روانشناس توضیح داد چرا برای کودکان گوشی هوشمند و تبلت بخرید و چگونه آنها را کنترل کنید

در

کودک

 

محافظت از کودکان در برابر تعامل با دنیای دیجیتال غیرممکن است. حتی اگر شما یکی از مخالفان فعال تبلت در دستان کودکان باشید، دیر یا زود وارث شما درخواست تبلت خواهد کرد. با یک روانشناس خانواده در مورد اینکه چه زمانی می توانید وسایلی را به فرزندتان بدهید و چگونه به او کمک کنید تا رابطه درستی با آنها برقرار کند صحبت کردیم.


در چه سنی امکان پذیر است و در چه سنی نه: روانشناسی چه می گوید

نظرات والدین در مورد کودکان و وسایل فنی بسیار متفاوت است، مواضع می توانند کاملاً متضاد باشند - از "اشکال ندارد، بگذارید هر چقدر که می خواهند کارتون ببینند" تا "تا ده سال آینده بدون تبلت". حقیقت، طبق معمول، متفاوت است و به هر کودک، سن، سیستم عصبی و نیازهای او بستگی دارد.

 

پدر

0 تا 1.5 سال: هیچ چیز دیجیتالی 

نوزادان نیازی به وسایل ندارند بهترین روش رشد برای نوزاد، آگاهی از دنیای اطراف است و راه ایده آل برای آرام شدن سریع، تماس لمسی است. از آنجایی که مغز کودک هنوز به اندازه کافی رشد نکرده است، تغییر سریع فریم روی صفحه نمایش برای او مضر بوده و تاثیر بدی بر روان و رشد عمومی خواهد داشت. اصل "هر چه دیرتر بهتر" در اینجا مهم ترین است.

 

کنترل

 

از 1.5 تا 3 سالگی: کارتون های قدیمی  روی صفحه نمایش بزرگ


از یک سال و نیم، مجاز است که کارتون را کمی روشن کنید، اما بزرگسالان باید درک کنند که کودک هیچ سودی نخواهد داشت. کاریکاتورها فقط فرصتی برای بزرگترهاست تا چند دقیقه سکوت کنند. علاوه بر این، تلاش برای خاموش کردن تبلت یا تلفن هوشمند می تواند منجر به اشک و هیستری شود. دستگاه بهینه در این زمان یک تلویزیون بزرگ است و زمان استفاده از آن بیش از 10 دقیقه در روز نیست.


هنگام انتخاب کارتون برای یک کودک، کارتون های قدیمی را ترجیح دهید: آنها کند هستند، با تغییرات قاب صاف و برای درک بسیار مناسب تر هستند. کارتون های سریع و پر سر و صدا می توانند تا حد زیادی بر سیستم عصبی فشار وارد کنند.

 

پسر

 

از 3 تا 6 سالگی: می توانید تبلت بدهید، اما بهتر است کودک را به مهد کودک ببرید.


این عقیده وجود دارد که پس از دو یا سه سال، برنامه های توسعه در حال حاضر برای کودکان مفید است: انگلیسی، اصول ریاضیات، یادگیری حروف ... از دیدگاه بزرگسالان، کودک فقط کارتون تماشا نمی کند، بلکه  اطلاعات ارزشمند دریافت می کند. تا حدودی این درست است، اما ارتباط زنده و پیاده روی در هوای تازه بسیار مفیدتر است.

سن مهدکودک زمان رشد هوش هیجانی است. در این مدت نیازی به تکیه بر محتوای آموزشی ندارید. رشد مهارت های اجتماعی بسیار مهمتر است: به عنوان مثال، بازی با کودکان دیگر.

 

دختر

 

با این حال، ممنوع کردن کامل تعامل با صفحه نمایش نیز ارزشش را ندارد: کارتون های خوب می توانند به شما بیاموزند که دوست پیدا کنید، به اشتراک بگذارید،کمک کنید و غیره. برای شکستن تابوها از جمله به این دلیل که اکثر کودکان دیگر در محیط به صفحه نمایش دسترسی خواهند داشت.

دستگاه های بهینه در این سن: تبلت برای بازی های آموزشی، تلویزیون برای ویدیو. زمانی را که کودکان می گذرانند کنترل کنید: بیش از 30 دقیقه و بیش از سه بار در روز نباشد.

 

ساعت هوشمند

 

از 7 تا 10 سال: ساعت هوشمند و تبلت با محتوای آموزشی

یک کودک در سن مدرسه حتی فعال تر با همسالان ارتباط برقرار می کند و کمبود چیزی را حتی شدیدتر احساس می کند. محروم کردن دانش آموز از دسترسی به دستگاه ها به معنای کاهش خودکار رتبه اجتماعی او در بین دوستان و همکلاسی ها است.

علاوه بر این، 6 تا 7 سالگی نقطه عطفی است که کودک دیروز به فردی بسیار علاقه مند به کسب دانش تبدیل می شود. برنامه های آموزشی در تبلت اکنون می تواند برای رشد ذهن جوان مفید و ارزشمند باشد و توانایی برقراری ارتباط با دوستان و والدین امری راحت است.

برای اینکه نترسید که دانش آموز دبستانی تمام اوقات فراغت خود را شروع به بازی با تلفن کند، بهتر است یک ساعت هوشمند برای ارتباط بخرید. 

نوجوان

 

از 10 تا 16 سال: لپ تاپ و تلفن شخصی بدون اینترنت در مدرسه

از دوران راهنمایی، دیگر یک کودک نیست که با شما زندگی می کند، بلکه نوجوانی است که گاهی اوقات بیش از خودتان در اینترنت احساس اعتماد به نفس می کند. منع از چیزی بسیار دشوارتر خواهد شد، پس یاد بگیرید که مذاکره کنید و توضیح دهید. در عین حال، لپ تاپ شخصی دیگر یک هوی و هوس نیست، بلکه یک ضرورت است، زیرا یک کودک بزرگسال با آن تکالیف را انجام می دهد، چیز جدیدی یاد می گیرد و با دوستان ارتباط برقرار می کند.

وقت آن رسیده است که ساعت های کودکانه را با گوشی هایی که شارژدهی طولانی مدت در خود نگه می دارد جایگزین کنید. بعید است که بتوانید نوجوانی را متقاعد کنید که با یک دکمه فشاری راه برود در حالی که همه بچه های اطراف تلفن هوشمند دارند، اما نمی توانید اینترنت را در مدرسه به آن وصل کنید - بنابراین تعداد مخاطبین با صفحه نمایش به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. .

اگر پس از تعامل با دستگاه ها، کودک شیطون، عصبی و بیش از حد هیجان زده شد، این یک سیگنال مستقیم برای کاهش فوری زمان نمایش یا محدود کردن محتوای مجاز است.


