به گفته روانشناس ، پرهیز طولانی مدت در رابطه جنسی برای سلامتی خطرناک است. بیماری هایی که در غیاب رابطه جنسی ایجاد می شوند نامگذاری می شوند.

اول از همه ، فقدان طولانی زندگی صمیمی و نداشتن رابطه جنسی در مردان و زنان بر وضعیت روانی تأثیر می گذارد ، مشکلات ، ترس ها ، نوراستنیا بوجود می آید. در زمینه فیزیولوژیک نیز همه چیز خوب نیست - زنان دچار فیبروم و ماستوپاتی می شوند و مردان دچار التهاب مجرای ادرار ، اختلال نعوظ ، کاهش میل جنسی و پیری زودرس سیستم تولید مثل می شوند.

- ما در مورد وقفه های چند روزه یا چند هفته ای صحبت نمی کنیم. ماهها و سالها برای کمبود رابطه جنسی مضر است. مردان بالای 40 سال ممکن است به هیچ وجه از پرهیز طولانی مدت بهبود نیابند. "

 کارشناسان می گویند مردان می توانند با هشیار بودن در مورد برخی از علائم بیماری سرطان که بیانگر نیاز فوری به مراجعه به دکتر است، به خود نفع بسیاری برسانند.

خستگی

خستگی یک علامت مبهم دیگر است که ممکن است در مردان به سرطان مربوط باشد. البته بسیاری از مشکلات دیگر هم می تواند باعث خستگی شود. خستگی نیز مانند تب هنگامی رخ می دهد که سرطان گسترش پیدا کرده باشد. اما در برخی از سرطان ها مانند سرطان خون یا لوسمی یا برخی از سرطان های معده یا روده بزرگ ممکن است در همان ابتدای بیماری بروز کند.

اگر احساس خستگی شدید دارید و با استراحت بهتر نمی شوید، به دکترتان مراجعه کنید. پزشک ضمن معاینه شما وجود سایر علائم را هم جستجو خواهد کرد تا علت خستگی شما پیدا کند و درمان آن را تجویز کند.

سرفه مداوم

سرفه علامت شایعی در سرماخوردگی، آنفلوآنزا و آلرژی ها است و همچنین سرفه ممکن است عارضه جانبی برخی از داروها باشد. اما هر سرفه طولانی مدتی- یعنی سرفه ای که بیش از سه تا چهار هفته طول بکشد- را نباید نادیده گرفت و برای بررسی آن باید به پزشک مراجعه کرد. سرفه طولانی مدت علاوه بر سرطان ممکن است نشانه بیمار یهای دیگری مانند برونشیت مزمن یا بازگشت محتویات اسیدی معده به مری (ریفلاکس) باشد. پزشک شما سابقه پزشکی شما را خواهد گرفت، گلوی شما را معاینه خواهد، کارکرد ریه تان را بررسی خواهد کرد و به خصوص اگر سیگاری باشید، ممکن است رادیوگرافی قفسه سینه را هم تجویز کند. هنگامی علت سرفه مشخص شد، پزشک یک طرح درمانی برای شما تعیین خواهد کرد.

اشکال در بلع

برخی از مردان از اشکال در بلع شکایت می کنند. آنها در طول زمان ممکن است با تغییردادن رژیم غذایی شان و مصرف مواد غذایینرم تر و مایع سعی کنند بر این مشکل غلبه کنند مثلا سوپ بخورند. اما اشکال در بلع می تواند نشانه سرطان های گوارش از جمله سرطان مری باشد.

اگر در بلعیدن غذا مشکل دارید، به پزشک تان اطلاع بدهید. پزشک پس از گرفتن شرح حال و سابقه پزشکی شما ممکن است رادیوگرافی قفسه سینه تجویز کند. پزشک تان همچنین ممکن است شما را به متخصص گوارش ارجاع دهد تا با آندوسکوپی فوقانی مری و بخش بالایی دستگاه گوارش تان مورد بررسی قرار گیرد.

تغییرات پوست

شما نه تنها باید از تغییرات در خال های تان آگاه باشید (که نشانه شناخته شده سرطان پوست بالقوه است) بلکه هر تغییر در رنگ پوست را باید مورد توجه قرار دهید. همچنین ایجاد زخم و خونریزی ناگهانی از پوست هم و پوسته ریزی شدید هم باید بوسیله پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

مشکل است گفت تا چه مدت باید صبر کرد و به مشاهده تغییرات پوست ادامه داد و سپس به پزشک مراجعه کرد، اما اغلب کارشناسان می گویند بیشتر از چند هفته نباید منتظر بمانید. پزشک از شما شرح حال دقیقی خواهد گرفت و معاینه جسمی دقیقی انجام خواهد داد. همچنین ممکن است برای رد کردن احتمال سرطان نمونه برداری بافتی از پوست را تجویز کند.

ظهور خون در جاهای غیرمعمول

اگر در بخشی از بدن تان که به طور معمول خونریزی نمی کند، خون مشاهده کنید، باید به پزشک تان مراجعه کنید. اگر شروع به سرفه کردن و بالا آوردن خلط خونی کنید، خون در مدفوع تان ظاهر شود یا ادرارتان خونی باشد، مراجعه به پزشک لازم است. توجه داشته باشید که نسبت دادن وجود خون در مدفوع به بواسیر (هموروئید) اشتباه است، این خونریزی ممکن است نشانه سرطان روده بزرگ باشد.

پزشک شما در مورد علائم تان سوال خواهد کرد. ممکن است آزمایش هایی مانند کولونوسکوپی (آندوسکوپی روده بزرگی با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر که بر سر آن دوربینی نصب شده است) را توصیه کند. هدف کولونوسکوپی یافتن نشانه های سرطان یا ضایعات پیش سرطانی (که ممکن است بعدها به سرطان تبدیل شوند) و نیز هر ضایعه دیگری باشد که باعث خونریزی شده است.

تغییرات  در دهان

اگر سیگار می کشید یا توتون می جوید، به خصوص باید در مورد بروز لکه های سفید درون دهان یا نقاط سفید رنگ روی زبان تان هشیار باشید. این تغییر ممکن است بیانگر بروز "لوکوپلاکیا"، یک ضایعه پیش سرطانی که ممکن است در نتیجه تحریک شدن مداوم پوشش دهان و زبان رخ دهد- باشد. این عارضه ممکن است در نهایت به سرطان دهان تبدیل شود.

این تغییرات را باید به پزشک یا دندانپزشک تان اطلاع دهید. پزشک یا دندانپزشک پس از پرسیدن سوابق پزشکی و معاینه تغییرات، تصمیم خواهد گرفت چه کارهای دیگری لازم است انجام شود.

مشکلات ادراری

با افزایش سن مردان، دچار شدن به مشکلات ادراری شیوع بیشتری پیدا می کند. مردان ممکن است تکرر ادرار، احساس فوریت برای ادرار کردن و احساس باقی ماندن ادرار در مثانه و تخلیه نشدن کامل آن شکایت داشته باشند. هر مردی با افزایش سن ممکن است به این مشکلات دچار شود. اما توجه داشته باشید که این علائم ممکن است به علت سرطان نیز بروز کند، به خصوص اگر این علائم روز به روز بدتر شوند. پروستات با افزایش سن مردان بزرگ می شود. این بزرگ شدن به علت یک عارضه خوش خیم و غیرسرطانی به نام "هیپرپلازی خوش خیم پروستات" یا BPH است.

پزشک شما ممکن است آزمایش خون برای اندازه گیری آنتی ژن اختصاصی پروستات یا PSA را تجویز کند. PSA پروتئینی است که بوسیله غده پروستات تولید می شود. این آزمایش برای کمک به تعیین امکان وجود سرطان پروستات مورد استفاده قرار می گیرد. اگر دکترتان در معاینه متوجه ناهنجاری های پروستات شود یا اگر میزان PSA از حد طبیعی بالاتر باشد، شما را به یک متخصص مجاری ادراری- تناسلی (اورولوژیست) ارجاع می دهد و ممکن است نمونه برداری بافتی از پروستات را تجویز کند.

سوء هاضمه

بسیاری از مردان، به خصوص با در سنین بالاتر هنگامی که دچار سوء هاضمه می شوند، به خصوص اگر در خوردن و نوشیدن افراط کرده باشند، فکر می کنند دچار "حمله قلبی" شده اند. اما سوء هاضمه مداوم همچنین ممکن است نشانه سرطان مری،گلو یا معده باشد و باید به پزشک اطلاع داده شود.

پزشک شما از سوابق پزشکی تان سوال خواهد کرد و پرسش هایی درباره دوره های سوء هاضمه خواهد کرد. بر اساس شرح حال شما و پاسخ های تان به این پرسش ها پزشک در مورد آزمایش های لازم و نحوه درمان تصمیم خواهد گرفت.منبع :برنا

تعریف مشخصی از زیبایی وجود ندارد. نمی توان برای زیبایی قالب مشخصی تعریف کرد. معمولا وقتی حرف از زیبایی می شود هرکسی شخصی را در ذهن خود مجسم می کند. برای خارجی ها هنرپیشنه معروف هالیوود مرلین مونرو و مدل موهای او یک نماد از زیبایی است.
بعد از مرلین مونرو در دهه 50 میلادی موی بلوند نماد زیبایی شد. بلوند بودن با شعارهای مختلف مثل"بلوند بهتره"، "بلوند زیباست" یا "بلوندش باحال تره" تبلیغ می شد.

موی بلوند دیگر طرفدار سابق را ندارد.

برپایه نظرسنجی انجام شده از 2000 مرد توسط یکی از شبکه های اجتماعی بیشتر از 60% مردان تمایل به مو با رنگ پرکلاغی داشتند.

در این نظرسنجی 33% مو قهوه ای، 28% مو مشکی، 26% مو بلوند و در نهایت کمتر از 9% مو قرمز را جذاب توصیف کردند.

در عصر حاضر نیز زنان تقریبا همه جای دنیا بیش از مردان عمر می‌کنند. مثلا در انگلستان، امید به زندگی برای زنان ۸۳ سال است و برای مردان ۷۹.۵ سال. (در اسکاتلند این ارقام به ترتیب ۸۱ و ۷۷ است.)

مطالعه اخیر در دانشگاه جنوبی دانمارک و روی هفت نمونه تاریخی که جوامع بشری در شرایط بسیار سخت قرار گرفته بوده‌اند، انجام شده. هدف مطالعه درک بهتر اختلاف عمر بین زنان و مردان بوده.

از نمونه‌هایی که محققان این دانشگاه مطالعه کرده‌اند، می‌توان به قطحی ایرلند بین سال‌های ۱۸۴۵ و ۱۸۴۹ میلادی و دو شیوع سرخک در ایسلند در سال‌های ۱۸۴۶ و ۱۸۸۲ میلادی اشاره کرد. نمونه دیگر تجربه برده‌های لیبریایی است که اوایل قرن نوزدهم میلادی در آمریکا آزاد شدند و به آفریقا بازگشتند و بسیاری چون در معرض بیماری‌هایی که در آمریکا نبود قرار گرفتند، مردند.

در همه این نمونه‌های تاریخی، امید زندگی به شدت کم شد. مثلا در شیوع سرخک در ایسلند (۱۸۸۲)، امید زندگی برای زنان از حدود ۴۴ سال به حدود ۱۹ سال رسید، و برای مردان از حدود ۳۸ سال به اندکی زیر ۱۷ سال.
ادعای این محققان این است که دلیل اصلی اختلاف امید به زندگی بین زنان و مردان، نرخ مرگ‌ومیر نوزادان است
محققان دانشگاه جنوبی دانمارک مشاهده کرده‌اند که در همه جوامع مورد بررسی، و تقریبا در همه گروه‌های سنی، نرخ مرگ‌ومیر زنان کمتر بوده، و جز یک مورد استثناء زنان بیش از مردان عمر می‌کرده‌اند.

ادعای این محققان این است که دلیل اصلی اختلاف امید به زندگی بین زنان و مردان، نرخ مرگ‌ومیر نوزادان است. آنها می‌گویند: "در شرایط بسیار سخت و کشنده، نوزادان دختر بهتر از نوزادان پسر مقاومت می‌کردند".

و بر این مبنا نتیجه گرفته‌اند که: "این واقعیت که در شرایط بسیار سخت، و در بدو تولد که تفاوت‌های رفتاری و اجتماعی دو جنس کمینه است، ماده‌ها بیش از نرها زنده می‌مانند، شاهدی است بر این فرضیه که برتری زنان در بقا دلایل بنیادی زیست‌شناختی دارد".

نویسندگان گزارش تأکید کرده‌اند که بر اساس یافته‌های این تحقیق مزیت زنان به مردان در محیط‌های مختلف کم و زیاد می‌شود و عوامل اجتماعی هم روی آن تأثیر دارد.

آنها به نتایج تحقیق‌های دیگر اشاره کرده‌اند که اختلاف هورمونی را عامل اختلاف مرگ‌ومیر زن و مرد می‌داند. مثلا استروژن که در زنان بیش از مردان یافت می‌شود، خاصیت ضدتورمی دارد. در حالی که تستسترون که در مردان بیشتر است، ممکن است باعث ضعف سیستم ایمنی بشود.

پروفسور ویرجینیا زارولی، سرپرست این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: "شرایط مردم در نمونه‌هایی که بررسی کردیم حقیقتا وحشتناک بود. و با اینکه در این دوره‌های بحران مزیت بقای زنان افت می‌کرد، همچنان آن‌قدر بود که بیش از مردان زنده بمانند. یعنی حتی در دوره‌هایی که مرگ و میر زیاد بود، زنان بیش از مردان عمر می‌کردند". ( سیارک)

تو تنها افتخار من بودی،/بگذار این را به خاطر سپاریم/من از آن تو بودم/امیلی دیکنسن، قطعه 1028

من و همسرم به تازگی از تعطیلات بازگشته بودیم. مقصد ما جائی بود که معمولاً زوج ها برای گذراندن تعطیلات یا برای ماه عسل به آنجا می روند. دیدن زوج هائی که دست های همدیگر را گرفته اند و از هم دیگر بوسه می ستانند، بسیار لذت بخش است. اما جای بسی تأسف است که تعداد فزاینده ای از زوج هائی که برای تعطیلات با هم به سفر می روند، انگشتری در انگشتشان ندارند. این زوج ها به یقین چنین فکر می کنند که عشق بدون قول و تعهد هم می تواند به حیات خود ادامه دهد، اما عشق نیازمند انحصار است. عشق اگر اصرار نورزد که «من از آنِ توام و تو از آنِ منی» دیگر عشق نیست.
ترانه نویسان معمولاً در سروده هایشان به ما یادآوری می کنند که «عشق و ازدواج/ مانند اسب و درشکه همیشه همراه همند/... شما نمی توانید یکی را بدون دیگری داشته باشید.» اما سکولاریست ها تلاش کرده اند تا پیوند میان عشق و ازدواج را سست کنند. تلویزیون ارزش های هالیوودی و روابط بدکارانه را به پذیرائی های ما آورده است و این ایده های سنت شکنانه را به عنوان مد روز به خورد ما داده است که ازدواج سدی در برابر خودشکوفائی، محدودیتی ناخواسته در برابر استقلال و از دست دادن آزادی است. به دلیل باور به این عقاید ، بخش اعظمی از مردم در تلاش اند تا مسائل عشقی و عاطفی خود را خارج از محدوده ازدواج تأمین کنند.
عشق پیچیدگیِ عظیمی را وارد زندگی ما می کند. طرف مثبت قضیه آن است که هیجان حاصل از عشق می تواند سرچشمه یِ مسرت و امید برای پیوندی ماندگار باشد. با این حال، این پایان کار نیست. اگر ما واقعاً موجوداتی منطقی و عاقل بودیم، هرگز شکافی چنین عظیم میانِ باورهای ادعائی و رفتار ما نمی بود.

در سیارک بخوانیم: ازدواج تا چه اندازه مهم است؟ 

عشق اغلب با هیجان ها و احساسات قوی دیگری مانند ترس، خشم، غرور، حسادت و شهوت، مقایسه می شود. گاهی ما احساساتی داریم که ما به صورت کامل از آن ها آگاه نیستیم، احساساتی که از اعماق جراحات سرکوب شده سرچشمه می گیرند؛ این احساسات می توانند فرایندهای تصمیم گیری عقلانی و معمول ما را دچار اختلال کنند و باعث واکنش های مخربی شوند که با معیارهای اخلاقی باورهای ادعائی ما در تضاد هستند.
اگر قرار است که باورهای ما رفتار ما را تعیین کند، این باورها باید ریشه در حقیقت داشته باشند و بر احساسات و نیازهای سائق ما حاکم شوند. تنها در این صورت است که اصول اخلاقی ای که ما فقط در زبان به آن ها پایبند هستیم، به اعتقادات مستحکمی بدل می شوند که رفتار و شخصیت حقیقی ما از آن ها مایه می-گیرد. در غیر این صورت، قول هائی که سر سفره عقد به هم می دهیم چیزی بیشتر از مشتی کلمات توخالی نخواهد بود.
عشق و رابطه جنسی باعث قلیان قویترین احساسات و عواطف در ما می شوند. در حالی که عشق و رابطه جنسی غیرمتعهد بخشی از توهمات بی اساس و احمقانه ذهن پسامدرن هستند، حقیقت در جاهائی که اصلاً انتظارش را نداریم خود را به طریقی نمایان می کند. این امر در هیچ جائی به روشنی فیلم Vanilla Sky [آسمان وانیلی] به تصویر کشیده نشده است. در صحنه ای تلخ، کامرون دیاز به تام کروز با خشم می گوید که او قول هایش را فراموش کرده است. وقتی کروز به دیاز می گوید که او هیچ قولی به او نداده است، دیاز با یقین تمام ، جواب می دهد که رابطه جنسی آن ها در شب قبل بنای یک قول را گذاشته است. جای بسی تأسف است که با این که دیاز حقیقت را بیان می کند، فیلم تلاش می کند تا کاراکتر او را به عنوان یک بیمار روانی جلوه دهد.
قول ها تنها زمانی قابل اعتنا هستند که پشتوانه شان تعهد باشد، و زمانی معنادار و مؤثرند که صاحب قول، دارای شخصیتی قوی و محکم باشد. از آنجائی که ما موجودات جایزالخطائی هستیم، باید سعی کنیم با مدد گرفتن از هر آنچه که در دسترس ماست، پای قول هایمان بایستیم. فقط در این صورت است که قول هائی که در جشن عروسی می دهیم، و سوگندهائی که در برابر خدا، خانواده و دوستان می خوریم، معنا می یابد و ما می توانیم امیدوار باشیم که کسانی را که به ارزش هایشان و عقایدشان احترام می گذاریم، مأیوس نخواهیم کرد. علاوه بر این، داشتن نقاط عطف در زندگی، یعنی لحظه ای که مرحله ای از زندگی ما را از مراحل دیگر متمایز می کند، می تواند بسیار ارزشمند باشد.
به همان اندازه که من از دیدن زوج های عاشق لذت می برم، از دیدن کسانی که رابطه شان صرفاً برای بهره مند شدن از لذات جنسی و جسمانی است، کامم تلخ می شود. از آنجائی که بنای رابطه ایشان از ابتدا کج نهاده شده است، امیدی برای شکوفائی و بهبود وجود ندارد. این که این نوع رابطه به بن بست برسد بسیار محتمل است. عواطف و احساسات فراوانی که ایشان به ناگزیر باید با آن ها دست و پنجه نرم کنند، سخت و غیرقابل تحمل خواهد بود؛ شور عشق ناپایدار و غیرقابل پیش بینی است.
من باید این را می دانستم. من وقتی فهمیدن که دوستان و نزدیکانم تا چه اندازه از تداوم زندگی مشترک من و همسرم حیرت زده هستند، شوکه شدم. اولین واکنش من پس از شنیدن این مطلب، سردرگمی و آشفتگی بود؛ آن ها چطور می توانستند درباره عشق و اشتیاق من و همسرم به همدیگر شک کنند؟
با گذشت زمان و تفکر درباره این موضوع من تفسیر نادرست ایشان از شخصیت قوی و مستحکم ما را درک کردم. یقیناً پیوند دو فرد سرسخت و جدی دشوار است. بلاشک این پیوند بدون تعهد نمی توانست دوام آورد. چگونه می توان رابطه جنسی و عشق را بدون تعهد تحمل کرد؟ به هیچ وجه. بدون پیمان ازدواج؟ هرگز!

در جشن ازدواج، زوج ها به هم قول می دهند که در لحظات خوب و بد زندگی، در فقر و غنا، و در مریضی و سلامتی در کنار همدیگر باشند. زوج های بسیاری هستند که بعد از ازدواج دچار مشکلات شدید اقتصادی شده و حتی دارائی های خود را از دست داده اند؛ برخی دیگر هم مجبور شده اند که از همسر معلول شده خود نگهداری کنند. هیچ کدام از ما از چالش هائی که ممکن است در آینده دست به گریبانمان شود آگاه نیستیم. زندگی جونی اریکسن تادا بسیار الهام بخش است زیرا او به رغم این که حدود 37 سال است که به خاطر فلج شدن بر روی صندلی چرخ دار می نشیند، خوشبختی و مسرت زندگی او مثال زدنی است. از نظر لری کینگ، مجری مشهور شبکه CNN ، او یک فرد حیرت انگیز است، و حتی شاید گفت اندکی ترسناک است.
کنار آمدن با مشکلات در دنیای شام تلفنی، کنترل دائم آب و هوا و حمام چرخ آبی، ممکن نیست. اما جونی کتاب را چراغ راه زندگی خود قرار داده است که می گوید: حتی اگر در زندگی با مرارت و دشواری ای روبرو شدیم، باید آن را مایه مسرت خود بدانیم. جونی اریکسون تادا در مصاحبه با لری کینگ به او گفت که «من از خدا به خاطر صندلی چرخدارم ممنونم و آن را گذرنامه شادی می دانم، زیرا در زندگی چیزهای مهمتری از راه رفتن وجود دارد.»
لری کینگ بحث را با کنجکاوی محتاطانه ای به ازدواج جونی کشید. او از جونی پرسید که جونی و همسرش چگونه می توانستند با هم ازدواج کنند «در حالی که به لحاظ فیزیکی توانائی داشتن رابطه جنسی را با هم نداشتند؟» جونی از روی لطف پاسخ داد که «من و همسرم مثل هر زوج دیگری با هم رابطه جنسی داریم.»
کینگ با تعجب گفت «آخر چطور ممکن است وقتی شما از گردن به پائین احساس ندارید؟»
این بار هم جونی با صبر و سعه صدر فراوآن مطالبی را به زبان آورد که گفتن آن ها برای هر کسی آسان نیست. او گفت که «عشق بازی و مغازله چیزی فراتر از حس کردن گردن به پائین است.»
او ثمرات رابطه ای را که با دشواری فراوان به نتیجه رسیده است، برشمرد: «و به نظر من سرور، تعهد، عشق، محبت، احترام، کرامت، ایثار و احساس وظیفه ای که میان من و شوهرم وجود دارد شاید با ارزش تر از چیزهائی باشد که در ازدواج های معمول در این کشور رخ می دهد.»
لری کینگ 72 ساله که تا به حال هفت بار ازدواج کرده است، در ادامه گفت که او با یک بدن سالم فقط احساس دارد، ولی جونی که روی صندلی چرخدار نشسته است، تجربه 22 سال زندگی مشترک سالم و شاد را دارد.
مسخره است که آرمان رابطه عاشقانه – با وجود فروپاشی ازدواج و تبعیت بسیاری از افراد در جهان امروز از دیدگاه های کلبی مسلکانه درباره ازدواج – هنوز این است که مرد و زنی عاشق هم خواهند شد، ازدواج خواهند کرد، خانواده تشکیل خواهند داد، و به پای هم پیر خواهند شد.
چه چیزی شعف انگیزتر از دیدن اتحاد و یکدلی روزافزون زوجی است که راه های کنار آمدن با همدیگر را در کنار هم یاد می گیرند؟ این کار گاه در قالب مراودات فکاهی و گاه در قالب نگاه های معنی دار انجام میگیرد. چیزی که از نظر من لذت بخش تر است دیدن هماهنگی بین زوج ها در مواردی است که کلامی درباره آن با هم سخن نمی گویند – مثل رقاص ها یا اسکیت بازهای حرفه ای که حرکات و واکنش های همدیگر را از حفظ می دانند. فرقی نمی کند که 5 سال از ازدواج زوجین گذشته باشد یا 20 سال، گرمای محبت و عشق و حس ایثار در شرایط سخت در وجود آن ها می درخشد. همچنین دیدن این که با عمیق تر شدن درک زوجین از احساسات و عواطف همدیگر، حس اطمینان متقابل در آن ها قوت می گیرد بسیار رضایت بخش و خوشایند است.
مرحوم اِوا کاسیدی Eva Cassidy در درختان بلند در گرجستان با این کلمات پشیمانی خود را از برگزیدن استقلال به جای عشق ابراز می دارد:
من شیرین ترین عشق زندگیم را/ زیر پا گذاشتم/ زیرا من نمی خواستم که عروس هیچ مردی باشم
و اکنون که بهار جوانی به خزان تبدیل شده و تنهاست و حسرت ازدواج در دل دارد، شفیقانه توصیه می کند که:
دخترم/ ذهنت را کنترل کن/ و دلت را به مردی بسپار/ زیرا اگر به تمام مردان دل ببازی/ یقیناً هیچکدام در بر تو نخواهند ماند
با نظری کوتاه به این عبارت های مختصر ولی گزنده و طعنه آمیز درمی یابیم که تقریباً همه در درون خویش مشتاق و محتاج داشتن یک همدم واقعی هستند – نه این که صرفاً به دنبال کسی باشند که برایشان مهم باشد و تعهدی نصفه و نیمه هم به آن ها داشته باشد....................... این مقاله پژوهشی ادامه دارد

پروردگارا، چگونه 11 سگ را وادار به نشستن در مقابل دوربین کرده است!

وقتی تصمیم گرفتم عکسی باحال برای Instagram بگیرم!

او بازی کامپیوتری خود را در چند ساک و کوله به کتابخانه آورده است!

بله، مردان با گوش میکی موس از این ماشین بیرون آمدند، درست است!

هنگامی که شرکت بیمه درخواست عکس از سایت تصادف کرده است!

در فروشگاه های عتیقه، مردان قطعا کاری انجام می دهند!

20 دقیقه طول می کشد تا این مرد یک عکس از خرچنگ بگیرد!

چه اتفاقی می افتد زمانی که از شوهرتان بخواهید خانه را تمیز کند. به نظر می رسد هردو خوشحال هستند!

این آقا می دونه چطوری از این آسانسور، با ظرفیت تکمیل که یک چالش برای مردم است، استفاده کند و عکس سلفی بگیرد!

سیل داخل زیرزمین شده و او مشغول است برای تمام کاری که می توانست انجام دهد!

جورج لوریچ، 1905

رودلف والنتینو، 1922

نیلز آستر، 1929

کلارک گیبل، 1931

کری گرانت، 1935

گری کوپر، 1940

ژان ماریس، 1943

مونتگمری کلیفت، 1949

مارلون براندو، 1951

جیمز دین، 1955

الویس پریسلی، 1957

سرگذشت الویس پریسلی را بخوانید

مارچلو ماستریانی، 1960

ولادیمیر کرنف، 1962

پیتر اوتول، 1962

واسیلی لانویوی، 1965

رابرت ردفورد، 1969

عمر شريف، 1969

ریچارد دورتل، 1973

ریچارد گر، 1978

بیلی دی ویلیامز، 1978

جان تراولتا، 1978

مایکل جکسون، 1980

فردی مرکوری، 1980

مل گیبسون، 1981

دنزل واشنگتن، 1983

جان اریک هکسام، 1984

مایکل داگلاس، 1987

جورج مایکل، 1987

جانی دپ، 1990

ویل اسمیت، 1990

کینو ریوز، 1991

ژان کلود ون دام 1993

چه بر سر ژان کلود ون دام آمد؟

براد پیت، 1993

آنتونیو باندراس 1995

مارک داکاسکو 1996

جورج کلونی، 1997