افغانستان از نگاه مسافر فرانسوی فرانسوا پومری.

در سال 1969 ، افغانستان اصلاً مانند امروز نبود. جایی برای تروریست ها در آن نبود و گردشگران از اروپا در این کشور احساس امنیت کامل می کردند. در آن زمان بود که فرانسوا پومری ، روزنامه نگار فرانسوی که به دور این کشور سفر کرد و با اتومبیل به یکی از مناطق دور افتاده نورستان رفت و از افغانستان دیدار کرد.

25 عکس از افغانستان همین چند دهه پیش ...

زنی ملبس به لباس های اروپایی در حال عبور از خیابان شلوغ است.

2. شلوغ ترین خیابان کابل

جمعیت زیادی از مردم در شلوغ ترین خیابان کابل ، پایتخت افغانستان.

3. مسجد جامع افغانستان

قدیمی ترین ساختمان در سومین شهر بزرگ هرات در افغانستان.

4. پدربزرگ و نوه

پدربزرگ و نوه

5. پسری از هرات

بچه در خیابان های شهر

6. زن و شوهر 

ساکنان روستای وایگال ، واقع در استان نورستان.

7. روستاییان وایگال افغانستان

 ساکنان روستای وایگال با لباس ملی.

8. سکونت گاه های کوچک در دامنه کوه

سکونتگاه های کوچک در دامنه کوه تا 6000 فوت پراکنده شده اند.

9. استان نورستان افغانستان

حیاط کوچک روبروی خانه های چوبی.

10. دمنده شیشه از شهر هرات افغانستان

مردی جلوی اجاق گاز نشسته و قصد دارد یک شاهکار دیگر بسازد.

11. جاده غبارآلود افغانستان

کارگاه ها و مغازه ها در امتداد جاده واقع شده اند.

12. ماشین غیرمعمول در افغانستان

یک کامیون افغانی با رنگ روشن که هواپیما روی بدنه آن نقاشی شده است.

12. قصابی

پدر و پسر گوشت تازه را برای فروش آماده می کنند.

13. خیابان قدیمی کابل افغانستان

دوچرخه سوارانی  در امتداد جاده ای پر از مغازه های کوچک 

14. منظره زیبا

کوه ها و دریاچه های باشکوه مکمل یکدیگر هستند.

15. ساکنان محلی افغانستان

مسافران خسته تصمیم گرفتند در سایه استراحت کنند.

16. مجسمه های بودای بامیان افغانستان

زیارتگاه های بودایی در شکوه و جلال خود ایستاده اند ، هنوز تخریب نشده اند.

17. منظره محلی افغانستان

دره بامیان را با نام دوم می شناسند - "شهر خدایان".

18. اسب تزئین شده

اسبی که با گلوله های قرمز خانگی تزئین شده است ، کاه کنار جاده را می خورد.

19. مرکز کشور افغانستان

در فاصله دور ، می توانید مجسمه بودای بامیان را مشاهده کنید.

20. بند امیر افغانستان

پارک ملی باشکوه افغانستان.

21.  پمپ بنزین

یک اتوبوس در کابل در یک پمپ بنزین متوقف شد.

22. خیابانهای آرام

زندگی روزمره مردم افغانستان.

23. زن محجبه

یک خانم  با لباس ملی در خیابانهای هرات قدم می زند.

24. خیابان های شلوغ

ساکنان شهر

25. آرایشگاه خیابانی افغانستان

مرد خدمات آرایشگری را ارائه می دهد.

دنیا عجیب و شگفت انگیز است. از باداب سورت ایران تا جزایر ژاپن که توسط گربه ها فرمان روایی می شود. ما تصاویری برای گردشگران داریم که تابحال دیده نشده است.

1. دریاچه تکه ای، بریتیش کلمبیا، کانادا

2. جاده غول آسا، ایرلند شمالی

3. ثور خوب، اورگان، ایالات متحده آمریکا

4. پاموک‌کاله، ترکیه

5. دریاچه Hillier، استرالیای غربی

6. باداب سورت، ایران

باداب سورت چشمه پلکانی تراورتنی بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان است. این چشمه در روستای ارست بخش چهاردانگه‌ی شهرستان ساری می‌باشد. باداب سورت توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. ثبت جهانی این باداب نیز پس از پاموک‌کاله ترکیه، به عنوان دومین چشمه آب شور جهان بوده است.

