سبدهای خرید هوشمند

در

 به گزارش  (سیارک)  هفته پیش، دولت آمریکا اجازه در خواست حق ثبت اختراع برای یک سیستم راننده خودکار سبد خرید را داد . دیگر بردن سبد های خریدکه مثل یک قطار پر سر و صدای آهنی هستندرا به مغازه فراموش کنید.

                 دستگاه رومبا مانند، دیده شده زیر سبد خرید، به موقعیت سر می خورد و سبد خرید را می کشد.

طبق درخواست حق ثبت اختراع والمارت، مشتریان قادر خواهند بود یکی از این سبد های خرید به همراه دستگاه کشش ، که هرکدام مجهز به دوربین ها و سنسورها هستند، به «همراه داستگاه رابط کاربر» شان را احضار کنند، شاید به وسیله یک نرم افزار گوشی هوشمند، و یک واحد موتوری متصل شده به آن در ایستگاه بار انداز که آن را می کشد و پهلوی مشتری می برد. وقتی که مشتری سبد خرید را تحویل گرفت ، واحد جابجایی به عنوان یک بدرقه کننده شخصی انجام وظیفه خواهد کرد. برای مثال مشتری ها می توانند با بی سیم به وسیله امواج ، لیست خریدشان را به راننده های این سبد های خرید بفرستند و سبد های خرید خودکار، مشتری را ، برای خرید طبق درخواستشان در میان مغازه راهنمایی می کنند. نمی توانید چیزی رو که دنبالش می گردید را پیدا کنید؟ فقط کافی است آن را به رابط کار بفرستید و سبد خریدتان را دنبال کنید. واحد حمل و نقل، در حالت تئوری، سبد خرید های سرگردان را در محل پارکینگ جمع آوری می کند و آن ها را به ایستگاه بار انداز می فرستد.
فقط به عنوان یک یاد آوری، این فقط حق  ثبت یک اختراع است. واضح نیست که کی، یا اگر، این سیستم در فروشگاه های والمارت گسترش پیدا کند یا خیر. اکرچه، این حق اختراع یک نظر اجمالی از خرید در آینده را ارائه میدهد .بیایید فقط امیدوار باشیم که دوربین ها ی سنسور تاکسی های سبد خرید به اندازه کافی حساس خواهند بود که از برخورد شدید سبد خرید به پشت قوزک پای شما جلوگیری کنند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

ربات ها در حال ورودند، اما این به چه معناست؟

در


ربات ها در حال ورودند، اما این به چه معناست؟ بسیاری از متخصصان معتقدند که آنها وارد زندگی شده اند و قادرند انواع گوناگونی از فعالیت ها را انجام دهند، مواردی مانند مدیریت در مراقبت های مربوط به سلامت ( برای مثال بررسی کامل شدن دوره درمانی)، به عهده گیری امنیت، ارائه خدمات آموزشی، فرمان بری و فراهم آوردن سرگرمی ها. ربات ها البته در تولید، عملیات تجسس و عملیات نجات در ارتش ها هم کاربرد دارند. وقتی که در مورد دستگاه های گران قیمت برای استفاده شخصی صحبت میکنیم، به هر حال بسیاری از این کاربردها بیشتر به رویا شبیه هستند، با مکانیزم ها و روش های غیر مطمئن کمتر میتوان به قطعیت در مورد چیزی دست یافت.
با این پیش فرض که هر محصول موفق برای منازل باید مقرون به صرفه، قابل اتکا، امن و قابل استفاده برای همه باشد، یک ربات خانگی چه کارهایی باید انجام دهد؟ آیا باید شبیه یک خدمتکار خانگی باشد؟ در یک خانه احتمالا باید از یک اصول و مسیر خاص تبعیت کند. یک ربات آشپزخانه احتمالا باید در یک مسیر تعریف شود، با بخش های دستگاه ظرف شور، آبدارخانه، قهوه ساز و تهیه غذا، به این صورت که هرکدام بتوانند با بقیه ارتباط برقرار کنند و هر مورد را بین خود انتقال دهند. یک ربات مخصوص سرگرمی احتمالا باید چهره ای شبیه انسان ها داشته باشد. و رباتی که جارو میکند یا چمن زنی میکند احتمالا باید شبیه به جارو برقی و ماشین چمن زنی باشد.
ساختن ربات هایی که به درستی کار کنند واقعا کار سختی است. وسایل مربوط به سنسور آنها محدودند چون سنسورها گران قیمت اند و تفسیر کردن آنها ( مخصوصا در قسمت قضوات صحیح و معقول) در مرحله آزمایشی است و هنوز به توسعه نرسیده است. بازوهای رباتیک گران قیمتند و چندان قابل اتکا نیستند. این موارد تحقق آنها را محدود میکند: حرکت کردن و جارو زدن؟ حتما. ظرف ها مرتب کردن؟ مشکل است ولی قابل انجام خواهد بود. اشیاء کثیف را از خانه جمع کردن؟ قابل تردید است. در مورد کمک به اشخاص سالخورده و مراقبت از بیماران چطور؟ در این مورد به شدت در حالت جستجو هستند ولی من شخص شکاکی هستم. ابزارهایامروزی چندان قابل اتکا نیستند و هر کاری را انجام نمیدهند و به اندازه کافی هوشمند نیستند. بسیاری از ربات های ذکر شده در واقع به صورت از راه دور توسط اشخاص کنترل میشوند. طراحی ربات های مستقلی که با انسان در ارتباط باشد کار مشکلی است. علاوه بر این، جنبه های اجتماعی ارتباط مثل نیاز به یک زمین مشترک بیشتر از جنبه های تکنیکی پیچیده اند، بعضی مواقع علاقه مندان به تکنولوژی از تشخیص چنین مسئله ای عاجزند.
سه مسیر اصلی احتمالی برای آینده سرگرمی، وسایل منزل و تحصیلات خواهد بود. ما میتوانیم از وسایل موجود امروزی شروع کنیم و به آرامی به آنها هوشمند سازی بیشتر ، قابلیت و نقش های بیشتری بدهیم. بازار ربات های سرگرم کننده که زیبا و معصوم هستنداز قبل پایه گذاری شده است.ربات های جارو زن و ظرف شوی از قبل بوده اند. تعریف ربات میتواند بسیار متفاوت باشد و معمولا به این صورت بیان میشود که هر چیزی که حرکت کند هرچند به وسیله انسان باشد را میتوان ربات نامید. من مایلم که این اصطلاح را به سیستم های اتوماتیک محدود کنم. من وسایل هوشمند منزل را به عنوان ربات در نظر میگیرم: بسیاری از قهوه سازها، مایکرویو، ماشین ظرف شویی و لباس شویی و خشک کن ها بسیار هوشمندتر و فعال تر از جاروبرقی هستند و البته گران تر هم هستند. اما این ابزارها در خانه نمی گردند و به همین خاطر بسیاری از مردم آنها را از داشتن برچسب ربات محروم میکنند.
حوزه آموزش یکی دیگر از موارد مهم است. یکسری ابزار از گذشته تا کنون به آموزش کمک کرده اند. ربات های امروزی می توانند برای شما با صدایی مطلوب متن ها را بخوانند. میتوانند زیبا و دوست داشتنی باشند، شاهد این امر عکس العمل خوب مردم نسبت به عروسک های شبیه حیوانات است که در اسباب بازی فروش ها وجود دارد. چرا ربات ها برای مقاصدی مثل آموزش الفبا یا خواندن و یا آموزش لغات و تلفظ ، پایه های ریاضی و حتی منطق برای بچه ها استفاده نشوند؟چرا برای موسیقی و هنر، جغرافیا و تاریخ استفاده نشوند؟ و چرا این تکنولوژی را به کودکان محدود کنیم؟ جوانان هم میتوانند برای آموزش از ربات ها کمک بگیرند.
اکنون میتوان از طرحی گفت که شایسته تحقیق است: ربات ها به عنوان معلم، نه به منظور جایگزینی با مدرسه و ارتباطات انسان ها بلکه برای پشتیبانی از آنها. زیبایی این طرح در این است که دستگاه های امروزی قابلیت اجرای آن را دارند. آنها چندان به تحرک یا دستکاری های پیچیده ای احتیاج ندارند. بسیاری از تکنولوژی هایی که نیل استفنسون، معلم کودکان در کتابش با نام " عصر طلایی یا چاشنی معروف یک زن جوان " در سر می پروراند اکنون ارزش تحقیق کردن را دارند.
تمام مسائلی که در این کتاب در مورد یک دستیار اتوماتیک مطرح شده است را میتوان با قدرت بیشتری در مورد ربات ها هم اجرا کرد. ربات های چند منظوره ذکر شده از مشکلات زمینی در عذاب خواهند بود. چگونه با آنها ارتباط برقرار کنیم؟ چکونه فعالیت هایمان را به صورتی هماهنگ کنیم که با دیگری تداخل نداشته باشد؟چگونه به آنها را راهنمایی کنیم؟ تصور من این است که وقتی آنها بالاخره به وجود بیایند کمتر میتوانندد ارتباط برقرار کنند: آنها راهنمایی هایی را دریافت خواهند کرد (خانه را تمیز کن، ظرف های کثیف را بردار، برایم یک نوشیدنی بیاور) و آنها سرانجام برای انجام این وظایف خواهند رفت و ما را برای فهمیدن عادت هایشان و پیروی از مسیرشان تنها میگذارند.
وسایل هوشمند خانه، ربات هایی که جارو میکنند و چمن زنی میکنند جزء ربات های با وظیفه خاص هستند.آنها مشکل برقراری ارتباط ندارند چون فهرست کوچکی از فعالیت ها را دارند، بنابراین آنها فقط می توانند چند مورد جایگزین را به صاحبشان بدهند. بنابراین ما می دانیم که باید از آنها چه انتظاری داشته باشیم و چگونه با آنها در تعامل باشیم. برای این وسایل شرط برقراری ارتباط وجود یک فهم مشترک در مورد وظایفی است که برای آن طراحی شده اند و همچنین قدرت ها و محدودیت های آنها و محیطی که در آن به انجام وظیفه می پردازند.نتیجه این امر کاهش در مشکل برقرار کردن ارتباط و مشکلات کمتر به نسبت ابزار چند منظوره است.
ربات ها برای کاوش در مناطق خطرناک یا جاهایی که دسترسی به آنها مشکل است بسیار پرکاربرد است، مانند درون آتش فشان ها، لوله های فاضلاب و یا سطح مریخ و ماه. آنها برای ارزیابی آسیب ها و یافتن بازماندگان حوادث و زمین لرزه و حملات تروریستی مناسبند. از آنجایی که این موارد جزء فعالیت های سخت به حساب می آیند و هزینه برای آنها مسئله ای بحرانی نیست، می توانند به ما تجربه هایی بدهند تا به وسیله آن هزینه ها را کاهش داده و این ابزار را برای همه در دسترس قرار دهیم.
و سرانجام یک نوع از ربات تولید خواهد شد: ربات های متصل و در رابطه با یکدیگر. ماشین ها از قیل شروع به صحبت با یکدیگر کرده اند و در بزرگراه ها میتوانند با تقاطع ها و تغییر مسیر هماهنگ شوند. در آینده ای نزدیک ماشین ها به رستوران ها این اجازه را می دهند که موقعیت آنها را داشته باشند و به این ترتیب منو غذا را به مسافران پیشنهاد دهند. ماشین های لباس شویی صحبت با خشک کن ها را آغاز کرده اند و به این ترتیب خشک کن لباس میداند که چه چیزی را به او خواهند داد و از چه تنظیماتی باید استفاده کند. در ایالات متحده مردم ماشین های لباسشویی و خشک کن های جداگانه دارند واگر این الگو ادامه پیدا کند سرانجام به مرحله ای می-رسیم که لباس ها به صورت خودکار از لباس شویی به خشک کن منتقل شوند ( در اروپا و آسیا، یک دستگاه هر دو کار را انجام میدهد و انتقال بین این دو وظیفه بسیار راحت تر است). در رستوران ها و خانه ها، ظروف به صورت خودکار در ماشین ظرف شویی قرار خواهند گرفت و سپس به صورت خودکار به آبدارخانه فرستاده خواهند شد. وسایل منزل فعالیت های خودشان را هماهنگ خواهند کرد، و به این ترتیب سر و صدای کمتری ایجاد می کنند و با به تاخیر انداختن فعالیت هایشان در ساعات اوج مصرف هزینه انرژی را کاهش می دهند. ربات ها در حال ظهورند و با این امر ما با مشکلاتی هم مواجه خواهیم بود . آنها همین الان هم به صورت اسباب بازی ها، وسایل سرگرمی و حیوانات ساده حضور دارند. و سرانجام آنها به همدیگر خواهند پیوست و توانایی خواندن داستان و فعالیت های آموزشی مثل خواندن، آموزش ساختار زبان،تلفظ و ریاضیات را پیدا خواهند کرد. آنها به ما اجازه می دهند که خانه را از راه دور تحت نظر داشته باشیم ( و همچنین نزدیکان سالخورده را ). و به زودی وسایل منزل و اتو مبیل ها جزئی از شبکه ارتباط هوشمند خواهند شد.ربات های با هدف خاص از لحاظ تعداد، قدرت و دامنه فعالیت افزایش پیدا می کنند. و در آخر ربات های چند منظوره در دهه های بعد به وجود می آیند.

در سیارک بخوانیم:

ربات ها از کجا آمدند؟

10 مهارت جالب جدید که ربات ها در سال 2016 بدست آورده اند 

رباتی ویژه برای از بین بردن علف‌های هرز باغچه 

با ROS، سیستم عامل مخصوص ربات‌ها آشنا شوید! 

ربات‌های انسان‌نما با اسکلت انسانی 

رباتی که واحد درسی دانشگاهی گذراند+عکس 

نانو ربات هایی که اندازه سلول های سرطانی را کاهش می دهند! 

ربات‌ها زنان را بیشتر از مردان بیکار می کنند! 

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

دستبند جدید که میکروفون ها را در اطراف کاربر قطع می کند

در
دانشمندان دانشگاه شیکاگو دستبند جدیدی را معرفی کردند که می تواند میکروفن ها را در اطراف کاربر قطع کند. محققان معتقدند که یک وسیله ارزان قیمت مکالمات خصوصی را خصوصی نگه می دارد.
 
پدرو لوپز ، استادیار دانشگاه شیکاگو که روی این پروژه کار می کند ، گفت: "در واقعیت های فعلی ، ضبط صدای هر شخص بسیار ساده است." - از آنجا که فقط دستگاه ضبط بیشتری در اطراف وجود خواهد داشت ، دستبند ما محافظ مفیدی در برابر حمله به اطلاعات شخصی و حریم خصوصی است. در حالی که می توان آن را به طور موقت استفاده کرد - وقتی می خواهید چیزی محرمانه بگویید ، باید دستبند را فعال کنید. در این زمان ، تمام میکروفن ها در اطراف کاربر قطع می شود. "
 
محققان به داده های رسانه ملی اعتماد می کنند ، که براساس آنها ، در حال حاضر 24٪ از آمریکایی های بزرگسال از بلندگوهای هوشمند تولید شده توسط آمازون و گوگل استفاده می کنند. دستبند نمونه اولیه تحت عنوان کار سایبرپانک فقط با 20 دلار ساخته می شود.
 
محققان قبل از ورود به بازار ، قصد دارند طراحی دستبند محافظ را تغییر دهند. در حالی که این دستبند مجهز به 24 سنسور است ، با لمس هر یک از دکمه ها، سیگنال های مافوق صوت را در تمام جهات منتشر می کنند. این صدا با گوش های شخص شنیده نمی شود، با این حال میکروفون هایی که در این نزدیکی هستند نه مکالمه های کاربر را بلکه صدایی با فرکانس بالا و صداهای دیگر را ضبط می کنند.
 
محققان خاطرنشان كردند: "ما بر این باوریم كه رها كردن وسایل بخاطر میكروفون ایده ای عجیب است." "ما به جای امتناع کامل ،  از یک ابزار اضافی استفاده می کنیم که محرمانه بودن مکالمات شما را در فواصل معین تضمین و از حریم خصوصی شما محافظت می کند."

نظرات

در ادامه بخوانید...

انگشتان روباتیک با احساس لمس فوق العاده دقیق ساخته شد

در
مهندسان کلمبیایی اولین کسانی بودند که انگشت روباتیکی با حساسیت بالای لمس روی سطح پیچیده و منحنی را ایجاد کردند. این در ژورنال IEEE / ASME Transactions on Mechatronic گزارش شده است.
 
محققان کلمبیایی اعلام کردند که نوع جدیدی از انگشتان روباتیک را با حس لمس با دقت بالا ایجاد کرده اند. فناوری جدید در انگشت روباتیکی آنها می تواند لمس را با دقت بسیار زیاد تا <1 میلی متر بر روی یک سطح بزرگ و خمیده انجام دهد ، که بسیار شبیه دست انسان است.
 
به نظر می رسد روشهای موجود برای ساخت سنسورها به دلیل وجود بسیاری از مشکلات از جمله مشکل در پوشش سطوح چند ضلعی ، تعداد زیاد سیمها یا مشکل در نصب سنسور در نوک انگشتان کوچک ، تلفیق در انگشتان ربات کار دشواری است. تیم مهندسی کلمبیا یک رویکرد جدید را توسعه داده است: دستهای چابکی که لمس می کنند.استفاده جدید از سیگنال ها با هم تداخل دارند از فرستنده ها و آشکارسازهای نور تعبیه شده در یک لایه موج بر شفاف که نواحی عملکردی انگشت را در بر می گیرد.
 
آنها با اندازه گیری میزان انتقال نور بین هر یک از گیرنده ها، نشان دادند که مجموعه ای از اطلاعات بسیار غنی از سیگنالی حاصل می شود که در پاسخ به تغییر شکل انگشت در نتیجه لمس تغییر می کند. آنها سپس نشان دادند كه روشهای يادگيری عميق مبتنی بر داده ها می توانند اطلاعات مفيدی را از داده ها از جمله محل تماس و قدرت طبيعی به دست آورند. نتیجه نهایی آنها یک انگشت کاملاً حساس به لمس  با تعداد کمی سیم است که با استفاده از روشهای تولید موجود ایجاد شده و برای ادغام آسان در دستان روباتیک طراحی شده است.
اینگونه است که انگشتان روباتیک با سنسورهای لمسی بسیار دقیق به نظر می رسند
 
در این پروژه محققان از نور برای احساس لمس استفاده می کنند. در زیر "پوست" ، انگشت آنها لایه‌ای از سیلیکون شفاف دارد که در آن بیش از 30 LED قرار داده شده است. این انگشت همچنین دارای بیش از 30 نور است که میزان نور را در اطراف خود بازتاب می دهد. هر وقت انگشت چیزی را لمس کند ، پوست آن تغییر شکل می یابد ، بنابراین نور در لایه ای شفاف در زیر آن حرکت می کند. محققان با اندازه گیری میزان نور از هر LED به هر دیود ، حدود 1000 سیگنال دریافت می کنند که هرکدام حاوی اطلاعاتی در مورد تماس هستند. از آنجا که نور نیز می تواند در فضاهای خمیده منعکس شود ، این سیگنال ها می توانند شکل سه بعدی پیچیده را مانند نوک انگشت و با مقایسه انگشت انسان ، تشخیص دهند
 
تیم همچنین پردازش داده ها را با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین توسعه داده اند. از آنجا که تعداد زیادی سیگنال وجود دارد ، همه آنها تا حدی با هم همپوشانی دارند ، بنابراین داده ها برای تفسیر افراد بسیار پیچیده هستند. خوشبختانه روشهای نوین یادگیری ماشینی می توانند اطلاعاتی را مورد نگرانی محققان انجام دهند: جایی که انگشت لمس می شود، چه نوع تلاشی اعمال می شود و موارد مشابه.
 
علاوه بر این ، این تیم انگشتی را ایجاد کرده است که می توان آن را روی دست ربات قرار داد. ادغام سیستم در دست بسیار ساده است: به لطف این فناوری جدید ، انگشت تقریباً هزار سیگنال جمع می کند ، اما تنها به یک کابل با 14 سیم نیاز دارد که آن را به دست متصل می کند ، و نیازی به الکترونیک پیچیده یکپارچه نیست. محققان در حال حاضر دو دست ربایتک که قادر به گرفتن و دستکاری اجسام است را در آزمایشگاه خود دارند که مجهز به این انگشتان هستند. یک دست سه انگشت دارد و دست دیگر چهار  انگشت دارد. در ماه های آینده ، این تیم از این دست ها استفاده می کند تا سعی کند توانایی های دستکاری هوشمندانه را بر اساس داده های لمسی و اختصاصی نشان دهد.

نظرات

در ادامه بخوانید...

سنسور شاخص عملکرد بدن که می تواند در هر نوع پارچه استفاده شود

در
سنسور های جدید شاخص های عملکردهای بدن را ضبط می کنند. محققان اطمینان دارند که شبکه بزرگی از این سنسور ها برای جلوگیری از اپیدمی شدن بیماری ها همه گیر خواهد شد.
MIT یک سنسور سبک وزن جدید ایجاد کرده است - می تواند در هر نوع پارچه ، از جمله پلی استر ، که اغلب برای ساخت لباس ورزشی استفاده می شود ، ادغام شود. این سنسور می تواند به طور مداوم شاخص های حیاتی بدن از جمله دمای بدن ، ضربان قلب و تنفس را کنترل کند. سنسورها قابل شستشو هستند ، آنها در لباس بصورت یکبار مصرف نیستند و مجددا استفاده می شوند.
 
آنها می خواهند سنسور جدید را در زمینه مراقبت های بهداشتی ، ورزشی و نظارت بر وضعیت فضانوردان استفاده کنند. هزینه تحقیقات MIT تا حدی توسط ناسا و ابتکار تحقیق اکتشافات فضایی آزمایشگاه MIT Media تأمین شد. با این حال ، دانشمندان خاطرنشان می کنند که پتانسیل دستگاه وسیع تر است ، به ویژه در عصر شیوع کروناویروس ، هنگامی که شما نیاز به نظارت بر سلامت جمعیت دارید.
 
در آینده محققان بر اساس این سنسور قادر به ایجاد روشی مؤثر و ساده برای نظارت بر سلامت بیماران مبتلا به بیماری مزمن خواهند بود که نیاز به نظارت و تأیید منظم توسط پزشکان دارند. این سنسور می تواند یک جریان ثابت از داده های بیومتریک را به صورت آنلاین به بیمارستان منتقل کند. این می تواند فرایند را به حدی اتوماتیک کند که بتوان وضعیت مردم را در زمان واقعی کنترل کرد.
 
با توجه به کورو ویروس ، تقاضا برای روش های بهداشت از راه دور به شدت افزایش یافته است. با این حال ، برخی از شرکت ها در حال آزمایش انواع مختلف این دستگاه ها هستند. به عنوان مثال ، Forward ، سنسورهای بیومتریک را برای نظارت بر خانه به مشتریان خود توزیع می کند. کینزا از داده های سنسورهای خود برای جمع آوری داده های بیومتریک ناشناس در نقشه توزیع COVID-19 استفاده می کند.
 
با این حال ، محققان MIT متقاعد شده اند که سنسورهای مقاوم در برابر سایش تعبیه شده در لباس از نظر راحتی بهتر هستند. در عین حال ، نظارت مداوم بر روی داده های بهداشتی می تواند زمینه ساز توسعه شبکه نظارت بیمار شود که از بروز اپیدمی بعدی جلوگیری کند.

نظرات

در ادامه بخوانید...