ایجاد تغییرات کوچک در سبک راه رفتن و پیاده روی می تواند به کاهش خطر آرتروز و افسردگی کمک کند.تعداد کمی از افراد به این فکر می کنند که چگونه یک پا را به درستی جلوی پای دیگر بگذارند. در این میان ، دانشمندان شواهد زیادی پیدا کرده اند که اصلاح راه رفتن می تواند نه تنها بر سلامت جسمی بلکه روانی از جمله افسردگی تأثیر جدی بگذارد.
اصلاح نحوه راه رفتن در دوران میانسالی می تواند به کاهش خطر آرتروز زانو کمک کند. این نتیجه ای است که کتی هولت ، استاد بیومکانیک و مهندسی ارتوپدی به آن رسیده است. هولت می گوید ، پیاده روی كه در آن زانوها بسیار دور یا نزدیك به هم باشند ، باعث ایجاد فشار بیش از حد در قسمت داخلی زانو می شود.
آسیب هایی مانند پارگی غضروف یا تغییر شکل جزئی نیز می تواند بر نحوه راه رفتن تأثیر بگذارد. به نوبه خود ، اضافه بار مداوم می تواند تعدادی آسیب در سطح سلولی را تحریک کند. "با بار کافی بر روی بافت ها (بدن) ، بدن به طور طبیعی کار می کند ، اما تحت بار بیش از حد ، تبادل سیگنال ها بین بافت ها تغییر می کند و واکنش بدتر می شود. بدن شروع به توسعه سلول های بافت استخوانی (استئوكلاست ها )می كند . با توسعه بیش از حد فعال استئوکلاست ها ، تخریب مفاصل و غضروف ها اتفاق می افتد. در همان زمان ، سیتوکین ها تولید می شوند - سلول های ایمنی که باعث التهاب و در نتیجه ، درد در آرتروز می شوند.
هولت و تیم او اکنون در حال توسعه روش های اصلاح راه رفتن برای افراد 40 تا 50 ساله هستند. به طور خاص ، متخصصان تجزیه و تحلیل می کنند که چه تغییراتی (به عنوان مثال پیاده روی با گام بلند) می تواند واقعاً مفید باشد.
در همان زمان ، نتایج تعدادی از مطالعات نشان می دهد که تغییر در راه رفتن می تواند پیشگیری خوبی از افسردگی باشد. به گفته دکتر رابرت بریگز ، متخصص تحقیقات طب سالمندی ، به ویژه سرعت پایین راه رفتن و گام های کوتاه نشان دهنده افزایش خطر افسردگی است.
همانطور که بریگز روشن می کند ، افرادی که دارای راه رفتن کند هستند ، احتمال فعالیت کمتری دارند و پیاده روی سریع را دست و پا گیر می دانند. و بیهوده ، دانشمندان به خوبی آگاه هستند: پیاده روی تند ، دفاعی در برابر افسردگی و حزن و اندوه است. و اگر با یک راه رفتن گسترده و سریع و "شاد" راه می روید ، می توانید به سرعت روحیه خود را بهبود بخشید