توجه به زبان بدن در زندگی از اهمیت زیادی برخوردار است. شما چه اهل کسب و کار باشید و چه متصدی آماده‌سازی غذا، اگر با ارباب رجوع سر و کار دارید، باید بدانید که چگونه ارتباط مؤثر و مفیدی با مردم داشته باشید.
گفته می‌شود که 93 درصد از ارتباطات از نوع غیرکلامی است. بنابراین لازم است که بدانید در ورای کلماتی که از دهان شما خارج می‌شود، چه چیزی را بیان می‌کنید. در اینجا 11 ترفند برای فهم بهتر زبان بدن و برقراری ارتباط مفیدتر آورده می‌شود:

1- آینه‌وار باشید
آینه‌وار بودن یعنی آن کاری را بکنید که طرف صحبت شما انجام می‌دهد، البته با زیرکی و به نحو نامحسوس. شما نباید هر اقدام کوچکی که آنها انجام می‌دهند را کپی‌سازی کنید بلکه باید با ظرافت و مهارت، هر آنچه را که آنها معمولاً انجام می‌دهند را انجام دهید. با تقلید کردن کارهای آنان - مثلاً اگر آنها دست روی سینه می‌گذارند شما هم دست روی سینه بگذارید، اگر آنها نرم حرف می‌زنند شما هم به نرمی حرف بزنید، یا اگر آنها در موقع صحبت در چشم‌های شما نگاه می‌کنند شما هم به چشم‌های آنها نگاه کنید- شما رابطه دوستانه‌ای را با آنها برقرار می‌کنید. آنها خودشان را به شما بیشتر شبیه احساس کرده و لذا خود را با شما در ارتباط بیشتری احساس میکنند. این کار در وضعیت فعلی واقعاً تأثیرگذار است. این روش‌ها را می‌توان در هر جایی به کار برد، ولی خصوصاً در ملاقات‌های نامزدی، جلسات کاری و ملاقات با اشخاص جدید مفید است.

2- تظاهرهای غیرضروری انجام ندهید
برخی مواقع، افراد عصبی دست‌هایشان را روی سینه‌شان می‌گذارند تا یک نوع تظاهر انجام دهند که گویی می‌خواهند دکمه سردست یا ساعت مچی‌شان را نشان دهند. آنها ممکن است در جلوی جمعیت زیادی در حال قدم زدن باشند یا در حال گام برداشتن به سوی یک بانوی زیبا باشند، یا شاید در حال رفتن به روی صحنه (سن) به منظور انجام یک سخنرانی باشند، ولی با نشان دادن این تظاهر غیرضروری با بازوهایشان، عدم اعتماد به نفس زیادی را از خود به نمایش می‌گذارند. آنها این کار را به عنوان تلاشی ناخودآگاه برای پوشاندن بدن‌شان توسط دست‌هایشان انجام می‌دهند. این عمل در مردها بسیار شایع است و باید ترک شود. بدون دلیل با هیچ چیز ور نروید تا از لو رفتن اضطراب بالقوه که در پشت ظاهر معمولی‌تان قرار دارد، جلوگیری کنید. در عوض، دست‌ها را در دو طرف بدنتان قرار دهید و با اعتماد به نفس و طمأنینه، به سوی هر جایی که روان هستید، گام بردارید.(سیارک)

3- فیگور اقتدار بگیرید
فیگور اقتدار یعنی این که بازوهای خود را به حالت کشیده و روی سر خود، تا بالاترین ارتفاع بالا ببرید. به این ترتیب، دست‌هایتان به شکل V روی سرتان قرار می‌گیرند. این فیگور به طور عملی مورد مطالعه قرار گرفته و افزایش تستوسترون (هورمون مردانه)، اعتماد به نفس و خصیصه‌های رهبری در تمام کسانی که این عمل را انجام داده‌اند، به اثبات رسیده است. دفعه بعد، اگر قبل از یک جلسه بزرگ، احساس اضطراب یا عدم اطمینان داشتید، بازوهایتان را به همان شکل بالا ببرید و فیگور قدرت بگیرید. از انجام دادن این کار خوشحال خواهید شد.

4- پاهایتان را روی هم نیندازید
وقتی که مردم پاهایشان را روی هم می اندازند، علامت می‌دهند که آنها واقعاً مخالف و سرسخت هستند. این کار برای مواقعی که می‌خواهید از کسی فاصله بگیرید خیلی عالی است ولی اگر در حال انجام یک معامله بزرگ برای خرید یک خودروی جدید هستید یا اگر در حال تلاش برای متقاعد کردن رئیس‌تان برای یک ارتقاء شغلی یا حقوقی هستید، نشان دادن مخالفت نمی‌تواند ایده خوبی باشد. به جای این کار، پایتان را از روی پایتان بردارید و با حالت باز بنشینید. خلاصه اینکه، ما همه عاشق آن هستیم که معامله‌های بزرگی انجام دهیم.

 5- بخندید تا واقعاً ارتباط برقرار کنید
چه چیزی بهتر از یک چهره متبسم و شاد است؟ یک چهره متبسم، خوشحال و خندان. خنده، اوج اوج ارتباط بین دو نفر را نشان می‌دهد و به اندازه چندین جلد کتاب در مورد رفافت و الفت، حرف برای گفتن دارد. اگر می‌خواهید در یک مورد کاری یا شخصی با کسی ارتباط برقرار نمایید، خنده کنید. خندیدن در یک ملاقات نامزدی، یا خنده‌دار کردن ملاقات نامزدی، علامت‌های باور نکردنی از جذابیت و عشق است. بازگو کردن یک لطیفه جالب و مناسب در خلال یک مصاحبه، می‌تواند یخ جلسه را بشکند و روش بسیار خوبی برای برقراری ارتباط با رئیس آینده‌تان! است. خندیدن و دیگران را خنداندن، اگر منجر به برقراری ارتباط مؤثر شود، فواید فوق‌العاده ای را عاید شما خواهد کرد.

6- بازوهایتان را روی هم نگذارید
همانگونه که انداختن پاها بر روی یکدیگر، یک وضعیت نامناسب از لحاظ زبان بدن بود، گذاشتن بازوها به روی هم (دست به روی سینه گذاشتن) نیز به همین صورت است. گذاشتن بازوها به روی یکدیگر، علامت حالت دفاعی و تردید است. هنگامی که بازوهایتان را روی هم می گذارید، از کسی که در حال صحبت با او هستید، فاصله می‌گیرید. به جای این کار، دفعه بعد که می‌خواهید با کسی که تازه ملاقات کرده‌اید ارتباط برقرار کنید، بازوهایتان را از روی هم بردارید و ملاحظه کنید که ایجاد ارتباط دوستی با آنها چه قدر راحت‌تر می‌شود.(سیارک)

 7- چانه‌تان را بالا بگیرید
موقعی که چانه‌تان را بالا می‌گیرید، غرور، اعتماد به نفس و اقتدار بالایی را از خود به نمایش می‌گذارید. اگر تا به حال کسی را دیده باشید که سرش را پایین گرفته باشد، به اهمیت بالا گرفتن چانه، پی خواهید برد. با بالا گرفتن چانه، شما نشان می‌دهید که به خودتان اطمینان داشته و خاطرجمع هستید. دفعه بعد که خواستید اعتماد به نفس خود را نشان دهید، مثلاً موقع انجام سخنرانی بر روی صحنه، یا تعریف کردن یک داستان برای گروهی از دوستان، و یا مصاحبه برای تصاحب یک موقعیت شغلی مورد علاقه، چانه‌تان را بالا بگیرید.

 8- کف دستتان را هم بالا بگیرید
هنگامی که با استفاده از دست‌های خود، ارتباط برقرار می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که وضعیت کف دست‌هایتان به طرف بالا باشد. با انجام این کار، شما به طور ناخودآگاه در طرف مقابل، ایجاد اطمینان می‌کنید. این کار نشان می‌دهد که شما روراست هستید و چیزی را برای پنهان کردن از کسی که در حال صحبت با او هستید، ندارید. لازم نیست که حتماً کف دستان شما در همه حال به طرف بالا باشد، بلکه بالا گرفتن کف دست در فواصل زمانی منظم می‌تواند فکر خوبی باشد. این تکنیک در هنگام فروش، بازاریابی، یا هنگام تلاش برای متقاعد کردن کسی در مورد چیزی و به طور کلی، در هر جایی که صداقت و راستی مورد تردید باشد، به طور ناباورانه‌ای تأثیرگذار است.

9- سرتان را تکان دهید.
هنگام تلاش برای برقراری دوستی با کسی که در حال صحبت با او هستید، سرتان را در مواقعی که او مطلب جدیدی را بیان می‌کند، تکان دهید. این علامت بزرگی است که نشان می‌دهد شما با آنها موافق هستید و اینکه به آنچه آنها می‌گویند گوش می‌دهید و قبول می‌کنید. تکان دادن سر توسط شنونده و نشان دادن اینکه واقعاً در حال گوش دادن هست، الفت بزرگی را در گفتگو ایجاد می‌کند. دفعه بعد که دوست یا همسرتان چیزی را برای شما تعریف می‌کند، در موقع مناسب سرتان را تکان دهید و خواهید دید که آنها چقدر خوشحال‌تر خواهند شد، چرا که آنها از مهارت‌های شنیداری شما لذت خواهند برد.

10- از تکان‌تکان دادن پاهایتان خودداری کنید
نگاه کنید، درست است که ممکن است خسته شده باشید ولی می‌توانید کار دیگری بکنید- مثلاً رفتن ناگهانی به ساندویچی سر کوچه- ولی تکان‌تکان دادن پاهایتان در موقعی که مدیرتان در حال صحبت راجع به موضوع مهمی است، او را خوشحال نخواهد کرد. بلکه در واقع او را عصبانی هم خواهد کرد، چرا که بدن شما به او می‌گوید که او چقدر برای شما خسته‌کننده است. به جای این کار، پاهای خود را یکی دو دقیقه بی‌حرکت نگه دارید و بگذارید که او خودش را خالی کند. به عوض ناراحت کردن او، به حرف‌هایش گوش فرا دهید (یا حداقل وانمود کنید که گوش می‌دهید) و ارتباط واقعی با او برقرار کنید. دفعه بعد که او ترفیعات شغلی آینده را مرور می‌کند، شاید شما در بالای فهرست او قرار بگیرید.

 11- بازوی طرف مقابل را به آرامی لمس کنید
با لمس کردن آرام هر شخص، شما در حقیقت با استفاده از بازو با او حرف می‌زنید. مثلاً هنگامی که شما در حال تعریف کردن یک داستان یا لطیفه خنده‌دار هستید، با این کار حس اعتماد را در او ایجاد می‌کنید. این بدان معنی نیست که دوره بیفتید و مردم را مدام لمس کنید، نخیر منظورم این نیست. بلکه منظورم یک لمس سبک و نرم بازو یا یک ضربه آرام و دوستانه روی شانه یا قسمت غیرخصوصی دیگری از بدن می‌باشد. با انجام این کار، شما در واقع یک رابطه دوستانه بین خودتان و آن شخص برقرار می‌کنید و نه یک رابطه خشک و همین طور یک رابطه روحی و عاطفی. دفعه بعد که با کسی قرار نامزدی داشتید، سعی کنید در حال مکالمه، او را به روش یاد شده لمس کنید و روابط بهتر را ملاحظه کنید.
این بود آنچه که می‌خواستم ارائه دهم. 11 ترفند برای کمک به موفقیت شما در زندگی شخصی و حرفه‌ای! شاید شما بهترین سخنران یا نقال نباشید، ولی اگر شما قادر باشید زبان بدن خود را کنترل کنید، می‌توانید بهترین معاشرت‌کننده باشید! و این تصویر کلی، از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار است. خلاصه اینکه، زندگی کلاً حول محور ارتباط می‌چرخد و بدن شما تقریباً با هر چیزی روابط برقرار می‌کند.(سیارک)

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

 (سیارک) : زمانی که دو نفر برای اولین بار یکدیگر را ملاقات می کنند طبیعی است که در رفتارها و عکس العمل های هم به دنبال نشانه هایی از صداقت، نوع دوستی، ذکاوت و هر چیز دیگری باشند تا بتوانند تصمیم بگیرند آیا این معاشرت اولیه را بسط بدهند یا خیر.

اگر شما میخواهید فکر و احساس فردی را تشخیص دهید، حرکات بدن و حالات چهره فرد گویای این احساسات میباشند. گاهی اوقات چهره ظاهری فرد با آنچه که با صدای بلند میگوید مطابقت ندارد. در زیر ما بینش های علمی اهمیت زبان بدن را از قول روانشناسان، مجلات پژوهشی و چند کتاب جذاب بیان میکنیم.

 حرکت شانه ها به معنی بی اعتنایی و عدم اطلاع از یک موضوع بوده و یک علامت جهانی میباشد.

حرکت شانه ها یک نمونه خوبی از بی اعتنایی جهانی میباشد که یک فرد با این حرکت نشان میدهد انچه را که شما میگویید نمیداند یا درک نمیکند. وقتی کف دست راست را نشان میدهید بدین معنی است که چیزی داخل دستها پنهان نکرده یا از موضوعی بی اطلاع هستید.

خم کردن شانه ها به معنی محافظت از گلو در برابر خطر میباشد، بالا بردن ابرو به معنی موافق نبودن به انجام کاری میباشد. که این ها همه حرکات جهانی هستند. (سیارک)

دستان باز نشان دهنده صداقت است. وقتی کسی در دادگاهی سوگند یاد میکند، یک دست روی متن مذهبی گذاشته و دست دیگر بحالت باز مقابل مخاطب خود بالا میرود. وقتی کسی دستش را بالا میگیرد بدین معنی است که او تسلیم شده و از طرف او تهدیدی متوجه کسی نمیشود.

نبود چین و چروک دور چشم نشان دهنده لبخند جعلی است. دانشمندان اعلام کرده اند کسی نمیتواند لبخند جعلی را تقلید کند. و زبان بدن از طریق احساسات بیان میشود. محققان بر این باورند که ایجاد یک لبخند واقعی تقریبا غیر ممکن است. انها اعلام کرده اند لبخند واقعی از چین و چروک های اطراف چشم مشخص میشود. وقتی کسی واقعا میخندد چین و چروک های چشم او مشخص است و در لبخند ساختگی این چین و چروک ها دیده نمیشوند. هنگامی که کسی میخواهد وانمود کند که خوشحال است، شما این چین و چروک ها را در صورت او نمیبینید.

بالا بردن ابرو نشانه ناراحتی است. همانطور که چین و چروک اطراف چشم ها نشانه لبخند واقعی است، از نظر روانشناسان بالا بردن ابرو نشانه ترس، تعجب و ناراحتی میباشد. بنابراین وقتی کسی مدل موها  و لباس های خود را با ابروهایش هماهنگ میکند ممکن است صادقانه نباشد.

انگشت اشاره با دست بسته نشانه تسلط است. هنگامی که کسی با انگشت اشاره و دست بسته علامت میدهد به معنی تسلط شدن است هرچند این علامت همیشه تدبیر درستی نیست. انگشت اشاره با کف دست بسته مانند یک گرزی است که ظاهرا شخص میخواهد با ان دیگری را تسلیم کند یا با این علامت دیگران را تهدید میکند. و گاهی اوقات با بالا اوردن بازوها همراه است، درست مثل اولین حرکت پستانداران که یک حمله فیزیکی انجام میدهند.

زبان بدن به خوبی منظور شما را منعکس میکند. وقتی دونفر کنار هم راه میروند حرکات و حالات انها اینه یکدیگرند. وقتی دوست شما به سمت شما قدم برمیدارد شما نیز این کار را خواهید کرد. وقتی دوست شما در یک قرار ملاقات با دست علامتی میدهد شما نیز همین حرک را تکرار خواهید کرد به همین دلیل است که روانشناسان میگویند در یک ارتباط افراد اینه یک دیگرند.

دروغ نگویید: هنگامی که کسی قصد فریب شما را دارد به چشمهای شما خیره میشود طوری که این حرکت او ممکن است شما را ناراحت کند. در بعضی مواقع انها حتی پلک نمیزنند.

تماس های چشمی نشان دهنده علاقه مثبت یا منفی میباشند: هنگامی که شما به چشم های کسی نگاه میکنید، برانگیخته شدن حالت هایی را در بدن او احساس میکنید. برانگیخته شدن این حالات بطرف مقابل و شرایط بستگی دارد. نگاه کردن به چشم های یک غریبه ناخوشایند است و بعنوان تهدید تلقی میگردد و نگاه کردن به یک جنس مخالف ممکن است مثبت و یک دعوت تلقی گردد.

نحوه ایستادن نشانگر حس و قدرت فرد است:  نحوه ایستادن افراد سرنخهای بزرگی از احساس و قدرت انها است. هنگامی که کسی ایستاده و سینه اش را به جلو میدهد در واقع احساس قدرت و مدیریت دارد. تحقیقات نشان داده اند حتی افراد نابینا هنگام برنده شدن در یک رقابت فیزیکی راست ایستاده، سینه جلو و بازوان خود را بشکل V  درکنار خود نگه میدارد.

گاهی مجموعه ای از حرکات بیان کننده احساس میباشند: گاهی اتفاق میافتد در یک تماس چشمی درحالی که فرد مقابل به شما نگاه میکند، با یک دست موهای خود را مرتب کرده و با انگشت های دست دیگر چانه اش را لمس میکند.

متقاطع کردن پاها نشانه ای از مقاومت و نپذیرفتن مذاکره است: خواندن زبان بدن مانند خواندن یک کتاب است. هنگامی که در یک مذاکره ای یک نفر پاهایش را به حالت متقاطع قرار میدهد مشخص میشود که امکان حل وفصل وجود ندارد. وقتی کسی پاهایش را به حالت متقاطع میگذارد نشان میدهد که از نظر روحی، عاطفی و حتی جسمی در شرایط خوبی نبوده و احتمال حل وفصل در مذاکره ضعیف است.

گرد کردن فک، سفت کردن گردن، کشیدن  ابرو با دست نشانه استرس است. تمام این چیزها واکنش های حاشیه ای در ارتباط با سیستم حاشیه ایه مغز هستند. درنظر گرفتن احساسات و واکنش به تهدید و همچنین تضمین بقاء همه از مسئولیت های سنگین سیستم حاشیه ای هستند. وقتی از اتوبوس جا میمانید دندانها را به فک فشار داده و گردنمان را میمالیم. وقتی از ما خواسته میشود اخر هفته هم کار کنیم حدقه چشمهایمان کوچک میشود. افراد سالی میلیونها بار این حرکات را بکار میبرند.

هنگامی که افراد چندین بار دست ها یا صورت خود را لمس میکنند انها عصبی هستند. "ناوارو" گفته کارمندان هنگام عصبانی شدن این حرکات را انجام میدهند بدون اینکه کلمه ای حرف بزنند. "ناوارو" اضافه کرده خنده دار است اغلب ما وقتی ناراحت هستیم با دست زدن به صورت و مالش پوست دست، خودمان را تسکین میدهیم.

اگر کسی با خنده شما را همراهی میکند از شما راضی است. هنگامی که شما طنزی میگویید یا خوشمزگی میکنید، خندیدن افراد نشان میدهد که از این حرکت شما راضی هستند و پذیرش مثبت طنز یک نقش محوری در توسعه انسان دارد.

وضعیت بدن معتبر و گسترده نشانه رهبری است. برخی از افراد وقتی احساس میکنند متصدی کاری هستند یا سعی میکنند متصدی باشند، با گام های بلند و دستان باز بحالت راست راه میروند و دستها به حالت نخل در کنار بدن قرار میگیرد. (سیارک)

لرزیدن ران نشانه اضطراب است: پاهای شما بزرگترین قسمت بدن شما هستند. لرزیدن ران نشان دهنده اضطراب، خشم یا هردو میباشد و تا زمانی که حرکت نکند کسی متوجه ان نمیشود.

یک لبخند جزیی همراه با اشاره چشمی علامت فتنه است: هنگامی که فردی قصد فریب یا تمسخر فرد دیگر را دارد با یک پوزخند و نگاه جزیی هدف خود را نشان میدهد. که تشخیص این خنده با خنده معمولی کاملا ساده است.

تکان نخوردن گوشه ابرو به منزله ناراحتی نیست: هنگامی که کسی ایستاده و گوشه ابروی او تکان نمیخورد به منزله ناراحتی او نبوده و شخص وانمود میکند که ناراحت است.

هنگامی که یک طرف صورت فعال تر از طرف دیگر است: اگر هنگام ابراز احساسات دو طرف صورت متقارن نباشند نشانگر این است که فرد واقعا خوشحال یا ناراحت نبوده و وانمود میکند که اینگونه است. این تقارن در صورت کسی که از شوخی شما ناراحت است کاملا مشخص است. منبعmsn.com

نشانه های فریبکاری

علاوه بر نشانه های زبان بدن، نشانه های دیگری نیز وجود دارند که برای شناسایی دروغ ها استفاده می شوند. فهرستی از زمینه های نشانه ها و یک مثال از هر کدام در ادامه آورده شده است:
• تعاملات بین فردی. سر را به نشانه‌ی «بله» بعد از این که منظورش را رسانده، تکان می دهد، ژست های ناسازگار می گیرد.
• حالات عاطفی. افراد فریبکار تمایل دارند که از برقراری رابطه احساسی با فردی که آنها را مورد پرس و جو قرار می دهد، پرهیز کنند.
• محتوای کلام. پس از مطرح شدن سوال، دوباره خود همان سوال را به عنوان جواب بازگو می کند، «آیا خودت یک چک نوشتی؟» «نه، من خودم یک چک ننوشتم.»
• اظهارات چگونه بیان می شوند. با جایگزین کردن ضمیر، از افراد، وقایع، و غیره استفاده نمی کند. -- « این تجهیزات » در برابر « تجهیزات من ».
• چارچوب های روانشناسی. اظهارات فریب دهنده همواره در توضیح دادن وقایع، چیزهای بدی که اتفاق است را حذف می کنند، به جز آنهایی که درباره‌ی تاخیرها یا لغوها می باشند.
بار دیگر، همین طور که این نشانه ها جالب هستند، اما تناقض های کافی برای ایجاد مشکل وجود دارد. با این حال همین که بازجویی کلاهبرداری حداقل از این نشانه ها آگاه باشد نیز کمک کننده است. به علاوه، برخی همان نشانه های ساده ای هستند که در روش های قابل اعتمادترِ شناسایی فریب نیز استفاده می شوند (مثل SCAN).

زبان چشم

یک شاخص قابل اعتمادتر برای صداقت، زبان چشم است. متخصصین باور دارند که چشم ها، ارتباط پذیرترین بخش از بدن انسان هستند. چشم ها یک زبان دارند و قواعدی که در ادامه می آیند، به عنوان نشانه های دسترسی بصری (VAC) شناخته می شوند. با این وجود، نشانه ها و تعبیرهای حرکات چشم تنها برای افراد راست دست صدق می کنند. در نتیجه، قبل از شروع به استفاده از هر گونه VAC، به مصاحبه شونده قبل از شروع مصاحبه، چیزی بدهد تا امضا کند چرا که نشانه ها برای افراد چپ دست برعکس هستند؛ یعنی، شما پاسخ ها را به عنوان صادقانه در برابر فریبکارانه تعبیر می کنید یا برعکس!( سیارک)
به عقیده‌ی متخصصینی همچون دان رابون، وقتی که از مصاحبه شونده سوالاتی پرسیده می شود که وی برای پاسخ دادن به آنها نیاز دارد چیزی به یاد آورد، چشم ها لو می دهند که فرایند ذهنی، فریبکارانه است یا صادقانه. اینها برخی از ترکیب ها هستند:
• چشم ها به طرف چپ و بالا. بازیابی تصاویر از گذشته -- « اولین ماشین شما چه رنگی بود؟ »
• چشم ها به طرف چپ و به سمت گوش. بازیابی خاطرات شنوایی، به یاد آوردن یک صدا -- « زنگ تماسِ اولین تلفن همراهتان چه بود؟ »
• چشم ها به طرف چپ و پایین. مربوط به مکالمه‌ی درونی، جهتی که افراد معمولاً هنگام صحبت کردن با خودشان به آن خیره می شوند.
• چشم ها به طرف راست و بالا. ساختن تصویرهای بصری -- «خانه‌ی بعدی شما چه شکلی خواهد بود؟ »
• چشم ها به طرف راست و به سمت گوش. ساختن یک صدا -- « آیا می توانید یک ترانه بسازید و آن را برای من بخوانید؟ »
• چشم ها به طرف راست و پایین. مربوط به احساسات یا حس جنبشی-لمسی -- « آیا می توانید بوی یک آتش در پیک نیک را به خاطر آورید؟ »
اصول زبان چشم همچنین شامل جنبه هایی از پلک زدن می شوند. تحت شرایط عادی، یک شخص در حدود 20 بار در دقیقه پلک می زند، که هر پلک زدن در حدود یک چهارم ثانیه طول می کشد. فرد تحت استرس، معمولآً به طور قابل توجهی بیشتر از حالت عادی پلک می زند. اگر از یک نفر فیلمبرداری شود، یا در تلویزیون باشد، او حدوداً دو برابر سریع تر از حالت نرمال پلک می زند. اما یک فرد بی خواب نیز به دفعات بیشتری پلک می زند.
دیگر نشانه های زبان چشم عبارت اند از:
• خیره شدن به طرف پایین. در فرهنگ آمریکایی، این برابر است با شکست، گناه، یا تسلیم شدن.
• بالا بردن ابروها. عدم قطعیت، بی اعتمادی، غافلگیری، یا درماندگی.
• بالا بردن یک ابرو و به عقب بردن سر. تحقیر، تکبر، یا غرور.
• گشاد شدن مردمک. علاقه به موضوع.
از زبان چشم می توان خیلی چیزها را دریافت، و استفاده از بهترین روش ها در مشاهده ها منجر به نتایج و تعبیرهای قابل اطمینان تر خواهد شد.

تحلیل اظهارات

تحلیل اظهارات، تکنیکی است که برای شناسایی فریب در اظهاراتی که افراد بیان می کنند استفاده می شود. بنا به روانشناس آلمانی، اودو اوندوچ، که پدر تحلیل اظهارات به شمار می رود، « اظهاراتی که محصول تجربه هستند، شامل مشخصه هایی هستند که عموماً در اظهاراتی که محصول تصور هستند، وجود ندارند. »
تحلیل اظهارات از یک آزمون کلمه-به-کلمه‌ی اظهارات استفاده می کند. این تحلیل، صداقت را توسط یک تحلیل کلمات تعیین می کند، به جای آنکه بر این موضوع تمرکز کند که آیا اظهاراتِ بیان شده، صادقانه هستند یا خیر. شخص فریبکار، به طور ناخودآگاه، تضادی که با آن درگیر هستند را در شیوه‌ی ارتباطش آشکار می کند. تحلیل اظهارات، اساساً به دنبال نشانه هایی است که فرد دارد تلاش می کند که خودش را از آن مسائل یا حقایق جدا کند (برای مثال، نشانه‌ی جایگزینی ضمیرها که قبل تر ذکر شد).( سیارک)
برخی هشدارهای خاص که باید در تحلیل اظهارت به دنبال آنها بود، شامل توجه خاص به این موارد می شود: «من»؛ هر گونه انحراف یک هشدار است (برای مثال، شخص با اشاره کردن به «من» شروع می کند و سپس به «ما» تغییر می دهد). افراد فریبکار به طور ناخودآگاه تلاش می کنند خودشان را از مسائل یا حقایق دور کنند. این هشدار برای ضمیرهای مالکیتی نیز صحیح است. هر گونه تغییر در استفاده از اسم، یک هشدار است (مثلاً، «کامپیوتر من» به « آن کامپیوتر»). این تکنیک روی اظهارات مکتوب، اظهارات ضبط شده‌ی صوتی، یا اظهارات ویدیویی نیز کار می کند. 
یک هشدار تحلیل اظهارات دیگر، توازن حقیقی در یک اظهارات مکتوب است. وقتی که پرسیده می شود که قبل از واقعه‌ی مورد سوال (مثلاً یک کلاهبرداری)، هنگام اتفاق، یا پس از آن واقعه چه اتفاقی افتاد، شیوه ای که فرد میزان محتوا در این سه بخش را موازنه می کند، شاخصی از صداقت است. یک شخص راستگو تمایل دارد که به طور مساوی بین محتوای این سه چارچوب زمانی، تعادل برقرار کند. توضیحات یک شخص فریبکار، نامتعادل است زیرا او می خواهد خودش را از آن اتفاق بد دور کند (می خواهد که در کلاهبرداری دست نداشته باشد) – خصوصاً در چارچوب زمانیِ میانی، واقعه‌ی تناقض؛ توضیحات آن چارچوب زمانیِ میانی دارای کلمات بسیار کمتری از دو تای دیگر خواهد بود.

SCAN

تحلیل محتوای علمی (SCAN)، تکنیکی است که مشابه با تحلیل اظهارات است. SCAN همانند تحلیل اظهارات تلاش نمی کند به دنبال حقیقت وقایع بگردد بلکه به دنبال اثر فریب در روش بیان اظهارات است. SCAN میان-فرهنگی است که کاربردپذیری آن را افزایش می دهد. افراد فریبکار تمایل دارند که به طور غیرمستقیم دروغ بگویند، و آشکارا دروغ نگویند. دروغ های غیرمستقیم شامل طفره رفتن، حذف کردن حقایق بحرانی، تظاهر به فراموشی، و فاصله گرفتن از وقوع تناقض در انتخاب کلمات می شوند، و به جای آنها از «حیله های کلامی» استفاده می کنند تا از بیان اظهارات آسیب زننده پرهیز کنند. به منظور موثر بودن SCAN، تحلیلگر به یک اظهار صادقانه از مظنون نیاز دارند.
SCAN، همانند تحلیل اظهارات، به دنبال تغییر در استفاده از ضمیرها است. همچنین به دنبال وقفه هایی در روایت هستند که نشان دهنده‌ی فریب است. عبارتِ « من به یاد نمی آورم»، اغلب تلاشی برای پنهان کردن چیزی است. تغییر در زمان فعل نیز نشان دهنده‌ی پاسخ عاطفیِ قوی به موضوع است. تعدادی نشانه های دیگر نیز وجود دارند که متخصصینِ SCAN از آنها استفاده می کنند.طبق  نظر یکی از کارشناسان، SCAN به اندازه‌ی آزمون دروغ سنجی قابلیت اطمینان دارد. اما هر دوی SCAN و دروغ سنج، ابزار تحقیقی هستند و شواهد قانونی نیستند. ترجمه  itrans.ir

این مقاله به بیان این موضوع که چگونه می توان  مهارت های ارتباطی خود را بهبود ببخشیم، می پردازد.

(سیارک) در دنیای امروز یکی از مهمترین مهارت هایی که باید یک فرد داشته باشد مهارت های ارتباطی است. دنیای امروز ما بر پایه ی ارتباط برقرار است و  نحوه ی برقراری ارتباط  روی تمام جنبه های مختلف زندگی  ما تاثیر می گذارد. موقعیت های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ما تحت تاثیر روابط ما قرار دارند. در دنیای امروز افرادی که در ارتباط و مهارت های ارتباطی قوی هستند، بیشتر از بقیه ی افراد در اجتماع موفق هستند. این افراد در مجالس چون شمعی می درخشند و در تجارت حرف اول را می زنند . داشتن مهارت های ارتباطی در جامعه نقش بسیار مهمی در موفقیت فرد در جامعه و اجتماع ایفا می کند.

 آیا دوست دارید با افراد جدید ملاقات داشته و با آن ها دوست شوید؟

آیا دوست دارید با دیگران صحبت کنید اما خجالت می کشید؟

در هر حال راه کار شما پیش ماست.این راهنمایی ها می تواند به شما کمک کند تا مهارت های ارتباطی و مکالماتی خود را بهبود بخشید.

1: همیشه یک موضوع روتین و عادی به صورت آماده در ذهن خود داشته باشید.

شاید کمی عجیب بنظر برسد ولی سعی کنید همواره راجع به موضوعات جدید روز اطلاعات کافی داشته باشید. داشتن اطلاعات کافی این جذابیت را به شما می دهد که همواره افراد مختلف با سلیقه های متفاوت را به خود جلب نمایید. این یک نوع مهارت ارتباطی موثر است زیرا به موجب این مهارت است که افراد از اقشار مختلف با شما آشنا و جذب شما می شوند.این خود یک قدم بزرگ برای بهبود مهارت های مکالماتی است زیرا با صحبت کردن با دیگران از نحوه ی برخورد و ارتباط درست آگاه می شوید و تجربه های بسیار خوبی نیز برای شما با خود به همراه دارد.

 ۲:مکالمه ی خود را جذاب کنید.

جذاب کردن یک مکالمه باعث می شود که مخاطب با اشتیاق با شما همراهی کند. زمانی که با یک دوست قرار گذاشته اید راجع به موضوعاتی صحبت کنید که برای هر دوی شما جذاب باشد. هیچ کس دوست ندارد که به موضوعات خسته کننده ای گوش کند که نه از آن اطلاعی دارد و نه موضوع مورد علاقه اوست. این گونه ارتباط ها بر روی یک محور می چرخند و تنها فردی که صحبت می کند احساس می کند مکالمه جذاب است در نتیجه شخص مقابل بلاخره خسته می شود و به ارتباط یک طرفه ای که در آن راجع به مسائل خسته کننده صحبت می شود، پایان می دهد.

۳:یک‌ شنونده  ی خوب باشید.

افرادی که سنگ صبور همه هستند و گوش شنوا برای همه دارند، بیشترین مهارت های ارتباطی را دارند زیرا این افراد آموخته اند که برخی اوقات انسان ها نه به نصحیت و نه به راه کار نیاز ندارند. تنها گوش شنوایی می خواهند بدون این که مواخزه شوند و یا کسی به دنبال ارائه راه کار به آن ها باشد. افرادی داری مهارت گوش شنوا داشتن تنها گوش می دهند و صبورانه منتظر می شوند که طرف مقابل سبک شود. شاید با خود بگوید چه کار بیهوده ای خواهد بود این که ساعت ها به یک نفر گوش کنی اما این افراد زمانی که حالشان خوب است به یاد سنگ صبور خود خواهند بود و در شادی ها و خوشی های خود او را نیز همراه می کنند. این یک راه بسیار خوبی برای برقراری ارتباطات مستحکم با دیگران است.

۴:خسته کننده نباشید.

منظور از این که خسته کننده نباشید این است که لازم نیست مدام خودنمایی کنید و محور تمام گفت و گو ها خودتان باشید. این گونه رفتار ها باعث می شوند که افراد از شما دور کنند زیرا از مصاحبت با شما خسته می شوند. هیچ کس تمایلی ندارد که به فردی گوش کند که مدام خود محور اصلی مکالمات است. سعی کنید از موضواعت مختلف صحبت کنید. احوال طرف مقابلتان را بپرسید ، از آخرین پیشرفت هایش سوال کنید، راجع به تصمیمات آینده اش علاقه نشان دهید، سعی کنید اگر راهنمایی خواست یا در موردی تجربه داشتید در اختیارش بگذارید و در آخر احساس مفید بودن یک گفت و گوی دو نفره و یا چند نفره را به اطرافیانتان القا  کنید. بدون شک با این راه کار نه تنها فرد خسته کننده ای بنظر نمی رسید بلکه همه برای مصاحبت با شما لحظه شماری خواهند کرد.

۵: متکلم وحده نباشید.

برخی از افراد به شکل بسیار بی رحمانه ای تنها متکلم یک جمع هستند. این رفتار به شدت باعث گریز جمع از شما می شود زیرا شما فردی پر حرف و خودخواه جلوه می کنید که به دیگران اجازه ی صحبت نمی دهد. به دیگران نیز اجازه ی صحبت کردن بدهید و به آن ها گوش دهید. این مهارت ها افراد را به این وا می دارد که بیشتر برای ارتباط با شما از خود میل و رغبت نشان دهند.

۶:سوالاتی راجع به اطلاعات شخص بپرسید.

اگر با یک فرد اولین برخورد را دارید سعی کنید راجع به خود او سوال کنید. اما به این نکته توجه کنید که برخی از افراد مایل نیستند که زیاد راجع به خود اطلاعات زیادی بدهند. در مورد این افراد محتاطانه برخورد کنید. سعی کنید تا آن جا که شخص اجازه می دهد جلو بروید. به مرور زمان و با برخورد با آدم های مختلف تجربه کسب می کنید و با تجربه می توانید به این موضوع واقف شوید که چه کسی و تا چه حد مایل به ارتباط است.

۷:مثبت باشید.

سعی کنید یک فرد مثبت باشید. افرادی که افکار منفی دارند نا خداگاه دیگران را از خود دور می کنند. انرژی مثبت و روحیه ی شاد افراد را به خود جلب می کند. مهارت مثبت اندیشی یک دفعه ای به دست نمی آید و نیازمند وقت است. به خود فرصت دهید که این مهارت را بیاموزید. برای شروع از افراد منفی دوری کنید و سعی کنید به مسائل روزمره با یک دید مثبت نگاه کنید. این باعث می شود که افراد نا خداگاه جذب شما شوند و هم نشینی و مصاحبت با شما را ترجیح دهند.

۸:لبخند بزنید.

لبخند زدن باعث می شود که به چشم بیاید. همواره مردم از افرادی که اخمو هستند دوری می کنند و آن ها را افرادی عبوث و بد خلق می پندارند حتی اگر این موضوع درست نباشد. پس لبخندبزنید. لبخند زدن به دیگران حس مثبتی می دهد و شما را یک فرد خوش برخورد نشان می دهد و تمایل افراد برای همنشینی با افراد خوش رو و خنده رو بیشتر است از افرادی که مدام اخم بر پیشانی دارند و بداخلاق هستند.

این راه کار ها تنها راه کار های موجود برای ارتباط برقرار کردن با دیگران نیست. همواره با توجه به موقعیت و فرهنگ راه کار های زیادی وجود دارد. حتی می توان به راحتی با صحبت کردن راجع به آب و هوا بحث را با یک نفر شروع کرد و ارتباط موفقی داشت.سعی کنید از خود خلاقیت نشان دهید و با توجه به موقعیتی که در آن هستید یک راه کار مناسب برای برقراری ارتباط برای خود بیابید.ترجمه  itrans.ir

بدون شک یکی از دشوارترین کارهایی که می توان تصور آن را کرد، به عهده گرفتن مسئولیت بزرگ کردن یک کودک و داشتن فرزند است؛ مشکلاتی که در این راه برای والدین حادث می شود تا حدی می تواند جدی باشد که حتی منطقی ترین و با اراده ترین انسان ها را به جدایی بکشاند. متأسفانه گاهی ممکن است در یک لحظه عصبانیت، والدین به فرزند خود چیزی بگویند و پرخاشگری کنند و این در حالی است که از اثرات این برخورد بر روی فرزندشان آگاهی ندارند، چراکه فرزند به این صحبت فکر می کند و در نهایت در بلند مدت اثرات بدی به روی روحیه او خواهد داشت. از آن جایی که تحقیقات نشان داده است که بر اثر دریافت احساسات نابجا و بد، ساختار مغز انسان دچار تغییر خواهد شد، باید نکاتی به والدین و کسانی که نگهداری از کودکان را به عهده می گیرند گوشزد شود تا مراقب صحبت کردن خود با کودکان باشند. اوان کودکی، زمانی است که انسان حساس تر از همیشه است و هنوز قدرت تجزیه و تحلیل و دیگر امکاناتی که در اختیار یک فرد بالغ است را ندارد، در ضمن آسیب پذیری کودک نیز باید مد نظر قرار گیرد. به همین خاطر است که در این مقاله قصد داریم شما را با آن دسته از صحبت هایی آشنا کنیم که در مواجه با کودک خود یا دیگران به هیچ وجه نباید مورد استفاده قرار دهید. با سیارک همراه باشید.

