(سیارک): ستاره شناسان موفق به کشف هفت سیاره که اندازه‌ای نزدیک به اندازه کره زمین را دارا می باشند رصد کرده اندکه همگی به دور یک ستاره در حال چرخش می باشند.به نطر محققان در سطح همه این هفت سیاره امکان وجود آب بصورت مایع وجود دارد. سه سیاره از هفت سیاره در فاصله‌ای از ما قرار دارند که می‌توانند قابل سکونت باشند.
این سیاره‌ها برای اولین بار به وسیله تلکسوپ فضایی اسپیتزر، متعلق به سازمان فضایی آمریکا، شناسایی شدند. هفت سیاره تازه به گرد ستاره "ترپیست یک" (Trappist-1) که یک ستاره با حجم کم و دمای پایین می باشد در حال چرخش می باشند. این منظومه کوچک ۴۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.خبر کشف این سیاره‌ها برای اولین بار توسط میشل گیلون، از دانشگاه بلژیکی لیژ که سرپرست نویسندگان مقاله مربوط به کشف این هفت سیاره در مجله نیچر می باشد را منتشر کرد. به نظر میشل گیلوان این سیاره‌ها به یکدیگر و همینطور به ستاره‌شان بسیار نزدیک هستند و وضعیت‌شان خیلی شبیه به وضعیت ماه‌های دور سیاره مشتری می باشد. اما چون ستاره این منظومه، کوچک و سرد می باشد، دمای هفت سیاره کشف شده، معتدل مانده ، وجود آب مایع و شاید حیات را محتمل می داند.
به گفته دگتر گیلون این بزرگترین مجموعه از سیاره‌های هم‌اندازه کره زمین می باشد که کشف شده و همگی در شرایط یکسانی از نظر وضعیت سکونت قرار دارند. دکتر اموری تراود یکی دیگر از نویسندگان این مقاله گفته است که اگر دورترین سیاره نسبت به ستاره "ترپیست یک"، مثل سیاره زهره و نه زمین، اتمسفری داشته باشد به طور موثر مانع حرارت شود، احتمالا ممکن است قابل سکونت باشد. او بیان کرده که بسیار ناامید کننده می باشد اگر زمین تنها محل قابل زندگی در میان سیاره‌های جهان باشد. شور و شوق حاصل از کشف این سیاره‌ها تنها به این دلیل نمی باشد که یک دفعه تعداد زیادی سیاره هم اندازه زمین همه با هم و در یک محدوده کشف گردیده اند بلکه بخشی هم به اینعلت می باشد که ستاره "ترپیست یک"،تقریبا کوچک و کم نور می باشد.این به این معنا است که مطالعه این سیاره‌ها از مطالعه سیاره‌هایی که به ستاره‌های نورانی نزدیک‌ترمی باشند آسان‌تر می باشد. مرحله بعدی تحقیقات که آغاز شده ،جستجو برای یافتن گازهای کلیدی برای حیات یعنی اکسیژن و متان می باشد. ستاره شناسان امیدوارند که به زودی رازهای دیگر سطح این سیاره‌ها را آشکار سازند.
اگر رویای شما این است که به مریخ بروید، زمان شروع آماده سازی است. در اواخر سال 2018، ایلان ماسک اعلام کرد که موشک بزرگ Rock Fighter Rocket اولین پرواز نزدیک به زمین خود را در سال 2019 آغاز خواهد کرد و پنج سال بعد، برنامه ریزی برای راه اندازی اولین مریخ نورد استپروژه های فرود زمستانی توسط ناسا، آژانس فضایی اروپا و همچنین تعدادی از پروژه های خصوصی توسعه می یابد. آنها تاریخ شروع مأموریت به مریخ را از 2025 تا 2039 می خوانند.
درباره ی اینکه چه مهارتهای مفیدی باید در حال حاضر آموخته شود و یا تعلیم داده شود، نظر کارشناسان را بخوانید.
هنگام پرواز به مریخ، بسیاری از سیستم های هوشمند از جمله برای کنترل مریخ نورد، درگیر خواهند شد. در حال حاضر آنها فعالانه در حال توسعه هستند. پرواز فضایی و به ویژه فرود و مراحل قابل استفاده مجدد بر اساس پردازش اطلاعات و یادگیری ماشین است.
چنین فن آوری ها بیشتر و بیشتر فشرده خواهد شد. و ما با افرادی که با آنها در ارتباط هستیم، نیاز به یک زبان داریم، در صورت خرابی می توانیم استفاده نکنیم، تعمیر کنیم و یا در حین عملیات باید چیزی را از ابتدا ایجاد کنیم.
بشریت فقط برای راه رفتن روی مریخ نمی رود. ما این دنیای جدید را بررسی خواهیم کرد، نمونه ها را جمع آوری می کنیم و در اینجا روش یادگیری ماشین می تواند فرایند را بسیار ساده کند. این یک تکنولوژی آماده است و می تواند برای ما در مریخ مفید باشد.
من قطعا توصیه می کنم ابتدا مهندسان را آموزش دهیم. اینها افرادی هستند که سیستم های مکانیکی را ایجاد می کنند، می دانند که چگونه کار می کنند، آنها الکترونیک و اتوماسیون را درک می کنند، یعنی کاربردی، و نه چیز های انتزاعی.
من اکنون امیدوار هستم که ریاضیات را بیاموزید. برای صحبت کردن و برقرار کردن ارتباط باهم باید به مهندس تبدیل شوید. در هر صورت شما می دانید، مانند فیلم "مریخ": قهرمان زیست شناس است، اما او می تواند مسئله ریاضی را حل کند و فیزیک را درک کند. در فضا، ما به "سربازان جهانی" نیاز داریم که دارای زمینه فنی قوی باشند.سیاره مریخ در آینده ی نزدیک برای ما یک محیط بسیار خصمانه خواهد بود که ما باید مهارت های تفکر، پیش بینی و برنامه ریزی سیستم ها را اعمال کنیم.
البته مسافران مریخ مجبور به ساختن بسیاری ازچیز ها نخواهند شد و اساسا همه چیز رباتیک خواهد بود: من فکر نمی کنم که کارگران ساختمانی را می توان به یک سیاره دیگر برد. علاوه بر این، در مریخ شما می توانید از ربات های شناسایی، هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کنید. برای کنترل ربات ها، برای دادن وظایف صحیح به آنها، باید با پردازش داده ها آشنایی کامل داشته باشید و مهارت های تخصصی در سایبرنتیک و برنامه نویسی داشته باشید.
بنیانگذاران اولین مستعمره نیز بدون توسعه دهنده فناوری اطلاعات، معمار و متخصص در مواد جدید نمی توانند کاری انجام دهند. علاوه بر این، یک پزشک(باید زندگی را در آنجا حفظ کرد)، یک متخصص زیست شناسی و یک خبرنگار مورد نیاز خواهد بود.
شناخت الگوریتم های یادگیری ماشین، تجربه با تکنولوژی دوقلوهای دیجیتال (یک مدل مجازی از یک فرآیند، محصول و یا خدمات) مفید است. ماموریت به سیاره مریخ با انتخاب نقطه بهینه فرود آغاز می شود. این یک وظیفه چند منظوره در شرایط مجموعه محدودی از داده های به دست آمده از ماهواره ها و روورها است. همانطور که اطلاعات در مورد مریخ انباشته شده است، ممکن است معلوم شود که نقطه فرود، از نظر توسعه ی بیشتر سایت های ساخت و ساز مطلوب نیست. و در اولین ماموریت، فرد باید بتواند به سرعت تجزیه و تحلیل داده های ورودی و تشکیل یک دیدگاه آگاهانه در مورد محل سایت های ساخت و ساز را برآورد کند. برای انجام این کار، شرکت کننده در ماموریت باید با الگوریتم تجزیه و تحلیل خوشه ای آشنا باشد.
هنگامی که اطلاعات جدید تغییرات قابل ملاحظه ای در محل سایت های ساخت و ساز آینده ایجاد نخواهد کرد، ساخت و ساز سرمایه در نقاط انتخاب شده آغاز خواهد شد.
در مریخ، تمام امکانات بر روی فناوری خانه های هوشمند ساخته خواهد شد. حالت اشیاء با استفاده از انواع سنسورها نظارت می شود که خوانش آنها به طور منظم به مراکز کنترل مرکزی ارسال می شود.
ما اکنون در پروژه دیجیتالی پالایشگاه ها یک عنصر از چنین آینده ای را می بینیم. برای دستیابی به استقلال کامل ، لازم است مدل های بسیار دقیق و پایدار تمام فرایندها را داشته باشیم. و این واقعیت که تا همین اواخر به نظر غیرممکن بود، با توسعه سیستم های ذخیره داده و تجزیه و تحلیل اطلاعات، به عنوان اطلاعاتی در مورد اشیاء و فرایندها افزایش می یابد و قابل دسترسی است قبل از اینکه مستقیم با چشم دیده شود.