والدین

چگونه والدین می توانند به فرزندان خود در مورد رابطه سالم با دستگاه ها آموزش دهند

زمان مجاز صفحه نمایش خود را تنظیم کنید
تا اواخر نوجوانی، کودک باید به وضوح بداند که چند دقیقه یا چند ساعت در روز را می تواند پشت صفحه سپری کند تا بینایی، وضعیت بدن و سیستم عصبی خود را خراب نکند. این قانون باید توسط همه بزرگسالان حمایت شود. البته استثنائات نیز ممکن است (مثلاً در تعطیلات آخر هفته یا در تعطیلات)، اما نه به ضرر ارتباطات، سلامتی و مسائل مهم.

 

لب تاپ

شرایط استفاده از دستگاه ها را مشخص کنید

چنین شرایطی ممکن است بسته به نحوه تنظیم زندگی در خانواده متفاوت باشد، اما روانشناسان توصیه می کنند نکات زیر را به خاطر بسپارید:

زمان تماشای صفحه نباید پاداشی برای نمرات یا موفقیت باشد.
کودک با دانستن اینکه هر روز حق دارد تعداد معینی دقیقه آرامش و لذت تضمین شده را داشته باشد، در مورد وسایل آرامش بیشتری خواهد داشت.
توصیه می شود تمام دستگاه های دارای صفحه نمایش را حداقل یک ساعت قبل از خاموش شدن چراغ ها و ترجیحاً دو ساعت قبل از خاموش شدن آن جدا کنید.
در خانه، می توانید مناطقی را بدون دستگاه های دارای صفحه نمایش انتخاب کنید: میز ناهار خوری، تخت، توالت و غیره.

خانواده

برای ارتباط زنده وقت بگذارید و یک جایگزین پیشنهاد دهید

اشتیاق دردناک برای دستگاه‌های دیجیتالی به طور ناگهانی به وجود نمی‌آید. در هر سنی، این نتیجه این واقعیت است که در زندگی کودک خستگی زیاد و فرصت های کمی برای خودآگاهی وجود دارد. بررسی کنید که آیا او سرگرمی دارد، آیا جلسات کافی با دوستان و توجه والدین دارد یا خیر؟


وقتی در مورد توجه والدین صحبت می کنیم، منظورمان موقعیتی است که در آن مادر و پدر صرفاً بر برقراری ارتباط با کودک (چه بازی، خواندن، راه رفتن یا صحبت کردن) متمرکز هستند و نه اینکه فقط در جایی نزدیک به تجارت خود بپردازند.

منطقی نیست که کودک خود را از "چسبیدن" به بازی ها یا شبکه های اجتماعی منع کنید، بهتر است سعی کنید کودک را با فعالیت های دیگر مجذوب خود کنید.

 

پسر

 

دستگاه خود را روی محتوای مفید تنظیم کنید

تا سن معینی، کودکان می‌توانند کانال‌های آموزشی درباره حیوانات، فیلم‌هایی با باز کردن اسباب‌بازی‌ها و کارتون‌ها را با علاقه مشابه تماشا کنند. انتخاب محتوا همیشه به دست والدین است. در حد اعتدال، حتی باز کردن بی‌معنا به روان کودک آسیبی نمی‌رساند، زیرا برای کودک چنین ویدیوهایی می‌توانند پس از یک روز سخت به عنوان تسکین دهنده عمل کنند. با این حال، اگر می‌خواهید اعضای جوان‌تر خانواده‌تان بیشترین استفاده را از زمان نمایش صفحه خود ببرند، طیف وسیعی از برنامه‌های آموزشی مبتنی بر بازی را نصب کنید و گزینه‌های ویدیویی را انتخاب کنید.

 

کودک

در مورد قوانین ایمنی بحث کنید

همراه با دسترسی به اینترنت، کودک باید کامل ترین بسته اطلاعاتی در مورد امنیت دیجیتال را دریافت کند. توضیح دهید که افراد بد نه تنها در دنیای واقعی، بلکه در دنیای دیجیتال نیز یافت می شوند. حتی یک دانش آموز دبیرستانی باید بداند که نمی توانید همه چیز را در مورد خودتان به اولین کسی که ملاقات می کنید بگویید. و با یک نوجوان، ارزش یک گفتگوی عمیق در مورد موضوع کلاهبرداران، آشنایان خطرناک در شبکه های اجتماعی و غیره را دارد.

 

کودک

 

کنترل خود را حفظ کنید

البته خواندن مکاتبات کودک با دوستان ایده بسیار بدی است. با این حال، بررسی سایت هایی که او در اینترنت بازدید می کند، تجاوز به حریم خصوصی نیست، بلکه جزء مهمی از امنیت خانواده است.

اگر در تاریخچه مرور او، سایت ها یا گروه های خطرناکی پیدا کردید که دانش آموزی می تواند اطلاعاتی را به دست آورد که برای سن او نامناسب است، به هیچ وجه شروع به نزاع نکنید. بهترین کاری که می توانید در اینجا انجام دهید این است که یک مکالمه محرمانه ترتیب دهید و انگیزه های واقعی علاقه به "ممنوعه" را درک کنید.

نظرات

در ادامه بخوانید...

تربیت و پرورش فرزندانی با انگیزه

در

معلمی اخیرا به من گفت: زمانی که بچه ها ، به آنچه که در حال یادگیری هستند، علاقمند باشند، سریع تر و بیشتر یاد می گیرند. حق با اوست. چه چیزی می تواند مهم تر از تمایل کودکان به یادگیری باشد؟ در واقع، همانطور که ما در کتاب ذهن های برانگیخته: پرورش فرزندان جهت علاقمند شدن به یادگیری (از هنری هولت 2001) توضیح داده ایم،

تحقیقات نشان داده است زمانی که دانش آموزان از یادگیری لذت می برند، آنها بیشتر یاد می گیرند، آنچه را که یاد گرفته اند بهتر درک می کنند و آن را برای مدت طولانی تری به حافظه می سپارند. آنها همچنین نسبت به انجام کارهای چالش برانگیز بیشتر مشتاق هستند.

والدین می توانند تاثیر بزرگی بر تمایل کودکان نسبت به یادگیری داشته باشند. با این حال، آنها بیشتر اوقات نمی دانند، چگونه تربیت و پرورش فرزندانی با انگیزه را انجام دهند، یا به طور کلی وقت آزاد برای انجام این کار ندارند. در اینجا چند راه آسان و معتبر برای انجام این کار برای والدین وجود دارد  و بهبود رابطه والدین و کودکان تا با استفاده از آنها در کودک اشتیاق یادگیری بوجود آورند و کودک در مدرسه موفق باشد.