«تو چنین احساسی نداری»

احساسی که یک کودک دارد، دقیقاً به اندازه احساسات یک فرد بالغ قابل استناد و مهم است، این درحالی است که بسیاری از افراد بالغ این مسئله را به رسمیت نمی شناسند. در نظر داشته باشید که حتی اگر فرزند شما جمله ای شبیه به این را ادا کند: «از تو متنفرم» و شما بدانید که این تنها از سر خشم است و در حقیقت کودک منظوری از ادای این جمله نداشته است، بهتر است و توصیه می شود که همین احساس ناگهانی او را هم نادیده نگیرید و ساده از آن عبور نکنید. کارن آر کوینگ نویسنده و محقق آمریکایی در این خصوص عنوان می کند: «’تو چنین احساسی نداری’، از بدترین جملاتی است که والدین در مواجه با کودک خود می توانند استفاده کنند. احساس کودک، هرچند ناگهانی و سطحی به نظر برسد، کاملاً باید جدی گرفته شود. والدین باید بر احساس کودک خود صحه بگذارند، حتی اگر موافق آن احساس نباشند یا حتی اگر دلشان نخواهد که کودکشان چنین احساسی داشته باشد. به هر حال پیش زمینه ای باعث شده تا کودک چنین احساسی پیدا کند و حالا وقت پرخاشگری و مخالفت نیست و باید او را درک کرد.»

«تو چاقی»

با وجود اینکه چاقی مفرط و بیش از اندازه کودکان در سراسر جهان بدل به معضلی همه گیر شده است و دیگر امری تقریباً معمولی به حساب می آید، این دلیلی برای رفتار تحقیر آمیز والدین با کودک خود که به این معضل دچار است نمی شود. زمانی که فرزند خود را «چاق» خطاب می کنید، نه تنها به او انگیزه برای کاهش وزن نمی دهید، بلکه معضل های جدید احساسی برای او پدید می آورید که در آینده می تواند سبب مشکلات بسیاری اعم از اختلال در خوردن درست و بجای غذای روزانه شود. اگر واقعا کودک خود را دوست می دارید و سلامتی اش برای شما اهمیت دارد، بهتر است به او آموزش دهید که چگونه می تواند غذاهای خوشمزه و سالم درست کند و نیز او را به خوردن این گونه غذاها عادت دهید. حتی می توانید برنامه هایی تنظیم کنید که در اوقات فراغت خود در طول روز با کودک خود ورزش کنید. با تمام این تفاسیر باید از خطاب کردن تحقیر آمیز کودک خود پرهیز کنید، صرف نظر از اینکه چه راهکاری برای کاهش وزن او  برمی گزینید.

«گریه نکن»

آیا تا کنون این تجربه را داشته اید که کسی به شما بگوید که گریه کردن را متوقف کنید؟ اگر چنین تجربه ای داشتید، نظرتان در مورد آن چیست و با شنیدن این جمله گریه کردن را متوقف کرده اید یا خیر؟ و آیا این اظهار نظر کارساز بوده است؟ مطمئناً اگر این تجربه را داشته باشید، جواب شما به آن منفی خواهد بود. در مورد کودکان هم عیناً همین مسئله تکرار می شود، حتی با قدرت بیشتر. زمانی که شما به کودک خود می گویید که گریه کردن را متوقف کند، نه تنها به آن ها احساس عذاب وجدان دست می دهد (چراکه فکر می کنند آن چیزی که باعث شده تا شروع به گریه کردن کنند، در واقع زیاد مهم نبوده و اهمیت نداشته است و تقصیر خود آن ها است که حالا دارند گریه می کنند) بلکه تأثیری در توقف گریه کردنشان نخواهد داشت و نیز شدید تر هم خواهد شد.

«زمانی که هم سن و سال تو بودم، می توانستم این کار را انجام دهم»

انتقال علایق و مهارت های تان به نسل بعدی، می تواند کار بسیار خوب و خوشایندی باشد که درنهایت سبب پیشرفت جامعه انسانی و داشتن کودکانی مفید و شاد خواهد شد که از خود شما بهتر و باهوش تر خواهند بود، اما این نکته را به خاطر داشته باشید که زمانی که کودک خود را مورد خطاب قرار داده و به او می گویید که شما در سن و سال او بسیار ماهر تر و باهوش تر بوده اید و او از پس کاری بر نمی آید، در حقیقت رفتار بسیار بدی را پیش گرفته اید، چراکه در بلند مدت تأثیرات روحی و روانی بدی روی او خواهید گذاشت. عملکرد یک کودک در عرصه های مختلف، شروط و وابستگی های بسیاری دارد و ذکر مدام این نکته که نتوانسته اند شبیه به شما باشند، به آن ها احساسی نزدیک به نا امیدی می دهد که در بلند مدت بدل به نا امیدی مطلق می شود و این به هیچ وجه چیزی نیست که والدین بخواهند کودک خود احساس کند، چراکه از پیشرفت در آینده باز خواهند ماند.

«مثل یک پسر/ دختر بزرگ رفتار کن»

برای اینکه یک انسان از لحاظ احساسی به پختگی و کمال برسد، به گذر زمان لازم برای اینکار نیاز است و در حقیقت، فرد باید مرحله کودکی را پشت سر بگذارد تا به این مهم دست پیدا کند. به همین خاطر است که ذکر مدام این مسئله که باید بزرگ شوند، تأثیری نخواهد داشت، چرا که هنوز زمان بزرگ شدنشان فرا نرسیده است. متأسفانه اما شرایط اکنون به گونه ای شده که والدین احساس می کنند، کودکانشان با فشار دادن دکمه ای قادر خواهند بود بزرگ شوند؛ به همین خاطر است که برخی مدام به کودک خود گوشزد می کنند که «مثل یک پسر/ دختر بزرگ رفتار کن». نکته دیگر در این خصوص این است که معمولاً این گونه جمله ها زمانی ادا می شود که اوضاع از نظر احساسی میان والدین و فرزندان کمی به هم ریخته است و این مسئله مانند نفت روی آتش عمل کرده و در بلند مدت سبب ایجاد احساس بیزاری در فرزندان می شود.

«چرا نمره بهتری نگرفتی؟»

«تو خودخواه هستی»

این نکته کاملاً صحیح است که برخی از کودکان گاه به گاه رفتارهایی از خود نشان می دهند که سبب می شود این احساس به والدین دست دهد که کودکشان خودخواه است، اما این دلیلی برای «خودخواه» خطاب کردن آن ها نمی شود، چراکه در بلند مدت تأثیرات بسیار بدی روی آن ها خواهد گذاشت. نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که زمانی که شما فرزند خود را «خودخواه» خطاب می کنید و این گونه به او گوشزد می کنید، به صورت ناخود آگاه این احساس به وجود می آید که کودک شما با این نقص رفتاری به دنیا آمده و جزئی از شخصیتش است، حال آنکه این تنها نقصی است که در رفتار او به وجود آمده و با برخورد درست و عاقلانه می توان اقدام به رفع این مشکل او کرد. به جای اینکه این گونه با مسئله برخورد کنید، بهتر است روی روابط اجتماعی فرزند خود کار کنید و به او یاد بدهید که دیگران در برابر هر گفته او چه احساسی پیدا خواهند کرد، بدین گونه قادر خواهید بود در بلند مدت این رفتاری که به رفتار خودخواهانه معروف شده است را در او از بین برده و درک و بینش بیشتری در اختیارش بگذارید.

«تو واقعا چنین منظوری نداری»

گاهی اوقات برای والدین بسیار دردناک است که از فرزند خود جملاتی نظیر این را بشنوند که  آنها (کودکان) از معلم های خود بیزار هستند، یا اینکه کودکان خود را به خاطر گرفتن نمره ای بد، احمق خطاب کنند و یا حتی بگویند که ترجیح می دادند به جای خانه شما در خیابان زندگی می کردند. اگر تجربه داشتن کودکی را داشته باشید، متوجه خواهید شد که تا چه حد شنیدن چنین مسئله ای می تواند دردناک باشد. اما باید همیشه این مسئله را به خاطر داشته باشید که نباید اجازه دهید این جمله که «تو واقعاً چنین منظوری نداری» از سمت شما گفته شود. «تو واقعاً چنین منظوری نداری» در حقیقت گونه ای دیگر از به رسمیت نشاختن و بی اهمیت دانستن احساسات کودک است و در بلند مدت تأثیرات بدی روی روحیه او خواهد داشت.

«بچه بازی در نیار»

همه ما دوست داریم کودکانی داشته باشیم که در آینده انسان هایی قدرتمند و قوی، با هوش و مستقل باشند. با این حال این نکته را باید به خاطر داشته باشیم که با گفتن جملاتی چون «بچه بازی در نیار» نمی توان اقدام به سر سخت کردن آن ها کرد. با جملاتی این چنینی تنها اعتماد به نفس آن ها را ازشان دریغ می کنید و این در حالی است که کودکان در این زمان است که به کمک شما احتیاج دارند.

«خانه من، قوانین من»

البته این کاملا درست است که زمانی که شما در حال پرداخت قبض های خانه هستید و خرج کارها به عهده شما است، باید کنترلی بر هر آنچه که در خانه تان می گذرد داشته باشید، اما این نکته را باید دانست که استفاده از جمله «خانه من، قوانین من» و بدون ادای توضیحات بیشتر، کودک شما را قانع نخواهد کرد و تنها اتفاقی که در این میان خواهد افتاد این است که کودک از برقراری ارتباط با شما خودداری خواهد کرد و این جمله سبب دوری کودک از والدین خواهد شد. اگر واقعاً می خواهید سیاست هایی در خانه پیاده کنید و احساس می کنید با رعایت این ها، کودکان در آینده موفق تر خواهند بود، بهتر است شروع به صحبت منطقی در رابطه با سیاست های خود با کودک تان کنید و برای هر حرفی که می زنید دلیل و توضیحی قانع کننده بیاورید.

«تو باعث شدی من ناراحت باشم»

آیا امکان این وجود دارد که والدین، به خاطر رفتاری که از کودکشان سر زده است احساس ناراحتی پیدا کرده باشند؟ البته که جواب این سؤال مثبت است. اما این نکته را به خاطر داشته باشید، چراکه از اهیمت بسیاری برخوردار است: زمانی که شما مدام به فرزند خود گوشزد می کنید که سبب ناراحتی شما شده اند، در حقیقت به گونه ای یک احساس مسئولیت در قبال خوشحالی شما در آن ها پدید می آید و به مرور احساس می کنند که به خاطر آن ها است که خوشبختی و خوشحالی از شما دریغ شده است و این به هیچ وجه، احساسی نیست که یک کودک بتواند از پس تحمل آن بر آید و باری اضافی و زیادی بر دوش او خواهد بود که در بلند مدت نتایج بدی برایش به همراه خواهد داشت.

«این اتفاق برای من هم افتاد و حالا مشکلی ندارم»

«چرا از خواهر یا برادرت یاد نمی گیری؟»

در بسیاری از خانواده هایی که چند فرزند دارند، بعضاً رقابت و مشکلات زیادی میان خواهر ها و برادر ها به وجود می آید. البته دخالت والدین در این رقابت می تواند سبب اتفاق های ناخوشایندی شود و گفتن این که چرا کودکی نمی تواند شبیه به خواهر یا برادرش باشد، برای او گران تمام خواهد شد و به مرور دید بدی نسبت به خواهر یا برادر خود پیدا خواهد کرد و در کنار این مسئله احساس خواهد کرد که هر چقدر هم که تلاش کند به پای آن ها نخواهد رسید و قدرت راضی نگاه داشتن شما را نخواهد داشت.ترجمه  itrans.ir 

 این مقاله ادامه دارد...

در سیارک بخوانیم: 

کودک بیش فعال

درمان اختلال «کم توجهی - بیش فعالی» بدون دارو

همه چیز درباره اختلال بیش فعالی یا ADHD

تمرین شناختی خودآموز به کودکان تکانشی یا بیش فعال 

ارزیابی ترس های بیمارستانی در کودکان 

کودک عصبانی و پرخاشگر بخش اول 

راهنمای تربیت کودک(بخش هفتم) 

روانشناسی نقاشی کودکان 

«تو هیچ نقصی نداری»

«باید آرام تر رفتار کنی»

به نظر کاملاً عادی می رسد که والدین تلاش کنند کودک خود را آرام کنند، زمانی که احساس می کنند از نظر احساسی بیش از اندازه واکنش نشان می دهند، اما باید این نکته را به خاطر داشت که گفتن مستقیم این جمله به کودک که باید آرام تر رفتار کنند راه مقابله با این مسئله نیست. ممکن است برای شما این گونه به نظر برسد که کودک دارد بیش از اندازه واکنش نشان می دهد و احساس خود را بروز می دهد، اما نکته این جا است که خود کودک به هیچ وجه چنین احساسی ندارد. به جای برخورد مستقیم، بهتر است و توصیه می شود که با کودک خود صحبت کرده و پرده از راز و پیش زمینه ای که سبب شده او چنین رفتاری داشته باشد بردارید.

جملاتی که نباید در صحبت با کودکان از آن ها استفاده کنیم بخش اول 

«تو مرد خانه هستی»

یکی از نکاتی که در برخورد والدین با کودکان پسر خود زیاد مشاهده می شود این است که از همان سنین کودکی بار زیادی روی دوش آن ها می گذارند و با داشتن انتظار بیش از اندازه از کودک خود از او می خواهند هر چه زودتر به مانند یک مرد واقعی رفتار کند. مورد خطاب قرار دادن پسر خود با این جمله «تو مرد خانه هستی» دقیقاً نقش همین بار اضافی را بازی می کند که یک کودک از نظر احساسی و روانی توان حمل آن را نداشته و دچار استرس می شود و آرامشی که یک کودک به آن نیاز دارد را از دست می دهد.

«چیزیت نیست»

گفتن «چیزیت نیست» زمانی که کسی آسیبی دیده یا در حال گریه کردن است، بیشتر به مانند یک واکنش خودکار می ماند که راجع به آن هیچ فکری نشده است. بهتر است هر وقت که با چنین موقعیتی رو به رو شدید، از گفتن این جمله و جملات شبیه به این خود داری کنید، چراکه با گفتن این جمله در حقیقت تجربه ای که فرزند شما داشته را نادیده گرفته و به صورت ناخود آگاه بیان می کنید که آرامش را به هر چیز دیگری ترجیح می دهید.

«دختر خوبی باش»

مفهومی که با بیان این جمله به ذهن متبادر می شود، بسیار قدیمی و نامشخص است. متأسفانه زمانی که دختر بچه خود را مورد خطاب قرار داده و به او می گویید که دختر خوبی باشد، در حقیقت دارید این مفهوم نامشخص و مبهم را به میان می آورید. این جمله در خود یک سری انتظارات غیر واقعی و قدیمی را دارد که از زن ها و دختر ها در گذشته می رفته است، ولی اکنون با تغییرات فرهنگی دیگر این انتظارات وجود خارجی ندارد، پس بهتر است از گفتن این جمله خود داری شود.

«نمی توانم خواسته تو را بر آورده نکنم»

به احتمال زیاد مخالفت کردن با کودکتان و برآورده نکردن خواسته اش زمانی که از شما اسباب بازی یا چیز دیگری را می خواهد، کار ساده ای نخواهد بود، چرا که شما عاشق کودک خود هستید و مهم تر از همه برایتان این است که خواسته اش را بر آورده کنید، حال این خواسته هر چه می خواهد باشد. با این وجود این را به خاطر داشته باشید که شما به عنوان سرپرست فرزند دلبند خود، یک انسان بالغ هستید  و یکی از وظایف شما این است که برای کودک خود مرزها و محدودیت هایی قائل شوید. در غیر این صورت در آینده با خواسته هایی از سوی آن ها مواجه خواهید شد که هرچند برآورده کردنشان برای شما ناممکن باشد، باید به آن ها تن داده و اقدام به عملی کردن شان برای فرزند خود کنید، چرا که این کار بدل به وظیفه ای برای شما شده است.

«تمامی چیزهایی که در اختیار داری را من برای تو فراهم کرده ام»

«تو تنبل هستی»

آیا ممکن است کودکان گاه به گاه رفتاری از خود نشان دهند که حاکی از تنبل بودن آن ها باشد و آیا این مسئله در میان کودکان متداول است؟ البته پاسخ این سؤال مثبت است. با این حال به خاطر داشته باشید که گوشزد کردن مدام این مسئله به کودکی که چنین رفتاری از خود نشان می دهد، به مرور این احساس را در او شکل می دهد که توان مقابله با این عادت رفتاری را در خود ندارد و کاری از دستش بر نمی آید. بهتر است به جای از کوره در رفتن، به عنوان انسانی بالغ به زمینه ها و پیش زمینه هایی بیندیشید که سبب شده کودک شما این رفتار بخصوص را از خود نشان دهد و در جهت بهبود وضعیت او تلاش کنید.

«غذایت را تا آخر بخور»

البته که هیچ پدر و مادری دوست ندارد اصراف کردن و هدر دادن غذایی که برای آن زحمت کشیده شده است را به کودک خود یاد بدهد و از این امر جلوگیری می کند. تنها این نکته را به خاطر داشته باشید که با مقرر کردن این قانون که در بشقاب کودک نباید چیزی باقی بماند، نمی توان به دست یافتن به این مهم کمک کرد. بدین ترتیب کودک شما تفاوت میان لذت بردن از غذا را با تمام کردن آن متوجه نخواهد شد و در آینده، در آن دسته از عادات رفتاری او که مربوط به غذا خوردن می شود، مشکلات زیادی پدید خواهد آمد.

«تو نتوانستی انتظار مرا برآورده کنی»

بدون شک زمان (و زمان هایی) فرا خواهد رسید که به عنوان والدین کودک خود از رفتار بخصوصی از آن ها به شما احساس نا امیدی دست خواهد داد و احساس خواهید کرد که این رفتار با آنچه که شما از او انتظار دارید همخوانی ندارد. تنها این را باید به خاطر داشت که همچون موارد متعدد قبلی این بار هم راه مقابله و حل کردن این معضل، گوشزد کردن آن به طور مستقیم نیست و اگر به کودک بگویید که انتظار بیشتری از او داشته اید، به هیچ وجه انگیزه ای برای بهتر شدن در اختیار او نخواهید گذاشت، حال اگر آن ها تمام تلاش خود را برای بر آورده کردن انتظار شما کرده باشند، این موضوع پیچیده تر نیز خواهد شد و بیشتر احساس ناراحتی خواهند کرد.

«چند بار باید یک حرف را تکرار کنم؟»

«تو قدر زحماتی که برایت کشیده ام را نمی دانی»

اگر سرپرستی کودکی را به عهده داشته باشید، به احتمال غریب به یقین در موقعیت های بسیاری قرار گرفته اید که در آن کودک شما فراموش کرده از شما «تشکر» کند و یا اینکه از شما «خواهش» کند. با این حال این را به خاطر داشته باشید که اطلاق واژه «قدر نشناس» به آن ها تأثیر بسیار بدی روی آن ها خواهد گذاشت. با گفتن این کلمه نه تنها راهکاری برای بهتر شدن به آن ها نخواهید داد، بلکه کودک شما احساس بدی راجع به خود پیدا خواهد کرد که می تواند به مرور زمینه ساز مسائل پیچیده تری نیز شود. به جای این گونه واژه ها به کودک خود بیاموزید که دانستن قدر زحمات دیگران دقیقاً به چه معنا است و به چه علتی اینکار مهم است. در ضمن فراموش نکنید که شیوه تشکر کردن از زحمات دیگران را نیز باید به او آموزش دهید.

«تو خیلی زیبا هستی»

تحسین زیبایی و ظاهر کودکان، مسئله ای است که می تواند گاهی دردسر ساز شود. البته کسی منکر این نیست که در جامعه ای که زیبایی و ظاهر بدل به یکی از مهمترین ملاک های سنجش انسان شده است، تعریف نکردن از ظاهر کودکتان کمی غیر واقعی و نا ممکن به نظر می رسد، اما با گفتن این که از همه زیبا تر هستند و خیلی زیبا هستند، برای آن ها استاندارد هایی به وجود می آورید که دست یابی به آن ها برایشان بسیار دشوار خواهد بود و زندگی به کامشان تلخ خواهد شد. مشکل دیگری که در اثر تداوم گفتن این نکته به کودک پیش می آید، اهمیت بیش از اندازه ای است که ظاهر برایش پیدا خواهد کرد.

«تو دیگر بزرگ شده ای»

این جمله بیشتر در مواقعی از سمت شما گفته می شود که بسیار خسته و آزرده هستید و حوصله چیزی را ندارید، اما زمانی که رفتار بخصوصی از کودک سر می زند و  این که به او بگویید «تو دیگر بزرگ شده ای» تغییری در رفتار آن ها به وجود نخواهد آورد. کودکان بسیار احساساتی هستند و دقیقاً همچون انسان های مسن و بالغ، گاه به گاه کنترل کامل خود بر احساساتشان را از دست می دهند و در نتیجه همین موضوع است که رفتاری ناپخته از آن ها سر می زند. به جای گفتن این گونه جملات بهتر است که شروع به صحبت کردن با فرزند خود کنید و از او بپرسید که به چه علتی این گونه احساسی به او دست داده است. با فهمیدن مسائلی که زمینه ساز به وجود آمدن این احساس شده است، می توانید به او کمک کنید رفتاری بخصوص را که به نظر ناپخته می آید در او متوقف کرده و به بزرگ تر شدن او کمکی کرده باشید.

«بهتر از این هم می توانستی این کار را انجام دهی»

تصور اینکه کودک شما همیشه کاری که به او سپرده می شود را به بهترین شکل ممکن به انجام برساند، بسیار شیرین و لذت بخش است. البته اگر تجربه سرپرستی از کودکی را داشته باشید، خواهید دانست که چنین چیزی در حقیقت امکان پذیر نیست و اشتباه برای کودکان اجتناب ناپذیر است. گاهی اوقات این مسئله رخ می دهد که کودکی، با وجود اینکه تمامی تلاش خود را به کار می بندد، قادر به بر آورده کردن انتظار دیگران و انجام کار به نحوی که از او خواسته شده است نمی باشد و نکته مهم زمانی که چنین اتفاقی رخ می دهد این است که والدین در این زمان کودک خود را درک کرده و برخورد مناسبی با او داشته باشند.

«با تمرین کردن است که می توانی بهتر باشی»

این جمله تقریباً مفهومی مشابه با جمله «بهتر از این هم می توانستی این کار را انجام دهی» دارد و همان را به ذهن متبادر می کند، چراکه در هر دو مورد از کودک چیزی خواسته می شود و انتظاری از او می رود که غیر واقعی و نشدنی است. البته در این گفته شکی نیست که با تمرین کردن کاری، به مرور در انجام آن پیشرفت حاصل خواهد شد و کودک بهتر قادر به انجام آن خواهد شد، اما مطمئن باشید اگر کودک خود را به زور مجبور کنید برای مدتی طولانی با ویالون خود تمرین کند، تا جایی که انگشتش شروع به خون ریزی کند و قرمز شود، یک آهنگساز نابغه از او نخواهید ساخت. کودکان دوست دارند از کاری که انجام می دهند لذت ببرند.ترجمه  itrans.ir

این مقاله ادامه دارد...

در سیارک بخوانیم:

کودک بیش فعال

درمان اختلال «کم توجهی - بیش فعالی» بدون دارو

همه چیز درباره اختلال بیش فعالی یا ADHD

تمرین شناختی خودآموز به کودکان تکانشی یا بیش فعال 

ارزیابی ترس های بیمارستانی در کودکان 

کودک عصبانی و پرخاشگر بخش اول 

راهنمای تربیت کودک(بخش هفتم) 

روانشناسی نقاشی کودکان