چگونه شهرکوچک و کویری دبی به سرزمینی لاکچری تبدیل شد

دبی زمانی فقط یک شهر کوچک بود که در بیابان شکل گرفته و جایی که ساکنان آن صادقانه و بدون ادعاهای ویژه در آن کار می کردند و خود نیاز های خود را برآورده می کردند. اما این برای گذشته است. اکنون دبی فقط توسط گردشگران ثروتمند اداره می شود و قابل درک است: بدون توریست ها و گردشگران پولدار ، دبی، این شهر ثروتمند به سادگی نمی تواند زنده بماند.

• چگونه در دبی تازه واردی که تخصص ندارد زندگی کند و زنده بماند
• دبی شهری در بیابان
• معماری نیمه اول قرن گذشته در دبی بازسازی شده است
• دبی شهر آسمان خراش ها
• تجارت و نفت چگونه شهر کوچک دبی را به یکی از مرکز خرید و گردشگری تبدیل کرد

سوال این است که :

خیلی ساده است، با کیف پر از پول خود یا با کار سخت و توان فرسا.شهر دبی پایتخت امارات است. که در شبه جزیره عربستان واقع شده است و در خط ساحلی تقریباً 80 کیلومتر امتداد دارد.

دبی شهری در بیابان است

حدود نه هزار سال پیش ، این بخش از ساحل خلیج فارس با جنگلهای حرا پوشانده شده بود. با گذشت زمان ، خط ساحلی تغییر کرد ، از یک طرف کویر پیشروی کرد و از سوی دیگر دریا. اولین شهرک در محل دبی مدرن در هزاره سوم قبل از میلاد به وجود آمد ، مسکن های موقت توسط عشایر ترتیب داده شد که شغل اصلی آنها دامداری بود. بعداً آنها در حال کشاورزی بودند.خرما پرورش می دادند ، و علاوه بر این ، به صید مروارید و ماهیگیری مشغول بودند.

معماری نیمه اول قرن گذشته در "شهر قدیمی" بازسازی شده است

به دلیل موقعیت جغرافیایی مطلوب دبی و دسترسی به دریا تجارت نیز توسعه یافت.احمد محمد عبید شاعر و محقق نیز می‌گوید از نظر معنی  و ریشه  کلمه "دبی" به عربی دَبا است  منظور از دبا نوعی ملخ بوده‌ است . زمانی که این حشرات در آن شهر به وفور یافت می شدند.

شهر دبی در اواخر قرن 18 توسط خانواده بنی یاس که از ابوظبی آمده بود ، تأسیس شد. در قرن بعد ، این قلمرو ، به همراه سایر ایالت های واقع در امتداد ساحل ، تحت تأثیر انگلیس بزرگ قرار گرفت و تا اواسط قرن بیستم ، انگلیس سیاست دبی را به تنهایی یا از طریق دیگری تعیین میکرد: انگلیس ها صاحب انحصار حمل و نقل دریایی در خلیج فارس بودند.

دبی معروف به شهر آسمان خراش ها 

با وجود تسلط اروپاییان ، ساکنان بومی دبی موفق به حفظ هویت خود شدند و اگرچه در حال حاضر یافتن بناهای قدیمی در این شهر غیرممکن است ، با این وجود ، سنت ها و فرهنگ آنها از زمان های قدیم حفظ شده است ، بدون آنکه تأثیر زیادی از انگلیس داشته باشند. به طور رسمی ، دبی در سال 1892 از کنترل انگلیس خارج شد.

 

یكی از مهمترین مزیت های این شهر موقعیت جغرافیایی آن است ، دبی یك بندر بزرگ است كه در نزدیكی هند و كشورهای اروپایی واقع شده بود. بنابراین ، همیشه می توان در اینجا تعداد زیادی از بازرگانان را ملاقات کرد. درآمد اصلی ساکنان محلی صید مروارید بود ، اما در دهه سی، قرن گذشته ژاپنی ها تولید مرواریدهای مصنوعی را شروع کردند و به همین دلیل این درآمد حاصل از این نوع سنتی صید مروارید کاهش یافته است.

دبی در دهه 80 قرن بیستم

در دهه چهل ، حاکم دبی ، شیخ سعید ابن مکتوم به روابط اقتصادی خارجی اعتماد کرد ، بندر دبی در سالهای قدرت خود به بزرگترین ساحل تبدیل شد ، جمعیت چندین برابر افزایش یافت.

شیخ سعید از سال 1912 تا 1958 پادشاهی کرد

در آن زمان ، نفت قبلاً در خلیج فارس کشف شده بود ، و در سال 1966 میادین آن در دبی کشف شد. استخراج و پردازش طلای سیاه آغاز شد ، بیگانگان برای کسب درآمد شروع به مهاجرت به شهر دبی کردند و حجم سرمایه گذاری ها به شدت افزایش یافت. درآمد امارات و به همراه آن جمعیت محلی رشد یافت.

پانورامای شهر دبی

زمانی که بازرگانان به دبی رسیدند، شرایط مالیاتی کاهش یافت. جنگ در خلیج فارس 1990-1991 نیز نقش مهمی ایفا کرد ، هنگامی که دبی به طور فعال سوخت و سایر فرآورده های نفتی را به نیروهای مسلح ایالت های دیگر می فروخت. رفاه امارات تنها به شرایط نفت بستگی نداشت، این مزیت استراتژیک دبی است.اقتصاد این دولت پس از درگذشت شیخ سعید به دلیل اینكه سیاست خانواده حاكم بدون تغییر ماندگار شد ، در حال توسعه بود.

ثروت ، تجمل ، شگفتی

دبی به ثروتمندان تکیه کرد و ضرر هم نکرد. در این شهر ، کسانی که برای گردشگری هزینه می کنند، پذیرفته شده اند و شاهانه پذیرایی می شوند ، اما برای کسانی که آماده هستند تا کار خود را برای رونق بخشیدن در آن جا سرمایه گذاری کنند ، فقط شرایط لازم برای زندگی فراهم می شود. بازندگان در دبی هیچ کاری برای انجام این کار ندارند: برای اروپایی ها زیرساختی به معنای معمول وجود ندارد ؛ در صورت نبود اتومبیل شخصی ، حرکت در سطح شهر ناراحت کننده و خیلی داغ است - در تابستان دمای هوا در حدود 50 درجه است. شرایط برای عابران پیاده و مسافران با حمل و نقل عمومی بسیار ضعیف است.

قطارهای مترو دبی بدون راننده کار می کنند

برای کسانی که در امارات متولد شده اند ، و بنابراین ، به طور پیش فرض ، یک فرد ثروتمند هستند و به کسانی که می توانند تا حد امکان بهترین ها را بخرند ، فرصت ها سرگیجه آور است. دبی دارای "عالی ترین" ها است از جمله: بلندترین ساختمان جهان - برج خلیفه ، بزرگترین مرکز خرید و سرگرمی جهان - دبی مال ، هتل هفت ستاره برج العرب است. در اینجا ، شاید ، بیشترین تعداد "معجزه معماری" جمع آوری شده باشد ، به پولدارها امکان می دهد پول را راحت خرج کرده و لاکچری زندگی کنند.

نمای دبی از برج خلیفه

آکواریوم در دبی

کسانی که عاشق آثار تاریخی و آثار باستانی در دبی هستند ، ممکن است آن را کسل کننده بدانند. هیچ ساختمان قدیمی در دبی وجود ندارد ، اما یک بازسازی بسیار قابل اعتماد از روستای ماهیگیری از قرن گذشته ایجاد شده است ، که در آن ظاهر و جو آن زمان به طور دقیق باز تولید شده است.

طی دو دهه گذشته ، دبی تغییرات گیج کننده ای را تجربه کرده است. اکنون تصور این شهر بدون جزایر باشکوه آن - "نخلستان ها" ، که خانه ها به طرز خارق العاده و گران قیمت ، بدون قایق بادبانی گران قیمت ، بدون بهترین هتل ها و رستوران های جهان ، بدون فواره و نمایش ها ، دشوار است. دبی برای جذب گردشگر به همه اینها احتیاج دارد - و به آنها کمک می کند تا بیشتر و بیشتر از دبی قدیمی چیزی نماند.

نخل جمیرا

جزیره‌های نخل با کاربری مسکونی، سرگرمی و تجاری، سه مجمع‌الجزایر ساخت انسان که در شهر دبی، امارات متحده عربی در آب‌های خلیج فارس ساخته شده، علت نام گذاری آنها،  شبیه درخت نخل بودن آنها است.

نخل جمیرا

امارات دبی یکی از هفت کشور موجود در امارات متحده عربی است که از نظر جمعیت بزرگترین کشور است. تقریباً سه میلیون نفر در اینجا زندگی می کنند ، که از این تعداد حدود یک دهم بومیان هستند.

کارگر در دوبی

مقاله را دوست دارید؟ پس از ما با گذاشتن نظر پشتیبانی کنید .