افراد می توانند کارهای زیادی جهت کمک به کاهش خطر کشیدگی و پیچ خوردگی انجام دهند:
• از فعالیت یا ورزش بهنگام خستگی یا درد اجتناب کنید. • یک رژیم متعادل و سالم را دنبال کنید تا قدرت عضلاتتان را حفظ نمایید. • وزن صحیح خود را حفظ نمایید. • جهت کمک به پیشگیری از سقوط، اقدامات ایمنی را انجام دهید. به عنوان مثال، از برهم‌ریختگی راه پله ها، پیاده روها، حیاطها و محل عبور و مرور دوری نمایید، تکه های قالیچه روی زمین بیندازید، در زمستان روی پیاده روها و محل‌های عبور و مرور، شن و نمک بریزید. • کفش های مناسب پایتان بپوشید. • به محض اینکه کفش‌های ورزشی‌تان کهنه شده یا از پاشنه پایتان خارج شد، آنها را تعویض نمایید. • روزانه تمرینات کششی انجام دهید. • در شرایط فیزیکی مناسب با ورزش مورد نظر قرار گیرید. • قبل از شرکت در هر نوع ورزش یا فعالیتی، خود را گرم کرده و تمرینات کششی انجام دهید. • بهنگام ورزش تجهیزات حفاظتی بکار گیرید. • روی سطوح صاف بدوید.
منظور از شکستگی، شکستگی استخوان است که می تواند از آسیب آنی سریع به استخوان (شکستگی حاد) یا از فشار مکرر به استخوان در گذر زمان (شکستگی فشاری) ناشی شده باشد.
شکستگی حاد: شکستگی حاد می تواند ساده (شکستگی واضح با آسیب کوچک به بافت اطراف آن) یا شکستگی ترکیبی (شکستگی که در آن استخوان، با آسیب کوچک به بافت های اطراف پوست به آن صدمه می زند). حادترین شکستگی ها، اورژانسی هستند. خصوصا شکستگی که پوست را پاره می کند خطرناک است به دلیل اینکه خطر عفونتی بالایی وجود دارد.
شکستگی فشاری: شکستگی های فشاری تا حد زیادی در دستها و پاها رخ می دهند و در ورزش هایی که نیازمند تاثیر تکراری هستند شایع می باشد، در درجه اول ورزش های دو/ پرشی از جمله ژیمناستیک و یا دو و میدانی. دویدن نیروی دو تا سه برابر وزن بدن شخص را به اندام تحتانی وارد می آورد.
شایع ترین نشانه شکستگی فشاری، درد در محلی است که با فعالیت های تحمل وزن بدتر می شود. تندرنس و تورم اغلب با درد همراه می باشد. (سیارک)
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
وقتی دو استخوانی که با همدیگر تشکیل مفصل می دهند از هم جدا می شوند، به اصطلاح گفته می شود که در رفته اند. ورزش های تماسی از جمله فوتبال و بستکتبال، همچنین ورزش های با فشار بالا و ورزش هایی که می توانند منجر به کشش شدید یا سقوط شوند سبب اکثر دررفتگی ها هستند. مفصل در رفته یک وضعیت اورژانسی است که نیازمند درمان پزشکی می باشد.(سیارک)
برخی از مفاصل دست، از جمله مفاصلی هستند که به احتمال زیاد در رفتگی در آنها ایجاد شود. علاوه بر این، اغلب دررفتگی در مفاصل شانه رخ می دهد. در رفتگی زانو، باسن و آرنج به ندرت رخ می دهد.
تفاوت بین آسیب‌های حاد و مزمن چیست؟ صرف نظر از ساختار خاص ظاهری، آسیب های ورزشی اسکلتی- عضلانی معمولا در یکی از دو روش طبقه‌بندی می شوند: حاد یا مزمن. آسیب های حاد آسیب های حاد از جمله پیچ‌خوردگی مچ پا، کشیدگی کمر، یا شکستن دست که به صورت ناگهانی حین فعالیت رخ دهد. نشانه هایی از یک جراحت حاد عبارتند از: • درد شدید، ناگهانی • ورم • عدم توانایی قراردادن وزن روی اندام تحتانی • حساسیت شدید به اندام فوقانی • عدم توانایی در حرکت یک فصل در کل دامنه حرکتی آن • ضعف شدید اندامی • دررفتگی قابل مشاهده و یا شکست یک استخوان. (سیارک)
آسیب‌های مزمن آسیب های مزمن معمولا در نتیجه استفاده بیش از حد یک ناحیه از بدن در طول انجام ورزش یا تمرین بدنی در طول دوره طولانی مدت رخ می دهد. در ادامه نشانه های آسیب های مزمن آورده می شود: • درد بهنگام انجام یک فعالیت • درد مبهم بهنگام استراحت • ورم.
در صورتی که از آسیب رنج می برم چه کار باید انجام دهم؟ این که یک آسیب حاد باشد یا مزمن، هیچ دلیل خوبی برای تلاش جهت «انجام کار» با وجود درد حاصل از آسیب وجود ندارد. زمانی که از حرکت یا فعالیت بخش خاصی از بدنتان احساس درد کردید، دست نگه دارید! ادامه فعالیت تنها سبب آسیب بیشتر می شود. برخی از صدمات نیازمند مداخله فوری پزشکی می باشد در حالی که امکان دارد دیگر صدمات خود به خود درمان گردند. در ادامه آنچه که باید برای هر دو نوع آسیب بدانید آورده می شود. زمانی که بدنبال درمان های پزشکی هستید. (سیارک) بایستی به یک متخصص بهداشت حرفه ای مراجعه کنید در صورتی که: • آسیب باعث درد شدید، تورم یا بی‌حسی شود. • هیچ وزنی را در آن ناحیه نتوانید تحمل کنید. • درد مبهم یک آسیب قدیمی با افزایش تورم یا اختلال مفصلی یا بی ثباتی همراه باشد.
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
عبارت آسیب ورزشی در گسترده‌ترین مفهوم، اشاره به انواع آسیب هایی دارد که اغلب در طول ورزش رخ می دهند. برخی از آسیب های ورزشی در نتیجه حوادث رخ می دهد، برخی دیگر با توجه به شیوه های ضعیف آموزشی، تجهیزات نامناسب، فقدان شرایط، یا ناکافی بودن حرکات گرم کردن و کششی می باشد.
آیا می دانید شایع ترین آسیب های ورزشی کدام است؟ انواع شایع آسیب های ورزشی • رگ به رگ شدن ماهیچه و کشیدگی عضلات • پارگی رباط که مفاصل را بهمدیگر متصل می نماید. • پارگی تاندون ها که مفاصل را پشتیبانی کرده و به حرکت آنها اجازه می دهد. • در رفتگی مفاصل • شکستگی استخوان از جمله مهره ها.
با توجه به ساختار پیچیده و ظرفیت تحمل وزن آن، زانو مفصلی است که معمولا مجروح می شود. آسیب دیدگی زانو می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
برخی از آسیب دیدگی های با شدت کمتر که در عین حال دردناک بوده و عملکرد زانو را محدود می سازند، مصدومیت زانوی دونده (درد یا حساسیت به یا در زیر کشکک در جلو یا سمت بغل زانو)، سندرم نوار ایلیوتیبیال (درد در قسمت بیرونی زانو)، و التهاب تاندون که تاندونیت نیز نامیده می شود (که با دژنراسیون در تاندون مشخص شده و معمولا جایی است که استخوان پیوند می خورد) می باشند.
صدمات شدیدتر شامل کبودی استخوان یا آسیب به غضروف یا رباط است. دو نوع غضروف در زانو وجود دارد. یکی از آنها منیسک است، که دیسکی هلالی شکل بوده و شوک بین ران (فمور) و استخوان ساق پا (درشت نی و نازک نی) را جذب می کند. دیگری سطح پوششی (یا مفصلی) غضروف است. این بخش شامل انتهای استخوان است جایی که به همدیگر می رسند و به آنها اجازه می دهد که در برابر یکدیگر بلغزند. چهار رباط اصلی که زانو را پشتیبانی می کنند عبارتند از رباط متقاطع قدامی (ACL)، رباط متقاطع خلفی (PCL)، رباط جانبی (MCL) و رباط طرفی خارجی (LCL).
آسیب دیدگی زانو می تواند حاصل از یک ضربه یا پیچ خوردگی در زانو باشد. می تواند از افتادن نامناسب پس از یک پرش یا از دویدن بسیار سخت و بیش از حد یا بدون گرم کردن مناسب ناشی شده باشد.
نظرات
Egypt 274۱۳۹۵/۸/۱This design is wicked! You certainly know how to keep a reader amused. Between your wit and your videos, I was almost moved to start my own blog (well, al#mHt&o8230;Hasa!) Fantastic job. I really loved what you had to say, and more than that, how you presented it. Too cool!
