چه کارهایی را باید انجام دهیم و چه کارهایی را نباید انجام دهیم ؟
شاید تصور کنید که برای لبخند بتوانید از یک نوشابه ی مقوی استفاده کنید ، ولی نمی خواهید زمان یا پول خود را روی درمان های متصدیان آن سرمایه گذاری کنید یا به شما دیگر ژل های داروخانه یا نوار فروخته نمی شود.
برخی از درمان های خانگی و طبیعی ، ایمن بوده و می تواند دندان شما را سفید کند. بفهمید بهترین شرط های شما چه هستند و کدام یک شما را به دردسر نمی اندازد.
استفاده از مسواک و نخ دندان
بهداشت مناسب دهان و دندان ، روش موثر حفظ لبخندتان در بهترین حالت است. خمیردندان ها به آرامی جرم سطح دندان را زدوده و براق می کنند. خمیردندان های سفیدکننده همان کار را با ترکیبات بیشتر انجام می دهند ؛ آنها دندان شما را سفید نمی کنند. نخ دندان ، غذاها و باکتری هایی را که به جرم دندان تبدیل و سخت می شوند ، از بین برده که باعث می شود دندان ها مات و تیره تر به نظر برسند.(سیارک)
کشیدن دندان با روغن
این تکنیک در طب آیور ودا رایج است. شما یک قاشق سوپخوری از روغن را (مثل دانه ی کنجد ، نارگیل یا روغن زیتون) در اطراف دهان به مدت 20 دقیقه برای " بیرون راندن" باکتری ، غرغره می کنید. بررسی اخیر نشان داده که استفاه از روغن نارگیل از فساد دندان جلوگیری می کند ولی هیچ حمایت علمی از آن نشده است.
جوش شیرین
علاوه بر کمک به عدم خردشدگی دندان، ساینده ی ملایمی است که جرم ها را می ساید. شما می توانید آن را با استفاده از خمیر جوش شیرین دست ساز خود امتحان کنید ولی احتمالا با عوض کردن آن با خمیردندانی با بی کربنات سدیم ، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت. بررسی ها نشان می دهد که مسواک با محصولاتی که دارای جوش شیرین هستند ، به مرور زمان ، جرم های سطح دندان را از بین خواهد برد.
سیب ، آناناس ، توت فرنگی
اسید مالیک موجود در سیب ، بزاق را برای شستشو و پاک کردن اسید ، تقویت می کند. خمیردندان هایی با ماده ی بروم ، ترکیبی در آناناس ، به سفید شدن دندان کمک می کند. ولی هیچ مدرکی وجود ندارد که خوردن این میوه ها ، ظاهر دندان شما را براق کند. توت فرنگی را کنار بگذارید. یک مطالعه در دندانپزشکی عملی دریافت که مسواک کردن با ترکیب اینها و جوش شیرین ، دارای اثر سفیدکنندگی نیست. بدتر اینکه ، اسید سیتریک موجود در توت فرنگی ، مینای دندان یعنی قشر بیرونی دندانتان ، را تجزیه می کند .(سیارک)
پروکسید هیدرژن
عامل رنگبری است که در اکثر بسته ی لوازم سفیدکننده ی خانگی یافت می شود. در واقع رنگ دندان را نیز تغییر می دهد. یک بررسی نشان داد که رنگکاری با ژل غیر مجاز با 6% هیدروژن پروکسید روی دندان بعد از دو هفته ، تفاوت قابل توجهی را ایجاد می کند. بطری های ارزان این مایع که می توان آن را از داروخانه ها خریداری کرد ، دارای درصد پایین تری است. و طبق گفته ی موسسه ی دندان سازی آمریکایی ، غرغره کردن قبل از اینکه دندانتان را سفید کند ، لثه تان را خواهد سوزاند.
سرکه ی شربت (الکل دار) سیب
طبق گفته ی آنها ، غرغره ی قبل از مسواک به شما کمک می کند تا باکتری ها را کشته و لکه ها را از بین ببرید. شما به لبخند سفیدتر خواهید رسید.
