آسپرین

در

 

آسپرین چیست؟

آسپرین برای کاهش تب و تسکین درد خفیف از شرایطی مانند درد عضلانی کم تا متوسط،  دندان درد ، سرماخوردگی ، و سردرد استفاده می شود . همچنین ممکن است برای کاهش درد و تورم در شرایطی مانند آرتریت استفاده شود . آسپرین به عنوان سالیسیلات و داروهای ضد التهاب غیر استروئید شناخته می شود (NSAID).آسپرین با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص در بدن باعث کاهش درد و تورم می شود. قبل از درمان کودک زیر 12 سال با آسپرین، با پزشک خود مشورت کنید.
 
پزشک شما ممکن است برای شما دوز کم آسپرین جهت جلوگیری از لخته شدن خون تجویز کند . این اثر خطر ابتلا به سکته مغزی و حمله قلبی را کاهش می دهد . اگر به تازگی عمل جراحی بر روی شریان های مسدود شده (مانند جراحی بایوال ، انتروکتکتومی کاروتید ، استنت کرونر ) انجام داده اید، پزشک ممکن است شما را به استفاده از آسپرین در دوزهای پایین به عنوان یک رقیق کننده برای جلوگیری از لخته شدن خون هدایت کند .

 

نحوه استفاده از قرص آسپرین

اگر از داروهای خود برای درمان استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های مربوط به بسته بندی محصول را دنبال کنید. اگر در مورد هر گونه اطلاعاتی مطمئن نیستید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید . اگر پزشک شما به شما دستور داده است که این دارو را مصرف کنید، دقیقا همانطور که تجویز شده است، آن را مصرف کنید.
 
این دارو را با یک لیوان آب کامل (8 اونس / 240 میلی لیتر) بنوشید، مگر اینکه دکتر دستور دیگری داده باشد. حداقل 10 دقيقه پس از مصرف اين دارو نخوابید . اگر ناراحتی معده در هنگام مصرف این دارو رخ دهد، ممکن است آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.
قرصها را نصف نکنید، مگر اینکه یک خط داشته باشید و پزشک یا داروساز به شما بگوید  این کار را انجام دهید. کل قرص یا تکه تکه را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
 
دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. خواندن برچسب محصول برای پیدا کردن توصیه های در مورد چند قرص شما می توانید در یک دوره 24 ساعته و مدت زمانی که شما ممکن است در حال درمان باشید قبل از مشاوره پزشکی. داروهای بیشتری مصرف نکنید و یا آن را طولانی تر از زمان توصیه شده مصرف نکنید، مگر آنکه توسط دکتر شما تجویز شود. از کوچکترین دوز موثر استفاده کنید. اگر سوالی دارید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
 
اگر از داروهای خود برای درمان سردرد استفاده می کنید ، اگر در معرض ضعف و ضعف در یک طرف بدن یا تغییرات ناگهانی بینایی شدید ،فورا به پزشک مراجعه کنید . قبل از استفاده از این دارو، اگر دچار سردرد ناشی از آسیب سر ، سرفه یا سردرد شدید ، تهوع و استفراغ شدید ، تب  هستید ، با پزشک یا داروساز مشورت کنید .
 
اگر مصرف این دارو را در صورت نیاز انجام دهید (به طور منظم)، به یاد داشته باشید که داروهای درد بیشتر به عنوان اولین علائم درد به کار می روند. اگر صبر کنید تا درد بدتر شود، ممکن است دارو نیز عمل نکند.
 
شما نباید این دارو را برای درمان درد بیش از 10 روز مصرف کنید.
شما نباید از این دارو برای درمان تب که طولانی تر از 3 روز باشد، استفاده کنید. در این موارد، با پزشک مشورت کنید زیرا ممکن است وضعیت جدیتری داشته باشید.اگر صدای زنگ را در گوش احساس می کنید یا مشکل شنوایی برایتان پیش آمده بلافاصله به پزشک بگوئید.
 
اگر وضعیت شما همچنان ادامه پیدا کند و یا بدتر شود (مانند نشانه های جدید یا غیر معمول، قرمزی / تورم ناحیه دردناک، درد / تب که از بین نمی رود یا بدتر می شود) ممکن است یک مشکل جدی پزشکی داشته باشید

 

عوارض جانبی آسپرین

عوارض و موارد مصرف

ناراحتی معده و سوزش معده ممکن است رخ دهد اگر یکی از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید .
 
اگر دکتر شما دستور داده است که از این دارو استفاده کنید ، به یاد داشته باشید که او تشخیص داده که منافع این دارو  بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
اگر هر کدام از این عوارض جانبی غیرمنتظره اما جدی را به وجود بیاورید، به پزشک خود اطلاع دهید: کبودی / خونریزی آسان، مشکل شنوایی، زنگ زدن در گوش ، علائم مشکلات کلیه (مانند تغییر میزان ادرار)، تهوع یا استفراغ مکرر یا شدید ، خستگی ناگهانی، سرگیجه ، ادرار تیره، زخم چشم / پوست .
 
این دارو به ندرت سبب خونریزی جدی از معده / روده یا سایر مناطق بدن می شود. اگر متوجه هر یک از عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی مانند: مدفوع سیاه / تار، درد مداوم یا شدید معده یا شکم ، استفراغ که به نظر می رسد مانند  رنگ  قهوه است، بی حوصلگی، ضعف در یک طرف بدن، سردرد شدید یا تغییرات ناگهانی دید شده اید به پزشک اطلاع دهید.
 
واکنش بسیار حساس و آلرژیک به این دارو نادر است. اما اگر متوجه علائم یک واکنش شدید آلرژیک از جمله:خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس ، به پزشک متخصص مراجعه کنید .
 
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
 

 

موارد منع مصرف آسپرین

قبل از مصرف آسپرین ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا به سالیسیلات های دیگر (مانند کولین سالیسیلات )؛ یا به سایر داروهای ضد درد یا داروهای کاهش تب ( NSAIDs مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن ). این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
 
این داروها نباید مورد استفاده قرار گیرد اگر شما شرایط خاص پزشکی دارید. قبل از استفاده از این دارو اگر دچار اختلالات خونریزی / خونی (مانند هموفیلی ، کمبود ویتامین K و کمبود پلاکت خون) هستید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید .
 
اگر هر یک از مشکلات بهداشتی زیر را داشته باشید، قبل از استفاده از این دارو با دکتر یا داروساز مشورت کنید: بیماری کلیوی ، بیماری کبد ، دیابت ، مشکلات معده (مانند زخم، سوزش سر دل ، درد معده )، آسم حساس آسپیرین (سابقه بدتر شدن تنفس با آبریزش بینی / گرفتگی پس از مصرف آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیر NSAID)،  پولیپ بینی، نقرس ، کمبود آنزیم (پیرووات کیناز یا کمبود G6PD ).
 
این دارو ممکن است باعث خونریزی معده شود. مصرف روزانه الکل و تنباکو ، به ویژه هنگامی که با این محصول ترکیب می شود، خطر ابتلا به این عارضه جانبی را افزایش می دهد. بهتر است محدود کردن نوشیدنی های الکلی و ترک سیگار در دستور کار قرار گیرد . 
قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که این دارو را مصرف می کنید.
کودکان و نوجوانانی که کمتر از 18 سال دارند نباید آسپرین مصرف کنند در صورتی که دارای ویروس آنفولانزا یا هر گونه بیماری تشخیص داده نشده باشند یا اخیرا واکسن دریافت کرده اند . در این موارد، مصرف آسپرین خطر ابتلا به سندرم ری ، بیماری نادر اما جدی را افزایش می دهد.
اگر تغییرات در رفتار با حالت تهوع و استفراغ را مشاهده کنید، به سرعت به پزشک خود اطلاع دهید . این ممکن است نشانه اولیه سندرم Reye باشد .
بزرگسالان سالمند ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خونریزی معده و روده و زخم داشته باشند.

 

مصرف آسپرین در دوران بارداری و شیردهی

آسپرین برای دوران بارداری توصیه نمی شود . قبل از استفاده از این دارو، اگر فکر می کنید حامله هستید، با پزشک خود مشورت کنید . در صورت بارداری و در صورت مصرف این دارو، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.این دارو  به دلیل آسیب دیدن جنین و یا مشکلات در هنگام زایمان استفاده نمی شود.
آسپرین به علت وارد شدن به شیر مادر و امکان آسیب رساندن به نوزاد نباید استفاده شود 

در صورتی که برای مادر استفاده از آسپرین لازم باشد باید شیر دادن به نوزاد را قطع کند.

 

تداخل دارویی با آسپرین

تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی دارو نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید تا مشکلات جدی را که، هنوز شروع نشده متوقف کند.
 
برخی از محصولات که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: مایفا پریستون ، استازولامید ،  وارفارین ، هپارین ، کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون )، متوترکسات ، اسید والپروئیک ، داروهای گیاهی مانند گینکو بلوبی .
 
قبل از استفاده از این محصول، اگر اخیرا بعضی واکسن های زنده (مانند واکسن واریسلا و واکسن زنده انسانی ) دریافت کرده اید، با پزشک خود مشورت کنید .
 
داروهای تجویزی و داروهای غیر تجویز را به دقت بررسی کنید زیرا بسیاری از داروهای دارای داروهای ضد درد / کاهش دهنده های تب دار به نام NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نظیر ایبوپروفن ، کورتولاک ، ناپروکسن ) را بررسی می کنند. برای جلوگیری از مصرف بیش از اندازه آسپیرین ، قبل از مصرف سایر داروهای ضد درد، برچسب ها را با دقت بخوانید تا اطمینان حاصل کنید که آسپرین ندارند . از داروساز خود در مورد استفاده از این محصولات با خیال راحت بپرسید.
 
مصرف روزانه NSAID ها (مانند ایبوپروفن) ممکن است توانایی آسپیرین را برای جلوگیری از حمله قلبی / سکته مغزی کاهش دهد . اگر برای مصرف پیشگیری از حمله قلبی / سکته مغزی آسپیرین مصرف می کنید، برای جزئیات بیشتر و در مورد سایر درمان های ممکن (مانند استامینوفن ) برای درد / تب ، با پزشک یا داروساز مشورت کنید .
 
این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاص (از جمله آزمایشهای آزمایش قندخون خاص) تداخل داشته باشد، احتمالا باعث نتایج غلط خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که شما این دارو را مصرف می کنید.

 

اوردوز با آسپرین

مصرف بیش از حد آسپرین
اگر کسی آسپرین بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفسی باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید.علائم اوردوز با آسپرین ممکن است : سوزش درد در گلو / معده ، سردرگمی، تغییرات ذهنی / خلقی، غش ، ضعف ، زنگ در گوش ، تب، تنفس سریع، تغییر میزان ادرار، تشنج ، از دست دادن آگاهی باشد.

 

نکات مهم در مصرف آسپرین

اگر از این داروها به طور مرتب یا در دوزهای بالا استفاده می کنید، آزمایش های آزمایشگاهی و یا آزمایش های پزشکی (مانند آزمون های عملکرد کبد و کلیوی ، شمارش خون ، سطح سالیسیلات ) برای نظارت بر پیشرفت و یا بررسی عوارض جانبی انجام می شود. 
بسیاری از محصولات آسپرین متفاوت هستند . بعضی از آنها پوشش خاصی دارند و بعضی از آنها طولانی مدت عمل می کنند. از دکتر یا داروساز خود بخواهید بهترین محصول برای شما را توصیه کند.
 

 

فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی

اگر دکتر این دارو را به صورت منظم (به جای «مورد نیاز») برای شما تجویز می کند، و شما یک نوبت را فراموش کرده اید،اگر نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید) در صورتی که فاصله زمانی بین دوز فراموش شده و نوبت بعدی زیاد است آسپرین را استفاده کنید و دوز منظم روزانه را در زمان همیشگی ادامه دهید.
 

 

نگهداری آسپرین

در دمای اتاق بین 59 تا 86 درجه فارنهایت (15-30 درجه سانتیگراد) دور از رطوبت و نور نگه دارید. مارک های مختلف این دارو ممکن است نیازهای ذخیره سازی متفاوت داشته باشد. دستورالعمل مربوط به نحوه ذخیره نام تجاری خود را از بسته محصول بررسی کنید یا از داروساز خود بخواهید . در حمام و محل های دارای بخار ذخیره نکنید. از یک محصول آسپرین که دارای بوی قوی سرکه است استفاده نکنید(خراب است) . تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .
زمانی که از تاریخ مصرف دارو ها گذشته و دیگر قابل استفاده نیست، دارو را در توالت نریزید زیرا فاضلاب های شهری در بیشتر موارد تصفیه و برای مزارع استفاده می شود.

نظرات

در ادامه بخوانید...

عوارض سیتالوپرام

در
عوارض سیتالوپرام

 

موارد مصرف سیتالوپرام

سیتالوپرام برای درمان افسردگی استفاده می شود . سیتالوپرام ممکن است سطح انرژی و احساسات شما را بهبود بخشد. سیتالوپرام به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین انتخابی (SSRI) شناخته شده است. این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز کار می کند.

 

نحوه استفاده از سیتالوپرام

سیتالوپرام 1۰، سیتالوپرام ۲۰، سیتالوپرام 4۰ را با یا بدون غذا طبق دستور پزشک خودمصرف کنید، معمولا یک بار در روز صبح یا عصر. دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما، پاسخ به درمان، سن، آزمایش های آزمایشگاهی و سایر داروهایی است که شما ممکن است مصرف کنید. اطمینان حاصل کنید که به پزشک و داروساز خود در مورد تمام دارو هایی که استفاده میکنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بگویید . حداکثر دوز برای سیالوپرام 40 میلی گرم در روز است.
 
اگر شما از فرم مایع این دارو استفاده می کنید، دقت دوز را با استفاده از دستگاه اندازه گیری خاص / قاشق داخل بسته بندی دارو اندازه گیری کنید. از یک قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح نیست.
 
برای کاهش خطر عوارض قرص سیتالوپرام، پزشک ممکن است در شروع با مصرف دوز کم این دارو و به تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل های دکتر خود را با دقت دنبال کنید. دوز خود را افزایش ندهید و یا این دارو را بیشتر یا بیشتر از داروی تجویزی استفاده نکنید.در صورت مصرف دوز بالاتر  وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی آن افزایش می یابد. این داروها را به طور مرتب برای به دست آوردن بیشترین سود از آن استفاده کنید. برای کمک به شما به یاد داشته باشید، هر روز آن را دریک زمان مصرف کنید.
 
مهم است که مصرف سیتالوپرام را ادامه دهید حتی اگر احساس خوبی داشته باشید. مصرف سيتالوپرام را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. بعضی از این شرایط ممکن است  در صورت قطع ناگهانی دارو بدتر شود. همچنین ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد ، خستگی، تغییرات خواب و احساسات کوتاه مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم به خاطر قطع ناگهانی قرص سیتالوپرام ، پزشک شما ممکن است میزان دوز قرص سيتالوپرام را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر بار علائم جدید یا بدتر را گزارش دهید.
 
ممکن است 1 تا 4 هفته طول بکشد تا بتوانید از این دارو و چند هفته قبل از اینکه از مزایای کامل برخوردار شوید احساس سودمنذی کنید.
اگر وضعیت شما بهبود نیافته و یا آن را بدتر کرده، به پزشک خود بگویید.
 

 

عوارض جانبی سیتالوپرام

عوارض و موارد مصرف سیتالوپرام 

همچنین به بخش های هشدار و احتیاط در باره عوارض قرص سیتالوپرام 20 مراجعه کنید.
تهوع ، خشکی دهان ، از دست دادن اشتها، خستگی، خواب آلودگی، عرق کردن ، تاری دید و خمیازه می تواند رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید .
 
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که منافع دارو برای بیشتر از خطر عوارض و موارد مصرف سیتالوپرام است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
عوارض سيتالوپرام از جمله: تکان و لرزش، کاهش میل جنسی ، تغییر در توانایی جنسی، به آسانی کبود شدن و خونریزی کردن، به پزشک خود اطلاع دهید .
 
اگر عوارض جانبی بسیار جدی داشته باشید، از جمله: سرگیجه ، ضربان قلب سریع / نامنظم، مدفوع سیاه، استفراغ مانند قهوه، تشنج ، درد چشم / تورم / قرمزی، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب) به پزشک اطلاع دهید.
 
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین / سمیت ایجاد می کند. اگر شما همچنین مصرف داروهای دیگر را افزایش دهید که باعث افزایش سروتونین می شود، خطر افزایش می یابد، بنابراین به پزشک یا داروساز خود در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید اطلاع دهید. اگر برخی از علائم زیر را تجربه کردید، ضربان قلب، توهم ، کاهش هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید ، کشیدگی عضلات ، تب بدون علت ، آشفتگی / بی حوصلگی سریعا به پزشک مراجعه کنید.
 
مردان به ندرت، ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت 4ساعت  یا بیشتر داشته باشند. در صورتی که این اتفاق افتاد، از مصرف این دارو جلوگیری کنید و به موقع به پزشک مراجعه کنید تا مشکلات دائمی ایجاد نشود.
 
واکنش بسیار حساس به آلرژیک این دارو نادر است. اما اگر متوجه شدید علائم یک واکنش حساسیتی شدید ، از جمله: خارش ، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی ، در صورت بروز، کمک های پزشکی را به موقع با خبر کنید
 
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
 

 

احتیاط های لازم قبل از مصرف سیتالوپرام

قبل از مصرف سیتالوپرام ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا اگر به اسکلیتوپرام آلرژی دارید . این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
 
قبل از استفاده از این دارو ، دکتر خود را و یا داروساز را در جریان سابقه پزشکی خود به ویژه: سابقه شخصی یا خانوادگی از دو قطبی / اختلال جنون ادواری، سابقه شخصی یا خانوادگی ازتلاش برای خودکشی ، بیماری کبدی، تشنج ، سدیم کم در خون ، زخم روده / خونریزی ( بیماری زخم معده ) یا مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم بگذارید.
 
سیتالوپرام ممکن است یک بیماری را که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر می گذارد  ایجاد کند. طول مدت QT به ندرت می تواند ضربان قلب سریع / بی عارضه و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید ، خستگی ) را که به زودی به درمان پزشکی نیاز دارند ، به ندرت منجر شود.
 
خطر داشتن طول مدت QT ممکن است افزایش یابد، اگر شما دارای شرایط خاص پزشکی هستید یا داروهای دیگری مصرف می کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود. اگر شما دارای هر یک از شرایط زیر هستید: برخی از قلب مشکلات ( نارسایی قلبی ، ضربان کند قلب ، اخیرا حمله قلبی داشته اید ، طولانی شدن زمان QT در نوار قلب )، سابقه خانوادگی برخی از مشکلات قلب (طول عمر QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب) قبل از استفاده از سیتالوپرام، دکتر یا داروساز را از تمام داروهایی که استفاده می کنید در جریان بگذارید.
 
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ) یا در صورت داشتن شرایطی نظیر عرق شدید ، اسهال یا استفراغ، افزایش یابد.
 
این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی یا تاری دید شود. رانندگی، استفاده از ماشین آلات، و یا انجام هر چیزی که نیاز به هوشیاری و یا دید کامل دارد را در زمانی که هوشیاری کامل دارید انجام دهید.
 
قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی).
 
بزرگسالان سالمند ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، به ویژه خونریزی، از دست دادن هماهنگی . آنها ممکن است بیشتر به نوعی از عدم تعادل نمک (Hyponatremia)، به خصوص اگر آنها از قرص های ادرار آور (دیورتیک ها) استفاده می کنند، شوند
 
کودکان ممکن است بیشتر به عوارض جانبی این دارو حساس باشند، به خصوص از دست دادن اشتها و کاهش وزن . نظارت بر وزن و قد در کودکان که این دارو را مصرف می کنند الزامی است.

 

مصرف سیتالوپرام در دوران بارداری و شیردهی

نوزادان متولد شده در مادرانی که از این دارو در 3 ماه اول بارداری (بدون اطلاع از بارداری دارو مصرف کرده اند) استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت نشانه هایی از قبیل مشکلات تنفسی، تشنج، سفتی عضلانی یا گریه دائمی ایجاد کنند. اگر متوجه شدید هر کدام از این علائم در نوزاد شما دیده می شود ، بلافاصله به پزشک بگویید.
 
از آنجا که مشکلات روحی / روحی بدون درمان (مانند افسردگی ، اختلال وسواس فکری، اختلال هراس ) می تواند یک وضعیت جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر آنکه توسط پزشک تعیین شده باشد. اگر در حال برنامه ریزی بارداری هستید، باردار شوید یا فکر کنید که ممکن است باردار شوید، بلافاصله با پزشک خود درمورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو وارد شیر مادر می شود و ممکن است اثرات نامطلوب در نوزاد بگذارد . قبل از تغذیه با شیر مادر، با پزشک خود مشورت کنید. 

 

تداخل دارویی با سیتالوپرام

همچنین به بخش احتیاطی مراجعه کنید.
تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی دارو نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید .
 
بعضی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگر که می توانند خونریزی / کبودی را ایجاد کنند (از جمله داروهای ضد تلقیح مانند کلوپیدوگرل ، NSAID ها مانند ایبوپروفن و وارفارین ).
 
آسپرین می تواند خطر خونریزی هنگام استفاده با این دارو را افزایش دهد . با این حال، اگر پزشک برای شما تجویز کرده تا آسپیرین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته (معمولا در دوزهای 81 تا 325 میلی گرم در روز) استفاده کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما دستورالعمل دیگری بدهد.
 
مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است یک مکمل جدی (احتمالا کشنده) باشد . اجتناب از مصرف مهار کننده های MAO ( ایزوکاربوکسازید ، لینزولید ، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین ، پروکاربازین ، rasagiline ، safinamide، سلجیلین، ترانیل سیپرومین ) در طول درمان با سیتالوپرام تداخل دارند . بیشتر مهار کننده های MAO نیز باید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شود.
 
اگر شما همچنین داروهای دیگری که افزایش سروتونین را باعث می شوند را استفاده می کنید خطر سندرم سروتونین / سمیت را افزایش می دهد. نمونه هایی از جمله داروهای مانند MDMA / ecstasy، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله دیگر SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دالوکسیتین / ونلافاکسین )، تریپتوفان، و غیره. خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت ممکن است در هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد.
 
اگر شما سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا ، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین ، دیفن هیدرامین )، مواد مخدر برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام ، دیازپام ، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و مواد مخدر ضد درد (مانند کدئین) به دکتر یا داروساز بگویید.
 
برچسب ها را بر روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی و سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی می شوند.
 
بسیاری از داروها علاوه بر سیتالوپرام ممکن است ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT)، از جمله آمیودارون ، پیموزاید ، پروکائین آمید ، کینیدین و سوتالول را تحت تاثیر قرار دهد.
 
سیتالوپرام بسیار شبیه به اسکلیتوپرام است . هنگام استفاده از سیتالوپرام از داروهای حاوی اسکلیتوپرام استفاده نکنید.
 
این دارو ممکن است با برخی آزمایشات پزشکی / آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون ) مواجه شود، و احتمالا باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که از این دارو استفاده می کنید.

 

اوردوز با سیتالوپرام

مصرف بیش از حد سیتالوپرام
اگر کسی سیتالوپرام را بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل در تنفس باشد ، با شماره اورژانس 115 تماس بگیرید.
 

 

نکات مهم در مصرف سیتالوپرام

این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید .
 
آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایش های پزشکی (مانند EKG ) باید به صورت دوره ای انجام شود تا مانع پیشرفت بیماری شما شود یا عوارض جانبی را بررسی کنید. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
 
تمام قرار ملاقات های پزشکی و روانپزشکی را به طور مرتبانجام دهید.

 

فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی

اگر شما یک نوبت را فراموش کرده اید ودوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید)در صورتی که فاصله زمانی بین دوز فراموش شده و نوبت بعدی زیاد است سیتالوپرام را استفاده کنید و دوز منظم روزانه را در زمان همیشگی ادامه دهید.

 

نگهداری سیتالوپرام

در دمای اتاق دور از نور و رطوبت نگه دارید. در حمام  و محل های مرطوب ذخیره نکنید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .
داروهای تاریخ مصرف گذشته یا داروهایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.

نظرات

در ادامه بخوانید...

عوارض قرص دگزامتازون

در

 

موارد مصرف دگزامتازون

موارد مصرف دگزامتازون، موارد مصرف قرص دگزامتازون : دگزامتازون برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت ، اختلالات خون / هورمون / سیستم ایمنی بدن ، واکنش های آلرژیک، برخی از شرایط پوست و چشم ، مشکلات تنفسی ، اختلالات خاص روده و برخی سرطان ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین به عنوان یک آزمایش برای اختلال غدد آدرنال ( سندرم کوشینگ ) مورد استفاده قرار می گیرد.

دگزامتازون هورمون کورتیکواستروئید(کورتون دار) است. دگزامتازون پاسخ دفاعی طبیعی بدن شما را کاهش می دهد و علائمی مانند تورم و واکنش های نوع آلرژیک را کاهش می دهد.

داروی بتامتازون، دگزامتازون، تریامسینولون، داروهای تزریقی کورتون دار هستند. 

بدون شک، کورتیکواستروئیدها (همچنین به عنوان گلوکوکورتیکوئید یا به سادگی استروئیدها نامیده می شوند) می توانند به شما کمک کنند تا سریعتر احساس بهبودی کنید. اما با اقدامات ضد التهابی و ضدعفونی قوی خود، برخی از ناهنجاری ها را به وجود می آورند. شما و دکتر شما باید قبل از مصرف استروئیدها درباره ریسک ها و مزایای آن صحبت کنید .آیا شما می خواهید برخی از عوارض و موارد مصرف را برای کمک به کاهش عوارض جانبی بالقوه استروئیدها یاد بگیرید؟ 
 

مزایای کورتیکواستروئیدها

چه شما استروئیدها را با مالیدن استفاده کنید (پماد)، یا به شکل قطره چشمی، یا بصورت قرص و یا تزریق کنید، استروئیدها باعث کاهش التهاب و درد می شوند.
 
اگر شما یک نوع التهابی از آرتریت، مانند آرتریت روماتوئید (آرتریت روماتوئید) ، آرتریت روماتوئید (psA) ، لوپوس  یا اسپاستیلیک آندیکولوز (AS) دارید ، می توانید از استروئیدها برای کنترل التهاب استفاده کنید.
 
التهاب خطرناک در سیستم، که ارگانهای شما را تهدید می کند، می تواند با کنترل سریع با کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی کنترل شوند.
 
پسوریازیس و یووئیت را می توان با کرم های استروئید و قطره چشم مدیریت کرد.
 
اگرچه استئوآرتریت (OA) به طور معمول به عنوان یک نوع التهابی آرتریت در نظر گرفته نمی شود، اما یک عنصر التهابی در این بیماری وجود دارد. به همین دلیل تزریق استروئید به مفصل با OA می تواند تسکین سریع و موقت را به شما بدهد.
 
با سرکوب سیستم ایمنی در افراد مبتلا به اشکال خود ایمنی از آرتریت، کورتیکواستروئیدها می توانند مسیر بیماری شما را تغییر دهند. مطالعات در طول سال ها شواهد واضح نشان داده اند که درمان طولانی مدت کورتیکواستروئید در دوز کم، پیشرفت بیماری در آرتریت روماتوئید (RA) را حداقل به 50٪ کاهش می دهد، زمانی که به افراد در اوایل دوره بیماری خود داده می شود. 
 
کورتیکواستروئیدها  بر روی خلق و خوی شما اثر می گذارد. این بستگی به اینکه چگونه به دارو واکنش نشان می دهید، خوب یا بد است. برای بعضی ها، آنها احساس خوب و سرخوشی می کنند. یا می توانند اثر مخالف داشته باشند و شما را افسرده کنند. به طور کلی این اثرات روحی در چند هفته اول درمان اتفاق می افتد و سپس کاهش می یابد.
 
مزایای داروهای استروئیدی بر علائم بیماری اغلب طولانی مدت است. تزریق مفصلی به شدت درد و التهاب شما را کم می کند، اما بسته به نوع خاص تزریق دارو، تنها 1 تا 3 ماه طول می کشد. هنگام مصرف خوراکی یا مالیدنی کورتیکواستروئیدها باید روزانه برای داشتن اثر خود مصرف شوند. با توجه به علائم بهیودی، شما ممکن است دوز خود را تنظیم کنید.
اگر شما RA یا لوپوس دارید، کاهش پاسخ سیستم ایمنی بیش از حد بدن شما ممکن است مزایای متفاوتی در استفاده از کورتیکواستروئیدها داشته باشد. با این حال، این اثر می تواند شما را به عفونت ها آسیب پذیر کند و پس از جراحی، روند بهبود را کند نماید.
 
هنگامی که شما شروع به مصرف کورتیکواستروئیدها می کنید، غده فوق کلیه بدن شما باعث کاهش تولید کورتیزول طبیعی می شود. بدن شما وابسته به استروئیدی می شود که شما مصرف می کنید. بنابراین قطع کورتیکواستروئید درمانی ممکن است دشوار باشد، حتی اگر شما فقط دوز کمی را مصرف کنید. قطع ناگهانی مصرف استروئیدها می تواند خطرناک باشد. پزشک شما به تدریج ازدوز داروها کم می کند تا بدن به حالت طبیعی برگردد.
 
اگر کورتیکواستروئیدها مصرف شود، می تواند عوارض دیگری ایجاد کند. اکثر این موارد مربوط به میزان مصرف دارو و مدت زمان آن بستگی دارد. استفاده کوتاه مدت و دوز کم باعث عوارض جانبی ملایم و قابل کنترل می شوند. برخی از رایج ترین موارد عبارتند از:
افزایش اشتها، افزایش وزن، احتباس آب، تورم، نوسانات خلقی، بی حالی، مشکل خواب، ضعف عضلانی، تاری دید، افزایش رشد مو در بدن، بدن به آسانی کبود می شود، کاهش مقاومت در برابر عفونت، آکنه، پوکی استخوان، افزایش قند خون، فشار خون بالا، تحریک معده، آب مروارید یا گلوکوم

 

نحوه استفاده از دگزامتازون

این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. برای جلوگیری از ناراحتی معده با غذا یا شیر بخورید. این دارو را با یک لیوان آب کامل (8 اونس / 240 میلی لیتر) بخورید، مگر اینکه دکتر غیر از این تجویز کرده باشد. اگر از فرم مایع دارو استفاده می کنید، از یک دستگاه اندازه گیری دارو استفاده کنید تا دقت تجویز دوز درست باشد.(از قاشق داخل بسته بندی دارو استفاده کنید) از یک قاشق خانگی استفاده نکنید.
 
اگر این دارو را یک بار در روز مصرف می کنید، قبل از 9 صبح آن را بخورید.
دوز دارو و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است.
 
برای به دست آوردن بیشترین نتیجه از این دارو به طور منظم از این دارو استفاده کنید. برای کمک به شما به یاد داشته باشید، هر روز آن را در یک زمان (ها) بخورید. مهم است که مصرف این دارو را ادامه دهید حتی اگر احساس خوبی داشته باشید. دستورالعمل دوز را با دقت دنبال کنید و این دارو را دقیقا همانطور که تجویز شده است مصرف کنید.
 
مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. بعضی از این شرایط ممکن است بدتر شود اگر دارو را ناگهان قطع کنید، ممکن است نیاز به کاهش دوز دارو داشته باشید.
اگر وضعیت شما بهبودی نداشته و یا بدتر شده، به دکتر خود اطلاع دهید.

 

عوارض قرص دگزامتازون

عوارض قرص دگزامتازون، عوارض آمپول دگزامتازون، شربت دگزامتازون، عوارض قرص دگزامتازون برای کودکان، عوارض قرص دگزامتازون برای بارداری

ناراحتی معده ، سردرد ، سرگیجه ، تغییر قاعدگی، خواب کم ، افزایش اشتها و یا افزایش وزن ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید .
 
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که منافع قرص دگزامتازون یا آمپول دگزامتازون برای شما بیشتر از خطر عوارض قرص دگزا است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
اگر هر کدام از این عوارض و موارد مصرف که معمولا شایع نیست ، اما جدی هستند را مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید: علائم عفونت (مثل تب، گلودرد مداوم )، درد استخوانی / مفصلی ، افزایش تشنگی / ادرار، ضربان قلب سریع / آرام / درد چشم / فشار ،مشکلات در دید، سوزش سر دل ، مدفوع سیاه و سفید، استفراغی که به نظر مانند قهوه می رسد، صورت پف کرده، تورم مچ پا /  شکم درد، قرمزی،/ پاها، خستگی، تغییرات ذهنی / خلق و خوی (به عنوان مثال، افسردگی ، نوسانات خلقی، تحریک)، رشد غیرطبیعی مو / پوست ، درد عضلانی /گرفتگی ، ضعف ، کبودی خون / خونریزی، بهبود زخم، پوست ضعیف، تشنج .
 
واکنش بسیار حساس به آلرژیک این دارو نادر است. اما اگر متوجه علائم یک واکنش شدید آلرژیک شدید ، از جمله:خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس ، به پزشک متخصص مراجعه کنید .
 
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
 

 

احتیاط لازم قبل از مصرف دگزامتازون

قبل از مصرف دگزامتازون، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا کورتیکواستروئیدهای دیگر (مانند پردنیزون )؛ یا اگر آلرژی دارید . این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود.
 
قبل از استفاده از این دارو ، به پزشک یا داروساز خود: سابقه بیماری شما، به ویژه: عفونت ها (مثلا سل ، تبخال ، عفونت های قارچی)، بیماری کلیوی ، بیماری های کبدی ، شرایط روانی / حالت روحی (مثل روانپریشی ، اضطراب ، افسردگی ) مواد معدنی خون (به عنوان مثال پتاسیم / کلسیم کم )، بیماری تیروئید ، مشکلات معده / روده (مانند زخم، کولیت زخمی ، دیورتیکولیت ، اسهال ناشناخته)، فشار خون بالا ، مشکلات قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب ، حمله قلبی اخیر )، دیابت ، بیماری های چشم (مانند آب مروارید ، گلوکوم ، عفونت تبخال چشم )، استخوان های شکننده ( پوکی استخوان )، تاریخچه لخته های خون را بگویید.
 
این دارو ممکن است علائم عفونت را از بین ببرد و یا شما را در معرض خطر بیشتر عفونت های شدید قرار دهد.هر گونه صدمه یا علائم عفونت (به عنوان مثال، گلودرد مداوم / تب / سرفه ، درد در هنگام ادرار، درد عضلانی) که در طول درمان رخ می دهد را به پزشک معالج گزارش دهید.
 
بدن شما  با استفاده از داروهای کورتیکواستروئید برای مدت زمان طولانی می تواند به استرس فیزیکی پاسخ دهد. بنابراین، قبل از عمل جراحی یا درمان اضطراری، یا اگر یک بیماری جدی / آسیب جدی دارید، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که شما از این دارو استفاده می کنید یا از این دارو در 12 ماه گذشته استفاده کرده اید. اگر خستگی غیرمعمول / شدید یا کاهش وزن ایجاد می کند، به پزشک خود اطلاع دهید . اگر مدت طولانی از این دارو استفاده کنید، یک کارت هشدار یا دستبند پزشکی شناسایی داشته باشید که نشاندهنده استفاده شما از این دارو را مشخص کند.
 
از تماس با افرادی که به تازگی واکسن فلج اطفال یا واکسن آنفلوآنزا دریافت کرده اند، اجتناب کنید .
 
از تماس با افرادی که دارای ویروس سرخک هستند، اجتناب کنید مگر اینکه قبلا این بیماری ها را گرفته باشید (به عنوان مثال در دوران کودکی). اگر شما در معرض یکی از این عفونت ها هستید و قبلا آن را نگرفته اید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
 
اگر سابقه زخم دارید یا دوزهای زیاد آسپیرین یا سایر داروهای آرتروز را مصرف می کنید، هنگام مصرف این دارو برای کاهش خطر خونريزي معده و روده ، نوشیدنی های الكلی را محدود كنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
 
اگر دچار دیابت هستید ، این دارو ممکن است کنترل قند خون شما را سخت تر کند . نظارت بر سطح قند خون خود را به طور مرتب و با اطلاع پزشک خود از نتایج. دارو، برنامه تمرینی یا رژیم غذایی تنظیم کنید.
 
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شما شود. رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا فعالیتهایی را انجام دهید که مستلزم هشیاری نیست تا اینکه مطمئن شوید که میتوانید چنین فعالیتهایی را با خیال راحت انجام دهید.
 
اگر در مدت طولانی استفاده شود، این دارو ممکن است رشد کودک را کند نماید. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید. به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید از رشد فرزند اطمینان حاصل کنید.

 

مصرف دگزامتازون در دوران بارداری و شیردهی

در برخی موارد که پزشک تشخیص می دهد می‌توان با قبول برخی عوارض جانبی از این دارو استفاده نمود. مصرف خودسرانه  هر دارویی به‌ویژه در زمان بارداری کاملا ممنوع است.

نوزادان متولد شده در مادرانی که از این دارو برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا استفاده کرده اند ممکن است سطح پایین هورمون کورتیکواسترویید را داشته باشند .اگر متوجه علائمی مانند تهوع مداوم / استفراغ ، اسهال شدید ، یا ضعف در نوزاد خود شدید به پزشک معالج کودک اطلاع بدهید.
 

 

تداخل دارویی با دگزامتازون

تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی دارو نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید .
 
برخی از محصولات که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتند از: Aminoglutethimide، قرص های ضد بارداری ، داروی Dasatinib ، lapatinib ، سونیتینیب ، aldesleukin ، کلستیرامین ، دیگوکسین ، داروهایی که می تواند باعث خونریزی / کبودی (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل " رقیق کننده خون "مانند dabigatran / وارفارین ، NSAIDs مانند آسپرین / سلکوکسیب / ایبوپروفن )، افدرین ، استروژن جایگزین هورمون ، ایسونیزید ، میف پرستون ، ریلپیفیرین، تالیدومید .
 
سایر داروها می توانند حذف دگزامتازون از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهند، که ممکن است دگزامتازون را تحت تاثیر قرار دهد. نمونه هایی از ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول )، باربیتورات ها (مانند فنوباربیتال )، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین )، داروهای خاصی برای درمان تشنج (مانند فنیتوین)، و غیره استفاده می شود.
 
اگر پزشک برای شما آسپیرین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته (معمولا در دوزهای 81 تا 325 میلی گرم در روز) تجویز کرده، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما دستورالعمل دیگری بدهد.
 
این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاص (از جمله آزمایشات پوستی ) مواجه شود، و احتمالا باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید.
 

 

مصرف بیش از حد دگزامتازون

اوردوز با دگزامتازون
اگر کسی دگزامتازون را بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفسی باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید.

 

نکات مهم در مصرف دگزامتازون

این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید .
اگر این دارو برای مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار گیرد، آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (به عنوان مثال سطح قند / کانی، فشار خون ، آزمایشات چشم ) باید به صورت دوره ای انجام شود تا عوارض جانبی را بررسی کنید.
 
صحبت با دکتر خود در مورد ایجاد تغییرات در شیوه زندگی خود که ممکن است عوارض جانبی این دارو را کاهش دهد (به عنوان مثال، مقدار ورزش ، تغییرات رژیم غذایی از جمله کنترل مصرف نمک و گرفتن بیشتر پتاسیم / کلسیم ).
 

 

فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی

اگر شما یک نوبت را فراموش کرده اید ودوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید)
 

 

نگهداری دگزامتازون

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .
 
داروهای تاریخ مصرف گذشته یا داروهایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.

 

عوارض جانبی نادر دگزامتازون

عوارض جانبی رایج دگزامتازون

خواب آلودگی
وضعیت اضطراب و ترشح اسید معده
افزایش گرسنگی(زیاد شدن اشتها)
حالت عصبی

عوارض جانبی نادر و کمیاب

در صورت تجربه، اینها تمایل به بیان شدید دارند
 
خونریزی معده یا روده
سندرم کوشینگ
دیابت
افزایش سلولهای سفید خون
مقدار کم کلسیم در خون
پوکی استخوان
پوست نازک شکننده
پوست خشک
قند خون بالا
دوره های نامنظم
پف چهره بخاطر احتباس آب 
ضایعات کوچک قرمز پوست 

عوارض جانبی نادر

پارگی در دیواره معده یا روده
ریتم قلب بصورت غیر طبیعی
عملکرد غیر طبیعی کبد
التهاب حاد پانکراس
کم خونی
شکستگی استخوان 
آب مروارید
رینتوپاتی
توقف کامل قلب
کاهش سلول های سفید خون
اختلال عصبی
کبد بزرگ شده
لیپوماتوز اپیدورال
آمبولیسم
هذیان
فشار خون بالا
بهبود زخم
افزایش فشار در چشم
نارسایی هیپوتالاموس و غده هیپوفیز
بلوک های بزرگ بنفش یا قهوه ای روی پوست
Lluid در ریه ها
سندرم لوپوس 
مشکل روانی
تغییرات خلق و خوی
مشکلات عضلانی
پارانویا
پارگی تاندون
تشنج
ضربان آرام قلب
مشکل تنفس
زخم معده
واسکولیت
توزیع غیرطبیعی چربی
عدم وجود دوره قاعدگی
آکنه
تاری دید
سردرگمی
افسردگی
اختلال درگیر تغییر شخصیت
تعریق بیش از حد
احساس شدید سلامتی
ضربان قلب سریع
احساس سرخوشی
احساس سنگینی
سر درد
خونریزی خون زیر پوست
سکسکه
کم کاری تیروئید
التهاب پوستی که توسط آلرژی ایجاد می شود
از دست دادن حافظه
ضعف عضلانی
بی حسی و گزگز
هیجان بیش از حد
غده تیروئید بیش از حد فعال است
راش
قرمزی پوست
پوسته پوسته شدن پوست
علائم کشش پوست
نقاط کوچک پودری بر روی پوست
تورم شکم
وجود قند در ادرار
احتباس قابل مشاهده آب
افزایش وزن

نظرات

در ادامه بخوانید...

عوارض وارفارین

در
وارفارین

 

موارد مصرف وارفارین

وارفارین برای درمان لخته های خون (مانند ترومبوز ورید عمقی - DVT یا آمبولی ریوی PE) و یا برای جلوگیری از تشکیل لخته های جدید در بدن استفاده می شود. جلوگیری از لخته شدن خون به کاهش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی کمک می کند .در شرایطی که خطر ابتلا به افزایش خون لخته شامل نوع خاصی از نامنظمی ریتم قلب ( فیبریلاسیون دهلیزی )،حمله قلبی اخیر ، و جراحی های خاص (مانند ران / جایگزینی زانو ) مورد استفاده دارد.
 
وارفارین معمولا " رقیق کننده " نامیده می شود ، اما اصطلاح صحیح تر این دارو  "ضد انعقاد" است. وارفارین کمک می کند تا خون در بدن  با کاهش مقدار مواد خاص (پروتئین های لخته ای) جریان پیدا کند.

 

نحوه استفاده از وارفارین

قبل از شروع مصرف وارفارین، و هر بار که دوباره نسخه وارفارین را تجدید می کنید،  راهنمای داروی ارائه شده توسط داروساز خود را بخوانید . اگر سوالی دارید، از دکتر یا داروساز خود بپرسید.
 
این دارو را بصورت خوراکی با غذا یا بدون غذا طبق دستور پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی ، معمولا یک بار در روز مصرف کنید. بسیار مهم است که آن را دقیقا در ساعت معین بخورید.دوز وارفارین را افزایش ندهید، آن را بیشتر، و یا قطع نکنید. 
 
دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی، آزمایشات آزمایشگاهی (مانند INR) و پاسخ به درمان است. پزشک شما یا سایر ارائه دهنده خدمات مراقبت های بهداشتی شما را در حین مصرف این دارو برای تعیین دوز مناسب بررسی خواهد کرد.
 
از این دارو به طور مرتب برای به دست آوردن بیشترین نتیجه از آن استفاده کنید. برای کمک به شما به یاد داشته باشید، هر روز آن را در همان زمان بخورید.
 
مهم است که خوردن رژیم غذایی متعادل و پایدار در هنگام مصرف وارفارین داشته باشید. بعضی از غذاها ممکن است با دارو تداخل داشته باشندو این که چگونه وارفارین در بدن شما اثر می گذارد و ممکن است تحت تاثیر درمان و دوز وارفارین قرار گیرد. از مصرف زیاد ویتامین K (مانند کلم بروکلی، گل کلم، کلم، کالباس، کلم بروکلی، کلم بروکلی، سبزیجات برگ سبز، کبد ، چای سبز ، مکمل های ویتامین خاص ) جلوگیری کنید. اگر سعی می کنید وزن کم کنید ، قبل از اینکه رژیم بگیرید، با پزشک خود مشورت کنید.
 
از آنجایی که این دارو می تواند از طریق پوست و ریه ها جذب شود و ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند، زنان حامله یا باردار باید این دارو را مصرف نکنند و یا در گرد و غبار وارفارین نفس نکشند.

 

عوارض وارفارین

تهوع ، از دست دادن اشتها، یا معده / درد شکم ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید .
 
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که منافع وارفارین بیشتر از خطر عوارض جانبی وارفارین است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
 
این دارو می تواند باعث خونریزی جدی شود، زیرا بر روی پروتئین های لخته شدن خون تاثیر می گذارد (نشان داده شده توسط نتایج آزمایشگاهی غالبا بالا INR). حتی اگر پزشک شما داروهایتان را متوقف کند، این خطر خونریزی ممکن است تا یک هفته ادامه یابد. اگر علائم خونریزی جدی دارید، از جمله: درد غیرطبیعی / تورم / ناراحتی، خونریزی غیرمعمول / کبودی آسان، خونریزی طولانی مدت از لثه، خونریزی شدید / خونریزی مکرر از بینی ، جریان غیرطبیعی سنگین / قاعدگی طولانی مدت/  ادرار تیره، سرفه خونی ، استفراغ خونریزی، سردرد شدید ، سرگیجه / کمردرد ، خستگی / ضعف غیر معمول یا مداوم، مدفوع خونی / سیاه / تیره، درد قفسه سینه ، تنگی نفس، مشکل بلعیدن به پزشک اطلاع دهید.
 
اگر هر کدام از این عوارض غیرمنتظره اما جدی وجود داشته باشد: تهوع / استفراغ مداوم ، درد شدید معده یا شکم، زردی چشم / پوست به موقع به پزشک اطلاع دهید .
 
وارفارین به ندرت باعث مشکلات بسیار جدی (احتمالا مرگ و میر) شده است، اگر اثرات آن به لخته های کوچک خون (معمولا در ابتدای درمان) منجر شود. این می تواند به آسیب شدید پوست / بافت منجر شود که ممکن است جراحی یا قطع عضو را در صورت عدم درمان ادامه دهد. بیماران با شرایط خاص خون (کمبود پروتئین C یا S) ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. اگر هر کدام از این عوارض جانبی نادر اما جدی به وجود بیاید، درمان های دردناك / قرمز / قرمز روی پوست (مانند پا، پستان ، شکم )، علائم نارسایی کلیه (مانند تغییر مقدار ادرار) )، تغییرات بینایی ، سردرگمی، گفتار نادرست، ضعف در یک طرف بدن به موقع به پزشک اطلاع دهید.
 
واکنش بسیار حساس و آلرژیک به وارفارین  نادر است. اما اگر متوجه شدید علائم یک واکنش حساسیتی شدید ، از جمله: خارش ، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس به موقع به پزشک اطلاع دهید  .
 
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی وارفارین نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
 

 

احتیاط در زمان مصرف وارفارین

قبل از مصرف وارفارین ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا اگر کلاآلرژی دارید . این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
 
قبل از استفاده از این دارو ، به پزشک یا داروساز خود از سابقه پزشکی ، به خصوص: اختلالات خون (مانند آنمی ، هموفیلی )، مشکلات خونریزی (مانند خونریزی معده / روده ، خونریزی مغز )، اختلالات خونی خونی (مانند به عنوان آنوریسم)، آسیب ها ی اخیر/ جراحی، بیماری های کلیوی ، کبدی بیماری، مصرف الکل، / روانی اختلالات خلقی (از جمله مشکلات حافظه)، سقوط مکرر / صدمات بگویید.
 
مهم است که تمام پزشکان و دندانپزشکان شما بدانند که وارفارین را مصرف می کنید. قبل از عمل جراحی یا هر روش پزشکی / دندانپزشکی، به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که وارفارین و تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را اطلاع بدهید.
 
اجتناب از تزریق به عضلات در زمان استفاده از وارفارین. اگر شما باید یک تزریق دریک عضله (به عنوان مثال، یک بیماری آنفولانزا ) داشته باشید، به پزشک قبل از تزریق اطلاع دهید که وارفارین مصرف می کنید. به این ترتیب، برای جلوگیری از خونریزی استفاده از باند فشار مورد بررسی قرار گیرد.
 
این دارو ممکن است باعث خونریزی معده شود. مصرف روزانه الکل در هنگام استفاده از این دارو خطر ابتلا به خونریزی معده را افزایش می دهد و همچنین ممکن است بر روی عملکرد این دارو تأثیر بگذارد. 
اگر شما یک بیماری یا عفونت دارید که باعث تب، استفراغ ، یا اسهال به مدت بیش از 2 روزدارید و مجبور به استفاده از هر نوع آنتی بیوتیک و یا  داروهای دیگری هستید با دکتر یا داروساز خود تماس بگیرید. میزان نتیجه بخشی وارفارین با این شرایط می تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
 
این دارو می تواند باعث خونریزی شدید شود. برای کاهش احتمال بریدگی، کبودی و یا آسیب دیدگی، با احتیاط بسیار با اشیاء تیز مانند ریش تراش و ناخن گیر و ...را استفاده کنید.  اجتناب از فعالیت هایی مانند ورزش های پرشی. اگر سقوط کنید یا به خودتان آسیب برسانید، به خصوص اگر به سرتان ضربه خورد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است پزشک نیاز به بررسی شما داشته باشد.
 
اداره غذا و داروی اعلام کرده است که محصولات عمومی وارفارین قابل تعویض هستند. با این حال، قبل از تغییر محصولات وارفارین، قبل از تغییر وارفارین، با پزشک یا داروساز مشورت کنید. مراقب باشید که بیش از یک داروی حاوی وارفارین مصرف نکنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که تحت نظارت بر درمان وارفارین خود قرار دارد، هدایت شوید.
 
در هنگام استفاده از این دارو بزرگسالان سالمند ممکن است در معرض خطر بیشتر خونریزی باشند.

 

مصرف وارفارین در دوران بارداری و شیردهی

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود به دلیل آسیب جدی (احتمالا مرگ و میر ناشی از یک نوزاد) با استفاده ازروش های قابل اطمینان جلوگیری از بارداری در هنگام مصرف این دارو و 1 ماه پس از قطع دارو با پزشک خود مشورت کنید . اگر در زمان مصرف وارفارین باردار شدید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر شما در حال برنامه ریزی برای حاملگی هستید، قبل از اینکه باردار شوید، یک طرح برای مدیریت وضعیت خود را با پزشک خود درنظر بگیرید. پزشک شما ممکن است نوع داروهایی را که در دوران بارداری استفاده می کنید تغییر دهد.
 
از آنجایی که این دارو می تواند از طریق پوست و ریه ها جذب شود و ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند، زنان حامله یا باردار باید این دارو را مصرف نکنند و یا در گرد و غبار وارفارین نفس نکشند.
 
مقدار بسیار کمی از این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود اما بعید است به یک نوزاد شیردخوار آسیب برساند اما قبل از تغذیه با شیر مادر، با پزشک خود مشورت کنید .
 

 

تداخل دارویی وارفارین

همچنین به بخش "نحوه استفاده از وارفارین" مراجعه کنید.
 
تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات و تداخلات احتمالی وارفارین نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید .
 
وارفارین با بسیاری از نسخه های غیر تجویزی، ویتامین، و محصولات گیاهی تداخل دارد. این شامل داروهایی است که برای پوست یا داخل واژن و یا رکتوم اعمال می شوند. تعامل با وارفارین معمولا در افزایش یا کاهش در نتیجه در " خون -thinning" (ضد انعقاد) اثر دارد.
 
پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی باید از شما برای جلوگیری از خونریزی شدید یا مشکلات لخته شدن خون مراقبت کنند. در حین مصرف وارفارین، بسیار مهم است که به پزشک یا داروساز خود بگویید هر گونه تغییر در داروها، ویتامین ها ، و یا محصولات گیاهی که مصرف می کنید.
 
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کپسیباتین ، متیونیب ، میف پرستون .
 
آسپرین ، داروهایی مثل آسپیرین ( سالیسیلات ) و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ( NSAIDs مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن ، سلکوکسیب ) ممکن است اثرات مشابه با وارفارین داشته باشد. اگر این داروها در طول درمان با وارفارین مصرف شود، ممکن است این داروها خطر ابتلا به خونریزی را افزایش دهند. به دقت همه برچسب های تجویزی / غیر تجویزی (از جمله داروهایی که به پوست اعمال می شود مانند کرم های مسکن درد) را بررسی کنید زیرا ممکن است محصولات حاوی NSAID ها یا سالیسیلات باشد.
با پزشک خود در مورد استفاده از داروهای مختلف (مانند استامینوفن ) برای درمان درد / تب صحبت کنید. آسپیرین با دوز کم و داروهای مرتبط (مانند کلوپیدوگرل، تیکلوپیدین ) باید در صورت تجویز توسط پزشک  به دلایل پزشکی خاص مانند حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی ادامه یابد . برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
 
بسیاری از محصولات گیاهی با وارفارین ارتباط برقرار می کنند. قبل از مصرف هر محصول گیاهی، به خصوص بروملاین، کوآنزیم Q10، دانسن، دونگ کوئای، پیاز، سیر، گینکو بلوب ، جینسینگ، به ویژه قبل از مصرف، به پزشک خود اطلاع دهید .
 
وارفارین ممکن است با آزمون آزمایشگاهی خاصی برای اندازه گیری سطح تئوفیلین مواجه شود، و احتمالا باعث نتایج کاذب کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که شما از وارفارین استفاده می کنید.
 

 

مصرف زیاد وارفارین

اگر کسی بیش از حد وارفارین مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفس باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید. علائم مصرف زیاد وارفارین ممکن است : خونریزی / کبودی / یبوست، ادرار صورتی / تیره، خونریزی غیرمعمول / طولانی مدت باشد.
 

 

نکات مهم در مصرف وارفارین

این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید .
 
آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (مانند INR، شمارش کامل خون ) باید به صورت دوره ای انجام شود تا مانع پیشرفت بیماری شما شود یا عوارض جانبی را بررسی کنید. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی را به طور مرتب انجام دهید
 
فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی
برای بهترین نتجه ممکن است، سعی کنید هر دوز مصرف وارفارین را از دست ندهید. اگر یک دوز از دست دادید و در همان روز به یاد آوردید، یک نوبت را فراموش کرده اید و دوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید)
اگر در روز بعد به یاد آوردید، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه زمانبندی معمول خود را ادامه دهید. دوزاضافی مصرف نکنید زیرا این می تواند خطر خونریزی شما را افزایش دهد. یک سابقه از دوزهای فراموش شده را به پزشک یا داروساز خود بدهید . اگر دو بار یا بیشتر در یک ردیف از دست داده اید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
 

 

نگهداری وارفارین

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .

داروهای تاریخ مصرف گذشته یا داروهایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.

نظرات

در ادامه بخوانید...

چگونه سرماخوردگی را در خانه درمان کنیم

در

سرماخوردگی چیست

چگونه سرماخوردگی را در خانه درمان کنیم؟سردرد درد و تب، چه کاری باید انجام شود و چگونه می توان سرماخوردگی را در خانه درمان کرد؟سرماخوردگی چیست و چه راهکارهای درمان خوبی برای آن در خانه وجود دارد؟
سرماخوردگی، همچنین به عنوان یک عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا بیماری ویروسی  است که می تواند تا بیش از 200 نوع مختلف از ویروس باعث ایجاد آن شود. این اتفاق در طول سال رخ می دهد ، اگرچه در ماه های زمستان بیشتر دیده می شود. 
 
سرماخوردگی، افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار می دهد. نه تنها کودکان در معرض آن قرار دارند ، بلکه افراد سالخورده و همچنین افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف که بیشتر مستعد ابتلا به سرماخوردگی و ایجاد ویروس هستند.
چه عواملی باعث ایجاد سرماخوردگی می شود و چگونه می توان آن را درمان کرد؟
بیش از 200 نوع ویروس مختلف وجود دارد که باعث ایجاد علائم سرماخوردگی می شود و از آنها به عنوان عامل سرماخوردگی یاد می شود.
 

چگونه سرماخوردگی منتقل می شود

شما می توانید در طول سرماخوردگی ، از طریق تماس شخصی یا قطرات پخش در هوادچار سرماخوردگی شوید. به عنوان مثال ، اگر با یک فرد بیمار که قبلاً بیمار بوده است ، یا برخی از وسایل خانگی که به ویروس سرماخوردگی آلوده شده اند را لمس کنید و پس از آن با دستان خود زخم باز را لمس کنید ، یا چشم و دهان را لمس کنید، بیمار می شوید. همچنین می توانید بعد از سرفه یا عطسه در نزدیکی خود ، در قطرات هوای سرد که حاوی ویروس است ، نفس بکشید.
 

علائم سرماخوردگی چیست

هر بار که سرما می خورید، در بیشتر موارد با زمان قبلی متفاوت خواهد بود. علائم خاصی وجود دارد که بسیار شایع است. پس از بروز اولین علائم ، آنها به تدریج در طی چند روز آینده بدتر می شوند. سرماخوردگی می تواند احساس خستگی و کوفتگی در بدن شما به وجود آورد ، اما به طور معمول ، این تنها علامت نخواهد بود. علائم معمولاً بین 7 تا 10 روز ادامه دارد.
علائم سرماخوردگی شامل موارد زیر است:
سنگینی در سر
سرفه
آبریزش یا ترشحات چرکی از بینی
خارش بینی یاعطسه زدن
گلو درد
خستگی
تب
 
سرماخوردگی و آنفولانزا علائم مشابه زیادی دارند ، اما یک تفاوت اساسی وجود دارد. اگر علائم شما به خصوص جدی باشد ، ممکن است شما آنفولانزا یا بیماری تنفسی دیگری داشته باشید.
 
اگر در ابتدای بیماری احساس بدی داشتید ، بهتر شدید و پس از آن ، ناگهان ، دوباره بدتر شدید ، با پزشک مشورت کنید. این معمولاً نشانه عفونت ثانویه است.
 
سرماخوردگی بسیار مسری است ، یعنی خیلی راحت از فرد به شخص دیگر سرایت می کند ، بنابراین همه ما هر از گاهی بیمار می شویم. مدت زمانی که فرد مسری است ، در هر حالت - متفاوت است. 
متأسفانه درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد. سرماخوردگی به بیش از 200 ویروس مختلف تقسیم می شود ، بنابراین تهیه واکسن یا دارو برای درمان / پیشگیری به سادگی امکان پذیر نیست. با این وجود ، می توانید علائم را حتی با یک دوز یک دارو که توسط پزشک تجویز می شود و یا دارو های طبیعی، داروی گیاهی و دمنوش ها کاهش دهید.
 
اغلب ، بهترین کار این است که سیستم ایمنی بدن مبارزه کند. استراحت کنید و مایعات زیادی بنوشید ، مایعات بسیار بیشتر از حد معمول. اگر بعد از 7 تا 10 روز سلامتی شما بهبود نیافته ، با پزشک خود مشورت کنید. در این حالت ، شما ممکن است بیماری های مختلفی داشته باشید ، یا ممکن است شما یک عفونت ثانویه داشته باشید.

4 راه برای درمان سرماخوردگی در خانه

بیشتر افراد هر بار که بیمار می شوند به پزشک مراجعه نمی کنند. با این حال ، همه نمی دانند چگونه واقعاً در برابر سرماخوردگی در خانه مقاومت کنند. این راهنما ایده هایی را در مورد آنچه ممکن است برای شما مفید باشد به شما ارائه می دهد و به شما اجازه می دهد با اجازه دادن به زندگی سالم خود ، احساس بهتری داشته باشید.

استراحت و خواب بیشتر

چگونه سرماخوردگی را در خانه درمان کنیم؟سردرد درد و تب، چه کاری باید انجام شود و چگونه می توان سرماخوردگی را در خانه درمان کرد؟سرماخوردگی چیست و چه راهکارهای درمان خوبی برای آن در خانه وجود دارد؟

وقت کافی برای استراحت ، داشتن خواب اضافی به دلیل سرماخوردگی ممکن است مسخره به نظر برسد ، اما واقعاً بسیار مهم است.
 
هنگامی که می خوابید ، بدن شما ، می تواند به طور مؤثرتر با جزئی ترین بیماری مانند سرماخوردگی مبارزه کند. بنابراین فقط با خوابیدن یک ساعت یا دو ساعت بیشتر به بدن کمک کنیدد تا سریعتر بهبود یابد.

مایعات زیادی بنوشید

بله! آب آشامیدنی و دمنوش. بگو نه به الکل ، سودا یا قهوه!
 
مقدار زیادی مایعات به بدن شما کمک می کند تا خود را از سموم پاک کند و به بدن شما اجازه می دهد تا با عفونت مبارزه کند. در حالی که نوشیدنی های حاوی کافئین و الکل فقط باعث کمبود آب بدن شما شده و باعث بدتر شدن شما می شوند. الکل همچنین می تواند با برخی از دارو ها تعامل منفی داشته باشد.
 

برای رفع علائم دارو مصرف کنید

برای رفع علائم از پزشک خود نسخه ای بگیرید.
به یاد داشته باشید که هیچ دارویی نمی تواند سرماخوردگی(با عامل ویروس) را درمان کند. چندین مورد وجود دارد که این شرط را برآورده می کنند ، اما هیچکدام در عمل اثبات نشده است. با یک داروی مناسب ، که پزشک شما بر اساس یافته ها برای شما تجویز کرده است ، در طول بیماری می توانید علائم را تسکین دهید. می توانید کار کنید و احساس بهتری داشته باشید ، حتی اگر فقط برای مدتی باشد. اما به یاد داشته باشید که آنها ویروس را از بین نمی برند ، فقط به شما در مقابله با علائم کمک می کنند.
 

از درمان های طبیعی سرماخوردگی خانگی استفاده کنید
چگونه سرماخوردگی را در خانه درمان کنیم؟سردرد درد و تب، چه کاری باید انجام شود و چگونه می توان سرماخوردگی را در خانه درمان کرد؟سرماخوردگی چیست و چه راهکارهای درمان خوبی برای آن در خانه وجود دارد؟

بعد از طی کردن مسیری طولانی که طی آن تأثیر مصرف سوپ مرغ ، آبگوشت و مانند آن را تجربه خواهید کرد ، در همان زمان می توانید خودتان درمان را پیدا کنید ، اگر نه یک درمان جهانی ، بلکه مؤثر است که بلافاصله تسهیل خواهد شد قبل از مراجعه به پزشک یا بدون آن وضعیت خود را انجام دهید. به عنوان مثال ، استفاده در یک اتاق بخار یا یک حمام معمولی ، ممکن است شرایط بهبود یابد ، پرتقال گرفتگی  و حتی سرفه را آرام می کند.

آنچه در مورد ملاقات با پزشک باید بدانید

در هنگام سرماخوردگی بیشتر ما نیازی به مراجعه به پزشک نخواهیم داشت. هر چند گاهی اوقات ، علائم بهتر یا بدتر می شود ، ممکن است شروع به نگرانی کنید. ممکن است که عفونت دیگری مانند ذات الریه باعث سرماخوردگی شود یا اصلاً سرماخوردگی نداشته باشد. هنگامی که با پزشک تماس می گیرید ، آماده شوید تا اطلاعاتی را در مورد: هنگامی که اولین علائم ظاهر شد ، چگونه بیماری ظاهر شد و موارد مشابه ، اطلاعات مهم را به دکتر ارائه دهید.

نظرات

در ادامه بخوانید...

درمان های خانگی برای آنفلوانزا

در

علائم آنفلوانزا می­تواند سبب دنیایی از بدبختی، از تب و سرفه تا گلو درد، گرفتگی بینی، دردها، و لرزها شود. اما راه­هایی وجو دارند که احساس بهتر داشته باشیم.(سیارک) 

داروهای ضدویروسی تجویزشده ممکن است بعد از اینکه مدت کوتاهی بعد از مریضی آنرا استفاده کردید علائم آنفولانزا را تسکین دهد. در بسیاری از موارد، با این حال، داروهای خانگی ساده ممکن است همه چیزی باشد که شما برای رهایی از علائم خفیف تا متوسط آنفلوانزا، لازم دارید.

در اینجا 10 درمان طبیعی برای آنفلوآنزا آورده شده است:(سیارک) 

  1. مایعات فراوان بنوشید: آنفولانزا می­تواند آب بدن شما را بگیرد، خصوصا اگر استفراق یا اسهال داشته باشید. بنابراین مطمئن شوید که مایعات به اندازه کافی بدست می­آورید. بنابراین آب میوه و نوشیدنی­های الکترولیتی. شما ممکن است بخواهید به دور از نوشیدنی­های کافئین­دار باقی بمانید، زیرا کافئین یک ماده ادرارآور است. چای گیاهی با عسل می­توانید باعث تسکین گلو درد شود. اگر شما احساس تهوع دارید، سعی کنید جرعه­های کوچک مایعات را بخورید – قورت دادن ممکن است باعث شود شما بالا بیاورید. چگونه شما می­توانید مطمئن باشید مایع کافی دریافت کرده­ اید؟ ادرار شما باید به رنگ زرد کمرنگ، تقریبا بی­رنگ باشد.

 

  1. مقداری سوپ مزمزه کنید. برای نسل­ها، پدر و مادران دلسوز سوپ مرغ را برای بچه­ ها که سرماخوردگی و آنفولانزا گرفته، تهیه کرده­ اند. اما کار مادر درست بود؟ احتمالا. یک مطالعه منتشر شده در مجله قفسه­ سینه (Chest) نشان داد که سوپ مرغ ممکن است به علائم عفونت­های مجرای تنفسی فوقانی مثل آنفولانزا کمک کند.(سیارک) 

من باور دارم که سوپ مرغ به علائم کمک می­کند Blackwelder پروفسور پزشکی خانواده  می­گوید. اما همه پزشکان موافق نیستند که شیمی بتنهایی بتواند مزایای آشکار سوپ را توضیح دهد. "هنگامی که شما بر روی یک کاسه سوپ مرغ داغ خم می­شوید و بخار تا بینی شما بالا می­آید، شما احساس بهتری می-کنید.

  1. کدوتنبل باشید(کسی که زیاد می­نشیند). به ندای درونیت گوش کن. اگر به شما می­گوید که ورزش نکنید، پس نکنید. اگر اصرار دارد شما کل روز را در تخت بمانید، پس انجامش بده. برای انجام کارهای روزانه فشار نیاورید حتی در مواجهه با علایم شدید سرماخوردگی یا آنفولانزا. استراحت "راه دیگر برای حمایت از توانایی­های بدن برای مبارزه با عفونت" است.

برای خواب شب هنگام مضایقه نکنید. دوره­های خوب خواب به کار خوب سیستم ایمنی بدن کمک می­کند، بنابراین مهم است که هر شب هست ساعت کامل را بخوابید،" Schaffner می­گوید.

  1. رطوبت. تنفس هوای مرطوب به تسکین گرفتگی بینی و درد گلو درد کمک می­کند. یک استراتژی خوب افراط در دوش پربخار چند بار در روز است -- یا فقط دوش گرفتن و نشستن در حمام برای چند دقیقه، و استنشاق بخار. راه دیگر استفاده از یک بخارساز یا یک مرطوب­کننده است. اغلب آنرا  تمیز کنید تا مطمئن شوید بدون قارچ و کپک است.
  2. یک چادر درست کنید. نیاز به یک راه سریع برای باز کردن راه­های هوایی مسدودشده هستید؟ یک قابلمه آب را به جوش برسانید و آنرا از حرارت دور کنید. با یک حوله سر خود را بپوشانید، چشمان خود را ببندید و بر روی آب در زیر "چادر،" خم شوید، از طریق بینی خود به مدت 30 ثانیه تنفس عمیق داشته باشید .اضافه کردن یک یا دو قطره نعناع یا روغن اوکالیپتوس به آب را برای بالا بردن قدرت شکستن- خلط را توصیه می­کند. این را هرچند دفعه که برای سبک کردن گرفتگی لازم است تکرار کنید.
  3. یک فشار گرم را امتحان کنید. بر روی پیشانی و بینی، یک پارچه گرم راه بسیار خوبی برای کم کردن سردرد یا درد سینوس است.
  4. یک مکنده باشید. قطره سرفه­، قرص­های گلو، و آب­نبات سفت می­تواند بطور شگفت­آوری در کاهش سرفه و گلو درد موثر باشد
  5. غرغره کردن با آب نمک به خلاص شدن از شر خلظ غلیظ که می­تواند در پشت گلو جمع شود، به ویژه پس از اینکه دراز کشیده­اید، کمک می­کند. همچنین می­تواند به کاهش گرفتگی گوش کمک می­کند.
  6. سعی کنید بینی­تان را آبیاری کنید. برای کاهش گرفتگی و ترشحات پشت بینی -- و شاید کاهش خطر ابتلا به عفونت سینوسی - برخی از پزشکان آبیاری بینی را توصیه می­کنند. شما می توانید یک neقوری شستشوی بینی) در فروشگاه­های مواد غذایی بهداشتی و داروخانه­ها بخرید، یا یک بطری فشاری نمک­دار را انتخاب کنید. شما آب نمک را در یک سوراخ بینی ریخته و اجازه دهید از سوی دیگر بیرون آید، مجرای بینی خود را پاکسازی کنید. ­محلول­های نمک­دار از قبل- ساخته شده را خریده و یا آن را با مخلوط کردن نمک و آب استریل یا آب مقطر ولرم درست کنید.
  7. یک پرستار آماده کنید. یک پرستار می­تواند دمای شما را پایین آورده یا گلو دردتان را درمان کند، اما "داشتن کسی که شما را در تخت­تان قرار داده و برای شما مایعات بیاورد بسیار آرامش­بخش است،" Blackwelder می­گوید. اگر یک دوست یا عضو خانواده پیشنهاد کمک به شما را داد، حتی اگر برای ملاقات کوتاه و بازدید شما آمده باشد، قدر آن را بدان – و آنرا قبول کن.(سیارک) 

 

مترجم itrans.ir  

نظرات و تجربیات خود را در رابطه با این پست با ما به اشتراک بگذارید...

نظرات

۱۳۹۵/۸/۱What's it take to become a sublime exodenpur of prose like yourself?

در ادامه بخوانید...

روش‌های پزشکی برای درمان استئوپروز

در

سازمان تغذیه و داروی ایالات متحده (FDA) چند دارو برای زنان یائسه تصویب کرده است تا به کاهش یا توقف تحلیل استخوان، ساخت استخوان یا کاهش خطر شکستگی کمک کند. این داروها تنها زمانی کارآمد هستند که به طور منظم مصرف شوند. بعلاوه، درمان از طریق هر دارو، خطرهای مشخص و عوارض جانبی نیز دارد.

هورمون درمانی

درمان استروژن پس از یائسگی و درمان ترکیب استروژن پروژسترون

گرچه مورد تایید سازمان غذا و درمان (FDA) برای درمان استئوپروز که یکی از شایع ترین بیماری های زنان است، نمی باشد، اما درمان خوراکی (از راه دهان) و ترنس درمان استروژن که درمان استروژن (ET) نامیده می‌شود و ترکیب استروژن پروژسترون ، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود، برای پیشگیری از تحلیل استخوان زنانی که به تازگی یائسه شده اند و عوامل خطر ابتدا به استئوپروز ازجمله تحلیل استخوان یا کوچک شدن اسکلت دارند‌ و پوکی استخوان،  تایید می شود.
مطالعات نشان می دهد که ET، توده استخوانی را افزایش داده و بروز شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، مچ دست و لگن را کاهش می دهد. با این حال به خاطر خطرات طولانی مدت هورمون درمانی (خطرات شناسایی شده در چند سال اخیر توسط انستیتوی فدرال سلامت زنان)، FDA توصیه می کند که زنان ابتدا دیگر داروهای ضد پوکی استخوان را استفاده کنند و هشدار می دهد که هورمون درمانی باید در کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شود.

    رالوکسیفن (اویستا)

    به شکل قرص موجود می باشد. این دارو برای پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توصیه می شود. رالوکسفین اثرات مثبتی شبیه به استروژن روی استخوان دارد اما نه روی پستان یا پوشش داخلی رحم و ممکن است خطر سرطان سینه حاصل از استروژن را تا 65 درصد در هشت سال کاهش دهد. FDA تایید می کند که رالوکسفین خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مبتلا به استئوپروز و حتی در زنان بدون استئوپروز که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، را کاهش می دهد.
    این بخشی از گروه داروهایی است که تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMها) نامیده می شوند و به نظر می رسد که از تحلیل استخوان در ستون فقرات، لگن و نقاط دیگر بدن پیشگیری نماید. مطالعات نشان می دهد که رالوکسیفن خطر شکستگی ستون فقرات در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که کاهش خطر هرگونه شکستگی دیگر را تایید نماید. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، لخته شدن خون رگ ها (شبیه به استروژن) و گرفتگی عضلات پا می باشد. این قرص یکبار در روز بهمراه غذا یا بدون آن مصرف شود.

    آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)

    از داروهای گروه بیس فسفونات، این دارو مورد تایید FDA مخصوص درمان و پیشگیری از استئوپروز استخوان می باشد. مطالعات نشان می دهد که آلندرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های مربوط به ستون فقرات،‌لگن، مچ دست و دیگر شکستگی ها را تا بالای 50 درصد در هر دو تا چهار سال در زنان مبتلا به استئوپروز کاهش می دهد.
    آلندرونات همچنین برای درمان گلوکوکورتیکوئید ناشی از استئوپروز و درمان استئوپروز در مردان تایید شده است. قرص های آلندرونات بایستی با معده خالی در صبح و با هشت اونس آب در حداقل 30 دقیقه قبل از اولین وعده غذایی، نوشیدنی یا داروی روزانه مصرف شود. برای به حداقل رساندن اثرات جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو راست بایستید. آلندرونات را می توان روزانه و یا بعنوان یک رژیم دارویی هفتگی مصررف کرد.
    آلندرونات همچنین به صورت قرص 2.800 یا 5.600 IU از ویتامین D3 که فوزاماکس پلاس دی نامیده می شود، نیز موجود می باشد.

    ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)

    نوع دیگری از داروی بیس فسفونات است که برای درمان و پیشگیری از استئوپروز در زنان پس از یائسگی و برای پیشگیری و درمان استئوپروز ناشی از گلوکوکورتیکوئید در زنان و مردان توصیه می شود. این می تواند یک بار در روز، یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف شود. ریزیدرونات همراه با کلسیم نیز موجود می باشد. مطالعات نشان می دهد که ریزیدرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های ستون فقرات، مچ دست، ران و دیگر شکستگی‌ها در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد. آن را با معده خالی در صبح با هشت اونس آب، به مدت 30 دقیقه قبل از خوردن یا نوشیدن مصرف نمایید. برای حداقل کردن عوارض جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، به مدت حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف راست بماند. هرگونه ویتامین، کلسیوم و آنتی اکسیدانها را حداقل 30 دقیقه بعد از رزیدرونات مصرف کنید.

    ایباندرونات (Boniva)

    بیس فسفونات دیگری است که توسط FDA جهت پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توسعه داده شده است. بروز شکستگی‌های مهره را تا حدود 50 درصد کاهش داده و تراکم مواد معدنی استخوان در کل اسکلت را افزایش می‌دهد. همچنین ایباندرونات در زنانی که به تازگی یائسه شده‌اند، از تحلیل استخوانی پیشگیری می کند اما فقط در افرادی که هنوز به استئوپروز مبتلا نشده‌اند. ایباندرونات بایستی یکبار در ماه با معده خالی اول صبح با هشت اونس آب (نه مایع دیگر) حداقل 60 دقیقه قبل از هرگونه خوراکی یا نوشیدنی مصرف گردد. بیماران بایستی به مدت حداقل یک ساعت بعد از مصرف این دارو، راست بمانند. همچنین ایباندرونات می تواند به صورت داخل وریدی هر سه ماه یکبار استفاده گردد.

    زولدرونیک اسید (Reclast)

    در سال 2007، برای درمان استئوپروز بعد از یائسگی، زولدرونیک اسید با تزریق یکبار در ماه آزمایش شد و در سال 2009 مجوز آن تصویب گردید تا برای پیشگیری از بروز استئوپروز در زنان بعد از یائسگی با توده کم استخوانی نیز استفاده شود. Reclast داروی بیس فسفونات دیگری است که روی تقویت استخوانها و حفاظت در برابر شکستگی‌های ناشی از استئوپروز از جمله ستون فقرات و لگن بکار می‌رود. در یک پروژه عظیم، زولدرونیک اسید خطر شکستگی های لگن را تا 41 درصد و شکستگی‌های ستون فقرات را تا 70 درصد کاهش داد. Reclast تنها یکبار در سال یا یکبار در دو سال (بسته به تشخیص) به صورت 15 دقیقه تزریق داخل وریدی انجام می‌شود. عوارض جانبی شامل تب گذرا، درد عضلانی، درد استخوانی یا مفصلی، علائمی شبیه به سرماخوردگی و سردرد دارد. معمولا بروز چنین علائمی در سه روز اول دریافت Reclast شروع می شود و معمولا در عرض سه تا چهار روز برطرف می‌گردد.

    کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)

    این برای درمان استئوپروز در زنانی که پنج سال از یائسه شدن آنها می گذرد و نمی توانند استروژن درمانی را تحمل کنند، تایید شده است. مطالعات نشان می دهند که این دارو به آرام شدن تحلیل استخوانی، افزایش تراکم استخوانی ستون فقرات کمک می کند و می تواند درد شکستگی را کاهش دهد. از آنجایی که کلسی تونین یک پروتئین است، نمی تواند به صورت خوراکی مصرف گردد، بنابراین به صورت اسپری بینی یا در برخی موارد، به صورت تزریق می باشد. عوارض جانبی احتمالی آن شامل سوزش و التهاب بینی، خون دماغه، سردرد و کمردرد می‌باشد. کلسی تونین تزریقی ممکن است واکنش آلرژیک و فلاشینگ صورت و دستها، ادرار مکرر، تهوع و خارش پوست بهمراه داشته باشد. کلسی تونین برای استئوپروز به قدر سایر داروها قوی نیست بنابراین معمولا برای افرادی که نمی توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، بکار می رود. (سیارک)

    تری پاراتاید (فورتئو)

    نوعی از هورمون پاراتیروئید و اولین دارویی است که به جای کاهش از کارافتادگی استخوان، تشکیل استخوان را تحریک می کند. این برای زنان بعد از یائسگی و برای مردانی که در خطر بالای شکستگی قرار دارند، تایید شده است. این تراکم استخوانی را افزایش و شکستگی‌های ستون فقرات و دیگر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. این دارو یک بار در روز تزریق می شود (به مدت بیش از 24 ماه). عوارض جانبی آن می تواند شامل تهوع، سرگیجه و گرفتگی عضلات پاها باشد.

    دنوزوماب (پرولیا)

    این درمان تزریقی که در سال 2010 توسط FDA تایید شده است، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی است. این گزینه دیگری برای زنان بعد از یائسگی مبتلا به استئوپروز که در خطر بالایی از شکستگی قرار دارند، مهیا می سازد. این به کار می رود تا تحلیل استخوانی را کاهش داده و توده استخوانی و طول آن را افزایش ‌دهد. همچنین خطر شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، لگن و سایر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. تزریق آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود. عوارض جانبی می تواند شامل درد پشت، درد در اندام، درد عضلانی، کلسترول بالا و عفونت مثانه باشد. عوارض جانبی جدی شامل میزان کلسیم بالا در خون، عفونت‌های جدی و واکنش‌های پوستی از جمله درماتیت، خارش و اگزما می‌باشد. (سیارک)
    در مورد داروهای ضد پوکی استخوان، به ویژه بیس فسفونات‌ها و دنوزوماب مرتبط با استئونکروز فک (ONJ) و شکستگی‌های غیرمعمولی استخوان ران نگرانی‌هایی وجود دارد. برخی از گزارش‌ها، در مورد افراد مبتلا به استئوپروز که برای مدت زمان طولانی از بیس فسفونات‌ها استفاده می‌کنند، افزایش خطر ابتلا به شکستگی ران را نشان می دهد. همچنین FDA درباره چسباندن برچسب‌های اخطار و استفاده محتاطانه برای تمامی داروهای بیس فسفونات که جهت پیشگیری و درمان استئوپروز و برای دنوزوماب تایید شده است، هشدار داده است. گاها قبل از اینکه هرگونه شکستگی غیرمعمولی اتفاق افتاده باشد امکان دارد در ران علائم درد دیده شود؛ در صورتی که از داروی استئوپروز به مدت چند سال است که استفاده می کنید و در باسن یا ران خود احساس کشیدگی یا درد می کنید با متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس حاصل فرمایید.
    از آنجایی که بیس فسفونات ها در استخوان انباشته می شوند، امکان دارد برخی از بیمارانی که از این داروها استفاده کرده اند، بعد از 5 تا 10 سال درمان با بیس فسفونات، از آنها «ترک موقت دارو» خواسته شود. مهم است بدانیم که ONJ و شکستگی‌های معمولی، به ندرت اتفاق می افتند و اینکه خطر شکستگی لگن معمولی تهدید بسیار جدی برای زنان مبتلا به استئوپروز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از داروهای استئوپروز با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود گفتگو کرده و با در نظر گرفتن سابقه سلامتی خود، درباره اینکه چه درمان و گزینه های پیشگیرانه‌ای برای شما بهترین گزینه است، مشورت نمایید.

    جلوگیری از افتادن و زمین خوردن مهم است

    در افراد بالای 60 سالگی، افتادن یکی از شایع‌ترین علل شکستگی لگن، مچ دست و مهره می باشد. خطرات محیطی از جمله طبقه‌های لغزنده، یا موکت سست می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. مسائل فیزیکی از جمله مشکلات بینایی و/یا مشکلات تعادلی، بیماری‌های مزمن که عملکرد ذهنی یا فیزیکی را مختل می نمایند، و داروهای معینی نیز ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد. (سیارک)
    جهت کمک به از بین بردن عوامل محیطی که ممکن است منجر به افتادن شود را تغییر دهید:
    در داخل خانه: سطوح کف را صاف نگه دارید اما نه لغزنده، درهم ریختگی و سیم‌های رها شده را جمع آوری کنید؛ حتی در منزل هم از کفش‌های پاشنه کوتاه و ساپورتیو استفاده کنید، از راه رفتن با جوراب، جوراب ساق بلند یا دمپایی خودداری کنید؛ اطمینان حاصل کنید که پله ها نور کافی دارند و اینکه در هر دو طرف دارای نرده می باشد؛ بر روی دیوارهای حمام نزدیک به وان، دوش و دستشویی دستگیره نصب کنید. و از حصیر لاستیکی در دوش یا وان استفاده کنید.
    خارج از منزل: در صورت لزوم، از عصا یا واکر استفاده کنید، برای کشش از کفش های کف لاستیکی استفاده کنید، زمانی که پیاده‌روها لغزنده است، روی چمن راه بروید؛ در کف های زیاد جلا داده شده که وقتی مرطوب هستند صیقلی می باشند، با احتیاط راه بروید. در حد امکان از رانر پلاستیک یا فرش استفاده کنید. برخی از زنان مسن که احتمال افتادن و شکستگی لگن در آنها بیشتر است امکان دارد بخواهند تا از محافظ ران استفاده کنند. این محفظها پوشش‌هایی نازک هستند که می توانند از زیر لباس پوشیده شوند.
    برنامه های تقویت عضلانی و بازآموزی تعادل نیز در پیشگیری از افتادن موثر می باشند.

     پست های مرتبط:

    استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

    پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

    درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

    تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

    استئوپروز یا پوکی استخوان

    بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

    علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

    پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

    بررسی اجمالی پوکی استخوان

    این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان از دارو های بالا استفاده می کند؟ لطفا اثرات آن داروها را به اشتراک بگذارید. (سیارک)  

    مترجم  itrans.ir

    نظرات

    در ادامه بخوانید...