10 نوشیدنی که در این مقاله آمده است برای تقویت  هورمون های مردانه و تقویت بدن مردان می باشد.

آب آلوئه ورا

- تولید هورمون مردانه تستوسترون را افزایش می دهد.

آب هندوانه

- آب هندوانه جریان خون را بهبود می بخشد

آب سیب

- آب سیب به خواب بهتر شما کمک خواهد کرد تا زمان بیشتری را در رختخواب بگذرانید.

زنجبیل

- آب زنجبیل جریان خون را در بدن افزایش می دهد.

شیر با عسل

- عسل یک شیرین کننده طبیعی است که به افزایش قوای جنسی شما کمک می کند.

- عسل همراه با شیر  علاوه بر انرژی، حداکثر مواد مغذی مورد نیاز بدنتان را بخاطر شیر تامین می کند.

موز

- موز همچنین شامل ویتامین ها و مواد معدنی و پتاسیم و ... می باشد.

آب انار

- انارها غنی از آنتی اکسیدان ها هستند که گردش خون را بهبود می بخشد و همچنین نارسایی نعوظ را درمان می کنند.

قهوه

- از فنجان قهوه روزانه خود لذت ببرید.

آب چغندر

- چغندرقند نیترات زیاد دارد که سطوح اکسید نیتریک را در بدن افزایش می دهد 

آب اسفناج

برخی مردان بر این باورند که تستسترون ممکن است به آنها در کاهش چربی های اضافی بدن کمک کند. این هورمون مسئول برخی از ویژگی های مردانه است. همچنین، تستسترون رشد عضلات را هم در مردان و هم در زنان بهبود می بخشد.

به گزارش "اتوریتی نیوتریشن"، تستسترون مهم‌ترین هورمون جنسی مردانه است. این هورمون به طور عمده توسط بیضه ها در مردان و تخمدان ها در زنان تولید می شود.

هورمون ها مولکول های پیام رسانی هستند که نقشی کلیدی در تمام سیستم های بدن ایفا می کنند. آنها در جریان خون آزاد می شوند و از این طریق به سلول های هدف خود دسترسی دارند.

هنگامی که هورمون ها با سلول های سازگار تماس برقرار می کنند، آنها به گیرنده های روی سطح‌شان متصل می شوند و بر عملکرد آنها اثر می گذارند.(سیارک) 

نقش اصلی تستسترون شکل دهی ویژگی های مردانه مانند صدای بم‌تر و قوی‌تر، توده عضلانی بیشتر، استخوان های قوی‌تر و رویش موی صورت و بدن است. سطوح مناسب از این هورمون برای بلوغ سلول های اسپرم و حفظ باروری مردان ضروری است.

جای شگفتی نیست که سطوح تستسترون در مردان بیشتر از زنان است. با این وجود، این هورمون عهده‌دار برخی نقش های کلیدی در زنان نیز است.

یکی از مهم‌ترین عملکردهای تستسترون در هر دو جنسیت حفظ توده عضلانی و تقویت رشد عضلانی و استحکام استخوان است. سطوح این هورمون با افزایش سن روند کاهشی را دنبال می کند، که تا حدی از دست رفتن توده های عضلانی و استخوانی مرتبط با سن را توضیح می دهد.

کمبود تستسترون نه تنها رشد عضلانی و حفظ عضلات را سرکوب می کند، بلکه ممکن است موجب افزایش وزن نیز شود.

کمبود تستسترون و افزایش وزن

تستسترون رشد عضلانی را تقویت می کند و به طور همزمان ممکن است از افزایش چربی بدن جلوگیری کند. در نتیجه، برخی مردان که با کمبود این هورمون مواجه هستند، آسان‌تر از همتایان سالم خود افزایش وزن را تجربه می کنند.

عضلات کالری بیشتری نسبت به بافت چربی می سوزانند. کمبود عضله افراد را در معرض خطر بیشتری برای پرخوری و ذخیره کالری های اضافی در قالب چربی قرار می دهد.

در حقیقت، برخی پژوهشگران بر این باورند که کاهش توده عضلانی دلیل اصلی کمبودی است که به افزایش وزن در مردان منجر می شود.

چاقی نیز ممکن است به خودی خود سطوح تستسترون را کاهش دهد.

چاقی در پیوند با سطوح پایین تستسترون

به طور میانگین، سطوح تستسترون در مردان چاق 30 درصد کمتر از افرادی با وزن عادی است. بیش از 70 درصد از مردان بسیار چاق از هیپوگنادیسم مردانه (کمبود تستسترون)، اختلالی که با سطوح غیر عادی پایین این هورمون تعریف می شود، رنج می برند.

دانشمندان درباره دلیل این که چرا سطوح تستسترون در مردان چاق پایین‌تر است به طور کامل مطمئن نیستند، اما بیشتر مطالعات به فرآیندهایی که در ادامه ارائه شده اند، اشاره دارند.

نخست، چربی شکم حاوی سطوح بالای آنزیم آروماتاز است، که تستسترون را به استروژن، هورمون جنسی زنانه، تبدیل می کند. این دلیل سطوح بالاتر استروژن در افراد چاق نسبت به افرادی که وزن عادی دارند را توضیخ می دهد.(سیارک) 

دوم، فعالیت بالای آروماتاز و استروژن تولید هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GRH) را کاهش می دهد. کمبود GRH به سطوح پایین‌تر هورمون لوتئینیزه منجر می شود، که به نوبه خود تولید تستسترون را کاهش می دهد.

به طور خلاصه، چربی شکم اضافی به نظر می رسد سطوح تستسترون را کاهش می دهد.

آیا افزایش تستسترون به کاهش وزن کمک می‌کند؟

آیا مکمل ها موجب کاهش وزن می شوند؟

اصطلاح «مکمل تستسترون» می تواند به سه چیز ارجاع شود: استروئیدهای آنابولیک غیر مجاز، درمان جایگزینی تستسترون و تقویت کننده های تستسترون.

استروئیدهای مصنوعی مرتبط با تستسترون به طور کلی به عنوان استروئیدهای آنابولیک شناخته می شوند.

برخی ورزشکاران فعال در رشته بدنسازی با سو استفاده از استروئیدهای آنابولیک افزایش سطوح تستسترون فراتر از سطوح عادی را مد نظر قرار می دهند. این در شرایطی است که سو استفاده از استروئیدهای آنابولیک در بسیاری از کشورهای جهان غیر قانونی است.

مردان سالم با سطوح تستسترون عادی نباید از استروئیدهای آنابولیک در هر شکلی استفاده کنند، زیرا سو استفاده بلند مدت از آنها می تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد، که از آن جمله می توان به اختلال در عملکرد جنسی، رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی، مشکلات کبد و بیماری قلبی اشاره کرد.

برخی پژوهشگران به این نکته اشاره داشته اند که هیچ کدام از این عوارض جانبی برای خود تستسترون اعمال نمی شود، بلکه با مشتقات مصنوعی آن مرتبط هستند. در حقیقت، تستسترون نقش مهی در درمان برخی بیماری ها ایفا می کند.

به عنوان مثال، افرادی که با سطوح پایین تسوسترون مواجه هستند می توانند از روشی به نام درمان جایگزینی تستسترون استفاده کنند.

در شرایطی که این روش ممکن است به کاهش وزن در افراد چاق کمک کند، سو استفاده از استروئید آنابولیک به عنوان یک راهبرد کاهش وزن توصیه نمی شود. حفظ و نگهداری توده عضلانی اضافی ممکن است در بلند مدت دشوار باشد و عضلاتی که مورد استفاده قرار نمی گیرند با گذشت زمان به چربی تبدیل می شوند.

درمان جایگزینی تستسترون

این هورمون اغلب به صورت قانونی برای درمان کمبود تستسترون (هیپوگنادیسم) یا بیماری های دیگر تجویز می شود. این روش درمانی تحت نظارت پزشکی صورت می گیرد و می تواند در قالب استفاده از یک مکمل، وصله پوستی، کرم یا تزریق صورت بگیرد.

شواهدی وجود دارند که نشان می دهند درمان جایگزینی تستسترون می تواند به کاهش وزن در بیماران چاق که با کمبود تسوسترون مواجه هستند، منجر شود.

به واسطه تقویت رشد عضلانی، که به نوبه خود میزان کالری های سوزانده شده را افزایش می دهد، این روش به کاهش وزن کمک می کند.(سیارک) 

همچنین، درمان جایگزینی تستسترون ممکن است موجب کاهش خستگی، افزایش انگیزه و بهبود فعالیت جسمانی شود. تمامی این عوامل نقش مهمی در کاهش وزن ایفا می کنند.

توجه داشته باشید که مطالعات صورت گرفته به بررسی اثر درمان جایگزینی تستسترون روی مردانی با کمبود تستسترون و زیر نظارت پزشکی پرداخته اند. شواهدی مبنی بر این که این روش موجب کاهش وزن در مردان سالم با سطوح تستسترون عادی می شود یا خیر وجود ندارد.

تقویت کننده های تستسترون

تقویت کننده های تستسترون که به نام مکمل های طبیعی تستسترون نیز شناخته می شوند، تولید طبیعی این هورمون در بدن را افزایش می دهند.

این مکمل ها حاوی تستسترون نیستند و به طور معمول پایه گیاهی دارند.

برخی از این تقویت کننده ها ممکن است افزایش سطوح تستسترون و بهبود رشد عضلانی را در مردانی که از سطوح پایین این هورمون رنج می برند، به همراه داشته باشند. با این وجود، شواهد در این زمینه یکدست نیستند.

بسیاری از ادعاهای سلامت مرتبط با تقویت کننده های تستسترون از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.

افزایش سطوح تستسترون به صورت طبیعی

علائم اصلی کمبود تستسترون شامل میل جنسی پایین، مشکل در حفظ یا ایجاد نعوظ و ارگاسم هایی با شدت کمتر می شوند. از دیگر علائم می توان به خستگی، خلق و خوی گرفته، و کاهش توده عضلانی اشاره کرد.

اگر نسبت به سطوح پایین تستسترون مشکوک هستید، یک آزمایش خون ساده می تواند این شرایط را تایید کند.

درمان جایگزینی موثرترین روش برای مقابله با این شرایط است. با این وجود، این روشی بحث برانگیز است و در کنار فواید خود شامل خطراتی نیز می شود.

خوشبختانه روش های مختلفی وجود دارند که به صورت طبیعی می توانند سطوح تستسترون را افزایش دهند. از آن جمله می توان به نمونه های زیر اشاره کرد:

نمرینات قدرتی: مطالعات بسیاری نشان داده اند که تمرینات قدرتی می توانند سطوح هورمون تستسترون را افزایش دهند.

مصرف مکمل ویتامین D: کمبود ویتامین D با سطوح پایین تستسترون مرتبط است. مصرف مکمل ویتامین D می تواند شرایط را به حالت عادی بازگرداند.

دریافت روی به میزان کافی: کمبود روی ممکن است سطوح هورمون تستسترون را کاهش دهد. با مصرف مواد غذایی سرشار از روی مانند گوشت، و مغزها و دانه های خوراکی، می توانید سطوح این ماده معدنی را به حالت عادی باز گردانید.

خواب کافی: کم خوابی با افت سطوح تستسترون مرتبط است. در حقیقت، خواب کافی یکی از مهم‌ترین جنبه های یک سبک زندگی سالم است.

آرامش و کاهش استرس: استرس مزمن سطوح کورتیزول را افزایش می دهد، که این هورمون ممکن است سطوح تستسترون را کاهش دهد. محیطی بدون استرس و فعالیت های آرامش بخش از جمله پایه های یک سبک زندگی سالم هستند.

مصرف آشواگاندا: این گیاه دارویی ممکن است سطوح هورمون تستسترون و باروری را بهبود ببخشد.

افزون بر افزایش سطوح هورمون تستسترون، راهبردهای بالا می توانند سلامت کلی انسان را تقویت کنند. برخی از آنها ممکن است به کاهش وزن کمک کنند، به ویژه زمانی که با دیگر روش های کاهش وزن ترکیب شده باشند.منبع: سلامت نیوز

غدۀ پروستات لولۀ مجاری ادرار را که در خارج کردن ادرار از بدن نقش دارد ، احاطه کرده است. به مروری که سن مردان افزایش می یابد غده پروستات نیز بزرگ تر می شود. اگر این غده بیش از اندازه بزرگ شود ، مشکل ساز خواهد شد. وضعیتی که در آن غدۀ پروستات بیش از اندازه بزرگ می شود، بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) نام دارد.

اکثر مردان ممکن است با افزایش سن به این عارضه دچار شوند. اما علائم آن عموما بعد از ۵۰ سالگی بروز می کند. بزرگی خوش خیم پروستات یک بیماری سرطانی محسوب نمی شود و به نظر نمی رسد عاملی برای افزایش ریسک ابتلا به سرطان پروستات باشد. اما علائم هر دوی این بیماری ها یکسان است. توجه کنید اگر علائم زیر را دارید این قضیه را حتما با پزشک خود در میان بگذارید.

۱ – نیاز مکرر و فوری به دفع ادرار حتی در ساعات نیمه شب

۲ – مشکل در شروع دفع ادرار (دفع ادرار به سختی صورت پذیرد) یا دفع ادرار به صورت قطره قطره

۳ – جریان ادرار ضعیف ، آهسته و قطع و وصل شدن جریان ادرار

۴ – نیاز مجدد به دفع ادرار بلافاصله بعد از دفع ادرار قبلی

۵ – مشاهدۀ خون در ادرار

موارد شدید بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) می تواند مشکلات جدی تری علاوه بر موارد بالا ، به وجود بیاورد. مثل عفونت ادراری و آسیب به مثانه و کلیه. آزمایش های مربوط به تشخیص بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) ، شامل آزمایش دیجیتال مربوط به مقعد ، آزمایش خون ، تصویر برداری ، مشاهدۀ جریان ادراری و مشاهدۀ مثانه با دستگاهی به نام مثانه بین هستند. معالجات برای این بیماری شامل مراقبت های طولانی مدت ، داروها ، فرآیند های بی نیاز به جراحی و نیز اعمال جراحی می باشند.

بزرگی خوش خیم پروستات چیست؟

بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) وضعیتی است در مردان که در آن غدۀ پروستات بزرگ شده اما سرطانی نمی شود. این بیماری هم چنین هیپرپلازی خوش خیم پروستات ، هیپرتروفی خوش خیم پروستات و بزرگی مسدود کننده ی خوش خیم پروستات نیز نامیده می شود.

غدۀ پروستات در دو مرحلۀ اصلی از زندگی مردان رشد می کند. ابتدا در سنین بلوغ که در این هنگام اندازۀ آن دو برابر اندازۀ اولیه خواهد بود. فاز دوم رشد این غده در حدود ۲۵ سالگی رخ می دهد و پس از این سن در تمام طول زندگی اکثر مردان به رشد آهستۀ خود ادامه می دهد. بزرگی خوش خیم پروستات اصولا در فاز دوم رشد این غده اتفاق می افتد. به مروری که پروستات بزرگ تر می شود ، فشار بر روی مجاری ادراری بیشتر شده و نیز دیواره مثانه ضخیم تر می شود. سرانجام مثانه ضعیف شده و توانایی خود را برای خالی کردن تمام ادرار از دست می دهد و همیشه مقداری از ادرار درون آن باقی می ماند. تنگ شدن مجاری ادرار و هم چنین ماندن ادرار در مثانه به علت عدم توانایی برای دفع کامل ادرار مشکلاتی را به وجود خواهد آورد که مرتبط با بزرگی خوش خیم پروستات می باشد.

چه عواملی موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شود؟

عوامل ایجاد کننده بزرگی خوش خیم پروستات هنوز شناخته شده نیستند. در هر حال این بیماری مردان مسن را مبتلا می کند. بزرگی خوش خیم پروستات در مردانی که بیضه های خود را قبل از بلوغ از بدن خارج کرده اند ، مشاهده نشده است. به این دلیل محققان باور دارند فاکتورهایی که مرتبط با بیضه ها و افزایش سن هستند ، موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شوند. مردان در طول زندگی خود هورمون جنسی مردانه یا تستوسترون و مقدار اندکی هورمون جنسی زنانه یا استروژن را تولید می کنند. با افزایش سن میزان تستوسترون فعال در خون مردان کاهش می یابد و مقدار زیادی استروژن را در بدن باقی می گذارد. محققان دریافته اند بزرگی خوش خیم پروستات با مقادیر بالای استروژن در ارتباط بوده و این هورمون می تواند فاکتور های رشد سلولی در پروستات را تحریک کند.

هورمون دیگری که دانشمندان روی آن مطالعات زیادی انجام داده اند ، هورمون دهیدروتستوسترون ( DHT ) می باشد. این هورمون مردانه نقش مهمی را در تحریک رشد غدۀ پروستات بازی می کند. بعضی محققان نشان داده اند که حتی با وجود مقادیر کم از هورمون تستوسترون در بدن مردان ، همچنان تولید و آزادسازی هورمون دهیدروتستوسترون به داخل غدۀ پروستات ادامه می یابد. تحریک ساخت هورمون دهیدروتستوسترون می تواند مشوق سلول های پروستات برای رشد باشد. این محققان ثابت کرده اند در مردانی که هورمون دهیدروتستوسترون تولید نمی شود ، بزرگی خوش خیم پروستات نیز اتفاق نمی افتد.

چه کسانی به هیپرپلازی خوش خیم پروستات مبتلا می شوند؟

استفاده از فاکتورهایی که موجب بزرگی خوش خیم پروستات می شوند ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.

۱ – سنین ۴۰ سالگی و بالاتر از آن

۲ – سابقه فامیلی برای ابتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات

۳ – چاقی، بیماری های قلب و عروق، و دیابت نوع ۲

۴ – عدم تحرک و فعالیت های ورزشی

۵ – اختلال نعوذ آلت تناسلی مردانه

چه موقع باید به دنبال مراقبت های پزشکی بود؟

ممکن است بعضی علائم در دفع ادرار ارتباطی به بزرگی خوش خیم پروستات نداشته باشد و مربوط به مشکلات مثانه باشد مانند عفونت مثانه و عفونت مجاری ادراری ( UTI ). هم چنین علائم بزرگی خوش خیم پروستات می تواند مربوط به سرطان پروستات باشد. چون علائم این دو بیماری شبیه هم است و لذا مردانی که علائم زیر را دارند باید حتما به پزشک مراجعه کنند.

۱ – عدم توانایی برای دفع کامل ادرار

۲ – احساس درد ، سوزش و تکرر ادرار

۳ – مشاهدۀ خون در ادرار

۴ – درد و ناراحتی شدید در اندام های پایینی به خصوص در ناحیۀ شکم و مجرای ادراری

یافته های تحقیقات اخیر بیانگر نقش مهم اسیدهای آمینه ی کلیدی و مشتقات انها مانند آرژنین و گلوتامین ، یا ویتامین ها مانند ویتامین سی و ای در تعدیل پاسخ های ایمنی از قبیل افزایش فاگوسیتوز و قابلیت کشتن پاتوژن و همچنین افزایش تولید آنتی بادی و حافظه ی ایمنی می باشد .

به علاوه ، اجرای ترکیبات غیر تغذیه ای در رژیم غذایی به عنوان یک ایزار مناسب برای بهبود سیستم ایمنی گونه های شناخته شده ی آبزی در نظر گرفته شده است و عمدتا از طریق شکست های سلولی مانند بی-گلوکان ، اولیگوساکاریدهای پیچیده ( مانانولوجیکوساکاریدها ، فراکتولوژیکوساکاریدها ، یا پلی ساکاریدهای سولفاته شده)یا عصاره ی مخمرها و جلبک ها ، انجام پذیر است . این ترکیبات ممکن است مانند الگوی پاتوژن های همراه مولکولی(pamp)مولکول در تعامل با سیستم ایمنی ذاتی از طریق الگوی خود تشخیص گیرنده(prrs)و افزایش قابلیت های خود برای تشخیص و شناخت پاتوژن های بالقوه که به آسانی پاسخ های ایمنی را برمی انگیزاند عمل می کنند . تحقیق حاضر طیف گسترده ای از ترکیبات غذایی که ثابت شده است سیستم ایمنی و سلامت گونه های آبزی را تحت تاثیر قرار می دهند و چگونگی تاثیر آنها بر اجزای سیستم ایمنی را مورد بررسی قرار خواهد داد . پیشرفت های بیشتر در تعدیل تغذیه ای پاسخ ایمنی را می توان به عنوان یک جایگزین موثر و نسبتا ارزان در بیماری های آبزیان در نظر گرفت .
آبزی پروری تبدیل به منبعی اصلی پروتئین حیوانی برای مصرف انسان تبدیل شده است و این روند نشان می دهد برای نسل های آینده حتی از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود .چرا که در دهه های گذشته ، پرورش ماهی هر ساله نسبت به صنایع تولیدی دیگر دام ها ، افزایش سالانه ی بیشتری داشته است . اگرچه بیماری ها حوادث طبیعی در همه ی گروه های حیوانات هستند، تشدید فناوری های کشت باعث افزایش مهمی در ظهور، پراکندگی و شیوع بیماری های عفونی شده که انها را در زمره ی عوامل اصلی محدود کننده ی رشد این صنعت قرار داده است. بنابراین مطالعه در مورد مکانیسم های دفاعی حیوانات کشت شده و درک روش تغذیه مناسب و تعدیل اجزای مختلف سیستم های ایمنی برای جلوگیری ، درمان، یا کنترل بیماری های ماهی و همچنین پایداری و تضمین و آینده ی این تلاش های مهم ، بسیار حیاتی می باشد .
تغذیه مناسب ، نه تنها برای دستیابی به نرخ رشد مطلوب ، بلکه برای حفظ سلامت ماهی پرورش یافته ، مهم است. برای سال ها، تغذیه ی ماهی ها به طور عمده بر ایجاد حداقل مواد مغذی مورد نیاز برای رشد طبیعی گونه های مختلف ماهی ها متمرکز بود . با این حال ، امروزه نقش تغذیه در مدیریت بهداشت و درمان از طریق تعدیل پاسخ های ایمنی و مقاومت در برابر بیماری ها به حوزه ی پژوهش با اولویت بالا و با اهداف کاهش وابستگی به شیمی درمانی و کاهش تلفات اقتصادی ناشی از بیماری ها ، تبدیل شده است.(سیارک)