7. کوه های تیانزی، چین

8. خطوط نازکا، پرو

9. مثلث برمودا، اقیانوس اطلس شمالی

10. جزیره سكوترا، یمن

11. دستی در صحرا، شیلی

12. تپه های شکلاتی جزیره Bohol، فیلیپین

13. ساحل سرخ، پانجیان، چین

14. قوطی ساده، لائوس

15. پارک ملی دره جن، یوتا، ایالات متحده آمریکا

16. کوچه استخوان نهنگ، سیبری

17. ساحل شیشه ای، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا

18. دخمه مردگان، پاریس، فرانسه

دخمه مردگان وحشتناک پاریس شامل شبکه ای تونل ها های عمیق زیر زمینی در زیر شهر پاریس است. این دخمه آرامگاه بیشتر از 6 میلیون پاریسی است. 

19. آب‌فشان فلای، نوادا، ایالات متحده آمریکا

20. جزیره گربه، ژاپن

Tashirojima یک جزیره کوچک در شرق ژاپن است، این جزیره جمعیت کمتر از 100 نفر دارد. البته این مردمان دوستان پشمالوی زیادی دارند. مردم جزیره معتقد هستند این گربه ها برای آنها شانس میاورند.
در این جزیره حضور سگ ممنوع است.

 (سیارک) گردشگری اشاره به افرادی دارد که سفر می کنند تا با فرهنگ های مختلف، مکان ها، غذا ها و نوشیدنی های متفاوت آشنا شوند، سرگرمی های مانند فعالیت هایی مانند حوادث تفریحی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی داشته باشند. همه افراد با فعالیت منابع طبیعی و فرهنگی در ارتباط هستند. این منابع برای انسان بسیار مهم هستند، هم امروز و فردا. اطمینان از پایداری بسیار مهم است. اطمینان و تضمین زندگی انسان بستگی به حضور توسعه پایدار در همه بخش ها از جمله گردشگری دارد. منابع طبیعی، فرهنگی، تاریخی، ارزش های اجتماعی و زیبایی شناختی، فرآیندهای زیست محیطی و تنوع زیستی برای جلوگیری از آسیب و تضمین پایداری در گردشگری کشور ضروری ولازم می باشند. در این روش، جذابیت کشورها به طور مداوم فراهم خواهد شد. گردشگری پایدار، توسعه گردشگری است که مانع آسیب به محیط زیست، اقتصاد و فرهنگ مکان های که در آن شکل می گیرد، می شود.

هدف از گردشگری پایدار، اطمینان از یک تجربه مثبت برای مردم محلی، شرکت های گردشگری؛ و خود گردشگران است. گردشگری آلی را می توان به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار یک قسمت در قلمرو جزئی و کل کشور استفاده کرد.

منشاء گردشگری آلی از اکوتوریسم است. اکوتوریسم به طور انحصاری بر طبیعت، فرهنگ و مزارع که بخشی از این طبیعت و فرهنگ است، متمرکز شده است.

هنگامی که اکوتوریسم پیرامون محصولات ارگانیک تکامل می یابد به آن گردشگری آلی گفته می شود. مزارع ارگانیک یک منبع اقتصادی اضافی برای مزارع محیط زیست و حفاظت از آنها ارائه می کنند. هنگامی که مزارع کشاورزی خود را به مدیریت آلی تبدیل و به خوبی اداره می کنند، برخی از فعالیت های گردشگری دیگر ممکن است توسعه پیدا کنند. اگر مزارع ارگانیک به لحاظ ارگانیک موفق باشند، آنها می توانند انگیزه بازدیدکننده های گردشگران را افزایش دهند. مزارع ارگانیک می توانند به لحاظ اقتصادی قابل دوام شوند، اگر محصولات با کیفیت تولید و به بازار عرضه شوند و درآمد با فعالیت های گردشگری ، به ویژه در زمینه های طبیعت و فرهنگ تکمیل شوند. مزارع ارگانیک نیز برای سلامت انسان حیاتی هستند، به این دلیل که غذاهای ارگانیک بدون آفت کش های متداول ؛ کود های ساخته شده با مواد مصنوعی و یا لجن فاضلاب؛ مهندسی زیستی؛ یا پرتوهای یونیزا تولید می شوند. قبل از اینکه غذاهای ارگانیک به سوپرمارکت های محلی و یا رستوران وارد شوند، باید گواهی ارگانیک دریافت کنند. همچنین نشان داده شده است که روش های کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست امن تر هستند، چون هیچ گونه مواد شیمیایی مصنوعی، آنتی بیوتیک و هورمون در تولید آنها وجود ندارد.

گردشگری آلی یک سیستم کشاورزی ارگانیک مورد استفاده در کسب و کار گردشگری است اما در معرض و نظارت بخش بهداشت و کشاورزی قرار دارد.

مصرف کنندگان کشورهای صنعتی به طور فزاینده علاقه مند به خرید مواد غذایی و محصولات حیوانی رایگان آفت کش ها و مواد شیمیایی دیگر هستند. گردشگری آلی یک سرمایه گذاری کسب و کار خوب در یک مزرعه کار است که فعالیت های بسیاری مانند تجارب آموزشی، تفریحی و سرگرم کننده برای بازدید کنندگان ارائه می دهد، در عین حال درآمد اضافی برای مالک تولید می کند. بازدیدکنندگان در فعالیت های یادگیری در شرایط طبیعی و یا کشاورزی دوستانه شرکت می کنند. در حالی که آنها در حال آزمایش غذاهای ارگانیک هستند، باید محصولات ارگانیک را با سرگرمی یاد بگیرند. این اطمینان وجود دارد، بازدید کنندگان که زندگی در مزرعه را تجربه می کنند ، بیشتر با زندگی طبیعی و سلامت بعدی آن کنار می آیند. این گردشگری، گردشگری آلی و یا سرگرمی کشاورزی، یا گردشگری کشاورزی نامیده می شود. تقاضای گردشگری آلی روز به روز در حال رشد است . گردشگری کشاورزی ، به اهمیت مزارع ارگانیک برای سلامت انسان، محیط زیست، کسب و کار، و رفاه اقتصاد محلی می پردازد و یک ارزیابی از نحوه استفاده مزارع ارگانیک برای مقاصد گردشگری ارائه می دهد.
این مقاله ادامه دارد.........ترجمه  itrans.ir 

اقتصاد جهانی در حال حاضر بدل به مسئله بسیار پیچیده ای شده است و کشور های مختلف جهان برای داشتن شرایط اقتصادی بهتر به شدت در حال رقابت با یکدیگر هستند. این کشور ها خواه نا خواه مجبور می شوند از هر وسیله ای که در اختیار دارند کمال استفاده را ببرند تا به واسطه آن قادر به بهبود اوضاع اقتصادی و افزایش فرصت های شغلی شوند و نیز از سرمایه های داخلی خود حفاظت کنند. با این وجود، اوضاع و شرایط حال حاضر به گونه ای است که کشور های مختلف از لحاظ اقتصادی به هیچ عنوان با یکدیگر شرایطی مساوی و عادلانه ندارند و ناملایمات به خصوصی که وجود دارد سبب شده است تا امکان رشد اقتصادی در برخی کشور های عملاً غیر ممکن به نظر برسد.

کشورهایی که از لحاظ اقتصادی در شرایط خوبی نیستند و بیشتر فقیر نشین هستند، صرف نظر از این که در کدام قاره و یا در کدام نیم کره زمین باشند، مشترکاتی با یکدیگر دارند. بسیاری از این کشور ها برای سالیان بسیار زیادی مستعمره کشور های اروپایی بودند و تنها طی چند دهه اخیر بوده است که بسیاری از این کشور ها، اعلام استقلال نموده و دیگر مورد بهره برداری قرار نمی گیرند. تعداد دیگری از این کشور ها از مشکلات عدیده دیگری همانند جنگ های داخلی و نیز حوادث طبیعی رنج می برند. فساد و عدم ثبات سیاسی نیز از دیگر عواملی است که در برخی دیگر از کشور های فقیر نشین به چشم می خورد. عدم ثبات، در کنار نبود منابع کافی برای اشتغال زایی و عدم استفاده از خلاقیت فردی برای بهبود اوضاع اقتصادی و مسائل دیگری از این قبیل، در نهایت همه دست به دست هم داده و سبب می شوند مردم این گونه کشور ها برای گذران زندگی به شدت به کشاورزی وابسته باشند. کشاورزی در این گونه کشور ها به طور متداول اصلی ترین و عمده ترین فعالیتی است که هم برای فراهم آوردن منابع غذایی داخلی، و هم برای استفاده خارجی و صادرات محصول، مورد استفاده قرار می گیرد. نکته دیگری که در خصوص این کشور ها وجود دارد این است که نبود فرصت های شغلی به اندازه کافی و شرایط بد اقتصادی خانواده ها، مشکلات عدیده ای برای آن ها پدید می آورد. از عدم سلامت روحی و جسمی گرفته تا پایین آمدن انتظارات از زندگی.

