بر اساس تحقیقات صورت گرفته ، سیستم ایمنی بدن مردان به اندازه زنان قوی نیست. هورمون استروژن در زنان به آنها قدرت بیشتری برای مقابله با عفونت داده است.هورمون استروژن با آنزیم ( Caspase-12 ) که به روند تورم و عفونت کمک می نماید در تقابل می باشد.به این ترتیب بدن زنان قادرند در مقابل ویروس و باکتری مقاوم تر عمل نمایند. هورمون استروژن که به صورت طبیعی در بدن زنان تولید می گردد، مانع از فعالیت ژن تولید کننده این آنزیم ( Caspase-12 ) می گردد.
آنها همچنین جایگاه تلاقی استروژن با این ژن را پیدا کرده و به این نتیجه رسیده اند که این هورمون چگونه فعالیت ژن را کم می کند درنتیجه زنان عکس العمل شدیدتری در برابر عفونت، از مردان نشان می دهند.
به گفته محققان ، سیستم دفاعی زنان به دلیل نقش مهمی که در تولید مثل و پرورش کودکان ایفا می کنند، از سیر تکاملی بهتری برخوردار می باشند.شواهد زیادی موجود است که سیستم دفاعی زنان به مراتب از مردان قوی تر عمل می کند و زنان در صورت ابتلا به بیماری های عفونی، سریعتر بهبود می یابند.
در این تحقیقات ، امکان بهبود بخشیدن به سیستم ایمنی بدن از طریق دستکاری ژنتیکی فراهم شده است .اما آیا مردان حاضرند با هورمونی کاملا زنانه مسیر بهبودی بیماری را در بدن خود کوتاهتر کرده و سریعتر معالجه شوند؟
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
(سیارک) سیستم ایمنی بدن انسان به طور طبیعی در برابر بیماریها از بدن محافظت می کند. اما این کافی نیست و با فراهم کردن آنچه سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند، و کنار گذاشتن فعالیتهایی که موجب ضعف این سیستم می شود، می توانید اقدام به تقویت سیستم ایمنی بدن خود کنید و در برابر بیماریها مقاوم باشید. تحقیقاتی که طی چند سال اخیر توسط دانشمندان صورت گرفته می تواند یارای رسیدن شما به این هدف باشد. در این مطلب قصد داریم به توضیح و بررسی چند مورد از نتایج این تحقیقات بپردازیم:
بسیاری از مردم از فواید ورزش کردن و تأثیرات خوبی که روی سیستم قلبی عروقی، ماهیچه ها و استخوان ها دارد مطلع هستند. اما کمتر کسی می داند که ورزش کردن در تقویت سیستم ایمنی بدن نیز نقش کلیدی دارد، بخصوص هرچه سنمان بالاتر می رود این نقش پررنگ تر می شود. هرچه سن ما بالاتر می رود عملکرد سیستم ایمنی بدن ضعیف تر می شود، بدین صورت که گلبولهای سفید، در زمانی تشخیص عوامل بیماری زا، فعالیت کمتری نسبت به سنین پایین تر انجام داده و اثر کمتری در دفاع از ایمنی بدن خواهند داشت. حال تحقیقاتی توسط جمعی از دانشمندان روی دوچرخه سوارانی که بین 55 تا 79 سال سن داشتند صورت گرفته، و نتایج بدست آمده از این تحقیقات نشان می دهد که سیستم ایمنی بدن این افراد نسبت به سایر هم سن و سالانشان، عملکرد بهتری دارد و با کمی اغراق می توان گفت که تولید گلبولهای سفید سیستم ایمنی بدن آنها برابر همان تعدادی است که در بدن یک فرد بالغ تولید می شود. علاوه براین این تحقیقات نشان داده که ورزش کردن بیماریهای عفونی مربوط به سیستم تنفسی را نیز به شدت کاهش می دهد؛ سرماخوردگی یکی از این بیماریهاست.
یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر تقویت و تجدید سیستم ایمنی بدن، خواب مناسب است. بنا به تحقیقات صورت گرفته روی جمعی از افراد که 65 سال به بالا سن داشته اند، مشخص شده است که کسانی که کمتر از شش ساعت در روز استراحت می کنند، به نسبت سایرین بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند، چراکه خواب کافی برای تجدید گلبولهای سفید خود ندارند و در نتیجه آن سیستم ایمنی بدنشان آنگونه که باید کارکرد ندارد. لازم به ذکر است که عدم خواب کافی خطر ابتلا به بیماریهایی چون سرماخوردگی و آنفولانزا را نیز افزایش می دهد.
شاید کمی عجیب به نظرتان بیاید اما میکروبها و باکتریهایی که در روده های کوچک و بزرگ ما هستند نقشی کلیدی در کارکرد سیستم ایمنی بدن دارند. برای مثال این باکتریها اقدام به تحریک گلبولهای سفید سیستم ایمنی بدن کرده و بدین صورت با فعالیت بیشتر این گلبولها، سیستم ایمنی بدن نیز قوی تر خواهد شد. حال اگر قصد دارید تعداد این باکتریها را بیشتر کنید باید رژیم غذایی مناسبی داشته باشید. بهترین رژیم غذایی برای افزایش این باکتریها شامل غذاهای کم چرب و با فیبر بالا، به علاوه انواع سبزیجات می شود. ناگفته نماند که بهتر است رژیم غذایی شما متنوع باشد تا با وارد کردن باکتریهای مختلف به بدن، فعالیت گلبولهای سفید را بیشتر کرده که در نتیجه اینها سیستم ایمنی بدن به طور کلی تقویت خواهد شد و در برابر بیماریها مصون خواهید بود.
محصولات پروبیوتیک شامل باکتریهای زنده یا مخمرهایی می شوند که (برای مثال این باکتریها یا مخمرهارا به محصولاتی چون ماست اضافه می کنند) می تواند به عنوان مکمل استفاده شود. این باکتریها سیستم ایمنی بدن را در برابر بیماری های گوارشی که بر اثر استعمال آنتی بیوتیکها به وجود می آید مقاوم می کند و نیز از مشکلاتی چون زخم معده جلوگیری می کند. البته تحقیقات انجام شده هنوز به طور کامل فواید استفاده از این محصولات را تأیید نکرده است و به همین خاطر اگر در این رابطه تردید دارید می توانید به جای محصولات پروبیوتیک از سایر فرآورده های آن استفاده کنید (شامل قرصهای مکمل و ...) که تأثیری مشابه خواهد داشت و با وارد کردن باکتریهای مفید به بدن شما در تقویت سیستم ایمنی بدن نقشی مؤثر خواهد داشت. محققان براین باورند که هنوز تأثیرات این گونه محصولات بر سلامتی بدن در مراحل اولیه آزمون و خطای خود به سر می برد و به کمی زمان نیاز است تا مشکلات احتمالی برطرف شود.
استعمال بیش از اندازه مشروبات الکلی می تواند تأثیراتی زیان بار بر سیستم ایمنی بدن بگذارد. بنا به تحقیقات صورت گرفته، تا پنج ساعت بعد از استعمال بیش از حد مشروبات الکلی، درکار آن دسته از گلبولهای سفید که از بدن شما در برابر بیماریهای عفونی و بیماریهای دیگری چون سرطان مقاوم می کند، وقفه ایجاد می شود و این مسئله در بلند مدت می تواند برای شما مشکل ساز شود.
کسانی که دخانیات مصرف می کنند بیشتر در معرض بیماریهای التهابی و عفونی مانند ذات الریه و آنفولانزا قرار دارند. تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد که این مسئله بیشتر ناشی از تأثیر نیکوتین موجود در دخانیات است. نیکوتین در کارکرد گلبولهای سفید اختلال ایجاد می کند و باعث می شود آنها نتوانند به درستی از پس میکروبهای خطرناک برای سلامتی بدن بربیایند. همین مسئله شمارا در معرض اینگونه بیماریها قرار خواهد داد. علاوه براین باکتریهایی که برای بدن مفید هستند و در بخشهای قبلی اشاره ای به آنها کردیم، در بدن کسانی که مصرف دخانیات دارند کمتر است. بیماریهای مربوط به قسمتهای بالایی گلو و نیز حنجره، به علاوه بیماریهای عفونی و پوستی از سایر زیانهاییست که متوجه این افراد خواهد بود.
همانگونه که می دانید زمانی که پوست بدن در معرض نور خورشید قرار می گیرد، ویتامین دی تولید می شود. این ویتامین نیز در تقویت سیستم ایمنی نقش مؤثری دارد و به کارکرد گلبولهای سفید کمک می کند تا آنها بدن را در مقابل بیماریهای التهابی مقاوم کنند.
بنا به آنچه گفته شد امروزه با توجه به مسائل مربوط به آلودگی هوا و کمبود مواد ارگانیک لازم برای بدن میانگین سن انسان از همیشه کمتر شده است. بهتر است در برنامه روزانه خود جایی برای ورزش کردن کنار بگذارید. اگر شاغل هستید، می توانید صبح ها کمی زودتر بیدار شده و کمی فعالیت ورزشی داشته باشید. فراموش نکنید که در کنار ورزش کردن یک رژیم غذایی مناسب می تواند ایده آل باشد. با اضافه کردن باکتریهای مفید برای بدن کارکرد سیستم ایمنی خود بهبود داده و در برابر بسیاری بیماریها مقاوم می شوید.(سیارک)
در حال حاضر و با پیشرفت قابل ملاحظه ای که علم پزشکی به خود دیده است، بیشتر بیماری هایی که گریبانگیر انسان می شوند، قابل درمان خواهند بود و با در دسترس قرار گرفتن امکانات درمانی لازم، می توان از مزمن شدن آن ها و بروز خطرات احتمالی تا حدود بسیار زیادی جلوگیری کرد. با این حال، بیماری هایی هم وجود دارند که تهدیدی بسیار جدی برای جان انسان به شمار می روند و کمتر امکان درمان آن ها وجود دارد. دراین مقاله قصد داریم شما را با آن دسته از بیماری هایی آشنا کنیم که به قدری خطرناک و مهلک اند که می توانند تنها ظرف یک روز فرد را از پا در آورند. با سیارک همراه باشید تا اطلاعات دقیق تری در این خصوص در اختیارتان قرار دهیم.
(از این بیماری با نام های طاعون خیارکی و طاعون گاوی هم یاد می شود)
یکی از کشنده ترین و مهلک ترین بیماری هایی که در طول تاریخ بشر، گریبان گیر او شده طاعون بابونیک است. بنا به تخمینی که مورخان در این باره زده اند، تنها طی قرن چهاردهم میلادی بالغ بر پنجاه میلیون نفر به واسطه ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند. بسیاری بر این باور اند که این بیماری به تاریخ پیوسته است و دیگر اثری از آن مشاهده نمی شود، حال آن که این باور کاملا اشتباهی است و مردم برخی از نقاط کره زمین هم چنان با آن دست به گریبان اند؛ مردم ساکن در قاره های آفریقا، آسیا و نیز برخی از مردم نواحی جنوبی قاره آمریکا بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری مهلک قرار دارند و موارد بیشتری از این بیماری در این نقاط مشاهده شده است.
پیش از هر چیز، حشراتی به خصوص اقدام به نیش زدن آن دسته از جانوران و موجوداتی می کنند که حاوی میلیزه ای (میلیزه: نوعی باکتری میلهایشکل که طول آن دو یا چند برابر قطر آن است) با نام یرسینیا هستند (بیش از هر موجود دیگر این نوع به خصوص از باکتری در موش ها یافت می شود؛ جانورانی که نقش عمده ای در گسترش و شیوع انواع طاعون دارند) و سپس با نیش زدن انسان، بیماری را به بدن فرد منتقل کنند و به طور کلی، این طریقه ای است که طاعون بابونیک شیوع پیدا می کند. از متداول ترین علائم و نشانه هایی که خبر از وجود این بیماری در بدن فرد می دهند به این موارد می توان اشاره کرد: تب شدید، حالت تهوع، گیجی و منگی و ورم کردن ماهیچه های بدن. چیزی میان سی تا شصت درصد افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، در همان چند روز اولیه جان خود را از دست می دهند.
ویروس حامل ابولا، تا کنون تنها در قاره آفریقا سبب مرگ هزاران انسان شده است و این بیماری به عنوان یکی از خطرناک ترین و کشنده ترین بیماری های حال حاضر دنیا به شمار می رود. خون، ترشحات و سایر مایعاتی که از بدن جانوران حامل این ویروس (بیشتر جانورانی چون گوریل، شامپانزه و آهوی کوهی) در معرض بدن انسان قرار می گیرد، به عنوان اصلی ترین راه انتقال ویروس آن شناخته می شود. تماس مستقیم فردی که این ویروس را در بدن خود دارد، با شخصی دیگر، به سادگی ویروس را به بدن او منتقل کرده و به این صورت است که در مدت زمانی کوتاه این ویروس در میان جمعیت مردم منطقه ای به خصوص گسترش خواهد یافت.
پس از گذشت مدت زمانی تقریبا بیست روزه که فرد طی آن ویروس ابولا را در بدن خود داشته است، نخستین علائم ظاهری آن پدیدار می شوند: تب شدید، درد گرفتن ماهیچه ها، سر درد و گلو درد از جمله مهم ترین این نشانه ها و علائم ظاهری نخستین هستند. پس از گذشت مدت زمانی طولانی تر البته بیماری شدت بیشتری پیدا خواهد کرد و علائمی چون حالت تهوع، اسهال، خارش پوست و جدی تر از تمامی این ها خونریزی های داخلی در بدن فرد بیمار پدیدار خواهند شد. در بسیاری از موارد مبتلا به این بیماری مشاهده شده که تنها بیست و چهار ساعت پس از پدیدار شدن علائم ثانویه و جدی تر بیماری در بدن فرد، جان خود را از دست داده است.
آمار و ارقام در خصوص تعداد افرادی که به واسطه ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند کمی ضد و نقیض است و بنا به تخمین های زده شده در این خصوص، بین بیست و پنج تا نود درصد افراد مبتلا به ابولا، بسته به شرایط بدنی و امکانات درمانی که در اختیار شان قرار می گیرد، امکان دارد جان خود را از دست بدهند.
وبا، بیماری ای است که بیش از هر عضو دیگری در بدن، روده ها را تحت تأثیر قرار می دهد و به واسطه مصرف خوراکی و یا آشامیدن آب حاوی باکتری ای به نام ویبریو، به بدن فرد منتقل شده و امکان گسترش بیماری فراهم می شود. بنا به آمار و ارقام منتشر شده توسط سازمان سلامت جهانی، همه ساله بین بیست و یک هزار تا صد و چهل و سه هزار نفر جان خود را به واسطه ابتلا به این بیماری از دست می دهند.
از زمانی که باکتری یاد شده به بدن فرد راه پیدا می کند، بین دوازده ساعت تا پنج روز (بازه زمانی ای که بسته به شرایط بدنی فرد متفاوت خواهد بود) زمان نیاز خواهد بود تا اسهال شدید در بدن فرد مبتلا به وبا گریبان گیر اش شود. در صورتی که امکانات درمانی و شرایط بهداشتی لازم برای بهبود بیماری در دسترس فرد نباشد، پس از گذشت مدت زمان کوتاهی، میزان قابل توجهی از آب موجود در بدن فرد از طریق اسهال دفع شده و این اختلال تا جایی ادامه پیدا می کند که ارگان های حیاتی بدن فرد از کار می افتند.
به همین خاطر است که به محض مشاهده علائم وبا، باید اقدامات لازم در جهت درمان بیماری انجام گیرند. اگر این شرایط برای بیماران مبتلا به وبا فراهم شود، تنها یک درصد آن ها جان خود را از دست خواهند داد و تعداد قابل توجهی قادر به غلبه بر بیماری خواهند بود. حال آن که اگر این شرایط درمانی لازم فراهم نشود، بالغ بر نیمی از افراد مبتلا به بیماری، به همان دلیل یاد شده، جان خود را از دست خواهند داد.
مننژیت، بیماری ای است که طی آن پرده های محافظی که مغز و نخاع را پوشانده اند، دچار التهاب می شوند و به واسطه راه یافتن باکتری و یا ویروس حامل بیماری به بدن فرد، امکان گسترش پیدا خواهند کرد (نام این پرده های محافظ به فارسی شامه گان است). این بیماری اغلب گریبان گیر نوزادان و کودکان کم سن و سال می شود، با این حال، افراد بالغ نیز از ابتلا به آن مصون نمی باشند. زمانی که فرد در تماس مستقیم با بزاق ترشح شده توسط شخصی قرار گیرد که حامل ویروس یا باکتری حامل بیماری است، به مننژیت دچار خواهد شد و این مسئله به عنوان اصلی ترین روش شیوع و گسترش بیماری شناخته می شود.
علائم و نشانه های ظاهری مننژیت شباهت زیادی با علائم آنفلوآنزا دارد: سر درد، تب، خشکی گردن و حساسیت چشم در مقابل نور از جمله این نشانه های ظاهری اند. متأسفانه عواقب بیماری و اختلالاتی که متوجه فرد می کند، بسیار جدی تر از آنفلوآنزا است و بیش از نیمی از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، جان خود را از دست می دهند. این در حالی است که بین ده تا پانزده درصد افرادی که بر بیماری غلبه کرده و جان سالم به در می برند، تا پایان عمرشان از خسارتی جبران ناپذیر که بر سیستم عصبی بدن شان وارد شده است، رنج خواهند برد.
فاشئیت نکروزان، نامی است که در دنیای پزشکی برای این بیماری در نظر گرفته شده است و در میان عامه مردم با همان نام بیماری گوشت خوار شناخته می شود. این بیماری یک نوع عفونت باکتریایی است که طی آن بافت های نرم و آسیب پذیر بدن فرد تحت تأثیر بیماری قرار می گیرند. زخم ها و جراحات کوچکی که بر روی سطح بدن فرد وجود دارند، امکان ورود باکتری های حامل این بیماری به بدن را فراهم می کنند.
مهمترین علائم و نشانه های ظاهری که به هنگام مشاهده آن می توان به وجود و گسترش بیماری در بدن فرد پی برد، بافت مردگی (به انگلیسی نکروسیس، Necrosis است و ریشه نام بیماری از همین لغت گرفته شده است) است که طی آن سطح پوست فرد مشکی و یا بنفش می شود. اما این نشانه نهایی بیماری است و در مراحل پیشرفته آن بروز می کند؛ پیش از آن فرد مبتلا به این بیماری از علائمی چون تب شدید، لرز و پدیدار شدن لکه هایی قرمز رنگ بر پوست بدن خود رنج می برد.
متأسفانه در بیشتر مواردی که افراد به این بیماری مبتلا می شوند، پزشک متخصص چاره ای به جز قطع عضو برای جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری و نجات جان فرد بیمار ندارد (البته این در حالی است که بیماری فرد را از پای در نیاورده باشد).
بین سی تا چهل درصد افرادی که از فاشئیت نکروزان رنج می برند، در نهایت جان خود را از دست می دهند و میزان قابل توجهی از افرادی که جان سالم به در برده و بر بیماری غلبه می کنند، عضوی از بدن خود را از دست می دهند (دلیل آن پیش تر عنوان شد).
عوامل متعددی هستند که می توانند سبب بروز هپاتیت فولمینانت در بدن فرد شوند، با این حال، بررسی های انجام گرفته بر روی بیمارانی که از این نوع به خصوص از هپاتیت رنج می برند، حاکی از آن است که بیشتر آن ها ابتدا به هپاتیت نوع آ و یا هپاتیت نوع ب مبتلا شده اند و به واسطه عدم آگاهی از شکل گیری بیماری در بدن شان و در نظر نگرفتن تدابیر درمانی لازم، بیماری در بدن شان پیش رفت کرده و رفته رفته به هپاتیت فولمینانت بدل شده است. صرف نظر از این که علت مسئله چه باشد، در صورتی که هر کدام از علائمی که ذکر خواهد شد را تجربه می کنید، بدون فوت وقت با پزشک متخصص درباره آن صحبت کرده و علت را جویا شوید: خستگی شدید، درد مداوم ناحیه شکم و زرد رنگ شدن پوست بدن.
آمار و ارقام حاکی از آن است که بالغ بر چهل درصد افراد مبتلا شده به این بیماری جان خود را از دست می دهند. زمانی که بیماری در بدن فرد تا اندازه مشخصی پیشروی می کند، پیش از هر نقطه دیگری در بدن، کبد را تحت تأثیر قرار داده و سلول های حیاتی آن را از بین می برد. متأسفانه زمانی که در کارکرد طبیعی کبد اختلال ایجاد می شود، بدن قابلیت دفع سموم مضر را از دست می دهد و به همین خاطر پس از مدت زمانی نه چندان طولانی، فرد جان خود را از دست می دهد. اگر مدت زمانی طولانی از شکل گیری بیماری در بدن فرد گذشته باشد و هنوز جان خود را از دست نداشته باشد، تنها راه نجات فرد، انجام عمل جراحی پیوند عضو است.
این بیماری در مقابل بیشتر آنتی بیوتیک هایی که تا کنون کشف شده و مصارف دارویی دارند، مقاوم است و در صورتی که فرد در تماس مستقیم با شخصی قرار گیرد که باکتری حامل بیماری را در بدن اش داشته باشد، به آن دچار خواهد شد.
MSRA به طور کلی با شکل گیری تاول هایی قرمز رنگ بر روی پوست بدن فرد همراه است؛ تاول هایی که درون شان چرک وجود دارد و زمانی که لمس می شوند، گرمای اندکی احساس می شود و علاوه بر این برای فردی که این تاول ها بر روی بدن اش شکل گرفته است، کمی دردناک می باشد. در بیشتر موارد با خارج کردن چرک موجود در تاول ها می توان عفونت ناشی از بیماری را از بدن فرد خارج کرد. از سوی دیگر اما، عفونت ناشی از بیماری چندان قابل کنترل نیست و امکان راه یابی آن به سایر ارگان های بدن وجود دارد (مجاری ادراری و ریه از جمله این ارگان ها هستند). از جمله علائم و نشانه های ظاهری این بیماری می توان به تب و لرز شدید، گیجی و منگی و درد گرفتن ماهیچه های اشاره کرد. بین ده تا سی درصد از کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند، تنها چند روز پس از بروز علائم اولیه بیماری، جان خود را از دست می دهند.
انترو ویروس دی 68 نوع به خصوصی از ویروس ها است که بیش از هر جای دیگری در بدن، مجاری تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهد. سرفه کردن و بزاق ترشح شده توسط فرد حامل ویروس، از جمله مهمترین عوامل انتقال آن به بدن افراد دیگر به شمار می روند. نوزادان، کودکان و آن دسته از انسان های بالغی که به بیماری آسم دچار هستند، بیش از سایرین خطر ورود و گسترش فعالیت های این ویروس به بدن شان وجود دارد.
انترو ویروس دی 68 نیز پس از وارد شدن به بدن فرد علائمی همچون آنفلوآنزا در بدن فرد پدیدار می کند: تب، آبریزش بینی، سرفه کردن، عطسه کردن و درد گرفتن ماهیچه ها. در صورتی که ورود ویروس به بدن به سرعت تشخیص داده نشده و روند درمانی آغاز نشود، اختلالات بسیار جدی و مهلکی در دستگاه تنفسی فرد پدیدار خواهد شد؛ اختلالاتی که می تواند به قیمت جان افراد تمام شود.
بنا به آمار منتشر شده توسط سازمان سلامت جهانی، از هر ده نفری که این ویروس به بدن شان راه می یابد، یکی از آن ها جان خود را از دست می دهد.
پانکراتیت حاد بیماری ای است که به هنگام ملتهب شدن پانکراس شکل می گیرد. برخی از افرادی که از این بیماری رنج می برده اند، دچار بافت مردگی شده اند و این اختلال، یکی از خطرناک ترین نتایج و علائم بیماری به شمار می رود و می تواند کشنده باشد.
نخستین علائم ظاهری پانکراتیت حاد، مشکل در هضم و گوارش غذا و درد های ناحیه شکم است؛ درد هایی که به مرور زمان به کمر نیز راه می یابند. این گونه علائم و نشانه ها به طور عمده پس از مصرف یک وعده غذایی بروز پیدا می کنند. برخی از افراد نیز از علائم دیگری همچون حالت تهوع، تب، عرق کردن و دشواری در تنفس رنج می برند. بین پنج تا سی درصد افراد مبتلا شده به پانکراتیت حاد جان خود را از دست می دهند.
شاگاس یا تریپانوزومیازیس آمریکایی، نوعی بیماری انگلی است که به طور عمده توسط حشره ای به نام ساس بوسه زن به بدن فرد راه پیدا می کند. بنا به آمار و اطلاعات منتشر شده توسط سازمان سلامت جهانی، بین شش تا هفت میلیون آمریکایی (در نواحی جنوبی قاره آمریکا) از این بیماری رنج می برند.
این بیماری انگلی شامل دو مرحله جداگانه است؛ در مرحله نخستین بیماری که نزدیک به دو ماه به طول می انجامد، فرد هیچ گونه ناراحتی ای احساس نخواهد کرد و علامت یا نشانه ظاهری ای در بدن او مشاهده نخواهد شد. اما پس از آن که انگل به جریان خون فرد راه یافت، به سمت قلب و سایر ارگان های بدن فرد به حرکت در می آید. در این هنگام است که اختلالات قلبی عروقی و یا اختلالات مربوط به دستگاه گوارش در بدن فرد پدیدار می شوند و این مرحله دوم پیشرفت بیماری است. در صورتی که پیشرفت بیماری نادیده گرفته شد، منجر به مرگ افراد خواهد شد و این در حالی است که خوشبختانه راه حل قطعی درمان بیماری یافت شده و اگر فرد به موقع به بیمارستان مراجعه کند، قادر به خارج کردن انگل حاوی بیماری خواهد بود. به طور کلی کمتر از پنج درصد افراد مبتلا به این بیماری در نهایت جان خود را از دست می دهند.
گونه جدیدی از باکتری طاعون Yersinia pestasis در استخوان 4900 ساله در یک محل دفن عصر نوسنگی در سوئد شناسایی شده است.کشف جدید، شیوع طاعون در اروپا را در زمان های بسیار گذشته پیش بینی کرده است. این قدیمی ترین گونه ای است که تا کنون شناسایی شده است و با اطلاعاتی که بدست آمده از این گونه می توانیم به منبع ژنتیکی باکتری برسیم.
باکتری Yersinia pestasis طاعون در سراسر تاریخ بشریت بشر بوده است و بارها و بارها جمعیت گسترده ای از جوامع بشری را از بین برده است.
بیماری طاعون جوسستانیان (541-542 میلادی) و در نهایت باعث مرگ و میر 25 تا 50 میلیون نفر شده است .یکی از مشخصه های طاعون جوسستانیان، نكروز دست بود.
در قرن 14thطاعون که به مرگ سیاه مشهور شده بود 75 تا 200 میلیون نفر را در سراسر اوراسیا از بین برد. و سومین مرگ ومیر با طاعون که در سال 1855 آغاز شد 12 میلیون نفر را در هند و چین کشته است.
ژنرال سیمون رستمسن از دانشکده فنی دانمارک و دانشگاه کپنهاگ گفت: "طاعون شاید یکی از کشنده ترین باکتری ها است که تا کنون برای انسان وجود داشته است."
"نوع تجزیه و تحلیل هایی که در اینجا انجام می دهیم، نشان می دهدکه این باکتری چگونه دارای چنین تاثیرمرگبار عظیمی بر ما بوده است."
کشف Y. pestis در استخوان یک زن 20 ساله نوسنگی نشان می دهد که طاعون در سراسر اروپا بسیار پیشتر از آنچه که قبلا تصور می شد، در سراسر اروپا گسترش پیدا کرده است.
تنها چند ماه پیش بود که یک گروه دیگر از محققان اعلام کردند که تا به امروز، قدیمی ترین شواهد بی نظیر این طاعون را پیدا کرده اند، در استخوانهای افرادی که در دوره استعمار اوراسیا 3،800 سال پیش زندگی میکردند.
تحقیقات دیگری در اوایل سال جاری نیز یک مسیر مهاجرت برای طاعون یوستانیانینی را که منشاء آن مغولستان را نشان میداد، کشف شد.اما اگر باکتری در سراسر اروپا بسیار بیشتر از آنچه که قبلا تصور می شد، در سراسر اروپا گسترش پیدا کرده است،می تواند به توضیح ناپدید شدن کشاورزان اولیه اروپایی، کمک کند.
کشاورزان اولیه اروپایی افرادی بودند که حدود 9000 سال پیش، از خاورمیانه مهاجرت کرده بودند و در شهرک هایی با جمعیت 20،000 نفر ساکن بودند. این افراد به نام Trypillia Culture به فن آوری های توسعه یافته مانند سفالگری، ساختن چرخ و نگهداری از دام و .... مشغول بودند.
اما حدود 5400 سال پیش، آنها ناگهان ناپدید شدند. شهرک های آنها متروک و تغییر ژنوم آنها در حدود 4500 سال پیش رخ داد که موجب هجوم جدیدی از مردم استپ شد که در نهایت جایگزین فرهنگ Trypillia شد.
چه اتفاقی برای Trypillians افتاد؟ این یک راز و رمز وحشتناک با بسیاری از توضیحات بالقوه است که به شدت مورد بحث قرار گرفته است. شاید آنها فقط به سایر فرهنگ های ورودی جذب شدند. شاید آنها مغلوب فاتحان خود شده بودند. شاید مجبور شدند کوچ کنند.
اما راسموسن و تیمش معتقدند که علت ناپدید شدن ژنوم Trypillians می تواند چیز دیگری باشد. گونه باکتری Y. pestis که در سوئد یافت شده، از سایر گونه های حدود 5،700 سال پیش، قبل از هجوم جمعیت های استپ، متفاوت است.
این شهرک های بزرگ Trypillian، بدون بهداشت مناسب و با انسان هایی که در مناطقی نزدیک به حیوانات زندگی میکردند، می تواند زمینه های مساعدی برای رشد باکتری Y. pestis باشد و طاعون می توانسته در این شهرک های اروپاییشیوع پیدا کند.
راسموسن گفت: "ما فکر می کنیم که اطلاعات مادرست است. اگر طاعون در این شهرک های بزرگ شیوع پیدا کرده ، این شهرک ها در زمانی که مردم بر اثر طاعون می مردند ، خالی از سکنه و نابود شده اند."
اما در این لحظه، این فرضیه ها هنوز قطعی نیستند، به ویژه به این دلیل که Y. pestis هنوز در هیچ یک از اقامتگاه ها و یا محل سکونت Trypillian شناسایی نشده است. این گام بعدی در تحقیق است.
راسموسن گفت: "ما واقعا دوست داریم که این کار را انجام دهیم، زیرا اگر در این شهرک ها بتوانیم باکتری طاعون را پیدا کنیم،علت نابودی Trypillian مشخص می شود.