ویتامین ضروری که علائم یائسگی را برطرف می کند 7 ویتامین
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
یائسگی یک آزمایش جدی برای زنان است. متاسفانه ، برای جلوگیری از علائم ناخوشایند یائسگی کاری نمی توان کرد ، اما کاهش این علائم کاملاً ممکن است.
در آغاز یائسگی ، مهم است که به دنبال مشاوره متخصص باشید. دکتر در مورد تغییرات بدن صحبت خواهد کرد ، داروهایی را که باید مصرف شود تجویز می کند. علاوه بر داروها ، می توانید از بدن با ویتامین ها نیز کمک بگیرید.
7 ویتامین ضروری که علائم یائسگی را تسکین می دهد:
ویتامین A
با ویتامین A خطر پوکی استخوان را که در دوران یائسگی زیاد است کاهش می دهد. استحکام استخوان ها ، پوست و دندان ها به این بستگی دارد که بدن به اندازه کافی ویتامین A داشته باشد. علاوه بر این ، برای تقویت ایمنی و بینایی نیز مفید است.
ویتامین B2
ریبوفلاوین (ویتامین B2) بر ایمنی ، متابولیسم و رشد سلول تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، زنان را از افسردگی محافظت می کند.
ویتامین B6
پیریدوکسین (ویتامین B6) همچنین برای عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن و مغز مهم است ، ویتامین B6 به جلوگیری از نوسانات خلقی کمک می کند.
ویتامین B7
بیوتین (ویتامین B7) تأثیر مفیدی بر روی پوست ، مو و ناخن ها دارد. که برای یائسگی بسیار مهم است ، زیرا یکی از علائم آن پوست خشک و پوسته پوسته یا خیلی چرب است. ویتامین B7، بیوتین همچنین به حفظ کلسترول خون در سطح مناسب کمک می کند.
ویتامین B9
اسید فولیک (ویتامین B9) برای خانمها در هر سنی بسیار مهم است. ویتامین B9 است که تعادل هورمون ها را تنظیم می کند. برای قلب نیز مفید است. ثابت شده است که اسید فولیک خطر ابتلا به بیماری های جدی قلبی و خونی از جمله فشار خون بالا را کاهش می دهد.
ویتامین B12
ویتامین B12 به متابولیسم کمک می کند ، از نوسانات وزنی که در دوران یائسگی ایجاد می شود ، جلوگیری می کند. ویتامین B12 اثر مثبتی در حافظه دارد.
ویتامین C
در یائسگی ، ویتامین C برای بدن یک زن بسیار ضروری است. ویتامین C باعث تشکیل سلول های خونی می شود ، به رشد و بهبودی بافت ها کمک می کند. ویتامین C برای ماهیچه ها و پوست بسیار مهم است که با یائسگی ، شکل خود را از دست می دهند.
متخصص زنان و زایمان، گفت که کدام بیماری ها می توانند زیر نقاب یائسگی مخفی شوند.
اعتقاد بر این است که یائسگی یک سال پس از آخرین قاعدگی در زنان رخ می دهد. به عنوان یک قاعده ، در این مدت تمام علائم ناخوشایند همراه با یائسگی ناپدید می شوند. با این حال ، این اتفاق می افتد که احساسات ناخوشایند به مدت پنج یا حتی ده سال پس از پایان قاعدگی باقی می ماند.
پزشک تأکید می کند: نباید سالها منتظر بمانید که همه چیز به خودی خود از بین برود ، زیرا خطر ابتلا به بیماری های خطرناک تری وجود دارد که می توانند مانند یائسگی ماسک بزنند.
در دوران یائسگی ، یک زن باید به ویژه به خود توجه کند ، زیرا تغییرات هورمونی نه تنها بر سیستم تولید مثلی ، بلکه بر وضعیت سایر اعضای بدن نیز تأثیر می گذارد.
بنابراین ، گرگرفتگی نه تنها در یائسگی بلکه با نقص عملکرد غده تیروئید اتفاق می افتد. همچنین ، بی تفاوتی یا برعکس ، تحریک پذیری رخ می دهد ، نوسانات شدید وزن و اشتها ظاهر می شود.
