1. اکسیر جاودانگی در مقابل اختراع اتفاقی باروت

3. مواد تشکیل دهنده برای باروت در مقابل اکتشاف اتفاقی ید

4. پلاستیک شفاف در مقابل چسب قطره ای

5. مایع مبرد یخچال در مقابل اختراع اتفاقی تفلون

6. Superglue در مقابل بوک مارک ها

7. ظروف مخروطی وفل یکبار مصرف به جای ظروف قابل استفاده مجدد 

8. رومیزی ضد آب و کشف اتفاقی سلفون

9. MRI در مقابل سونوگرافی

10. نوآوری در آشپزی نان کشمشی

موتور بخار

حروف الفبا

یک سیستم کاملاً پیچیده و دشوار که غالباً بر پایه استفاده از تصویرها استوار بود، پیش از به میان آمدن حروف الفبا، برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار می گرفت. پس از مدت ها و بنا به نظر مورخان، در آغاز دوره نو سنگی و میان سال های 1850 تا 1700 پیش از میلاد مسیح بود که نخستین تلاش ها برای به وجود آوردن حروف الفبا صورت گرفته و این گونه به نظر می رسد که نخستین حروف الفبایی که متشکل از حروف صدا دار باشد در میان همین سال ها به وجود آمده است. اطلاعات دیگری که از نخستین حروف الفبای موجود در تاریخ بشر موجود است، این است که این حروف متشکل از بیست و دو سمبل هستند که هر کدام نمایانگر صدایی به خصوص می باشند.

کاغذ

این محصول مورد استفاده بشر یکی از مهمترین اختراعاتی است که تا کنون توسط بشر انجام شده است. مورخان چینی قادر به اختراع کاغذ بوده اند و بنا به باور مورخان از سال 105 پس از میلاد مسیح، این محصول حیاتی مورد استفاده بشر قرار گرفته است. تی سای، دولت مردی چینی بود و به این نکته پی برد که از ترکیب پوست درخت توت با کنف، پارچه و تور ماهیگیری قادر به تولید خمیری خواهد بود که بعد ها به خمیر کاغذ شهرت گرفت و با استفاده از همین خمیر بود که توانست کاغذ تولید کند. کاغذی که در نهایت یکی از علل اصلی ثبت تاریخ، دست به دست گشتن دین ها و تجربیات فرهنگ های گوناگون دنیا شد و سبب شد که بشر به دانش کنونی دست یافته و با درس گرفتن از تجربیات گذشتگان خود رو به جلو حرکت کند.

قطب نما

واکسیناسیون

فریز کردن و خنک نگاه داشتن خوراکی ها

برای نخستین بار در سال 1748 بود که دکتر ویلیام کولن، اولین نمونه از دستگاه تولید شده توسط انسان که به واسطه آن می شد محصولات و مواد خوراکی را برای مدتی خنک نگاه داشت، در دانشگاه گلسگو در معرض دید عموم قرار داد، با این وجود سال ها بعد و در سال 1805 بود که نهایتاً مخترع آمریکایی، الیور اوانز، اولین دستگاهی که بدون هیچ مشکلی قادر به خنک نگاه داشتن مواد خوراکی بود را تولید کرد و همین دستگاه مخترع آمریکایی بود که به عنوان پایه و اساس یخچال و فریزر های امروزی قرار گرفت. این دستگاه تولید شده توسط الیور اوانز آمریکایی، به سرعت توجهات زیادی را به خود جلب کرد و بیشترین استفاده از آن در آن زمان به نام کارخانه های بسته بندی گوشت ثبت شد. تصویری که مشاهده می کنید، دستگاهی است که در سال 1926 برای خنک نگاه داشتن مواد غذایی و خوراکی مورد استفاده قرار می گرفت.

بیهوشی

نکته قابل توجه در خصوص استفاده از بیهوشی قدمت آن است. برای نخستین بار، چیزی حدود چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح بود که برای نخستین بار، سومری ها با استفاده از تریاک حاصل از خشخاش مجروح جنگی و یا کسی که از بیماری بسیار دردناکی رنج می برد را بی هوش می کردند. با وجود این شکل امروزی بیهوشی که توسط داروهای به خصوص صورت می گیرد، به نیمه های قرن نوزدهم میلادی باز می گردد. جان کالینز وارن و ویلیام مورتون دو پزشک متخصصی بودند که برای نخستین بار در سال 1846 میلادی در عمل جراحی خود از داروهای ویژه ای برای بیهوش کردن بیمار خود استفاده کردند. داروهای مورد استفاده توسط این دو پزشک متخصص، به عنوان پایه و اساس کار محققان قرار گرفت و نمونه هایی از روی آن ساخته شد که به مراتب عوارض کمتری متوجه بیمار خواهند کرد.

لنزهای اُپتیکال (وابسته به بینایی)

بنا به اطلاعاتی که به دست رسیده است، ایتالیا نخستین کشوری است که در آن استفاده از لنزهای شیشه ای به ثبت رسیده است. لنزهایی که برای ساخت آن ها از کریستال طبیعی استفاده شده بود و نخستین استفاده از این گونه لنز ها در ایتالیا به قرن سیزدهم میلادی بر می گردد. البته این لنزها تفاوت های عمده ای با لنزهای کنونی داشتند و نهایتاً در سال 1729 بود که وکیلی انگلیسی به نام چستر مور هال، با استفاده از دو لنز به طور مجزا و قرار دادن این دو لنز بر یکدیگر، نخستین لنزهای بی رنگی را اختراع کرد که به عنوان پایه و اساس لنزهایی قرار گرفتند که اکنون در چشم پزشکی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.

دستگاه چاپ

پنی سیلین

سیستم های ضد عفونی کننده و بهداشتی

کودهای مصنوعی

موتوری که به وسیله احتراق داخلی کار می کرد

اینترنت

هواپیما

مهمترین اختراع های تاریخ بشر بخش اول

نیروی الکتریسیته یا برق

تلوزیون

جان لوگی بیرد شخصی بود که برای اولین بار نام تلویزیون را مطرح کرد و در ماه مارچ 1925 بود که برای نخستین بار از سیستم ویدئویی اولیه خود که تازه آن را ساخته بود پرده برداشت. نخستین فعالیت های جان لوگی محدود به این می شد که می توانست تصویر صورت انسانی را به فاصله ای دور تر فرستاده و به واسطه این دستگاه خود به نمایش بگذارد. البته، سیستم به کار گرفته شده در همین دستگاه های ویدئویی بود که در نهایت امکان تولد تلویزیون های سال های آتی را فراهم آورد.

کامپیوتر های شخصی

در سال 1971 بود که تد هاف، مهندس شرکت اینتل، توانست ریزپردازنده ها را تولید کند و کارکرد آن ها را به مرور گسترش دهد و این عامل مهمی در شکل گیری دنیای کامپیوترهای شخصی، به گونه ای که امروزه آن ها را می شناسیم، بود. طی همان سال ها بود که کسانی چون پائول جی آلن، بیل گیتس، استیو جابز و استفان وزنیاک، با هم فکری و فعالیت های بسیار زیادی که انجام دادند، توانستند نمونه های اولیه کامپیوتر های شخصی را تولید کنند که با نام میکرو کامپیوتر شناخته می شد و قابلیت های زیادی را در اختیار خریدار گذاشته و از لحاظ قیمت نیز به گونه ای بود که مردم عادی هم امکان خرید آن را داشته باشند.

تلفن

شکافت هسته ای

دستگاه های الکترونیکی نیمه رسانا (دستگاهی که رسانندگی الکتریکی آن از فلزات کمتر و از عایق ها بیشتر است)

رادیو

داروهای کنترل بارداری

تلفن همراه

میکروسکوپ

پرینترهای سه بعدی

مهندسی ژنتیک

بلوتوث

اختراعی که به وسیله آن می توان دود آلوده خارج شده از اگزوز خودرو ها را بدل به محصولاتی کرد که در هنرهای بصری مورد استفاده قرار می گیرند

اگر از جمله کسانی باشید که به نقاشی کشیدن، نوشتن و خلق آثار این چنینی علاقه دارند، با استفاده از این اختراع جدید علاوه بر این که قادر خواهید بود آثار هنری خود را خلق کنید، در کنار آن آلودگی هوا را نیز تا حدودی کاهش خواهید داد؛ آلودگی ای که بنا به آخرین اطلاعات منتشر شده توسط سازمان جهانی سلامت، خطرناک ترین تهدید بیرونی برای سلامت انسان و نیز محیط زیست است و سالانه به طور میانگین نزدیک به 6.5 میلیون نفر، به واسطه قرار گرفتن در معرض این گونه آلودگی ها جان خود را از دست می دهند که در نوع خود رقم قابل توجهی است.

انیرود شارما، مهندسی است که به دنبال راهکار و راه حلی برای کمتر کردن این گونه آلودگی ها می گشت و در نهایت قادر به اختراع روشی شد که به واسطه آن فرد قادر خواهد بود کربن موجود در دود آلوده خارج شده از اگزوز خودرو ها را بازیافت و مورد استفاده های دیگر قرار دهد. دستگاه اولیه ای که انیرود به همراه تیم تحقیقاتی اش ساختند این امکان را به وجود می آورد که حدود نود و پنج درصد از کل کربن (کربنی که در این حالت معمولا شکل دوده به خود می گیرد) موجود در دود آلوده خارج شده از اگزوز خودرو ها (و نیز دودی که سایر موتور های سوختی آن را وارد جریان هوا می کنند) را بدل به جوهر و یا رنگی کرد که برای مصارف گوناگون مورد استفاده قرار بگیرد. انیرود بر محصول نهایی حاصل از این فرایند نام «Air-Ink (جوهر هوا)» را نهاده است.

حبابی از جنس آب که به عنوان جایگزینی برای کیسه های پلاستیکی ساخته شده و مصرف خوراکی دارد

آمار و ارقام استفاده سرانه کیسه های پلاستیکی در جهان سر سام آور است: در هر دقیقه حدود یک میلیون کیسه پلاستیکی در نقاط مختلف جهان خریداری و توسط افراد استفاده می شود. رودریگو گارسیا گنزالس شخصی است که راهکاری برای این مسئله پیدا کرده است. تکنیک و روشی در آشپزی حرفه ای وجود دارد که از آن تحت عنوان «کروی ساختن ذرات آب (Spherification)» یاد می شود و همان گونه که از نام اش بر می آید، با به کار بستن این روش ذرات آب شکل کروی به خود می گیرند. گارسیا گنزالس از این روش بهره گرفته است و به واسطه آن یک توپ کوچک یخ زده از آب را با ماده دیگری که از جنس عصاره جلبک دریایی است کاملا پوشش داده و از این عصاره به عنوان پوسته ای برای آب یخ زده خود بهره گرفته است. نتیجه این ایده خلاقانه یک حباب نسبتا کوچک آبی می شود که حالتی ژلاتینی به خود گرفته است و می توان از نمونه های بزرگ تر آن به عنوان جایگزینی برای کیسه های پلاستیکی بهره گرفت. نکته جالب توجه در خصوص این اختراع خلاقانه گارسیا گنزالس این است که این محصول مصرف خوراکی دارد و پس از استفاده به جای دور ریختن می توان آن را خورد؛ اگر هم در محیط زیست و آب دریا ها ریخته شود ضرری را متوجه جانداران دیگر نخواهد کرد.

اختراعاتی که می توانند کره زمین را از خطر نابودی نجات دهند بخش اول 

دستگاهی که زباله های پلاستیکی شناور در آب های آزاد را جمع آوری می کند

پیش از این و در بخش نخست همین مقاله اطلاعاتی در خصوص سطلی داده شد که قادر به جمع آوری زباله های موجود در آب های آزاد بود. حال قصد داریم شما را با اختراع دیگری در این حوزه آشنا کنیم. بویان سالت شخصی است که این اختراع به نام او ثبت شده است. بویان از دانشگاه محل تحصیل خود انصراف داد تا تمامی وقت خود را صرف اختراع جدید اش کند؛ اختراعی که به وسیله آن می توان پلاستیک های موجود و شناور در آب های آزاد را جمع آوری کرد. در حال حاضر این اختراع بویان به عنوان یکی از وسایل اصلی طرحی به شمار می رود که هدف از پیاده ساختن آن، جمع آوری زباله های موجود در آب های اقیانوس آرام  بوده است. در حال حاضر نزدیک به 1.8 تریلیون تکه پلاستیک در آب های آزاد شناور است؛ تکه هایی که به وسیله جریان آب وارد نقاط مختلف شده اند. دستگاهی که توسط بویان سالت اختراع شده است، در حقیقت یک لوله بسیار بزرگ و شناور است که می تواند پلاستیک های شناور در آب را به سمت خود کشیده و در محفظه هایی به خصوص جای دهد. این لوله ثابت نیست و به گونه ای طراحی شده است که به همراه موج های آب حرکت کند (البته لنگر هایی هم برای ثابت نگاه داشتن آن در مواقع ضروری تعبیه شده است). در نهایت پلاستیکی که توسط این لوله جمع آوری می شود، به وسیله قایق های موتوری به سمت خشکی برده می شوند.

دستگاهی که به وسیله آن می توان لاستیک ها را بازیافت کرد

معمولا برای خلاصی از زباله هایی چون لاستیک، مجبور به آتش زدن آن ها می شوند، چرا که تخریب پذیر نیستند و زمان قابل توجهی لازم است تا تجزیه شوند. آتش زدن لاستیک موجب به وجود آمدن ترکیبات شیمیایی و بسیار خطرناکی به شکل دود می شود که آب، خاک و هوا را به شدت آلوده می کند و خطری جدی برای محیط زیست به شمار می رود. حال دستگاهی اخترع شده است که امکان بازیافت کرده این لاستیک ها را فراهم می کند و به جای انباشتن و سوزاندن آن ها، می توان با استفاده از این دستگاه به تکه های بسیار کوچک لاستیک تجزیه شان کرد و از این تکه ها برای ساخت محصولات گوناگونی چون چمن های مصنوعی بهره گرفت.

طرز کار دستگاه این گونه است که ابتدا لاستیک را به قطعات کوچک تری بدل می کند و سپس این تکه های کوچک وارد روزنه های دیگر دستگاه شده و کوچک تر و کوچک تر می شوند تا در نهایت بتوان از آن ها در ساخت محصولات دیگر بهره گرفت. نکته دیگری که در خصوص این دستگاه وجود دارد این است که هر گونه ناخالصی موجود در لاستیک ها را نیز (فلز و یا هر ناخالصی دیگر) جدا کرده و بنا بر این لاستیک های کوچک به دست آمده کاملا خالص و قابل استفاده خواهند بود.

تولید محصولات غذایی و کشاورزی به وسیله فضولات جانداران آب زی

آکواکالچر نامی است که به انگلیسی به پرورش ماهی و آکواریم اطلاق می شود؛ هیدروپونیک نیز نامی است که برای کشاورزی بدون استفاده از خاک یا به عبارت دیگر کاشت محصولات کشاورزی در محلول های دیگر مورد استفاده قرار می گیرد (معادل فارسی آن آب کشت است). در حال حاضر روش جدیدی اختراع شده است که به واسطه آن می توان با استفاده از فضولات جانداران آب زی (که در محیط مصنوعی پرورش داده می شوند، حوضچه یا آکواریوم)، گیاهانی را پرورش داد. این گیاهان در نهایت آب محل زندگی این جانداران آب زی را پاکیزه نگاه خواهند داشت. نامی که برای این روش تازه انتخاب شده است، آکواپونیک نام دارد که ترکیبی است از دو نامی که در ابتدای متن همین مورد عنوان شد.

این روش تازه اختراع شده می تواند نقشی مهم و اساسی در تولید محصولات طبیعی و ارگانیک داشته باشد: با استفاده از این روش می توان به جای ریختن فضولات جانداران آب زی در آب های آزاد و آلوده کردن این آب ها، آن ها را برای پرورش و تولید محصولات غذایی مورد استفاده قرار داد. فایده دیگری که استفاده از این روش دارد این است که آب را نیز از آلودگی پاک کرده و مصرف آب مورد نیاز برای حوضچه ها را به طور قابل ملاحظه ای کاهش خواهد داد. تصویری که مشاهده می کنید متعلق به نخستین منبع پرورش محصول آکواپونیک در کانادا است.

دستگاهی که بازمانده های غذا را به انرژی مورد نیاز برای فعالیت اجاق گاز بدل می کند

دستگاه دیگری که قصد داریم مورد بررسی قرار دهیم این قابلیت را دارد که با استفاده از بازمانده غذا ها و مواد خوراکی و نیز فضولات جانداران مزارع و جانوران دامی، انرژی تجزیه پذیر و پاکیزه ای تولید کرد و آن را برای مصارف گوناگون مورد استفاده قرار داد. نام این دستگاه «زیست گاز خانه (Home Biogas 2.0)» است (تصویری که مشاهده می کنید متعلق به همین دستگاه است) و به طور مستقیم به اجاق گاز موجود در خانه متصل می شود. تنها مسئله ای که در خصوص استفاده از این دستگاه منحصر به فرد وجود دارد این است که باید در شرایط آب و هوایی نسبتا گرمی باشید که بتوانید به طور بهینه از آن بهره بگیرد و این منبع سوخت رسانی را در خانه خود داشته باشید (میانگین دمای هوا در طول شبانه روز باید نزدیک به بیست درجه سیلسیوس یا شصت و هشت درجه فارنهایت باشد).

پس از نصب دستگاه، تنها کاری که لازم است انجام دهید، قرار دادن بازمانده های غذا و فضولات دامی در چاهکی است که روی قسمت فوقانی آن در نظر گرفته شده است. این غذا یا فضله دامی به داخل محفظه به خصوصی در دستگاه می افتد و سپس سایر فرایند های مربوط به تبدیل آن ها به انرژی و سوخت آغاز می شود. طرز کار این دستگاه به این صورت است که حرارت نور خورشید را دریافت کرده و به وسیله آن باکتری به خصوصی که در مخزن دستگاه جای دارد، فعال شده و شروع به کار می کند و بازمانده های غذا و فضولات دامی را بدل به زیست گاز می کند. گاز حاصل از این فرایند در مخزن دیگری که برای ذخیره آن تعبیه شده است، جای گرفته و با فشار بسیار اندک و به مرور زمان به سمت اجاق گاز آشپزخانه روانه می شود.

 هواپیما های بدون سرنشینی که درخت می کارند

به جرأت می توان گفت که درختان مهمترین نقش را در بقای محیط زیست ایفا می کنند: گاز های گلخانه ای مضر برای هوا را در خود ذخیره می کنند، آب و هوا را تصفیه می کنند و کربن و سایر ترکیبات مضر را از آن ها جدا می کنند، غذا و سرپناه برای موجودات و انسان تأمین می کنند و به طور کلی عامل اصلی بقای اکو سیستم یا زیست بوم ها هستند. متأسفانه اما در هر دقیقه در سراسر جهان، به اندازه مساحت بیست و هفت زمین فوتبال درخت از دست می دهیم (آتش سوزی جنگل ها، خشکی، قطع درختان و عوامل این چنینی سبب این مسئله هستند).

این مسئله باعث شد تا یک شرکت مهندسی فعال در بریتانیا (شرکتی با نام زیست کربن (Bio Carbon)) اقدام به ساخت هواپیما های بدون سرنشینی کند (drone) که وظیفه کاشت درخت را به عهده گرفته و تا حدودی خسارت وارد آمده بر زمین را جبران کنند. طرز کار این هواپیما های بدون سرنشین به این صورت است که ابتدا مکان های مناسب برای کاشت درخت را شناسایی کرده و سپس خود را در ارتفاع دو متری سطح زمین جای گیر می کنند. پس از آن دانه های درختان را با سرعتی بر روی زمین پخش می کنند که در عمق مناسب برای رشد قرار بگیرند.

توربین های بادی غول آسایی که شبیه به درختان نخل اند

باد، منبعی عاری از هر گونه آلودگی و تجدید پذیر از انرژی است و به صورت تئوری می توان عنوان کرد که تنها با استفاده از همین انرژی حاصل شده از باد، می توان تمامی مصارف بشری را تأمین کرد و از هر گونه انرژی دیگر بی نیاز شد، البته این تئوری تنها در صورتی قابل عملی شدن خواهد بود که فضای بسیار بزرگی در اختیار داشته باشیم، چرا که به تعداد زیادی توربین بادی احتیاج خواهیم داشت. گزینه دیگری که در این خصوص پیش روی ما قرار دارد (به جز ساخت تعداد زیادی توربین بادی) این است که توربین های بادی غول پیکری بسازیم (توربین های بادی ای که ارتفاع شان از برج ایفل بلند تر باشد) که ده برابر توربین های بادی حال حاضر قدرت داشته باشند.

در حال حاضر گروهی از مهندسان در حال کار کردن بر روی همین مسئله هستند و قصد دارند توربین های بادی غول پیکری بسازند که تنها طول تیغه هاشان به چیزی حدود دویست متر خواهد رسید. البته نکته ای که در این خصوص اهمیت پیدا می کند، این است که چنین حجم بزرگی باید به گونه ای طراحی شود که قابلیت تحمل فشار باد در ارتفاع بالا را داشته باشد، به همین خاطر است که این مهندسان، قصد دارند این توربین ها را به گونه ای طراحی کنند که شبیه به درختان نخل، به هنگام وزش باد خم شوند تا قادر به تحمل فشار ناشی از آن باشند. بنا بر این طراحی این توربین های بادی غول پیکر به گونه ای خواهد بود که بتوانند حتی فشار ناشی از طوفان ها را نیز تحمل کنند.

ماهواره هایی که نشتی گاز متان را شناسایی می کنند

بعضا شکستگی ها و آسیب دیدگی هایی در لوله هایی که حامل گاز متان هستند پدید آمده و سبب نشتی پیدا کردن این گاز خطرناک برای محیط زیست می شوند. نکته ای که در خصوص گاز متان وجود دارد این است که بی بو است و قابل مشاهده نیست، بنا بر این، در صورتی که به بیرون نشت پیدا کند، این امکان وجود دارد که برای ماه های متوالی به نشتی ادامه دهد و کسی هم نتواند از این مسئله آگاهی بیابد. گاز متان، برای محیط زیست بسیار خطرناک است و تا چیزی حدود هشتاد برابر گاز کربن امکان ذخیره کردن حرارت در خود را دارد. و اما راهکاری که برای این مسئله در نظر گرفته شده است فرستادن یک ماهواره با نام «متان ست (Methane SAT)» به فضا است که هر گونه نشتی در نقاط مختلف را روی نمایشگر های به خصوص نشان خواهد داد.

دستگاهی که به وسیله آن می توان دمای صخره های مرجانی را کاهش داد و از خطر نابودی آن ها جلوگیری کرد

همان گونه که می دانید، به واسطه تغییرات اقلیمی و آب و هوایی شکل گرفته در کره زمین، حرارت به مرور در حال بالا رفتن است و پیش از هر چیز دیگری، این صخره های مرجانی هستند که به واسطه این بالا رفتن حرارت در معرض تهدید نابودی قرار می گیرند، چرا که قابلیت تحمل حرارت های بالا را ندارند و از بین می روند. مو احسانی، مهندسی است ساکن در آریزونا و برای این مسئله راهکاری اندیشیده است و در حال طراحی دستگاهی متشکل از یک لوله و یک پمپ یا تلمبه است و به وسیله آن می توان آب سرد تر موجود در بستر اقیانوس ها را به قسمت فوقانی آب و جایی که صخره های مرجانی در آن قرار گرفته اند منتقل کرد و بدین صورت دمای آن ها را پایین تر آورد. ایده اصلی مو احسانی این است که انرژی مورد نیاز برای این پمپاژ کردن آب به سمت بالا را از حرکت موج های دریا تأمین کند و در صورت عملی شدن این ایده خلاقانه، کمک شایانی به حفاظت از صخره های مرجانی خواهد کرد.

آنزیم های تجزیه کننده پلاستیک

اگر این روندی که پیش گرفته ایم را تغییر ندهیم و همین مسیر را ادامه دهیم، تا سال 2050، نزدیک به دوازده میلیارد تن، زباله پلاستیکی روی کره زمین خواهیم داشت و این آمار بسیار نگران کننده است. گروهی از محققان ژاپنی البته راهکاری برای این مسئله پیدا کرده اند که تا حدودی از نگرانی های موجود خواهد کاست: این محققان آنزیمی جهش یافته اختراع کرده اند که با نام PETase شناخته می شود و در صورت استفاده تنها ظرف چند روز قادر خواهد بود زباله های پلاستیکی را تجزیه کند؛ فرایندی که در حالت عادی صد ها سال زمان می برد. البته نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که آنزیم های جهش یافته قادر به از بین بردن کلی پلاستیک نمی باشند و تنها می توانند آن را به مواد اولیه تشکیل دهنده اش تجزیه کنند که برای بازیافت پلاستیک مناسب خواهد بود.

صفحه های تأمین انرژی آینده

صفحه های خورشیدی ای که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، بر روی پشت بام ها و یا زمین های آزادی قرار می گیرند که قابلیت جذب نور خورشید را بهتر از هر جای دیگری داشته باشند. اخیرا دانشمندان در حال انجام دادن تحقیقاتی هستند مبنی بر این که آیا عملی شدن این ایده قابل تصور است که از صفحه هایی استفاده کرد که به جای نور خورشید منبع دیگری برای تأمین انرژی داشته باشند؛ منبعی چون قطرات باران. یا این که صفحاتی که بر سطح جاده ها نصب شوند (تصویری که مشاهده می کنید متعلق به نمونه های آزمایشی همین صفحات است) و انرژی مکانیکی حاصل از عبور و مرور خودرو ها را به انرژی های دیگری بدل کنند. البته این تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی خود به سر می برد. 

10 نکته که عمل کردن به آن ها در زمان سقوط هواپیما می تواند زندگی شما را نجات دهد.

ما اغلب فکر میکنیم که جان سالم بدر بردن از سقوط هواپیما از وقایع غیر ممکن است. غالبا از فیلم ها و کانال های خبری، تصویر یک حادثه هواپیما را معمولا شامل سقوط هواپیما به زمین از 30،000 فوتی و از بین رفتن تمام سرنشینان و خدمه پرواز هواپیما را همه شاهد بوده ایم.

خوشبختانه، همه این موارد درست نیست در گزارشی که در سالهای 1983 تا 2000 از حوادث خطوط هوایی را تجزیه و تحلیل کرده اند، شورای امنیت ملی حمل و نقل دریافته است که میزان بقای سقوط 95.7 درصد بوده و مطمئنا، حوادثی وجود دارد که تعدادی یا تقریبا همه آنها جان خود را از دست داده اند ، اما این موارد بسیار کمتر از آنچه است که در اخبار و فیلم ها دیده می شود. NTSB دریافت که حتی در حوادث جدی مثل آتش سوزی در هواپیما و یا آسیب جدی به وقوع پیوسته اند، 76.6 درصد از مسافران  زنده مانده اند.

در این گزارش حادثه هواپیما شانس کشته شدن یک آمریکایی در سقوط هواپیما در حدود 1 در 11 میلیون نفر است و شما می توانید ببینید که پرواز واقعا امن ترین نوع حمل و نقل است . با توجه به جاده ها که در یک روز به مراتب خطرناک تر است . فقط این احساس که شما چهار یا دو چرخ روی زمین دارید به شما یک حس کنترل می دهد.

اما به یکی دیگر از نکات جالب توجه و مهم این است که FAA و NTSB در تحقیقات خود در مورد حادثهات هواپیما پیدا کرده اند توجه کنید: 40 درصد تلفات که در حادثهات هواپیمایی و سقوط هواپیما رخ داده و اتفاق افتاده است قابل پیشگیری بوده است.مرگ مسافران در هنگام سقوط هواپیما در نزدیک به نیمی از تمام حوادث هواپیمایی ممکن بود بوسیله اقدامات مناسب مسافران پیشگیری میشد.

در حالی که شانس (بد شانسی) درگیر شدن در حادثه هواپیما ممکن است کم باشد، اما صفر نیست. آیا می دانید در صورتی که برای شما اتفاق بیافتد، در هنگام سقوط هواپیما چه باید کرد، چه کاری باید انجام دهید تا شانس خود را برای زنده ماندن در هنگام سقوط هواپیما افزایش دهید؟ در پست امروز ما قصد داریم مشاوره تحقیقاتی از باشگاه بن شروود را در مورد آنچه شما می توانید انجام دهید تا از حادثه هواپیما زنده بمانید، ارائه دهیم.

شما تنها 90 ثانیه برای خروج زمان دارید

درک این مسئله یکی از عناصر کلیدی برای زنده ماندن است و تمام نکات دیگر در این پست را نیز در بر می گیرد. اگر از فرود جان سالم به در برده باشید، شانس بسیار خوبی برای خروج از هواپیما را دارید. اما شما فقط 90 ثانیه زمان دارید تا این کار را انجام دهید.

شما حتما دیده اید، عاملی که بیشتر مسافران را در یک حادثه هواپیما می کشد، سقوط هواپیما نیست، این آتش سوزی است که معمولا بعد از سقوط هواپیما سرنشینان را از بین می برد . سرنشینان هواپیما ممکن است شگفت زده شوند که آنها از سقوط جان سالم به در برده اند و از خطرات بعد از سقوط هواپیما بی اطلاع باشند و یا به در لحظه از زنده ماندن از سقوط هواپیما خوشنود باشند . اما مردم به اندازه کافی از سرعت گسترش آتش سوزی در هواپیما اطلاع ندارند. نظرسنجی ها نشان می دهند که اکثر مردم فکر می کنند در واقع 30 دقیقه طول می کشد تا یک هواپیمای حادثه بسوزد. واقعیت این است که به طور متوسط 90 ثانیه طول می کشد تا آتش سوزی از طریق بدنه آلومینیومی هواپیما بسوزد و همه چیز را در همه جا بسوزاند. اگر آن را تصور کنید بسیار ترسناک است ، بله شما باید انگیزه ی بسیار قوی داشته باشید تا قبل از تمام شدن 90 ثانیه  خود را از هواپیما بیرون بیاورید!
متناسب بودن
FAA دقیقا مورد مطالعه قرار گرفته و تعداد بازماندگان حادثه هواپیماها را مطالعه کرده و تقریبا 2500 نفر را در تخلیه های شبیه سازی شده آزمایش کرده است تا نوع افرادی را که به طور معمول زنده ماندند شناسایی کنند. نتایج آنها چیست؟

جوانان، مردان باریک بیشترین شانس از برای نجات از یک حادثه هواپیما دارند . (زنان  و مردان مسن، زنان و مردان چاق بدترین شانس را دارند - متاسفم برای شما.)

FAA دریافته است که اختلافات در سن، جنس و ضریب اطمینان 31٪ از تفاوت بین زمان تخلیه مردم است. فرار از حادثه هواپیما، به شما این امکان را می دهد که به سرعت از طریق آستانه های باریک وبسته شده با چمدان و خرابکاری که در آن قرار دارید، مانور دهید. شما حتی ممکن است مجبور شوید راه های مسدود شده را باز کنید. پس از آن شما باید از طریق یک خروجی اضطراری که فقط بیست اینچ است، خارج شوید. اگر شما چاق و بدون تناسب باشید، برایتان خروج سخت میشود.

خارج از اندازه بودن نه تنها می تواند شانس شما را برای بقا کاهش دهد، بلکه می تواند افراد دیگر را در معرض خطر قرار دهد، زیرا آنها باید صبر کنند تا شما بیرون بیایید حوادث هواپیمایی در خروج به دلیل مسافرانی با مشکلات چاقی، باعث مرگ بسیاری از مسافران دیگر شده است. در برخوردی که در سال 1991 اتفاق افتاد، محققان متوجه بقایای بیش از 10 مسافر در راهرو در حال انتظار برای خروج که بوسیله افراد چاق که برای خروج مشکل داشتند و راه را مسدود کرده بودند، شدند.در هر حال  Nerd Fitness یا تناسب اندام در چنین شرایطی بسیار کارآمد است. 

در صورت امکان پرواز با هواپیماهای بزرگتر

اگر انتخاب بین پرواز در یک هواپیمای کوچک و یا بزرگ 737 را دارید، برای 737 بلیط هواپیما تهیه  کنید. با توجه به تحقیقات FAA، احتمال حادثه در هواپیما های بزرگ کمتر است ، درصد احتمال سقوط هواپیما در این هواپیما ها کمتر و این  بدان معنی است که شما در معرض نیروی مرگبار کمتری قرار می گیرید و این ممکن است به نرخ زنده ماندن بیشتر شما کمک کند. این تنها دلیلی است که من سعی می کنم از پرواز  737s در هر زمان که ممکن باشد بلیط هواپیما تهیه کنم . در ضمن به عنوان امن ترین هواپیما در جهان رتبه بندی شده است. تا حد ممکن از پروازهای منطقه ای بلیط هواپیما تهیه نمی کنم. حوادث آنها معمولا بخاطر تجربه کمتر خلبانان و پرواز های بیش از حد هواپیما ها است. توجه داشته باشید که شرکت های هواپیمایی ملی اغلب از حامل های منطقه ای برای برخی از مسیرهای تحت نام خود استفاده می کنند و بلیط هواپیما را می فروشند پس به این مورد هم دقت کنید.

قانون پنج ردیف رابه یاد داشته باشید

چند سال پیش، در تحقیقی، هر سقوط هواپیمای تجاری در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند و در آنجا در هر حادثه بازماندگان حادثه در محل قبل از سقوط نشستند. نویسنده تحقیق نتیجه گرفت که در صورت حادثه، امن ترین مکان برای نشستن در هواپیما در قسمت های تیک خورده در عکس است . پس از خواندن این مقاله، برای پیدا کردن، نتیجه گیری از این تحقیق من شروع به نشستن در قسمت های ضربدر خورده کردم و متوجه شدم که این قسمت ها به خوبی پشتیبانی نمی شود.

با توجه به افرادی که زندگی خود را برای مطالعه سقوط هواپیما اختصاص داده اند، آمار غیرقابل حل است زیرا هر حادثه هواپیما متفاوت است. مطمئنا، بسیاری از سقوط ها اولین بار اتفاق افتاده اند، بنابراین شما نمی دانید چه نوع سقوطی را انتظار داشته باشید.پس به جای نگرانی در مورد اینکه بلیط هواپیما را در کدام ردیف بگیرید و یا صندلی شما در کدام قسمت  است، تمرکز خرید بلیط هواپیما را بر پیدا کردن یک صندلی در نزدیکی درب خروج بگذارید. به گفته محقق Ed Galea، کسانی که از یک حادثه هواپیما رنج می برند، و ترس از سقوط و فوبیای سقوط دارند برای خرید بلیط هواپیما،  معمولا فقط باید 5 ردیف با درب خروج اضطراری را خریداری کنند تا فاصله کمتری با درب خروج داشته باشند. زیرا برای این افراد خرید بلیط هواپیما در ردیف های بیشتر از پنج ردیف، احتمال خروج زنده را کاهش می دهد.

بهترین صندلی در ردیف خروج است، زیرا شما باید اول اول از همه خارج شوید. اگر شما نمی توانید این صندلی را بردارید، از صندلی های راهرو انتخاب کنید. شما نه تنها دسترسی آسان به توالت در حین پرواز دارید، بلکه شانس 64٪ شانس زنده ماندن در مقایسه با احتمال 58٪ که در صندلی کنار شیشه نشسته اند، وجود دارد.

گالئا نویسنده تحقیق اذعان می کند که در قانون پنج ردیف استثنائات وجود دارد؛ او افرادی را یافت که  با وجود 19 ردیف فاصله موفق به عبور و خروج شده اند. علاوه بر این، حتی اگر شما فقط دو ردیف دور از درب خروج هستید، همیشه احتمال وجود دارد که درب خروجی مسدودباشد یا مسدود شود. در کل، اگر پنج ردیف از خروجی فاصله دارید، شانس زنده ماندن شما افزایش می یابد.

کنترل اعصاب

ما به طور طبیعی تحت تأثیر شرایط قرار می گیریم. تقلید Normalcy باعث می شود که مغز ما فرض کند که همه چیز قابل پیش بینی و طبیعی خواهد بود. هنگامی که همه چیز طبیعی نیست، مغز ما زمان زیادی را برای پردازش اتفاق غیر منتظره صرف می کند، نوع برداشت مغز ما از چهره ها به ما می گوید که آنچه اتفاق می افتد نمیتواند خیلی بد باشد، در صورتی که واقعیت واقعا بد است.

محققان کشف کرده اند که واکنش عادی باعث بسیاری از مرگ های غیر ضروری در هنگام سقوط هواپیما شده است و معمولا به جای اقدام فوری پس از یک حادثه، مردم دنبال مرتب کردن وسایل در اطراف خود هستند . بسیاری از آنها حتی قبل از ورود به خروجی به دنبال دستکش های خود می گردند.

در سال 1977، درحوادث عادی به طور چشمگیری نشان داد که 583 نفر کشته شدند - بدترین فاجعه هواپیما در تاریخ.برخورد دو 747 jumbo jets با یکدیگر فقط بالای باند در جزیره کوچک تنریف (بخشی از جزایر قناری از مراکش) بود. پس از برخورد، یک جت به زمین افتاد و منفجر شد و تمام 248 مسافر را کشته شدند.

جت دیگر سقوط کرد، اما منفجر نشد. برخورد این هواپیما به بالای جت ختم شد و شعله های آتش سوزی شروع شد. مسافران که از برخورد اولیه جان سالم به در بردند، می توانستند بدون آسیب نجات پیدا کنند اما باید سریع عمل می کردند. پل هک، یک مسافر در هواپیما سوختن ، به سمت خروجی اقدام به حرکت کرد. او کمربند ایمنی خود را بیرون کشید، دست همسرش را گرفت و به نزدیکترین محل خروج به سمت بالا برد. آنها همراه با 68 مسافر دیگر جان سالم به در بردند، در حالی که 328 تن جان باختند.آنها از مرگ هنگام سقوط هواپیما نجات پیدا کردند واقعا باورکردنی نیست.اما اقدام به موقع آنها باعث زنده ماندن از سقوط هواپیما و نجات 68 مسافر شد.

آقای هک در یک مصاحبه پس از فاجعه، به علت مرگ در سقوط هواپیمااشاره کرد و گفت: متوجه شده است که اکثر مردم فقط در صندلی هایشان نشسته اند و حتی بعد از برخورد با هواپیمایی دیگر و دیدن کابین پر از دود، درست عمل نمی کنند. محققان معتقدند که مسافران تا قبل از شروع شعله های آتش، کمی بیش از یک دقیقه باید فرار کنند و متقاعد شده اند که اگر بیشتر مردم به جای اینکه در صندلی های خود باقی بمانند و وانمود کنند که همه چیزدرست میشود، اقدامات فوری انجام بدهند، نرخ زنده ماندن بسیار زیاد و خیلی بالاتر میرود.

در هنگام نشستن در هواپیما تعداد ردیف ها را با درب های خروج اضطراری به یاد داشته باشید،تا در صورتی که مجبور بودید در تاریکی به سمت درب ها حرکت کنید تعداد ردیف ها را بدانید. حجم مسافرین را در اطراف خود ببینید تا ببینید که چه کسی می تواند مانع از خروج شما شود. در صورتی که با بچه ها مسافرت می کنید، با همسرتان صحبت کنید که در صورت پیش آمدن حادثه چه کسی مسئول کدام بچه باشد. به محض این که هواپیما مجبور به توقف شد، از لحاظ ذهنی به سرعت واردعمل شوید. یک مطالعه نشان داده که 45 درصد از مسئولان پرواز در هنگام سقوط در دسترس نیستند و یا به نحوی از کار افتاده اند. شما باید آماده باشید تا بدون آنها اقدام کنید.

کارت ایمنی را بخوانید و به پرسنل پرواز گوش دهید

چیز دیگری که می توانید برای غلبه بر تحت تاثیر قرار گرفتن محیط انجام دهید این است که کارت ایمنی را بخوانید و همچنین هنگام آموزش پرسنل پرواز در رابطه با ایمنی قبل از پرواز، به مسئولین پرواز گوش دهید.شما در صورتی که بارها با هواپیما سفر کرده اید باز هم نباید مانع از گوش دادن به خدمه پرواز و یا خواندن کارت ایمنی شود . دوباره خواندن کارت ایمنی به شما نزدیکترین خروجی ها و چه کاری در حین سقوط را یادآوری می کند.

قانون Plus 3 / Minus 8 را به یاد داشته باشید

در دنیای هواپیمایی، Plus 3 / Minus 8 به سه دقیقه اول پس از بلند شدن هواپیما و هشت دقیقه  قبل از فرود اشاره دارد.این قانون به نحوه ی سقوط هواپیما ارتباطی ندارد. با توجه به نتایج محققان سقوط هواپیما، نزدیک به 80 درصد از تمام سقوط هواپیما در طول این دوره زمانی اتفاق می افتد (رویدادهای ناشی از سقوط هواپیمای Asiana اخیرا طی 8 دقیقه آخر فرود). در بین آن زمان، احتمال وقوع حادثه هواپیما به طور چشمگیری کاهش می یابد. بنابراین، اگر می خواهید شانس زنده ماندن  خود را در سقوط هواپیما و حوادث هوایی  افزایش دهید، باید در طول 3 دقیقه اول پس از تیک اف  و 8 دقیقه قبل از فرود، هوشیار و آماده باشید. در اینجا چند پیشنهاد در مورد آنچه در طول پلاس 3 / دقیقه 8 انجام می دهیم و نمی دهیم آورده شده است :

1- در این 3 دقیقه و 8 دقیقه نخوابید.
2-اطمینان حاصل کنید که کفش ها را برای راحتی از پا خارج نکنید. اگر با همسر یا دختر خود مسافرت کنید، اطمینان حاصل کنید که کفش پاشنه بلند نپوشیده باشند. 

3-قبل از رسیدن هواپیما نوشیدنی خواب آور مصرف نکنید، در صورت حادثه شما می خواهید به طور کامل حضور داشته باشید.
4-اطمینان حاصل کنید که کمربند ایمنی خود را به آرامی بسته اید. تنگ و سفت نباشد.

5-استفاده از ماسک اکسیژن خود را بخوانید

با توجه به مطالعات مسافرتی، اکثر مردم فکر می کنند که آنها می توانند یک ساعت بدون ماسک زنده بمانند پس از آنکه هواپیما فشار را از دست می دهد. شما فقط چند ثانیه زمان دارید. فقط چند ثانیه محرومیت از اکسیژن می تواند باعث اختلال در روان شود. اگر می خواهید از یک هواپیمای در حال سقوط بیرون بیایید، دستورالعمل های ایمنی برای محافظت از ماسک خود را قبل از حادثه از کارت ایمنی بخوانید.

محکم کردن موقعیت

من همیشه فکر میکردم که در موقعیتهایی مثل لحظه سقوط هواپیما هیچ راهی برای زنده ماندن وجود ندارد. اما تحقیقات نشان داده است که قرار گرفتن در موقعیت هایی در واقع، شانس بقا را در فرود اضطراری افزایش می دهند. این موقعیت ها باعث کاهش برخورد سر شما می شود که به ناچار به صندلی مقابل برخورد میکند.

اطمینان حاصل کنید که کمربند ایمنی خود را به آرامی بسته اید. تنگ و سفت نباشد.

بسیار خوب. هواپیما سقوط کرده و شما هنوز زنده هستید.به خاطر داشته باشید که زمان برای رفتن به سمت خروجی ها فقط 90 ثانیه است.

دانستنی مهم : باور کنید یا نه، باید یادآوری کنیم که چمدان دم دستی خود را فراموش کنید! چمدان یا کیف، حرکت شما را کند و راه فرار دیگران را مسدود مینماید .

در عجله برای خارج شدن از هواپیما، بچه های خود را فراموش نکنید. این در واقع اتفاق می افتد عملکرد مغز شما در حوادث ناشی از احتیاج است. به خودتان یادآوری کن، "من بچه دارم بچه ها دارم من بچه دارم. "در حالت ایده آل، باید با همسر و بچه هایتان برنامه ای داشته باشید که بچه ها با چه کسی در صورت خروج اضطراری به سمت درب خروجی بروند و هر کسی،کدام بچه را همراه ببرد.

در صورت حمله به شما چراغ قوه از شما محافظت خواهد کرد

هنگامی که به مکان های جدید می روید، داروهای قوی آنتی هیستامین همراه داشته باشید

جوش شیرین می تواند در خاموش کردن آتش کمک کند

اگر در آتش سوزی به دام افتاده اید چکار کنید؟

اگر زخمی شده اید و جسم خارجی در زخم باقی مانده، آن را از بدن خارج نکنید

اگر در یک مکان عمومی از شما درخواست کمک می شود، با یک فرد خاص تماس بگیرید.

چگونه از گرداب خارج شویم؟

نام دیگر مرگ موش  سم الفار است

مرگ موش یا آرسنیک چیست؟مزه مرگ موش

مرگ موش چیست

مرگ موش یا اکسید آرسنیک که در قدیم و بین کسانی که زیاد جدول حل می کنند  ،مرگ موش در جدول   سم الفار در جدول  ( سمّ الفار ) شناخته می شود نام یک عنصر شیمیایی بسیار خطرناک است. اکسید آرسنیک یا مرگ موش حتی برای کسانی که شیمی را مطالعه نکرده اند، به عنوان مترادف برای سمی قوی شناخته شده است.

کسانی که شیمی را مطالعه کرده و با جدول تناوبی آشنا هستند، می دانندکه "آرسنیک" نام عنصر شیمیایی است. آنها همچنین می دانند که در بیشتر موارد نام عنصر شیمیایی با نام ماده ساده این عنصر شیمیایی سازگار است.

ریشه کلمه آرسنیک

 

"آرسنیک سم ماوس یا سم موش است".

مرگ موش انسان را میکشد نشانه های مسمومیت با مرگ موش یا آرسنیک

تلاش شیمی دان ها برای تشخیص آرسنیک

اولین تلاش ناموفق شیمی دانان در حل پرونده قتل با آرسنیک

حل اولین پرونده قتل با مرگ موش یا آرسنیک

چرا آرسنیک یا مرگ موش سمی است؟

رمز و راز مرگ ناپلئون با آرسنیک یا مرگ موش

آرسنیک فقط برای موش ها نیست