یادگیری در مدسه را به دنیای واقعی ربط دهید

اگر چه بسیاری از کودکان مدرسه را مشتاقانه آغاز می کنند، اما تحقیقات نشان داده است که علاقه کودکان آمریکایی به یادگیری به طور پیوسته از کلاس سوم تا نهم کاهش می یابد. والدین می توانند با مرتبط کردن آموخته های مدرسه به زندگی روزانه، از این لغزش جلوگیری کنند. کودکان هرچه بیشتر روابط بین آنچه در مدرسه یاد می گیرند و آنچه خارج از مدرسه تجربه می کنند را ببینند، بیشتر علاقمند به یادگیری می شوند. این روابط را می توان از راه های مختلفی ایجاد کرد:

تقسیم و بخش کردن در طی روز

ارتباط دادن مدرسه به زندگی به این معناست که به کودکان کمک کنیم دانش خود را در فعالیت های روزمره بکار گیرند، مثلا هنگامی که با کودکتان درحال پخت کیک هستید، از او بخواهید دستور پخت را قسمت به قسمت بگوید. این کار به کودک تجربه ای واقعی برای درک قسمت بندی ها می بخشد. به طور مشابه، توضیح رویداد های جامعه به کودکان، در سن و همچنین روش مناسب، به کودکان کمک می کند اهمیت مطالعات اجتماعی را بفهمند. شما می توانید بگویید: این مرکز اجتماع در این شهر برپا شد، زیرا بزرگتر ها رای دادند بودجه برایش خرج شود.

درباره چیزهایی که کودکان در مدرسه یاد می گیرند صحبت کنید

والدین همچنین می توانند از طریق پی بردن به موضوعاتی که بچه ها در مدرسه فرا می گیرند و بعد برنامه ریزی فعالیت و مکالماتی که آن موضوع را به زندگی روزمره متصل می کند، آموخته های بچه ها در مدرسه را یادآوری کنند.مثلا هنگامی که کودک درحال یادگیری آب و هوا است، از او بپرسید: من امروز تو هوا ابرهای سیاه دیدم، با خودم چتر ببرم یا نه؟ کودکان خردسال اغلب بطور خودبخود آنچه را که  یاد می گیرند با شما به اشتراک می گذارند و می گویند: "چرا ابر های تیره نشانه ی بارندگی هستند؟" اما شما همچنین می توانید از معلمش آنچه را که به کودک در طی ماه یا سال تدریس می شود را سوال کنید.

آموخته هارا به اعضای خانواده و رویداد ها ربط دهید

اگر کودک در حال دیدن یک عکس و یا خواندن فصلی از کتاب است، در مورد ربط کتاب با تجربه های خود و یا فرزندتان صحبت کنید. مثال:
 "آیا اولیویا شبیه کسی هست که بشناسی؟"
 "این داستان منو یاد موقعی می اندازه که با پدرم دوتایی رفته بودیم کنار دریا که طوفان شد."
این صحبت ها همچنین یک رابطه بین والدین و کودک ایجاد می کند که باعث می شود بهم اطمینان کنند و نیز موجب می شود پایه عاطفی مطمئنی در کودک بوجود آید تا در مدرسه موفق شود.
در کودکان تجربیات با ارزشی ایجاد کنید
تجربیات متنوع فرصت های زیادی را برای یادگیری ارائه می دهند، و می توانند تمایل کودک را نسبت به یادگیری افزایش دهند. گردش های خانوادگی، حتی انجام کارهای روزمره می تواند به افزایش حس کنجکاوی و ساخت های واژگانی کودک کمک کند.

به یادگیری واقعیت ببخشید

دیدن دریاچه یا کنار دریا، موزه یا بازار میوه به کودکان پایگاه گسترده ای از دانش می دهد که باعث می شود آنچه در مدرسه یا از کتاب ها یاد می گیرند افزایش یابد. کودکی که اقیانوس را از نزدیک دیده است، نسبت به کودکی که ندیده، علاقه بیشتری به خواندن درباره اقیانوس دارد، و آنچه را که می خواند بهتر درک می کند. حتی مکالمات کوتاه در مورد رفتن به فروشگاه مواد غذایی یا ابزار آلات، به ساخت مهارت های کلامی و فکری کودک کمک می کند. کودکان می توانند این درس ها را به آنچه که در مدرسه یاد می گیرند مرتبط سازند.

توسعه دادن آنچه کودکان در مدرسه یاد می گیرند

از گردش های خانوادگی جهت گسترش موضوعات مدرسه استفاده کنید. به عنوان مثال، کودکان وقتی در مدرسه دارند درمورد بومیان آمریکا یاد می گیرند، آنها را به موزه های محلی ببرید. آیا موضوع درس کلاس درباره حفاظت از منابع طبیعی است؟ به کودکتان مقاله روزنامه ای راجع به بازیافت بدهید بخواند، و از او بخواهید مواد قابل بازیافت موجود در خانه را نشان دهد.

چند ایده دیگر:

 وقتی کودک در حال خواندن درباره زمین و منظومه شمسی است، غروب خورشید را باهم تماشا کنید. و از او بپرسید چه اتفاقی در حال افتادن است؟ چرا خورشید دارد ناپدید می شود؟
 از کودکی که علاقه به خواندن ندارد، در مورد داستان یا کتابی که در مدرسه تدریس می شود سوال کنید، و صحبتی در مورد ربط آن با تجربیات کودک یا خانواده آغاز کنید. مثل: "آیا این تو را یاد اولین بار که با جیسون تو کلیسا آشنا شدی نمی اندازه؟" " پدربزرگ تو هم وقتی بچه بود مثل آدمای توی داستان به آمریکا اومد." " آیا این عکس از حیوانات صحرا تورو یاد شتری که تو باغ وحش دیدیم نمی اندازه؟"
 اگر کودک شما به واحد های اندازه گیری در ریاضی علاقمند نیست، با یکدیگر بر روی یک وسیله، آشپزی، یا دوختنی که شامل اندازه گیری می شود، مشغول به کار شوید.
 وقتی که کودکان مشغول مطالعه تاریخ آمریکا هستند، با آنها به دیدن یک مجسمه تاریخی یا اثر تاریخی شهرتان بروید و پلاک روی آن را برایشان بخوانید. دلیل آنکه چهارم جولای جشن گرفته می شود و نیز این تعطیلات از روی مارتین لوتر کینگ جونیور، و سزار چاوز نام گذاری شده است را برایشان توضیح دهید.
 علاقه کودکتان را نسبت به کشاورزی با کمک کردن به او در پرورش یک آوکادو (نوعی میوه شبیه به گلابی) که بر روی یک لیوان آب بوسیله ی خلال دندان نگه داشته می شود، افزایش دهید.

باعث شوید به کودکان احساس شایستگی دست دهد

در کودک احساس شایستگی را بعنوان یک محرک درونی توسعه دهید
هیچ چیز بیشتر از حس شایسته بودن در کودکان انگیزه ایجاد نمی کند. حس بسیار خوبی به همه ما دست می دهد وقتی یاد می گیریم چگونه شیر آبی که چکه می کند را تعمیر کنیم، سس اسپاگتی لذیذی درست کنیم یا گل رز لطیفی پرورش دهیم.
هنگامی که همکار من دبورا استیپک، رئیس دانشگاه استانفورد، یادگرفت چطور فیلم های تلویزیون را هنگامی که خانه نیست بر روی دستگاه ضبط کاست ضبط کند، بسیار خوشحال بود زیرا می توانست فیلم ها را بعد از اینکه به خانه برگشت تماشا کند! همین احساس رضایت و غرور در کودکان انگیزه یادگیری بوجود می آورد. به همین دلیل است که ما کودکان نوپا را بارها و بارها در حال یادگیری مهارت جدیدشان در بیرون آوردن کفش از پاهایشان می بینیم.

بجای تحسین از تشویق استفاده کنید

معمولا کودکان شایستگی خود را در فعالیت های ساده مثل گره زدن بندهای کفش می دانند، اما همانطور که بزرگتر می شوند، نیاز بیشتری به بازخورد برای شناخت توسعه مهارت شان نیاز دارند. والدین می توانند با اشاره دقیق به آنچه کودکشان انجام داده، در آنها حس شایستگی بوجود آورند. بجای تحسین کردن های تو خالی از کودک که هیچ اطلاعات مفیدی ارائه نمی دهند، در تشویق کردن هایشان دقیق باشید. به عنوان مثال گفتن "کارت خوب بود" باعث نمی شود کودک از آنچه فرا گرفته است قدردانی کند، و این کلمه وقتی برای همه چیز استفاده شود مفهوم خود را از دست می دهد، از تمیز کردن میز گرفته تا برگزیده شدن بعنوان نفر اول کلاس فلود زنی. از سوی دیگر، گفتن "شما درس نقشه آمریکا را یاد گرفته ای، بگو ببینم رنگ های مختلف روی نقشه به چه معناست؟" باعث می شود کودک آنچه را که فرا گرفته قدردانی کند و به او فرصتی می دهد تا آنچه که فرا گرفته به او ثابت شود. علاقه شما از تحسین های مبهم، تشویق کننده تر است و باعث ایجاد گفت و گو های بیشتری می شود.
بعنوان یک نویسنده، هنگامی که مردم به من می گویند "چه کتاب خوبی نوشته ای!" نمی دانم چطور جواب دهم. اما اگر آنها بگویند" کتابی که نوشتی بسیار سرگرم کننده است، من عاشق داستان سگ هایی هستم که فکر می کردند گربه هستند" یا " هنگامی که من دیشب با پسرم به مشکل بر خوردم، از توصیه شما برای تکالیف مدرسه استفاده کردم و جواب داد!" آنوقت من نسبت به آنچه مفید واقع شده است بازخورد می گیرم و می توانم با علاقه و جزئیات بیشتری جواب دهم.
در اینجا چند نمونه عبارت تشویقی وجود دارد که دستاوردهای کودکان را تصدیق کرده و باعث می شود در مورد مهارت هایی که کسب کرده اند، احساس شایستگی بدست آورند. شما خواهید دید کودک تان به احتمال زیاد به بازخوردتان، بجای یک تحسین تو خالی، پاسخ می دهد. این مقاله ادامه دارد...........ترجمه  itrans.ir 

نظرات

در ادامه بخوانید...

حریم خصوصی و امنیت در شبکه های اجتماعی آنلاین

در


(سیارک) سایت های شبکه سازی اجتماعی آنلاین (OSN) مانند فیس بوک، توییتر، گوگل پلاس صدها و میلیون ها نفر از کاربران را جذب می کنند. چنین شبکه های اجتماعی، یک معماری متمرکز دارند که در آن اطلاعات خصوصی کاربر و محتوای تولیدشده کاربر بطور مرکزی متعلق به حوزه اداری خاص است که ارتباط بین کاربران آن را مدیریت می کند. در نتیجه، شبکه های اجتماعی متمرکز مقدار بی سابقه ای از اطلاعات در مورد رفتارها و شخصیت افراد جمع آوری کرده اند، که باعث مطرح شدن موضوعات حریم خصوصی و امنیت عمده می گردد . این امر برای یک سایت شبکه سازی اجتماعی غیر متمرکز نیاز است که مسائل امنیت و حریم خصوصی را خطاب قرار می دهد.
ظهور شبکه های اجتماعی آنلاین ، دوره ای به ارمغان آورد که کل سناریوی به اشتراک گذاری اطلاعات آنلاین را تغییر داد. روش های اولیه شامل استفاده از پیام های پست الکترونیکی بود که در آن کاربر فقط می توانست یک سند متنی یا یک تصویر را در یک اندازه خاص ارسال کند. اندازه در ارائه دهنده خدمات متفاوت بود. برخی ارائه دهندگان خدمات ایمیل مجاز به اندازه فایل بزرگتر بودند در حالی که برخی به حجم فایل کوچک محدود می شدند. هنگامی که این شبکه های اجتماعی به وجود آمد ، کاربران راه های جدید به اشتراک گذاری اطلاعات و همچنین انجام سایر فعالیت های آنلاین را تجربه کردند. این فعالیتها شامل گفتگوی آنلاین(چت)، چت تصویری، به اشتراک گذاری موضوعات مشترک، انجام بازی های آنلاین با دوستان، برقراری تماس با دوستان، بستگان دور و نزدیک، به دست آوردن اطلاعات در مورد آنها را از طریق پروفایلهای آنها و دانستن محل نگهداری آنها است.
بنابراین، این سایتها با ارائه این ویژگی های هیجان انگیز با هزینه کمتر، محبوبیت زیادی به دست می آورند. از میان سایت های مختلف اجتماعی که امروزه وجود دارند، فیس بوک، توییتر و گوگل پلاس محبوب ترین آنها هستند چرا که آنها با میلیون ها کاربر در سراسر جهان تعامل دارند. اگر چه این وب سایت ها استفاده از اینترنت را تا حد زیادی افزایش داده اند، آنها نگرانی های مختلف حریم خصوصی و امنیت در جامعه پژوهش را نیز ایجاد کرده اند. این نگرانی ها با توجه به معماری متمرکز این سایت های شبکه سازی اجتماعی بوجود می آیند. بسیاری از مسائل به این دلیل است که فروشندگان این SNS (سایت شبکه سازی اجتماعی) با کاربران به عنوان مصرف کننده رفتار می کنند. این پژوهش در مورد دو موضوع مربوط به این سایت ها بحث می کند، که عبارتند از:
• دزدی هویت
• انتشار داده های کاربر توسط ارائه دهنده سرویس: مطالعه موردی درباره + Google

بیان مسئله

شبکه های اجتماعی آنلاین حاضر، حریم خصوصی و امنیت را برای کاربران فراهم نمی کند. معماری متمرکز آنها و تکنیک های به کار رفته برای به اشتراک گذاری آنلاین اطلاعات، سوراخهای گسترده ای را برای تقلب و کلاه برداری آنلاین ، با تهدید زندگی کاربران فراهم ساخته است. بنابراین، برای اطمینان و افزایش حریم خصوصی و امنیت ، معماری نیاز است که شامل اصول حفظ حریم خصوصی می باشد و مکانیزمهای امنی برای به اشتراک گذاری اطلاعات برای کاربران خود فراهم می کند.

 بررسی آثار گذشته

دزدی هویت (جعل)
یافته های مختلف در جامعه پژوهش مربوط به سرقت هویت وجود داشته است. در دزدی هویت، یک فرد هویت فرد دیگری را می دزدد و از هویت او استفاده می کند. میلیون ها نفر از کاربران اینترنت هر سال قربانی این فعالیت های آنلاین غیر قانونی می شوند. این امر منجر به از دست رفتن زیاد زمان و صرف پول در تعمیر و بهبود هویت می شود. یک تحقیق انجام شده در استرالیا ، در مورد کاربران سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین استرالیا نشان داد که تا 3 میلیارددلار در هر سال به علت سرقت هویت از دست می رود. یک بررسی انجام شده در سال 2011 برای دزدی هویت در شبکه های اجتماعی آمار زیر را نشان داد که در جدول 1 نشان داده شده است. جدول ، درصد دزدی هویت در هر یک از شبکه های اجتماعی ذکرشده را نشان می دهد:

 درصد دزدی هویت

سایت های شبکه سازی اجتماعی

درصد سرقت هویت

لینکدین

گوگل پلاس

فیس بوک

توییتر

مای اسپیس

10.1

7.0

5.7

6.3

2.7

دلایل پشت این نوع الگو عبارتند از:
• اعتماد کاربران ارائه دهندگان پلت فرم اجتماعی.
• جمع آوری اطلاعات طرحهای اجتماعی کاربرانی که با وب سایت های شخص ثالث به اشتراک گذاشته می شود و می تواند به صورت آنلاین با تایپ کردن پرس و جوهای مناسب بر روی یک موتور جستجو مشاهده شوند.
• عدم آگاهی در میان کاربران.
با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی، دزدی آنلاین هویت افزایش یافته است. اختراع این سایتها فرصت های بیشتر و بیشتری برای سرقت هویت و ارتکاب کلاهبرداری های آنلاین ایجاد کرده است. هنگامی که یک کاربر در یک سایت اجتماعی مانند فیس بوک، گوگل پلاس، توییتر، وارد می شود حتی اگر او نخواهد اطلاعات شخصی خود را به یک غریبه بدهد، اطلاعات او را می توان به شکل یک نمایه توسط هر کسی که اینترنت را مرور می کند مشاهده کرد.
بنابراین اطلاعات پروفایل یک کاربر فردی OSN را می توان به راحتی از موتورهای جستجو به دست آورد.
هنگامی که سیاست حریم خصوصی فیس بوک تغییر کرد ، تنظیمات پیش فرض سایت چنان بود که هر کسی که اینترنت را مرور می کرد می توانست وضعیت به روز رسانی ایجاد شده توسط کاربران، عکس های آنها و بسیاری از اطلاعات پروفایل آنها که شامل جزئیاتی در مورد یک کاربر است از جمله نام واقعی، سن، تاریخ تولد، زبانی که او صحبت می کند، شغل او و خیلی جزئیات بیشتر را مشاهده کند.
به همین ترتیب هرکسی که جسته و گریخته یک پروفایل گوکل پلاس را مشاهده کند به آسانی آن را می بیند، سایت های مشخصی مانند فلیکر و یوتیوب تصاویر و ویدیوهای کاربران را به اشتراک می گدارند و اطلاعات کاملی را از زندگی کاربر شامل اطلاعاتی راجع به دوستان و خویشاوندانش فراهم میکنند. برخی سایت ها علایق و سرگرمی های کاربران را هم در معرض دید قرار میدهند. یک کاربر میتواند با این نوع اطلاعات که در فضای مجازی به آسانی قابل دسترسی هستند شناخته شود و حتی امکان ساخته شدن پروفایل جعلی از کاربر نیز وجود دارد. در ادامه نشان داده شده است که چگونه تلاش یک فرد برای جعل هویت شخص دیگری می تواند موفقیت آمیز باشد:
اگر باب بخواهد خودش را به جای استیو جابزند، میتواند در فضای مجازی به اطلاعاتی مانند تاریخ تولد، زبان، آدرس، محل کار، محل تولد، شماره تلفن، نام مادر، سرگرمی ها، علایق، تصاویر استیو و لیست مخاطبین او دسترسی پیدا کند.
سپس او میتواند یک پروفایل جعلی از استیو بسازد و به همه ی افرادی که در دایره دوستان او قرار دارند درخواست دوستی بفرستد. مردم هم فکر میکنند که پروفایل خود استیو است و درخواست را میپذیرند. باب می تواند پس از اضافه کردن دوستان استیو با آنها چت کند، پست ها و پیام هایشان را بخواند و به این ترتیب می تواند اطلاعات بیشتری راجع به استیو به دست آورد. باب می تواند در حین چت و صحبت کردن مکالمه را به سمتی سوق دهد که قادر شود هرآنچه که میخواهد راجع به استیو به دست آورد. باب می تواند پس از به دست آوردن این اطلاعات در فضای مجازی خودش را به جای استیو جا بزند و به زندگی شخصی و حرفه ای او وارد شود. از آنجایی که باب به پروفایل دوستان استیو هم دسترسی دارد میتواند ویروس هایی که تکثیر میشوند را از طریق پیام به سیستم دوستان استیو وارد کند. هنگامی که این افراد در حال ثبت نام حساب کاربری خود در سایت های اینترنتی هستند این ویروس ها میتوانند جزئیات ورود به سیستم آنها را ضبط کنند.
این اعمال مجازی و اینترنتی می توانند عواقب زیر را در پی داشته باشند:
شخص میتواند بدون اجازه وارد ایمیل یا حساب کاربری شبکه های اجتماعی دیگران شود و به اطلاعات خصوصی و محفوظ شده دسترسی پیدا کند و یا عمدا رمز عبور را تغییر دهد.
میتواند فرد را تهدید کرده، اذیت کند و یا به او آزار و صدمه برساند، به عنوان مثال، پست کردن پیام های تهدیدآمیز به صفحه (وال) فیسبوک او
فریب دادن فرد به منظور گرفتن چیزی از او، به عنوان مثال، استفاده بدون اجازه از کارت اعتباری فرد برای خرید وسایل  ترجمه  itrans.ir

در سیارک بخوانیم:

محافظت از حریم خصوصی موقعیت مکانی

حریم خصوصی آفلاین به سرعت در حال ناپدید شدن است

حریم خصوصی آنلاین

حفاظت از حریم خصوصی کاربران وب 

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

اختراعات جدید برای کودکان که زندگی را برای والدین راحت تر می کند 12 مورد

در
12 اختراع تازه که زندگی والدین را راحت تر خواهند کرد
پرورش کودکان و مراقبت از رفاه آنها همیشه دشوار است، اما اگر 100 سال پیش همه چیز باید با دستان و بصورت مکانیکی انجام شود، امروز والدین با کمک دستگاه هایی که زندگی را برای تمام خانواده آسان تر می کنند، مراقبت از کودکان را راحت تر انجام می دهند.
 
sayarak.com به این موضوع علاقمند شد و برای کودک و والدین آنها مجموعه ای تازه از اختراعات داغ را تهیه کرد.

محدود کننده وان حمام

محدود کننده به راحتی در هر بخشی از وان حمام نصب می شود و به شما امکان می دهد یک فضای امن جداگانه برایشستشوی کودک ایجاد کنید در ضمن در مصرف آب هم صرف جویی می شود.
 

یک بطری برای دو نوشیدنی

اغلب اتفاق می افتد که شما باید برای پیاده روی آب را همراه خود بیاورید، و کودک همراه شما هم برای مثال، آب می خواهد. این بطری که در آن شما می توانید دو مایع مختلف و یا حتی آب را بریزید این مشکل را حل می کند. برای مسائل بهداشتی هم هر کدام از یک شیشه مصرف می کنید.
 

زیرانداز تعویض کردن پوشک

با چنین زیراندازی، تعویض کردن پوشک بچه آسان است، بدون توجه به جایی که شما هستید مثلا در یک مهمانی یا در یک پیک نیک. علاوه بر این، هنگامی که جمع می شود، فضای بسیار کمی را می گیرد، و این، یک مزیت خیلی مناسبی است.

اسباب بازی با بوی مادر

در زمان شیر دادن به کودک ، مادر اسباب بازی را به سینه خود فشار می دهد، و سپس آن را در وسایل کودک قرار می دهد. باقی مانده عطر مادر،  بر روی اسباب بازی، به کودک احساس امنیت و آرامش می دهد
 

دماسنج بطری

این ساده است: این برچسب کوچک نشانگر دمای مایع در بطری نوزاد است.
 

شاخص درجه حرارت حمام

 
در نگاه اول، این یک ماتریس لاستیکی معمولی است ، اما اگر دمای حمام بیش از 37 درجه سانتیگراد باشد، نشانگر به رنگ قرمز در می آید.

رومیزی که بر روی آن نقاشی کنید

رومیزی که شما می توانید با قلم، مداد، و رنگ نقاشی بکشید، با شستشو در ماشین کاملا تمیز می شود.
 

صندلی کودک دو کاره

با یک فشار کوچک، باکس  تبدیل به  صندلی ایمن کودک می شود. صندلی نیز دارای کمربند ایمنی می باشد و در صورت پوشیدن آن می تواند بر روی شانه قرار گیرد.
 

کلیپس ضد پشه

این کلیپس ناز می تواند به هر جایی متصل شود: به لباس، کفش، کوله پشتی یا اسباب بازی. این کلیپس به دلیل مواد طبیعی پشه ها را دفع می کند و بنابراین برای کودک کاملا ایمن است.

کالسکه با موتور الکتریکی

شرکت ایتالیایی Foppapedretti این کالسکه با موتور الکتریکی را تولید کرده است. TRONIC با موتور الکتریکی.
 

ظرف مواد غذایی قابل حمل Mat

 
ظرف های سیلیکون با رنگ های شاد و روشن و به شکل حیوانات باعث می شود که غذا برای کودک بسیار جذاب تر شود. علاوه بر این، با توجه به اندازه و قطره های ویژه از این ظرف های سیلیکون برای کمک به تمیز ماندن میز ناهار خوری و نصب روی میز می توانید استفاده کنید.
 

2 در 1: گهواره با صندلی مادر

گزینه جالب برای ماندن مادر و کودک با هم و در عین حال در فضاهای جداگانه است: در حالی که زمان خواب کودک می رسد، والدین می توانند همراه با کودک از تکان گهواره لذت ببرند.
 
آیا یکی از این دستگاه ها را خریداری می کنید؟ اگر چنین است، کدام یک به نظر شما جالب تر است؟
 

نظرات

در ادامه بخوانید...

چگونه کودکانی با انگیزه تربیت کنیم

در

این مقاله در ادامه رابطه کودک و والدین برای تربیت و پرورش فرزندانی با انگیزه می باشد.

 "من میتونم همه ی حروف اسمت رو بخونم!"
 "من متوجه شده ام الان که بیشتر کتاب می خوانی، نسبت به گذشته روخوانی ات سریعتر شده و مطلب را بهتر درک می کنی!"
 "الان دیگه توی تفریق کردن ماهر شدی."

هنگامی که کودکان دلسرد می شوند، آنها را یاری کنید 

اینکه والدین چقدر در تشویق و حمایت کودکان تلاش می کند، مهم نیست؛ کودکان هر از گاهی  احساس بی کفایتی و دلسردی می کنند. گاهی اوقات آنها نقش خود را در موفقیت  نمی دانند. آنها می گویند: "کار آسانی بود" یا "شانس آوردم" یا " معلم کمکم کرد." والدین می توانند با اشاره به نقش شان در موفقیتی که کسب کرده اند، در آنها اعتماد بنفس ایجاد کنند. مثل:
 "با اینکه خسته شده بودی به کارت ادامه دادی. تداوم در کارت واقعا نتیجه داد!"
 " ایده خودت بود که این موضوع را انتخاب کنی. بقیه دانش آموزان دیدند که چقدر هنگام تحویل گزارشت علاقمند بودی، شرط می بندم اونا هم علاقمند شدند!"
     هنگامی که کودکان در کار یا فعالیتی گیر می کنند،آنچه را که می دانند به آنها یادآوری کنید تا دوباره اعتماد بنفس بگیرند و مشغول شوند. این یعنی برگشتن به قسمتی از کار که کودک توانایی انجامش را دارد. بنابراین اگر کودکی در تلاش است بند کفشش را گره بزند، بگویید: "باید بند را از این سه سوراخ رد کنی. اگه تونستی، برا بقیه اش هم همین کارو بکن."

از گفتن کلمه" کار آسونیه" خودداری کنید

من هنگامی که بچه هایم کوچکتر بودند و نمی توانستند کاری را انجام دهند، وسوسه می شدم بگویم: " اما کار آسونیه." من منظورم را خیلی خوب می توانستم بیان کنم، گمان می کردم با گفتن کار آسانیه، بچه هایم را تشویق به تلاش می کنم. با این حال، آن موقع فهمیدم خلاف این موضوع صحیح است؛ اگر شما سعی در انجام کاری دارید و یک نفر بگوید " کار آسانی است"، احساس احمق بودن و بی کفایتی به شما دست خواهد داد.
     همانطور که دبورا به انجام کارهای مالیاتی اش اشاره کرد، چه حسی به ما دست خواهد داد هنگامی که درگیر انجام فرم های مالیاتی باشیم و همسایه مان از راه برسد و بگوید" اوه، خیلی آسونه"؟ اگر همسایه مان می گفت: "اوه، اره، کار سختیه، اما من آخر از عهده اش بر آمدم، بگذار چندتا ترفند بهت یاد دهم" بهتر نبود؟
     این اصل در مورد کودکان هم صدق می کند. هنگامی که آنها در انجام تکالیف مدرسه شان مشکل دارند، سختی انجامش را تایید کنید و بگویید: " اره، عمل تقسیم کار سختیه." بعد یک پیشنهاد خوب بدهید. مثلا بگویید: "می خواهی تو گرفتن مخرج مشترک کمکت کنم؟"

مدل شور و اشتیاق برای یادگیری مدل

داشتن شور و شوق یادگیری، از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است، و ما باید مطمئن شویم فرزندانمان آن را از ما فرا می گیرند. خواندن کتاب و مجله لذت بخش است و با انتخاب خود فرد انجام می گیرد که به این معناست "خواندن سرگرم کننده است"،  نه چیزی که باید برای مدرسه انجام شود. همچنین صحبت درباره ی چیزی که کودکان از یادگیری آن در مدرسه یا خانه لذت برده اند، این موضوع را به کودکان می فهماند که یادگیری لذت بخش است. حتی اگر شما پدر یا مادری هستید که سرتان بسیار شلوغ است، می توانید چیزی را که در یک فیلم یا تلویزیون دیده اید، و یا در اتاق انتظار دکتر، مقاله ی مجله ای را خوانده اید که برایتان جالب بوده است، بیان کنید. هنگامی دوتایی مشغول شستن ظرف ها یا ماشین سواری هستید، درباره سرگرمی های خودتان صحبت کنید، مثل موسیقی جاز، عکاسی یا سیاست. مهمتر از آن، خود را نسبت به آنچه فرزندانتان فکر می کنند لذت بخش است، علاقمند نشان بدهید. از آنها سوال بپرسید، اطلاعاتی را که آنها در اختیار شما می گذارند را تکرار، و در کتاب های مرجع یا اینترنت جست و جو کنید تا به آنها نشان دهید شما در عشق به یادگیری شان سهیم شده اید. 

از فشار آوردن روی کودکان جلوگیری کنید

     تاکید جامعه بر آزمون ها، اضظراب کودکان را نسبت به نمره ها افزایش می دهد. والدین می توانند با تاکید بیشتر بر یادگیری نسبت به گرفتن نمرات خوب، نگرانی آنها را کاهش دهند. مثلا بجای گفتن: " تو درس علوم چه نمره ای گرفتی؟" بگویید: " درباره پروژه علومت برام بگو." و بجای نمره بر روی یادگیری متمرکز شوید. این کار به کودکان کمک می کند در دراز مدت به نمرات بالاتری دست پیدا کنند. بجای تمرکز به نتیجه یک امتحان یا کلاسی، به این موضوع توجه کنید که کودکتان چقدر ضحمت کشیده است. گفتن:" من ازت انتظار دارم نهایت سعی ات را کنی و تا جایی که می تونی یاد بگیری" نسبت به " من ازت انتظار دارم نمره 20 بگیری"، استرس کمتری به کودک وارد می کند. و این بدان معنا نیست که ما نخواهیم کودکانمان نمره بالا بگیرند.
با این حال، کودکانی که بر روی سخت کوشی متمرکز می شوند، بهتر عمل می کنند. در وقع، تحقیقات نشان داده است که دانش آموزانی که بیشتر به یادگیری فکر می کنند، نسبت به آنهایی که فقط به گرفتن نمره بالا فکر می کنند، ،نه تنها بیشتر از مدرسه رفتن لذت می برند، بلکه به نمرات بالایی نیز دست می یابند.
یک راه دیگر برای جلوگیری از فشار آوردن به کودکان، تمرکز بر پیشرفت شان است تا مقایسه آنها با خواهر و برادر یا دوستانشان. بنابراین بجای گفتن:" برادرت درسش خیلی خوب است. وقتی همسن تو بود هر هفته یک کتاب می خواند"، سعی کنید در بهتر شدنش او را یاری دهید:
 "الان دیگه با بیان بهتری کتاب می خوانی!"
 "یادته هفته قبل فقط می تونستی اعداد یک رقمی رو باهم جمع ببندی؟ الان دیگه می تونی اعداد دو رقمی رو باهم بعلاوه کنی!"
 "من به درس خواندن و بهتر شدنت اهمیت میدم، نه به اینکه از ملیسا بیشتر بخونی."
هنگامی که کودکان چیز جدیدی را امتحان می کنند و در آن شکست می خورند، اراده ی آنها را تشویق کنید. به آنها بیاموزید برای اشتباهاتشان ارزش قائل شوند: " بیا ببینیم تو امتحان ریاضی کجا رو اشتباه جواب دادی و چی رو نمیتونی بفهمی." اشاره به بچه هایی که هیچ اشتباهی ندارند باعث یادگیری کودک نمی شود.

بگذارید کودکان بر روی کاری که انجام می دهند کنترل داشته باشند

ما گاهی اوقات آنقدر مشتاق هستیم بچه هایمان درس بخوانند و در مدرسه بهترین باشند که سعی می کنیم روش درس خواندن و انجام کارهایشان را کنترل کنیم. ( مخصوصا وقتی یک کودک کارش را بخوبی انجام نمی دهد، معمولا آزادی شان را کمتر می کنیم، نه بیشتر.) اما تحقیقات نشان داده است کودکانی که در یادگیری اختیار و کنترل بیشتری دارند، نسبت به آنهایی که والدین شان به آنها می گویند چکار کنند چکار نکنند، شوق و اشتیاق بیشتری دارند. هنگامی که به کودکان قدری کنترل داده می شود، به عادت های خوب درونی جهت مطالعه دست پیدا می کنند.
مسلما این به آن معنی نیست که والدین به کودکان اجازه دهند هر کاری دوست دارند انجام دهند. این کار یعنی ترکیب قوانین و مسئولیت ها با کمی آزادی اختیار. در کتاب ذهن های با انگیزه، من و دبورا این راه ترکیب قوانین با انتخاب را " انتخاب در یک چهارچوب" نامیدیم. اینجا مثالی آمده که ممکن است به کودک برای انجام تکالیفش انگیزه دهد. اگر قاعده این باشد که کودکتان بایستی هرشب تکالیفش را انجام دهد، بگذارید خودش نتیجه انجام ندادنش را انتخاب کند. " چی میشه اگه یبار تکالیفت رو انجام ندی؟" "چه اتفاقی می افته اگه چند روز پشت سر هم انجامشون ندی؟" آیا می خواهید به بچه تان انگیزه درس خواندن بدهید؟ اگر8  تا 8:15 شب، وقت مطالعه قبل از خواب است، بگذارید کودکتان انتخاب کند چه چیزی بخواند، اگر چه ممکن است آن را باهم بخوانید یا او خودش به تنهایی بخواند.
والدین همچنین می توانند با بودن کنار کودکان، هنگامی که به کمک نیاز دارند حس کنترل بدهند، نه اینکه بالای سرشان بایستند. این کار باعث ایجاد اعتماد بنفس در توانایی کودک در کار کردن بتنهایی  می شود؛ کودکان هم، هم زمان می دانند که والدینشان پیششان هستند و می توانند آنها را در موقع نیاز یاری برسانند.

موجب شوید به کودکان احساس اعتماد و امنیت دست دهد

اعتماد، حمایت و درک بچه ها کمک بزرگی در یادگیری آنها می کند. این به آن دلیل است که یک رابطه ی استوار، باعث ایجاد حس امن بودن می شود و آنها را قادر می سازند دنیا را جست و جو کنند و دست به کارهای دشوار بزنند در حالی که می دانند چه موفق شوند چه شکست بخورند، والدینشان از آنها حمایت می کنند. و وقتی رابطه قوی باشد، کودکان به والدین اعتماد می کنند و ارزش هایشان را با آنها به اشتراک می گذارند و هنگامی که نیاز به کمک دارند، آنها را در جریان قرار می دهند.
در اینجا چند روش برای به وجود آوردن چنین رابطه ی آمده که کمک می کند علاقه کودکان به یادگیری افزایش یابد:
 "به کودکانتان بفهمانید دوستشان دارید" مهم نیست چگونه. علاقه خود را بر روی کار کلاسی یا دستاوردهایشان بیان نکنید.
 سرگرمی ها و احساساتشان را حمایت کنید، تا جایی که مطمئن و قانونی باشند. " متال را دوست ندارم، اما خوشحال میشم اسمت رو برای کلاس طبل زنی مدرسه بنویسم."
 باعث شوید کودکتان منظورتان را بفهمد. "میدونم چقدر دلت میخواد بیرون بازی کنی، ولی ما قرارمون این بود که اول تکالیفتو انجام بدی."
 
اینها تنها چند نمونه از نمونه های بود که در کتاب ذهن های با انگیزه آمده است که باعث می شود کودکتان هم از درس خواندن لذت ببرد، و هم در مدرسه موفق شود. اگرچه، نگذارید نصیحت هایتان شما را در هم بشکند. اگر می شود فقط چندتا از این پیشنهادات را دنبال کنید، و می توانید راحت و آسوده باشید و از انجامشان لذت ببرید، و این خودش کافی است. کودک شما خواهد فهمید که شما برای یادگیری احترام قائل می شوید و او مطمئن خواهد شد که یادگیری سرگرم کننده خواهد بود.

نظرات

در ادامه بخوانید...

خطر غیر منتظره که در مایو ی شنا وجود داشت

در
لورا کالینز همراه با پسر 5 ساله اش جک تعطیلات به اسپانیا رفت. آنچه برای این پسر اتفاق افتاده باید یک درس خوب برای همه والدین باشد. داستان خیلی بی ضرر شروع شد. پسر و مادرش مدت زیادی را در استخر گذراندند. پسر با مایو شنا میکرد.و این لباس بود که خطر غیر منتظره ای را پنهان می کرد. 
پس ازاتمام زمان استخر، مادر تصمیم گرفت تا به پسرش در درآوردن مایو کمک کند. در این لحظه، جک فریاد می زد: ... معلوم شد که آلت تناسلی پسر در پوشش مش شورت گیر کرده است. مادر نمی توانست پسرش را آزاد کند.مسئولان استخر به کمک او آمدند، اما حتی با استفاده از قیچی، پسررا نمی توانستند آزاد کنند. آلت تناسلی آنقدر متورم شده بود که به نظر می رسید در معرض انفجار است . فقط در بیمارستان، پزشکان توانستند  کودک از این لباس ترسناک خلاص شوند. بعد از خلاص شدن کودک این یک خطر وجود داشت که عملکرد دستگاه ادراری کودک کاهش یابد. 
 
فقط زمانی که جک توانست به تنهایی ادرار کند، روشن شد که خطر رفع شده است. پزشکان به این نکته اشاره می کنند که این اولین مورد نیست. همه والدین پسران باید چگونگی ایمن بودن لباس کودکان خود را برای سلامتی بررسی کنند.
به همین دلیل است که به نظر مسئولیت انتخاب لباس شنا و شورت شنا برای کودکان، مهم است و هنگامی که فروشندگان در مورد امنیت صحبت می کنند، والدین باور نکنند! خودشان بررسی کنند.

نظرات

در ادامه بخوانید...

علائمی که نشان می دهد کودک در حال از دست دادن بینایی است

در
این علائم هشدار دهنده برای همه والدین باید شناخته شود: کودک در حال از دست دادن بینایی خود است!
همه افراد باید به طور مرتب توسط چشم پزشک معاینه شوند. با این حال ، در بعضی موارد ، درمان مورد نیاز است. و چگونه یک وضعیت خطرناک را شناسایی کنیم؟

برای تشخیص از بین رفتن زود هنگام بینایی در کودکان به چه علائمی باید توجه شود؟

- کودکان را باید در بدو تولد برای معاینه چشم به نزد متخصص ببریم. نوبت دوم در  شش ماهگی و برای بار سوم در یک سالگی. سپس شما باید صرفا بر دکتر متکی نباشید، بلکه با نظارت بر چشم کودک از 1 تا 5 سال ، باید به علائم زیر توجه کنید:
 
- کودک شروع به بررسی اشیاء فقط در فاصله نزدیک میکند.
- غالباً چشمان خود را مالیده و از تاری دید شکایت می کند.
- اشک به طور مرتب در چشم ظاهر می شود.
 

از 5 تا 7 سالگی علائم زیر نشان دهنده از بین رفتن بینایی است

- کودک مرتباً از سردرد و سوزش در چشم شکایت می کند.
- مضاعف دیدن مثلا 2 انگشت را که نشان می دهید 4 تا می بیند
چشمها اغلب سرخ می شوند.
نمیتواند از راه دور شماره های اتوبوس یا کتیبه ها را بخواند.
کتاب را خیلی نزدیک به چهره اش نگه می دارد.
به طور ناموزون می نویسد و ترسیم می کند.
 
از 7 تا 10 سال ، کودک در حال حاضر به بیماری های چشم مبتلا است. بیشتر اوقات ، جراحان از انجام عمل خودداری می كنند ، و پزشكان ناتوان هستند ، زیرا به فرزندان نمی توان درمان پیچیده ای داد. این متخصص از سنین کودکی توصیه می کند که برای جلوگیری از بروز مشکلات در آینده به سلامتی چشم کودک خود توجه کنید.

نظرات

در ادامه بخوانید...