همه می دانند که عرق بیش از حد می تواند در مورد مشکلات سیستم قلبی عروقی صحبت کند. اگر افزایش تعریق همراه با تنگی نفس و تپش قلب باشد ، باید یک نوار قلب انجام شود.
سرگیجه لزوماً نشانه یائسگی نیست. این می تواند در مورد مشکلات عروق خونی ، فشار خون و همچنین بیماری های ستون فقرات صحبت کند. پزشک توجه خود را جلب می کند ، به عنوان مثال ، پوکی استخوان ممکن است با کاهش تراکم استخوان در یائسگی همراه باشد.
این متخصص به خانمها توصیه می کند که به سمت تغذیه مناسب روی آورند ، عادت های بد را کنار بگذارند ، فعالیت بدنی را افزایش دهند و پیاده روی بیشتری داشته باشند. از اتاق های پر قارچ خارج شوند و از خوردن ادویه جات و غذاهای پرادویه خودداری کنند.
استخوان بافت زنده و در حال رشد است. اکثرا از کلاژن، پروتئینی که چارچوب نرمی را فراهم می آورد، و کلسیم فسفات، ماده معدنی ای که قدرت و سختی به چارجوب اضافه می کند، ساخته شده است.
این ترکیب کلاژن و کلسیم استخوان را هم انعطاف پذیر و هم قدرتمند که به نوبه خود به استخوان ها برای تحمل فشار کمک می کنند، می سازد. بیش از 99 درصد کلسیم بدن در استخوان ها و دندان ها وجود دارد. 1 درصد باقی مانده در خون یافت می شود.
در طول عمر یک شخص، استخوان قدیمی حذف (جذب) و استخوان جدید به اسکلت اضافه (تشکیل) می شود. در طول دوران کودکی و نوجوانی، استخوان جدید سریع تر از حذف استخوان قدیمی اضافه می شود. در نتیجه، استخوان بزرگتر، سنگین تر و متراکم تر می شود. پیشی گرفتن تشکیل استخوان از جذب تا حداکثر توده استخوانی (حداکثر تراکم استخوان و قدرت) تا حدود 30 سال می رسد. بعد از آن زمان، جذب استخوان به آهستگی شروع به پیشی گرفتن از تشکیل استخوان می کند.
برای زنان، فقدان استخوان در چند سال اول پس از یائسگی سریع تر است و در سال های پس از یائسگی نیز ادامه دارد. پوکی استخوان – که اساسا زنان را تحت تاثیر قرار می دهد ولی گاهی اوقات بر مردان نیز اثر دارد – هنگامی که جذب استخوان خیلی خیلی سریع تر اتفاق می افتد یا هنگامی که جایگزینی خیلی کندتر اتفاق می افتد، گسترش خواهد یافت. اگر شما به حجم استخوان بهینه در طول سال های استخوان سازی تان نرسید، پوکی استخوان احتمال گسترش بیشتری دارد.
عوامل خطر
برخی عوامل خطر به گسترش پوکی استخوان مربوط است و به امر محتمل توسعه این بیماری در شخص کمک می کند. بسیاری از افراد مبتلا به پوکی استخوان چندین عوامل خطر دارند ولی دیگران که این بیماری در آنان گسترش یافته هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارند. برخی عوامل خطر غیر قابل تغییر هستند ولی شما می توانید باقی را تغییر دهید.
عوامل خطری که نمی توانید تغییر دهید:
- جنس. شانس شما در توسعه پوکی استخوان زمانی بیشتر است که شما زن باشید. زنان بافت استخوانی کمتری دارند و سریع تر از مردان به دلیل تغییراتی که با یائسگی رخ می دهد، استخوان از دست می دهند.
- سن. هرچقد پیرتر باشید، خطر ابتلا به پوکی استخوان در شما بیشتر است. استخوان های شما با پیرشدن شما نازک تر و ضعیف تر می شود.
