دانشمندان: جهان اپیدمی تنهایی را آغاز کرده که برای سلامتی خطرناک است.افراد با جدا کردن خود از عزیزان، قطع ارتباطات و شکستن روابط بیمار می شوند و آسیب میبینند.
شاید به نظر تا اندازه ای عجیب و غریب باشد، امروزه، زمانی که در اینترنت، اسکایپ و .... با کلیک کردن بر روی چند دکمه در یک گوشی هوشمند، می توانید با یک شخص در هر نقطه از جهان و در هر زمانی تماس بگیرید، با این همه مشکل تنهایی بیشتر و جدی تر می شود. واین یک علامت سوال بزرگ است . چرا؟
به گفته دانشمندان، تعداد افرادی که خودشان را تنها می بینند در حال افزایش است. علاوه بر این، نه تنها در مورد نسل جدید که نمایندگان نسل قدیم، که بچه ها و نوه ها آنها را ترک کرده اند. یکی از مطالعات اخیر جامعه شناسان اروپایی نشان داده است که حتی در بین جوانانی که به طور فعال از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند، بیشتر و بیشتر افراد احساس تنهایی می کنند. واضح است که صحبت کردن در مورد تلفن همراه و مخصوصا مکاتبات فیس بوک نمی تواند جایگزین روابط زنده باشد. بدون دلیل نیست که در انگلستان چند سال پیش، یک وزارت ویژه برای حل مسائل افراد منفرد وجود داشت.
هنگامی که زندگی به تنهایی و به انزوای اجتماعی منجر می شود، از چه چیزی مملو می شود و چگونه از عواقب ناخواسته این زندگی جلوگیری کنیم؟
دانشمندان اطلاعات پزشکی نزدیک به 3 میلیون نفر در سنین مختلف را تحلیل کرده اند. و آنها متوجه شدند: تنهایی یک ریسک اضافی برای زندگی و سلامت است. در عین حال، روابط اجتماعی توسعه یافته تأثیر مثبتی بر سلامتی دارد و شانس طول عمر را افزایش می دهد.
گروهی از محققان دانشگاه بریگهام یانگ (دانشگاه بریگهام یانگ، یوتا، ایالات متحده آمریکا) به این نتیجه رسیدند که انزوای اجتماعی خطرناکتر از چاقی است، که بصورت همه گیر در سراسر جهان مشاهده شده است. دانشمندان نتایج کار خود را در مجله معتبر بین المللی علوم و پزشکی Perspective on Science of Psychology منتشر کرده اند.
همکارانشان، محققان دانشگاه هاروارد، اطلاعات مربوط به دو میلیون بیمار که تشخیص های مختلف انکولوژیک را از سال 2004 تا 2008 داشته اند مطالعه کردند. معلوم شد که داشتن یک شریک مرگ و میر را تا 20٪ کاهش می دهد. علاوه بر این، دانشمندان دریافتند که برای تعدادی از انواع سرطان، حمایت از همسر (همسر) بیمار ممکن است برای زنده ماندن مهم تر از اثر شیمی درمانی باشد.
نتایج مشابهی با مطالعات و سایر بیماری ها، و نه بیماری های انکولوژیک نشان داده شد. کارشناسان نتیجه می گیرند که تخریب روابط عاطفی و اعتماد یکی از مهمترین علل مشکلات سلامتی است. محققان هشدار می دهند که تنهایی گرایش به الکل، اعتیاد به مواد مخدر، اختلالات تغذیه ای و حتی کاهش فعالیت بدنی را افزایش می دهد. و این عوامل، به نوبه خود، به توسعه سرطان کمک می کند.
جدا شدن از عزیزان، از بین بردن ارتباطات، از بین بردن روابط، افراد را بیمار میکند.شروع به سوء استفاده از الکل، سیگار کشیدن، زندگی بی قید و بند و تغذیه ناکافی می کنند.
قانون طبیعی این است که موجودات تکامل نمی یابند، بلکه سیستم ها تکامل می یابند. درون چنین سیستم هایی، با یکدیگر ترکیب می شوند، فرصت های بیشتری برای بقا می گیرید. در این مورد، موتور تکامل، تکامل فردی نیست، بلکه تظاهرات توانایی تعامل و همکاری برای دستیابی به یک نتیجه مفید است.بسیاری معتقدند که تکامل تلاش بی وقفه برای زنده ماندن است اما در واقع، همکاری نیروی محرک تکامل است.
به تازگی، علمی به عنوان علوم اعصاب اجتماعی ظهور پیدا کرده است. یکی از نظریه هایش می گوید: مردم باید خودشان را نه به عنوان ارگانیسم های جداگانه، بلکه به عنوان بخشی از یک شبکه عصبی بزرگ که در ابتدا به هم وابسته اند، نگاه کنند. دانشمندان می گویند، Socium شبیه یک مغز بزرگ است، که در آن افراد مانند سلول ها دائما در حال تعامل با یکدیگر هستند.
ما با افراد دیگر در درجه اول در ارتباطات احساسی ارتباط برقرار می کنیم. به این ترتیب، تماشای شخص دیگری، حتی اگر آشنا نباشد، ما می توانیم احساس کنیم که چه اتفاقی برای او می افتد، قادر به همدلی هستیم. در سالهای 90 قرن گذشته، یک گروه از دانشمندان عصبی از دانشگاه پارما ( ایتالیا )، به ریاست پروفسور جیاکومو ریزولاتتی برای این توضیح تحقیق کردند.
در آزمایش های دانشمندان بر روی میمون ها، گروه های خاصی از نورون ها در آزمایشی نه تنها زمانی که میمون عملی انجام می داد، بلکه زمانی که آن را تماشا می کرد،عملکرد مشابهی داشت. این نورون ها آینه نامیده می شوند. وجود آنها اجازه داد استاد ریزولاتتی نتیجه بگیرد: "ما موجودات اجتماعی هستیم. بقای ما بستگی به درک اعمال، نیت و احساسات دیگران دارد. نورونهای آینه به ما کمک می کنند ذهن دیگران را درک کنیم نه تنها از طریق استدلال مفهومی بلکه از طریق مدل سازی مستقیم.
کارشناسان در مورد خطر انزوای اجتماعی و نحوه خروج از آن صحبت کردند.
پنج قانون نجات از تنهایی
لیستی از پنج اقدام برای حفظ سلامت، کمک به خود برای حفظ ارتباطات عاطفی با دیگران:
1. سیستم روابطی را که در آن هستید، توصیف کنید. با چه کسانی ارتباط برقرار می کنید در دایره نزدیک و یا دور قرار دارد. شما با این افراد چه نوع رابطه ای دارید
2. قبل از اینکه به جایی بروید و اقدامی کنید، شما باید راجع به خودتان و آنچه که در درون شماست فکر کنید. چه فرآیندها و درگیری ها در ذهن شما اتفاق می افتد. اگر چندین آرمان متضاد وجود داشته باشد (و این اغلب اتفاق می افتد) و شما توجه کافی به این مسئله نکنید، ممکن است مشکلات ایجاد شود.
3. بسیار مهم است که از خودتان بپرسید: هدف من چیست؟ این به شما اجازه می دهد تا بر نیازهای خود تمرکز کنید تا به درستی ادراکات را تنظیم کنید.
4. مهم است که یک دفتر خاطرات داشته باشید. امور، برنامه ها، تجارب خود را در آن بنویسید. توجه کنید که چگونه اعمال و احساسات شما با زندگی شما محاصره شده است.
5. برای خوشحالی، شما نیازی به تغییر دیگران یا خودتان ندارید؛ شما نیاز به همکاری و ارتباط احساسی دارید.
سازمان بهداشت جهانی یک برنامه ویژه برای مبارزه با افسردگی به عنوان یکی از سخت ترین بیماری های زمان ما اختصاص داده است. - شعار این برنامه "بیایید صحبت کنیم" است. معلوم شد که گفتگو ی ساده با کسی از خانواده به طرز چشمگیری تعداد خودکشی را کاهش می دهد. اغلب به اندازه کافی زمان برای تماس با فردی که در کنار شما است، پیدا کنید که چگونه احساسی دارد یا چیزی درباره خودش بگوید. به این ترتیب می توانیم به او و خودمان کمک کنیم. علاقه صادقانه به احساسات و احساسات دیگران به بهبود سلامت ما کمک می کند. و به طور کلی، به حفظ ما از جهان پر اضطراب، احساس و تنهایی کمک می کند.