قزل آلای 3 متری که روزگاری در آبهای اقیانوس آرام تردد داشته است

این Lotta Lox است: یک قزل آلای 3 متری که روزگاری در آبهای اقیانوس آرام تردد داشته است.

خوانندگان همیشگیِ Death things (چیزهای از دست رفته) می دانند که من چقدر به نمونه هایی که مایلها برای فروش علم می روند علاقه دارم. نمی توانم تصمیم بگیرم که عنصر محبوب من از این چشم انداز قدیمی رودخانه میوسن چیست، دیدن نمایی نسبتا مطلوب از به ساحل آمدن تمام قد یک قزل آلا ، یک لاک پشت ناز کوچک که تازه برای شنا آمده است یا یک راکون به ظاهر مشکوک که به وضوح در حال طرح ریزیِ یک شیطنت است.

به گزارش  (سیارک) این قزل آلاهای غول پیکر با طول تقریبیِ 3 متر ، بیش از 5 میلیون سال پیش زیستگاه خود در اقیانوس آرام را ترک کردند تا در رودخانه های قدیمیِ کالیفرنیا تخم ریزی کنند. اما اگر فکر می کنید که تنها موضوع مهم درباره این غولهای میوسن تنها اندازه شان است، پس در اندیشه خود تجدید نظر کنید: این قصه ای است درباره یک ماهی که باید شش دانگ حواس خود را به آن دهید. طبق تحقیقاتی که در همایش سالانه ی جامعه فسیل شناسی مهره داران (Society for Vertebrate Paleontology) در هفته جاری در شهر سالت لِیک برگزار شد، ارائه شده است، قزل آلای غول پیکر که 5 تا 11 میلیون سال پیش در ساحل کالیفرنیا زندگی می کرده، برای تخم ریزی به بالای رودخانه های قدیمی می رفته است، درست مانند قزل آلاهای امروزیِ اقیانوس آرام.

اما امروزه میانگین وزن قزل آلاهای وحشی بالغ در اقیانوس آرام بین 4 تا 20 پوند است، حداقل بنا به گزارش افرادی که آنها را برای امرار معاش صید می کنند. بنابه مدارک ثبت شده قزل آلای عظیم الجثه ی اواخر دوره میوسن چیزی به بزرگیِ 400 پوند بوده است . و آری، من فکر می کنم که تحقیق کاملی درباره وزن گونه های مختلفی از قزل آلاهای اقیانوس آرام انجام داده ام، اما، می فهمید منظور من را – و چیزی که می خواهم بیشتر با شما درمیان بگذارم دندانهای غول میوسن است. چراکه بسیار بزرگ بوده اند.  (سیارک) 

یک قزلآالای غول پیکر با دندانهای میخ مانند روزگاری در رودخانه های قدیمی و سواحل کالیفرنیا رفت و آمد می-کرده است.

اگر جرئت دارید باز هم ساشیمی سفارش دهید.

اگر با شکل ظاهری قزل آلاهای امروزی پیش از آنکه سر از یخچال سوپرمارکتها در آورند، آشنا هستید، ممکن است تعجب کنید اگر بشنوید که این پالیده خوار (filter-feeder) قدیمی دندانهای میخ مانند خطرناکی داشته است، طول آنها در برخی از گونه ها به بیش از یک اینچ می رسیده – دندانهای این قزل آلای غول پیکرِ منقرض شده به وضوح از گونه های امروزی بزرگتر است، حتی هنگامی که درنظر بگیریم در ابتدا یک ماهیِ بزرگتر نیز وجود داشته است.

چرا دندانهای درنده ای داشته اند؟ خُب، قزل آلاهای نر امروزی کاملا از تخم هایی که بارور کرده اند محافظت می کنند، حتی اغلب با دیگر نرهایی که قصد تجاوز به قلمرو و فرزندان آینده اش را داشته باشند، می جنگد. معقول به نظر می رسد اگر فرض کنیم قزل آلاهای منقرض شده غول پیکر نیز اینچنین رفتاری داشته اند. همانطور که قزل آلاهای امروزی آماده رفتن به بالای رودخانه برای عشق وحال می شوند، فیزیک بدنی آنها نیز تغییر می کند.

دانشمندان هنگام تحقیق بر روی تعداد زیادی از فسیلهای متعلق به قزل آلاهای غول پیکر آبهای شور و آبهای شیرین ، دریافتند که ماهی های آب شیرین دندانهای نسبتا بزرگتری در مقایسه با رفقای آب شور خود داشته اند، و اینکه دندانهای آنها خمیده تر بوده است. به عبارت دیگر، دندانهایی مخصوص جنگ. به نظر می رسد غول عظیم الجثه میوسن، درست مانند قزل الاهای امروزی، پیش از کوچ دچار تغییرات فیزیکی می شده است، این امر به آنها مزیت هایی هنگام رقابت می داد، خواه دندانها برای یک دعوای واقعی استفاده می شدند یا فقط برای این بودند که رقیب احتمالی با خود بگوید "آه، خیلی ممنون، بی خیال" . متاسفانه، تعیین طعم خوش این قزل آلای غول پیکر خارج از حیطه ی این تحقیق بود. اما می توان آنرا تصور کرد .