فوت کند. این یک گردباد در Tupelo، می سی سی پی بود، که یکی از چهار گردباد مخرب در ایالات متحده است.

3. الویس رویای یک دوچرخه را داشت.

اولین گیتار هدیه ای از والدین بود. 

او اولین گیتار خود را والدین دریافت کرد ولی در مورد آن بسیار ناراحت بود. پسر فقیر رویای دوچرخه سواری داشت، اما برای خانواده اش خرید دوچرخه خیلی گران بود.

4. پانزده عنوان "آبی" در آهنگ های الویس پریسلی

رنگ مورد علاقه الویس پریسلی

کلمه "آبی" در پانزده عنوان آهنگ الویس وجود دارد. آبی کریسمس، آبی چشم غمگین در باران، آبی هاوایی، آبی ماه، کنتاکی، آبی ماه، آبی رودخانه و غیره

5. عشق به مادر 

اولین آلبوم استودیویی را Elvis برای مادرش ساخته است. او 4 دلار برای استودیو پرداخت کرد تا 2 آهنگ برای مادرش ضبط کند: «شادی من» و «این زمانی است که درد و رنج شما شروع می شود».

6. ساندویچ کره بادام زمینی

به نطر الویس آشپزی ساده است

غذای مورد علاقه او ساندویچ کره بادام زمینی، بیکن، عسل و موز بود.

7. فقط ماشین

8. عمارت "Graceland"

9. الویس یک راهب بود

در سال 1965، الویس ابراز تمایل به رفتن به یک صومعه کرد.

10. الویس یک طرفدار بزرگ بازیگر فرانسوی بود بریجیت باردو بود.

الویس در ارتش خدمت کرده است. زندگی ارتشی الویس در سال 1957 آغاز شد. در طول زمان خود در ارتش، او واقعا می خواست با Brigitte Bardot ملاقات کند. الویس یک طرفدار بزرگ بازیگر فرانسوی بود بریجیت باردو بود.

11. مدیر برنامه هایش از این که الویس ممکن بود مجاز به بازگشت به ایالات متحده نباشد ترس داشت

او علاوه بر ایالات متحده، در سال 1957 در کانادا چند کنسرت انجام داد. مدیر او هر گونه پیشنهاد برای اجرا در خارج از کشور را رد کرد، چرا که مدیر برنامه هایش از این که الویس ممکن بود مجاز به بازگشت به ایالات متحده نباشد ترس داشت .

12. قایق ریاست جمهوری

پس از مرگ رئیس جمهور روزولت،  پریسلی Potomac را  55،000 دلار خرید.این قایق را قبلا الویس به روزولت هدیه داده بود.

13. Graceland - سرزمین بدون ماهی

او هرگز طعم ماهی را دوست نداشت. اما همسرش  عاشق ماهی بود. الویس این شرط را در Graceland Manor گذاشت که هرگز ماهی سرو نشود.

14.  در سینما ممفیس

او در سینما ممفیس کار می کرد اما به خاطر گرفتن شکلات مجانی از دست یک دختر، اخراج شد.

15. ماتادور راک اند رول

به هر حال، آلمانی ها الویس را "ماتادور راک اند رول" می نامیدند.

الویس در مورد ظاهر خود وسواس زیادی داشت، مژه ها و ابروهای را رنگ میکرد و این باعث شد تا مشکلات بهداشتی در زندگی خود داشته باشد. پریسلی تقریبا کور بود و از گلوکوم رنج می برد، تحت عمل های جراحی پلاستیک قرار گرفت - رینوپلاستی(جراحی بینی). او همچنین از آکنه رنج می برد.

می گویند تعیین سرنوشت هر فرد در دستان خودش است اما این برای بعضی کودکان صادق نیست تعیین سرنوشت هنرمندانی که در سینمای جهان مشهور هستند و در این مقاله آورده شده است تا حد زیادی به خانواده هنری آنها ارتباط دارد هنرمندانی که زندگی خود را از کودکی با پدر و مادر سلبریتی بزرگ شده و روز خود را زیر نظر دوربین ها آغاز می کرده اند.آنها ذاتا بازیگر متولد شده اند.

• گالینا ولچک
• کیت بکینسیل
• مارگارتا ترخوا
• درو بریمورم
• آنجلینا جولی
• خواهران ورتینسکی
• جین فوندا
• کیرا نایتلی
• خواهر آرنت گولت
• جنیفر انیستون

گالینا ولچک

گالینا ولچک در نقش یک کودک با پدر. / عکس

بوریس ولچک، فیلمبردار و کارگردان مشهور و ورا Ismaakovna Maymina، فیلمنامه نویس، به سختی تصور می کردند که دختر خجالتی و نه خیلی زیبای آنها بتواند در حرفه بازیگری به موفقیت برسد. اما آنها به وضوح گالینا را دست کم گرفتند.

گالینا ولچک / عکس

گالینا، در یک محیط خلاق بزرگ شد و نمی توانست زندگی خود را بدون روی صحنه بودن تصور کند، و به همین دلیل او برای ورود به دانشکده هنر تئاتر مسکو آماده شد. گالینا ولچک پس از رسیدن به هدفش،  به عنوان مدیر موفق و مدیر هنری تئاتر سوورمننیک انتخاب شد.

کیت بکینسیل

کیت بکینسیل در دوران کودکی با پدر و مادرش. / عکس

بازیگر انگلیسی بریتانیایی، ستاره فیلمهای "ون هلسینگ" و "عالم اموات" در یک خانواده هنری متولد شد. امروز به طور گسترده ای در محافل تئاتر شناخته شده است، اما پدرش، بازیگر با استعداد ریچارد بکینسیل، در سن 31 سالگی درگذشت.کیت جوان  در فضای خلاق بزرگ شد اما خودش را نه به عنوان یک بازیگر، بلکه به عنوان یک نویسنده می دید.

کیت بکینسیل. / عکس

در حالی که هنوز در مدرسه بود، دو بار جایزه V. Smith برای نویسندگان جوان را دریافت کرد. البته، اودر حرفه ی هنرپیشگی هم تلاش می کرد، بلافاصله پس از فارغ التحصیلی از مدرسه در فیلم "یک نفر علیه باد" شروع به کار کرد. اوبرای مطالعه ادبیات فرانسه و روسی وارد آکسفورد شد.کیت بکینسیل قاطعانه تصمیم گرفت که به یک بازیگر موفق تبدیل شود و برای گسترش افق دیدش به آکسفورد نیاز داشت .

مارگارتا ترخوا

والدین بازیگر آینده، بوریس ترخو1 و گالینا توماشویچ بازیگران تئاتر در منطقه سوردلوفسک بودند و خود مارگارتا پس از فارغ التحصیلی از مدرسه به دانشکدۀ فیزیک و ریاضی دانشکده دانشگاه تاشکند وارد شد.

مارگارتا ترخوا. / عکس

با این حال، علاقه شدید او به تئاتر منجر به این شد که پس از سال دوم، مارگارتا به پایتخت برود. او به راحتی به مدرسه استودیوی تئاتر Mossovet وارد شد، بعدا تبدیل به بازیگر برجسته تئاتر و یکی از محبوب ترین بازیگران شوروی شد.

درو بریمورم

بازیگر آمریکایی نه تنها در یک خانواده هنری بلکه  کارگردان و تولید کننده موفق، متولد شد.از کودکی با بازی در فیلم ئی تی که شاهکار سینمایی اسپیلبرگ بود مشهور شد.

درو بریمور. / عکس

درو بریمور به گفته خودش الکل را در سن نه سالگی، ماریجوانا در ده سالگی، و در دوازده سالگی او با کوکائین آشنا شد. در سن 15 سالگی، درو بریمور توانست از شر مشروبات الکلی و مواد مخدر خلاص شود.در حال حاضر به طور جدی در حرفه خود مشغول به کار است.

آنجلینا جولی

ازدواج جان ویت و مارچالین برتراند ، بیش از حد طول نکشید، اما به لطف این ازدواج، دو فرزند متولد شد، آنجلینا جولی و جیمز هیون.
اغلب مادر که بازیگر و تهیه کننده بود سلبریتی معروف آنجلینا و برادرش را با خود به صحنه  فیلم ها می برد.

آنجلینا جولی. / عکس

خواهران ورتینسکی

آناستازیا و ماریانا در خانواده شاعر معروف، خواننده و بازیگر الکساندر ورتینسکی و همسرش، هنرمند و بازیگر نقش مکمل لییدیا تیرگواوا متولد شده اند. پدر از دوران کودکی دوست داشت دختران او در هنر موفق شوند وسعی کرد تا به طور کامل رشد کنند. با این حال، والدین آماده بودند تا انتخاب دختران را هر چه که بود، بپذیرند .

ماریانا و آناستازیا ورتینسکی. / عکس

از دوران کودکی، ماریانا روی صحنه تئاتر می خوابید، پس از فارغ التحصیلی از مدرسه، بلافاصله وارد مدرسه شووکین شد. آناستازیا ابتدا می خواست که تبدیل به یک بالرین شود، سپس او برای ورود به موسسه زبان های خارجی آماده می شد. اما در سن 15 سالگی، او با «الکساندر پوتاشکو» کارگردان اشنا شد و از آن زمان تا به حال زندگی او را به سینما متصل شده است. بعدها او به تئاتر پوشکین وارد شد و از همان مدرسه مانند خواهر بزرگترش فارغ التحصیل شد.

جین فوندا

بازیگر و مدل آینده حاصل ازدواج بازیگر معروف هنری فوندا و فرنسیس فورد بروکا سیمور است .جین از دوران کودکی به عنوان یک بازیگر شناخته شد. او از استودیوی بازیگری فارغ التحصیل شد، در تئاتر کار کرد، همزمان به عنوان یک مدل عمل کرد، و بعد در سینما شرکت کرد.

جین فوندا. / عکس

کیرا نایتلی

 والدین کایرا نایتلی، بازیگران وین نایتلی و شرمن مک دونالد هستند او اصول اولیه این حرفه را در مدرسه آموخت و در سن هفت سالگی او نقش اول فیلم  را دریافت کرد.

خواهر آرنت گولت

بازیگران تئاتر منطقه ای کالینگراد، آلبرت آرنت گولت و والنتینا گالیچ سه فرزند، یک پسر و دو دختر دوقلو را به عهده داشتند. همه بچه ها بازیگر شدند، خواهرزاده های معروف  از مدرسه شپکینسک فارغ التحصیل شده اند. آنها موفقیت خود را از والدین خود می دانند که دختران را آموزش خوبی دادند و عشق به هنر را به آنها آموختند.

تاتیانا و اولگا آرنت گولت. / عکس

جنیفر انیستون

جنیفر آنیستون با پدر و مادرش به عنوان یک کودک. / عکس

ستاره سری "دوستان" یا فرندز نیز در یک خانواده هنری متولد شد. پدر او، جان آنیستون، از سری "روزهای زندگی ما" شناخته شده است، مادر مامور نانسی داف به عنوان یک بازیگر تئاتر شناخته شده بود. از دوران کودکی، جنیفر در ادامه راه خانواده مجذوب هنر شد. او در یک گروه درام تحصیلی مشغول به فعالیت شد و بعدها تحصیلات خود را در مدرسه هنر ادامه داد. حرفه جنیفر از تولیدات برادوی شروع شد و با مجموعه تلویزیونی محبوب "دوستان" در جهان به عنوان یکی از سلبریتی های سینمای جهان معروف شد.

جنیفر آنیستون / عکس