چند دهه گذشته، دانشمندان در حال تحقیق در مورد اینکه آیا مرگ افراد نزدیک(داشتن روابط عاطفی با آنها) تأثیری بر سلامت و
سیستم ایمنی انسان می گذارد، انجام داده است. به عنوان مثال، در پایان 80، متخصصان فنلاند متوجه شدند که میزان مرگ و میر برای همه دلایل طبیعی در هفته اول پس از آن، بیش از دو برابر افزایش می یابد.
و در اواسط دهه 90، مطالعه دیگری نشان داد که پس از
مرگ یکی از همسران، مرگ و میر در زنان و مردان به طور قابل توجهی افزایش می یابد. اوج شاخص ها در دوره 7 تا 12 ماه پس از از دست دادن یکی از عزیزان است.
این و مطالعات دیگر به ما یک چیز می گویند: از دست دادن یکی از عزیزان بر روی
سیستم ایمنی تاثیر می گذارد. مشکل اصلی برای دانشمندان اکنون این است که دقیقا مشخص کنند کدام مکانیزم باعث تجربه از دست دادن می شود و دقیقا چه اتفاقی در بدن می افتد.
دانشمندان دانشگاه آریزونا در توسان دریافتند که بدن، که از استرس به علت از دست رفتن رنج می برد، میزان التهاب را افزایش می دهد، عکس العمل ژن های سلولی ایمنی را مختل می کند و پاسخ های آنتی بادی را به مشکلات ایمنی کاهش می دهد. بر طبق گفته دانشمندان، این عوامل بر توسعه بیماری های قلبی-عروقی، دیابت و سایر مشکلات سلامتی تأثیر می گذارد که به طور چشمگیری خطر ابتلا به مرگ را افزایش می دهد.
در حال حاضر تحقیقات در مورد این موضوع در حال انجام است. دانشمندان باید تعداد زیادی از سوال ها را پر کنند و به فهم نهایی فرایندهایی که در بدن ما در طول استرس ناشی از، از دست دادن عزیزان رخ می دهد، برسند.