غدۀ پروستات لولۀ مجاری ادرار را که در خارج کردن ادرار از بدن نقش دارد ، احاطه کرده است. به مروری که سن مردان افزایش می یابد غده پروستات نیز بزرگ تر می شود. اگر این غده بیش از اندازه بزرگ شود ، مشکل ساز خواهد شد. وضعیتی که در آن غدۀ پروستات بیش از اندازه بزرگ می شود، بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) نام دارد.

اکثر مردان ممکن است با افزایش سن به این عارضه دچار شوند. اما علائم آن عموما بعد از ۵۰ سالگی بروز می کند. بزرگی خوش خیم پروستات یک بیماری سرطانی محسوب نمی شود و به نظر نمی رسد عاملی برای افزایش ریسک ابتلا به سرطان پروستات باشد. اما علائم هر دوی این بیماری ها یکسان است. توجه کنید اگر علائم زیر را دارید این قضیه را حتما با پزشک خود در میان بگذارید.

۱ – نیاز مکرر و فوری به دفع ادرار حتی در ساعات نیمه شب

۲ – مشکل در شروع دفع ادرار (دفع ادرار به سختی صورت پذیرد) یا دفع ادرار به صورت قطره قطره

۳ – جریان ادرار ضعیف ، آهسته و قطع و وصل شدن جریان ادرار

۴ – نیاز مجدد به دفع ادرار بلافاصله بعد از دفع ادرار قبلی

۵ – مشاهدۀ خون در ادرار

موارد شدید بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) می تواند مشکلات جدی تری علاوه بر موارد بالا ، به وجود بیاورد. مثل عفونت ادراری و آسیب به مثانه و کلیه. آزمایش های مربوط به تشخیص بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) ، شامل آزمایش دیجیتال مربوط به مقعد ، آزمایش خون ، تصویر برداری ، مشاهدۀ جریان ادراری و مشاهدۀ مثانه با دستگاهی به نام مثانه بین هستند. معالجات برای این بیماری شامل مراقبت های طولانی مدت ، داروها ، فرآیند های بی نیاز به جراحی و نیز اعمال جراحی می باشند.

بزرگی خوش خیم پروستات چیست؟

بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) وضعیتی است در مردان که در آن غدۀ پروستات بزرگ شده اما سرطانی نمی شود. این بیماری هم چنین هیپرپلازی خوش خیم پروستات ، هیپرتروفی خوش خیم پروستات و بزرگی مسدود کننده ی خوش خیم پروستات نیز نامیده می شود.

غدۀ پروستات در دو مرحلۀ اصلی از زندگی مردان رشد می کند. ابتدا در سنین بلوغ که در این هنگام اندازۀ آن دو برابر اندازۀ اولیه خواهد بود. فاز دوم رشد این غده در حدود ۲۵ سالگی رخ می دهد و پس از این سن در تمام طول زندگی اکثر مردان به رشد آهستۀ خود ادامه می دهد. بزرگی خوش خیم پروستات اصولا در فاز دوم رشد این غده اتفاق می افتد. به مروری که پروستات بزرگ تر می شود ، فشار بر روی مجاری ادراری بیشتر شده و نیز دیواره مثانه ضخیم تر می شود. سرانجام مثانه ضعیف شده و توانایی خود را برای خالی کردن تمام ادرار از دست می دهد و همیشه مقداری از ادرار درون آن باقی می ماند. تنگ شدن مجاری ادرار و هم چنین ماندن ادرار در مثانه به علت عدم توانایی برای دفع کامل ادرار مشکلاتی را به وجود خواهد آورد که مرتبط با بزرگی خوش خیم پروستات می باشد.

چه عواملی موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شود؟

عوامل ایجاد کننده بزرگی خوش خیم پروستات هنوز شناخته شده نیستند. در هر حال این بیماری مردان مسن را مبتلا می کند. بزرگی خوش خیم پروستات در مردانی که بیضه های خود را قبل از بلوغ از بدن خارج کرده اند ، مشاهده نشده است. به این دلیل محققان باور دارند فاکتورهایی که مرتبط با بیضه ها و افزایش سن هستند ، موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شوند. مردان در طول زندگی خود هورمون جنسی مردانه یا تستوسترون و مقدار اندکی هورمون جنسی زنانه یا استروژن را تولید می کنند. با افزایش سن میزان تستوسترون فعال در خون مردان کاهش می یابد و مقدار زیادی استروژن را در بدن باقی می گذارد. محققان دریافته اند بزرگی خوش خیم پروستات با مقادیر بالای استروژن در ارتباط بوده و این هورمون می تواند فاکتور های رشد سلولی در پروستات را تحریک کند.

هورمون دیگری که دانشمندان روی آن مطالعات زیادی انجام داده اند ، هورمون دهیدروتستوسترون ( DHT ) می باشد. این هورمون مردانه نقش مهمی را در تحریک رشد غدۀ پروستات بازی می کند. بعضی محققان نشان داده اند که حتی با وجود مقادیر کم از هورمون تستوسترون در بدن مردان ، همچنان تولید و آزادسازی هورمون دهیدروتستوسترون به داخل غدۀ پروستات ادامه می یابد. تحریک ساخت هورمون دهیدروتستوسترون می تواند مشوق سلول های پروستات برای رشد باشد. این محققان ثابت کرده اند در مردانی که هورمون دهیدروتستوسترون تولید نمی شود ، بزرگی خوش خیم پروستات نیز اتفاق نمی افتد.

چه کسانی به هیپرپلازی خوش خیم پروستات مبتلا می شوند؟

استفاده از فاکتورهایی که موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شوند ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.

۱ – سنین ۴۰ سالگی و بالاتر از آن

۲ – سابقه فامیلی برای ابتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات

۳ – چاقی، بیماری های قلب و عروق، و دیابت نوع ۲

۴ – عدم تحرک و فعالیت های ورزشی

۵ – اختلال نعوذ آلت تناسلی مردانه

چه موقع باید به دنبال مراقبت های پزشکی بود؟

ممکن است بعضی علائم در دفع ادرار ارتباطی به بزرگی خوش خیم پروستات نداشته باشد و مربوط به مشکلات مثانه باشد مانند عفونت مثانه و عفونت مجاری ادراری ( UTI ). هم چنین علائم بزرگی خوش خیم پروستات می تواند مربوط به سرطان پروستات باشد. چون علائم این دو بیماری شبیه هم است و لذا مردانی که علائم زیر را دارند باید حتما به پزشک مراجعه کنند.

۱ – عدم توانایی برای دفع کامل ادرار

۲ – احساس درد ، سوزش و تکرر ادرار

۳ – مشاهدۀ خون در ادرار

۴ – درد و ناراحتی شدید در اندام های پایینی به خصوص در ناحیۀ شکم و مجرای ادراری

(سیارک)  : بالای 60 درصد زنان حداقل یک بار تجربه عفونت ادراری (یو تی آی)  را در زندگی خود داشته اند، و اگر تا بحال یک بار تجربه کرده اید می دانید چقدر غیرقابل تحمل است.

سالهاست که پزشکان آب و قرص های ذغال اخته را برای جلوگیری از عفونت ادراری و درمان نشانه های آن توصیه کرده اند، اما مطالعه اخیر نشان داده که تفاوت عمده ای در استفاده از این درمان برای بیماران مشاهده نشده است.

درحقیقت اگر به پیشینه تحقیق در این زمینه رجوع کنید متوجه می شوید حتی میزانی که برای مصرف آبِ ذغال اخته توصیه شده خیلی بیشتر از حد لازمه برا ی بدن انسان است و هیچ شواهدی وجود ندارد که این درمان تاثیرات مثبتی داشته باشد.لیندسی ای. نیکول کارشناس یو تی آی از دانشگاه مانیتوبا می نویسد "پزشکان نباید استفاده از ذغال اخته را توصیه کنند با فرض این مطلب که منافع ثابت شده ای در این درمان وجود دارد.

"وقت آن رسیده که از ذغال اخته جدا شویم".

این مطالعه که با متخصص بیماری های عفونی مانیشا جوثانی-مهتا از دانشکده پژشکی دانشگاه ییل رهبری شد روی تاثیرات کپسول های ذغال اخته با دوز بالا بر روی 185 زن در درمانگاه تحقیق کردند.زنان پا به سن گذاشته در این مطالعه به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند چون برای اکثر آنان دردرمانگاه ها عفونت تشخیص داده شده است.

بالای نصف زنانی که در درمانگاه ها زندگی می کنند جواب آزمایشِ باکتری موجود در ادرارشان  مثبت بوده است و جواب آزمایش پیوریا (وجود باکتری و سلول های خون سفید در ادرار) برای 90 درصد آنان مثبت بوده است.شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شده اند و به طور شانسی دو کپسول ذغال اخته در هر روز دریافت کردند-هر کپسول شامل 36 میلی گرم پرونسوکاندینِ فعال بودند.قبل اینکه مطالعه شروع شود، 31 درصد شرکت کنندگان برای باکترییوریا و پیوریای مثبت در ادرارشان آزمایش شده اند.بعد از 360 روز دریافتِ کپسول و دارونما، میزان باکترییویا و پیوریای شرکت کنندگان در آزمایش اندازه گیری شد.محققان شاهد تفاوت خاصی در باکترییوریا و پیوریا بین دو گروه مصرف کننده ذغال اخته و مصرف کننده دارونما مشاهده نکردند و حتی در میزان تکرار یو تی آی در انان نیز تفاوتی دیده نشد. (سی و هشت شرکت کننده استفاده از کپسول را متوقف کرد چرا که آنها باعثِ مجادله و یا مرگ بدون دلیل در آنان می شد، پس نتایج برپایه بقیه 147 شرکت کننده است).(سیارک) 

نیکول می گوید "افزایش مستمر استفاده از ذغال اخته برای جلوگیری از یو تی آی آنطور که در رسانه ها و اینترنت دیده می شود پس با واقعیت مطالعات مثبت و منفی انجام گرفته در یک راستا نیست".

"هرگونه استفاده از محصولات ذغال اخته به نظر می رسد جدا از شواهد علمی و تحقیقاتی است".

برا یکسی که استفاده از آبِ ذغال اخته را برای جلوگیری از یو تی آی انجام می دهد این نتایج خیلی عجیب نخواهد بود کمبود شواهد لازم برای آب یا کپسول ذغال اخته در درمان و جلوگیری از یو تی آی همیشه در مطالعات علمی مشاهده شده است.همانطور که سوزان اسکوتی به سی ان ان گزارش می دهد یک مرور در همه 24 مطالعه ای که با 4473 شرکت کننده انجام شده نشان می دهد هیچ شاهدی بر تاثیرات مثبت استفاده از این درمان یافت نشده  است و نتیجه گیری می کند که آبِ ذغال اخته "برای جلوگیری از یو تی ای قابل توصیه نیست".با علم بر اینکه آب ذغال اخته تنها دارای 27 درصد از ذغال اخته است، چنین چیزی آبکی بی تاثیر خواهد بود اما برپایه نتایج مطالعات اخیر حتی کپسول ها با مواد ذغال اخته ی بیشتر و بهینه هم تاثیر چندانی نداشتند.پس چرا این افسانه این قدر طول کشیده است؟ دلایل مختلفی وجود  دارد اول اینکه مواد فعال در ذغال اخته ، پرونسوکاندین از نوع ای، نشان داده که مانع چسبیدن باکتری به دیواره مثانه می شود.پس یک دلیل منطقی این است که اگر باکتری باعث یو تی ای ها می شود چیزی که مانع انباشت آنها در مثانه شود می تواند درمان خوبی برای جلوگیری از این امر باشد.

تیموثی بوون از دانشگاه پزشکی تگزاس که در مطالعه حضور نداشت به نیوزوایز می گوید "برا یاینکه یو تی ای رخ دهد باکتری باید به پوشش مثانه بچسبد یا حمله کند. پی ای سی ها با قابلیت باکتری برای چسبیدن به دیواره مثانه و ایجاد عفونت وارد کار می شوند".بوون می گوید اما در این بین مشکلی هست "میزان تراکم زیادی از ذغال اخته لازم است تا از چسبیدن باکتری جلوگیری کند. این میزان از تراکم در آبمیوه هایی که خورده می شود وجود ندارد. این احتمال هست که در زمان پدرو مادربزرگ ها قوی تر بوده اما در حال حاضر اینطور نیست".(سیارک) 

و ما می دانیم که تراکم پی ای سی ها در کپسول ها به اندازه مافی برای جلوگیری از تجمع باکتری در مثانه کافی نیست.

دلیل دوم این افسانه این است که این درمان خیلی وسوسه انگیز است. اگر شما تجربه مستمر یو تی آی داشته باشید و بخواهید از آن جلوگیری کنید و یا دوست دارید تا وقتی منتظر انتی بیوتیک ها هستید تا عمل کنند قوی تر باشید، نوشیدن آب ذغال اخته یا استفاده از کپسول آن احساس خواهید کرد راه ساده ای برای کمک کردن به شما خواهد بود.اما در حقیقت شما پول زیادی برای چیزی خرج می کنید که مثل خوردن یک لیوان آب عملا تاثیری روی درمان شما ندارد.

بوون می گوید "می تواند باعث جذب آب و شستن باکتری ها از بدن شما شود ، پس پول خود را پس انداز کنید و استفاده از آب ذغال اخته را متوقف کنید. چرا که پر از شکر است.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

عفونتهای مجاری ادراری از بيماریهای شايع بوده كه میتواند مردان و زنان را در تمام سنين مبتلا نمايد. حدود 30 درصد خانمها تا سن 24 سالگي حداقل به دليل يك اپيزود عفونت ادراری نيازبه درمان پيدا میكنند و حدود نیمی از خانمها در طول عمر خودعلايم مربوط به عفونت ادراری را تجربه میكنند. مجاری ادراری به صورت معمول استريل و فاقد باكتری است ولی باكتریهای كلونيزه شده در ناحيه پرينه كه عمدتا باكتریهای موجود در ركتوم هستند از راه مجرای ادراری وارد مثانه میشوند.

در شرايط معمول مكانيسمهای دفاعی مانع رشد و تكثير باكتریها و بروز عفونت ادراری میگردد. در شرايطي كه يا تعداد باكتریهای وارد شده ويا شدت بيماریزايی آنها زياد باشد و يا قدرت دفاعی مجاری ادراری كاهش يافته باشد عفونت ادراری ايجاد می شود.تعاريف عفونت ادراری يك پاسخ التهابی اوروتليوم به تهاجم باكتری است كه معمولاً همراه باكتریوری و پيوری است.

علل و علائم مثانه عصبی

باكتریوری به وجود باكتری در ادرار كه به طور طبيعي بدون باكتری است اطلاق می گردد. بايد توجه داشت كه وجود باكتری درادرار همیشه به معناي وجود باكتری در يوروتليوم مجاری ادراری نمیباشد. گاها" عليرغم وجود باكتری در يوروتليوم باكتریوری ديده نمی شود و گاها" باكتریوری به دليل آلودگي ادرار ديده میشود.

پيوری به وجود گلبولهای سفيد خون در ادرار گويند و عموماً نشانه پاسخ التهابی اوروتليوم به تهاجم باكتری است. باكتریوری بدون پيوری اشاره به كلونيزه شدن باكتری در مجاری ادراي دارد تا عفونت. در پيوری بدون باكتریوری ارزيابي از نظر سل،سنگهای مجاری ادراری و يا بدخیمی ها بايد مدنظر باشد.

سيستيت عبارت است از پاسخ التهابی مثانه به ورود باكتری كه با علايم بالينی ديزوری، فركوئنسی، اورجنسی و درد سوپراپوبيك مشخص میگردد. علايم فوق براي سيستيت باكتریال اختصاصی نبوده و در عفونتهای مجرا، واژن و نيز در بيماریهای التهابی غيرعفوني مثانه ديده میشوند.پيلونفريت حاد عبارت است از التهاب مجاری ادراری فوقاني بدنبال ورود باكتری كه با علايم بالينی تب، لرز و درد فلانك مشخص میگردد. درد فلانك از علايم ضروری جهت تشخيص پيلونفريت حاد بوده و بجز در موارد بيماران مبتلا به آسيبهای نخاعي و يا سالمنداني كه قادر به لوكاليزه نمودن درد نيستند، در تمام موارد پيلونفريت حاد ديده میشود. (سیارک) 

پيلونفريت مزمن به تغييرات ايجاد شده در كليه ها ثانويه به عفونتهای قديمی اطلاق میگردد. اين تغييرات شامل كاهش ضخامت پارانشيم كليه، ايجاد اسكار منطقه اي بر روي يك ويا تعدادی از كاليسها همراه با تغييرات در نماي كاليس میباشد. بايد در نظرداشت كه پيلونفريت مزمن يك توصيف مورفولوژيك است كه با تصويربرداري مشخص میگردد و به معناي وجود باكتری در مجاری ادراری نمیباشد.و يا پيچيده (Uncomplicated) عفونتهای مجاری ادراي بسته به وجود و يا عدم وجود عوامل مخاطره آمیز به دو دسته ساده تقسيم میشوند.

(Complicated)عفونت ساده ادراری كه بيشتر در خانمها ديده میشود عبارت است از يك اپيزود عفونت در بيمار سالمی كه داراي مجاری ادراری نرمال از جهت ساختاري و عملكردي میباشد. زمانی كه عفونت ادراری در بيماری اتفاق بيافتد كه يا سلامت جسماني طبيعي 2گفته Complicated نداشته باشد و يا مجاری ادراری وي از جهت ساختاري و يا عملكردي نرمال نباشد به آن عفونت ادراری میشود. تعدادی از اين عوامل مخاطره آمیز در ذيل آمده اند.

افتادگی مثانه

اختلالات آناتومیک يا عملكردی مجاری ادراری عفونت ادراری در جنس مذكر، حاملگی عفونت ادراری در بيماران مسن ديابت ضعف مجاری ايمنی
عفونت ادراری در بچه ها درمان اخير آنتی بيوتيكی وجود كاتتر فولی مجرا عفونتهای اكتسابی از بيمارستان وجود علايم به مدت بيش از 7 روز در زمان مراجعه دستكاريهای مجاری ادراری
تقسيم بندی بالينی عفونت های ادراری:
يك عفونت ادراری از جهت زمان پيدايش نسبت به عفونتهای ادراری قبلی به چهار شكل بالينی زير ديده می شوند:

زمانی است كه فرد براي اولین بار مبتلا به عفونت ادراری ( First or Isolated infection) اولین مورد عفونت ادراری شده است . زمانی است كه با وجود درمان ، باكتری از بين نمی رود و حال عمومی (Unresolved infection) عفونت برطرف نشده بيمار نيز بهتر نمی شود. در اين موارد ممكن است يكي از علل زير عامل عدم پاسخ باشد:
1- میکروب به داروی انتخابی مقاوم است .
2- انتخاب آنتی بيوتيك درست بوده ، ليكن در طول درمان ، گونه های مقاوم به وجود آمد ه است .
3- از اول مسئول عفونت ،دو نو ع میکروب بوده است كه با درمان، میکروب حساس از بين رفته ولی میکروب مقاوم تكثير يافته است .

4- نارسايي كليه و آزوتمی كه در اين حالت دارو به طور موثر در ادرار تغلیظ نمی شود.
5- سنگ شاخ گوزني بزرگ .
6- پيدايش آبسه داخل و اطراف كليه .
7-ايجاد عفونت در زمینه انسداد.

زمانی است كه بعد از شروع درمان ، باكتریوری از بين رفته و علائم بالينی نيز (Bacterial persistence) 3 عفونت باقيمانده بهبود يافت ه است ، ليكن پس از درمان ، مجدداً كشت ادراری بيمار با همان میکروب مثبت می شود. علت اين پديده باقي ماندن میکروب در قسمتي از مجاری ادراری است كه نفوذ آنتی بيوتيك ها به آنجا كاف ي نيست. مانند :

1- سنگ های عفوني
2- پروستاتيت مزمن
3- كليه های آتروفيك عفوني
4- فيستول های ادراری

5- ناهنجاريهای مادرزادي مجاری ادراری
6- وجود جسم خارجي در مجاری ادراری
7- ديورتيكول مجرا و عفونت های غدد جانبي مجرا
8- باقيماندة حالب بعد از برداشتن كلية معيوب بخصوص در صورت وجود ريفلاكس

زمانی است كه سوابق بيمار حاکي از ابتلاي مكرر به عفونت های ادراری است كه (Recurrent infection) عفونت راجع هر كدام با درمان به طور كامل بهبودي يافته است . اغلب عفونت های عود كننده بخصوص در خانم ها، ابتلاي مجدد است. عفونت مجدد در مردان ناشايع است مگر اختلالات زمینه اي مجاری ادراری وجود داشته باشد .

عبارت است از استفاده از آنتی بيوتيك جهت پيشگيري از پيدايش (Antimicrobial Prophylaxis) پيشگيري آنتی بيوتيكی عفونت جديد دربيمارانيكه عفونتهای راجعه مجاری ادراری پيدا میكنند. بايد مراقب بود كه اين اصطلاح با واژه سركوب آنتی اشتباه نشود. اصطلاح دوم براي مواردي بكار میرود كه عفونت اولیه قابل ريشه كن (Antimicrobial Suppression) بيوتيكي كردن نمیباشد و از آنتی بيوتيك صرفا" براي پيشگيري از رشد و تكثير باكتری استفاده میشود. همچنين وازه پيشگيري آنتی بيوتيكی در جراحي به معناي جلوگيري از عفونت بدنبال عمل جراحي میباشد.

روشهای انتقال باكتری به مجاری ادراری:

Ascending Route -1 مسير بالا رونده
اغلب باكتریها با اتصال به لايه موكوسي مجرای ادراری مسير بالا رونده به سمت مثانه را طي میكنند. اين روند در بيماراني كه كاتتر فولی مجرا دارند و نيز در خانمهایي كه از عوامل كشنده اسپرم (براي پيشگيري از بارداري) استفاده میكنند تشديد میگردد.همچنين باكتریها میتوانند اين مسير بالارونده را از مثانه تا كليه ادامه دهند. براي اين كار لزومی به وجود ريفلاكس ادراری شناخته شده قبلی از مثانه به حالب نيست زيرا التهاب ناشي از حضور باكتری در مثانه تغييرات كافي براي انتقال باكتری از مثانه به حالب را ايجاد میكند.

Hematogenous Route -2 مسير انتقال خوني
انتشار خوني باكتری به مجاری ادراری ناشايع است. از مثالهای اين روش میتوان به انتقال باكتری استافيلوكوك اورئوس ازعفونتهای پوستي به مجاری ادراری اشاره كرد.

Lymphatic Route-3 مسير انتقال لنفاوي
از مثالهای اين روش بسيار نادر میتوان به درگيري مجاری ادراری در موارد عفونتهای شديد دستگاه گوارشی و يا آبسه های خلف صفاقی اشاره كرد.

عوامل میکروبی مسبب عفونت در مجاری ادراری:

اغلب موارد عفونتهای مجاری ادراری توسط باكتریهایي ايجاد میگردند كه جزو فلور میکروبی روده يا واژن ويا پوست ناحيه پرينه و بعد از آن ساير آنتروباكترها نظير پروتئوس و كلبسيلا هستند. از E. coli هستند. شايعترين باكتری عامل عفونتهای ادراری باكتریهای گرم مثبت میتوان به استافيلوكوك ساپروفيتيكوس و يا استافيلوكوك اورئوس اشاره كرد. بياكتريهای نادرتر مانند سيتروباكتر و سراتيا و سودومونا و پرويدنسيا بيشتر در عفونتهای بيمارستاني ديده میشوند. باكتریهای بيهوازي در برخي عفونتها مثل سيستيت آمفيزماتو و عفونتهای اسكروتال و پروستاتيك و يا آبسه های پري نفريك در همراهي با ساير باكتریها ديده میشوند.

تشخيص عفونت ادراری

تشخيص عفونت ادراری با آناليز نمونه ادرار مطرح شده و با انجام كشت اداري ثابت میگردد. در مراحل ابتدايي عفونت كه هنوز باكتریها به میزان كافي تكثير پيدا نكرده اند و نيز در شرايطي كه ادرار به دليل مصرف مايعات فراوان رقيق میباشد ممكن است آناليز و كشت ادرار به صورت كاذب منفي باشد. همچنين آلودگي نمونه ادرار با باكتریهای ناحيه پرينه میتواند كشت و آناليز ادرار را به صورت كاذب مثبت كند. دقت تشخيصي آزمايشات كشت و كامل ادراری شديدا" بستگي به روش جمع آوري نمونه ادراری دارد.

روشهای جمع آوري نمونه ادراری:

1- نمونه برداري سوپراپوبيك:
روش دقيق و مطمئني است و ديدن حداقل باكتری نيز نشانه بيماری است . مورد استفادة مطلوب آن در بچه های زير دو سال ،افراد پاراپلژ ي و خانم هایي است كه در تصمیم گيري در مورد وجود عفونت ادراری در آنان دچار ترديد هستيم .

2- تهیه نمونه با سوند مجرا:
در اين روش احتمال آلودگي اندك بود ه و مقادير مساوي يا بيشتر از 100 باكتری در میلي ليتر ادرار، نشانه عفونت است . اشكال اين روش اين است كه گاهي باعث انتقال میکروب به مثانة افرادي كه عفونت ادراری ندارند، می شود. سونداژ مجرا در خيلي از خانمها مفيد است اما سونداژ بيماران مرد براي تهيه نمونه ادرار جهت كشت نابخشودني است.

3- نمونه ای كه بيمار خودش ادرار می كند:
اين روش مرسوم ترين و عملي ترين روش تهية نمونه ادرار است . در آقاياني كه ختنه نشده اند بايد پره پوس كنار زده شود و گلانزبا آب و صابون تمیز گردد. سپس نمونه ابتدايي ادرار به عنوان نمونه مجرا دور ريخته شده و نمونه وسط ادراری جهت آناليز و كشت5جمع آوري گردد. در آقايان ختنه شده نياز به آمادگي خاصي نمیباشد. اگر فرد مورد آزمايش خانم است ، بايد به او آموزش داده شود كه لب های فرج را كنار زده و ناحيه پري يورترال را با آب و صابون تمیز نمايد و سپس نمونه وسط ادرار را جمع آوري كند.

نمونه تهيه شده جهت كشت ادراری بايد سريعا" در يخچال قرار داده شود و طي حد اكثر 24 ساعت كشت داده شود. از سال ها قبل 105باكتری در میلي ليتر ادرار دفع شده را به عنوان كشت مثبت پذيرفته اند. در خانم های داراري علائم بالينی عفونت ادراری ،ممكن است فقط 100 باكتری در هر میلي ليتر ادرار شمارش شود. علت اين پديده شايد تخلية زود به زود مثانه و عدم فرصت براي تكثير باكتری ها باشد.

تفسير آزمايش كامل ادرار در عفونت های مجاری ادراری 2000 سانترفيوژ rpm براي انجام آزمايش آناليز ادرار لازم است حدود 5 تا 10 میلي ليتر از ادرار براي مدت 5 دقيقه با سرعت شود. مقدار ادراری كه در میدان میكروسكوپي با بزرگ نمايي زياد مطالعه می شود 30000 1 میلي ليتر حجم دارد. بنابراين در هرمیلي ليتر ادرار بايد حداقل 30000 يا بيشتر باكتری وجود داشته باشد تا در میدان میكروسكوپي مذكور يك عدد از آ ن ديده شود.

همچنين بخصوص در خانمها مقادير قابل توجهي لاكتوباسيل و كورينه باكتری و باسيل های بي هوازي از واژن با ادرار مخلوط می شوند كه افتراق آنان با میکروبهای مجاری ادراری جز با كشت میسر نيست . اگر تعداد زيادي سلولهای اپي تليال اسكواموس در آزمايش وسط ادرار ديده شود ، اعتبار اين آزمايش زير سوال می رود . مشاهدة گلبول های سفيد در ادرار میتواند نشان دهنده عفونت باشد، ليكن در بيماریهایي نظير سل ، سنگ های ادراری ، عفونت های غيرباكتریال ، گلومرولونفريت و سيستيت بينابيني ،مقادير قابل توجه گلبول سفيد در ادرار ديده می شود.

در يك نمونه ادرار پيوری زمانی است كه بيش از 10 تا گلبول سفيد در از ادرار ديده شود. نبودن پيوری تشخيص عفونت ادراری را زير سوال ( HPF میلي متر مكعب ( معادل 2 گلبول سفيد در هرمی برد تا اينكه نتايج كشت ادرار آماده شود. خلاصه اين كه ديدن باكتری و گلبول سفيد در آزمايش ادرار می تواند علامتي از عفونت ادراری باشد، ليكن براي تأييد تشخيص ، وجود كشت مثبت الزامی است .

40% موارد عفونت مثانه پيدا می شود و در موارد ديگر سندر مهای همراه سوزش ادراری ناشايع -% هماچوري میكروسكوپي در 60 است.تصوير بردار ي تشخيصي در عفونت های ادراری مطالعات راديولوژيك در بسياري از عفونت های ساده و بي عارضه لازم نيست؛ ليكن در بعضي موارد می تواند راهنماي تشخيصي ودرماني باشد. برخي از اين موارد عبارتند از:

سابقه سنگ بخصوص سنگ های عفوني احتمال انسداد حالب در اثر تنگي و يا تومور سابقه قبلی ناهنجاريهای مادرزادي اختلالات عصبي مثانه
عدم پاسخ به آنتی بيوتيك بعد از 6 5 روز درمان كليه های پلي كيستيك در بيماران دياليزي و يا نارسايي پيشرفتة كليه عفونتهای غير معمول نظير پروتئوس ، كلبسيلا، پسودوموناس قارچها و سل
ديابت شيرين وساير مواردي كه بيمار را مستعد نكروز پاپي میكند نظير بيماری سيكل سل و استفاده بيش از حد آنالژزيك ها بيماری كه در يك پيلونفريت ساده بعد از 6 الی 5 روز درمان آثار بهبودي از خود نشان نمی دهد، احتمال دارد در او آبسة داخل كليه و يا اطرا ف كليه به وجود آمده باشد. در كليه های پلي كيستيك كه با دياليز درمان می شوند، اگر چنانچه عفونت عارض شود، شانس پيدايش آبسة اطراف كليه زياد است و بالاخره در ديابتي ها به دليل احتمال پيدايش پيلونفريت آمفيزماتو و نكروز پاپيلري ، مطالعات راديولوژيك ضرورت دارد.

روشهای تصوير برداری سنگ محاری ادراری:

مطالعه ساده اي است که می تواند سنگ های حاجب ، تصوير گازهای شكم و :(KUB) عكس ساده شكم با آمادگي كلسيفيكاسيون ها را نشان دهد. محو شدن ساية پسواس كه در آبسه های كليه و اطراف كليه ديده می شود، با اين كليشه قابل بررسي است .در عفونت های مشكل ضروریست و اطلاعات باارزشي را از نظر (IVP) پيلوگرافي بوسيله تزريق وريدي ماده حاجب تشخيصي و تصمیم گيري درماني در اختيار پزشک می گذارد. ليكن انجام آن در عفونت های ساده خانم ها ضروری نيست .معمولاً براي بررسي ريفلاكس انجام می شود. در بيماران مبتلا به مثانه نوروپاتيك و نيز تشخيص ديورتيكول مجرا و :VCUGمثانه كمك كننده است.

سونوگرافی : براي نشان دادن هيدرونفروز، پيونفروز، آبسه اطراف كليه و سنگ های غير حاجب وسيلة دقيق و بي خطري است . باپي گيري كرد. (UTI) استفاده از اين روش می توان رشد كليه را در بچه های مبتلا به عفونت های مجاري ادراری مطالعات راديوايزوتوپ: گاليوم 67 و اينديوم 111 براي بررسي آبسة اطراف كليه و داخل كليه بكار می رود.

عيب آن در اين است كه مطالعه با گاليوم 67 بعد از 48 ساعت و اينديوم 111 بعد از 24 ساعت قابل قضاوت بوده ، لذا در بيماران بد حال زمان زيادي از دست خواهد رفت. همچنين از هيپوران 131 و تكنزيوم 99 جهت بررسي آسيب كليوي و ارزيابي عملكرد و پرفيوژن كليه استفاده میشود.

در تشخيص آبسه كليه ، آبسه اطراف كليه و سن گهای غير حاجب وسيله بسيار دقيقي است . همچنين با اين روش :C.T.Scanرا تشخيص داد. عيب آن در اين است كه (Acute focal bacterial nephritis) میتوان نفريت باكتریايي منطقه اي حادگران بوده و همه جا در اختيار نيست. به وسيله سي .تي .اسكن در آبسه ها می توان محل درناژ از را ه پوست را مشخص نمود.

اساس درمان آنتی بيوتيكی:
براي اينكه آنتی بيوتيكی در درمان عفونتهای ادراری موثر باشد بايد بتواند سطح ادراری قابل قبولی را ايجاد نمايد. در مواردسيستيت ساده فقط سطح ادراری آنتی بيوتيك مهم است و لازم نيست سطح سرمی آنتی بيوتيك نيز بالا باشد ولی براي درمان پيلو نفريت، داروهایي كه سطح سرمی بالايي ايجاد نمیكنند مناسب نيستند.

بالا رفتن غلظت ادراری آنتی بيوتيك علاوه بر مشخصات فارماكوكينتيك خود دارو به میزان فعاليت كليه ها نيز ارتباط دارد. به عنوان مثال در موارد نارسايي كليه ويا انسدادهای مجاری ادراری ممكن است دارو به میزان كافي در ادرار تغليظ نشود.

مقاومت دارويي در برابر آنتی بيوتيكها:

مقاومت دارويي در برابر آنتی بيوتيكها به سه فرم ديده میشود.
1- مقاومت ذاتي میکروب: برخي میکروبها به صورت ذاتي در برابر برخي آنتی بيوتيكها مقاوم هستند. مثلا" پروتئوس وسودومونا در برابر نيتروفورانتوئين مقاوم هستند.

2- مقاومت اكتسابي با واسطه كروموزومی: اين حالت با ايجاد موتاسيون در میکروبی كه قبلا" به دارو حساس بوده، ايجادمیگردد. علت عمده موارد كافي نبودن میزان ويا طول دوره درمان میباشد كه میتواند ناشي از كم بودن دوز دارو و يا عدمتحمل دارو توسط بيمار و يا ديورز زياد ناشي از مصرف بيش از حد مايعات باشد.اين حالت در فلور میکروبی روده و بدنبال استفاده از آنتی بيوتيك : (R-Factor) مقاومت دارويي وابسطه به پلاسمیداتفاق می افتد. اغلب رده های آنتی بيوتيكی قابليت اكتساب مقاومت دارويي با واسطه پلاسمید را دارند. اين فرم ازمقاومت در برابر فلوروكينولونها بندرت اتفاق می افتد و براي نيتروفورانتوئين گذارش نشده است.در چند پاراگراف زير به مشخصات اصلی برخي از آنتی بيوتيكهایي كه در عفونتهای مجاری ادراری مورد استفاده قرار میگيرنداشاره میشود:

كوتريموكسازول:
به آن اثر SMX تشكيل شده. تريمتوپريم آنتاگونيست فولات است و افزودن (SMX) از دو جزء تري متوپريم و سولفامتوكسازول بخشي آن در درمان عفونتهای مجاری فوقاني را افزايش داده و میزان بروز مقاومت دارويي را میكاهد. اين دارو براي درمان اغلب پاتژنهای مجاری ادراری ( به استثناي انتروكوك و سودومونا ) موثر است. از عوارض اين دارو میتوان به بثورات جلدي و تحريك گوارشی و اختلالات خوني اشاره كرد كه به خصوص در بيماران مبتلا به ايدز شايعتر است. استفاده از اين دارو در بيمارني كه تحت در اين بيماران میشود. (PT) درمان با وارفارين هستند بايد با احتياط صورت گيرد زيرا دارو باعث افزايش زمان پروترومبينمی شود

نيتروفورانتوئين:
اين دارو كه مهار كنندهء برخي از آنزيمهای باكتریها میباشد براي درمان اغلب پاتوژنهای مجاری ادراری از جمله انتروكوك ( به استثناي پروتئوس و سودومونا ) موثر است. اين دارو به سرعت در ادرار ترشح شده و بنابراين غلظت خوني و بافتي مناسبي پيدا نمیكند و بر روي فلور میکروبی روده و واژن اثر قابل توجهي ندارد. مصرف اين دارو در سه ماههء سوم حاملگي ممنوع است.همچنين فلوروكينولونها به عنوان آنتاگونيست دارو عمل كرده ونبايد هم زمان با آن مصرف شوند.

سفالوسپورينها:
سفالوسپورينها مهار كننده ساخت ديواره سلولی هستند. اين داروها بر روي اغب پاتوژنهای مجاری ادراری ( به استثناي انتروكوك ) موءثرند. از هر سه نسل سفالوسپورينها جهت درمان عفونتهای مجاری ادراری استفاده میشود. هرچند كه نسل اول بيشتر بر روي باكتيهای گرم مثبت، نسل دوم بيشتر بر روي بي هوازيها و نسل سوم بيشتر روي گرم منفيها اثر دارد. مصرف اين داروها در حاملگي بي خطر است. حساسيت متقابل بين سفالوسپورينها و پني سيلين ها مشاهده شده بنابراين مصرف آنها در بيمارانيكه سابقه حساسيت فوري به پني سيلين دارند ممنوع است.

آمینو پني سيلينها:
اين دسته دارويي نيز اثرات ضد باكتریايي خود را از طريق مهار ساخت ديواره سلولی اعمال میكند. اغلب پاتوژنهای مجاری ادراری از جمله انتروكوك به اين دارو حساس هستند. به دليل اثر زياد اين داروها بر روي فلور میکروبی نرمال روده و واژن عفونت مجدد با باكتریهای مقاوم بدنبال استفاده از اين داروها نسبتا" شايع است. افزودن مهاركننده های بتا لاكتاماز (نظير كلاولانيك اسيد) به اين داروها توانسته تا حدودي از مقاومت داريي بكاهد. همچنين از مشتقات وسيع الطيف پنيسيلينها در درمان عفونتهای اكتسابي از بيمارستان استفاده میشود.

آمینوگليكوزيدها:
مهار كننده های ساخت پروتئينهای ريبوزومی هستند. بر روي اغلب پاتوژنهای گرم منفي مجاری ادراری موثر است و از میان گرم مثبتها بر روي استافيلوكوك اثر نسبي دارد. ايجاد اختلال در عملكرد كليه (بيشتر به فرم غير اولیگوريك) و نيز اختلالالت شنوايي 7 از mg/kg/24h از عوارض شناخته شدهء اين دسته دارويي هستند. مصرف روزانه يك دوز با مقدار بالا (به عنوان مثال جنتامايسين) نسبت به دوزهای منقسم علاوه بر افزايش قدرت دارو از عوارض آن میكاهد.

فلوروكينولونها:
در باكتری هستند. بر روي اغلب پاتوژنهای مجاری ادراری از جمله سودومونا موثرند. میزان مقاومت DNA gyrase مهار كننده GFR دارويي به فلوروكينولونها كم است. هرچند اين داروها اختلال عملكرد كليوي ايجاد نمیكنند ولی دوز آنها در بيماراني كه 30 دارند بايد تصحيح گردد.مصرف اين داروها در بيماران مبتلا به صرع و نيز بيماراني كه داروهای وارفارين و ml/min كمتر از تئوفيلين و داروهای ضد ديابت استفاده میكنند بايد با احتياط صورت گيرد.

پيشگيري آنتی بيوتيكی:
بطور كلي پيشگيري آنتی بيوتيكی در اعمال ساده ارولوژيك نظير تعبيه و يا خارج كردن كاتتر ادراری و يا انجام بررسي يورودينامیك در شرايطي كه ادرار بيمار از قبل عفوني نبوده باشد ضروری نيست. ولی در برخي شرايط پيچيده تر نظيرسيستوسكوپي همراه با دستكاري و يا بيوپسي پروستات و يا سنگ شكني برون اندامی، اعمال جراحي از طريق پوست و يا يورتروسكوپي پروفيلاكسي كوتاه مدت ترجيحا" با فلوروكينولونها مناسب است. (سیارک)

در مورد پروفيلاكسي در جراحيهای باز بايد در نظر داشت كه زخمها به صورت كلي به چهار دسته تقسيم میشوند كه در آنها مجاری ادراری تناسلي و يا گوارشی باز نمی شود. براي اين دسته از زخمها (clean) زخمهای تمیز پروفيلاكسي آنتی بيوتيكی توصيه نمی شود.

زخمهای غير عفوني هستند كه در آنها مجاری ادراری تناسلي و يا (clean contaminated) زخمهای تمیز آلوده دستگاه گوارش باز میشوند.كه در آنها شرايط استريل جراحي به هم میخورد. مثلا" زخم به محتويات دستگاه (contaminated) زخمهای آلوده گوارش ويا ادراری كه از قبل عفوني بوده آلوده میشود.

زخمهای عفوني ويا زخمهای قديمی حاوي نسوج نكروتيك هستند. (dirty) زخمهای كثيف براي موارد دوم و سوم پروفيلاكسي آنتی بيوتيكی توصيه میشود در حاليكه مورد چهارم نياز به درمان آنتی بيوتيكی دارد.

پروفيلاكسي آنتی بيوتيكی در موارد خاص:
الف) بيمارانيكه خطر اندوكارديت دارند:
اگرچه مجاری ادراری دومین محل شايع ورود باكتری در اندوكاديت است ولی بر اساس گايدلاين انجمن قلب آمريكا بيمارانيكه تحت اعمال جراحي ارولوژي قرار میگيرند نياز به پروفيلاكسي جهت پيشگيري از اندوكارديت ندارند.

ب) بيمارانيكه پروتزهای ارتوپدي دارند:
در بيمارانيكه بيش از دو سال از زمان تعبيه ايمپلنت گذشته باشد و خطر ابتلاي به عفونت به دليل مسايل جسمی بيمار (فاكتورهای میزبان) زياد نباشد، پروفيلاكسي آنتی بيوتيكی لازم نيست. در ساير موارد لازم است 2 گرم آمپي سيلين و 80 میليگرم جنتامايسين بين 30 تا 60 دقيقه قبل از جراحي تزريق وريدي گردد. د موارد حساسيت به آمپي سيلين میتوان 1 گرم وانكومايسين طي 1 تا 2 ساعت قبل از جراحي به آهستگي تزريق وريدي نمود.

عفونتهای مثانه:

(uncomplicated cystitis) سيستيت ساده اين بيماری در خانمها شايع است به گونه ايكه حدود 50 درصد خانمها در طول زندگي علايم آنرا تجربه میكنند. علايم بيماری و پس E.coli شامل ديزوري ، فركوئنسی ، اورجنسي ، درد سوپراپوبيك ، بوي بد ادرار ويا هماچوري میباشد. شايعترين عامل آن از آن ساير انتروباكترها هستند. در خانمهای جوان استافيلوكوك ساپروفيتيكوس دومین علت شايع است. براي تشخيص در يك خانم با علايم تيپيك آناليز ادراری جهت بررسي از نظر گلبول سفيد و باكتری كفايت میكند و نيازي به انجام كشت ادراری نيست.

انجام كشت ادراری در بيمارانيكه تشخيص بر اساس علايم بالينی مورد شك است و يا اخيرا" درمان آنتی بيوتيكی شده اند ضروری است. سيستيت حاد را بايد از ساير بيماریهایي كه ديزوري و علايم تحريكي ادراری ايجاد میكنند افتراق داد. اين بيماریها شامل:واژينيت، يورتريت يا ساير بيماریهای غير عفوني هستند كه باعث التهاب مثانه میشوند.

استفاده از آمپي سيلين و يا سفالكسين جهت درمان سيستيت به دليل مقاومت باكتریايي بالا توصيه نمی شود. جهت درمان سيستيت در مناطقي كه میزان مقاومت به كوتريموكسازول كمتر از 20 درصد است، اين دارو میتواند مناسب باشد. با توجه به شيوع بسيار پايين مقاومت به نيتروفورانتوئين، اين دارو به خصوص در مواردي كه سابقه آنتی بيوتيك تراپي اخير وجود داشته باشد بسيار مناسب است. (سیارک)

فلوروكينولونها گزينه بسيار مناسبي جهت درمان سيستيت هستند ولی براي پيشگيري از ايجاد مقاومت به آنها بهتر است استفاده از آنها محدود به مواردي شود كه بيمار به كوتريموكسازول حساسيت دارد و يا میزان مقاومت به كوتريموكسازول در منطقه بيش از 20 درصد است.طول دوره درمان براي سيستيت ساده در خانمها 3 روز و در آقايان 7 روز است. ويزيت مجدد و تكرار آزمايشات درصورت پاسخ به درمان در خانمهای جوان ضرورتي ندارد ولی در آقايان و خانمهای مسن ويزيت مجدد وتكرار آزمايشات كشت و كامل ادراری ضروری است.

باكتریوری بدون علامت:
وجود كشت مثبت ادراری ( بر اساس تعاريفي كه قبلا" ارائه شده) در بيماری كه هيچ علامت ادراری ندارد را باكتریوری بدون علامت میگويند. مطالعات نشان داده اند كه بجز براي خانمهای باردار ونيز بيماراني كه قرار است تحت اقدامات ارولوژي قرار گيرند، در ساير موارد بررسي از نظر وجود باكتریوری بدون علامت ويا درمان آن ضرورتي (Urologic intervention)ندارد.

مجاری ادراری (Complicated) عفونتهای پيچيده:
محسوب (Complicated) ، عفونت ادراری در بيماراني كه عوامل مخاطره آمیزي كه در ابتداي اين فصل ذكر شد را داشته باشندمیشود. از لحاظ بالينی اين بيماران ممكن است علايم خفيف تا بسيار شديد داشته باشند. نكات زير در درمان اين بيماران بايد مد نظر قرار گيرد.

1- در صورتي كه حال عمومی بيمار خوب است میتوان بيمار را به صورت سرپايي و ترجيحا" با فلوروكينولون درمان كرد.
2- طول دوره درمان حداقل 10 تا 14 روز است.
3- در صورت لزوم بيمار بايد بستري و آنتی بيوتيك وسيع الطيف وريدي شروع شود.شدن عفونت گرديده اند بايد در صورت امكان در اسرع وقت تصحيح گردند.

Complicated -4 علل زمینه اي كه منجر به بيمارني كه عفونتهای ادراری آنها به درمان طبي پاسخ نمیدهد و يا پس از قطع دارو مجددا" علامتدار میشوند معمولا" دچار يكي هستند. تعريف و اتيولوژي اين حالتها به صورت كامل در ابتداي اين فصل persistent و يا Unresolved از حالتهای عفونت بيان شده است. از لحاظ عملي در اين بيماران در صورتي كه در بررسي های اولیه علت مشخص نشود بايد بررسي كامل مجاری ادراری با سيستوسكوپي جهت بررسي مجاری تحتاني و سي تي اسكن و يا يوروگرافي وريدي و يا يوروگرافي رتروگراد براي بررسي مجاری فوقاني انجام شود.

تمرینات کگل برای جلوگیری از افتادگی مثانه

در خانمهای سالم نياز به بررسي كامل ندارند ولی در آقايان بررسي لازم است. براي (Reinfections) عفونتهای راجعه ادراری خانمها درصورتيكه طي 6 ماه دو بار يا بيشتر و طي 12 ماه سه بار يا بيشتر دچار عفونت ادراری شوند، میتوان به يكي از روشهای زير آنتی بيوتيك پروفيلاكتيك شروع كرد.در اين روش بيمار هر شب .

Low dose continuous prophylaxis-1 آنتی بيوتيك با دوز پايين به صورت مداوم ويا يك شب در میان دارو مصرف میكند. شايعترين داروهایي كه به اين منظور استفاده میشوند عبارتند از:200 میليگرم يا سفالكسين به میزان 250 / نيتروفورانتوئين با دوز 50 تا 100 میليگرم، كوتريموكسازول با دوز 40يليگرم.

در اين روش بيمار در صورت بروز علايم يك دوره سه .
self-start intermittent therapy -2 خوددرماني متناوب روزه درمان آنتی بيوتيكی مصرف میكند. آنتی بيوتيك مورد استفاده در اين روش بايد وسيع الطيف بوده و مقاومت دارويي كمی نسبت به آن وجود داشته باشد. فلوروكينولونها براي اين منظور بسيار مناسب هستند. همچنين به عنوان درمان جايگزين بيمار میتواند از كوتريموكسازول و يا نيتروفورانتوئين استفاده نمايد.

در اين روش بيمار بعد از هر بار نزديكي يك دوز .
postintercourse prophylaxis -3 پروفيلاكسي پس از نزديكي واحد آنتی بيوتيك استفاده میكند. آنتی بيوتيكهای مورد استفاده در اين روش عبارتند از: نيتروفورانتوئين،كوتريموكسازول، فلوروكينولونها و يا سفالكسين.

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک) 

برخی مردان بر این باورند که تستسترون ممکن است به آنها در کاهش چربی های اضافی بدن کمک کند. این هورمون مسئول برخی از ویژگی های مردانه است. همچنین، تستسترون رشد عضلات را هم در مردان و هم در زنان بهبود می بخشد.

به گزارش "اتوریتی نیوتریشن"، تستسترون مهم‌ترین هورمون جنسی مردانه است. این هورمون به طور عمده توسط بیضه ها در مردان و تخمدان ها در زنان تولید می شود.

هورمون ها مولکول های پیام رسانی هستند که نقشی کلیدی در تمام سیستم های بدن ایفا می کنند. آنها در جریان خون آزاد می شوند و از این طریق به سلول های هدف خود دسترسی دارند.

هنگامی که هورمون ها با سلول های سازگار تماس برقرار می کنند، آنها به گیرنده های روی سطح‌شان متصل می شوند و بر عملکرد آنها اثر می گذارند.(سیارک) 

نقش اصلی تستسترون شکل دهی ویژگی های مردانه مانند صدای بم‌تر و قوی‌تر، توده عضلانی بیشتر، استخوان های قوی‌تر و رویش موی صورت و بدن است. سطوح مناسب از این هورمون برای بلوغ سلول های اسپرم و حفظ باروری مردان ضروری است.

جای شگفتی نیست که سطوح تستسترون در مردان بیشتر از زنان است. با این وجود، این هورمون عهده‌دار برخی نقش های کلیدی در زنان نیز است.

یکی از مهم‌ترین عملکردهای تستسترون در هر دو جنسیت حفظ توده عضلانی و تقویت رشد عضلانی و استحکام استخوان است. سطوح این هورمون با افزایش سن روند کاهشی را دنبال می کند، که تا حدی از دست رفتن توده های عضلانی و استخوانی مرتبط با سن را توضیح می دهد.

کمبود تستسترون نه تنها رشد عضلانی و حفظ عضلات را سرکوب می کند، بلکه ممکن است موجب افزایش وزن نیز شود.

کمبود تستسترون و افزایش وزن

تستسترون رشد عضلانی را تقویت می کند و به طور همزمان ممکن است از افزایش چربی بدن جلوگیری کند. در نتیجه، برخی مردان که با کمبود این هورمون مواجه هستند، آسان‌تر از همتایان سالم خود افزایش وزن را تجربه می کنند.

عضلات کالری بیشتری نسبت به بافت چربی می سوزانند. کمبود عضله افراد را در معرض خطر بیشتری برای پرخوری و ذخیره کالری های اضافی در قالب چربی قرار می دهد.

در حقیقت، برخی پژوهشگران بر این باورند که کاهش توده عضلانی دلیل اصلی کمبودی است که به افزایش وزن در مردان منجر می شود.

چاقی نیز ممکن است به خودی خود سطوح تستسترون را کاهش دهد.

چاقی در پیوند با سطوح پایین تستسترون

به طور میانگین، سطوح تستسترون در مردان چاق 30 درصد کمتر از افرادی با وزن عادی است. بیش از 70 درصد از مردان بسیار چاق از هیپوگنادیسم مردانه (کمبود تستسترون)، اختلالی که با سطوح غیر عادی پایین این هورمون تعریف می شود، رنج می برند.

دانشمندان درباره دلیل این که چرا سطوح تستسترون در مردان چاق پایین‌تر است به طور کامل مطمئن نیستند، اما بیشتر مطالعات به فرآیندهایی که در ادامه ارائه شده اند، اشاره دارند.

نخست، چربی شکم حاوی سطوح بالای آنزیم آروماتاز است، که تستسترون را به استروژن، هورمون جنسی زنانه، تبدیل می کند. این دلیل سطوح بالاتر استروژن در افراد چاق نسبت به افرادی که وزن عادی دارند را توضیخ می دهد.(سیارک) 

دوم، فعالیت بالای آروماتاز و استروژن تولید هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GRH) را کاهش می دهد. کمبود GRH به سطوح پایین‌تر هورمون لوتئینیزه منجر می شود، که به نوبه خود تولید تستسترون را کاهش می دهد.

به طور خلاصه، چربی شکم اضافی به نظر می رسد سطوح تستسترون را کاهش می دهد.

آیا افزایش تستسترون به کاهش وزن کمک می‌کند؟

آیا مکمل ها موجب کاهش وزن می شوند؟

اصطلاح «مکمل تستسترون» می تواند به سه چیز ارجاع شود: استروئیدهای آنابولیک غیر مجاز، درمان جایگزینی تستسترون و تقویت کننده های تستسترون.

استروئیدهای مصنوعی مرتبط با تستسترون به طور کلی به عنوان استروئیدهای آنابولیک شناخته می شوند.

برخی ورزشکاران فعال در رشته بدنسازی با سو استفاده از استروئیدهای آنابولیک افزایش سطوح تستسترون فراتر از سطوح عادی را مد نظر قرار می دهند. این در شرایطی است که سو استفاده از استروئیدهای آنابولیک در بسیاری از کشورهای جهان غیر قانونی است.

مردان سالم با سطوح تستسترون عادی نباید از استروئیدهای آنابولیک در هر شکلی استفاده کنند، زیرا سو استفاده بلند مدت از آنها می تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد، که از آن جمله می توان به اختلال در عملکرد جنسی، رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی، مشکلات کبد و بیماری قلبی اشاره کرد.

برخی پژوهشگران به این نکته اشاره داشته اند که هیچ کدام از این عوارض جانبی برای خود تستسترون اعمال نمی شود، بلکه با مشتقات مصنوعی آن مرتبط هستند. در حقیقت، تستسترون نقش مهی در درمان برخی بیماری ها ایفا می کند.

به عنوان مثال، افرادی که با سطوح پایین تسوسترون مواجه هستند می توانند از روشی به نام درمان جایگزینی تستسترون استفاده کنند.

در شرایطی که این روش ممکن است به کاهش وزن در افراد چاق کمک کند، سو استفاده از استروئید آنابولیک به عنوان یک راهبرد کاهش وزن توصیه نمی شود. حفظ و نگهداری توده عضلانی اضافی ممکن است در بلند مدت دشوار باشد و عضلاتی که مورد استفاده قرار نمی گیرند با گذشت زمان به چربی تبدیل می شوند.

درمان جایگزینی تستسترون

این هورمون اغلب به صورت قانونی برای درمان کمبود تستسترون (هیپوگنادیسم) یا بیماری های دیگر تجویز می شود. این روش درمانی تحت نظارت پزشکی صورت می گیرد و می تواند در قالب استفاده از یک مکمل، وصله پوستی، کرم یا تزریق صورت بگیرد.

شواهدی وجود دارند که نشان می دهند درمان جایگزینی تستسترون می تواند به کاهش وزن در بیماران چاق که با کمبود تسوسترون مواجه هستند، منجر شود.

به واسطه تقویت رشد عضلانی، که به نوبه خود میزان کالری های سوزانده شده را افزایش می دهد، این روش به کاهش وزن کمک می کند.(سیارک) 

همچنین، درمان جایگزینی تستسترون ممکن است موجب کاهش خستگی، افزایش انگیزه و بهبود فعالیت جسمانی شود. تمامی این عوامل نقش مهمی در کاهش وزن ایفا می کنند.

توجه داشته باشید که مطالعات صورت گرفته به بررسی اثر درمان جایگزینی تستسترون روی مردانی با کمبود تستسترون و زیر نظارت پزشکی پرداخته اند. شواهدی مبنی بر این که این روش موجب کاهش وزن در مردان سالم با سطوح تستسترون عادی می شود یا خیر وجود ندارد.

تقویت کننده های تستسترون

تقویت کننده های تستسترون که به نام مکمل های طبیعی تستسترون نیز شناخته می شوند، تولید طبیعی این هورمون در بدن را افزایش می دهند.

این مکمل ها حاوی تستسترون نیستند و به طور معمول پایه گیاهی دارند.

برخی از این تقویت کننده ها ممکن است افزایش سطوح تستسترون و بهبود رشد عضلانی را در مردانی که از سطوح پایین این هورمون رنج می برند، به همراه داشته باشند. با این وجود، شواهد در این زمینه یکدست نیستند.

بسیاری از ادعاهای سلامت مرتبط با تقویت کننده های تستسترون از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.

افزایش سطوح تستسترون به صورت طبیعی

علائم اصلی کمبود تستسترون شامل میل جنسی پایین، مشکل در حفظ یا ایجاد نعوظ و ارگاسم هایی با شدت کمتر می شوند. از دیگر علائم می توان به خستگی، خلق و خوی گرفته، و کاهش توده عضلانی اشاره کرد.

اگر نسبت به سطوح پایین تستسترون مشکوک هستید، یک آزمایش خون ساده می تواند این شرایط را تایید کند.

درمان جایگزینی موثرترین روش برای مقابله با این شرایط است. با این وجود، این روشی بحث برانگیز است و در کنار فواید خود شامل خطراتی نیز می شود.

خوشبختانه روش های مختلفی وجود دارند که به صورت طبیعی می توانند سطوح تستسترون را افزایش دهند. از آن جمله می توان به نمونه های زیر اشاره کرد:

نمرینات قدرتی: مطالعات بسیاری نشان داده اند که تمرینات قدرتی می توانند سطوح هورمون تستسترون را افزایش دهند.

مصرف مکمل ویتامین D: کمبود ویتامین D با سطوح پایین تستسترون مرتبط است. مصرف مکمل ویتامین D می تواند شرایط را به حالت عادی بازگرداند.

دریافت روی به میزان کافی: کمبود روی ممکن است سطوح هورمون تستسترون را کاهش دهد. با مصرف مواد غذایی سرشار از روی مانند گوشت، و مغزها و دانه های خوراکی، می توانید سطوح این ماده معدنی را به حالت عادی باز گردانید.

خواب کافی: کم خوابی با افت سطوح تستسترون مرتبط است. در حقیقت، خواب کافی یکی از مهم‌ترین جنبه های یک سبک زندگی سالم است.

آرامش و کاهش استرس: استرس مزمن سطوح کورتیزول را افزایش می دهد، که این هورمون ممکن است سطوح تستسترون را کاهش دهد. محیطی بدون استرس و فعالیت های آرامش بخش از جمله پایه های یک سبک زندگی سالم هستند.

مصرف آشواگاندا: این گیاه دارویی ممکن است سطوح هورمون تستسترون و باروری را بهبود ببخشد.

افزون بر افزایش سطوح هورمون تستسترون، راهبردهای بالا می توانند سلامت کلی انسان را تقویت کنند. برخی از آنها ممکن است به کاهش وزن کمک کنند، به ویژه زمانی که با دیگر روش های کاهش وزن ترکیب شده باشند.منبع: سلامت نیوز

علائمی که نشاندهنده دیابت هستند.

1.  تشنگی بیش از حد

- دیابت باعث تغییر تولید عادی بزاق شده و حس تشنگی زیاد را افزایش می دهد. 

2. تکرر ادرار

- بیماران مبتلا به دیابت اغلب نیاز به ادرار کردن دارند زیرا کلیه های آنها سخت تر کار می کنند

3. اختلالات خواب

- هنگامی که قند خون بالا به درستی در زمان کنترل نشود، بیماردیابتی ممکن است اختلالات مداوم در خواب را تجربه کند.

4. بهبود طولانی مدت زخم ها

- یکی از نشانه های اولیه دیابت، بهبودی طولانی مدت زخم های پوستی یا ضایعات پوستی است 

5 . عفونت ادراری

-از دست دادن توانایی استفاده از گلوکز در جریان خون باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن  و عفونت ادراری و تکرر ادرار می شود

6 . مشکلات پا

- بیماران مبتلا به دیابت با خشکی پوست مخصوصا در پاها مواجه می شوند ،باید به وضعیت پاهای خود توجه بیشتری داشته باشند. 

7. کم شدن بینایی

- کم آبی ناشی از سطح قند خون بالا ، می تواند سلامت بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد.

8. پوست خشک 

- به همین دلیل است که بیماران اغلب از پوست خشک مخصوصا در ناحیه پا و کف پا رنج می برند.

در سیارک بخوانیم:

مراقبت از پا در دیابت

انتخاب جوراب مناسب برای پای دیابتی

خشکی دهان در بیماران دیابتی

مراقبت از پوست در دیابت 

مدیریت دیابت بخش دوم

7 نکته برای پیش گیری و معکوس کردن دیابت

مصرف کره می تواند خطر دیابت را دوبرابر سازد 

صبحانه مناسب برای افراد دیابتی

رتینوپاتی دیابت

پرسش:

دیابتی ها چه میوه ها و سبزیجاتی مصرف کنند؟
آیا دیابتی ها می توانند میوه و سبزیجات بخورند تا سیستم ایمنی بدن را در برابر سطح بالای قند خون تقویت کند؟لطفا در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

• سر فصل های این پست:
• اطلاعات کلی راجع به لیکوپن و عملکرد آن
• خواص درمانی لیکوپن
• لیکوپن و سرطان پروستات
• بهترین منابع لیکوپن

اطلاعات کلی راجع به لیکوپن و عملکرد آن

لیکوپن یک آنتی‌اکسیدان قوی است که می‌تواند به محافظت در برابر بیماری‌های دژنراتیو (نابودی) کمک کند. این کار بواسطه خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد در بدن صورت می‌گیرد. لیکوپن می‌تواند از آسیب رسیدن به DNA در سلولها و همچنین عملکرد بهتر سلول‌ها کمک کند. سطح بالای لیکوپن در خون و بافت‌های چربی با کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی و دژنراسیون ماکولا همبستگی مثبت دارد. بدن انسان توانایی تولید لیکوپن ندارد، بنابراین باید از منابع غذایی تامین شود.

لیکوپن یک کاروتنوئید و یک ماده مغذی گیاهی است که در سبزی‌ها و میوه‌های قرمز مانند گوجه‌ فرنگی، گریپ‌فروت صورتی، هندوانه ، پاپایا ، زردآلو و گواوای صورتی یافت می‌شود. این ماده به عنوان عامل رنگ قرمز در این میوه‌ها و سبزیجات شناخته می‌شود. تحقیقات متعددی نشان داده‌ است که خوردن غذاهای غنی از لیکوپن می‌تواند خواص بهداشتی مثبتی به همراه داشته باشد.

 لیکوپن به طور خاص در گوجه فرنگی و محصولات گوجه‌ای به میزان زیاد یافت می‌شود. در امریکای شمالی، 85% لیکوپن غذایی از محصولات گوجه فرنگی مانند آب گوجه فرنگی یا رب گوجه می‌آید. یک فنجان (240 میلی لیتر) آب گوجه فرنگی حدود 23 میلی گرم لیکوپن دارد. فراوری گوجه‌های خام با استفاده از گرما (در تولید آب گوجه، رب گوجه یا سس گوجه) در واقع لیکوپن موجود در محصول خام را به حالتی در می‌آورد که جذب آن برای بدن ساده‌تر است. جذب مکمل‌های لیکوپن برای بدن به سادگی جذب از مواد غذایی است.
افراد برای جلوگیری از بیماری قلبی، «سفت شدگی شریان‌ها» (تصلب شریان)؛ و سرطان پروستات، سینه، ریه، مثانه، تخمدان، روده بزرگ و لوزالمعده لیکوپن مصرف می‌کنند. لیکوپن برای مداوای عفونت ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) که عامل اصلی سرطان رحم است، نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی افراد از لیکوپن برای آب مروارید و آسم نیز استفاده می‌کنند.

عملکرد آن چگونه است؟

لیکوپن یک آنتی اکسیدان قوی است که به جلوگیری از آسیب به سلول‌ها کمک می‌کند. علت زیاد بودن علاقه به تحقیقات درزمینهٔ نقش احتمالی لیکوپن در پیشگیری از ابتلا به سرطان، همین است.

خواص درمانی لیکوپن

در یک مطالعه بر روی بیماری قلبی مشخص شد که خطر ابتلا به بیماری قلبی در مردانی که سطح لیکوپن در بافت‌های چربی آنها بالا بوده است به میزان 50% کمتر بوده است.
در یک تحقیق دیگر مشخص شده است که مردانی که در هفته بیشتر از دوبار از محصولات گوجه‌ فرنگی استفاده می‌کنند به میزان 21 تا 34 درصد کمتر با خطر ابتلا به سرطان پروستات مواجه هستند. میزان کاهش این خطر در افرادی که 10 بار یا بیشتر از این محصولات استفاده کرده‌اند 45 درصد بوده است.
زنانی که سطح لیکوپن آنها بالا است 5 بار کمتر از دیگران به سرطان دهانه رحم مبتلا می‌شوند.
همچنین نشان داده شده است که لیکوپن یک اثر محافظتی در برابر ابتلا به سرطان معده، روده بزرگ، ریه و پوست دارد. خطر ابتلا به آترواسکلروز را با مهار تجمع پلاکتی کاهش می‌دهد و همچنین باعث کاهش التهاب شده و به حفاظت پوست در مقابل آسیب‌های ناشی از UV نور خورشید کمک می‌کند. این ماده مغذی در کرم‌ها و لوسیون‌های ضدپیری یافت می‌شود. لیکوپن به راحتی تجزیه می‌شود، بنابراین محافظت از بسته نگهدارنده آن در زمان مصرف از اهمیت زیادی برخوردار است.
در یک تحقیق نشان داده شده است که زمانی که افراد محصولات گوجه‌ فرنگی را به صورت روزانه مصرف می‌کنند، میزان محفاظت از پوست در مقابل آسیب‌های ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه UV نور خورشید تا 30% افزایش می‌یابد.

لیکوپن و سرطان پروستات 

لیکوپن یک آنتی اکسیدان طبیعی است که رنگ قرمز میوه‌هایی مانند گوجه فرنگی، گواوا، میوه گل رز، هندوانه و گریپ‌فروت صورتی از آن است. مطالعات علمی متعددی ارتباط مصرف لیکوپن با نرخ وقوع سرطان پروستات را نشان داده است (سرطان پروستات دومین سرطان مشترک تشخیص داده شده در مردان آمریکایی است). این ارتباط برای مردان افریقایی-آمریکایی که متأسفانه بیشترین نرخ ابتلا به سرطان پروستات در جهان را دارند، بیشتر هم هست.
یک مطالعه همه‌گیرشناسی شاخص که توسط دانشکده بهداشت همومی هاروارد انجام شد (Giovannucci E و همکاران، 1995)، عادات غذایی 48000 مرد در مدت شش سال را مورد نظارت قرار داد. نویسندگان دریافتند که از بین 46 میوه و سبزی مورد ارزیابی، تنها غذاهای دارای گوجه فرنگی در کاهش خطر سرطان پروستات نقش داشتند و دلیل آن لیکوپن به عنوان عنصر فعال آن بود. مردانی که ده بار یا بیشتر محصولات گوجه فرنگی را در هفته مصرف کرده بودند، 34 درصد خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات داشتند.
ممکن است سرطان پروستات در مردان قبل از حمله و مرگبار شدن، سال‌ها وجود داشته باشد. مطالعه هاروارد بیان شده در بالا نشان داد که اثرات سودمند گوجه فرنگی/لیکوپن در بررسی مردان دچار سرطان مرحله آخر به‌صورت جداگانه از کل دسته، آشکارتر است.
گروهی از محققان موسسه ملی سرطان امریکا در بتزدا، مریلند، در سال 2002 نتایج مطالعه‌ای را انتشار دادند که برای آن طراحی شده بود که مشخص شود آیا آن گونه که مطالعات همه‌گیرشناسی متعدد قبلاً نشان داده است، در واقع لیکوپن از پروستات محافظت می‌کند یا خیر (Am J Epidemiol، 2002؛ 155؛ 1032-1023). حدود نیمی از 437 مرد مورد مطالعه سرطان پروستات داشتند. یک رابطه همبستگی بین سطح لیکوپن در خونابه و سرطان به دست آمد: مردان دارای بیشترین سطح لیکوپن، خطر ابتلا به سرطان پروستات بسیار کمتری نسبت به افراد دارای سطح لیکوپن پایین داشتند.
لیکوپن خاصیت ضد سرطان پروستات خود را مدیون دو عامل جداگانه است. اولاً، آن یک آنتی اکسیدان قوی است. این یعنی می‌تواند رادیکال های آزادی که به‌صورت مستمر از طریق غذایی که می‌خوریم و هوایی که تنفس می‌کنیم به بدنمان وارد می‌شوند، خنثی سازد. آسیب سلولی ناشی از این مولکول‌های ناپایدار یکی از عوامل سرطان است. ثانیاً، لیکوپن در مکان‌های گسسته متعددی جذب و ذخیره می‌شود که دو مورد از آن‌ها غده پروستات و بیضه‌ها هستند. این لیکوپن را به یک آنتی اکسیدان مفید مخصوصاً برای مردان تبدیل می‌کند.
سطح لیکوپن با باروری مردان نیز ارتباط دارد. مطالعات مقدماتی متعددی شامل مطالعه دکتر Armand Zini از دانشگاه مک گیل، مونترال نشان داده است که مردان دارای لیکوپن کمتر در منی، اسپرم‌هایی بی‌کیفیت دارند. علاوه بر این، عملکرد اسپرم پس از تأمین لیکوپن بهبود می‌یابد. این پدیده نیز به قابلیت آنتی اکسیدانی لیکوپن مربوط است.
علت اصلی مرگ مردان، بیماری قلبی، نیز به آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد مربوط می‌شود. از این رو، سلامتی تمام مردان از طریق مصرف منظم غذاهای غنی از لیکوپن یا مکمل‌های غذایی با کیفیت مانند Lyc-O-Mato ارتقا یابد.
گزارش‌های داده شده توسط FDA ارزیابی نشده است. محصولات به دنبال تسکین، درمان یا جلوگیری از بیماری نیستند.

بهترین منابع لیکوپن

اکثر مردم بخش عمده لیکوپن خود در رژیم غذایی را از محصولات گوجه‌ فرنگی تامین می‌کنند. محصولات فرآوری شده گوجه‌ فرنگی سطح لیکوپن بالاتری نسبت به گوجه‌ فرنگی خام دارند. این بدین خاطر است که در حین فرآیند پخت دیواره سلولی گوجه‌ فرنگی در هم می‌ریزد و لیکوپن بیشتری در دسترس قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، یک گوجه فرنگی رسیده حدود 3.7 میلی گرم لیکوپن دارد در حالی که یک فنجان سوپ گوجه‌ فرنگی حاوی بیش از 25 میلی‌گرم لیکوپن است. خوردن محصولات گوجه‌ فرنگی به همراه روغن به جذب آسان‌تر لیکوپن در بدن کمک می‌کند. خوردن سالاد گوجه‌ فرنگی به همراه روغن زیتون به طور چشمگیری توانایی بدن در جذب و استفاده از لیکوپن را افزایش می‌دهد.
لیکوپن همچنین به شکل مکمل نیز در دسترس است. معمولا به شکل قرص یا کپسول فروخته می‌شود. گاهی اوقات نیز به منظور افزایش خواصی آنتی‌اکسیدان سایر مغذی‌ها نیز به فرمول آن اضافه می‌شود. محدودیت مربوط به دوز حداکثر تنظیم نشده است. تا کنون گزارشی در مورد مسمویت ناشی از مصرف زیاد لیکوپن گزارش نشده است.

احتیاط

مکمل‌های آنتی‌اکسیدان مانند لیکوپن می‌توانند با پرتودرمانی و شیمی‌درمانی تداخل داشته باشند، گرچه به نظر می‌رسد که منابع غذایی بی‌خطر باشند.

10 نوشیدنی که در این مقاله آمده است برای تقویت  هورمون های مردانه و تقویت بدن مردان می باشد.

آب آلوئه ورا

- تولید هورمون مردانه تستوسترون را افزایش می دهد.

آب هندوانه

- آب هندوانه جریان خون را بهبود می بخشد

آب سیب

- آب سیب به خواب بهتر شما کمک خواهد کرد تا زمان بیشتری را در رختخواب بگذرانید.

زنجبیل

- آب زنجبیل جریان خون را در بدن افزایش می دهد.

شیر با عسل

- عسل یک شیرین کننده طبیعی است که به افزایش قوای جنسی شما کمک می کند.

- عسل همراه با شیر  علاوه بر انرژی، حداکثر مواد مغذی مورد نیاز بدنتان را بخاطر شیر تامین می کند.

موز

- موز همچنین شامل ویتامین ها و مواد معدنی و پتاسیم و ... می باشد.

آب انار

- انارها غنی از آنتی اکسیدان ها هستند که گردش خون را بهبود می بخشد و همچنین نارسایی نعوظ را درمان می کنند.

قهوه

- از فنجان قهوه روزانه خود لذت ببرید.

آب چغندر

- چغندرقند نیترات زیاد دارد که سطوح اکسید نیتریک را در بدن افزایش می دهد 

آب اسفناج