من به متخصصان جوان توصیه می کنم که روش تجزیه و تحلیل ریاضی و مدل سازی را به دانش خود اضافه کنند.شرکت کنندگان اجبارا در اولین سفر به مریخ باید مهندسان در علوم فیزیک و ریاضی و همچنین برنامه نویسان سیستم باشند که بتوانند نرم افزار را توسعه دهند. مطمئنا شما نیاز به دانش از تئوری کنترل خودکار و مدل سازی ریاضی برای توسعه مدل برای کنترل وسایل فنی دارید.
علاوه بر این، در اولین سفر، کارشناسان برای توسعه راه حل های پلت فرم، طراحی شده اند تا کل زیرساخت را به یک سیستم نرم افزاری خودکار متصل سازند. این کار مشابه با سیستم عامل های موجود در گوشی های ما و همچنین تکنولوژی خانه های هوشمند است.
یک مثال ساده از این که چگونه این همه می تواند مفید باشد. وظیفه بارگیری و تجهیزات کار را در نظر بگیرید. بر روی زمین تمرین وجود دارد که در کارکرد فناوری، اولویت با حالت حداکثر بار تجهیزات قرار می گیرد، انتظار می رود که خروجی از محصول نهایی بیشتر باشد. این مانند فشارآوردن حداکثر به ماشین است و همیشه موثر نیست. شما می توانید محصولات کمتری را در تبدیل متوسط تولید کنید، با این حال، شما می توانید برق را ذخیره کنید، تجهیزات را از بین نبرید و در نهایت برنده شوید.
برای انجام چنین محاسباتی ضروری است یاد بگیرید که به آینده نگاه کنید، اما این تنها برای فرد امکان پذیر نیست. به کمک دستیارهای شناختی که می توانند بر اساس داده ها برای پیش بینی آینده دقیق باشند، شبکه های عصبی و برنامه های هوش مصنوعی استفاده می شود. ابزارهای ذکر شده به شخص اجازه می دهد آینده را پیش بینی کند.
پیچیده ترین کار نیاز به حداکثر اتوماسیون، که منبع مقدار زیادی از داده ها برای تجزیه و تحلیل و پیش بینی است می باشد. همه سیستم ها باید بر روی یک زبان "جهانی"، نوعی "اندروید صنعتی" کار کنند که به شما امکان همگام سازی تمام تکنولوژی ها و به دست آوردن نتیجه مطلوب را می دهد.
به طور طبیعی، به منظور ادامه توسعه این فنآوری ها، مهارت های خوب در فناوری اطلاعات و ریاضیات مورد نیاز است. و اولویت آن با ریاضیات است، زیرا پایه ای برای علوم مانند فیزیک، شیمی، بیوانفورماتیک و سایر تخصص های مهم برای توسعه سیاره مریخ است.
ماموزیت فضایی دارای درجه بالایی از عدم اطمینان است. و این شامل استفاده از روش های کاملا استاندارد برای حل مشکلات نمی شود. هر قدمی که باید برداریم: آیا می رویم؟ آیا ما درست انجام می دهیم؟ در چنین شرایطی، ذهنیت قیاسی، اسکروم SCORM(قوی ترین استانداردها در زمینه آموزش مجازی)، کانبان( ابزاری برای پیاده سازی تولید بهنگام) و چارچوب های مشابه بیشتر مناسب هستند. بسیار مهم است که یاد بگیرید.
ما می توانیم مریخ را مستقیما مستعمره کنیم. به عنوان مثال، برای دوره های کوتاه مدت، به خودتان یک کار اختصاص دهید. بدون نیاز به تلاش برای ایجاد کل شهر در یک سیاره جدید از ابتدا و در نهایت استراتژی آینده خود را مطابق با شرایط تغییر دهید. برای به دست آوردن حداکثر کارایی در خروجی، رویکردهای تکراری-افزایشی را می توان حتی در فضا استفاده کرد.
استاد اسکروم می داند چگونه می تواند فرآیند کار تیمی را سازماندهی کند، چگونه به حل یک مشکل پیچیده و برای حمایت از همکاران در یک لحظه دشوار کمک کند. علاوه بر این، مطلوب است که این افراد، توانایی های خود را به یکدیگر آموزش دهند.
چنین چیزی، به نظر من، بسیار مهم است، مانند تمایل به دائما گسترش دانش آن ها می باشد. ما در جهانی زندگی می کنیم که در آن همه چیز به سرعت تغییر می کند و حرفه های امروز می توانند در عرض 15-20 سال از بین بروند. باید برای این واقعیت آماده باشید که شما همیشه کسانی نیستید که در دانشگاه تحصیل کرده اید. شما باید آماده تغییر زمینه حرفه ای باشید و این کار را به سرعت انجام دهید و بعضی از مهارت ها را به عنوان یک بزرگسال به دست بیاورید.