اخیراً مرکز تحقیقاتی ای در خیابان «وال» آمریکا (Wall St) اطلاعات دقیقی که به مراکز مختلف فرستاده می شود را مورد بازبینی قرار داده است که این اطلاعات حاکی از درآمد سالیانه کشور های مختلف است. هدف از انجام این تحقیقات شناسایی و بررسی اوضاع کشورهای فقیر نشین بوده است. برای رسیدن به رقمی دقیق و قابل اتکا برای این منظور از درآمد کشور به ازای هر نفر استفاده می شود که عددتعیین شده ای است که در عرصه اقتصادی ارجاعات زیادی به آن می شود. برای نمونه درآمد کشور آمریکا، به ازای هر شهروند آمریکایی چیزی حدود 54000 دلار است. در این لیست قصد داریم شما را با فقیر ترین کشور هایی آشنا کنیم که در نقاط مختلف کره زمین زندگی می کنند. درآمد این کشور ها به ازای هر شهروندشان به رقمی کمتر از سه هزار دلار می رسد. با سیارک همراه باشید.

کنیا

کنیا یکی از آن کشور هایی است که در آمد سالیانه اش به ازای هر شهروند کنیایی به سه هزار دلار نمی رسد. اقتصاد این کشور به شدت وابسته به مزرعه داری است. کشاورزی نیز همین حالت را دارد و بخش زیادی (35.6 درصد) از در آمد سالیانه کشور به واسطه فعالیت های کشاورزی تأمین می شود. در سال 2010 که برای آخرین بار بررسی هایی در خصوص فعالیت های اقتصادی در این کشور صورت گرفت، مشخص شد که این عدد تا 27.8 درصد کاهش داشته است. کشاورزان کنیایی بیشتر به کاشت و پرورش ذرت، گندم و برنج مشغول هستند، با این حال، این کشاورزان قادر به برآورده کردن نیاز های تمامی جمعیت کنیا نیستند و به همین خاطر است که در نهایت مجبور می شوند برای فراهم کردن باقی مانده محصولات دست به واردات بزنند. از دیگر مشکلات بزرگی که گریبان گیر کنیایی ها شده است فساد اقتصادی بیش از اندازه ای است که در این کشور وجود دارد. در میان صد و هشتاد کشوری که با مسائلی مختلف در خصوص فساد در اقتصاد خود دست و پنجه نرم می کنند، کنیا در رتبه 143 قرار دارد. این فساد اقتصادی از مهمترین عواملی است که سبب می شود اقتصادی پایدار و با ثبات از مردم کشور دریغ شود و نیز به خاطر همین فساد است که کشور های دیگر و شرکت های بزرگ تجاری از هر گونه همکاری با این گونه کشور ها خود داری می کنند.

تانزانیا

تانزانیا از آن دسته کشورهایی است که جمعیتش با روندی بسیار سریع در حال افزایش است. میان سال های 2010 تا 2016، جمعیت این کشور نزدیک به بیست و یک درصد افزایش پیدا کرده است که این رقم سه برابر میانگین رشد جمعیت جهانی است. این مسئله سبب شده است که بیشتر جمعیت مردم این کشور را کودکان تشکیل بدهند. در حقیقت 43.7 درصد کل جمعیت کشور کودکانی هستند که هنوز به چهارده سال نرسیده اند و نیز تنها سه درصد کل جمعیت کشور پا به سن گذاشته محسوب می شوند (شصت و پنج سال به بالا). یکی از مهمترین مسائل و مشکلاتی که مردم تانزانیا با آن دست و پنجه نرم می کنند، مسائل مربوط به بهداشت و سلامتی است که سبب شده حداکثر سن میانگینی که افراد می توانند به آن برسند، 65.7 سال باشد که در مقایسه با سایر نقاط جهان بسیار کم است. مالاریا، علت اصلی بیماری و متأسفانه مرگ کودکان زیر پنج سال است و بیماری ایدز در میان جوانان تانزانیایی و کسانی که پا به سن گذاشته اند، بسیار شایع است و علت اصلی مرگ آن ها به شمار می رود. با این وجود طی هشت سال گذشته و از سال 2010 تا کنون، تانزانیا، از لحاظ اقتصادی پیشرفت بدی نداشته است و بهبود 22.9 درصدی شرایط اقتصادی در این کشور، چیزی حدود سه درصد از میانگین رشد اقتصادی جهانی طی این هشت سال اخیر بیشتر است و این می تواند جای کمی امیدواری داشته باشد. البته نا گفته نماند که حتی با وجود رشد اقتصادی ای که تانزانیا در هشت سال اخیر داشته است، با درآمد 2542 دلاری که به ازای هر شهروند خود دارد هنوز هم در رده بی بضاعت ترین کشوران جهان قرار می گیرد.

نپال

نپال و افغانستان دو کشوری از قاره آسیا هستند که در میان بی بضاعت ترین کشوران جهان قرار می گیرند. درآمد کشور به ازای هر شهروند، میان سال های 2014 تا 2016 کاهش چشمگیری داشته است. در سال 2015 نیز زلزله ای به قدرت 7.8 ریشتر خاک این کشور را به لرزه درآورد که اوضاع را از لحاظ اقتصادی نیز برای آن ها به شدت وخیم کرد. چیزی حدود نه هزار نفر در این حادثه مرگبار جان خود را از دست دادند و بسیاری از ساختمان ها و خانه های شهری به خاطر زلزله ویران شدند. همانند بسیاری دیگر از کشور های فقیر و بی بضاعت، اقتصاد نپال هم بیشتر متکی به کشاورزی است. در حقیقت نزدیک به یک سوم کل در آمد نپال، حاصل از فعالیت های مربوط به کشاورزی است. نکته دیگری که در خصوص اقتصاد این کشور آسیایی مطرح است، این است که تنها ده درصد درآمد اقتصادی مربوط به فعالیت های مربوط به صادرت این کشور می شود که این درصد در مقایسه با سایر نقاط جهان بسیار کم است. تمامی این مسائل و مشکلات سبب شده است که هر شهروند نپالی به طور میانگین، در آمد سالیانه ای معادل با 2334 دلار داشته باشد.

سنگال

با درآمد سالانه ای که به طور میانگین برای هر شهروند سنگالی برآورد شده است (2299 دلار)، می توان گفت که سنگال یکی از بی بضاعت ترین کشور های کره زمین است. قرون هفدهم و هجدهم میلادی، سنگال یکی از کشور هایی بود که عاج و طلایی که در آن موجود بود، به نقاط مختلف جهان صادر می شد، با این حال همانند سایر کشور های فقیر نشین حال حاضر جهان، آن ها هم برای کسب در آمد و گذران زندگی بیش از هر چیز دیگری بر کشاورزی خود متکی شده اند. چیزی حدود 17.5 درصد از کل درآمد سالیانه کشور سنگل، به فعالیت های مربوط به کشاورزی اختصاص دارد. برای این که درک درست تری از این درصد های مربوط به کشاورزی داشته باشید، لازم به ذکر است که سرانه سالانه درآمدی که کشور های مختلف جهان از فعالیت های مربوط به کشاورزی خود از آن بهره مند می شوند، تنها چیزی حدود چهار درصد است. نکته ای که در خصوص سنگال وجود دارد و آن را متمایز از سایر مواردی که تا کنون ذکر شده اند می کند، این است که سنگال برنامه های بلند مدتی برای آموزش و تربیت کودکان خود در نظر گرفته است و به نظر می رسد در آینده این کودکان بتوانند بسیاری از مشکلات حال حاضر را رفع کنند. برای نمونه دولت مردان سنگالی در سال 2014 چیزی حدود بیست و پنج درصد از کل بودجه خود را صرف تقویت پایه های آموزشی در کشور کردند که در مقایسه با میانگین جهانی که چیزی حدود چهارده درصد است، قابل توجه است. البته هنوز راه زیادی پیش روی مردم و دولت سنگال است و امید آن می رود که طی سالیان و یا شاید حتی دهه های آتی، آن ها قادر باشند از فقری که گریبان گیرشان شده رهایی یابند.

بنین

با وجود این که طی چند سال اخیر، همیشه نام این کشور به عنوان یکی از کشورهایی که دموکراسی به معنای واقعی کلمه در آن به کار گرفته شده است و به آن احترام گذاشته می شود، مطرح شده است، با این وجود، این دموکراسی هنوز قادر به غلبه بر فقری که در میان اقشار مختلف مردم بنین وجود دارد نشده است و بسیاری از مردم این کشور شرایط دشواری را از لحاظ اقتصادی تجربه می کنند. میانگین در آمد مردم در کشور بنین، سالانه به رقمی معادل با 2011 دلار می رسد که بسیار ناچیز است. برای این که درک درست تری از این آمار و ارقام پیدا کنید، ذکر این نکته حائز اهمیت است که سرانه میانگین سالانه درآمد مردم در نقاط مختلف جهان به چیزی حدود پانزده هزار دلار می رسد. بنین هم همانند سایر کشورهایی که تا کنون ذکر شده است، به شدت از لحاظ اقتصادی وابسته به کشاورزی خود و فعالیت های مربوط به آن است. چیزی حدود یک چهارم درآمد سالیانه بنین به واسطه همین فعالیت ها است که تأمین می شود و این رقم بیشتر از پنج برابر میانگین درآمدی است که سالانه از کشاورزی و فعالیت های مربوط به آن نصیب کشور های دیگر می شود.

در خصوص صادرات محصولات نیز باید عنوان کرد که بینین، در میان ضعیف ترین کشور ها از این نظر محسوب می شود و محصولاتی که سالانه به نقاط دیگر صادر می کند از ارزش چندانی برخوردار نیستند. بیشترین محصولاتی که از این کشور صادر می شود نیز وابسته به همان کشاورزی است. محصولاتی چون کتان، نارگین و آجیل از این قبیل اند.

مالی

مردم مالی از لحاظ اقتصادی در شرایط بسیار بدی به سر می برند و با در آمد سالانه 1909 دلاری که شهروندان این کشور قادر به کسب آن هستند، مالی جزء یکی از فقیر ترین کشور های جهان به حساب می آید. هر چه شرایط اقتصادی کشوری بدتر باشد، استاندارد های زندگی پایین می آید و همین مسئله باعث کاهش طول عمر میانگین انسان ها می شود. برای نمونه این طول عمر در مالی به 58 سال می رسد که این یعنی چهارده سال کمتر از میانگین جهانی طول عمر انسان. مالی البته از جمله کشور هایی است که به وضوح می توان دید چرا شرایط اقتصادی در آن تا این حد بد شده است. دولت مردان مالی دچار درگیری های داخلی در کشور خود هستند و گروهک های جدایی طلب زیادی در این کشور فعالیت می کنند. در کنار این مسئله باید به حضور گروه های مسلح اسلامی نیز اشاره کرد که از سال 2013 تا کنون مالی را دچار تفرقه و مشکل کرده اند و کنترل برخی از شهر ها در اختیار آن ها است. این مشکلات تا اندازه ای دولت مالی را تحت فشار قرار داده است که آن ها را مجبور به درخواست کمک از نیروی نظامی فرانسه کرده است. تمامی این مسائل دست به دست هم داده اند تا اوضاع اقتصادی در کشور وخیم باشد و به نظر نمی رسد که در آینده ای نزدیک تغییری در این خصوص حاصل شود.

افغانستان

افغانستان از آن دسته کشورهایی است که به واسطه جنگ های داخلی و نیز ورود نیروهای نظامی بیگانه در خاک آن ها طی دهه های اخیر، با مشکلات اساسی و ریشه ای رو به رو شده است. در سال 1989 بود که بالاخره ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق به تسلط خود بر افغانستان پایان داد و نیرو های خود را از خاک افغانستان خارج کرد، اما این پایان تراژدی افغان ها نبود، چرا که چیزی نگذشته بود که قدرت جدیدی سر بر آورد. گروه نظامی  طالبان طی همان سال ها بود که فعالیت خود را شروع کرد. نا گفته نماند که یک دهه فعالیت نظامی شوروی در خاک افغانستان باعث شد حدود یک میلیون نفر از شهروندان افغان جان خود را از دست بدهند. از سال 2002 تا 2014 نیز، نیروهای نظامی ای که به کشور های عضو سازمان ملل متحد اختصاص داشتند، کنترل افغانستان را در دست گرفته بودند. در حال حاضر نیز، دولتی که بر مردم افغان حکومت می کند، به عنوان یکی از فاسد ترین دولت های کل جهان شناخته می شود و مشکلات این چنینی در رده های بالا به کرات دیده می شود. تمامی این شرایط و چند دهه جنگ و خونریزی سبب شده است که افغانستان از لحاظ اقتصادی در شرایط بسیار بدی به سر ببرد و طبق آمار و ارقام، افغانستان نیز یکی از فقیر ترین کشور های کل جهان به شمار می رود.

به طور میانگین درآمد خانوار های افغان از 1823 دلار در سال تجاوز نمی کند و این رقم تنها یک هفتم میزان میانگین در آمد سالانه مردم دیگر نقاط کره زمین است.ترجمه  itrans.ir

ادامه دارد.............

درنقاط مختلف دنیا تفریحاتی وجود دارند که متفاوت از کارهای متداول است. از شنا کردن در کنار وال ها تا قدم زدن در اهرام مصر، فعالیت هایی هستند که بسیار منحصر به فرد و به خصوص، برای افرادی که به دنبال تجربه ای جدید و به یاد ماندنی می گردند،  گزینه مناسبی میباشند. در این مقاله قصد داریم شما را با عجیب ترین تفریحات  که در نقاط مختلف دنیا برای گردشگران و نیز مردم بومی در نظر گرفته شده است، آشنا کنیم. با سیارک همراه باشید.

سر خوردن از بالای یک کوه آتشفشانی، مکان: لئون، نیکاراگوئه

قدم زدن در اهرام غول پیکر مصر، مکان: جیزه، مصر

تماشای کرم های شب تاب در درون یک غار، مکان: نیو زلند

موتورسواری در ارتفاع  پنج هزار متری از سطح زمین، مکان: جامو و کاشمیر، هندوستان

غلتیدن به پایین تپه در یک گوی کروی شکل، مکان: رُتُروآ، نیوزلند

تجربه کانیونینگ، مکان: کِبو، اسپانیا

رفتن به بالاترین نقطه پل بندری در سیدنی، مکان: استرالیا، سیدنی

مشاهده طبیعت بی نظیر بولیوی در هنگام شب، مکان: بولیوی

پرواز بر فراز ریو دو ژانیرو، مکان: برزیل

یخ نوردی، مکان: کلورادو، آمریکا

قایق سواری در جنگل آمازون، مکان: برزیل

قدم زدن بر روی پل شیشه ای، مکان: چین

مطالعه کتاب، درحالی که روی سطح «دریای مرده» شناور هستید، مکان: اورشلیم

دویدن در کنار گاو های وحشی، مکان: اسپانیا

 این مقاله ادامه دارد...

کلیسای زیبای استپانوس در یک دره عمیق در امتداد رود ارس ، در سمت ایرانی مرز ایران و نخجوان واقع شده است. در ابتدا در قرن نهم ساخته شده و پس از آسیب دیدگی در اثر جنگ و زلزله در دوره صفویه بازسازی شد.

قدیس بارتولوميوس رسول نخستين كليسا را در محل حكومت امپراتوری اشكانی در حدود سال 62 ميلادی تأسيس كرد . اولین صومعه در قرن هفتم ساخته شد و بعداً در قرن 10 گسترش یافت. صومعه در طی جنگهای بین سلجوقیان و امپراتوری بیزانس در قرون 11 و 12 آسیب دیده است.به دلیل زلزله ، صومعه چندین بار مرمت شد. این کلیسا همچنین دارای نقاشی های دیواری منحصر به فرد و تصاویر مجسمه ای است که شاهکار محسوب می شوند. معبد خود از توف فلزیت(سنگهایی با منشاء آتشفشانی) ساخته شده است. ضمناً کلیسای استپانوس در ایران از سال 2008 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. 

به دنبال فتح منطقه توسط مغولان هولاگو خان ، نوه چنگیز خان ، در اواسط قرن سیزدهم ، توافق نامه صلح بین کلیسای ارامنه و ایلخانان امضا شد و مسیحیان وضعیت مطلوبی را حفظ کردند. این صومعه در نیمه دوم قرن سیزدهم بازسازی شد و در سال 1330 به رهبری زکریا کاملاً بازسازی شد. تا قرن 14 و 15 م ، صومعه سنت استپانوس در اوج نفوذ فرهنگی و فکری خود قرار داشت و تولید نقاشی و دست نوشته هایی  در دین ، ​​تاریخ و فلسفه.

در اوایل قرن 15 ، سلسله جدید صفوی از ارمنی ها محافظت می کرد ، اما این منطقه در مرکز درگیری ها با عثمانی ها بود که در سال 1513 به ارمنستان غربی حمله کردند . صومعه در قرن شانزدهم به تدریج رو به زوال گذاشت. شاه عباس اول در سال 1604 ساکنان منطقه را اخراج کرد و صومعه رها شد. پس از سال 1650 ، صفویان منطقه را دوباره اشغال کردند و صومعه متروکه در اواخر قرن هفدهم بازسازی شد.

در آغاز قرن هجدهم ، این منطقه تحت گسترش امپراتوری روسیه قرار گرفت . ایروان در سال 1827 توسط روسها فتح شد و طبق پیمان ترکمنچای ، مرز بین ایران و روسیه متعاقباً بر روی رود ارس مشخص شد. در نتیجه ، بخشی از مردم به زور به ارمنستان روسیه آواره شدند . قاجار برای حفاظت از ارمنی ها و بازسازی صومعه سنت استپانوس  بین 1819 و 1825 تلاش کرد.صومعه در قرن بیستم تحت چندین مرمت قرار گرفت.اخیراً افزون بر کارهای مرمتی فوق جهت استحکام بخشی از بنا و آماده‌سازی آن برای بازدید توریست و گردشگران  توسط میراث فرهنگی آذربایجان‌شرقی صورت گرفته‌است، جاده سابق آن نیز به نحو مطلوبی تعریض و آسفالت شده ‌است.

زیباترین و جدیدترین عکس ها از کلیسای زیبای استپانوس در جلفا در تاریخ چهارم مهر ماه 1397 تهیه شده است.

یکی از قدیمی ترین بازارهای خاورمیانه و بزرگترین بازار سرپوشیده جهان ، نه چیزی بیشتر ، نه چیزی کمتر - این همان چیزی است که بازار تبریز است. در ژوئیه 2010 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد ، اولین نمونه قبلی در تاریخ جهان. مساحت بازار تبریزحدود یک کیلومتر مربع است.  این حتی یک بازار نیست بلکه یک مجموعه بزرگ معماری است که دارای مساجد ، کارگاه ها ، انبارها و محوطه های زندگی است. در مجموع ، بیش از 20 گالری بزرگ ، 24 کاروانسرا ، تقریباً 30 مسجد ، پنج حمام و چندین بازار دیگر که در یک نوع کالا تخصص دارند ، وجود دارد. بنابراین ، برای فرش شما باید به بازار مظفری بروید ، برای جواهرات - به بازار امیر؛ هنوز بازارهای مواد غذایی و .... جداگانه وجود دارد

جای تعجب ندارد که چگونه چنین هزار تویی ظاهر شده است. جاده بزرگ ابریشم قرن ها از تبریز می گذشت که دقیقاً در این شهر به سه جهت منشعب می شد. جای تعجب نیست که به تدریج در اینجا ، لایه به لایه ، محل های خرده فروشی رشد کردند ، که در پایان ، تقریباً 4 کیلومتر امتداد یافت. بازار در زمان صفویه در قرن شانزدهم به اوج خود رسید. متعاقباً ، اهمیت آن تا حدودی کمرنگ شد ، اما امروز بازار تبریز نه تنها در شهر ، بلکه در استان بازار اصلی است.

مساحت بازار تبریز حدود یک کیلومتر مربع است.  این حتی یک بازار نیست بلکه یک مجموعه بزرگ معماری است.

طبیعتاً می توانید برای مدت زمان بسیار طولانی در این بازار قدم بزنید. بنابراین ، منطقی است که در ابتدا آنچه مورد علاقه شماست را انتخاب کنید - چه به معنای خرید و چه به لحاظ فرهنگی و تاریخی. به عنوان مثال ، به مسجد جمعه بروید ، مشهورترین مسجد در میان بازارهای دیگر. این ساختمان زیبا با قوس زیبا با حوض مرمر تزئینی و آب نما است. صحن مسجد می تواند تا پنج هزار نفر را در خود جای دهد.

یکی دیگر از جاذبه های جالب توجه در قلمرو بازار ، مقبره الشعرا است که در آن حدود پنجاه شخصیت مهم فرهنگی کشور آرام گرفته اند. اولین شاعری که خاکستر او در آرامگاه است ، اسدی طوسی است. مقبره در زیر زمین و در مکانی قرار داده شده است که قبلاً با گنبدی چشمگیر مشخص شده بود ، بعداً در اثر زلزله تخریب شد. روبنای فعلی بالای مقبره در دهه 1970 ساخته شد. در خود مقبره می توانید تصاویر موزائیکی از آن مرحوم را مشاهده کنید و اغلب رویدادهای فرهنگی ، ادبی و موسیقی در اینجا برگزار می شود.سفر به بازار افسانه ای مانند یک ماجراجویی واقعی برای توریست ها و گردشگران در سرزمین عجایب است. 

بازار تبریز فقط یک مکان تجاری نیست. در قرن بیستم ، دو بار به صحنه حوادث انقلابی چشمگیر تبدیل شد. علاوه بر این ، هر سال یک مراسم یادبود عاشور در مساجد بازار برگزار می شود.

بازار تبریز بزرگ‌ترین و مهم‌ ترین بازار سرپوشیده در جهان به روایت جدیدترین عکس ها