هیدروتریت چیست؟


 هدف هیدروتریت، حذف عناصر نامطلوب از انواع کسرهای نفتی است و یکی از عملیات های پالایشی کلیدی می باشد. تفاوت بین هیدروتریت و هیدروکراک این است که، اگرچه حذف سولفور، نیتروژن و فلزات و همچنین هیدروژناسیون درهر دو روی می دهد، اما وزن مولکولی مولکولهای هیدروکربن در هیدروتریت تغییر جزئی دارد (برای مثال، با حذف اتم های S, N, O و افزودن اتم های H) در حالیکه در هیدروکراکینگ، وزن مولکولی با ضریب دو یا بیشتر کاهش می یابد. هیدروتریت تحت شرایط میانی تر (معمولا 30bar، 350درجه سانتیگراد) از هیدروکراکینگ (معمولا 100bar، 400 درجه سانتیگراد) پیش می رود. هیدروکراکینگ متوسط، گونه ای است که به استفاده از هیدروتریتر موجود اجازه می دهد اما با این حال، به تبدیل متوسط به محصولات سبک تر منجر می شود
با گذشت سالها، هیدروتریت اهمیت بیشتری در پالایش بدست آورده است و امید است که این روند ادامه یابد. سه عامل مسئول این مسئله هستند.
• قابلیت دسترسی رو به کاهش نفت خام سبک (که حاوی آلاینده های نسبتا کمی هستند)
• استفاده روزافزون از کسرهای سنگین نفت (پایین بشکه)
• استاندارد انتشار دقیق برای حمل و نقل خودکار که نیازمند سوخت سولفور پایین است (کمتر از 10ppm)
امروزه، براساس میزان مواد پردازشی، هیدروتریت بزرگترین فرایند کاتالیز ناهمگن می باشد. براساس فروش سالانه کاتالیزور، رتبه هیدروتریت بعد از اگزوز خودکار و کراک کاتالیزی سیالات، در جایگاه سوم می باشد.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام