(سیارک) : پژوهشگران به روشی دست پیدا کرده اند که امکان دارد با استفاده از آن، قادر شوند، بیماری پارکینسون را درمان نمایند. در این روش، کارکرد سلولهای مغز تغییر داده میشود.
این پژوهشگران میگویند که قادرند با دستکاری و برنامهریزی مجدد سلولهای مغز انسان، آنها را وادار نمایند که وظیفه سلولهایی را بر عهده بگیرند که بر اثر پارکینسون نابود شده اند.
آزمایش بر روی موشهایی که نشانههایی مشابه بیماری پارکینسون را دارا بوده اند ، به درمان یا کاهش علائم بیماری آنها کمک نموده ، با این حال پژوهشگران میگویند که برای انجام آزمایش مشابه بر روی انسان به مطالعات بیشتری نیازمندند. داروی جدید برای مبتلایان به پارکینسون
این پژوهش که نتایج آن در مجله "بیوتکنولوژی نیچر" منتشر گردیده، با اینکه در مراحل اولیه می باشد، امیدهای زیادی برای درمان پارکینسون بوجود آورده است.
پژوهشگران هنوز به مطالعات بیشتر نیاز دارند تا مطمئن گردند که این درمان، بیخطر می باشد . همچنین باید مطمئن گردند که سلولهای تغییریافته که در اصل، یاختههای عصبی "آستروسیت" می باشند، واقعا قادرند کارکرد نورونهای دوپامینساز را که بر اثربیماری پارکینسون از بین رفته اند را ، داشته باشند.
آیا پارکینسون قابل درمان می باشد؟
افراد مبتلا به پارکینسون با کمبود دوپامین مواجه هستند، به این دلیل که برخی از سلولهای مغز که دوپامین تولید میکنند، تخریب شده اند. تشخیص زود هنگام پارکینسون با پروتئین چسبناک
هنوز مشخص نشده که چه چیزی باعث تخریب این سلولهای مغزی میشود، اما از میان رفتن این سلولها منجر به مشکلاتی مانند لرزش، ناتوانی حرکت و سختی در راه رفتن میگردد.
پزشکان معمولا داروهایی تجویز مینمایند که علائم بیماری پارکینسون را کنترل کرده ، اما آن را درمان نمینماید و عامل اصلی آن را از بین نمیبرد.
پژوهشگران تاکنون به دنبال روشهایی برای جایگزین کردن نورونهای از بینرفته با تزریق سلولهای تازه به داخل مغز بودهاند. بنا به تحقیقات جدید علت پارکینسون ممکن است در روده ها باشد نه در مغز
اما تیمی از پژوهشگران که پژوهش اخیر را انجام دادهاند، رویکردی کاملا متفاوت به کار بردهاند که نیازی به پیوند سلول تازه ندارد.(سیارک)
آنها با استفاده از مجموعهای از مولکولهای کوچک، سلولهای موجود در مغز را برنامهریزی مجدد نموده اند و وقتی که نمونهای از یاختههای عصبی آستروسیت مغز انسان را با مولکولهای کوچک در آزمایشگاه ترکیب نمودند، موفق به ساختن سلولهایی بسیار مشابه با نورونهای دوپامینساز شدند.
پس از آن، پژوهشگران همان ترکیب از مولکولها را به موشهای بیمار تزریق کردند که با برنامهریزی مجدد سلولهای مغزی موشها، علائم بیماری پارکینسون را در آنها کاهش دادند.
دکتر پاتریک لوییس، متخصص عصبشناسی در دانشگاه ردینگ بریتانیا که این پژوهش را نقطه عطفی در درمان پارکینسون توصیف کرده و گفته است: "چالش اساسی آن است که از این مطالعه به درمان پارکینسون برای انسان برسیم."
پرفسور دیوید دکستر، از موسسه پارکینسون بریتانیا نیز گفته است: "اگر این پژوهش بر انسان با موفقیت انجام گردد زندگی میلیونها نفر را که منتظر درمان پارکینسون می باشند متحول خواهد نمود."
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)