در قسمت اول این پست توضیح داده شد که :

یک نشانه ی معمول PAD لنگیدن های متناوب است که با ویژگی های درد و گرفتگی در ماهیچه ساق پا ، ران ها و باسن ها در نتیجه فعالیت بدنی ( مخصوصا راه رفتن و دویدن ) شناخته می شود که با استراحت فروکش می کند. برای مدیریت بیماری و درمان داروهای زیر عنوان شد 

Cilostazol بعد از 12 تا 24 هفته ، راه رفتن طولاني را 40 تا 60 درصد بهبود مي بخشد. Cilostazol همچنين ABI ، توانايي راه رفتن و کيفيت زندگي را بهبود مي بخشد.

Pentoxifylline درد نداشتن و بيشينه مسافت راه رفتن را به طور حاشيه اي زياد مي کند ولي تاثيري روي ABI ندارد.

 HMG CoA reductase inhibitors statins : براي کاهش کلسترول LDL 

عوامل ضد پلاکتي شامل آسپيرين و پلاويکس در آن هايي با PAD پيشنهاد مي شود براي کم کردن خطر اتفاقات قلبي عروقي و مغزي و مرگ و مير. آسپيرين خطر مرگ قلبي عروقي را تا 19 تا 32 درصد بسته به دوز دارو کاهش مي دهد. پلاويکس خطر رخ دادن مشکل قلبی عروقي را در مقايسه با آسپيرين 23 درصد کاهش مي دهد.
اثر متقابل تمرينات ورزشي و درمان پزشکي براي درمان درد پا متناوب به خوبي فهميده نشده است. سيلوستازول و پنتوکسيفايلين مي توانند تمرينات ورزشي را تحت تاثير قرار دهند و زمان شروع نشانه هاي درد را بهبود ببخشند. افرادي که اين درمان ها را براي بيشتر از 3 ماه استفاده کرده اند مي توانند تست ورزش انجام دهند وقتي که روي رژيم نرمال هستند. با اين حال درافرادي که اين درمان ها  کمتر از سه ماه است که شروع کرده اند پيشنهاد مي شود که مصرف اين ها را تا بعد از تست ورزش قطع نکنند.
افراد مبتلا به PAD همچنين داروهايي براي شکل هاي مرتبط بيماري هاي قلبي و عروقي يا عوامل خطر مرتبط ( مثل فشار خون بالا ، چربي خون بالا ، ديابت ) مصرف مي کنند که مي تواند تست ورزش آن ها را تحت تاثير قرار دهد. براي مثال ، شخصي داروي بتا بلوکر مصرف مي کند ممکن است کاهشي در زمان شروع درد پا و کاهشي در ضربان قلب بيشينه در پاسخ به ورزش داشته باشد. با اين حال بيماران بايد رژيم نرمال خود را با اين دارو ها قبل از تست ورزش براي اطمينان از سازگاري در داده هاي تست و بهبود امنيت ادامه دهند.(سیارک)
پيشنهادات براي تست ورزش
اهداف اوليه تست هاي ورزش رتبه بندي شده براي افراد مبتلا به PAD به اين صورت است :
• به دست آوردن مقادير قابل اعتماد زمان هاي درد پا
• به دست آوردن مقادير قابل اطمينان فشار زانو بعد از ورزش
• بررسي اينکه بيماري عروق کرونر موجود است يا نه
• به دست آوردن اطلاعاتي که مي تواند براي تجويز ورزش مورد استفاده قرار بگيرد
حالت ترجيح داده شده براي تست ورزش براي اين جمعيت تردميل است. 
اگر تجهيزات تست تردميل موجود نباشد ، پياده روي 6 دقيقه اي يک جايگزين عالي براي اندازه گيري بهبود ها در شروع درد و بيشينه مسافت پيموده شده است.

پيشنهادات براي برنامه ريزي ورزش

برنامه ي ورزش براي افرادي با PAD بايد با يک هدف بهبود درد پا و علامت هاي آن و کاهش عوامل خطر بيماري هاي قلبي و عروقي طراحي شود. نوع تمرين ورزشي پيشنهاد شده براي بهبود علائم و نشانه هاي درد پا در افراد PAD نسبت به هر وضعيت سلامتي مزمن ديگري منحصر به فرد است ، چون فشار آوردن به نقطه ي درد در پا براي بهترين نتيجه لازم است. بیشتر افراد PAD بايد مشغول به پياده روي ، قدم زدن با عصا يا بالا رفتن از پله سه بار در هفته با هر شدتي که باعث درد شود باشد . شروع لنگيدن بايد تقريبا بعد از 5 دقيقه رخ دهد؛ ريکاوري کامل بين فاصله ها مجاز است. اين نوع برنامه ممکن است با 20 دقيقه ورزش در هر جلسه با 40 درصد ضربان قلب شروع شود و به تدريج تا 40 دقيقه در 70 درصد ضربان حداکثر در طي يک دوره شش ماهه ادامه يابد. ورزش هاي بدون تحمل وزن ( مثل دوچرخه سواري ) ممکن است براي گرم کردن و سرد کردن استفاده شود.
موقعيت هايي هستند که در آن ها ورزش کردن براي بيماران PAD مضر است :
• تمرين ورزشي نبايد تا درمان پزشکي ، بر اساس امتحان فيزيکي ، غربالگري خون و تست ورزش رتبه بندي شده کامل شده باشد انجام شود.
• ورزش نبايد وقتي بيماري هاي ديگري هم که تحمل ورزش را محدود مي کنند وجود دارند انجام شود.
توجهات خاص براي برنامه ريزي ورزش شامل موارد زير است:
• بهبود ظرفيت کاربردي ممکن است ايسکمي عروق کرونري را آشکار کند
• تغييرات در بيماري هاي همزمان بايد کنترل شود
• آب و هواي سرد ممکن است علائم را بدتر کند و به گرم کردن بيشتري نياز باشد

 ترجمه  itrans.ir

یک نشانه ی معمول PAD لنگیدن های متناوب است که با ویژگی های درد و گرفتگی در ماهیچه ساق پا ، ران ها و باسن ها در نتیجه فعالیت بدنی ( مخصوصا راه رفتن و دویدن ) شناخته می شود که با استراحت فروکش می کند.

با این حال تنها درصد کمی از اشخاص با PAD ( تقریبا 10 درصد ) نشانه های بنیادی لنگیدن متناوب را ( درد حین ورزش ، گرفتگی در اندام های انتهایی تحتانی که با استراحت بهتر می شود ) نشان می دهند؛ 40 درصد هیچ نشانه با علامتی از لنگیدن متناوب ندارند و 50 درصد باقی مانده نشانه های غیر معمول را تجربه خواهند کرد. علامت های مرتبط با لنگیدن به علت جریان خون ناکافی به عضلات در نتیجه ی تصلب شراین است. وخامت PAD ممکن است به دسته های زیر تقسیم شود:
• Grade 0: بدون نشانه
• Grade 1: لنگیدن متناوب
• Grade 2: درد ایسکمیک
• Grade 3: از دست دادن بافت مینور یا بزرگ از پا

پزشکان در مراقبت اولیه باید در غربالگری بیمارانی که در خطر PAD هستند سخت کوش باشند ، چون اکثر افراد مبتلا به PAD بدون نشانه ( گروه 0 ) هستند. تکنیک های استفاده شده برای تشخیص PAD شامل تاریخچه پزشکی ، تست ورزش ، قراصوت ، آنژیوگرافی اشعه ایکس و آنژیو گرافی رزونانس مغناطیسی (MRA) است.

یک ارزیابی سودمند دیگر برای PAD شاخص مچ پا بازویی ( ABI ) است. ABI از داپلر یا آنالیز شکل موج پالس به همراه یک گوشی پزشکی استاندارد برای ثبت پالس فشار سیستولیک استراحت رگ های خلفی استخوان درشت نی و پشت پایی و رگ بازویی استفاده می کند. یک امتیاز ABI معمولی بیشتر از 1.0 است اما امتیاز کمتر از 1.0 غیر طبیعی است. امتیاز دهیی تشخیصی ABI این گونه است :
• کمتر از 0.95 : تنگ شدگی زیاد یک رگ یا بیشتر در پا ها نشان داده شده
• کمتر از 0.8 : درد در کف پا ، ساق پا یا باسن ممکن است حین ورزش رخ دهد ( لنگیدن متناوب )
• کمتر از 0.4 : نشانه ها ممکن است حین استراحت رخ دهند
• 0.25 یا کمتر : PAD وخیم تهدید کننده عضو احتمالا وجود دارد .

تاثیرات روی پاسخ به ورزش

اثرات اولیه PAD حین یک ورزش تک جلسه ای پیشرفت درد لنگیدن به علت جریان خون ناکافی برای تامین نیاز های متابولیک ساختمان عضلانی پا است. زمان یا فاصله ، یا هر دو زمان و فاصله ، برای شروع و بیشینه شدن درد پا حین راه رفتن به عنوان شاخص برای ارزیابی وخامت عملی بیماری استفاده می شوند. قشار سیستولیک زانو و ABI بعد از ورزش کاهش یافتند چون جریان خون به ساختمان عضلانی پروگزیمال پا به خاطر تامین مناطق انتهایی و محیطی پا انتقال یافت.

اثرات تمرینات ورزشی

نقش تمرینات ورزشی در پیشگیری و درمان PAD به خوبی اثبات شده اند. افراد با PAD که به سطوح بالای فعالیت فیزیکی می رسند یک سوم خطر مرگ و میری که همتای بدون تحرک آن ها دارد را دارند. به دنبال یک دوره از تمرینات ورزشی نظارت شده اکثر افراد مبتلا به PAD لنگیدن خیلی کم شدت تری را در هر سطح کار که قبل از ورزش به آن ها داده شده بود گزارش دادند. مکانیسم های طرح شده برای یک افزایش در تحمل ورزش شامل سازگاری های زیر می شود :
• افزایش جریان خون در پا
• توزیع مجدد مطلوب جریان خون
• بهبود خواص هموروژیک و فیبرینولیتیک خون ( مثل کاهش ویسکوزیته )
• اتکای بیشتر به متابولیسم هوازی به خاطر غلظت های بیشتر آنزیم های اکسیداتیو
• اتکای کمتر به متابولیسم بی هوازی
• بهبود در بهره وری راه رفتن و کینتیک دریافت اکسیژن
• افزایش مصرف انرژی روزانه

مدیریت و درمان

درمان های معمول برای درد پا شامل موارد زیر است:
• Cilostazol (Pletal )
• Pentoxifylline (Trental )
• Hydroxymethyl glutaryl coenzyme A ( HMG CoA ) reductase inhibitors (statins)
• Plavix
• Aspirin مقاله ادامه دارد.........

ترجمه  itrans.ir