متاسفم ، هیچ بررسی ای این ادعاها را اثبات نکرده است. در حالی که می تواند تزئین سالادتان را سفیدتر کند ، انتظار نداشته باشید که سرکه ی مشروب سیب ، دندانتان را سفید کند.
زردچوبه
ادویه ی تند و گرم که به چاشنی کاری معروف است نیز یک رنگ طبیعی است که بافت سفید را به طلایی روشن تبدیل می کند. به طور فرضی ، خمیر زردچوبه می تواند دندان تیره را به سفید مرواریدی تبدیل کند. به هر حال خردل را نیز در نظر بگیرید. هیچ تحقیق روشنی برای حمایت از آن وجود ندارد.
هرچه را که می خورید ، به دقت نگاه کنید
معالجه بهتر از درمان است. غذاهایی شامل نوشیدنی ها و دانه های سیاه مثل قهوه ، شراب قرمز و لیموناد ،که به متخلفین معروف هستند از آنها در حد اعتدال لذت ببرید و بعد از آن با آب شستشو دهید تا خطر کمتری از تاثیر آنها روی دندانتان ایجاد شود. (سی دقیقه قبل از مسواک صبر کنید تا از مینای دندان محافظت کرده باشید).
سیگار و جویدن تنباکو نیز باعث آلودگی می شود که دلیل دیگر ترک آن است.
(سیارک)
ترجمه توسط itrans.ir
اگر طبیعت خارج از خانه در تابستان با صدای آزاردهنده وزوز پشهها بهم میخورد، این اتفاق میتواند یک بدشانسی باشد. گزش آنها نه تنها موجب ورم قرمز خارشدار بر روی پوست میشود؛ همچنین خطر ابتلا به بیماری را نیز ایجاد میکند. دانشمندان موسسه ملی بهداشت (NIH) در حال تحقیق جهت یافتن راههایی بهتر برای تشخیص، درمان و جلوگیری از بیماریهای پشه- حامل هستند. و همه ما میتوانیم گامهای سادهای را برای جلوگیری از گزش حشرات گزنده انجام دهیم.(سیارک)
گزش بسیاری از پشهها نسبتا بیضرر است. ورم و خارش اغلب فقط یک یا دو روز بعد از گزیدن وجود داشته و پوست شما را سوراخ میکند. اما اگر پشه حامل میکروبهای خاصی باشد، از جمله ویروسها یا انگلها، این عوامل بیماریزا ممکن است در طول گزش وارد خون شما شده و شما را بیمار نمایند.
بیماریهای منتشر شده توسط گزش پشهها میتوانند جدی باشند. برخی از کارشناسان میگویند پشهها کشندهترین حیوانات جهان هستند. بیماریهای مرتبط با پشهها حدود 725.000 نفر را سالانه در سراسر جهان میکشند. در مقایسه، مارها حدود 50.000 نفر، کرم کدو حدود 2.000؛ و کوسهها تنها حدود 10 نفر را سالانه در سراسر جهان میکشند.
بسیاری از مرگها و بیماریهای مرتبط با پشهها خارج از ایالات متحده بویژه در آفریقا اتفاق میافتند. دکتر توماس دبیلیو اسکات کارشناس بیماریهای حشره- حامل در دانشگاه دیویس کالیفرنیا میگوید: «اما همیشه انواعی از پاتوژن پشه- حامل در ایالات متحده وجود دارد. در حال حاضر، بنده میخواهم بگویم که ویروس غرب نیل، بزرگترین مشکل در قاره ایالات متحده آمریکاست».
نیل غرب اشاره به بیماری همهگیر فصلی در ایالات متحده دارد. در اوایل بهار یا اوایل تابستان شدت یافته و در پاییز ادامه مییابد. در سال 2015، بیش از 2.000 مورد از بیماری نیل غرب در سراسر کشور رواج پیدا کرد و این ویروس نزدیک به 120 کشته داشت.
اغلب افراد آلوده به عفونت نیل غرب، هیچ نشانهی خاصی نداشتند. تقریبا یک پنجم افراد آلوده علائم نسبتا خفیف، مثل تب، سر درد، یا تهوع داشتند. نیل غرب میتواند برای حدود یک، صد و پنجاهم افراد آلوده، خطری بسیار جدی یا حتی مرگبار باشد. (سیارک)
ویروس دیگر، تب دانگ نامیده میشود که یکی از رایجترین بیماریهای پشه- حامل در سراسر جهان است. شیوع تب دانگ در هاوایی صدها نفر از مردم را در اواخر سال 2015 تحت تاثیر قرار داده است.
برای درمان بسیاری از بیماریهای انتقال یافته از پشهها، هیچ دارویی وجود ندارد. اما داروهای فعلی میتواند از مالاریا پیشگیری و آن را درمان نمایند، که از طریق انگل کوچک پشه- حامل ایجاد میشود و ویروسی نیست.
دانشمندان NIH در تلاش برای توسعه و آزمایش واکسنهای جدید بالقوه برای دانگها و ویروسهای نیل غرب هستند. یک واکسن تب دانگ آزمایشگاهی نشان میدهد که وعده داده شده در آزمایش بالینی کوچک، هماکنون در حال ارزیابی در جمعیت بزرگتری در برزیل است.
تعدادی از بیماریهای پشه-حامل از جمله تب زرد و آنسفالیت ژاپنی، توسط واکسنها پیشگیری میشوند. اما واکسنها هنوز در برابر بسیاری از بیماریهای مرتبط با پشه از جمله مالاریا و ویروس نیل غرب، محافظت نمیکنند.
زیکا که ویروس پشه- حامل دیگری است، در مرکز و جنوب آمریکا شیوع دارد. از آنجایی که تب دانگ و ویروسهای نیل غرب از نزدیک با ویروس زیکا در ارتباط هستند، محققان NIH در طرحی برای ایجاد واکسیناسیون آزمایشی زیکا با استفاده از روشهایی مشابه با روشهایی هستند که برای واکسنهای دیگر استفاده میشود. آزمایشهای بالینی کوچک ممکن است به زودی آغاز گردد، اما سالها آزمایش نیاز خواهد بود تا به طور کامل واکسنهای بالقوه زیکا ارزیابی گردد.
در حالی که واکسنهای پیشگیرنده هنوز در حال توسعه هستند، اسکات میگوید «چیزهای زیادی وجود دارد که در حال حاضر میتوان انجام داد تا از بیماریهای پشه- حامل جلوگیری کرد». محفظه انتخاب عاقلانه برای راهنمایی پیشگیری از پشه را ببینید.
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. خیلی دوست داریم که از شما این را بشنویم.(سیارک)
ترجمه توسط itrans.ir
علت بوجود آمدن آکنه ناشناخته است، ولی پزشکان معتقد به نتایجی از چند عامل مرتبط هستند. یک عامل مهم در بوجود آمدن آکنه افزایش هورمون هایی به نام آندروژن (هورمون های جنس مردانه) است. این افزایش در پسران و دختران در دوران بلوغ است و باعث می شود که غدد سباکوس بزرگ شده و سبوم بیشتری در پوست تولید کند. تغییرات هورمونی مربوط به بارداری و یا شروع یا توقف قرص های ضدبارداری نیز می تواند باعث آکنه شود.
عامل دیگر، وراثت یا ژنتیک است. محققان معتقند که تمایل به گسترش آکنه می تواند از والدین به ارث برسد. بطور مثال، مطالعات نشان داده اند که بسیاری از پسران در سن مدرسه مبتلا به آکنه، سابقه خانوادگی از این اختلال را دارند. لوازم آرایشی چرب ممکن است سلولهای فولیکل را تغییر داده و آنها را به هم بچسباند و یک انسداد ایجاد کند.
عواملی که می تواند باعث بیش از حد شدن جوش شود، عبارتند از:
- تغییر سطح هورمون در دختران بالغ و زنان بزرگسال 2 تا 7 روز قبل از شروع عادت ماهانه شان.
- روغن محصولات پوستی (مرطوب کننده ها یا لوازم آرایشی) یا چربی ای که در محیط کار با آن مواجه هستید (بطور مثال، یک آشپزخانه با ظرف های سرخ کن) (سیارک
- فشار کلاه های ورزشی یا تجهیزات، کوله پشتی ها، یقه های تنگ، یا لباس های ورزشی تنگ
- محرک های محیطی مانند آلودگی و رطوبت بالا
- فشردن و یا برداشتن جوش ها
- شستشوی سخت پوست
- استرس
- رعایت نکردن بهداشت
افسانه های زیادی راجع به علل آکنه وجود دارد. شکلات و غذای چرب اغلب سرزنش می شوند، ولی شواهد کمی وجود دارد که غذاها تاثیر زیادی در گسترش و رشد آکنه در اکثر افراد دارد. افسانه دیگر این است که پوست کثیف باعث آکنه می شود؛ با این حال، آکنه سرسیاه و دیگر ضایعات آکنه با کثیفی بوجود نمی آیند. استرس باعث آکنه نمی شود ولی تحقیقات نشان می دهد که برای افرادی که جوش می زنند، استرس می تواند آن را بدتر کند.
چه کسانی جوش می زنند؟
مردم با هر نژادی و هر سنی جوش می زنند. ولی در نوجوانان و بزرگسالان جوان رایج تر است. در حدود 80 درصد افراد بین سنین 11 تا 30 سال دچار آکنه در برخی نقاط بدن می شوند. برای اکثر مردم، آکنه با رسیدن آنها به سن 30 سالگی از بین می رود؛ با این حال، برخی افراد در 40 و 50 سالگی هنوز این مشکل پوستی را دارند. (سیارک)
- چگونه آکنه گسترش می یابد؟
- آکنه چگونه درمان می شود؟
- درمان انواع جوش های ملتهب متوسط تا شدید
- درمان آکنه شدید یا آکنه مربوط به کیست
- درمان آکنه هورمونی در زنان
- درمان دیگر آکنه
- چگونه افرادمبتلا به آکنه از پوست خود مراقبت کنند؟
- چه تحقیقی در زمینه آکنه انجام شده است؟
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
ترجمه توسط itrans.ir
آکنه اغلب توسط متخصصان پوست که پزشکان متخصص مشکلات پوستی هستند، درمان می شود. این پزشکان تمام انواع آکنه بخصوص موارد حاد را درمان می کنند. پزشکانی که عمومی و یا پزشکان خانواده، متخصص اطفال، یا داخلی هستند ممکن است بتوانند بیمارانی با موارد خفیف آکنه را درمان کنند.
اهداف این درمان، درمان ضایعات موجود، متوقف کردن تشکیل ضایعات جدید، جلوگیری از اثر زخم بر اثر آکنه روی پوست، و به حداقل رساندن استرس روانی و خجالت ناشی از این بیماری هستند. درمان دارویی به هدف کاهش مشکلات متعددی است که نقشی در ایجاد آکنه بازی می کنند :(سیارک)
- تجمع غیر طبیعی سلول ها در فولیکل ها
- افزایش تولید چربی
- باکتری
- التهاب
تمام داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. برخی عوارض جانبی ممکن است از دیگران شدیدتر باشند. شما باید داخل بسته همراه با دارویتان را مطالعه کنید و اگر هرگونه سوالی راجع به عوارض جانبی احتمالی داردی از ارائه دهنده مراقبت سلامت خود و یا داروساز بپرسید.
بسته به شدت مشکل پزشک ممکن است یکی از داروهای تجویز نشده (OTC) و/یا داروهای تجویز شده را توصیه کند. برخی از این داروها ممکن است موضعی (اعمال شده روی پوست) و برخی دیگر خوراکی (از طریق خوردن) باشند. پزشک ممکن است استفاده از بیش از یک داروی موضعی یا ترکیب داروهای خوراکی و موضعی را پیشنهاد کند. (سیارک)
- چگونه آکنه گسترش می یابد؟
- چه عواملی باعث به وجود آمدن آکنه می شود؟
- چه کسانی جوش می زنند؟
- درمان انواع جوش های ملتهب متوسط تا شدید
- درمان آکنه شدید یا آکنه مربوط به کیست
- درمان آکنه هورمونی در زنان
- درمان دیگر آکنه
- چگونه افرادمبتلا به آکنه از پوست خود مراقبت کنند؟
- چه تحقیقی در زمینه آکنه انجام شده است؟
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
ترجمه توسط itrans.ir
dorsa 87۱۳۹۵/۱۰/۲۸کسانی که صورتشان آکنه دارد به هیچ وجه از حوله برای خشک کردن صورت استفاده نکنند.
در ادامه بخوانید...به گزارش (سیارک) شواهد نشان داده اند که برداشت مدام دندان های عقل کاری بیهوده است. نه؛ شاید شما درواقع نیازی به کشیدن دندان های عقل خود نداشته باشید.
بیشتر ما متوجه در آمدن دندان های عقل مان نمیشویم، اما بنا به دلایلی در زمان بین دوران متوسطه و دانشگاه، به بسیاری از مردم در آمریکا یا استرالیا گفته میشود که باید آنها را کشید.بر این اساس که آیا دندانها تحت فشار هستند یعنی در زیر لثه باقی مانده باشند جراحی شامل بیهوشی، بخیه و یک یا دو هفته استراحت کم تحرکی خواهد بود.برای بسیاری از ما، این میتواند تا سن بزگسالی پیشنهاد خیلی بیرحمانه ای تلقی بشود! اما متخصصین بیشتر و بیشتری شروع به پرسش در این خصوص کرده اند که آیا اساسا چنین جراحی هایی لازم است یا خیر. و تحقیقات در حال توسعه نشان میدهند که ما ممکن است بی هیچ دلیل خاصی، تنها افراد را در معرض هزینۀ بالای برداشتن دندان عقل قرار دهیم.
مشخصا، تمام موارد برداشت دندان عقل، بی دلیل نیست.دندانهای عقل میتوانند عفونت کنند، ایجاد پوسیدگی و یا کیست کنند.به دندان های مجاور آسیب وارد کنند و همچنین اگر در فک افراد باقی بمانند، موجب درد شدید را فراهم آوردند. در این موارد، کاملا مشخص است که این برای بیمار بسیار بهتر است که این دندان های "مولار سوم" اسم تخصصی دندانهای عقل برداشته شوند. اما موارد دیگری هم هستند که تحقیقات در مورد آنها شک دارند. مواردی که دندان های عقل تحت فشار نیستند و از هر نظر دیگر سالم اند و یا هیچ نشانگان خاصی ندارند.
در سال 1988، پس از آنکه مطالعه ای در دانشگاه Yorkبدین نتیجه دست یافت که شواهد علمی حامی این کار وجود ندارد؛ بریتانیا برداشت معمول دندان های عقل را متوقف کرد.در همان سال، کالج سلطنتی پزشکان ادینبورگ"Edinburgh" اعلام کرد برای بیمارانی که شرایط مربوط به مولار سوم را ندارند، برداشت آن پیشنهاد نمیشود. (سیارک)
کماکان در خیلی از کشورها، شامل آمریکا و استرالیا، برداشتن مداوم دندانهای عقل یک پروسۀ معمول میباشد.دلیل ارائه شده این است که رها کردن آن ها در داخل دهان به تعویق انداختن امر اجتناب ناپذیر است، چراکه افراد دارای دندان عقل بعدها با عفونت و یا عوارض دیگر روبرو خواهند بود.
منطقا، در سال 2011، 10 میلیون دندان عقل از دهان آمریکایی ها برداشته شد و یک تحقیق در سال 2015 تخمین زد که بیشتر از هفت برابر این آمار در استرالیا و بریتانیا جهت برداشتن دندان عقل، بستری شده اند. اما تحقیقات جدید نشان میدهند که این عمل احتمالا بیهوده است.
Greg J. Huang رئیس ارتودنتیست های دانشگاه واشنگتن طی یک مصاحبه در سیاتل بهRony Carin Rabin از نیویورک تایمز گفت: "هر فردی در معرض آپاندیسیت قرار دارد، اما آیا شما آپاندیس همۀ مردم را بر میدارید؟!"
" من مخالف برداشتن دندان های عقل نیستم، اما شما بایستی ارزیابی کنید و دارای یک دلیل خوب کلینیکی باشید."
خب؛ جستجوها چه میگویند؟ آخرین شواهد حمایت کنندۀ برداشتن دندان های عقل "فقط در مواردی" مربوط به بررسی سال 2014 میباشید که از مطالعۀ هفت برگه آزمایش اینکه چه اتفاقی رخ میدهد هنگامیکه فرد جوان بالغ دندان عقل خود را نگاه دارد، بدست آمد.و با این وجود که در مجموع مطالعه نشان داد که رها کردن دندان عقل در داخل دهان براستی سبب افزایش ریسک ایجاد مشکلاتی در آینده میباشد، اما این تمام ماجرا نبود.
Rob Wile برای Fusion"فیوژن" توضح داد که:"مقاله به این نتیجه ختم شد که ریسک تحمل برداشت دندان، با افزایش سن بیشتر میشود"
"اما دست کم، یکی از نتایج بدست آمده از این مطالعه هم چنین نتیجه ای را عنوان نمیکند.بلکه مطالعه ای در بریتانیا نشان میدهد که 83.13 درصد مراجعین دورۀ یک سالۀ عاری از نشانگان را بسلامت پشت سر گذاشتند و تنها 5 درصد نیاز به برداشتن دندان خود داشتند."
Rabin از نیویورک تایمز، همچنین به این نکته اشاره میکند که با وجود اینکه، چندین مطالعه، نشان میدهند که نگاه داشتن دندان های عقل با بروز مشکلاتی همراه هستند "بنظر نمیرسد که حتا یک آزمایش بالینی تصادفی استاندارد طلائی اثبات علمی وجود داشته باشد که در آن به مقایسه افراد یکسانی بپردازد که برخی تحت اقدامات پیشگیری کنندۀ برداشتن دندان قرار گرفته و برخی نگرفته اند" (سیارک)
از سوی دیگر، مطالعات گسترده و در حال رشد هستن که مخال آنرا نشان میدهند که بسیاری از برداشت های دندانهای بیهوده میباشد.
تحقیقی در سال 2011 بر روی بیش از 6.000 بیمار در یونان که دندان عقل خود را برداشته بودند، به این نتیجه رسید که تنها 2.8 درصد این دندانها حاوی کیست یا تومور بودند. و بررسی مکررا تکرار شده در سال 1988 نشان داد که تنها 12 درصد از 1.765 نفر مردم میان سالی که دندان عقل خود را برداشت نکرده بودند، تجربه درد و مشکلات را داشته اند.
حتا فراتر از آن، در سال 2008، سازمان سلامت عمومی آمریکا(APHA) بسیاری از موارد بحث برانگیز که معمولا در مورد برداشتن دندان های عقل گفته میشود، مثل مثل آسیب رساندن ه دندانهای مجاور و یا تجمع باکتریایی در دندان که موجب بیماریهای دهان و دندان شود را رد کرد.
سازمان در نهایت اعلام کرد:"مطالعات کمی که بر آثار طولانی مدت دندان های تحت تاثیر قرار گرفته انحام شده است، دال بر اندک بودن خطر آسیب میباشد."
APHA این سیاست را تایید کرد که نگرانی های هر ساله ناشی از نگهداری دندانها داخل دهان، ریسک عمل جراحی را توجیه نمیکند که البته کم هم نیستند.بغیر از ریسک ناشی از بیهوشی، جراحی ممکن است به آسیب عصبی، از دست دادن حس چشایی و گاهی اوقات حتا مرگ، منتهی بشود.
با وجود تمام اینها، چرا هنوز دندانپزشکان به بسیاری از مردم پیشنهاد میکنند تا دندان عقل خود را بردارند؟
Julia Boughner، زیست شناس سلولی دانشگاه ساسکاچین(Saskatchewan) در کانادا که این بحث را از نزدیک دنبال میکند، در مصاحبه با فیوژن گفت:"رمز آن این است که مسئولین کلینیک ها، هنوز تمام ابزار و اطلاعات موجود که آنها را در راحتی و در حالتی انفعالی قرار بدهد، را ندارند."
پس چه باید کرد اگر که دندانپزشک شما، شما را به برداشتن دندان عقل ترغیب کند؟Rabin پیشنهاد میکند که باید برای فهمیدن اینکه آیا واقعا این کار ریسک انجام عمل جراحی را برای شما دارد؛ تلاش کرد واگر که درمان های غیر تهاجمی تر موجود باشند، بایستی اوا آنها را دنبال کنید.
به بیان دیگر، جویا شدن یک رای دوم یا سوم پیش از مبادرت به عمل جراحی، قطعا ضرری نخواهد داشت.
اما چه هنگام ارزش این ریسک را دارد؟
Rabin مینویسد:"اجماع عمومی در میان منتقدان برداشت مکرر بر این باور است که :
عفونت عود کنندۀ لثه یا پری کرونال، پوسیدگی جبران ناپذیر دندان، آبسه، کیست، تومور و آسیب دندانهای مجاور و استخوان ها و یا سایرشرایط پاتولوژیک، این عمل را موجه میکند.
هر تصمیمی که گرفتید، مهمترین چیز این است که مرتبا دندانپزشک خود را برای چک آپ و تمیز کردن دندان، ببینید.دندانپزشکان توصیه می کنند که مراقب بهداشت دهان و دندان خود باشید تا دقیقا از این مشکلات جلوگیری شود.چرا که سلامت دندان ها امر پیش پا افتاده ای نیست.خصوصا برای جوانانی که در ابتدای زندگی خود میباشند.
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
مترجم itrans.ir
(سیارک) : یک گروه از پژوهشگران دانشگاه صنعتی جورجیا، از حشراتی که به قطره های حشرات کوچک برخورد می کردند فیلمبرداری کردند.این آزمایش نشان داد که بدن آنها مقاومت زیادی در مقابل فشار آب از خود نشان نمی دهد و آنها به سادگی به یک قطره آب ملحق می شوند و با آن به سمت زمین حرکت می کنند.
این آزمایش نه تنها به پژوهشگران کمک کرده است تا بیشتر متوجه زندگی حشرات در محیطهای مرطوب و نمدار شوند، بلکه آنها از طریق این آزمایش روباتهای کوچکی طراحی کردند که قادر به پرواز هستند و آب تاثیری بر آنها نمی گذارد.
دیوید هو، سرپرست این گروه تحقیقاتی گفت: "اگر جثه کوچک باشد، باران می تواند خطرناک باشد اما به نظر می رسد که این پشه ها آنقدر کوچکند که باران هیچ خطری برایشان ندارد."
پس از تلاشهای متعدد دکتر هو و همکارانش موفق شدند به پشه های در حال پرواز قطره های آب بپاشند و نتیجه آن را فیلمبرداری کنند.وزن هر قطره آب بین دو تا ۵۰ برابر وزن یک پشه بود.نتیجه شگفت انگیز بود و دکتر هو آن را به ورزش رزمی چینی تای چی تشبیه کرد.
او گفت: "فلسفه ای وجود دارد که اگر در مقابل فشار مقابله نکنید، فشار را احساس نمی کنید."دکتر هو افزود: "همین باعث می شود که آنها فشار را حس نکنند. آنها به سادگی به قطره می پیوندند، یکی می شوند و با هم سفر می کنند."
زمانی که جسمی محرک با جسم دیگری برخورد می کند، سرعت آن به طور ناگهانی کم می شود و ضربه زیادی وارد می کند. برای مثال اگر اتومبیلی با سرعت ۴۸ کیلومتر در ساعت به دیواری برخورد کند، دیوار تمام انرژی وارد آمده به آن را جذب می کند و آسیب می بیند.رمز نجات پشه ها هم در باران این است که پشه ها سرعت قطره های باران را کاهش نمی دهند و انرژی زیادی جذب نمی کنند.
اما تنها پیوستن به قطرات باران برای زنده ماندن کافی نیست.این حشرات باید قبل از رسیدن قطره ها به زمین که با سرعت ۳۲ کیلومتردر ساعت حرکت می کنند، از قطره آب جدا شوند. آزمایشها نشان می دهد که پشه ها این کار را با مهارت زیادی انجام می دهند.