پیپرین ترکیب آلی منحصر به فرد

پیپرین یک ماده شبه قلیا است که طعم و بوی فلفل سیاه (Piper nigrum) ناشی از آن است. اندکی در آب محلول بوده و شدیداً در الکل، کلروفورم و غیره محلول است. استفاده از پیپرین در برخی از انواع طب سنتی، تاریخچه‌ای طولانی دارد. اولین استفاده تجاری آن در پزشکی گیاهی مدرن و حشره کش ها بود.
تولید تجاری پیپرین عموماً شامل استخراج شیمیایی از دانه‌های فلفل سیاه است که پنج تا ده درصد پیپرین دارد. دانه‌های دار فلفل (piper longum) حاوی یک تا دو درصد پیپرین بوده و می‌تواند در تولید پیپرین نیز مورد استفاده قرار گیرد. دانه‌ها با یک حلال مانند دی کلرومتان یا انواع مختلف هیدروتوپ های آبی دیگر حل می‌شوند. سپس ته نشین عاری از حلال با یک محلول پتاسیم هیدروکسید واکنش می‌یابد تا رزین حذف شود. سپس ته نشین باقیمانده در الکل گرم شسته می‌شود تا کریستال‌های پیپرین حاصل شود.
شیمیدان دانمارکی Hans Christian Orstedبرای اولین بار پیپرین را در سال 1819 جدا ساخت. بعدها در سایر گونه‌های فلفل مانند دار فلفل و فلفل افریقای غربی (Piper guineense) کشف شد. پیپرین برای اولین بار در سال 1882 با ترکیب پیپریدین و پیپرول کلرید ساخته شد.
ارزش اصلی پیپرین در مکمل‌های بهداشتی، توانایی برای بهبود دسترس پذیری زیستی سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی است. این سازوکار هنوز در حال مطالعه است، اما پیپرین به بازداشتن آنزیم‌های پی گلیکوپروتئین و CYP3A4 در انسان معروف است. این آنزیم‌ها در سوخت و ساز و انتقال انواع متابولیت ها دخیل هستند. مطالعات حیوانی نیز نشان می‌دهد که پیپرین از دسترس پذیری زیستی کورکومین تا 20 برابر جلوگیری می‌کند.

کاربردهای پیپرین

پیپرین می‌تواند به افزایش دسترسی پذیری مواد غذایی اصلی کمک کندو می‌تواند برای اهداف دیگری مانند پشتیبانی از مدیریت وزن و استرس نیز کمک کند.
پیپرین موجب افزایش تولید آدرنالین و سایر کاتّه کولامین ها می‌شود که می‌تواند برای مدیریت موقتی استرس کاربردی باشد. این کاربرد پیپرین غالباً با میانگیری ویتامین C همراه است.

پشتیبانی از مدیریت وزن

پیپرین می‌تواند خواص ترموژنیک داشته باشد؛ به این معنی که نرخ سوخت و ساز بدن را افزایش دهد. این خواص می‌تواند در کمک به حفظ وزن در محدوده سالم به شما کمک کند.

افزایش دسترسی پذیری زیستی

مواد غذایی اصلی که پیپرین می‌تواند جذب آن‌ها را تسهیل نماید عبارت‌اند از بتا کاروتن، کورکومین، سلنیوم و ویتامین B6. آن می‌تواند جذب آمینواسیدها را نیز بهبود بخشد.

مزایای دیگر

پیپرین می‌تواند خواص دیگری مانند پشتیبانی از سیستم گوارشی و حفظ الگوهای تنفسی سالم را داشته باشدو به مدیریت وضعیت مفاصل و زخم معده کمک کند.

علائمی که نیاز به پیپرین را نشان می‌دهد

اگر به افزایش تأثیر سایر مواد مغذی مانند کورکومین، ویتامین B6، بتاکاروتن و سلنیوم نیاز دارید، ممکن است بخواهید پیپرین مصرف کنید. همچنین در صورتی که نیاز به کمک در حفظ وزن سالم داشته یا استرس کوتاه مدت را تجربه می‌کنید، ممکن است از خواص پیپرین بهره بگیرید. دلایل دیگر برای مصرف پیپرین عبارت‌اند از مشکلات تنفسی، مشکلات گوارشی، ناراحتی مفاصل و بی‌حالی.
سایر عناصری که ممکن است مد نظرتان باشد
بروملین: آناناس دارای تاریخچه کهنی در طب سنتی در میان بومیان امریکای مرکزی و جنوبی است. یکی از متداول‌ترین کاربردهای مدرن بروملین، کمک به کاهش التهاب، خصوصاً در سینوس‌ها و بینی است. آن برای بهبود دسترسی پذیری زیستی سایر مواد غذایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گارسینیا کامبوجیا: متداول‌ترین کاربرد گارسینیا کامبوجیا، برای مدیریت وزن است. این اصولاً به علت خواص ترکیب هیدروکسی سیتریک اسید یافت شده در پوست این میوه است.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید