مدیریت و کنترل دیابت


خودمدیریت دیابت هم برای بیماران و هم برای متخصصان سلامت،  یک چالش است. توانمندسازی ، نقشی حیاتی در کمک به بیماران برای دستیابی به خودمدیریت موفق ایفا می کند. این مطالعه یک رویکرد متاقوم نگاری را اتخاذ می کند. مطالعات کیفی به منظور مشارکت در درک عمیق تری از آنچه که بیماران به عنوان موضوع حائز اهمیت در یک راهبرد توانمندسازی اثربخش برای خودمدیریت دیابت درک می کنند، با یکدیگر ترکیب شدند. در این مطالعات چهار استعاره هسته ای شناسایی شدند که توانمندسازی را تحت تأثیر قرار می دادند: اعتماد به شایستگی و آگاهی پرستاران، تلاش برای کنترل، اشتیاق برای اشتراک گذاری تجربه ها و تمایل و توانایی پرستار برای شخصی سازی. ترکیب خطوط استدلال، بیان کننده ی نیاز به یک سیستم ارزیابی برای تخمین دانش دیابت، اعتقادات بهداشتی و احساسات منفی و همچنین پیامد مداخله ها است. بر اساس این  مدل از  ترفیع سلامت پندر، این مقاله بر این واقعیت تأکید دارد که متخصصان سلامت باید متغیرهای رفتار خاص قابل اصلاح را درک کرده و آن ها را توصیف کنند. این مقاله پیشنهاد می کند که استفاده از اثر مرتبط با فعالیت و همچنین تأثیرات فردی و موقعیتی، به عنوان ابزاری برای تسهیل و بهبود رفتارهای ترفیع سلامت بیماران، می تواند یک راهبرد توانمندسازی اثربخش باشد. (سیارک)

در مورد دیابت بیشتر بدانید

دیابت را جدی بگیرید

دستور غذایی برای افراد دیابتی

پیش­ دیابت و مقاومت به انسولین چیست

 

دیابت یک نگرانی سلامت عمومی جهانی برای بسیاری از ملل در قرن 21 است و حدود 246 میلیون نفر در سراسر جهان تقریباً %6 از بزرگسالان، به آن مبتلا شده اند . حدود %80 از این بیماران در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و از دیابت نوع 2 رنج می برند

که %46 از آن ها در گروه سنی 59 40 سال قرار دارند. مدیترانه غربی و خاور میانه مناطقی با بالاترین نرخ شیوع دیابت هستند. در سال 2007، هند بزرگترین جمعیت دیابتی جهان را در خود داشت که کشورهای چین، ایالات متحده، روسیه، آلمان، ژاپن، پاکستان، برزیل، مکزیک و مصر در رتبه های بعدی قرار داشت . بالاترین شیوع دیابت در منطقه اروپا است که %9 از جمعیت بزرگسال آن در معرض ابتلا به دیابت در حال توسعه نوع دوم است . تشدید شیوع دیابت توسط عواملی از قبیل جمعیت کهنسال، رژیم غذایی ناسالم، اضافه وزن و چاقی و همچنین عدم فعالیت فیزیکی تأیید می شود .
خودمدیریت دیابت یک تعهد مادام العمر است. برای اجتناب یا تأخیر در پیامدهای مزمن جدیِ این بیماری، یک رژیم مراقبت از خود مؤثر و یک رویکرد گروهی چندرشته ای لازم است.

کسب دانش دیابت از طریق آموزش یک نقش ضروری در خودمدیریت دیابت بازی می کند، زیرا دانش بهبود یافته به یک تغییر مؤثر در رفتارهای خودمدیریتی منجر خواهد شد . در سال های اخیر، مفهوم توانمندسازی در مراقبت های مدرن دیابت لحاظ شده است. توانمندسازی را به صورت یک فرآیند کمکی تعریف می کند "... که به موجب آن، گروه ها یا افراد قادر به تغییر یک موقعیت، مهارت های مشخص، منابع، فرصت ها و قلمرو می شوند. این یک مشارکت است که با هدف توسعه یک باور مثبت نسبت به خود و آینده، به خود و دیگران احترام گذاشته و برای آن ها ارزش قائل می شویم".

فرآیند توانمندسازی دربرگیرنده ی مشارکت مشترک با محوریت بیمار ، نقش بیمار فعال، اشتراک گذاری تصمیم گیری، آزادی در انتخاب و پذیرش مسئولیت نسبت به فعالیت های یک شخص است.
برای تسهیل خودمدیریت بیمار ، چندین رویکرد مبتنی بر مفهوم توانمندسازی در مراقبت دیابت با سطوح متفاوتی از موفقیت اجرا شده اند. مشاوره ی فردی سنتی که بر راهبردهای تنظیم هدف و حل مسأله متمرکز هستند، می تواند بیماران را برای تعیین اهداف واقع بینانه ی دیابتی تشویق کند و پیامدهای دیابتی را بهبود بخشد . از اینرو، این مداخله به وسیله دانش محدود بیماران از دیابت و بنابراین ناتوانی در انجام انتخاب های آگاهانه محدود می شود. (سیارک)

مداخله آموزش گروهی بر اشتراک گذاریِ مدیریت دیابت تأکید می کند که بیان می کند که می توان توانمندسازی را از طریق اطمینان از افراد دیگری با موقعیت مشابه، تسهیل نمود . بعلاوه، مداخله هایی که مبتنی بر تخصص بیمار هستند مانند گروه های مشاوره ای تحقیقاتی با رهبری غیرتخصصی، بر ارتباط جهان واقعی و درگیری بیمار در تحقیق سلامت تأکید دارند . برنامه های آموزشی همسان رهبر بجای دانش نظری، بر تقویت اجتماعی همکاران و اطلاعات عملی متمرکز هستند. حامیان همکار از درک بالاتری از تأثیر دیابت بر زندگی روزمره برخوردارند و بنابراین می توانند بیماران مبتلا به دیابت را برای اصلاح سبک زندگی خود توانمند سازند.ادامه دارد....

ترجمه  itrans.ir

 

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید