دانشمندان بلندترین درخت استوایی جهان را کشف کردند

این مورد حیرت‌آور است.
محققان اعلام کردند که بلندترین درخت استوایی جهان را، که نزدیک به 94.1 متر (309 فوت) ارتفاع دارد، در برنئو کشف کردند؛ این درخت رقیب پیشین خود را پشت سر گذاشته است.  (سیارک) 

علاوه بر یافتن بلندترین درخت شناخته‌شده در نواحی استوایی، در این تحقیق 49 درخت بلندِ بعدی که هر کدام بیش از 90 متر (295 فوت) ارتفاع دارند نیز شناسایی شدند پس این محققان طی یک اکتشاف با 50 رکوردشکنِ بی‌سابقه مواجه شدند.محققان برای اینکه بتوانید بزرگی و عظمت این درخت‌ها را به‌واقع تجسم کنید این مثال را می‌زنند که بلندترین درخت در حدود طول شش نهنگ عنبر را دارد که از باله تا دم پشت سر هم در یک صف قرار گرفته‌اند هر نهنگ عنبر تقریباً 16 متر (52 فوت) طول دارد.
گئورگی انسر، اکولوژیست، از موسسه‌ی علمی کارنگلی واقع در دانشگاه استنفورد به مایک گاوریکی از موسسه‌ی مونگابی (Mongabay) می گوید: «دقیقاً الان 20 سال است که این کار را می‌کنم و باید بگویم که این اکتشاف یکی از هیجان‌انگیزترین تجارب شغلی من است. بلندترین درخت استوایی و 49 درخت دیگر بعد از آن، به‌واقع اثبات‌های شگفتی از قدرت طبیعت‌اند.»
این اکتشاف دقیقاً چند ماه پس از آن اعلام شد که گروهی از دانشگاه کمبریج در انگلستان اعلام کردند که بلندترین درخت استوایی را با ارتفاع 89.5 متر (293.6 فوت) در منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی مالیائو، پارک طبیعی در ایالت برونئو صاباح، پیدا کردند.
اما گروه انسر از اسکن لیزری خود برای یافتن پارک طبیعی دیگری در صاباح استفاده کردند که به دره‌ی دانوم معروف است و درختان بسیاری با قامت بلندتر در خود جای داده است.
این محققان با استفاده از دستگاهِ پرنده‌ای که به رصدخانه‌ی هوابُردِ کارنگی معروف است و از یک سامانه‌ی لیزری به‌نام LiDAR (آشکارساز نور و مسافت‌یاب) ارتفاع درختان را اندازه گرفتند و از چشم‌انداز آن منطقه‌ به صورت سه‌بُعدی نقشه‌برداری کردند.
انسر به مونگابی گفت: «این روش برپایه‌ی 500 هزار شلیک لیزری در هر ثانیه است که ما از انتهای دستگاهِ پرنده در حین پرواز آتش می‌کنیم، این کار نمای سه‌بُعدی دقیق‌تری از فراز جنگل تا سطح زمین در اختیار ما قرار می‌دهد. بعد از این کار، داده‌های سه‌بُعدی را پردازش و اصلاح دیجیتالی می‌کنیم تا بلندترین درخت را بیابیم (در این تحقیق به دنبال بلندترین درخت بودیم!).»
انسر که داده‌های LiDAR را در دست دارد با هلیکوپتر به همان ناحیه باز می‌گردد تا بلندترین درخت استوایی را در جنگلی که بیشتر دریایی سبز رنگ شباهت دارد بیابد. (سیارک) 
او می‌گوید: «ما مستقیماً به مختصات درختی رفتیم که در داده‌های اسکن لیزری علامت‌گذاری شده بود و آن درخت همان جا بود، بلندتر از همه از سقف جنگل هم بالاتر رفته بود.»
از آنجا که آن درخت تنها از دوردست روئت شده‌بود، دانشمندان هنوز فرصتی برای تأیید نوعِ گونه‌ها نداشتند، اما احتمالاً باید در جنسِ Shorea باشد که شامل حدود 200 گونه از درختان جنگل‌های بارانی بومی آسیای شرقی است.
برونئو خانه‌ی 130 مورد از این گونه است که صدها سال زندگی می‌کنند اما بسیاری از آنها به‌علت قطع‌درختان در معرض خطر قرار دارند.
تیم تحقیقاتی، برای تأیید نوع گونه‌ها، قصد بازدید از هر 50 درخت را در هفته‌های آینده دارد و منصفانه است اگر بگوییم که این دیدن این گونه‌های غول‌پیکر از نزدیک، نسبت‌به زمانی که از داخل هلیکوپتر دیده شده‌اند، قطعاً ما را متعجب‌تر می‌کنند.
انسر می‌گوید: «جالب است که بلندترین درخت دقیقاً در کنار درختی است که از همان گونه‌ی Shorea و تقریباً به همان اندازه است. پس، سه درخت وجود دارد که به‌مانند برادر در بالای تاج‌پوشه‌ی جنگل دیده می‌شوند. تقریباً گریه‌ام گرفته‌ بود چون قبل از آنکه خلبان بگوید که مجبوریم برگردیم حدود 10 بار با هلیکوپتر دور آن درخت چرخیدیم.»
اما با آنکه این مورد بسیار شگفت است، اما ارتفاع آن به ارتفاع بلندترین درختانِ بیرون از ناحیه‌ی استوایی نمی‌رسد. بلندترین درختِ جهان کالیفرنیا ردوودز (Sequoia sempervirens) است که ارتفاع آن 115.5 متر (379 فوت) اندازه‌گیری شده است و حتی آن Shorea غول‌پیکر را نیز در زیر سایه‌ی خود خواهد داشت.
این تحقیق جدید هنوز در هیچ ژورنال علمی منتشر نشده است، بنابراین تا زمانی‌که دیگر دانشمندان فرصت بررسی این تحقیق را پیدا نکنند، نمی‌توانیم درستی این ادعاها را در مورد ارتفاع درختان آن منطقه تأیید کنیم. البته، ثبت این درختانِ غول‌پیکر نوعی از رقابت‌طلبی علمی محسوب نمی‌شود.  (سیارک) 
جدای از اندازه‌گیری قامت فیزیکی آنها، هدف تیم تحقیقاتی برونئو این است که به‌ ما در درک رویش و سلامت این جمعیت جنگلی کمک‌ نماید تا به این صورت بتوانیم از آنها در برابر تهدیداتی نظیر قطع‌ بی‌رویه بهتر حفاظت کنیم.
یکی از اعضای گروه، گلن رینولدز از برنامه‌ی تحقیقاتی جنگل‌های بارانی جنوب شرق آسیا (SEARRP) به کِوین مک‌لین در نشنال ژئوگرافیک می‌گوید: «بلندترین درخت به‌کنار، این تحقیق واقعاً ارزش حفاظت از جنگل‌های اصیل را بر ما نمایان می‌سازد. این درختان کهن‌سال فقط در جنگل‌های اصیل یافت می‌شوند، از بسیاری از آنها به‌طور مناسب حفاظت نمی‌شود. نقشه‌ی مفصل و باجزئیاتی نظیر این نقشه برای تعیین و مشخص نمودنِ اولویت‌های حفاظتی بسیار مفید است.»
بنابراین، با آنکه احتمالاً بیشترِ توجهی که این گروه تحقیقاتی به خود جلب خواهد نمود به‌سبب کشف بلندترین درخت استوایی خواهد بود، اما این حقیقت حتی اندکی آنها را آزارده خاطر نخواهد کرد.
انسر به مونگابی گفت: «حفاظت نیازمند انگیزه است و این نگهبانانِ جنگل‌های برونئو این انگیزه را برای‌مان ایجاد می‌کنند. این کشف هدیه‌ای‌ست به علم، به مردم صاباح و برونئو و جهان.»
هفته گذشته، این یافته‌ها در کنفرانس بین‌المللی قلبِ برونئو 2016 ارائه گردید.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir