خاک های استفاده شده در مزارع شالیکاری

شالیکاری در مراحل  کاشت ، داشت و برداشت در شمال ایران بیشتربا روش های سنتی صورت می گیرد . کشاورزان این مناطق برای برداشت بیشتر و با کیفیت بهتر برنج بهتر است با خاک های مناسب شالیکاری آشنا شوند. 

1- خاک های خاکستری زمین های پست

خاک های خاکستری زمین های پست؛ به خوبی در دشت های رسوبی و ته نشینی در راستای شرایط زهکشی شده، به طور ناقص گسترش یافته اند و در رده های خاکستری یا خاکستری قهوه ای  در لایه های زیرسطحی افقی قابل مشاهده هستند. این خاکها به طور اصلی در نواحی پایین دره و در دشت های رسوبی و ته نشینی شده توزیع شده اند و در زمین های حاصلخیز به جا مانده از دریاها در دسترس می باشند. خاک های خاکستری زمین های پست؛ اغلب برای کاشت برنج های شالیزارها و قسمتی نیز برای تولید محصولات مزرعه ای قابل مصرف هستند. خاک های خاکستری زمین های پست؛ به 9 سری زیر گروه خاکی تقسیم بندی و دسته بندی شده اند و از نظر بافت و وجود ذرات آهن؛ غلظت منگنز، لایه های سنگ ریزه، یا لایه های پیت و کود با هم متفاوت اند.

2- خاک های رسی

خاک های رسی در در دشت های رسوبی و ته نشینی زهکشی شده ی ضعیف و دارای فقر غذایی گسترده شده اند که در این شرایط سفره های آب زیرزمینی عموما در طبقات و لایه های بالاتر قرار دارند. خاک های رسی بوسیله ی رنگ های خاکستری مایل به آبی ، لایه های افقی رسی طبقه بندی شده اند که می توانند توسط یک تست دی پیریدیل 2.2 درجه مورد بررسی و آزمایش قرار بگیرند (زمانی که این راه حل مورد استفاده قرار می گیرد؛ رنگ لایه های افقی رسی مایل به آبی فورا به رنگ قرمز در می آیند.). خاک های رسی عموما در باتلاق ها و نواحی پایین دره ای توزیع شده اند و معمولا برای کاشت برنج مورد استفاده قرار می گیرند. خاک های رسی به 7 سری زیر گروه خاکی تقسیم بندی و دسته بندی شده اند و از نظر بافت و عمق بالاترین لایه های رسی، و وجود ماسه و شن ؛ پیت، کود با هم تفاوت دارند.

3- آندوسول های مرطوب

آندوسول های مرطوب؛ آندوسول های هیدرومورفیکی هستند که توسط وجود ذرات آهن؛ یا غلظت منگنز در برش های خود مورد طبقه بندی و دسته بندی قرار گرفته اند. این ویژگی ها به طور اصلی تحت تاثیر آبیاری در کاشت برنج و قسمتی نیز در رابطه با آب زیرزمینی و آب راکد قابل مشاهده هستند و توسعه داده می شوند. مواد اصلی این خاک ها؛ از برون ریزهای آتشفشانی یا رسوبات ثانویه هستند. آندوسول های مرطوب؛ غالبا در زمین های پست رسوبی و در نواحی پایین دست توزیع شده اند و در تپه ها قابل مشاهده هستند. آندوسول های مرطوب؛ اغلب در مزارع شالی کاری برنج ها و قسمتی هم در زمین ها و مزارع مرتفع مورد استفاده قرار می گیرند. آندوسول های مرطوب؛ به 5 سری زیر گروه خاکی تقسیم بندی و دسته بندی شده اند و از نظر ضخامت لایه های هوموس و محتوای هوموس با هم تفاوت دارند.

4- خاکهای زرد

خاک های زرد، اغلب تحت آب و هوا و اقلیم رطوبتی و گرم در نیمه ی غربی سرزمین های ژاپن توسعه پیدا می کنند. خاک های زرد بسته به ضخامت، و رطوبت کم لایه های افقی  و رنگ زرد لایه های افقی  دسته بندی و طبقه بندی می شوند.  عموما این خاک ها به شدت اسیدیته هستند و رطوبت پایه ای آنها خیلی کم است. خاک های زرد نسبت به انواع مختلفی از مواد اصلی همچون مواد دگردیسی شده، آتشفشانی و سنگ های رسوبی همانند رسوبات غیریکنواخت طوفانی مشتق شده اند. توزیع این خاک ها به صورت متناوب و پراکنده در نواحی تپه ای با عمق کمتر از 200 متر بالاتر از سطح دریا در 20-30 کیلومتری کرانه های ییلاق ها مشاهده می شود. این خاک ها متناوبا در تپه های مجزای توکای و تپه های پایین دست واقع در جنوب شرقی ژاپن یافت می شوند. اغلب این خاک ها در مراتع، باغستان ها؛ و زمین های بالادست و قسمتی هم در کشت برنج در شالیزارها مورد استفاده قرار می گیرند. خاک های زرد به 6 سری زیر گروه خاکی تقسیم بندی و دسته بندی شده اند و از نظر بافت؛ و وجود لایه های شنی؛ ذرات آهن یا غلظت و تراکم منگنز با هم متفاوت اند.

5- خاک های قهوه ای زمین های پست

خاک های قهوه ای زمین های پست؛ در رسوبات ته نشین شده ی دارای زهکشی خوب توسعه یافته اند و بر اساس رنگ قهوه ای مایل به زرد در لایه های افقی دسته بندی می شوند . این خاک ها به طور غالب با نسبیت بالایی در رسوبات ته نشین شده مثل فن های رسوبی، خاکریزهای طبیعی، مخازن ماسه ای، تپه های ساحلی و غیره توزیع شده اند. آنها در مزارع مرتفع، باغستان ها و برنج های کشت شده در شالیزارها مورد استفاده قرار می گیرند. خاک های قهوه ای زمین های پست؛ زرد به 6 سری زیر گروه خاکی تقسیم بندی و دسته بندی شده اند و از نظر بافت؛ و وجود لایه های شنی؛ ذرات آهن یا غلظت و تراکم منگنز با هم متفاوت اند.

6- خاک های پیتی

خاک های پیتی در نواحی دارای زهکشی ضعیف همچون سراشیبی های پایین دره ها و باتلاق ها توزیع شده اند و توسط لایه های پیتی متداول که شامل 20% یا مقدار بیشتری از مواد ارگانیک هستند؛ دسته بندی می شوند. اغلب این خاک ها در شالیزارهای برنج، مراتع و چراگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند.(سیارک)