- اندازه بدن. زنان کوچک و با استخوان بدنی کوچک بیشتر در خطر هستند.
- نژاد. زنان قفقازی و آسیایی بیشتر در خطر هستند. زنان آفریقایی، امریکایی و اسپانیایی کمتر ولی قابل توجه تر در خطر هستند.
- سابقه خانوادگی. خطر شکستگی ممکن است بخشی مربوط به وراثت باشد. افرادی که والدینشان سابقه شکستگی دارند، نیز به نظر می رسد توده استخوان کمتری داشته باشند و ممکن است در خطر شکستگی باشند.
عوامل خطری که می توانید تغییر دهید :
- هورمون های جنسی. عدم پریودهای ماهانه غیرعادی (آمنوره)، سطح پایین استروژن (یائسگی) و سطح تستوسترون پایین در مردان می تواند باعث پوکی استخوان شود.
- بی اشتهایی عصبی. این بی نظمی در خوردن که بواسطه ترس غیر منطقی از افزایش وزن مشخص می شود، خطر شما برای ابتلا به پوکی استخوان افزایش می دهد.
- کلسیم و ویتامین دی مصرفی. یک عمر رژیم غذایی کم کلسیم و کم ویتامین دی شما را بیشتر در معرض فقدان استخوان قرار می دهد.
- مصرف دارو : استفاده طولانی مدت از برخی داروها مانند گلوکوکورتیسوئیدها و برخی از داروهای ضد تشنج می تواند منجر به از دست دادن تراکم استخوان و شکستگی شود.
- سبک زندگی. سبک زندگی بی تحرک یا استراحت طولانی مدت موجب ضعیف شدن استخوان ها می شود.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن هم برای استخوان ها و هم برای قلب و شش ها بد است.
- مصرف الکل. مصرف بی رویه الکل خطر از دست دادن استخوان و شکستگی را افزایش می دهد.
Denver 97۱۳۹۵/۱۲/۲۷Really enjoyed the NASA skit. I must admit I am very impressed with videos on Utube. Just watched a music video by Nyee Moses that was inkiedrble....Thancs keep up the great work!!
کلسیم : منبع ناکافی کلسیم در طول عمر به توسعه پوکی استخوان کمک می کند. مطالعات منتشر شده زیادی نشان می دهند که کلسیم مصرفی پایین در تغذیه به نظر می رسد که در ارتباط با حجم استخوان کم، از دست رفتن سریع استخوان و نرخ بالای شکستگی باشد. بررسی های تغذیه ملی نشان می دهد که بیشتر افراد کمتر از نصف مقدار کلسیم توصیه شده برای ساخت و سالم نگهداری استخوان ها مصرف می کنند.
منبع غذایی کلسیم شامل محصولات لبنی کم چرب، مانند شیر، ماست، پنیر، و بستنی؛ سبزیجات علفی سبز تیره مانند بروکلی، کلم سبز، نوعی کلم چینی و اسفناج؛ ساردین ها و سالمون های استخوانی؛ توفو؛ بادام ها؛ و غذاهای غنی شده با کلسیم مانند آبمیوه پرتقال، غلات و نان ها هستند.
بسته به اینکه شما روزانه چه مقدار کلسیم از غذا دریافت می کنید، شما ممکن است نیاز به مصرف مکمل کلسیم داشته باشید. نیاز به کلسیم در طول عمر یک شخص تغییر می کند. نیاز بدن به کلسیم در طول کودکی و نوجوانی، زمانی که اسکلت به سرعت در حال رشد است و در طول بارداری و شیردهی، بیشتر است.
زنان یائسه و مردان مسن تر نیز نیاز به مصرف کلسیم بیشتری دارند. همچنین با افزایش سن بدن شما در جذب کلسیم و دیگر مواد مغذی کم کاراییتر می شود. بزرگسالان مسن تر نیز بیشتر تمایل به داشتن مشکلات پزشکی مزمن و استفاده از داروهایی دارند که ممکن است جذب کلسیم را مختل کند.
کلسیم مصرفی توصیه شده
گروه رده سنی
میلی گرم/روز
منبع : هیئت غذا و تغذیه، موسسه پزشکی، آکادمی ملی علوم، 2010
نوزاد 0 تا 6 ماه
200
نوزاد 6 تا 12 ماه
260
1 تا 3 ساله
700
4 تا 8 ساله
1000
9 تا 13 ساله
1300
14 تا 18 ساله
1300
19 تا 30 ساله
1000
31 تا 50 ساله
1000
51 تا 70 ساله – مرد
1000
51 تا 70 ساله – زن
1200
70 ساله
1200
14 تا 18 ساله، باردار/شیرده
1300
19 تا 50 ساله، باردار/شیرده
1000
ویتامین دی: ویتامین دی نقش مهمی در جذب کلسیم و سلامت استخوان بازی می کند. منابع غذایی ویتامین دی شامل زرده تخم مرغ، ماهی آب شور و جگر است. بسیاری از افراد ویتامین دی کافی به طور طبیعی به دست می آورند؛ با این حال، مطالعان نشان می دهد که تولید ویتامین دی در افراد مسن، در افرادی که خانه نشین هستند و در کل برای همه در طول زمستان کاهش می یابد. بزرگسالان باید روزانه تا 70 سالگی ویتامین دی مصرفیشان 600IU (واحد بین المللی) باشد. مردان و زنان بالای 70 سال باید مصرف روزانه را به 800IU افزایش دهند. (سیارک)
استئوپروز که به معنی «پوکی استخوان» می‌باشد، نوعی بیماری است که استخوان های شما را نازک و ضعیف می کند، موجب پوکی آنها و به احتمال زیاد موجب شکستگی آنها می گردد. گاها «بیماری خاموش» نیز نامیده می شود چرا که می تواند سالها بدون اینکه علائمی را بروز دهد، پیشرفت کند. ممکن است قادر به کاهش یا تاخیر در تضعیف استخوانهایتان شوید یا می توانید استئوپروز را درمان کنید اما ممکن است قادر به پیشگیری از آن نباشید. (سیارک)
بنیاد ملی استئوپروز استخوان (NOF) تخمین می زند که تا 54 میلیون آمریکایی استئوپروز و توده استخوانی کم داشته باشند. تحقیقات نشان می دهند که حدود نیمی از زنان و یک چهارم مردان شکستگی استخوان ناشی از استئوپروز را خواهند داشت. گرچه امکان دارد مردان از استئوپروز رنج ببرند اما اکثر افرادی که تحت تاثیر استئوپروز هستند، زنان می باشند. در واقع، تعداد سالانه شکستگی‌های حاصل از استئوپروز در زنان بیشتر از تعداد حملات قلبی، سکته مغزی و موارد ترکیبی از سرطان پستان می باشد. زنان احتمالا چهار برابر مردان مبتلا به استئوپروز باشند. بخاطر درصد بالای زنان مبتلا به پوکی استخوان این بیماری را از شایع ترین بیماری های زنان می دانند. گرچه این بیماری می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما زنان پس از یائسگی بیشترین احتمال در ابتلا به استئوپروز دارند. بیش از 50 درصد از زنان قفقازی غیر اسپانیایی و آسیایی در ۵۰ سالگی یا بیشتر توده استخوانی کم داشته و ریسک استئوپروز در آنها بیشتر است. دلیل اصلی برای این بیماری این است که بدن زنان پس از یائسگی، استروژن کمتری تولید می کند و استروژن نقش مهمی در کمک به پیشگیری از پوکی استخوان ایفا می کند. گرچه متوسط سن برای یائسگی در ایالات متحده 51 سال است اما برخی زنان یائسگی را با توجه به دلایل طبیعی یا در اثر عمل جراحی، بیماری یا درمان‌هایی که به تخمدان‌ها آسیب می زند، زودتر تجربه می کنند. برای مثال یک هیتسرکتومی کامل که در آن تخمدان ها و رحم برداشته می شود، بلافاصله موجب یائسگی می شود. در صورت عدم وجود هر نوع دلیل پزشکی، عدم قاعدگی شما در بیش از 12 ماه متوالی بیانگر این است که شما یائسه می‌باشید. (سیارک) خبر خوب این است که استئوپروز می تواند پیشگیری و درمان شود و سلامتی استخوان میتواند بازیابی شود. یادگرفتن اینکه چگونه از استخوان‌های خود محافظت کرده و آنها را سالم نگه دارید، هیچ موقع دیر نیست.
