خشکی واژن


اولین قدم در درمان مصرف موضعی استروژن به شکل قرص، کرم یا حلقه سیلیکونی در واژن است. دوزهای کمتر این فرمولاسیون تحت آزمایش است (مثلا 10 میکروگرم به جای 100 میکروگرم کرم استرادیول) یا اینکه تایید شده است (10 میکروگرم کرم استرادیول به جای 100 میکروگرم، یا 0.03 میلی گرم به جای 0.2 میلی گرم پساری استریول واژنی). حلقه استروژن که روزانه 7.5 میکروگرم در روز آزاد می کند، منجر به سطح سرم pg/mL در مقایسه با 4.6 pg/mL از قرص استرادیول 10 میکروگرمی می شود. کرم استروژن جفتی اسب در دوزهای 0.3 تا 1.25 میلی گرم برای مقاربت دردناک تایید شده است و تعداد دفعات مصرف آن از روزانه تا هفتگی تغییر می کند. سطوح سرم ممکن است کمی بیشتر از مقدار پس از دوران یائسگی باشد. ثابت شده که ژل واژنی اسید هیالورونیک علائم 85% از زنان را در مقایسه با زنانی که استریول واژنی دریافت کردند بهبود می بخشد. اما تنها استریول واژنی PH را کاهش می دهد.

علائم خشکی واژن ممکن است در عرض یک سال خودبخود بر طرف شوند؛ عوامل خطر برای علائم پر خطر عبارتند از دیابت، سن پایین، و شاخص پایین توده بدن. این مفهوم سنتی که حفظ فعالیت جنسی از خشکی واژن که حاکی از بیماری است جلوگیری می کند رد شده است. علائم ذهنی و علائم عینی خشکی واژن ارتباط ضعیفی با هم دارند. ثابت شده است که عوامل روان شناختی به جز سطوح استروژن در هنگام وجود خشکی واژن علائم را تعدیل می کند. همچنین درد در هنگام مقاربت پس از یائسگی که در اثر خشکی ایجاد می شود می تواند تشدید شود.

در مطالعه ای در مورد DHEA واژن به مقدار هر شب 6.5 تا 13 میلی گرم و نیز در مطالعه ای دیگر برای افزودن 0.5 میلی گرم تستوسترون 2% به مقدار 0.625 میلی گرم کرم استروژن زوجی اسب هر دو هفته یک بار ثابت شد که این نسخه ها علاوه بر اینکه منجر به راحتی در مقاربت می شوند از لحاظ جنسی سودمند هستند. درمان سیستمیک گزینه درمانی دیگری در برخی زنان پس از دوران یائسگی است اما باید نسبت به درمان استروژن سیستمیک بلند مدت در نتیجه یک مطالعه بزرگ که از لحاظ بالینی ربطی ندارد احتیاط کرد. در آزمایش طرح بهداشت زنان (WHI)تمرکز بر زنان دارای علائم تنگ و گشادی رگ ها و علائم جنسی در اثر یائسگی که بعد از آن (یعنی در زمانی که بیماری بدون علامت عروق کرونری کمتر رایج است) استروژن سیستمیک را شروع کردند نبود. منتقدین و ناظرین آزمایش های مشاهداتی و تصادفی که تا به این تاریخ انجام شده نتیجه میگیرند که در مراحل اولیه پس از یائسگی، مرگ و میر زنانی که برای مدتهای طولانی از درمان استروژن استفاده می کنند کمتر از زنانی است که این درمان را دریافت نکرده اند و نسبت به آنها کمتر به بیماری های قلبی کرونری مبتلا می شوند. در هر صورت، کاهش ابتلا به سرطان سینه که پس از کاهش تجویز HT پس از یائسگی پس از آزمایش طرح بهداشت زنان حاصل شد، نیاز به احتیاط و هشیاری در این زمینه را بیش از پیش آشکار می کند.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید