آیا می توانم به محض اینکه حالم بهتر شد مصرف آنتی بیوتیک را قطع کنم؟

در

این تفکر که باید تا آخرین قرص آنتی بیوتیک را مصرف کرد، ممکن است صحیح نباشد!
به خاطر گلود درد آنتی بیوتیک مصرف می کنید، بعد از دو روز حس می کنید بهتر شده اید. باستثناء اینکه قرص ها باعث شوند شما حس مریضی داشته باشید. بنابراین آیا باید آنها را مصرف کرد؟ دیدگاه قدیمی این بود که عدم اتمام دوره، باعث تداوم حیات برخی باکتریها می شود. این افراد کسانی هستند که در صورت نیاز مجدد، نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم خواهند بود. بنابراین، به خاطر خودتان، و مقاومت آنتی بیوتیک در سراسرجهان، باید مصرف قرص ها را ادامه دهید.

هفته گذشته، در مقاله ای در مجله پزشکی استرالیا، پروفسور Gwendolyn Gilbert از دانشگاه سیدنی نوشته بود: اشتباه متداولی وجود دارد مبنی بر اینکه اگر دوره انتی بیوتیک تجویزی تکمیل نگردد، مقاومت حاصل می شود. او ادامه دادکه اگر علائم و نشانه های خوبی نسبی عفونت وجود دارد،‌ در صورت توقف انتی بیوتیک،‌میزان خطر خیلی پایین است.
پروفسور کریس دل مار، پروفسور سلامت عمومی در دانشگاه بوند کوئینزلند نیز بیان داشت که در مورد عفونت های اوره و سینه حاد، GPها باید به بیماران بگویند که در صورت حس خوب شدن، باید قرص ها را متوقف سازند. تنها در برخی شرایط، همچون توبرکلوز یا اوستئومیلیس و دیگر عفونت های شدید، حتی اگرعلائم بهبود باشد، اما باکتریها می توانند مجدد رشد یافند، باید بیماران آنتی بیوتیک ها را مصرف کنند تا زمانیکه دوره را به اتمام برسانند یا دکتر آنها بگوید. افرادی که در سیستم ایمنی بدن خود مشکل دارند، باید طبق نظر دکتر عمل کنند.
اما آیا ما باید برخلاف توصیه های پزشکان در دهه ها قبل اقدام کنیم و به محض خوب شدن انتی بیوتیک ها را قطع کنیم؟
کار پیچیده ای است. این مسئله به علت مصرف آنتی بیوتیک بستگی دارد. گیلبرت می گوید که توقف انتی بیوتیک ها خطر مقاومت را بیشتر نخواهد کرد. اغلب در مورد درمان طولانی مدت مقادیر زیربهینه روی می دهد. او می گوید که در بسیاری از موارد، بدن ما می تواند باکتری باقیمانده را از بین ببرید. همانن افراد دارای عفونت دستگاه تنفسی که نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارند چون عفونت آنها ناشی از باکتری نیست و توقف انتی بیوتیک بسیار عالی خواهد بود.
آنتی بیوتیک ها فلور روده نرمال را بسرعت تغییر می دهند. باکتریهای بی خطر را تمیز می کنند و بیمار را مستعد باکتری مقاوم همچون Clostridium difficile می کنند. گیلبرت می گوید، بنابراین، برای بیماران، آنتی بیوتیک کمتر، بهتر خواهد بود.
پزشکان از نظر طول رژیم های آنتی بیوتیکی که تجویز می کنند متغیرند و دوره پنج روزه برای عفونت مثانه استفاده می شود حتی اگر شواهد نشان دهند که دو تا سه روز برای عفونت غیرپیچیده کافی است.
بنابراین، اگر به شما آنتی بیوتیک داده شود، ابتدا از پزشک خود بپرسید که آیا واقعا به آن نیاز دارید و در صورت نیاز، آیا می توانید مصرف آن را در صورت بهبود متوقف کنید. سوال پیچیده ای است و جواب بله به آن سخت است.

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

چرا باکتری تنها در برخی از افراد سبب آکنه می شود

در

به گزارش (سیارک)  محققان فکر می کنند ، آنها در نهایت دریافته اند ، چرا باکتری تنها در برخی از افراد سبب آکنه می شود.و چگونه می توان مانع از آن شد.

و چطور می شود جلوی آن را گرفت.

با وجود اینکه 80 درصد ما در زندگی با کابوس جوش و اکنه مواجه خواهیم شد، دانشمندان هنوز دقیقا متوجه نشده اند دلیل بروز و خیلی مهمتر نحوه جلوگیری از جوش و اکنه و درمان آکنه چیست.

اما شاید بالاخره مطالعه اخیر متوجه شود چرا باکتری پوستی باعث جوش و آکنه در بعضی افراد می شود و در بعضی دیگر نمی شود و این کشف شاید بتواند راه های جدیدی برای درمان جوش و اکنه در کمتر از دو سال پیش روی ما بگذارد. (سیارک) 

هم اکنون پزشکان آکنه های شدید را با آنتی بیوتیک ها، تنظیم کنندگان هورمون (مانند قرص های ضد بارداری ) و ایزورتینوین (شناخته شده به عنوان روکوتانه ) درمان می کنند.

همه این درمان ها با عوارض (بعضی شدیدتر از بعضی دیگر) همراه می شوند و بدتر از همه، بیشتر انها رهایی طولانی مدت از این مشکل را نتیجه نمی دهند و گاهی اصلا هیچکدام کارایی ندارد.

سالهای زیادی از وقتی که درمان های جدید ارائه شده می گذرد پس رویکرد تازه ای برای این شرایط لازم است.

مطالعه جدید روی این موضوع تمرکز کرده که تقریبا تمام پوست ما با باکتریها پوشش داده شده و این لایه همیشگی اولین لازم دفاعی در برابر جرم های مهاجم است.

با وجود پوشش همیشگی باکتری، خیلی مردم در رهایی از این موضوع مشکل دارند.

ریچارد گالو محقق ارشد از دانشگاه کالیفرنیای سن دیئگو به مدیکال اکس پرس گفت "پازل بزرگی است که چرا باید این باکتریها را باید روی صورتمان تحمل کنیم. معمولا به راحتی با آنها کنار می آییم. اما گاهی این کنارآمدن می شکند و تبدیل به مرض می شود".

برای اولین بار این گروه فکر می کند متوجه شده که دلیل بروز این اتفاق چیست.

گالو و همکارانش نشان دادند معمولا یک باکتری بی ضرر که روی پوست ما زندگی می کند باعث تاول می شود و وقتی خود را در جایی بدون هوا و روغنی مانند فولیکول های مو زندانی می بیند بیرون می زند.

اما فولیکول های موی همه افراد یکسان نیست و این موضوع این امر را توجیه می کند که چرا عده ای اکنه نمی گیرند افرادی که فولیکول های موی آنها خفه کننده تر است دچار این عارضه می شوند.

نه تنها ریشه بروز اکنه را توضیح می دهد می تواند راه جدیدی برای تاول ناشی از باکتری ها آشکار سازد که به دانشمندان کمک می کند دلیل مرض های متفاوت را بفهمند.

محققان روی آکنه های باکتری خاصی به اسم پروپین باکتریوم تمرکز کردند که همانطور که از اسمش برمی آید باعث بروز آکنه می شود.

بیشتر ما آکنه های پی در تمام اوقات روی صورت خود داریم اما همیشه باعثِ بروز نمی شود. پس تیم، باکتری را در شرایط خاصی روی چهره موش آزمایش کردند تا متوجه شوند موضوع از چه قرار است.

آنها نشان دادند زمانی که در محیط های بدون هوا همراه با مو و سلول های پوست گیر می افتند آکنه های پی، سبیوم را روغنی که در پوست ما وجود دارد تبدیل به اسیدهای چرب می کند که تاول در نزدیکی پوستِ سلول را فعال می کنند. (سیارک) 

این تاول معمولا با آنزیمی که هیستون دیسیتالیسیس نامیده می شود از کار می افتد اما اسیدهای چرب تولید شده با باکتری آن کارافتادگی را غیرفعال می کنند. پس تاول زدن ادامه می یابد تا باعث سرخی و خارش شود.

تاکنون این تحقیق فقط روی موش ها آزمایش شده اما تیم تصمیم دارد این نتایج را روی انسان ها دوباره نتیجه گیری کنند.

هولگر بروگمان، کارشناسِ باکتری پوست از دانشگاه اروس دانمارک که رد مطالعه حضور نداشت به اندی کوگان از نیوساینیست گفت" برای اولین بار این مطالعه نشان می دهد چطور اسیدهای چرب که از آکنه های پی ناشی شده اند روی سلول های پوسیتی کار می کنند تا تاول ایجاد شود".

بروگمان اضافه کرد که یافته های جدید می تواند توضیح دهد چرا نوجوانان بیشتر مستعد آکنه هستند چرا که هورمونهای جنسی آنها در دوره بلوغ ، تولید سبیوم را بیشتر می کنند و درنتیجه برای آکنه های پی شرایط یهتری می سازند.خبر بد این است که تمیز کردن همیشگی پوست جواب مسئله نیست چرا که تیم نشان داد باکتری ها کنار هم جمع می شوند و ساختارهایی به نام بیفیلمز می سازند که آنها را به پوست قفل می کند.

و وقتی این نوع باکتری باعث خرابی داخل فولیکول های مو نمی شوند آکنه های پی درواقع برای سلامت پوست مفید واقع می شوند که این امرا که چرا آنتی بیوتیک ها روی خیلی از افراد کارگر نیست و گاهی ممکن است شرایط را بدتر کند.اما اکنون تیم متوجه شده دلیل اصلی تاول چیست. آنها اطمینان دارند درمانی برای آکنه پیدا خواهند کرد.

گالو به نیوساینتیست گفت "نه ما می توانیم از تولید این اسیدهای چرب جلوگیری کنیم یا مانع تاثیر آن روی پوست شویم. روی این موضوع کار می کنیم تا بفهمیم چه باید کرد اگر خوش شانس باشیم شاید به درمان های جدید در دو تا پنج سال آینده منتهی شود".

محققان هم اکنون به دنبال پاسخ به این سوال هستند که چه چیزهایی صورت را مستعد آکنه می کند. علاوه بر داشتن فولیکول های موی خفه کننده، افرادی از لحاظ ژنتیکی بیشتر از طریق اسیدهای چرب آسیب چذیر می شوند.

یا شاید رگه های باکتری از اسیدهای چرب که آنها روی پوست خود دارند بیشتر از افراد دیگر است. گالو گفت "فکر کنم همه این موضوعات دخیل هستند".

 به محض اینکه آنها به موضوع پی بردند به درمان نزدیک تر خواهند شد و از اکنه در همان ابتدای کار جلوگیری خواهند کرد. و این برا ی خیلی از افراد راحتی خواهد آورد که از آکنه رنج می برند و از ان درد می کشند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

نظرات

در ادامه بخوانید...

آنتی بیوتیک و موارد مصرف

در
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که به توقف عفونت ناشی از باکتری کمک می کنند. آنها این کار را با کشتن باکتری ها یا جلوگیری آنها از خود تکثیر یا بازتولید انجام می دهند.
 
کلمه آنتی بیوتیک به معنای "علیه زندگی" است. هر دارو که میکروب را در بدن شما می کشد، از نظر فنی یک آنتی بیوتیک است. اما اکثر مردم زمانی از این اصطلاح استفاده می کنندکه هدف آن کشتن باکتری ها است.
آنتی بیوتیک

 

آنتی بیوتیک ها در بدن چه کاری انجام می دهند

قبل از اینکه دانشمندان برای اولین بار آنتی بیوتیک ها را در دهه 1920 کشف کنند، بسیاری از افراد از عفونت های باکتریایی کوچک مانند گلودرد می مردند . انجام جراحی به علت عفونت نیز خطرناک بود. اما پس از آن که آنتی بیوتیک ها در دهه 1940 در دسترس قرار گرفتند، امید به زندگی افزایش یافت، جراحی ایمن تر شد، و مردم توانستند از آنچه که عفونت های مرگبار نامیده می شد، جان سالم بدر برند.
اکثر باکتری هایی که در بدن شما زندگی می کنند بی ضرر هستند. برخی از آنها حتی مفید هستند. با این حال، باکتریها می توانند تقریبا هر عضو را آلوده کنند. خوشبختانه معمولا آنتی بیوتیک ها کمک می کنند.

 

عفونت هایی که با آنتی بیوتیک درمان می شوند

برخی از عفونت گوش و سینوس
عفونت های دندانی
عفونت پوست
مننژیت (تورم مغز و نخاع)
گلو استراپ(عفونت در گلو و لوزه)
عفونت مثانه و کلیه و عفونت ادراری
پنومونی باکتریایی
سرفه مزمن

جوش و آکنه
برونشیت
کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه
عفونت گوش
عفونت های جنسی و مقاربتی
گلودرد استرپتوکوک

 

نام آنتی بیوتیک های پر مصرف

آموکسی سیلین
داکسی سایکلین
سفالکسین
سیپروفلوکساسین
کلیندامایسین
مترونیدازول
آزیترومایسین
آموکسی سیلین
سولفامتوکسازول / تری متوریم
لووفلوکساسین

 

نام گروه های آنتی بیوتیک

پنیسیلین ها
تتراسیکلین ها
سفالوسپورین ها
کینولونز
لینکووایسین ها
ماکرولیدها
سولفونامید ها
گلیکوپپتید
آمینوگلیکوزید ها
کارباپنم 

 

فقط باکتری ها می توانند با آنتی بیوتیک ها کشته شوند. سرماخوردگی ، آنفولانزا ، سرفه ، برخی از برونشیت عفونت هاوگلو درد همه توسط ویروس ها ایجاد می شود. آنتی بیوتیک ها برای درمان آنها کار نخواهند کرد. پزشک به شما می گوید که این بیماری ها در طول زمان خوب می شوند یا داروهای ضد ویروسی تجویز کنید تا از آنها خلاص شوید.
 
همیشه آشکار نیست که آیا عفونت ویروسی یا باکتری است. گاهی اوقات پزشک قبل از تصمیم به درمانی که نیاز دارید، آزمایشاتی انجام خواهد داد.
 
برخی از آنتی بیوتیک ها بر روی بسیاری از انواع باکتری ها کار می کنند. آنها "طیف گسترده " نامیده می شوند. بعضی دیگر تنها باکتری های خاص را هدف قرار می دهند.

 

عوارض جانبی آنتی بیوتیک

از آنجا که روده شما پر از باکتری است - هم باکتری خوب و هم بد - آنتی بیوتیک اغلب بر سیستم گوارش شما تاثیر می گذارد در حالی که آنها در معرض عفونت هستند. عوارض جانبی رایج عبارتند از:
استفراغ
حالت تهوع
اسهال
پوسیدگی یا سوء هاضمه
درد شکم
از دست دادن اشتها
گاهی اوقات ممکن است علائم دیگری مانند:
 
خارش پوستی خفیف و پوستی
سرفه
به سختی نفس کشیدن
این علائم می تواند به این معنی باشد که شما به آنتی بیوتیک حساسیت دارید، بنابراین اگر دچار این مشکل هستید، پزشک خود را بلافاصله در جریان بگذارید
 
اگر قرص های ضدسرطانی مصرف می کنید ، آنتی بیوتیک ها ممکن است از اثر این قرص ها جلوگیری کنند، بنابراین با پزشک خود در مورد روش های کنترل جایگزین صحبت کنید. زنان همچنین می توانند در هنگام مصرف آنتی بیوتیک عفونت های واژینال را دریافت کنند که علائم آن  تورم ، خارش ، سوزش، ترشحات واژن (به نظر می رسد مشابه پنیر) و درد در هنگام رابطه جنسی است . این با یک کرم ضد قارچی درمان می شود.

 

مقاومت به آنتی بیوتیک

آنتی بیوتیک ها هنگامی که به دقت و با خیال راحت استفاده می شوند، یک ابزار قدرتمند مبارزه با قارچ می باشد.استفاده زیاد از آنتی بیوتیک ها منجر به مقاومت ضد باکتریایی شده است. باکتری ها با گذشت زمان با آنتی بیوتیک ها انطباق پیدا کرده اند و تبدیل به "باکتری فوق العاده" و یا "superbugs" شده اند.تغییر آنها به صورتی است که آنتی بیوتیک ها بر روی آنها اثر نمی کنند. این باکتری ها تهدید بزرگی هستند، زیرا هیچ داروئی برای کشتن آنها وجود ندارد.
 
بهترین راه برای کاهش سرعت گسترش باکتری های فوق العاده آن است که با آنتی بیوتیک ها هوشمند شوید. چگونه:
 
اگر دکتر می گوید شما به آنتی بیوتیک نیاز ندارید، به دکتر خود اعتماد کنید.
آنها را برای عفونت ویروسی نگیرید.
فقط مواردی را که پزشک شما برای شما تجویز کرده است را انجام دهید.
آنتی بیوتیک را بهدر زمان معین مصرف کنید.
دوزهای خود را از دست ندهید.
آنتی بیوتیک را برای تعداد روزهایی که دکتر شما تجویز می کند، استفاده کنید.
اضافه آنتی بیوتیک را ذخیره نکنید.

سوال و جواب در باره آنتی بیوتیک

آیا آنتی بیوتیک ها عفونت را درمان می کنند:
آنتی بیوتیک ها باکتری ها را می کشند یا از رشد آنها جلوگیری می کنند. آنها با ویروس ها مانند آنهایی که موجب سرماخوردگی و یا آنفولانزا می شوند، مبارزه نمی کنند. اگر شما آنها را به درستی مصرف نکنید، این داروها ممکن است باعث تغییر باکتری شوند، که احتمالا باعث کم شدن اثر آنتی بیوتیک می شود. این حالت مقاومت به آنتی بیوتیک نامیده می شود.
 
آیا درمان آکنه می تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود.
بله
پزشکان اغلب آنتی بیوتیک ها را برای درمان آکنه تجویز می کنند. هر آنتی بیوتیکی که شما مصرف می کنید - بدون توجه به آنچه که هست - می تواند باعث مقاومت شود. برای پیدا کردن بهترین درمان برای شما با پزشک خود مشورت کنید.
 
آیا در بیماری گلو استراپ همیشه به آنتی بیوتیک نیاز دارید؟
 
گلو استراپ گلودرد ناشی از باکتری است. شما نیاز به آزمایش آزمایشگاهی دارید تا مطمئن شوید که آیا گلو استراپ دارید.
عفونت های سینوسی، که همچنین سینوزیت نامیده می شود، به علت ویروس در اکثر موارد و یا تحریک هوا ایجاد می شود. عفونت بدون آنتی بیوتیک به خودی خود بهتر می شود. برخی از عفونت های سینوس، با این وجود، بوسیله باکتری ها ایجاد می شود. اگر علائم شما بیش از 10 روز پس از دیدن یک پزشک طول بکشد، پیگیری توسط پزشک را برنامه ریزی کنید.
 
آیا بهتر است بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها به محض اینکه احساس کردیم بهتر شده ایم آنتی بیوتیک را قطع کنیم؟
خیر
دقیقا همانطور که دکتر به شما می گوید، آنها را مصرف کنید. دوزها را از دست ندهید و تمام دارو را مصرف کنید. اگر دارو را زود قطع کنید، بعضی از باکتری ها ممکن است زنده بمانند و دوباره شما را بیمار کنند.
 
چه چیزی موجب شده است که سازمان بهداشت جهانی تغییری در دستورالعمل های درمان برای کلامیدیا، گونوره، و سیفلیس بدهد؟
آنتی بیوتیک ها ممکن است دیگر در برابر این بیماری ها کار نکند، این شرایط در همه باکتری ها ایجاد می شود که با آنتی بیوتیک ها درمان می شده اند و به طور کلی درمان می شوند. اما این در حال تغییر است آنها در حال تبدیل شدن به آنتی بیوتیک مقاوم هستند. دانشمندان چندین گونه از گونوره را کشف کرده اند که به هیچ یک از آنتی بیوتیک پاسخ نمی دهند. اشکال مقاوم در برابر کلامیدیا و سیفلیس شایع نیستند، اما وجود دارد.
 
چه تعدادی از مردم هر سال عفونت های باکتریایی را دریافت می کنند؟
حداقل 2 میلیون
این عفونت ها شامل مواردی مانند سل، مشکلات پوستی و بیماری های مسری از راه ارتباط جنسی است. مردم بیشتر در خانه، مدرسه یا محل کار آلوده می شوند. اما شما می توانید در برخی از موارد از مکان های بهداشتی مانند بیمارستان ها و یا خانه های سالمندان باکتری را دریافت کنید. حتی ممکن است باکتری از سطوح بیمارستان یا از دست پزشکان یا پرستاران به شما سرایت کند.
 
آیا باکتری ها از مواد غذایی به بدن ما سرایت می کنند؟
دام هایی که آنتی بیوتیک ها را دریافت می کنند می توانند باکتری های مقاوم در بدن خود را تولید کنند. اگر از گوشت گوسفندی بخورید که به درستی طبخ نکنید باکتری ها می توانند به بدن شما وارد شوند. کود و آب مورد استفاده در محصولات نیز می توانند باکتری ها را گسترش دهند. FDA می گوید که استفاده از آنتی بیوتیک ها، به جز موارد تجویز شده توسط یک دامپزشک، در حیواناتی که برای غذا مصرف می شوند، باید به طور فزاینده ای کاهش یابد.
 
کدام باکتری ها باعث بیشترین نگرانی در مقامات بهداشتی می شوند؟
 
باعث اسهال می شود. هر سال تقریبا نیم میلیون نفر باکتری را دریافت می کنند و 15000 نفر می میرند. باکتری ها به طور طبیعی به داروهای بسیاری مقاوم هستند و به سرعت گسترش می یابند.
 
Enterobacteriaceae مقاوم به کرباپنم (CRE) نیز یک تهدید فوری محسوب می شود. این باعث عفونت هایی می شود که تقریبا به تمام آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. اینها شامل کرباپنم ها هستند که معمولا به عنوان آخرین راه حل مطرح می شوند.
 
سومین تهدید فوری Neisseria gonorrhoeae مقاوم به دارو است که باعث گونوره (سوزاک)می شود.
 
MRSA و سل مقاوم به آنتی بیوتیک در نظر گرفته می شود .

 

در صورتی که مشکلاتی مانند: 
هرگونه بیماری کلیوی
بیماری های کبدی
در صورتی که باردار هستید
در صورتی که در دوران شیردهی هستید
در صورتی که بیماری قلبی دارید
در صورتی که اعتیاد دارید
در صورتی که سابقه حمله قلبی و یا سکته مغزی دارید
در صورتی که به هرگونه انتی بیوتیک حساسیت دارید، قبل از تجویز آنتی بیوتیک به پزشک خود اطلاع دهید.
 

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

سفیکسیم موارد مصرف عوارض

در

 

سفیکسیم

Cefixime سفیکسیم برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود . سفیکسیم به عنوان یک آنتی بیوتیک سفالوسپورین شناخته می شود و با توقف رشد باکتری ها کار می کند.
 
این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند. این کار برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا ) کاربرد نخواهد داشت. استفاده غیر ضروری یا بیش از حد از هر آنتی بیوتیک می تواند منجر به کاهش اثر بخشی آن شود.سفيكسيم در اشكال قرص و كپسول در دوز ۲۰۰ و ۴۰۰ ونيز سوسپانسيون  (ml5/mg100) در بازار دارو تولید می شود.

 

نحوه استفاده از سفیکسیم

سفیکسیم را با غذا یا بدون غذا طبق دستور پزشک ، معمولا یک بار در روز مصرف کنید. در کودکان، سفیکسیم نیز ممکن است دو بار در روز (هر 12 ساعت) مصرف شود. قبل از هر دوز بطری را به خوبی تکان دهید.
دوز براساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. در کودکان، دوز نیز بر اساس وزن است .
برای بهترین اثر، آنتی بیوتیک سفیکسیم را در فاصله زمانی مناسب مصرف کنید. برای کمک به شما به یاد داشته باشید، هر روز سفیکسیم را دریک ساعت معین مصرف کنید.
 
مصرف سفیکسیم را زمانی که مقدار تجویز شده کاملا به پایان برسد ادامه دهید، حتی اگر بعد از چند روز علائم ناپدید شوند و احساس بهبودی داشته باشید. متوقف کردن درمان با سفیکسیم، ممکن است باعث رشد باکتریها شود و ممکن است عود بیماری را دوباره تجربه کنید.اگر وضعیت شما همچنان ادامه پیدا کند یا بدتر شود، به پزشک خود بگویید.

 

عوارض جانبی سفیکسیم

ناراحتی معده / درد، اسهال ، حالت تهوع ، نفخ، سردرد یا سرگیجه ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید .
 
به یاد داشته باشید که پزشک شما سفیکسیم را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که منافعسفیکسیم برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از سفیکسیم استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
اگر هر کدام از این عوارض جانبی ناخوشایند اما بسیار جدی وجود داشته باشد، به پزشک خود اطلاع دهید: درد شدید معده یا شکم ، تهوع و استفراغ مداوم ، زخم چشم / پوست ، ادرار تیره، خستگی غیرمعمول، علائم جدید عفونت (به عنوان مثال، گلودرد مداوم ، تب / خونریزی آسان، علائم کلیوی (مانند تغییر مقدار ادرار)، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند سردرگمی).
 
سفیکسیم به ندرت باعث ایجاد یک بیماری شدید روده ( اسهال مرتبط با Clostridium difficile ) به علت یک باکتری مقاوم می شود. این بیماری ممکن است چند هفته یا چند ماه پس از درمان متوقف شود.اگر شما علائم زیر را به خاطر استفاده از این محصولات داشتید به پزشک اطلاع دهید: اسهال مداوم، درد شکم یا یبوست، و یا خون / مخاط در مدفوع .
 
استفاده از سفیکسیم برای دوره های طولانی یا مکرر ممکن است موجب عفونت جدید واژن شود. اگر تغییری درترشحات واژن یا سایر علائم جدید مشاهده کردید، با پزشک خود مشورت کنید .
 
واکنش بسیار حساس و آلرژیک به سفیکسیم نادر است. اما اگر متوجه شدید علائم یک واکنش حساسیتی شدید ، از جمله: خارش ، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس ، در صورت بروز،  کمک های پزشکی را به موقع مطلع کنید 
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

 

احتیاط لازم قبل از مصرف سفیکسیم

قبل از مصرف سفیکسیم ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا به پنی سیلین یا سایر آنتی بیوتیک های سفالوسپورین (به عنوان مثال، سفالکسین )؛ یا اگر آلرژی دارید .سفیکسیم ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
 
قبل از استفاده از سفیکسیم ، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به خصوص: بیماری کلیوی ، یا بیماری های خاص روده ( کولیت ).
 
قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بگویید.

 

مصرف سفیکسیم در دوران بارداری و شیردهی

سفیکسیم باید تنها زمانی مورد استفاده قرار گیرد که به طور واضح در دوران بارداری مورد نیاز باشد . در مورد خطرات و مزایای پزشک خود بحث کنید.
 
هنوز معلوم نیست که آیا سفیکسیم وارد شیر مادر می شود یا خیر. قبل از تغذیه با شیر مادر، با پزشک خود مشورت کنید .

 

تداخل دارویی سفیکسیم

تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی سفیکسیم نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید.
 
محصولاتی که ممکن است با سفیکسیم ارتباط برقرار کنند عبارتند از: "رقیق کننده های خون " (به عنوان مثال، وارفارین ).
 
اگرچه اکثر آنتی بیوتیک ها بعنوان تاثیر بر کنترل تولد هورمونی مانند قرص ها، پچ ها و حلقه ها تاثیر می گذارند ، چندین آنتی بیوتیک (مانند ریفامپین ، ریفابوتین ) می تواند اثربخشی آنها را کاهش دهد. و به حاملگی منجر شود . اگر از جلوگیری هورمونی استفاده می کنید ، برای جزئیات بیشتر از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
 
سفیکسیم ممکن است نتایج مثبت کاذب را با برخی از محصولات آزمایش ادرار دیابتی (نوع سولفات مس) داشته باشد. سفیکسیم همچنین ممکن است بر نتایج برخی از آزمایشات آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که شما از سفیکسیم استفاده می کنید.

 

مصرف بیش از حد آموکسی سیلین

اگر کسی آموکسی سیلین را بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفسی باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است عبارتند از: استفراغ شدید ، تشنج .

 

نکات مهم در زمان استفاده از سفیکسیم

سفیکسیم را با دیگران به اشتراک نگذارید .
سفیکسیم فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعد از آن برای عفونت های دیگر از آن استفاده نکنید، مگر اینکه دکتر شما این کار را انجام دهد. در سایر موارد، ممکن هست یک درمان دیگر نیاز باشد.

 

فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی

اگر شما یک نوبت را فراموش کرده اید ودوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید) .

 

نگهداری سفیکسیم

سفیکسیم را در دمای اتاق یا یخچال قرار دهید. ظرف را در بسته نگهدارید. بعد از 14 روز داروی استفاده نشده را از بین ببرید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید..دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.

نظرات

در ادامه بخوانید...

ایمی پنم، عوارض، موارد مصرف

در
ایمی پنم عوارض موارد مصرف

 

ایمی پنم سیلاستاتین چیست

آمپول ایمی پنم چیست

آمپول ایمی پنم برای درمان انواع مختلف عفونت باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد .  ایمی پنم  به عنوان یک آنتی بیوتیک کرباپنم شناخته می شود و با توقف رشد باکتری ها کار می کند.
ایمی پنم چیست

 

نحوه استفاده از ایمی پنم

سیلاستاتین چیست

نام ژنریک: ایمی پنم سیلاستاتین نام لاتین: Imipenem- Cilastatin نام تجاری:Primaxin

ایمی پنم سیلاستاتین به وسیله تزریق به عضله یا ورید، معمولا هر 6 تا 8 ساعت یا با دستورالعمل دکتر استفاده می شود. دوز براساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است.
قبل از استفاده از  ايمي پنم  در صورت وجود ذرات و تغییر رنگ ازدارو استفاده نکنید.و دارو را دور بریزید.
 
برای نتیجه بهتر از این آنتی بیوتیک،   ایمی پنم / سیلاستاتین ( سیلاویل ۵۰۰  ، سیلاویل  250 )  به یاد داشته باشید، هر روز از این داروها در یک زمان معین استفاده کنید.
 
از  سوپرانم  500. ویال ایمی پنم / سیلاستاتین 500/500 میلی گرم ( حاوی پودر استریل برای تزریق)  تا اتمام دوره درمان تجویز شده استفاده کند، حتی اگر بعد از چند روز علائم بیماری ناپدید شوند. توقف زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود.اگر وضعیت شما همچنان ادامه پیدا کند یا بدتر شود، به پزشک خود بگویید.
 

 

عوارض ایمی پنم

عوارض  انتی بیوتیک ایمی پنم چیست

تورم، قرمزی، درد یا درد در محل تزریق ممکن است رخ دهد. امی پنم  همچنین به ندرت موجب ناراحتی معده ، تهوع ، استفراغ یا اسهال می شود . اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید .
 
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا اوتشخیص داده است که منافع ایمی پنم برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی ایمی پنم است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
اگر عوارض جانبی جدی دارید از جمله ادرار تیره، کبودی و خون مردگی / خونریزی، تغییرات شنوایی (به عنوان مثال، کاهش شنوایی، زنگ در گوش )، تغییرات ذهنی / خلق (مثلا سردرگمی، توهم )، گلودرد مداوم / تب، سوزش دست / پاها، زرد شدن چشم / پوست ، اسپاسم به موقع به پزشک مراجعه کنید.
اگر هر کدام از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی، مانند تشنج ، ضعف غیرعادی  وجود داشته باشد ، به موقع به پزشک مراجعه کنید.
دارو  ایمیپنم  به ندرت باعث ایجاد یک بیماری شدید روده ( اسهال مرتبط با Clostridium difficile ) به علت نوع باکتری مقاوم می شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها یا ماهها پس از درمان متوقف شود. اگر شما هر یک از علائم زیر به خاطر استفاده از این محصولات را داشتید و در صورت پیشرفت، به پزشک خود بگویید: اسهال مداوم، درد شکم یا یبوست، خون / مخاط در مدفوع 
 
استفاده از این دارو،   امیپنم  برای دوره های طولانی یا تکرار کردن دارو ممکن است باعث ایجاد تورم دهانی یا عفونت جدید مخمر واژینال شود . اگر تغییری در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید را مشاهده کردید، با پزشک خود مشورت کنید .
 
واکنش بسیار حساس و آلرژیک به این دارو نادر است. اما اگر متوجه علائم یک واکنش حساسیتی شدید ، از جمله: خارش ، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید ، مشکل تنفس ، در صورت بروز از کمک های پزشکی به موقع استفاده کنید .
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

از طرف سیستم عصبی مرکزی:

سرگیجه ، خواب آلودگی ، میوکلونوس ، اختلالات روانی ، توهم ، گیجی ، تشنج ، پارستزی ، انسفالوپاتی ، لرزش ، سردرد ، سرگیجه.

از نظر حواس:

کاهش شنوایی ، زنگ زدن در گوش ، اختلال در چشایی.

از سیستم ادراری:

الیگوری ، آنوری ، پلی اوری ، نارسایی حاد کلیه ، تغییر رنگ ادرار.

از دستگاه گوارش:

تهوع ، استفراغ ، اسهال ، کولیت pseudomembranous ، کولیت هموراژیک ، هپاتیت (از جمله شایع) ، نارسایی کبدی ، زردی ، گاستروانتریت ، درد شکم ، گلوسیت ، هیپرتروفی پاپیلای زبان ، رنگ آمیزی دندان ها یا زبان ، درد در حلق ، ترشح بیش از حد ، سوزش سر دل.

دستگاه تنفسی:

ناراحتی در قفسه سینه ، تنگی نفس ، بیش از حد تهویه.

از طرف خون سازی:

ائوزینوفیلی. لکوپنی ، نوتروپنی ، آگرانولوسیتوز ، ترومبوسیتوپنی ، ترومبوسیتوز ، مونوسیتوز ، لنفوسیتوز ، لکوسیتوز ، بازوفیلی ، پانسیتوپنی ، مهار خونریزی مغز استخوان ، کم خونی همولیتیک.

شاخص های آزمایشگاهی:

افزایش فعالیت ترانس آمینازهای "کبدی" و قلیایی فسفاتاز ، LDH ، هایپرکراتینینمی ، هایپربیلیروبینمی ، افزایش غلظت نیتروژن اوره ؛ آزمایش مستقیم کومبز مثبت مثبت کاذب ؛ کاهش هموگلوبین و هماتوکریت ، افزایش زمان پروترومبین ؛ افزایش غلظت لیپوپروتئین های با چگالی کم ؛ هیپوناترمی ، هایپرکالمی ، هیپوکلرمی ؛ ظاهر پروتئین ، گلبول های قرمز ، لکوسیت ها ، استوانه ها ، افزایش غلظت بیلی روبین در ادرار.

واکنشهای آلرژیک:

بثورات پوستی ، خارش ، کهیر ، اریتم اگزوداتیو مولتی فرم ، سندرم استیونز جانسون ، آنژیوادم ، نکرولیز سمی اپیدرم ، درماتیت لایه بردار ، تب ، واکنشهای آنافیلاکتیک.

از طرف سیستم قلبی عروقی:

کاهش فشار خون ، تپش قلب ، تاکی کاردی.

واکنشهای موضعی:

قرمزی پوست ، نفوذ دردناک در محل تزریق ، فلبیت / ترومبوفلبیت.

سایر موارد:

کاندیدیازیس ، خارش واژن ، سیانوز ، هایپرهیدروز ، پلی آرترالژی ، آستنی ، احساس سوزش در پشت سینه ، درد در ستون فقرات قفسه سینه.

 

احتیاط لازم قبل از مصرف ایمی پنم

قبل از استفاده از ایمی پنم با cilastatin، اگر به هر یک از مواد آن آلرژی دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا به پنی سیلین یا سفالوسپورین ها؛ یا اگر کلا آلرژی دارید . این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.(حساسیت بیش از حد به یکی از اجزای دارو و همچنین سایر کارباپنم ها ، آنتی بیوتیک های بتا لاکتام ، پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها ؛)
قبل از استفاده از این دارو ، به پزشک یا داروساز سابقه پزشکی خود، به ویژه: اختلالات مغزی (به عنوان مثال، تشنج ، آسیب سر ، تومور)، بیماری کلیوی ، بیماری کبد ، بیماری های معده / روده (به عنوان مثال، کولیت )را بگویید.
عملکرد کلیه در سنین بالا، کاهش می یابد. این دارو توسط کلیه ها دفع می شود . بنابراین، در هنگام استفاده از این دارو، سالمندان ممکن است در معرض خطر بیشتر عوارض جانبی باشند.

آمپول ایمی پنم در بارداری 

در دوران بارداری ،  آمپول ایمی پنم  باید تنها زمانی که مورد نیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و مزایا با پزشک خود بحث کنید.

آمپول ایمی پنم در دوران شیردهی 

این دارو وارد شیر مادر می شود. اگرچه هیچ گزارشی از آسیب به نوزادان شیر خوار وجود نداشته است، قبل از تغذیه با شیر مادر ، با پزشک خود مشورت کنید .
دوران کودکی (تا 3 ماهگی) ؛
در کودکان - نارسایی شدید کلیوی (غلظت کراتینین سرم بیش از 2 میلی گرم در دسی لیتر).
با دقت مصرف شود 
بیماریهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) ، کولیت pseudomembranous ، بیماران مبتلا به بیماریهای گوارشی در سابقه ، بیماران تحت همودیالیز ، درمان ضد تشنج با اسید والپروئیک (کاهش اثربخشی درمان) ، افراد مسن.

 

تداخل دارویی ایمی پنم

تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر عملکرد داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی دارو نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید . 
 
برخی از محصولات که ممکن است با این دارو تداخل برقرار کنند عبارتند از: گانچکلوویر ، سایر آنتی بیوتیک ها ، دوال پروات / والپروئیک اسید .
 
اگرچه اکثر آنتی بیوتیک ها بعنوان تاثیر بر جلوگیری بوسیله داروهای هورمونی مانند قرص ها، پچ ها و حلقه ها تاثیر می گذارند ، چندین آنتی بیوتیک (مانند ریفامپین ، ریفابوتین ) می تواند اثربخشی آنها را کاهش دهد. و می تواند به حاملگی منجر شود . اگر از جلوگیری بوسیله داروهای هورمونی استفاده می کنید ، برای جزئیات بیشتر از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
 
این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاص (به عنوان مثال، گلوکز ادرار ) تداخل داشته باشد ، احتمالا باعث نتایج غلط ازمایشگاهی خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید.
 

 

مصرف بیش از حد ایمی پنم

اگر کسی بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفسی باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد تجویز ممکن است شامل موارد زیر باشد: تشنج .
 

 

نکات مهم در مصرف ایمی پنم

آمپول ایمی پنم   را با دیگران به اشتراک نگذارید .
این دارو فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعد از آن برای عفونت دیگری از آن استفاده نکنید، مگر اینکه دکتر شما تجویز کند. در این مورد ممکن است داروهای مختلفی لازم باشد.
آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (به عنوان مثال، شمارش کامل خون ، آزمایش کلیه / کبد ) ممکن است به صورت دوره ای انجام شود تا مانع پیشرفت بیماری شما شود یا عوارض جانبی را بررسی کنید. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
 

 

فراموش کردن یک دوز مصرفی ایمی پنم

برای بهترین نتیجه ممکن، مهم است که هر دوز برنامه ریزی شده این دارو را در زمان معین دریافت کنید. دوز خود را از دست ندهید، در صورت فراموش کردن یک نوبت، دوز بعدی را در زمان معین شده تزریق کنید.

 

نگهداری ایمی پنم

داروی ایمی پنم  را در مکانی تاریک دور از نور و رطوبت و دور از دسترس اطفال نگه دارید . در حمام نگهداری نکنید. تمام دارو ها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود. عمر مفید ایمی پنم 2 سال است.

قیمت آمپول ایمی پنم  با توجه به تورم رایج در ایران قیمت آمپول ایمی پنم  و هر دارویی را باید در لحظه از داروخانه استعلام کنید.

نام تجاری ایمی پنم

ویال دی پی پنم 250/250 میلی گرم

ویال دی پی پنم 500/500 میلی گرم

ویال سیلاپنم 500+500 میلی گرم  داروی سیلاپنم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین رویان دارو 500+500 میلی گرم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین البرز دارو 500+500 میلی گرم 

ویال میکرونم 500+500 میلی گرم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین لقمان 250+250 میلی گرم

ویال سیلاویل 250+250 میلی گرم  سیلاویل

پودر قابل تزریق وریدی تینام آی وی 500+500 میلی گرم

پودر قابل تزریق سیلانم 500+500 میلی گرم 30 میلی لیتر

پودر قابل تزریق سیلانم 500+500 میلی گرم 100میلی لیتر

ویال سوپرانم (500+500) میلی گرم

ویال ماکسی نام 500 میلی گرم

ویال ایمی پنم+سیلاستاتین جابر 250+250 میلی گرم  ایمی پنم و سیلاستاتین

 

  کلاسهای سیستم ارگان فرکانس واکنش های نامطلوب
  عفونت ها و تهاجمات به ندرت کولیت شبه غشایی ، کاندیدیازیس
  بسیار به ندرت گاستروانتریت
  در قسمت خون و سیستم لنفاوی غالبا ائوزینوفیلی
  به ندرت پانسیتوپنی ، نوتروپنی ، لکوپنی ، ترومبوسیتوپنی ، ترومبوسیتوز
  به ندرت آگرانولوسیتوز
  بسیار به ندرت کم خونی همولیتیک ، سرکوب مغز استخوان
  از سیستم ایمنی بدن به ندرت واکنش آنافیلاکتیک
  از روانی به ندرت اختلالات غیبی ، از جمله توهم و حالت بیهوشی
  از سیستم عصبی به ندرت تشنج ، فعالیت میوکلونیک ، سرگیجه ، خواب آلودگی
  به ندرت انسفالوپاتی ، پارستزی ، لرزش کانونی ، اختلال چشایی
  بسیار به ندرت افزایش میاستنی گراویس ، سردرد
  ناشناس تحریک ، دیسکینزی
  از طرف اندامهای شنوایی و دخمه پرپیچ و خم به ندرت از دست دادن شنوایی
  بسیار به ندرت سرگیجه ، وزوز گوش
  اختلالات قلبی بسیار به ندرت سیانوز ، تاکی کاردی ، تپش قلب
  اختلالات عروقی غالبا ترومبوفلبیت
  به ندرت افت فشار خون شریانی
  بسیار به ندرت جزر و مد
  از سیستم تنفسی ، اندام های قفسه سینه و مدیاستینوم بسیار به ندرت تنگی نفس ، بیش از حد تهویه ، درد حلق
  از دستگاه گوارش غالبا اسهال ، تهوع ، استفراغ (تهوع و / یا استفراغ ناشی از دارو بیشتر در بیماران مبتلا به گرانولوسیتوپنی رخ می دهد تا در بیماران بدون گرانولوسیتوپنی)
  به ندرت تغییر رنگ دندان و / یا زبان
  بسیار به ندرت کولیت هموراژیک ، درد شکم ، سوزش سر دل ، گلوسیت ، هیپرتروفی پاپیلای زبان ، افزایش ترشح بزاق
  اختلالات کبدی صفراوی به ندرت نارسایی کبدی ، هپاتیت
  بسیار به ندرت هپاتیت شایع
  در قسمت پوست و بافت زیر جلدی غالبا بثورات پوستی (مثلاً اگزانتماتوز)
  به ندرت کهیر ، خارش
  به ندرت نکرولیز سمی اپیدرمی ، سندرم کوینک ، سندرم استیونز جانسون ، پلی مورفیسم اریتم ، درماتیت لایه بردار
  بسیار به ندرت هایپرهیدروز ، تغییر در ساختار پوست
  از طرف سیستم اسکلتی عضلانی و بافت همبند بسیار

 

به ندرت

 پلی آرترالژی ، درد در ناحیه قفسه سینه ستون فقرات
  از کلیه ها و دستگاه ادراری به ندرت نارسایی حاد کلیوی ، الیگوریا / آنوری ، پلی اوری ، تغییر رنگ ادرار (بی خطر ، با هماچوری اشتباه گرفته نشود)

 

ارزیابی نقش دارو در تغییرات عملکرد کلیه دشوار است ، زیرا عواملی که مستعد ابتلا به آزوتمی پیش از تولد یا اختلال در عملکرد کلیه هستند
  از سیستم تولید مثل و غدد پستانی بسیار به ندرت خارش دستگاه تناسلی
  اختلالات و شرایط عمومی در محل تزریق به ندرت تب ، درد موضعی و تحریک در محل تزریق ، اریتم در محل تزریق
  بسیار به ندرت ناراحتی در قفسه سینه ، آستنی / ضعف
  مطالعه غالبا افزایش سطح ترانس آمیناز سرم ، افزایش سطح سرمی قلیایی فسفاتاز
  به ندرت آزمایش مستقیم کومبس مثبت ، افزایش زمان پروترومبین ، کاهش هموگلوبین ، افزایش بیلی روبین سرم ، افزایش کراتینین سرم ، افزایش نیتروژن اوره خون
هنگام استفاده از ایمیپنم / سیلاستاتین ، کودکان زیر 3 ماه عوارض جانبی کاملاً مشابه با موارد مشاهده شده در بیماران بزرگسال گزارش کرده اند
 

نظرات

۱۴۰۰/۶/۲۶بیماریهای عفونی و التهابی ناشی از میکروارگانیسم های حساس به دارو: عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی ؛ عفونت های دستگاه ادراری ؛ عفونت های داخل شکمی ؛ عفونت های زنان ؛ سپتی سمی باکتریایی ؛ عفونت استخوان ها و مفاصل ؛ عفونت پوست و بافت نرم ؛ اندوکاردیت باکتریایی پیشگیری از عوارض عفونی بعد از عمل.

۱۴۰۰/۶/۲۶ ایمی پنم یک آنتی بیوتیک بتالاکتام با طیف وسیع ، مشتق از تینامایسین است و به گروه کارباپنم تعلق دارد. سنتز دیواره سلولی باکتری ها را سرکوب می کند و در برابر طیف وسیعی از میکروارگانیسم های گرم مثبت و گرم منفی ، هوازی و بی هوازی اثر ضد باکتریایی دارد. سیلاستاتین سدیم دهیدروپپتیداز را مهار می کند ، آنزیمی که ایمیپنم را در کلیه ها متابولیزه می کند ، که باعث افزایش قابل توجه غلظت ایمی پنم بدون تغییر در دستگاه ادراری می شود. سیلاستاتین فعالیت ضد باکتریایی خاص خود را ندارد ، بتا لاکتاماز باکتری ها را مهار نمی کند.

۱۴۰۰/۶/۲۶میکروارگانیسم هایی که ایمی پنم / سیلاستاتین معمولاً در شرایط آزمایشگاهی برای آنها موثر است عبارتند از: باکتریهای گرم منفی هوازی گونه های آکروموباکتر انواع اسینتوباکتر (ranіshe Mima-Herellea ) Aeromonas hydrophila گونه های آلکالیژنز Bordetella bronchicanis Bordetella bronchiseptica Bordetella pertussis Brucella melitensis Burkholderia pseudomallei ( سابق Pseudomonas pseudomallei) Burkholderia stutzeri ( Pseudomonas stutzeri سابق ) گونه های کمپیلوباکتر گونه Capnocytophaga گونه های سیتروباکتر Citrobacter koseri ( سابق Citrobacter diversus) سیتروباکتر فروندی ایکنلا خوردگی دارد گونه های انتروباکتری انتروباکتر آئروژنز انتروباکتر آگلومرانس Enterobacter cloacae اشرشیاکلی Gardnerella vaginalis هموفیلوس دوکری هموفیلوس آنفلوآنزا (شامل سویه هایی که ب-لاکتاماز تولید می کنند) هموفیلوس پاراآنفلوآنزا هاف نیا آلوئی گونه کلبسیلا کلبسیلا اکسیتوکا Klebsiella ozaenae کلبسیلا پنومونیه گونه موراکسلا Morganella morganii (قبلاً پروتئوس مورگانی) Neisseria gonorrhoeae (شامل سویه های تولید کننده پنی سیلیناز) Neisseria meningitidis گونه های پاستورلا Pasteurella multocida Plesiomonas shigelloides گونه پروتئوس پروتئوس پروتئوس ولگاریس گونه های Providencia Providencia alcalifaciens Providencia rettgeri ( پروتئوس rettgeri سابق ) Providencia stuartii گونه های سودوموناس * سودوموناس فلورسانس سودوموناس پوتیدا سودوموناس آئروژینوزا انواع سالمونلا سالمونلا تیفی گونه Serratia Serratia proteamaculans (سابقاً Serratia liquefaciens ) Serratia marcescens گونه های شیگلا گونه یرسینیا ( پاستورلا سابق ) Yersinia enterocolitica شبه سل سل یرسینیا * Stenotrophomonas maltophilia (سابقاً Xanthomas maltophilia ، سابق Pseudomonas maltophilia ) و سویه Burkholderia cepacia (سابق Pseudomonas cepacia ) عموماً نسبت به ایمیپنم / سیلاستاتین حساس نیستند. باکتریهای گرم مثبت هوازی گونه های باسیلوس انتروکوک فکالیس Erysipelothrix rhusiopathiae لیستریا مونوسیتوژنز گونه های نوکاردیا گونه های پدیوکوکوس استافیلوکوکوس اورئوس (شامل سویه های تولید کننده پنی سیلیناز) استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (شامل سویه های تولید کننده پنی سیلیناز) استافیلوکوک ساپروفیتیکوس استرپتوکوکوس آگالاکتیه استرپتوکوک گروه C استرپتوکوک گروه G استرپتوکوک پنومونیه استرپتوکوکوس پیوژنز استرپتوکوک های ویریدانس (شامل سویه های α و γ همولیتیک) Enterococcus faecium و برخی استافیلوکوکهای مقاوم به متی سیلین به ایمیپنم / سیلاستاتین مقاوم هستند باکتریهای بی هوازی گرم منفی گونه های Bacteroides Bacteroides distasonis Bacteroides fragilis Bacteroides ovalus Bacteroides thelaiotaomicron Bacteroides uniformis Bacteroides vulgatus بیلوفیلا وادسورثیا گونه های Fusobacterium Fusobacterium necrophorum Fusobacterium nucleatum Porphyromonas asaccharolytica (سابق Bacteroides asaccharolyticus ) Prevotella bivia (سابق Bacteroides bivius ) Prevotella disiens (قبلاً Bacteroides disiens ) Prevotella intermedia (سابق Bacteroides intermedius ) Prevotella melaninogenica (قبلا Bacteroides melaninogenicus ) Veilonella spp. باکتریهای بی هوازی گرم مثبت گونه های Actinomyces گونه های بیفیدوباکتریوم گونه های کلستریدیوم Clostridium perfringens گونه های Eubacterium گونه لاکتوبالوس گونه Mobiluncus استرپتوکوک میکروآئروفیلیک VIDI Peptococcus گونه های Peptostreptococcus گونه های پروپیونی باکتریوم (از جمله P. acnes )

۱۴۰۰/۶/۲۶تداخل با سایر محصولات دارویی و سایر انواع تداخلات. تشنج عمومی در بیمارانی که گانسیکلوویر را همراه با ایمی پنم / سیلاستاتین وریدی دریافت کرده بودند مشاهده شد. این داروها تنها در صورتی می توانند مورد استفاده قرار گیرند که فایده مورد انتظار بیشتر از خطرات احتمالی باشد. کاهش سطح والپروئیک اسید در پلاسمای خون با استفاده همزمان با کارباپنم ها گزارش شده است و در برخی موارد ، تشنج ناگهانی گزارش شده است. بنابراین ، استفاده همزمان از ایمی پنم و والپروئیک اسید / سدیم والپروات توصیه نمی شود. داروهای ضد انعقاد خوراکی. مصرف همزمان آنتی بیوتیک ها با وارفارین می تواند اثرات ضد انعقادی آن را افزایش دهد. گزارشات زیادی در مورد افزایش اثرات ضد انعقادی داروهای ضد انعقاد خوراکی ، از جمله وارفارین ، در بیمارانی که به طور همزمان آنتی بیوتیک مصرف می کنند ، گزارش شده است. بسته به نوع عفونت ، سن و وضعیت عمومی بیمار ، خطر ممکن است متفاوت باشد. نظارت مکرر بر نسبت عادی بین المللی (INR) در طول و بعد از مصرف همزمان آنتی بیوتیک ها با داروهای ضد انعقاد خوراکی توصیه می شود. استفاده همزمان از ایمیپنم / سیلاستاتین و پروبنسید منجر به افزایش حداقل غلظت ایمی پنم در پلاسما و نیمه عمر ایمی پنم از پلاسمای خون شد. هنگام استفاده از دارو با پروبنسید ، دفع ایمیپنم فعال (هضم نشده) از طریق ادرار کاهش می یابد. استفاده همزمان از دارو و پروبنسید سطح سیلاستاتین را در پلاسما و نیمه عمر سیلاستاتین را دو برابر کرد ، اما تاثیری بر دفع سیلاستاتین در ادرار نداشت.

۱۴۰۰/۶/۲۶برخی از داده های بالینی و آزمایشگاهی وجود دارد که نشان دهنده حساسیت بخشی از ایمیپنم / سیلاستاتین و سایر آنتی بیوتیک های ب لاکتام ، پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها است. واکنشهای شدید (از جمله آنافیلاکسی) با اکثر آنتی بیوتیکهای b-lactam مشاهده می شود. قبل از شروع درمان دارویی ، باید سابقه بیمار را از نظر وجود حساسیت بیش از حد به کارباپنم ها ، پنی سیلین ها ، سفالوسپورین ها ، سایر آنتی بیوتیک های ب لاکتام و سایر آلرژن ها به دقت مطالعه کرد . اگر در طول استفاده از دارو واکنش آلرژیک ایجاد شود ، باید دارو را قطع کرده و اقدامات مناسب را انجام دهید. واکنشهای جدی آنافیلاکتیک نیاز به درمان فوری دارد.

۱۴۰۰/۶/۲۶در طول درمان با ایمیپنم / سیلاستاتین ، عملکرد کبد به دلیل خطر مسمومیت کبدی (افزایش سطح ترانس آمینازها ، نارسایی کبدی و هپاتیت شایع) باید با دقت کنترل شود. بیماران مبتلا به بیماری کبدی قبلی باید از نظر عملکرد کبد در طول درمان با ایمیپنم / سیلاستاتین تحت نظر باشند.

۱۴۰۰/۶/۲۶توسعه کولیت شبه غشایی به عنوان یک عارضه تقریباً در همه آنتی بیوتیک ها گزارش شده است. اشکال آن می تواند از خفیف تا آنهایی باشد که زندگی بیمار را تهدید می کند. بنابراین ، آنتی بیوتیک ها باید در بیماران با سابقه بیماری های گوارشی ، به ویژه کولیت با احتیاط تجویز شوند. مهم است که در مورد احتمال ایجاد کولیت pseudomembranous هنگامی که بیمار در طول درمان یا پس از قطع درمان با آنتی بیوتیک دچار اسهال می شود ، به یاد داشته باشید. احتمال قطع درمان با ایمی پنم / سیلاستاتین و استفاده از درمان اختصاصی برای کلستریدیوم دیفیسیل باید در نظر گرفته شود. شما نباید داروهایی را تجویز کنید که باعث مهار پرستالیز می شوند.

۱۴۰۰/۶/۲۶در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه ، ایمی پنم / سیلاستاتین تجمع می یابد. اگر دوز دارو به دلیل وضعیت عملکرد کلیه کاهش نیابد ، ممکن است واکنشهای جانبی از سیستم عصبی مرکزی ایجاد شود

۱۴۰۰/۶/۲۶همانند درمان با آنتی بیوتیک های گروه β- لاکتام ، هنگام استفاده از دارو Imipenem / Cilastatin ، عوارض جانبی سیستم عصبی مرکزی به عنوان میوکلونوس ، گیجی یا تشنج توصیف می شود ، به ویژه اگر از دوزهای توصیه شده فراتر رود ، که بسته به کلیه تعیین شده است. عملکرد و وزن بدن به طور معمول ، چنین اختلالات در بیماران مبتلا به آسیب CNS (سابقه آسیب مغزی یا تشنج) و / یا در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه مشاهده می شود ، که در آنها تجمع دارو در بدن امکان پذیر است. در این راستا ، به ویژه برای چنین بیمارانی ، رعایت دقیق دوزهای توصیه شده و رژیم درمانی ضروری است. درمان ضد تشنج باید در بیماران با سابقه تشنج ادامه یابد. باید توجه ویژه ای به علائم عصبی یا تشنج در کودکان با عوامل خطر شناخته شده برای تشنج یا دریافت داروهای همزمان برای کاهش شدت آزمایش شود. در صورت لرزش کانونی ، میوکلونوس یا تشنج در طول درمان ، بیماران باید با تجویز درمان ضد تشنج ، در صورت عدم تجویز ، تحت معاینه عصبی قرار گیرند. در صورت تداوم علائم اختلالات سیستم عصبی مرکزی ، دوز Imipenem / Cilastatin باید کاهش یابد یا به طور کامل لغو شود. ایمی پنم / سیالستین است که برای درمان بیماران مبتلا به کلیرانس کراتینین ≤ 5 میلی لیتر / دقیقه / 1.73 متر نشان داده نمی شود، مگر اینکه همودیالیز، 48 ساعت بعد انجام شود. برای بیماران تحت همودیالیز ، ایمیپنم / سیلاستاتین تنها زمانی توصیه می شود که نتایج مثبت درمان بیشتر از خطر احتمالی تشنج باشد.

۱۴۰۰/۶/۲۶استفاده از ایمی پنم / سیالستین برای درمان زنان باردار به درستی مورد مطالعه قرار نگرفته است ، بنابراین ، تنها در صورتی می توان آن را در دوران بارداری تجویز کرد که سود مورد انتظار برای زن باردار بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین باشد.

۱۴۰۰/۶/۲۶توانایی تأثیر بر سرعت واکنش هنگام رانندگی یا رانندگی با مکانیسم های دیگر با توجه به خطر عوارض جانبی مانند توهم ، خواب آلودگی ، سرگیجه ، هنگام استفاده از دارو باید از رانندگی با وسایل نقلیه و کار با مکانیسم اجتناب کنید.

در ادامه بخوانید...

سنگ کلیه ، علت و علائم

در
سنگ کلیه علت و درمان

 

سنگ کلیه

پیشرفت و تشکیل سنگ کلیه توسط عوامل مختلف، از جمله تغذیه و حتی منطقه ای که در آن زندگی می کنید، تحت تاثیر قرار می گیرد.سنگ های کلیه، در عملکرد طبیعی کلیه ها و دستگاه ادراری اختلال بوجود می آورند. سنگ ها می توانند عوارض جدی ایجاد کنند، و همچنین باعث ناراحتی زیادی می شوند.
درمان سنگ کلیه پس از تشخیص توسط پزشک تجویز می شود. در برخی موارد ممکن است جراحی ضروری باشد، امادر بعضی موارد، رژیم غذایی خاص و مصرف داروهایی که به شکستن و حذف سنگ ها کمک می کند، کافی است.
 
علامت اصلی که می تواند از نشانه های سنگ کلیه باشد، درد بسیار شدید است. حملات درد ممکن است با تهوع، استفراغ، لرز، تب همراه باشد. در چنین مواردی، شما باید بلافاصله به دکتر مراجعه کنید. همچنین سنگ های کلیه می توانند با ادرار مکرر، خون در ادرار آشکار شوند.
از نظر جنس ۸۵ درصد سنگ‌های کلیه کلسیمی‌ و مابقی سنگ‌هایی با ترکیبات اسید اوریک  و مرکب از اسید اوریک، کلسیم  و سنگ‌های عفونی‌ هستند. در سنگ‌های عفونی ترکیبات بالا با عفونتی که در کلیه یا مثانه وجود دارد ترکیب و تشکیل سنگ بزرگی را داده است
 
طبق گفته پزشکان، تشکیل سنگ های کلیه تحت تأثیر بسیاری از عوامل ژنتیک، محیط زیست (آب منطقه) و تغذیه است. به عنوان مثال، در آب و هوای گرم به علت کمبود آب خطر سنگ کلیه بیشتر وجود دارد، بنابراین رژیم نوشیدن آب بسیار مهم است. علاوه بر این، ظهور سنگهای کلیه می تواند کمبود ویتامین های خاصی را ایجاد کند، فراوانی گوشت در رژیم غذایی در برابر کمبود فیبر و سوء مصرف الکل هم یکی دیگر از بروز سنگ های کلیوی می باشد.

 

آیا ویتامین C می تواند باعث سنگ کلیه شود

ویتامین C به عنوان ویتامین فوق العاده مفید برای سلامت انسان محسوب می شود، اما کارشناسان به مردم هشدار می دهند که مصرف زیاد ویتامین C خطرناک است. واقعیت این است که ویتامین C می تواند سنگ کلیه را در مردان تحریک کند.
 
تحقیقات در این زمینه توسط محققان موسسه کارولینسکا استکهلم در سوئد انجام شده است. به عنوان بخشی از این آزمایش، دانشمندان اطلاعات مربوط به وضعیت سلامتی بیش از 48 هزار نماینده از مردان را که سن آنها بین 45 تا 79 سال بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. در میان همه افراد، پزشکان سنگ کلیه را در 436 مرد یافتند.
 
معلوم شد که این بیماران دوزهای بالایی از ویتامین C مصرف می کردند و حدود 1000 میلی گرم اسید آسکوربیک مصرف می کردند. بنابراین، خطر بیماری کلیه دو برابر شده است.
 
دانشمندان بر این باورند که نتایج تحقیقات را نمی توان برای زنان اعمال کرد.همچنین آنها معتقدند که سنگهای کلیه به کیفیت و دوز مواد مغذی دیگری که فرد با اسید آسکوربیک، ویتامین C مصرف می کند بستگی دارد.

 

آیا آنتی بیوتیک ها می توانند سنگ کلیه ایجاد کنند

دانشمندان آسیب ناشی از آنتی بیوتیک ها را اعلام کرده اند. آنها معتقدند که آنتی بیوتیک ها می توانند باعث ایجاد سنگ کلیه شوند. 
 
تحقیق در این زمینه شامل دانشمندان آمریکایی شد. آنها تاریخچه پرونده ها را از 26 هزار بیمار که سنگ کلیه داشتند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. معلوم شد که شکل گیری سنگها با استفاده از آنتی بیوتیک ها از گروه های فلوروکینولون ها، سفالوسپورین ها، سولفونامید ها، نیتروفوران ها و پنی سیلین های وسیع عمل می کند. قابل توجه است که کودکان و نوجوانان در معرض بیشترین خطر هستند. 
 
همچنین دانشمندان متوجه شده اند که احتمال تشکیل سنگ در چند ماه بعد و  حتی  سال پس از مصرف آنتی بیوتیک ها ادامه دارد. 
 
دانشمندان بر این باورند که این ممکن است به دلیل این واقعیت باشد که پس از مصرف آنتی بیوتیک ها، باکتری های مفید در روده انسان می میرند. 
 
با این حال، دانشمندان باور ندارند که به این دلیل، باید از آنتی بیوتیک ها اجتناب کنید. در هر صورت، چنین درمانی با آنتی بیوتیک ها باید موجه باشد.

نظرات

در ادامه بخوانید...

عجیب ترین و خطرناک ترین اشتباهات بیماران

در
بیماران
کاربران پزشک در شبکه های اجتماعی درباره عجیب ترین و خطرناک ترین اشتباهات بیماران صحبت کردند.
به نظر می رسد پروبیوتیک ها و آنتی بیوتیک ها مردم را گیج می کنند. این دو چیز متفاوت است. یکی از پزشکان نوشت: پروبیوتیک ها سیفیلیس را درمان نمی کنند.
یکی از بیماران نمی دانست که ایجاد رابطه شش ساعت پس از زایمان یک ایده بد است.
کاربر گفت: "من به شما اطمینان می دهم که این یک فرد کاملاً واقعی است."
 
پزشک دیگری درباره بیماری صحبت کرد که از سلامتی خود شکایت داشت. در طی گفتگو ، معلوم شد که وی مصرف دارو های تجویز شده برای دوره طولانی درمانی را متوقف کرده است - فقط به این دلیل که احساس سلامتی می کند.
 
والدین یک کودک مبتلا به آسم اعتراف کردند که در خانه سیگار می کشند و این مسئله را مشکلی نمی بینند. و بیماری با ناراحتی چشم ، که دائماً از التهاب چشم شکایت می کرد ، اعتراف کرد که لنزهای تماسی را لیز می کند "تا آنها تمیز شوند."
 
پزشکان می گویند ، بیماران همیشه نمی دانند که تشخیص درست چیست ، با وجود اینکه مرتباً داروهای تجویز شده مصرف می کنند. چنین بی دقتی در رابطه با سلامتی فرد می تواند خطرناک باشد.

نظرات

در ادامه بخوانید...