(سیارک) : اطلاعات بیشتری در مورد نقاط عطف کودکان دارای اختلال اوتیسم در سنین 13 تا 24 ماهگی در این پست آورده شده است.
- از حرکات و اشاره استفاده نمی کند . سرش را به علامت بله یا خیر تکان نمی دهد . برای خداحافظی دست تکان نمی دهد و یا به چیزی که احتیاج دارد اشاره نمی کند . - به اشیای موجود اطرافش که علاقه دارد اشاره نمی کند . در 14 تا16 ماهگی نوزادان برای بدست آوردن چیزی که به آن علاقه مند شدند ازانگشت اشاره استفاده می کنند مثل حیوان خانگی یا اسباب بازی . - از کلمات منفرد تا 16ماهگی و کلمات دو کلمه ای تا 24 ماهگی استفاده نمی کند . مهارت های شفاهی و یا اجتماعی خود را از دست می دهد.نجوا می کند و یا با کلمات بسیار کوتاه صحبت می کند .به افرادی که علاقه نشان می داد، دیگر واکنش نشان نمی دهد . - عقب نشینی می کند . به نظر می رسد به دیگران توجه نمی کند و در دنیای خویش غرق می شود . - روی انگشتان پا راه می رود یا کلا راه نمی رود .
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟آیا کودک با اختلال اوتیسم در خانواده یا بین دوستان دارید؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
نقاط عطف کودکان دارای اختلال اوتیسم در 25 تا 36 ماهگی و نقش والدین
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
این را به خاطر بسپارید که این راهنمایی فقط برای آنچه در این مقطع زمانی ( برای پیش دبستانی) انتظار دارید، است . هر کودکی منحصر به فرد است و با سرعت خودش پیشرفت می کند. محدوده وسیعی از آنچه که ما نرمال می پنداریم و یا ممکن است نیازی به نگرانی نباشد ولی تا زمانی که شما به یکی از علایم خطی که در زیر اشاره شده برخورد کنید.
نقاط عطف :
تصورات کودک پیش دبستانی شروع می شود . بازی کردن یکی از مشحصه های این سن است . همراه با ترس در رابطه با تصورات از هیولاها و یا چیزهای معمولی از جمله تاریکی و یا حتی جاروبرقی . ممکن است در سر در آوردن واقعیت و خیال دچار مشکل شوند .
صحبت کردن کودک به اندازه کافی واضح می شود که غریبه ها معمولا می توانند بفهمند . ممکن است از کلماتی استفاده کند و یا دستورالعمل های چندمرحله ای را دنبال کنند . دایره لغات آنها به طور چشمگیری افزایش می یابد . ممکن است از صدها هزار کلمه در زمان استفاده کند . می تواند از پله ها بالا یا پایین برود . بپرد و یا سه چرخه سوار شود . مهارت های دستی آن ها پیشرفت می کند . کودک شما می فهمد که چه طور درها و ظروف را بازکند و می تواند قطعات اسباب بازی را دستکاری کند . می تواند دایره ای کامل را بکشد و پازل های ساده را درست کند . شما پیشرفت روابط دوستی اش را خواهید دید , همدردی و محبت خود را به همبازیهایش و حتی عروسکهایش نشان می دهد . به نوبت بازی کردن و اشتراک گذاری را یاد می گیرد . اما ممکن است با کج خلقی زمانی که احساساتش غلبه می کند در تقلا باشد .
نقش شما :
امکانی فراهم کنید تا کودکتان شانس بازی با کودکان همسن خود را داشته باشد . اجازه دهید تا اختلافش را با دوستانش خودش حل کند . اما آماده باشید که در نوبتی بازی کردن و همکاری دخالت کنید . او حتما به کمک شما برای اینکه بفهمد چه طور مشکلات را حل کند و احساساتش را کنترل کند نیاز دارد .
بازی های آموزشی را انجام دهید . پله ها را با هم بشمارید . از او بخواهید اسباب بازی ها را وصل کند و اعضای بدن را نام ببرد . تظاهر کردن به بازی ممکن است به او در بروز احساسات کمک کند اما اجازه دهید او بازی را هدایت کند . مطمئن شوید او زمان زیادی را برای دویدن , لی لی کردن , رکاب زدن و گشت و گذار در بیرون صرف می کند .
مجموعه ای از محدودیت های ساده و روشن را ایجاد کنید و به طور مداوم و با ارامش آنها را دنبال کنید . مطمئن باشید زمانی که رفتار درستی انجام می دهد او را تشویق کنید . در سطح بالایی از سیر تکامل مهارتهای آن قرار بگیرید و براین اساس ثبات کودک را در خانه حفظ کنید . او شاید آمادگی رفتن از گهواره به تخت را در حوالی 3 سالگی داشته باشد . مراقب نشان هایی باشید که کودک شما برای آموزش دستشویی آماده است .
خطرات :
هر کودک به روش خود پیشرفت می کند اما با دکتر کودک خود صحبت کنبد اگر کودک شما هنوز :
- با اضطراب خود در حال تقلا است . - با افراد خارج از خانواده ارتباط برقرار نمی کند . - با کودکان دیگر بازی نمی کند . - از ارتباط چشمی دوری می کند . - نمی تواند توپی را پرتاب کند یا بپرد . - نمی تواند با تغیر دادن پاها از پله ها بالا برود - در شتاب گرفتن مشکل دارد - بیشتر از 3 کلمه در یک جمله استفاده نمی کند - توانایی کامل کردن یک جمله را ندارد - گاهی اوقات برای غریبه ها مشکل است سخنان او را بفهمند - نمی تواند در بازی تظاهر کند - مشکلات بسیاری در مراقبت از خود دارد از جمله لباس پوشیدن و به رختخواب رفتن - از دست دادن مهارت هایی که قبلا داشته است .
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ آیا کودک با اختلال اوتیسم درفامیل یا دوستان می شناسید؟ لطفا با نوشتن کامنت در رابطه با مشکلات این خانواده ها ما را مطلع کنید. (سیارک)
دانشمندان جهش ژنی در گروهی از افراد مبتلا به اتیسم را شناسایی کرده اند که مانع از توسعه ارتباطات مغزی می شود و فعالیت مغز را کند می نماید.این کشف می‌تواند به ایجاد داروهای جدید برای درمان اتیسم در نطفه منجر گردد.بیماری اتیسم که مشخصه‌های آن رفتارهای تکراری و مشکلات در مهارتهای ارتباطی و اجتماعی می باشد در میان پسران حدود 4.5 برابر بیشتر از دختران برآورد شده است. (سیارک)
محققان موفق به شناسایی یک جهش در ژنی به نام DIXDC1 شده اند که باعث اختلال در رشد سیناپس و مانع از فعالیت مغز می‌گردد.سیناپس‌ها سیگنالینگ بین سلولهای عصبی را فعال می‌نمایند. اختلال در این سیگنالینگ می‌تواند عملکرد طبیعی مغز را مختل نماید.در زیر مجموعه‌ای از افراد مبتلا به اتیسم، محققان اختلالی در ژن DIXDC1 را شناسایی نموده اند این اختلال پروتئین DIXDC1 را از آموزش سلولهای مغز برای تشکیل سیناپس باز می‌دارد.محققان دریافتند که برخی از افراد مبتلا به اتیسمدارای این جهش می باشند که باعث غیرفعال شدن DIXDC1 شده و در نهایت سیناپس‌ها نابالغ می مانند و فعالیت مغز در آنها کاهش پیدا می کند.محققان امید دارند که این یافته‌ها به توسعه داروهای جدیدی که در درمان علائم اصلی اتیسم مثمر ثمر باشد ، دست پیدا کنند.
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
(سیارک) : هیچ کس به طور دقیق نمی داند چه چیزی باعث ایجاد اوتیسم می شود . متخصصان فکر می کنند ADS یک بیماری ژنتیکی است که در مراحل اولیه بارداری پیشرفت می کند که عوامل مختلفی دارد . علاو بر آن ژنتیک , فاکتورهای دیگر از جمله داشتن والدین با سن بالا , مذکر بودن و در معرض قرار گرفتن محیطی آلوده می تواند نقش ایفا کند.
بیشتر مححققان بر ژن هایی که بر تکامل مغزی و نوروترنسمیتر ها ( راهی که سلولهای مغزی ارتباط برقرار می کنند ) متمرکز شده اند . اما متخصصان فکر می کنند که بیماری های پزشکی می تواند با ASD در ارتباط باشد . کودکانی با سندروم x شکننده , اسکلروزیس توبروس , فنیل کتونوریا , سندرم الکلی جنینی , سندرم رت , سندرم آنجلمن , سندرم اسمیت لمیل اپتیز بیشتر علایم اوتیسم را دارند . هنوز به طور کامل واضح نیست که چگونه این بیماری های با ADS مرتبط است .(سیارک)
بعضی از والدین نگرانند که واکسن های معمول کودکی از جمله سرخک , اوریون , واکسن سرخجه (MMR) می تواند علتی بر اوتیسم باشد . مطالعات بسیاری نتوانسته است ارتباطی بین اوتیسم و واکسیناسیون پیدا کند . بر اساس موسسه پزشکی ,آکادمی اطفال آمریکا و CDC شاهدی بر اینکه واکسیناسیون عامل اوتیسم است وجود ندارد .
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
- در صحبت کردن تاخیر دارند . ممکن است برای بیان نیاز های خود در تقلا است . بعضی کودکان با علایم اوتیسم به طور کلی صحبت نمی کنند در حالی که بقیه در صحبت کردن پیشرفت می کنند اما در شرکت کردن در بحث و گفتگوها مشکل دارند . - از الگوی گفتاری غیرعادی استفاده می کنند . بریده بریده صحبت می کنند . با صدایی بالا و صاف صحبت می کنند . ممکن است تنها از یک کلمه به جای یک حمله استفاده کند و یا یک کلمه یا یک جمله را بارها تکرار کند . ممکن است یک سوال را بیشتر از جوابش تکرار کند . - به نظر می رشد درک نمی کنند مردم به آنها چه می گویند . به اسم خودشان واکنش نشان نمی دهند و یا ممکن است مسیر مستقیمی را دنبال نکنند . ممکن است بدون دلیل بخندد, گریه کند و یا جیغ بکشد . - ممکن است با ذقت به شی متمرکز شود . یک بخش ار یک شی ( مثل چرخ در ماشین اسباب بازی ) یا یک موضوع در زمانی خاص . - به تقلیدی محدود گیر بدهند . به ندرت به آنچه که در بازی انجام می دهد یا نمی دهد شبیه می شود . - به نظر می رسد به بازی تنها تمایل دارد . مشخص است که به کودکان دیگر تمایل کمی دارد و معمولا با آنها چیزی را قسمت نمی کند . - رفتارهای خشکی دارد . ممکن است به کارهای روتین عادت کرده و با تغییرات مشکل دارد . به طور مثال : تغییر مسیر در همیشگی خانه تا مهدکودک آن را به یک نومیدی می کشاند و یا باعث کج خلقی آنها می شود . او درباره آنچه که باید بخورد یا نخورد خیلی حساس است . او خواهان آن است که روشی خاص در غذا و یا میان وعده های آن باشد . - با اسباب بازی ها و یا اشیا به روشی غیر معمول بازی می کند . به طور مثال : او زمان بسیاری را صرف به صف کردن و یا چیدن اشیا در نظمی خاص می کند . او از باز کردن یا بستن مکرر در لذت می برد . او شیفته فشار دادن دکمه روی اسباب باز ی ها و یاکشیدن چرخ ماشین بازی به صورت مکرر می باشد . - به خود آسیب می رساند از جمله گاز گرفتن و یا ضربه زدن - فعالیت ها را تکرار می کنند از جمله تکان دادندستها یا آرنج ها - بشدت نسبت به انواع مختلف تحریکات حساس هستند . . ممکن است یه تماس مقاومت نشان دهند . با صدایی دچار آشفتگی شوند . به شدت به بوها حساس هستند و یا از خوردن خیلی از غذاها خوداری می کنند . ممکن است به پوشیدن - - -- لباسهایی بدون مارک و علامت و یا از جنس خاصی اصرار بورزند . ممکن است به بعضی از دردها بیش از حد واکنش نشان داده و یا به بعضی دیگر اصلا واکنش نشان ندهد . به طور مثال ممکن است گوش هایش را در برابر صدای بلند بگیرد درحالی که به کنده شدن پوست زانویش توجه نکند . - ممکن است زمانی که اصلا لازم نیست به شدت بترسد و یا زمانی که دلیلی برای ترس وجود دارد نترسد . برای مثال ممکن است از وسایل بدون خطری بترسد مثل بادکنک اما ممکن است از ارتفاع نترسد . - اختلال خواب دارد . خیلی از بچه های اوتیسم در خوابیدن مشکل دارند و سریعا در شب و یا صبح زود بیدار می شوند . - مشکلات رفتاری دارند . ممکن است مقاوم باشند یا همکاری نکنند و بیش از اندازه فعالیت داشته باشند . ممکن است بیش از اندازه فعال , خشن باشند و ضربه بزنند .
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟آیا کودک با اختلال اوتیسم در خانواده یا بین دوستان دارید؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
(سیارک) : هر کودکی با کودک دیگر متفاوت می باشد و کودکان اوتیستیک هم از این قاعده مستثنی نمی باشند. بنابراین هر کودک اوتیستیک نیازها و شرایط مخصوص خود را دارا می باشد و شما باید، با در نظر گرفتن ویژگی‌های خاص کودک خود محیط خانه را برایش مساعد و مناسب کنید. موارد زیر از سوی نظام سلامت عمومی بریتانیا و انجمن اوتیسم برای خانواده‌هایی که دارای کودکان اوتیستیک می باشند ، توصیه شده است. ۱- ایمنی خانه را ایمن نمایید زیرا کودکان اوتیستیک معمولا درکی از خطر ندارند، . رادیاتور شوفاژ، میز یا دیگر وسایل با لبه تیز را جمع کرده و دسترسی به کمد یا اجاق گاز یا هر محفظه‌ای را که در آن اشیاء خطرناک قرار داده اید (مثل قفسه دارو) ببندید، با قفل کنید یا از دستگیره‌های مخصوص استفاده کنید. پریزهای برق را با محافظ مخصوص پوشانده و سیمهای برق هم باید در پوشش مخصوص ودور از دسترس کودک قرار دهید. ۲- پنجره برخی از کودکان اوتیستیک به صدای کوبیدن یا شکستن شیشه علاقه نشان می دهند. بنابراین برای پنجره‌های خانه از شیشه نشکن استقاده کنید. معمولا حواس کودکان اوتیستیک با بقیه تفاوتی هایی را دارا می باشد، مثلا آنها امکان دارد صداهایی را بشنوند یا بوهایی را احساس نمایند که برای بقیه قابل درک نمی باشد. بعضی مواقع این حساسیت حواس باعث آزار این کودکان می‌گردد. ۳-نور نور مهتابی یا نورهای شدید یا چشمک زن امکان دارد بچه های اوتیستیک را بیازارد. تا جایی که می توانید نور خانه را ملایم و مناسب انتخاب نمایید. از کرکره به خصوص کرکره‌های عمودی پرهیز کرده زیرا باعث رفتارهای وسواسی می شود. به جای کرکره از پرده استفاده نماید اما سعی کنید که بندهای پرده در دسترس کودک قرار نگیرد. ۴-سر و صدا برخی کودکان اوتیستیک قادر نیستند مثل دیگر افراد صداهای ناخواسته یا مزاحم را حذف یا فیلتر نمایند. بنابراین تا حد ممکن خانه را در مقابل صدا محافظت نمایید . مثلا موکت بهتر از پارکت صدا را جذب می نماید یا استفاده از پنجره های دوجداره خیلی مناسب تر است. ۵- بو بوهایی که دیگران اصلا متوجه آن نمی شوند برای کودکان اوتیستیک بسیار آزاردهنده است. به این موضوع دقت نمایید مخصوصا در مورد استفاده از عطر و خوشبوکننده. ۶-رنگ اگر کودک اوتیستیک دارید رنگ های تند و محرک در خانه نداشته باشید، مثلا برای دیوارها از رنگ کرم استفاده کنید (نه مثلا زرد یا سفید). از کاغذ دیواری‌های طرحدار اجتباب نمایید. در کل سطح دیوارها و وسایل خانه را تا حد ممکن ساده و بدون طرح تزیین کنید. ۷-وسایل خانه برای برخی کودکان اوتیستیک باید وسایل خانه را بیشتر در یک طرف قرار دهید نه در وسط و فضای وسط را خالی بگذارید. وسایل کودک را در جعبه‌های بزرگ قرار دهید برای اینکه پخش و پلا شدن این وسایل می تواند باعث حواس پرتی کودکان شود. اگر این جعبه ها را مثلا در جای بلندی بگذارید می‌تواند به کودک اهمیت برقراری ارتباط را یادآور شود چون برای دسترسی به وسایلش باید از کسی بخواهد که آنها را برایش پایین بگذارد. ۸- اتاق خواب ملافه و روتختی های قابل شستشو، ضد آب و غیر قابل اشتعال و بدون مواد شیمیایی باشند. ۹-دستشویی برخی کودکان اوتیستیک به آب وسواس نشان می دهند. در این صورت لازک است که قفل مناسب برای دستشویی و حمام نصب نمایید ، گاهی مجبور می شوید جلوی توالت (ایرانی یا فرنگی) مانعی قرار دهید تا در معرض دید و در دسترس نباشد. دمای آب خانه باید طوری تنظیم شود که اگر کودک شیر آب را باز نمود حرارت نامناسب آب او را شوکه ننماید. شاید لازم باشد شیرهایی نصب نمایید که برای این کودکان مناسب باشد، این کار می‌تواند به استقلال کودک کمک کند. ۱۰- اتاق بازی و آرامش اگر برایتان امکان دارد برای کودک اتاق بازی و آرامش در نظر داشته باشید و آن را با وسایل مناسب تجهیز نمایید. اگر کودک شما فضای باز برای بازی و دویدن ندارد امکان دارد برخی وسایل برای تخلیه استرس و همچنین فعالیت سودمند باشند. بر حسب نیاز کودک وسایل چنین اتاقی متفاوت است اما چند مورد به عنوان مثال در زیر آورده شده است: آینه نشکن، برای این که کودک بتواند چهره و همچنین احساسات خود را ببیند بدون اینکه برایش خطر داشته باشد، ترامپولین یا کیسه بوکس برای فعالیت فیزیکی داشته باشد یا مجهز به تجهیزات صوتی و تصویری باشید. فراموش نکنید وسیله‌ای که برای یک کودک مفید است ممکن است برای کودک دیگر مضر باشد. بنابراین برای این که خانه را برای کودک اوتیستیک مناسب کنید حتما با متخصص مشورت کنید.
پزشکان ADS را بررسی رفتار کودک و رشد او را تشخیص می دهند. در کودکان کم سن ASD را در واقع می توان تا سن دو سالگی به طور معتبر تشخیص داد. کودکان بزرگتر و نوجوانان زمانی باید برای ASD ارزیابی شوند که والدین یا معلمین نگرانی هایی را بر مبنای مشاهده ی رفتار اجتماعی ، ارتباطی و بازی بچه ها مطرح کنند. تشخیص علائم بالینی ASD در بزرگسالان کار آسانی نیست. در بزرگسالان ، برخی از علائم ASD با علائم اختلالات دیگر بهداشت روانی مثل اسکیزوفرنی یا اختلال فزونکاری کمبود توجه (ADHD) مشترک است. بنابراین ، برای تشخیص درست ASD در بزرگسالان ، باید مشکلات گذشته ی او را فهمید و توانایی هایش را شناسایی کرده و به روش درست کمک کردن به او دست یافت.(سیارک)
تشخصی علائم در نوجوانان ، یک فرایند دو مرحله ای است : مرحله ی اول : غربالگری کلی رشد در زمان چکاپ های سلامتی فرزند هر کودک باید مرتبا توسط پزشک متخصص اطفال یا مرکز مراقبت های بهداشتی کودکان در مراحل ابتدایی سن خود ، چکاپ شود. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها (CDC) ، غربالگری مخصوص ASD را در ویزیت 18-24 ماهه توصیه می کند. غربالگری زودتر لازم خواهد بود اگر در خطر بالای ASD یا مشکلات رشدی باشد. این افراد شامل کودکانی می شوند که : • دارای خواهر ، برادر یا دیگر اعضای خانواده با بیماری ASD هستند. • دارای نشانه های رفتاری ASD هستند. • نارس یا زود متولد شده یا وزن تولدشان کم است. نگرانی ها و تجربه ی والدین در فرایند غربالگری برای کودکانی که فرزند آخر هستند یا از والدین مسن هستند ، بسیار اهمیت دارد. اغلب ، پزشکان از والدین سوالاتی را راجع به رفتارهای کودک پرسیده و این اطلاعات را با مشاهدات خود یا والدین از کودک ، ترکیب می کنند. کودکانی که مشکلات رشدی مختلفی را در این فرایند غربالگری از خود نشان دهند ، به مرحله ی دیگر ارزیابی ارجاع داده می شوند. مرحله ی دوم : ارزیابی های بیشتر این ارزیابی توسط گروهی از پزشکان یا دیگر متخصصان بهداشتی با دامنه ی وسیعی از کارشناسان است که در تشخیص علائم ASD تجربه دارند. این تیم شامل موارد زیر است : • متخصص رشد اطفال – دکتری که دارای آموزش مخصوص در زمینه ی رشد کودک است. • روانشناس و/یا روانکاو کودک – پزشکی که از رفتار و رشد مغز مطلع است. • آسیب شناس (پاتولوژیست) گفتاردرمانی – متخصص بهداشتی که آموزش های ویژه ی مشکلات ارتباطی را دیده است.(سیارک) در ارزیابی ، موارد زیر تعیین می گردد : • سطح شناختی یا مهارت های تفکر • قابلیت های زبانی • مهارت های مناسب سن که برای تکمیل فعالیت های روزانه به طور مستقل ضروری است مثل خوردن ، لباس پوشیدن و دستشویی کردن. چونکه ASD ، اختلال پیچیده ای است که اغلب به همراه اختلالات یادگیری یا بیماری های دیگر رخ می دهد ، ارزیابی جامع ، شامل موارد زیر نیز است : • آزمایشات خون • تست شنوایی حاصل ارزیابی ، توصیه هایی برای کمک به برنامه ریزی درمانی است. تشخیص علائم در کودکان سن بالاتر و نوجوانان کودکان سن بالاتر که علائم بیماری ASD در آنها بعد از آغاز مدرسه دیده شده نیز در ابتدا توسط تیم آموزشی ویژه ی مدرسه ، شناسایی و ارزیابی شده اند. تیم مدرسه ، این کودکان را به متخصصین مراقبت های بهداشتی ارجاع می دهد. والدین شاید با پزشک متخصص اطفال درباره ی مشکلات اجتماعی فرزند خود مثل مسائل ارتباطی ماهرانه ، صحبت کنند. این موضوعات ارتباطی ماهرانه شامل درک تن صدا ، حالت های چهره یا زبان بدن است. کودکان سن بالاتر شاید در درک صنایع بدیعی، شوخی یا طعنه مشکل داشته باشند. والدین ممکن است بفهمند که فرزندشان نیز برای تشکیل دوستی با همتاهای خود مشکل دارد. پزشک متخصص می تواند کودک را برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع دهد. تشخیص علائم در بزرگسالان بزرگسالانی که از علائم و نشانه های ASD مطلع می شوند باید با دکتر صحبت کرده یا برای ارزیابی بیشتر ، درخواست مرجع کنند. در حالی که آزمایش ASD در بزرگسالان قبلا تصحیح شده ، ولی آنها را می توان به روانکاو یا روانشناس با تجربه در مورد ASD ارجاع داد. متخصص راجع به نگرانی هایی مثل چالش های تعامل و ارتباطات اجتماعی ، موضوعات حسی ، رفتارهای تکراری و تمایلات محدو سوال می کند. اطلاعاتی درباره ی سابقه ی رشدی بزرگسال به تشخیص علائم دقیق کمک کرده و ارزیابی ASD شامل صحبت با والدین و دیگر اعضای خانواده نیز خواهد بود. (سیارک) عوامل خطر دانشمندان ، علت دقیق ASD را نمی دانند ولی محققان پیشنهاد می کنند که ژن ها و محیط ، نقش مهمی در ایجاد آن دارد. عوامل خطر شامل موارد زیر است : • جنسیت – پسرها نسبت به دخترها ، علائم بیماری ASD را بیشتر دارند. • داشتن برادر یا خواهر با این بیماری . • دارای والدین مسن بودن ( مادری که در زمان تولد نوزاد ، 35 ساله یا مسنتر است و/یا پدری که 40 ساله یا مسنتر است ) • عوامل ژنتیکی – حدودا 20% از کودکان ASD دارای وضعیت ژنتیکی ویژه ای هستند. وضعیتی که نسبت به بقیه شامل سندرم دان ، سندرم X ضعیف و TUBEROUS SCLEROSIS هستند. در سال های اخیر ، تعداد بچه های ASD افزایش یافته است. متخصصان مخالفند که آیا این مساله افزایش صحیح ASD باشد چونکه دستورالعمل های تشخیص علائم آن در سال های اخیر نیز تغییر یافته است. همچنین ، بسیاری از والدین و پزشکان حالا این اختلال را می دانند ، پس والدین به احتمال زیاد، فرزندان خود را غربالگری کرده و پزشکان بیشتری توانایی تشخیص درست ASD را حتی در بزرگسالی دارند. روش های درمانی و معالجه درمان اولیه ی ASD و مراقبت صحیح ، مشکلات فردی را کاهش می دهد در حالی که به آنها کمک کرده تا مهارت های جدید را یاد گرفته و از توانایی های خود بهره ی بیشتری ببرند. دامنه ی وسیعی از موضوعات در مقابل روی افراد " این طیف" است یعنی هیچ رفتار درمانی ساده نیز برایشان وجود ندارد. کار نزدیک با دکتر یا متخصص مراقبت های بهداشتی ، نقش مهمی در یافتن برنامه ی درمانی درست دارد. گزینه های درمانی مختلف، خدمات اجتماعی ، برنامه ها و منابع دیگر نیز وجود دارد که به این موضوع کمک می کند. نکته هایی در اینجا وجود دارد . • دفتر یادداشت مفصلی آماده کنید. مکالمات و ملاقات ها را با مراکز مراقبت های بهداشتی و معلمان ثبت کنید. این اطلاعات زمان تصمیم گیری ، کمک بسیاری است. • گزارشات دکتر و ارزیابی های او را در دفتر یادداشت ، ثبت کنید. این اطلاعات به کیفیت بهتر برنامه های اجتماعی فرد کمک می کند. • با سازمان مراقبت های بهداشت، مدرسه یا گروه های حمایت از اوتیسم درباره ی برنامه های اجتماعی آنها ، تماس بگیرید. • با متخصص اطفال ،مسئولین مدرسه یا پزشک برای یافتن متخصص اوتیسم محلی صحبت کرده تا به توسعه ی برنامه ی اقداماتی کمک کنند و منابع محلی دیگری را پیدا کنید. • گروه حمایت از اوتیسم را پیدا کنید. بیان اطلاعات و تجربه ها به افراد ASD و/یا مراقبین شان کمک می کند تا گزینه هایی را یافته و تصمیماتی گرفته و استرس خود را کاهش دهند. تجویز دارو دکتر ممکن است از تجویز دارو برای برخی از مشکلات رایج در ASD استفاده کند. شخص ASD ممکن است با تجویز دارو مشکلاتش در موارد زیر کمتر گردد : • کج خلقی • پرخاشگری • رفتار تکراری • فزونکاری • مشکلات توجهی
