سفر بزرگترین کوه یخ به جرم یک تریلیون تن که به سمت شمال در حرکت است

A-68 یکی از بزرگترین کوه های یخی در سیاره زمین در همه زمان ها سکوی یخی Larsen-C را در سال 2017 شکسته و به سمت شمال در حرکت است .در ماه های اخیر به دلیل دور افتادگی از نزدیکی گرجستان جنوبی در اقیانوس اطلس از نزدیک تحت نظر بوده است. ما به شما خواهیم گفت که این کوه یخ چگونه در سیاره زمین ظاهر شد ، چه بر سر قطعات کوه یخ  آمده است و چقدر برای  گیاهان و جانوران دریایی سیاره زمین خطرناک است.

 

کوه های یخی بزرگ دمای دریا را در اطراف خود تغییر داده و با ذوب شدن ، حجم زیادی از آب شیرین را تزریق می کنند. این شرایط زندگی همه گیاهان و جانوران دریایی - از ساده ترین ارگانیسم های پلانکتونی گرفته تا بزرگترین موجودات  اقیانوس در سیاره زمین از جمله نهنگ ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

 

A-68 یکی از آن کوه های یخی است. در ژوئیه 2017 از قفسه یخی لارسن شکسته شد و از آن زمان به بعد به طور قاطع به سمت شمال  حرکت کرده است. وسعت آن 5800 کیلومتر مربع بود. اندازه آن 175 در 50 کیلومتر و جرم آن یک تریلیون تن بود. این کوه یکی از بزرگترین کوههای یخی ثبت شده است. جدا شدن A-68 كل مساحت  Larsen C Platform  را 12٪ كاهش داد.

 

ماه ها و هفته های گذشته نشان داد کهA-68  بیشتر جرم خود را از دست داده است ، به طوری که به راحتی عنوان "بزرگترین کوه یخی جهان"در سیاره زمین را از دست داده است. با این حال ، مقیاس آن چشمگیر است ، به ویژه هنگامی که به تصاویر ماهواره ای که فقط 90 کیلومتر از ساحل جورجیا جنوبی گرفته شده است ، چشمگیر است.

 

یک سفر بریتانیایی در RRS توسط جیمز کلارک راس قصد کشف زندگی دریایی در امتداد خط شکاف A-68 در مارس 2018 را داشت ، اما به دلیل یخ غلیظ دریا مجبور به بازگشت شد. در طول سال 2018 ، A-68 به حرکت خود در شمال ادامه داد. در سال 2018 یا 2019 ، یک قطعه بزرگ (تقریباً 14 کیلومتر در 8 کیلومتر) از هم گسیخته و A-68B نام گرفت و کوه یخی مادر اکنون A-68A نامیده می شود.

 

 

در 6 فوریه سال 2020 ، A-68A شروع به ورود به آبهای آزاد کرد. در 23 آوریل سال 2020 ، قطعه ای در حدود 175 متر مربع از کوه یخ جدا شد. کیلومتر ، A-68C نامیده می شود.

 

هنگامی که A-68A از سطح یخی Larsen C در شبه جزیره قطب جنوب جدا شد ، سطح آن کمی بیش از 5800 کیلومتر مربع بود. حدود 70٪ هنوز سالم هستند.

 

در 4 نوامبر سال 2020 ، گزارش شد که A-68A به جزیره جنوبی جورجیا نزدیک شد. این احتمال وجود داشت که کوه یخ در فلات قاره کم عمق جزیره به زمین دردگیر شود. دانشمندان مضطرب بودند که ببینند آیا  A-68a در هر نقطه در بستر دریا گیر می کند یا خیر؟

 

این انیمیشن سفر A-68A به آن سوی اقیانوس اطلس جنوبی و همچنین غلظت یخ دریا را از 1 ژانویه 2020 تا 1 فوریه 2021 نشان می دهد. این انیمیشن با استفاده از داده های رادیو متر اسکن مایکروویو پیشرفته 2 (AMSR2) روی ماهواره JAXA GCOM-W ، پردازش شده توسط دانشگاه برمن ، همراه با داده های ماموریت ESA CryoSat (DEM 1.2) ایجاد شده توسط مرکز مشاهدات و مدل سازی قطبی

 

اگر این اتفاق می افتاد ، یک فاجعه واقعی برای گیاهان و جانوران دریایی سیاره زمین بود. نزدیکی کوه یخ به این جزیره دورافتاده این نگرانی را ایجاد کرده است که با خراشیدن بستر دریا یا انتشار آب شیرین و سرد به اقیانوس اطراف ، جای خود را در ساحل باز کرده و بر اکوسیستم شکننده ای که در اطراف جزیره شکوفا می شود تأثیر بگذارد. پنگوئن ها و سایر جانوران جورجیا جنوبی نمی توانستند تغذیه کنند ، به خصوص اگر یخ شناور  چند سال در محل خود گیر می کرد.

 

با این حال ، اخیراً کوه یخ دوباره تغییر کرده است.تصاویر ماهواره ای نشان داد که هفته گذشته چندین ترک بزرگ در کوه یخ پیدا شده است و از آن زمان به چند قطعه تقسیم شده است. این کوه های یخی کوچک ممکن است پایان تهدید زیست محیطی A-68A برای جنوب جورجیا را نشان دهند.

 

A-68 1 فوریه. اعتبار: آژانس فضایی اروپا.

پیش از این ، دانشمندان می ترسیدند که کوه یخ بر اکوسیستم شکننده ای که در اطراف جزیره رونق دارد تأثیر بگذارد.

 

در دسامبر سال 2020 ، کوه یخ تغییر جهت داد زیرا جریانهای سطح اقیانوس ،  آن را به سمت جنوب شرقی جزیره منحرف کرده و یک قطعه یخ بزرگ را از دست داد.

 

موقعیت های کوه یخی A-68 به دست آمده از ماموریت Copernicus Sentinel-3 است. اعتبار: شامل داده های اصلاح شده Copernicus Sentinel (2021) است که توسط ESA ، CC BY-SA 3.0 IGO پردازش شده است

 

تصاویر گرفته شده توسط ناوگان ماهواره ای کوپرنیک سفر A-68A طی سه سال گذشته را نشان می دهد. آخرین داده های ماموریت Copernicus Sentinel-1 نشان می دهد که کوه یخ در سال 2021 ، هنگامی که کوه یخ جدید هفته گذشته A-68A  شکست ، آسیب بیشتری دید. صفحه کوچکتر ، که توسط مرکز ملی یخ ایالات متحده A-68G نامگذاری شده است ، حدود 53 کیلومتر طول و در وسیع ترین نقطه آن حدود 18 کیلومتر طول دارد.

 

اندکی بعد شکاف بزرگی ایجاد شد که باعث شد تقریباً بلافاصله دو کوه یخ دیگر روان شوند: A-68H (طول حدود 20 کیلومتر و عرض 9 کیلومتر) و A-68I (طول حدود 30 کیلومتر) ... و 5 کیلومتر عرض در وسیع ترین نقطه آن). کوه های یخی قطب جنوب به نام ربع قطب جنوب که در ابتدا در آن دیده می شدند ، سپس با شماره ترتیبی و در صورت شکستن کوه یخ ، نامگذاری شده اند.

 

تصاویر ماهواره ای نشان داده اند که کوه یخ که اولین بار بسیار بزرگ بوده است ، یک تجربه شگفت انگیز دیگر داشته است. هفته گذشته چندین ترک بزرگ در کوه یخ کشف شد و از آن زمان به چند قطعه تقسیم شده است. این کوه های یخی کوچک ممکن است پایان تهدید زیست محیطی A-68A برای جنوب جورجیا را نشان دهند. تصاویر جدید گرفته شده توسط مأموریت Copernicus Sentinel-1 نشان می دهد که کوه یخ در هفته گذشته با شکسته شدن کوه یخ جدید A-68A آسیب بیشتری دید. صفحه کوچکتر ، که توسط مرکز ملی یخ ایالات متحده A-68G نامگذاری شده است ، حدود 45 کیلومتر طول و در وسیع ترین نقطه آن حدود 18 کیلومتر طول دارد. اعتبار: شامل داده های اصلاح شده Copernicus Sentinel (2021) است که توسط ESA ، CC BY-SA 3.0 IGO پردازش شده است

 

کوه یخی اصلی A-68A که زمانی بزرگترین کوه یخ جهان گیاهان در سیاره زمین بود ، اکنون فقط حدود 60 کیلومتر طول دارد و حداکثر عرض آن 22 کیلومتر است. به نظر می رسد گروه تجمعی کوه های یخی در حال حرکت هستند و A-68H به سمت شمال ، در حدود 130 کیلومتری گرجستان جنوبی حرکت می کند. به نظر می رسد تاکنون کوه یخ اصلی A-68A به سمت جنوب حرکت کرده و در حدود 225 کیلومتری جنوب جورجیا واقع شده است. این آخرین رویداد شکستن کوه یخی ممکن است نشانگر این باشد که کوه های یخ احتمالاً جزیره را ترک می کنند و دیگر حیات وحش را تهدید نمی کند.

 

تصاویر نوری ماموریت Copernicus Sentinel-3 که بهترین جزئیات A-68A را نشان می دهد ، فقط در شرایط بدون ابر در دسترس است. اندازه گیری های رادار ارتفاع سنج Sentinel-3 و Sentinel-6 می توانند مسیر کوه های یخی را ردیابی کنند و همچنین برای محاسبه برآورد جریان های اقیانوس ژئوستروفیک حمل شده توسط A-68A و فرزندان آن در طول مسیر استفاده می شود. تصاویر راداری Sentinel-1 تحت تأثیر ابرها نیست و در ردیابی تخریب A-68A نقش مهمی داشت.

نقشه بالا موقعیت های مختلف کوه یخ را در طول سفر سه ساله  نشان می دهد. این نقشه نشان می دهد که طی دو سال اول جدا شدن  ، A-68 به آرامی حرکت می کند و توسط یخ دریا مهار می شود. اما با حرکت آن در آبهای نسبتاً آزاد ، سرعت کوه یخ به طور قابل توجهی افزایش یافت. این نقشه همچنین شامل مسیرهای کوه یخی قدیمی  است که بر اساس داده های چندین ماهواره از جمله ERS-1 ESA و ERS-2 به عنوان بخشی از پایگاه ردیابی کوه یخ قطب جنوب ساخته شده است.