همه چیز درباره اختلال بیش فعالی یا ADHD

علائم اختلال بیش فعالی یا ADHD چیست؟

اختلال بیش فعالی یا ADHD و کم توجهی یک اختلال سلامت روانی است که می تواند سطوح بیش از حد معمول در رفتارهای پرخاشگرانه و تحرک آمیز را ایجاد کند . کودکان تکانشی یا افراد مبتلا به اختلال ADHD همچنین ممکن است این مشکل را داشته باشند که نمی توانند تمام توجه خود را بر روی یک کار قرار دهند و یا برای مدت طولانی بنشینند.

هر دوی بزرگسالان و کودکان می توانند ADHD داشته باشند . این یک تشخیص است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا ( APA ) به رسمیت شناخته شده است . البته گاهی ADHD در بزرگسالان از زمان کودکی وجود داشته ولی تشخیص داده نشده و درمان نشده است و اکنون در بزرگسالی نمود بیشتری پیدا کرده است .

علائم اختلال بیش فعالی یا ADHD

طیف گسترده ای از رفتارها با ADHD همراه است . برخی از موارد رایج عبارتند از :

  • مشکل در توجه کردن یا تمرکز بر روی وظایف محول شده به شخص
  • فراموشی در مورد تکمیل وظایف
  • به راحتی حواس پرت می شوند
  • مشکل برای نشستن در یک مکان برای مدتی
  • وقتی افراد در حال صحبت کردن هستند صحبت شان را قطع می کنند

اگر شما یا فرزندتان ADHD دارید ، ممکن است برخی یا همه ی این علائم را داشته باشید . علائم شما به نوع ADHD که به آن مبتلا هستید بستگی دارد . لیستی از علائم ADHD در کودکان را بررسی کنید .

انواع اختلال بیش فعالی یا ADHD

برای تشخیص درست تر APA ، ADHD شرایط را به سه دسته یا نوع گروه بندی کرده است . این گروه ها شامل مواردی هستند که عمدتا بی توجه هستند، عمدتا بیش از حد تحرک دارند  و گروه آخر هم ترکیبی از این دو شرایط را دارند . البته همیشه تشخیص نوع ADHD مشکل است چون علائم طیف وسیعی را شامل می شوند که باید به دقت توسط پزشک بررسی شوند . تشخیص نوع ADHD در یافتن یک رویکرد درمانی مناسب بسیار اهمیت دارد .

غالبا بی توجه : همانطور که از نام آن پیداست ، افرادی که دارای این نوع ADHD هستند در مورد تمرکز زیاد ، تکمیل کارها و پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارند و نمی توانند این کارها را به درستی انجام دهند .

کارشناسان همچنین معتقدند که بسیاری از کودکان مبتلا به نوع دوم ADHD که تحرک بیش از حد داشتند ممکن است یک تشخیص درست در مورد آن ها صورت نگیرد ، زیرا آن ها زمینه ی این را ندارند که کلاس درس را مختل کنند و شرایطی آن ها را سرکوب می کند . این نوع در بین دختران مبتلا به ADHD شایع است

.نوع پر تحرک : افرادی که این نوع ADHD را نشان می دهند ، عمدتا رفتار های پرخاشگرانه و تکانشی دارند . برای مثال این رفتار ها می تواند شامل بی قرار بودن ، قطع کردن صحبت افراد و نا توانی برای انتظار نوبت شان باشد .

اگرچه که بی توجهی در افراد مبتلا به این نوع ADHD کمتر وجود دارد ، اما افرادی که مبتلا به ADHD پر تحرک هستند ، ممکن است تمرکز بر روی وظایف شان برای شان دشوار باشد .

نوع ترکیبی : این نوع شایع ترین نوع ADHD است . افراد مبتلا به نوع ترکیبی از ADHD علائم بی توجهی و بیش فعالی را نشان می دهند . این علامت ها عبارتند از عدم توانایی توجه کردن ، تمایل به تحریک پذیری و سطوح فعالیت و انرژی بیش از حد عادی .

نوع ADHD که شما یا فرزندتان دارید مشخص می کند که چگونه باید درمان شوید . نوع ADHD که شما به آن مبتلا هستید می تواند در طول زمان تغییر کند ، بنابراین درمان شما نیز ممکن است تغییر کند که این ضرورت را می رساند که پروسه ی درمان باید مرتبا تحت نظر پزشک باشد و نحوه ی پاسخ به درمان در افراد بررسی شود.

اختلال ADD در مقابل اختلال ADHD

شما ممکن است کلمات "ADD" و "ADHD" را شنیده باشید و کنجکاو باشید که تفاوت بین آن ها چیست .

ADD یا اختلال کمبود توجه ، یک اصطلاح قدیمی است . قبلا برای توصیف افرادی که در توجه کردن مشکل داشتند ، اما بیش از حد فعال نبودند به کار می رفت. ADHD نوع غالبا بی توجه در حال حاضر به جای ADD برای توصیف این افراد استفاده می شود . در حقیقت قبلا کمبود توجه را جزء دسته ی بیماری های ADHD نمی دانستند اما با پیشرفت دانستنی ها دانشمندان متوجه شدند که ADD هم خودش از زیرگروه های ADHD است و مکانیسم بروز بیماری احتمالا یکی است .

ADHD نام اصلی فعلی بیماری است . اصطلاح ADHD در ماه مه 2013 ، زمانی که APA کتابچه ی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی را منتشر کرد ، در نسخه ی پنجم آن (DSM-5) رسمی شد . این راهنمایی است که پزشکان در هنگام تشخیص شرایط بهداشت روانی به آن مراجعه می کنند .

اختلال بیش فعالی یا ADHD بزرگسالان

بیش از 60 درصد کودکان مبتلا به ADHD همچنان در بزرگسالی هم علائم این اختلال را دارند . اما برای بسیاری از افراد ، علائم ADHD هم زمان با بالا رفتن سن شان کاهش می یابد و یا کمتر می شود .

گفته شده که درمان مهم است . ADHD درمان نشده در بزرگسالان می تواند تاثیر منفی زیادی بر روی بسیاری از جنبه های زندگی داشته باشد . نشانه هایی مانند مشکل در مدیریت زمان ، فراموشی و بی قراری می تواند مشکلاتی را در کار ، خانه و در همه نوع روابط ایجاد کند .

اختلال بیش فعالی یا ADHD در کودکان

از هر 10 کودک 5 تا 17 ساله برای یک نفر تشخیص ADHD داده می شود و این یکی از رایج ترین اختلالات روانی در دوران کودکی در ایالات متحده است . برای کودکان ، ADHD به طور کلی با مشکلاتی در مدرسه همراه است . کودکان مبتلا به ADHD اغلب با کسب موفقیت در محیط یک کلاس کنترل شده مشکل دارند .

پسران بیش از دو برابر بیشتر از دختران دارای تشخیص برای ADHD هستند . این ممکن است به این دلیل باشد که پسران زمینه ی بیشتری دارند که علائم مشخص بیش فعالی را نشان دهند . اگر چه برخی از دختران مبتلا به ADHD ممکن است نشانه های کلاسیک بیش فعالی را داشته باشند ، اما بسیاری از آن ها نمی توانند آن را بروز دهند . این سرکوب انرژی زیاد در کودکان هم می تواند مشکلاتی را در زمینه ی روانی و شخصیتی برای آن ها ایجاد کند پس بهتر است که با روش های درمانی توصیه شده با این نوع کودکان برخورد شود و از سرکوب هیجانات و انرژی شان خودداری شود . در بسیاری از موارد ، دختران مبتلا به ADHD ممکن است :

  • اغلب افکار پوچ داشته باشند .
  • اضطراب داشته باشند .
  • افسردگی داشته باشند .
  • بیش از حد پرخاشگر باشند .
  • فراموشی داشته باشند .

بسیاری از علائم ADHD می تواند رفتارهای کودکی معمولی باشد ، بنابراین می توان گفت که تشخیص علائم مرتبط با ADHD و این که چه چیزهایی می تواند در این دسته قرار بگیرد که در کودکان معمولی نیست سخت است .

علل به وجود آمدن ADHD می شود ؟

علیرغم اینکه ADHD رایج است ، پزشکان و محققان هنوز مطمئن نیستند که علت این بیماری چیست . اعتقاد بر این است که ریشه های عصبی دارد . ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد . در حقیقت یک بیماری مولتی فاکتوریال یا چند عاملی است .

تحقیقات نشان می دهد که کاهش دوپامین یک عامل در ADHD است . دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که به حرکت سیگنال از یک عصب به عصب دیگر کمک می کند . این ماده نقش مهمی در ایجاد پاسخ های عاطفی و حرکات بازی می کند .

تحقیقات دیگر نشان می دهد که تفاوت ساختاری در مغز افراد مبتلا به این اختلال وجود دارد . یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD حجم ماده خاکستری کمتری دارند . مغز ما از دو بخش سفید و خاکستری تشکیل شده است که بخش سفید در مرکز است و بخش خاکستری قشر مخ را می پوشاند . ماده خاکستری شامل مناطق مغزی است که در موارد زیادی از فعالیت های مغزی شرکت می کند مثل :

  • سخنرانی - گفتار
  • خود کنترلی
  • تصمیم سازی
  • کنترل عضلات

محققان همچنان در مورد علل بالقوه ADHD ، مانند سیگار کشیدن در دوران بارداری در حال مطالعه هستند .

تست ADHD 

آزمایش و تشخیص اختلال بیش فعالی یا ADHD

هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند بگوید که آیا شما یا فرزند شما ADHD دارید یا خیر . یک مطالعه اخیرا مزایای یک آزمایش جدید برای تشخیص ADHD بالغین را نشان داد ، اما بسیاری از پزشکان بر این باورند که تشخیص ADHD بر اساس یک آزمایش انجام نمی شود . و جنبه های مختلف باید توسط تست های مختلف به دقت بررسی شوند .

برای تشخیص ، پزشک شما هر گونه علائمی را که شما یا فرزندتان طی شش ماه گذشته داشته است ارزیابی خواهد کرد . پزشک شما احتمالا اطلاعات را از معلمان یا اعضای خانواده جمع آوری می کند و از چک لیست ها و مقیاس های رتبه برای بررسی علائم استفاده می کند . آن ها همچنین یک معاینه فیزیکی برای بررسی مشکلات بهداشتی دیگر را انجام می دهند .

اگر شما معتقدید که شما یا فرزند تان مبتلا به ADHD هستید ، در مورد ارزیابی آن با دکتر خود صحبت کنید . برای فرزندتان ، می توانید با مشاور در مدرسه اش صحبت کنید . مدارس به طور مرتب بچه ها را برای مشکلاتی که ممکن است بر عملکرد تحصیلی آن ها تأثیر داشته باشد ، ارزیابی می کنند .(سیارک)

برای ارزیابی ، به پزشک یا مشاور خود یادداشت ها و مشاهدات در مورد شما یا رفتار فرزند تان را ارائه دهید . اگر آن ها معتقدند که احتمالا ADHD است ، ممکن است شما یا فرزندتان را به یک متخصص ADHD ارجاع دهند . با توجه به تشخیص ، ممکن است آن ها نیز شما را به یک روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب معرفی کنند .

درمان اختلال بیش فعالی یا ADHD

درمان ADHD معمولا شامل درمان رفتاری ، دارو درمانی یا هر دو است .

انواع درمان عبارت اند از : روان درمانی یا صحبت درمانی . با صحبت درمانی ، شما یا فرزندتان در مورد این که ADHD چگونه بر زندگی شما تاثیر می گذارد و راه هایی که به کمک آن می توانید این شرایط را مدیریت کنید ، بحث خواهد شد . نوع درمان دیگر درمان رفتاری است . این درمان می تواند به کودکان یا بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک کند که نحوه نظارت و مدیریت بر رفتار خود را یاد بگیرند .

دارو همچنین می تواند برای یک کودک یا بزرگسال مبتلا به ADHD بسیار مفید باشد . داروهای ADHD به منظور تأثیر بر مواد شیمیایی مغزی با هدف کنترل تکانش ها و فعالیت ها طراحی شده اند .

داروهای اختلال بیش فعالی یا ADHD

دو نوع اصلی از داروهایی که برای درمان ADHD استفاده می شوند، محرک ها و غیر محرک ها هستند .

محرک های سیستم عصبی مرکزی ( CNS ) اغلب داروهای رایجی هستند که برای ADHD تجویز می شوند . این داروها با افزایش مقدار مواد شیمیایی مغز ، دوپامین و نوراپی نفرین کار می کنند . نمونه هایی از این داروها شامل متیل فنیدات ( ریتالین ) و محرک های مبتنی بر آمفتامین ( Adderall ) می باشد.

اگر محرک ها برای شما یا فرزندتان تاثیر خوبی نداشته باشند یا اگر عوارض جانبی نا خوشایند را ایجاد کنند ، پزشک ممکن است داروهای غیر محرک را پیشنهاد کند . بعضی از دارو های غير تحريک کننده با افزايش سطح نوراپي نفرين در مغز کار می کنند . این دارو ها عبارتند از اتوموکسستین ( Strattera ) و داروهای ضد افسردگی مانند نورتریپتیلین ( پامیلور ) .

داروهای ADHD می تواند مزایای بسیاری داشته باشد ، و همچنین عوارض جانبی هم گاهی دارند 

مواد مخدر طبیعی :

درمان های طبیعی برای اختلال بیش فعالی یا ADHD

علاوه بر دارو ها یا به جای آن ها ، چندین راهکار برای بهبود یافتن علائم ADHD پیشنهاد شده است .

برای شروع کنندگان درمان ، یک سبک زندگی سالم ممکن است به شما یا کودک شما کمک کند علائم ADHD را کنترل کند . مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ( CDC ) توصیه می کنند :

  • یک رژیم غذایی سالم و متعادل را رعایت کنید .
  • داشتن حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز .
  • به اندازه ی کافی بخوابید .
  • زمان روزانه ی تماشای صفحه نمایش را از تلفن ، رایانه و تلویزیون محدود کنید .