1. فعال باشید و قوی‌تر شوید. سبک زندگی فعال یا فعال شدن به لحاظ فیزیکی می تواند به پیشگیری از استئوپروز، پوکی استخوان کمک کند. استخوان ها و عضلات به فعالیت به صورت قوی‌تر شدن، پاسخ می دهند. دو نوع ورزش بهترین شرایط را برای پیشگیری از استئوپروز دارند: تحمل وزن، که در آن در مقابل گرانش زمین تلاش می کنید، و مقاومت از طریق ورزشهایی از قبیل وزنه‌برداری. هرچه استخوان های خود را برای پیاده روی، دویدن یا وزنه برداری سنگین تر و قوی تری به کار گیرید، استخوان هایتان به همان اندازه قوی خواهند شد. از آنجایی که افتادن شایع ترین سبب شکستگی استخوان است بنابراین فعالیت‌های بهبود تعادل از جمله تای چی و تمرینات قدرتی نیز می توانند به صورت قابل توجهی خطر را کاهش دهند.
2. باغبان خوبی باشید و به پیشگیری از استئوپروز کمک کنید. معطل مانده ام که چه نوع فعالیت بدنی به قوی نگه داشتن استخوان‌هایم کمک می کند؟ یکی از مطالعات نشان می دهد که باغبانی می تواند از نظر پیشیگیری از استئوپروز به شما کمک زیادی کند. کشیدن ماشین چمن‌زنی، جمع‌اوری و بلند کردن یک چرخ دستی پر از کود یا علف‌های هرز همگی ورزش‌های تحمل وزن است. (سیارک) 3. محل زندگی خود را «ایمن از شکستگی» نمایید. پله‌ها و محل های زندگی خود را چراغ بندی کنید و اطمینان حاصل کنید که پله‌ها لغزنده نمی باشند. درهم برهمی خانه را رفع نموده و تخته چوب ها و موکت های شل شده کف را تعمیر نمایید. اطمینان حاصل نمایید که تمامی سیم‌های برق و تلفن در خارج از مسیری است که شما در آن قدم برمی دارید. ، قالیچه‌هایی که سبب افتادنتان می شوند را بچسبانید یا ببندید. در یک طرف دوش، وان و توالت دستگیره نصب کنید. و برای برداشتن چیزی که خارج از دسترسی شماست روی چهارپایه یا صندلی نایستید- وسایلی که به طور منظم از آنها استفاده می کنید را در جاهایی قرار دهید که به راحتی و آسانی بتوانید بردارید. 4. به تازگی استخوانتان شکسته است؟ حرف بزنید! اگر میانسال یا پیرتر هستید و شکستگی استخوان دارید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود درباره اسکن تراکم استخوانی خود حرف بزنید تا از بابت استئوپروز آزمایش انجام دهد. در این سنین شکستگی‌ها اخطارهایی هستند که حکم تحقیقات بیشتر در زمینه مشکلات مربوط به سلامتی را دارند. فقط شکستگی خود را گچ گرفته و به خانه بازنگردید! (سیارک) 5. در مورد دریافت کلسیم خلاق باشید. دریافت کلسیم مورد نیاز از رژیم غذایی چالش برانگیز می باشد. شما بسته به سن‌تان روزانه نیاز به 1.000 تا 1.200 میلی گرم کلسیم دارید. سعی کنید تا شیر خشک را به سوپ، غذای گوشتی و نوشیدنی های خود اضافه کنید. فقط یک قاشق غذاخوری شیر خشک بدون چربی شامل 52 میلی گرم کلسیم است. شما می توانید به اسانی دو تا چهار قاشق غذاخوری را به بسیاری از دستورالعمل‌های آشپزی خود اضافه کنید. همچنین آب میوه، غلات، حبوبات، نان، غلات و آب های غنی شده با کلسیم را خریداری کرده و نصف فنجان انجیر خرد شده را روی هشت اونس ماست بریزید. این ترکیب بیش از نصف کلسیم روزانه یک فرد بزرگسال را تامین می کند. 6. دریافت مناسب ویتامین D نیز مهم می باشد. ویتامین D به بدن شما در جذب کلسیم کمک می کند، چرا که به آن اجازه می دهد تا از طریق روده داخل جریان خون شود. بدون آن، کلیه ها کلسیمی که می توانست مصرف گردد را دفع خواهند کرد.
چرا مبتلایان به سرطان پستان درمان را ادامه نمی دهند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
(سیارک) :پژوهشگران آمریکایی می گویند حدود یک سوم از بیماران مبتلا به سرطان پستان به دلیل اثرات جانبی شدید داروهایی که برای درمان به آنها تجویز می شود، ترجیح می دهند از این داروها استفاده نکنند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه نورث وسترن پس از تحقیق بر روی بیش از ۶۰۰ نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان که از Aromatase inhibitors استفاده می کردند دریافتند که ۳۶ درصد از این افراد به دلیل بروز علائمی نظیر درد مفاصل، گر گرفتگی ، اضافه وزن وحالت تهوع ترجیح می دهند که از این دارو استفاده نکنند. داروی (Aromatase inhibitors) از جمله داروهایی است که برای درمان سرطان های پستان و رحم در زنان پس از یائسگی تجویز می شود. این داروها باعث کاهش میزان استروژن در بدن می شود. افزایش میزان استروژن در مبتلایان به سرطان باعث تحریک بیشتر تومورها می شود.از بیماران مورد تحقیق در دانشگاه نورث وسترن خواسته شد تا به ۴۶ سوال در مورد شیوه زندگی و علائم مرتبط با سرطان پستان و نحوه درمان خود پاسخ بدهند. از این بیماران خواسته شده بود تا به سوالاتی درباره حالاتشان قبل از شروع درمان، همچنین در سه، دوازده و بیست و چهار ماه پس از شروع درمان نیز پاسخ دهند. پس از گذشت سه ماه، یک سوم از زنان مورد تحقیق از درد مفاصل شدید شکایت داشتند. این درحالی است که ۲۸ درصد از آنها دچار گر گرفتگی و ۲۴ درصد از آنها با کاهش میل جنسی روبرو شدند. براساس این تحقیق، افزایش زمان درمان، باعث بروز عوارض جانبی بیشتری در بیماران شده است.به دلیل تاثیرات جانبی شدید این دارو، ۱۰ درصد از زنان ترجیح می دادند که استفاده از آن را پس از دو سال متوقف کنند. این در حالی است که ۲۶ درصد از زنان تحت درمان، مصرف آن را پس از چهار سال متوقف کردند. دکتر لین واگنر، سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید: "پزشکان به امید درمان دارویی را برای بیماران تجویز می کنند. بنابراین آنها کمتر به اثرات منفی این داروها اشاره می کنند."به گفته دکتر واگنر بیماران هم تمایلی ندارند که درباره اثرات داروها شکایتی کنند. بیماران اغلب می خواهند که پزشکشان روند درمان را ادامه دهند.بنابراین هیچ کس نمی داند که واقعا این داروها چه تاثیری بر بیماران دارد. دکتر سوزی جنینگز، متخصص سرطان می گوید:" ما می دانیم که بعضی از بیماران مبتلا به سرطان در بریتانیا ترجیح می دهند که درمان را متوقف کنند. از این رو باید اطلاعات کامل را در مورد اثرات جانبی داروها در اختیار بیماران قرار داد. و اگر زنی قصد دارد درمان را متوقف کند، باید او را تشویق کنیم که با پزشک معالجش صحبت کند."
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
