سالهای پس از برخورد سیارک که دایناسورهای غیر پرنده را نابود کرد، به معنای واقعی کلمه دوران تاریکی بود. یک مطالعه جدید نشان داد که دوده ناشی از آتشسوزیهای جنگلی، آسمان را پر کرده و نور خورشید را مسدود کرده است. این به موج بعدی انقراض کمک کرد.
پس از سقوط سیارک در حدود 66 میلیون سال پیش، بسیاری از اشکال حیات فورا نابود شدند. اما این تاثیر باعث تغییراتی در محیط شد که منجر به انقراض دسته جمعی در آینده شد. یکی از این عوامل انقراض ممکن است ابرهای متراکم از خاکستر و ذراتی باشد که پس از آتش سوزی در اتمسفر بودند و در سراسر سیاره پخش شدند. آنها قسمت هایی از زمین را در تاریکی قرار دادند که می تواند تا دو سال باقی بماند.
دانشمندان همچنین پیشنهاد کردند که تاریکی جو ناشی از سنگ خرد شده و اسید سولفوریک ناشی از تصادف تبدیل به ابر در آسمان، کاهش دمای جهانی و تشکیل باران اسیدی است که منجر به آتشسوزیهای جنگلی شد.
به گفته دانشمندان، این امر فتوسنتز را مختل کرد و منجر به فروپاشی اکوسیستم شد. حتی پس از بازگشت نور خورشید، کاهش فتوسنتز برای چندین دهه ادامه داشت.
برای تایید نظریه ای که در گذشته مطرح شده بود، دانشمندان شبیه سازی هایی را انجام دادند. معلوم شد که پس از برخورد سیارک، تاریکی خیلی سریع - در عرض چند هفته - فرا رسید. محققان همچنین دریافتند که اکوسیستم ها می توانند پس از یک دوره تاریکی که تا 150 روز به طول انجامید، بهبود یابند. دانشمندان گفتند اما پس از 200 روز، همین جامعه زمانی به نقطه اوج رسید که "برخی گونه ها منقرض شدند و الگوهای تسلط تغییر کردند." در شبیه سازی هایی که دوره تاریکی از 650 تا 700 روز (حدود دو سال) طول کشید، نرخ انقراض بین 65٪ تا 81٪ رسید. پس از رفع تاریکی، 40 سال طول کشید تا شرایط اکوسیستم شروع به بهبود کند.
در مکزیک ، باستان شناسان هنگام بررسی یک غار مقدس مایان، بیش از صد اثر قرمز و سیاه مرموز کشف کردند که احتمالاً توسط کودکان باقی مانده است.
شیر سیب زمینی، محصول مرسوم اروپایی در حال حاضر افتخار سوئد و بریتانیا است و فناوری ساخت آن مخفی نگه داشته شده و مشابهی ندارد.
دانشمندان دوباره دنباله ای از حوادث را که در محل حاضر کلرادو در طول هفت صد هزار سال اول پس از ناپدید شدن دایناسور های غول پیکر روی زمین رخ داده است، مطالعه کرده اند.