مطالعات همچنین نشان داده است که یوگا ، تای چی و گذراندن وقت در خارج از منزل می تواند به آرامش ذهن بیش تر کمک کند و علائم ADHD را کاهش دهد . تمرین های مراقبه ذهنیت گزینه دیگری است . تحقیقات در بزرگسالان و نوجوانان نشان داده است که مدیتیشن تأثیر مثبت بر فرآیندهای توجه و فکر ، و نیز اضطراب و افسردگی دارد .

اجتناب از آلرژن های خاص و مکمل های غذایی نیز راه های بالقوه ای برای کمک به کاهش علائم ADHD است . این مواد محرک بر اثر تجربه در هر فردی مشخص می شود و شخص خودش می داند که کدام ماده ی غذایی این حالت ها را در او یا فرزندش به وجود می آورد .

آیا ADHD یک ناتوانی است ؟

در حالی که ADHD یک اختلال روانی است ، اما این یک ناتوانی در یادگیری نیست . با این حال ، علائم ADHD می تواند یادگیری را برای شما سخت تر کند . همچنین افراد مبتلا به ADHD اغلب دارای اختلالات یادگیری هستند . علی رقم این که این افراد ممکن است هوش طبیعی یا بیشتر از حالت طبیعی داشته باشند اما توانایی استفاده ی درست از آن را ندارند .

برای کمک به هر گونه تاثیر در یادگیری برای کودکان ، معلمان می توانند دستورالعمل های فردی برای یک دانش آموز با ADHD را تهیه کنند . این ممکن است شامل اجازه ی وقت اضافی برای تکالیف و تست ها یا ایجاد یک سیستم پاداش شخصی باشد .

اگر چه از لحاظ فنی ناتوانی نیست ، ADHD می تواند اثرات مادام العمر داشته باشد .

اختلال بیش فعالی یا ADHD و افسردگی :

اگر شما یا فرزندتان مبتلا به ADHD هستید ، احتمال دارد که افسردگی نیز داشته باشید . در واقع ، میزان افسردگی عمده در کودکان مبتلا به ADHD بیش از پنج برابر بیشتر از کودکان غیر مبتلا به ADHD است . و حدود 31 درصد از بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز دچار افسردگی شده اند . می دانیم که درمان برای هر دو شرایط در دسترس است و درمان ها هم اغلب با هم هم پوشانی دارند . صحبت درمانی می تواند به درمان هر دو شرایط کمک کند . همچنین بعضی از داروهای ضد افسردگی ، مانند بوپروپیون ، گاهی می توانند به کاهش علائم ADHD کمک کنند .

البته ، داشتن ADHD حتما به این معنی نیست که شما افسردگی داشته باشید ، اما مهم است بدانید که این امکان وجود دارد .

نکاتی برای مقابله با اختلال بیش فعالی یا ADHD

اگر شما یا فرزندتان مبتلا به ADHD هستید ، برنامه منظمی با ساختار و انتظارات منظم ممکن است برای تان مفید باشد . برای بزرگسالان ، استفاده کردن از چک لیست ها ، داشتن تقویم و تنظیم یادآورها ، راه های خوبی برای کمک به سازماندهی شما هستند . برای کودکان ، نوشتن تکالیف مشخص شده و انجام آیتم های روزانه ، مانند قرار دادن اسباب بازی ها و کوله پشتی ، در نقاط اختصاص داده شده می تواند مفید باشد .

اطلاعات بیشتر در مورد اختلال به طور کلی می تواند به شما در یادگیری نحوه مدیریت آن کمک کند . سازمان هایی مانند کودکان و بزرگسالان با اختلال نقص توجه و یا انجمن اختلال نقص توجه راهنمایی برای مدیریت این موارد بر اساس آخرین تحقیقات ارائه می کنند . دکتر شما می تواند راهنمایی بیشتری در مورد راه های مدیریت علائم ADHD ارائه دهد .

چشم انداز اختلال بیش فعالی

ADHD درمان نشده می تواند برای کودکان و بزرگسالان تاثیر جدی بر زندگی شان داشته باشد . این اختلال می تواند مدرسه ، کار و روابط را تحت تاثیر قرار دهد . درمان برای کاهش اثرات بیماری مهم است .

اما هنوز هم مهم است که در نظر داشته باشید که بسیاری از افراد مبتلا به ADHD از زندگی موفق و موفقیت آمیز لذت می برند . حتی برخی از مزایای این وضعیت را نیز می دانند .

اگر فکر می کنید که شما یا فرزند تان ممکن است ADHD داشته باشد ، اولین گام این است که باید با پزشک خود صحبت کنید . آنها می توانند کمک کنند که آیا ADHD یک تشخیص برای شما یا فرزند شما است یا خیر . دکتر شما می تواند به شما در ایجاد یک برنامه درمان کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنید و با ADHD زندگی کنید.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید