فیزیولوژیست براندا دیوی از دانشگاه پلی تکنیک (ایالات متحده آمریکا) ادعا می کند که ساختار مولکول های آب پس از جوشاندن دوباره آب تغییر می کند (جوشیدن مکرر) و غلظت نمک ها و مواد معدنی مضر افزایش می یابد.تهدید اصلی مقدار زیادی ناخالصی است که برای ضد عفونی کردن به آب شیر اضافه می شود.
به گفته کارشناسان خارجی ، آرسنیک که دارای خاصیت سمی قوی است برای مقابله با باکتری های بیماری زا، به آب اضافه می شود. با جوشیدن مکرر ، غلظت آن افزایش می یابد و در بعضی موارد می تواند منجر به مسمومیت شود.
علاوه بر آرسنیک ، فلوئور و سایر مواد معدنی زیادی در آب وجود دارد که با جوشیدن دوباره به فلوراید تبدیل می شوند. این می تواند باعث نازایی در بزرگسالان و عقب ماندگی ذهنی در کودکان شود.
مؤلفه دیگر موجود در آب نیترات است. همانطور که در مطالعه ذکر شد ، آنها به نیتروسامین ها تبدیل می شوند - موادی که احتمال آسیب سلولی و سرطان را تحت تأثیر قرار می دهند.
تحت تأثیر دمای بالا ، همه باکتری ها از بین می روند ، اما ناخالصی ها باقی می مانند. به عنوان مثال ، به عنوان رسوب ، نمک ها ، ترکیبات هیدروژن اصلاح شده و غیره در ته کتری قرار می گیرند. دانشمندان تأکید می کنند که به چنین آبی سمی نیز گفته می شود ، زیرا اثر تجمعی این ناخالصی ها خطرناک است.
با گذشت زمان ، این می تواند بر سلامت کلیه ها تأثیر بگذارد و سنگ ها ظاهر شوند. (بخصوص سنگ کلیه)همچنین مشخص است که آب شیر حاوی کلر است. هنگامی که مایع گرم می شود ، این عنصر با مواد آلی تعامل دارد و در طی آن مواد سرطان زا تشکیل می شود. آنها می توانند باعث سرطان شوند.