15 عکس که تأیید می کنند در سیاره ما هیچ چیزی قدرتمندتر از طبیعت نیست
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
به تازگی ، به نظر می رسد که طبیعت بیشتر و بیشتر سعی در جلب توجه انسان ها دارد. طبق اعلام سازمان ملل ، تعداد طوفان ها ، سیل ها و امواج گرما از سال 1970 روی سیاره زمین حدود 5 برابر افزایش یافته است. بنابراین زمان آن رسیده است که کلاه از سر برداشته و به طبیعت این سیاره ادای احترام کنیم.
sayarak.com می داند که همیشه کسانی وجود خواهند داشت که متقاعد کردن آنها دشوار خواهد بود. بنابراین ، من 15 عکس انتخاب کردم که باعث می شود هر کسی باور کند که در نبرد انسان با طبیعت، انسان شکست خواهد خورد.
دانشمندان خارج از کمربند حیات یک ابرزمین کشف کردند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
دانشمندان در خارج از کمربند حیات یک سیاره فراخورشیدی بزرگ (ابرزمین)کشف کرده اند. براساس مطالعه‌ای که دانشمندان دانشگاه کمبریج در ژورنال Astrophysical Journal Letters منتشر کردند ، این ابرزمین که تقریباً هشت برابر سیاره زمین است ، از نظر تئوریکی می تواند شرایطی برای وجود حیات داشته باشد.
سیاره فراخورشیدی K2-18b، کی ۲–۱۸ بی صد و بیست وچهار سال نوری (124) از زمین فاصله دارد و دور کوتوله قرمز K2-18 می چرخد. مدت زمان چرخش ابرزمین کی ۲–۱۸ بی 33 روز است ، شعاع 2.6 برابر از زمین بزرگتر است ، و جرم حدود هشت برابر جرم سیاره زمین است.
در سال 2019 ، بخارات آب در جو، سیاره کی ۲–۱۸ بی کشف شد - در حالی که ترکیب دقیق ، چگالی جو و وجود اکسیژن در نزدیکی سطح سیاره K2-18b ناشناخته مانده بود.
محققان در یک تحقیق جدید تأیید کردند که جو غنی از هیدروژن است و حاوی مقدار قابل توجهی بخار آب است. آنها همچنین دریافتند که سطح سایر مواد شیمیایی مانند متان و آمونیاک پایین تر از حد انتظار برای این مرکز است. این که آیا می توان این سطوح را برای شروع فرآیندهای بیولوژیکی کافی نسبت داد ، هنوز مشخص نیست.
دانشمندان سپس از ترکیب جو برای شبیه سازی شرایط موجود در سطح آن استفاده کردند. تجزیه و تحلیل نشان داد که حداکثر درجه پوسته هیدروژن برای K2-18b حدود 6٪ از جرم کره زمین است.
تا سال 2100 به دلیل بالا رفتن سطح اقیانوس بیش از نیمی از سواحل ناپدید می شوند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
تا سال 2100 ، به دلیل بالا رفتن سطح اقیانوس ، بیش از نیمی از سواحل ناپدید می شوند. این نتیجه توسط دانشمندان مرکز تحقیقات مشترک کمیسیون اروپا پژوهش منتشر شده است.
توافق نامه پاریس برای تقویت اجرای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوا است. این امر به ویژه در مورد حفظ رشد میانگین دمای جهانی حداقل تا 2 درجه سانتیگراد تا پایان قرن در مقایسه با دوران پیش از تولید صنعتی صادق است و بهتر است که رشد آن به 1.5 درجه سانتیگراد محدود شود.
در عین حال ، افزایش دمای جهانی حتی تا 2 درجه سانتیگراد منجر به این واقعیت خواهد شد که اقیانوس قطبی هر 10 سال یک بار کاملاً عاری از یخ بماند ، سطح اقیانوس جهانی 35 سانتی متر افزایش یابد و تمام صخره های مرجانی کاملاً از بین بروند.
افزایش سطح دریا با انتشار گازهای گلخانه ای در توافق نامه پاریس حدود 20٪ از کل افزایش سطح دریا از یک متر است که انتظار می رود 2300 باشد. 1 متر افزایش سطح دریا با تولید گازهای گلخانه ای مربوط به 1750 است.
در یک مطالعه جدید ، دانشمندان خاطرنشان می کنند که حتی اگر بشریت به میزان قابل توجهی آلودگی سوخت های فسیلی را کاهش دهد ، که منجر به گرم شدن کره زمین می شوند ، تا آن زمان بیش از یک سوم خطوط ساحلی ماسه ای این سیاره از بین می رود و به گردشگری ساحلی در کشورهای بزرگ و کوچک آسیب می رساند.
علاوه بر جهانگردی و گردشگری، سواحل شنی دریا ها و اقیانوس ها اغلب به عنوان اولین خط دفاعی در برابر طوفان های ساحلی و سیل عمل می کنند و بدون آنها احتمالاً اثرات حوادث شدید هوا بیشتر خواهد بود.
پیش از این گزارش شده بود که افزایش اسیدیته اقیانوس ها منجر به ناپدید شدن کامل زیستگاه مرجانی تا سال 2100 خواهد شد.
در 29 آوریل یک سیارک بزرگ از نزدیکی زمین عبور می کند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
محققان ناسا خاطرنشان كردند كه در 29 آوريل ، يك سیارک بزرگ 1998 OR2 از نزديك زمين عبور خواهد كرد. دانشمندان سیارک بزرگ 1998 OR2 را در لیست خطرناک بالقوه قرار نداده اند ، سیارک بزرگ 1998 OR2 به سیاره آسیب نخواهد رساند.
محققان گزارش دادند كه سیارك OR2 1998 به سمت زمین در حال حركت است و در پایان ماه آوریل به نزدیكی سیاره زمین می رسد. رویکرد آن را می توان با یک تلسکوپ کوچک یا به صورت آنلاین مشاهده کرد.
دانشمندان ناسا خاطرنشان كردند كه در 29 آوريل ، يك سیارک 6.2 ميليون کيلومتر از نزدیک زمين عبور خواهد کرد - اين فاصله 16 برابر فاصله ماه و زمين است. آژانس افزود: "این فاصله مسافت ایمنی برای سیاره زمین است و ما آن را به عنوان یک پدیده آسمانی بالقوه خطرناک علامت گذاری نکردیم."
طبق برآوردهای ناسا ، عرض این سیارک از 1.8 تا 4.1 کیلومتر است. این کار به شما امکان می دهد حتی با کمک تلسکوپ های آماتور آن را ببینید ، اما اکنون این سیارک خیلی کم نور است تا بدون کمک تجهیزات حرفه ای آن را تماشا کنید. این پروژه "تلسکوپ مجازی" - رصدخانه از راه دور، توسط متخصص فیزیک نجومی جیانلوکا Masi تاسیس شد، اجازه می دهد تا به مشاهده جسم آسمانی، که در حال حرکت با سرعت 31 هزار متر / ثانیه، در زمان واقعی است بپردازیم.
طبق گفته EarthSky ، سیارک OR2 1998 پیش بینی می شود به بزرگی بصری 10 یا 11 برسد. این بدان معنی است که حداقل در تلسکوپ های 6 یا 8 اینچی قابل مشاهده خواهد بود.
در 29 آوریل در ساعت 4:56 صبح ، یک سیارک بزرگ 1998 یا OR2 به زمین نزدیک می شود. این شیء با فاصله 6.3 میلیون کیلومتر به سیاره زمین نزدیک می شود ، اما خطرناک نیست.
1998 OR2 - سیارک نزدیک کره زمین از گروه Amor ، قطر آن 4 کیلومتر است. این بزرگترین سیارک بالقوه خطرناک است ، اما می تواند فقط در مقیاس صدها یا هزاران سال آینده به زمین نزدیک شود.
29 آوریل ، شی با فاصله 6.3 میلیون کیلومتر به سیاره ما نزدیک می شود - این نسبتاً دور است. به عنوان مثال ، در ژوئن سال 2020 ، زهره در 43 میلیون کیلومتری به زمین نزدیک می شود.
کمترین فاصله تا زمین در طی عبور آن حدود 6 میلیون کیلومتر خواهد بود (20 برابر فاصله از زمین تا ماه). بنابراین ، گفتگوها درباره هرگونه عواقب عبور آن بعید است . مدار این اجسام (نسبتاً بزرگ) بصورت مداوم و برای مدت زمان طولانی مورد مطالعه و مدل سازی قرار می گیرد.
به گفته اخترشناسان ، در سال 2079 این شی با 2 میلیون کیلومتر ، در سال 2127 - 2.5 میلیون کیلومتر به زمین نزدیک می شود. علاوه بر این ، مدار آن با مدار چرخش سیاره ما تقاطع ندارد.
پیش از این، دانشمندان برای اولین بار یک گروه از سیارک ها بین ستاره ای پیدا شده در منظومه شمسی را کشف کردند. این کشف امکان مطالعه دقیق تر از شکل گیری سیستم سیاره ای را فراهم می آورد.
