افرادی با موهای بلوند و چشم آبی در آسیای میانه از کجا آمده اند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸در سراسر آسیای میانه هر از چند گاهی اقوام کوچکی (و نه چندان زیاد) وجود دارند که نمایندگان آنها درمقابل عموم ، ظاهر متمایزی دارند. از نظر ظاهر ، آنها بسیار بیشتر شبیه اروپایی ها هستند تا ساکنان غرب آسیا ، با وجود این واقعیت که از نظر فرهنگی بسیار به غرب آسیا نزدیکتر هستند. دو نسخه اصلی وجود دارد که دقیقاً از کجا آمده اند ، که هیچ منافاتی با یکدیگر ندارند.
آنها بسیار نزدیک و در عین حال بسیار متفاوت زندگی می کنند.
ویکتور هوگو:
"هر جنگ بین اروپایی ها یک جنگ داخلی است" .با توجه به اکتشافات باستان شناسی و ژنتیک مدرن می توان گفته نویسنده فرانسوی ، ویکتور هوگو را تکمیل کرد: هرگونه جنگ بین مردم یک جنگ داخلی است.
این داستان به ویژه در زمینه قرن 21 مضحک به نظر می رسد ، زمانی که بسیاری از کشورهای اروپایی و جمهوری های شوروی سابق اکنون و سپس با مشکل بحران مهاجرت روبرو هستند. بنابراین ، بسیاری از مردم آسیای مدرن و اروپا از یک ریشه مشترک از گروه به اصطلاح آریایی ها سرچشمه می گیرند.
مردم کوچک کالاش نماینده درخشان هند و اروپایی ها در آسیا هستند ،کالاش‌ها آخرین جامعه‌ای هستند که کیش کهن آریایی را زنده نگه داشته‌اند. آنها در آسیای مرکزی از جمله پاکستان زندگی می کنند.
امروزه اصطلاح "آریا" در علم و روزنامه نگاری به دلیل حوادث مشهور قرن بیستم - جنگ جهانی دوم - چندان با میل و رغبت استفاده نمی شود. واقعیت این است که در قرن نوزدهم ، دانشمندان روابط زبانی و فرهنگی بسیاری را بین مردم به ظاهر متفاوت اروپا و آسیا پیدا کردند. نظریه منشا مشترک متولد شد ، که بعداً توسط باستان شناسی تأیید خواهد شد. گروهی از اقوام پیشین آریایی نامیده می شدند . افسوس ، در همان زمان در قرن 19 ، بر اساس این کشف ، یک "نظریه نژادی" آشکارا مبهم نیز ایجاد شد، که در آینده توسط ایدئولوژیست های نازی پذیرفته می شود. درک این نکته ضروری است که اصطلاح مورد استفاده دانشمندان و اصطلاح مورد استفاده نازی های آلمان یکسان نیستند. بنابراین ، امروزه به جای کلمه "آریایی ها" مرسوم است که از مفهوم " هند و اروپایی " استفاده شود.
هندواروپایی ها یا آریایی ها فقط یک قوم نیستند ، بلکه طیف وسیعی از قبایل هستند که در زمان های قدیم بین دریاهای سیاه و خزر ، کمی بیشتر در شمال ظاهر شده اند. امروزه قلمرو دولتهای جدید مانند گرجستان ، آذربایجان ، ارمنستان ، قزاقستان ، اوکراین و روسیه است. از آنجا ، اجداد مشترک ما به معنای واقعی کلمه در همه جهات مستقر شدند. مهاجرت هند و اروپایی ها به قفقاز ، آسیای میانه ، آسیای صغیر ، هند و اروپا از حدود 4000 تا 1000 قبل از میلاد انجام شد و باعث ایجاد چندین گروه بزرگ از اقوام جدید شد. در اینجا فقط چند نمونه وجود دارد که به شما امکان می دهد تا میزان پراکندگی هند و اروپایی ها در سراسر جهان را مشاهده کنید:
اسلاوها نیز از نوادگان هند و اروپایی هستند.
گروه بالتیک - لیتوانیایی ها ، لتونیایی ها ، یاتواگ ها ، Curonians ، Zeimites ، Prussians.
GERMAN GROUP - اتریشی ها ، دانمارکی ها ، انگلیسی ها ، هلندی ها ، آلمانی ها ، نروژی ها ، سوئدی ها ، فریزی ها.
گروه آنتولی - هیتی ها ، لیدی ها ، صندلی ها ، کایان ها .
گروه ارمنی - ارمنی ها.
گروه ایتالیایی - اسکان ، اومبر ، ولسی ، فالسسک ، سامنیت و لاتین. دومی برای همه ما بیشتر به عنوان رومی شناخته می شوند .
گروه سلتیک - ایرلندی ، برتون ، ولزی ، گیلز.
گروه اسلاو (که گوبلز را شگفت زده می کرد) - بلغاری ها ، مقدونی ها ، صرب ها ، لهستانی ها ، روس ها ، اوکراینی ها، بلاروس ، چک.
گروه هند - بنگالی ، پنجابی ، راجستانی ، هندوستان.
گروه ایرانیان - تات ها، پشتوها ، تالش ، یگنوبیس ، درداس ، کرد ، ایرانیان و تاجیک .
باور کنید یا نه ، ایرانیان ، روس ها و آلمانی ها خویشاوند هستند.
بیایید دوباره بر دو نکته تأکید کنیم. اول ، همه اقوام تبار هند و اروپایی ذکر نشده اند. دوم - برخی از اقوام ذکر شده باستانی هستند و امروزه وجود ندارند. با این حال ، ما امیدواریم که تصویر کاملاً رنگارنگ و گویا باشد. بنابراین ، هیچ چیز تعجب آور در این واقعیت نیست که در جایی در آسیا "چشم آبی و موهای روشن" زندگی می کنند. البته ، در طول قرن ها و حتی هزاره ها ، برخی از مردم بیشتر با دیگران مخلوط شده اند ، برخی برای مدت طولانی در انزوا نسبی باقی مانده اند. بنابراین ، برخی از نمایندگان مدرن گروه هند و اروپایی از آسیا ، به عنوان مثال ، با اروپایی ها کمتر شبیه هستند ، و برخی بیشتر. با این وجود ، حتی امروزه می توان ویژگی های مشترک را در ظاهر اقوام آریایی جستجو کرد.
در عین حال ، مهم است که درک کنیم که هم اروپا و هم آسیا چندین مهاجرت عمده را در تاریخ خود تجربه کرده اند. البته اولین و بلندپروازانه ترین آنها مهاجرت همان هند و اروپایی ها است. دومین مهاجرت عمده مهاجرت بزرگ مردم است که توسط اقوام هون در شرق تحریک شده است. گاهی مهاجرت ها در مقیاس کوچکتر ، اما بسیار فعال تر بودند. در اینجا ، قبل از هر چیز ، می توان لشکرکشی اسکندر مقدونی به ایران را به یاد آورد.
اروپایی ها ، به نمایندگی از یونانی ها و مقدونی ها ، زمانی به آسیا مهاجرت کردند.
پس از شکست فالانکس مقدونی ( لوچ یک بخش تاکتیکی پیاده نظام در ارتش مقدونیه است ، فرمانده لوها لوهار نامیده می شد ) ، مهاجران یونانی نیز به آسیا رفتند. پس از مرگ اسکندر مقدونی ، امپراتوری وی به بسیاری از ایالت های ایرانی-هلنی تقسیم شد. به عنوان مثال ، یکی از اینها باختریای باستان بود که از جمله در قلمرو افغانستان مدرن ، تاجیکستان ، ازبکستان و ترکمنستان قرار داشت. امروزه قلعه ها ، آمفی تئاترها و معابد هلنیستی از باختری ها (یونانیانی که با مردم بومی آسیا آمیخته شده اند) در آنجا باقی مانده است. بعداً ، فرایند مهاجرت با رویدادهایی مانند شکل گیری اولین خلافت عربی و کمی بعد - جنگ صلیبی اول تسهیل شد. بنابراین ، "اروپایی ها" و "آسیایی ها" دائما در هم آمیخته بودند.
پادشاهی باختری جایی است که یونانی ها و مقدونی ها با مردم بومی در آمیخته بودند.
با این حال ، حتی اگر رویدادهای سده های بعد را کنار بگذاریم ، بسیاری از مردم هنوز از یک شاخه مشترک و حتی بیشتر از یک ریشه مشترک برخاسته اند. در عین حال ، مهم است که درک کنیم که یک قلمرو غالباً توسط چندین گروه از مردم به طور همزمان ساکن بوده است ، از جمله آنها ، به عنوان مثال ، در آسیای میانه امروزه ، چنین انواع فرهنگ ها و داده های بیرونی سرچشمه می گیرد. هندو اروپایی ها در هزاره های II-I قبل از میلاد به این سرزمین ها آمدند. با این حال ، در همان زمان نمایندگان گروه اقوام ترک از شرق به آنجا آمدند.
