وسایل اداری در روحیه بخشیدن به تیم ، تبادل اطلاعات و بازدهی اهمیت زیادی دارد. وسایل حراج دست دومی که به درستی انتخاب می شوند در تضمین چنین مواردی نقش دارند ، البته فضای اداره را نیز باید در نظر گرفت. یک نمونه معمول در چیدمان ادارات مدل اطاقکی می باشد.

در هنگام خرید وسایل برای اداره از قبیل لوازم دست دوم حراج که شامل اطاقک اداری هم می شود ، موارد مختلفی را باید در نظر گرفت. شرکت باید فضای اداره ، تعداد کارکنان، نوع کار و غیره را به هنگام انتخاب وسایل دست دوم در نظر بگیرد. نوع مناسب اثاثیه اداری این امکان را به کارمندان می دهد تا از تواناییهایشان به نحو احسن استفاده کنند. وسایلی که در جای مناسب قرار گرفته باشند ، این امر را تضمین می کنند که کارمندان بدون مشکل به وظایف خود عمل کرده و کارهایشان را درست انجام دهند. وسایل نامناسب تنها مانع آنها شده و باعث کندی روند کار آنها می شود. این تنها مربوط به میز و صندلیها نیست بلکه با دیگر اثاثیه ی اداری نیز مرتبط است. قفسه ی پرونده ها ، میزهای کامپیوتر و پرینتر، چراغها و ... همگی به افزایش بازدهی در اداره کمک می کنند. هم چنین وسایل برگزیده به اداره ظاهری حرفه ای می بخشند که به واسطه ی آن ها ، کارمندان می توانند تاثیر خوبی روی مراجعینشان بگذارند. اگر محیط کاری شیک و گرم باشد، کارمندان راضی تر بوده و تمایل بیشتری به کار در اداره خواهند داشت. بنابراین ادارات مختلف برای ارتقاء ظاهر اداره خود شروع به استفاده از اجناس و الگوهای گوناگون کرده اند. انواع مختلفی از چیدمان وسایل وجود دارد که هرکدام مختص مشاغل و ادارات مختلف می باشد. شرکتهایی وجود دارند که برای ادارات اثاثیه می سازند ، آنهایی که اثاثیه اداری را به دیگر ادارات اجاره می دهند و یا حتی آنهایی که دست دوم این اثاثیه را به آنها می فروشند ، تا مقرون به صرفه باشد. ( سیارک)

تاثیر چیدمان اطاقکی

در دنیای امروزی ، حفظ فضا و محیط کاری سالم برای کارمندان توسط ادارات از اهمیت برخوردار است. در گذشته ، بیشتر ادارات دفتر کار اختصاصی برای کارمندانشان داشتند. با وجود اینکه این امر، محیط کاری خوبی را به دور از هرگونه مزاحمت برای آنهایی که نیاز به فکر کردن در مورد کارهای مهم دارند ، فراهم می سازد ؛ آنها را از همکارانشان جدا می کند. این کار باعث قطع رابطه با دیگر همکاران و عدم تعامل میان کارمندان می شود. دفتر کار اختصاصی ممکن است حریم خصوصی خوبی را ایجاد کند ولی باعث جدایی افراد از یکدیگر شده که نهایتا" منجر به تاثیر در محیط کاری به طرز منفی می گردد . اگرچه همه کارمندان تاحدی خواهان حریم خصوصی هستند ، دوست دارند با دیگر همکارانشان نیز تعامل داشته باشند . این امر به آنها آرامش می دهد و فشار کار را کمتر می کند. دفتر اختصاصی در این زمینه ها کارآمد نیست.

در این موارد بهترین گزینه تهیه اطاقک اداری برای آنهاست. اساسا" این اطاقکها پایگاههای کاری هستند که به صورت تفکیک شده کنار هم قرار می گیرند تا برای کارمندان استقلال نسبی فراهم کنند و هم چنین به آنها امکان تعامل با همکارانشان را نیز بدهند. این بخش ها دارای دیواره هایی با ارتفاع گوناگون می باشند.

هنگامی که یک اداره دارای محدودیت در فضا و غیره است این اطاقکها گزینه ی خوبی برای استفاده می باشند و قابل خرید از تمامی حراجیهای اثاثیه اداری هستند که قیمتشان مقرون به صرفه است و در مقابل از کیفیت کمتری برخوردارند. شرکتهایی هم هستند که اطاقکهای دست دوم را با قیمت پایینتر می فروشند که خرید آنها را برای خریداران راحتتر می کنند. این اطاقکها با چوب یا ورقه هایی که با مواد مختلف طراحی شده اند ؛ از قبیل پارچه ،شیشه ، فلز و... ساخته می شوند. هر یک از این اجزاء به جذابیت این اطاقکها می افزاید.
امروزه اطاقکها در رنگهای مختلفی عرضه می شوند و آنهایی که به دنبال خرید اینگونه از وسایل هستند می توانند خود، آنها را بسازند. شرکتهایی هستند که چوب وسایل مورد نیاز برای دفاتر خانگی را می فروشند که می توان از آنها در ساخت اطاقکهای مناسب استفاده کرد. نصب اطاقکها دارای مزیتهای گوناگونی است. آنها فضای کمتری را اشغال می کنند و این امکان را می دهند که پوشه های مختلف و... را بدون مشخص کردن نوع آنها دسته بندی کرد. همچنین نوعی حریم خصوصی را فراهم می کنند و به کارمندان فرصت تعامل و نشستهای دوستانه که باعث سیال سازی ذهن میشود را می دهند. حتی آنها را می توان ازحراجی ها به صورت عمده و با قیمت مناسبتری در طرحها و رنگهای گوناگون تهیه کرد. بدین وسیله میتوان مطمئن بود که با دفتر همخوانی داشته و به آن فضایی حرفه ای می بخشد. با داشتن جا برای پوشه ها، سیمها، کلیدها و دیگر لوازم مورد نیاز در ارتباطات روزمره ، آنها نقش یک دفتر خصوصی را ایفا می کنند و امکان برقراری تعامل فردی را نیز فراهم می سازند. اگر شرکتی پی ببرد که اطاقکها با نیاز شرکت تناسبی ندارد ، می توانند طبق قرارداد شرکتی از چوبهای ساخت خانگی وسایل استفاده کنند و با قیمت مناسب اطاقک مورد نظر خود را طراحی کنند. با در دسترس بودن طرح ها و اجزای گوناگون ، اطاقک می تواند ظاهری حرفه ای داشته باشد ، به علاوه با رنگ بندی دفتر همخوانی داشته و محیط گرمی را برای کارمندان فراهم آورد. ( سیارک)

نکاتی مهم در انتخاب اطاقکها

در یک اداره انتخاب وسایل مناسب ضروری است. این امر در بازدهی ، محیط و اشتیاق کارمندان موثر است .پس موارد مختلفی در انتخاب اطاقک برای محیط دفترتان وجود دارد که باید در نظر بگیرید. اگرچه این اطاقکها بهترین روش صرفه جویی در فضا هستند و بنیاد و تعامل تیم کاری را قوت می بخشند، استقلال فردی کارمندان را نیز کاهش می دهند. با این وجود اطاقکها در ارتفاعات گوناگونی عرضه می شوند که می توانند تضمین کننده حریم خصوصی باشند.
البته اطاقکی که دیوارهای بلندی دارد ، فضا را بسته می کند. موادی که در ساخت اطاقکها استفاده می شوند روی قیمت آنها تاثیر می گذارند. مواد مختلف قیمتهای گوناگون دارند و همچنین مدل سازه نقش مهمی در قیمت آن دارد. اطاقکها هنوز هم برای آنهایی که فضای کافی ندارند گزینه ی مناسبی است. یک رئیس و یا موسس یک شرکت دارای سرمایه کافی برای تهیه میز کار جداگانه برای هر کارمند نیست. همچنین ممکن است جای کافی هم برای این کار وجود نداشته باشد. با این حال با نصب اطاقک فضای زیادی باقی می ماند.

اطاقکها با تعبیه فضاهایی برای عبور سیمها بدون ایجاد بریدگی در میز عرضه می شوند که ظاهر تمیزی به آن می دهند. در هنگام تهیه اطاقکها ،ارتفاع بخشها برای مدیر و یا ناظر مهم است. بدین وسیله او می تواند میزان بازدهی هر کارمند را ببیند و ارزیابی کند. این کاربه آنها در یافتن راهی برای روشهای مفید در افزایش بازدهی هر کارمند کمک می کند. علاوه بر اینکه اطاقک فضای کمتری می گیرد ، تصمیم گیری و طراحی درست هم در این زمینه باید انجام شود. با این کار می توان مطمئن بود که اطاقک در جای درستی تعبیه شده چراکه نصب و برداشتن آن زمان بر و گران است. اندازه اطاقکهای اداری خریداری شده از حراجی ها هم مهم است. اطاقک خیلی بزرگ تنها فضا را اشغال می کند در حالیکه سایز خیلی کوچکتر آن باعث صلب انعطاف پذیری و راحتی کارمند می شود.ترجمه  itrans.ir 

حفظ حریم خصوصی از بسیاری جهات ضروری است. چیزهای خصوصی در زندگی شامل روابط، دوستی، نقش بازی کردن، و نیاز تجربی خلاق به خصوصی ماندن می شود. بااین وجود، جهان امروزی مجهز به IT و جهان امروزی شبکه ای شده با IT دارای چالش هایی درزمینه‌ی حفظ حریم خصوصی می باشد. در جهان داده ها، حریم خصوصی به طور معمول PII خوانده می شود. در چندین کشور، حریم خصوصی به صورت قانونی محافظت می شود، به عنوان مثال، قانون قابلیت حمل بیمه درمانی و مسئولیت پاسخگویی (HIPAA 1996 آمریکا) و قانون ساربانز-اوکسلی (SOX 2002 آمریکا). هدف حریم خصوصی محافظت از اطلاعاتی است که خصوصی تلقی می شوند و بدون اخذ رضایت آگاهانه نباید منتشر شوند. حتی در صورت انتشار، استفاده از PII اغلب محدود به اهداف خاصی می شود. بااین وجود، برای محافظت از شهروندان، کشورها قوانینی مصوب کرده اند که اجزای تشکیل دهنده ی حریم خصوصی را تعریف می کند. با این وجود گاهی نیاز است اطلاعات شامل PII به اشتراک گذاشته شود، در این صورت اجزای شامل PII باید قبل از به اشتراک گذاری بی نام شده و به خوبی ایمن‌سازی شوند. ( سیارک)

برای مثال، این یک اقدام بسیار رایج است که اثرگذاری دارو روی بیماران با مطالعه ی گزارشات ثبت شده دارویی فهمیده شود. با این که چنین مطالعه ای برای فهم و توسعه ی درمان های مؤثر بیشتر ضروری است، بخش حریم خصوصی گزارشات دارویی با بی نام کردن باید کنار گذاشته شود تا از افراد بیمار حفاظت شود.
دسترسی به داده های ناشناس شده روز به روز با بهتر شدن ارتباطات راحت تر می شود. با وجود در دسترس بودن، در گذشته نه چندان دور محدودیت هایی از نظیر قابلیت محاسبه و دانش پردازش داده چالش محسوب می شدند. بااین وجود، این در مورد گذشته صادق است. با ابزارهای آنلاین رایگان و رایانه های شخصی قدرتمند، قابلیت پردازش به همه تعلق گرفته است.
داده های بزرگ با حریم خصوصی چه می توانند بکنند؟ به‌عبارت‌دیگر، فردی می تواند به خرید برود و برگردد درحالی‌که بسیار ناشناس باقی بماند. امروزه، با نظارت آنلاین، فرد را می توان از زمانی که از خانه خارج می شود تعقیب کرد، و مسیری که رفته و اقلامی که در مغازه خریداری کرده است را مشخص نمود. سیستم امنیت/نظارت در خانه خروج ماشین از گاراژ را ثبت می کند. دوربین های نظارت بر ترافیک مسیرش را ثبت می کنند. کارت فروشگاهی یا کارت اعتباری که برای خرید اقلام استفاده می شود ضبط اطلاعات خرید را تضمین می کند. و این واقعیت است! امروزه ما داده های زیادی را ذخیره می کنیم که در گذشته هیچ وقت گرفته و ذخیره نشده بود، این کاری است که داده های بزرگ انجام می دهند. چیزی که ناشناس بود ناگهان برای افراد قابل ردیابی شده است و موجب مسائل حریم خصوصی شده است.
داده های بزرگ ضربه ی زیادی به حریم خصوصی زده اند طوری که ایالات متحده به فکر تغییراتی در "منشور حقوق حریم شخصی مصرف کنندگان" در 2012 افتاده است  و بررسی داده های بزرگ و حریم خصوصی را در ژانویه 2014 آغاز کرده است.

 حریم خصوصی آنلاین

در دسترس بودن آنلاین اطلاعات توانایی افراد یا سازمان ها را در تصمیم گیری برای به اشتراک گذاری اطلاعات در رابطه با خودشان را سلب می کند. شخصی سازی، با از دست دادن کنترل من بر آن می تواند دوباره تعبیر شود، چرا، چگونه، و چه مقدار اطلاعات در مورد خودم می خواهم به اشتراک بگذارم. هرگونه اطلاعات با PII آنلاین به‌یک‌باره یک مسئله ی حریم خصوصی و امنیتی است. درحالی‌که نظارت بر ترافیک یک مسئله ی امنیتی است، ردیابی مسیر طی شده توسط فرد یک مسئله ی حریم خصوصی می باشد. ردیابی مسیر و صاحب وسیله ی نقلیه ممکن است ازنقطه‌نظر امنیتی تحقیقات جرم قابل پذیرش باشد، اما همان اغلب به عنوان نقض حریم خصوصی تلقی می شود، به عنوان مثال، توسط عکاس خبری. همان طور که در شکل 1 نشان داده شده است، یکی ممکن است نتیجه بگیرد که در اینجا چیزی به عنوان حریم خصوصی وجود ندارد، به‌ویژه هنگامی‌که داده ها آنلاین هستند. ( سیارک)
چیزی که حریم خصوصی را تشکیل می دهد اغلب آن چیزی است که توسط قوانین تعریف شده است، که به‌طورمعمول لیستی از انواع اطلاعات است، به عنوان مثال، نام، نام میانی، نام خانوادگی، شماره ی گواهی نامه ی رانندگی، تاریخ تولد، و اعتبار/شماره کارت اعتباری. بیشتر تعاریفی که حریم خصوصی را تشکیل می دهند استفاده از اطلاعات دیگر را ممکن می سازند که به اندازه ی کافی شناسایی مخاطب خاص را امکان پذیر می سازد. ارزش PII در تجارت درک شده است، و ازاین‌رو، امروزه داده های دارای PII بسیار ردیابی می شوند به صورتی که مجموعه ای از کارت های اعتباری مارک دار، کارت های وفاداری، برنامه های پرواز مکرر، و مانندان پدید آمده اند. آن ها این کار را با ارائه ی برخی تخفیف ها برای مشتری و دریافت اطلاعات هدف انجام می دهند. با این حال لازم است ذکر و اشاره شود که چنین آژانس ها و ارائه دهندگان خدمات آنلاین محصولات و خدماتشان را با افزایش توانایی خود برای کاربران شناخته شده هدف انجام می دهند. هرکسی که امروزه در اینترنت گشت و گذار می کند می تواند تبلیغاتی را ببیند که بسیار منحصر به فرد است که تنها در صورتی ممکن است که داده های منحصر به فردی برای شناسایی موجود باشد.
خیلی اوقات، هنگام نصب و ارائه ی سرویس ها به کاربران اطلاعیه هایی مانند شرایط استفاده و گزینه های مشابه ارائه می شود. اطلاعات بر اساس این توافق یا رضایت داده شده به اشتراک گذاشته می شود. بااین وجود، در حال حاضر چندین داده ی رضایت داده به طور مستقل با هم جمع می شوند و در طول زمان تجزیه‌وتحلیل می گردند. چیزی که آشکار می شود چیزی نیست که ما برای آن رضایت داده ایم! چراکه داده های بزرگ اطلاعات و الگوهایی را آشکار می سازد که در غیر این صورت یافت نمی شدند. این مقاله ادامه دارد...........ترجمه  itrans.ir 

بیان مسئله

شبکه های اجتماعی آنلاین حاضر، حریم خصوصی و امنیت را برای کاربران فراهم نمی کند. معماری متمرکز آنها و تکنیک های به کار رفته برای به اشتراک گذاری آنلاین اطلاعات، سوراخهای گسترده ای را برای تقلب و کلاه برداری آنلاین ، با تهدید زندگی کاربران فراهم ساخته است. بنابراین، برای اطمینان و افزایش حریم خصوصی و امنیت ، معماری نیاز است که شامل اصول حفظ حریم خصوصی می باشد و مکانیزمهای امنی برای به اشتراک گذاری اطلاعات برای کاربران خود فراهم می کند.

 بررسی آثار گذشته

دزدی هویت (جعل)
یافته های مختلف در جامعه پژوهش مربوط به سرقت هویت وجود داشته است. در دزدی هویت، یک فرد هویت فرد دیگری را می دزدد و از هویت او استفاده می کند. میلیون ها نفر از کاربران اینترنت هر سال قربانی این فعالیت های آنلاین غیر قانونی می شوند. این امر منجر به از دست رفتن زیاد زمان و صرف پول در تعمیر و بهبود هویت می شود. یک تحقیق انجام شده در استرالیا ، در مورد کاربران سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین استرالیا نشان داد که تا 3 میلیارددلار در هر سال به علت سرقت هویت از دست می رود. یک بررسی انجام شده در سال 2011 برای دزدی هویت در شبکه های اجتماعی آمار زیر را نشان داد که در جدول 1 نشان داده شده است. جدول ، درصد دزدی هویت در هر یک از شبکه های اجتماعی ذکرشده را نشان می دهد:

 درصد دزدی هویت

دلایل پشت این نوع الگو عبارتند از:
• اعتماد کاربران ارائه دهندگان پلت فرم اجتماعی.
• جمع آوری اطلاعات طرحهای اجتماعی کاربرانی که با وب سایت های شخص ثالث به اشتراک گذاشته می شود و می تواند به صورت آنلاین با تایپ کردن پرس و جوهای مناسب بر روی یک موتور جستجو مشاهده شوند.
• عدم آگاهی در میان کاربران.
با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی، دزدی آنلاین هویت افزایش یافته است. اختراع این سایتها فرصت های بیشتر و بیشتری برای سرقت هویت و ارتکاب کلاهبرداری های آنلاین ایجاد کرده است. هنگامی که یک کاربر در یک سایت اجتماعی مانند فیس بوک، گوگل پلاس، توییتر، وارد می شود حتی اگر او نخواهد اطلاعات شخصی خود را به یک غریبه بدهد، اطلاعات او را می توان به شکل یک نمایه توسط هر کسی که اینترنت را مرور می کند مشاهده کرد.
بنابراین اطلاعات پروفایل یک کاربر فردی OSN را می توان به راحتی از موتورهای جستجو به دست آورد.
هنگامی که سیاست حریم خصوصی فیس بوک تغییر کرد ، تنظیمات پیش فرض سایت چنان بود که هر کسی که اینترنت را مرور می کرد می توانست وضعیت به روز رسانی ایجاد شده توسط کاربران، عکس های آنها و بسیاری از اطلاعات پروفایل آنها که شامل جزئیاتی در مورد یک کاربر است از جمله نام واقعی، سن، تاریخ تولد، زبانی که او صحبت می کند، شغل او و خیلی جزئیات بیشتر را مشاهده کند.
به همین ترتیب هرکسی که جسته و گریخته یک پروفایل گوکل پلاس را مشاهده کند به آسانی آن را می بیند، سایت های مشخصی مانند فلیکر و یوتیوب تصاویر و ویدیوهای کاربران را به اشتراک می گدارند و اطلاعات کاملی را از زندگی کاربر شامل اطلاعاتی راجع به دوستان و خویشاوندانش فراهم میکنند. برخی سایت ها علایق و سرگرمی های کاربران را هم در معرض دید قرار میدهند. یک کاربر میتواند با این نوع اطلاعات که در فضای مجازی به آسانی قابل دسترسی هستند شناخته شود و حتی امکان ساخته شدن پروفایل جعلی از کاربر نیز وجود دارد. در ادامه نشان داده شده است که چگونه تلاش یک فرد برای جعل هویت شخص دیگری می تواند موفقیت آمیز باشد:
اگر باب بخواهد خودش را به جای استیو جابزند، میتواند در فضای مجازی به اطلاعاتی مانند تاریخ تولد، زبان، آدرس، محل کار، محل تولد، شماره تلفن، نام مادر، سرگرمی ها، علایق، تصاویر استیو و لیست مخاطبین او دسترسی پیدا کند.
سپس او میتواند یک پروفایل جعلی از استیو بسازد و به همه ی افرادی که در دایره دوستان او قرار دارند درخواست دوستی بفرستد. مردم هم فکر میکنند که پروفایل خود استیو است و درخواست را میپذیرند. باب می تواند پس از اضافه کردن دوستان استیو با آنها چت کند، پست ها و پیام هایشان را بخواند و به این ترتیب می تواند اطلاعات بیشتری راجع به استیو به دست آورد. باب می تواند در حین چت و صحبت کردن مکالمه را به سمتی سوق دهد که قادر شود هرآنچه که میخواهد راجع به استیو به دست آورد. باب می تواند پس از به دست آوردن این اطلاعات در فضای مجازی خودش را به جای استیو جا بزند و به زندگی شخصی و حرفه ای او وارد شود. از آنجایی که باب به پروفایل دوستان استیو هم دسترسی دارد میتواند ویروس هایی که تکثیر میشوند را از طریق پیام به سیستم دوستان استیو وارد کند. هنگامی که این افراد در حال ثبت نام حساب کاربری خود در سایت های اینترنتی هستند این ویروس ها میتوانند جزئیات ورود به سیستم آنها را ضبط کنند.
این اعمال مجازی و اینترنتی می توانند عواقب زیر را در پی داشته باشند:
شخص میتواند بدون اجازه وارد ایمیل یا حساب کاربری شبکه های اجتماعی دیگران شود و به اطلاعات خصوصی و محفوظ شده دسترسی پیدا کند و یا عمدا رمز عبور را تغییر دهد.
میتواند فرد را تهدید کرده، اذیت کند و یا به او آزار و صدمه برساند، به عنوان مثال، پست کردن پیام های تهدیدآمیز به صفحه (وال) فیسبوک او
فریب دادن فرد به منظور گرفتن چیزی از او، به عنوان مثال، استفاده بدون اجازه از کارت اعتباری فرد برای خرید وسایل  ترجمه  itrans.ir

در سیارک بخوانیم:

محافظت از حریم خصوصی موقعیت مکانی

حریم خصوصی آفلاین به سرعت در حال ناپدید شدن است

حریم خصوصی آنلاین

حفاظت از حریم خصوصی کاربران وب 

وب یکی از منابع پایان‌ ناپذیر مشکلات امنیتی و حریم خصوصی است. وب مکانی است که ذاتا غیرقابل اعتماد است، و با اینحال کاربران نه تنها انتظار دارند که بتوانند بدون هیچ آسیبی وبگردی کنند، بلکه انتظار دارند که وب پر سرعت، خوش ظاهر و تعاملی باشد – تولید کنندگان محتوا را تحریک کند تا به دنبال ویژگیهای بیشتری باشند، و اغلب این وضعیت بلند مدت جدید باید در داخل مرورگر سرویس گیرنده ذخیره شود. پنهان کردن اطلاعات مربوط به وضعیت مروگر از جملات کنجکاوانه یا مخرب برای امنیت و حریم خصوصی مرورگر حیاتی است، با اینحال در هنگام عمل، این وظیفه اغلب نادیده گرفته میشود.

یکی از مهمترین تاریخهای تصمیم‌گیری در مورد طراحی مرورگر که به نت اسکیپ 2.0 (Netscape Navigator 2.0) برمیگردد عبارت است از اصل "منشا یکسان"، که از تعامل سایتهایی با دامنه‌های مختلف جلوگیری میکند مگر به روشهایی بسیار محدود. این اصل به کوکی‌ها و جاوا اسکریپتهای سایتهایی با قابلیت اعتماد متغیر اجازه میدهد تا بدون تداخل با یکدیگر به صورت همزمان در مرورگر کاربر وجود داشته باشند. ناتوانی برای اعمال مناسب اصل "منشا یکسان" بر تمام وضعیتهای مرورگر پایدار دلیل هشدار دهنده‌ترین مشکلات حریم خصوصی در وب است. ما در مورد تنوع این اصل و خلاصه‌ای از طرح راه‌حلهای تضمینی حریم خصوصی که توسط سیاست "منشاء یکسان" ارائه میشود صحبت خواهیم کرد.

کوکی چیست؟

کوکی حافظه کوچکی روی مرورگر شماست که اطلاعاتی به دستور وب سایت را ذخیره می کند. این اطلاعات برای هر سایت تفاوت دارد و سایت ها به اطلاعت یکدیگر دسترسی ندارد.

ذخیره کردن محتوای وب در حافظه‌ی پنهان مشخصه‌ای است که موجب ارتقاء عملکرد شده و سرعت مرورگر را افزایش، و ترافیک شبکه را کاهش میدهد. اما، از آنجایی حافظه‌ی پنهان (کش) اطلاعات پایدار را از یک سایت روی دستگاه بومی ذخیره میکند و نمیتواند موجودیت آنها را از سایتهای دیگر پنهان کند، به همین دلیل هدفی وسوسه کننده برای حملات حریم خصوصی وب است. ما توضیح میدهیم که یک سایت چگونه میتواند از این رفتار حافظه‌ی پنهان برای جاسوسی در فعالیتهای بازدید کننده در سایتهای دیگر که بر خلاف اصل "منشاء یکسان" است استفاده کند، و همچنین نشان میدهیم که چگونه میتوان از آن برای به اشتراک گذاشتن شناساگرهای پایدار در مرزهای دامنه استفاده کرد. ما یک افزونه برای مرورگر فایرفاکس آماده کرده‌ایم که با اجرای اصل "منشاء یکسان" برای ذخیره‌ی محتوا در حافظه‌ی پنهان موجب جلوگیری از این حملات میشود.

یکی دیگر از ویژگیهای وب تمایز لینکهای بازدید شده است که خطری مشابه برای حریم خصوصی وب دارد و حتی بدون تغییر دادن تجربه‌ی کاربر حل آن سختتر است. یک سایت میتواند با مشاهده‌ی روشی که مرورگر لینکها را پرداخت میکند، در پایگاه داده‌ای تاریخچه‌ی مرورگر جستجو کند و میتواند با بررسی مرورگر به منظور یافتن صفحات بازدید شده اطلاعات جدیدی وارد این پایگاه داده‌ای کند. ما افزونه‌ی دیگری برای مرورگر فایرفاکس آماده کردیم که با اجرای سیاست "منشاء یکسان"، و با حداق هزینه‌ی عملکردی برای کاربر، مانع سوءاستفاده از این مشخصه میشود.
بدون شک مشخصه‌های دیگری هم در وب وجود دارد که نیازمند سیاست "منشاء یکسان" هستند. اما با فرض اینکه ما تمام این مشخصه‌ها را پیدا کنیم و یک مرورگر ایده‌آل بسازیم که بر مبنای اصل "منشاء یکسان" سازماندهی شده باشد، کاربران ما میتوانند انتظار کدام نوع حریم خصوصی را داشته باشند؟ در کمال تعجب باید گفت، حریم خصوصی بسیار کم در برابر سایتهای مشارکتی. از انواع روشهای ساده مثل تغییر جهت دادن تا لینکهای مشترک در سایتها میتوان برای انتقال وضعیت "منشاء یکسان" بین سایتهایی که با هم مشارکت دارند استفاده کرد و به آنها اجازه داد که به طرز منحصر به فردی بازدیدکنندگان را شناسایی کرده و پروفایل جامع و چند-دامنه‌ای برای فعالیتهای آنها ایجاد کنند.
بسیاری از مرورگرهای وب مثل اینترنت اکسپلورر و موزیلا فایرفاکس دارای قابلیت "مسدود کردن کوکی‌ شخص ثالث" هستند، که محدودیتهایی را بر ردیابی اعمال میکند و از روش محتوای تعبیه شده در چندین سایت استفاده میکند. اگرچه این مرورگرها در روشهای مسدود کردن با یکدیگر تفاوت دارند، اما نمیتوانند کوکیهای شخص ثالث را به طور کامل مسدود کنند. ما مکانیسم جدیدی برای مسدود کردن کوکیهای شخص ثالث ارائه میدهیم که نقاط قوت هر دو مرورگر را با هم ادغام میکند.

اما، حتی اگر سیاست منشاء یکسان و سیاست مسدود کردن کوکیهای شخص ثالث به صورت کامل روی کوکیها و دیگر مشخصه‌های وب اجرا شود، باز هم این روشها نمیتوانند موجب توقف روشهایی شوند که سایتها برای اشتراک اطلاعات با یکدیگر استفاده میکنند. بجز به خواست کاربر و با غیرفعال کردن تمام مشخصه‌هایی که موجب حفظ وضعیت بلند مدت در مرورگر میشود، و یا با ریست کردن مکرر این وضعیت، هنوز هیچ مرورگر جدید و مدرنی وجود ندارد که به صورت معنادار تضمینهایی برای حملات اشتراکی داشته باشد.

از طریق روشهای زیادی مثل طیفی از روشهای حافظه‌ی پنهان (کش) مرورگر و تفتیش رنگ یک هایپرلینک بازدید شده، میتوان وضعیت مرورگر سرویس‌گیرنده را استخراج کرد و برخلاف خواسته‌ی کاربران، آنها را ردیابی کرد. این ردیابی امکان پذیر است زیرا وضعیت مرورگر مقاوم و پایای سرویس‌گیرنده به درستی بر اساس هر سایت (مکان) در مرورگرهای فعلی بخش بندی نشده است. ما با اصلاح مفهوم کلی روش "منشا یکسان" و با اجرای دو افزونه در مرورگر که موجب اجرای این روش در حافظه‌ی پنهان مرورگر و لینکهای بازدید شده میشود این مشکل را بررسی میکنیم.
همچنین درجات مختلف همکاری بین سایتها برای ردیابی کاربران را تجزیه و تحلیل میکنیم و نشان میدهیم که حتی اگر وضعیت طولانی مدت در مرورگر به خوبی بخش بندی شده باشد، باز هم سایتها میتوانند از ویژگیهای مدرن وب (شبکه) برای واگشت کاربران بین سایتها استفاده کنند و به صورت نامحسوس در ردیابیهای چند-دامنه‌ای کاربران خود شرکت داشته باشند. حملات حریم خصوصی اشتراکی یکی از پیامدهای غیرقابل اجتناب در تمام مرورگرهای پایدار است که روی رفتار مرورگر تاثیر میگذارد و غیرفعال کردن یا خاتمه دادن مکرر به این وضعیت تنها راه رسیدن به حریم خصوصی واقعی در برابر تبانی طرفین است.این مقاله ادامه دارد.....ترجمه  itrans.ir 

درسیارک بخوانیم:

حریم خصوصی و امنیت در شبکه های اجتماعی آنلاین

محافظت از حریم خصوصی موقعیت مکانی

چالش‌ها در محاسبه ابری و بررسی موضوعات امنیتی

حریم خصوصی آفلاین به سرعت در حال ناپدید شدن است

حریم خصوصی آنلاین

حفاظت از حریم خصوصی کاربران وب بخش سوم

حفاظت از حریم خصوصی کاربران وب

محافظت از کودکان در برابر تعامل با دنیای دیجیتال غیرممکن است. حتی اگر شما یکی از مخالفان فعال تبلت در دستان کودکان باشید، دیر یا زود وارث شما درخواست تبلت خواهد کرد. با یک روانشناس خانواده در مورد اینکه چه زمانی می توانید وسایلی را به فرزندتان بدهید و چگونه به او کمک کنید تا رابطه درستی با آنها برقرار کند صحبت کردیم.

در چه سنی امکان پذیر است و در چه سنی نه: روانشناسی چه می گوید

نظرات والدین در مورد کودکان و وسایل فنی بسیار متفاوت است، مواضع می توانند کاملاً متضاد باشند - از "اشکال ندارد، بگذارید هر چقدر که می خواهند کارتون ببینند" تا "تا ده سال آینده بدون تبلت". حقیقت، طبق معمول، متفاوت است و به هر کودک، سن، سیستم عصبی و نیازهای او بستگی دارد.

0 تا 1.5 سال: هیچ چیز دیجیتالی 

نوزادان نیازی به وسایل ندارند بهترین روش رشد برای نوزاد، آگاهی از دنیای اطراف است و راه ایده آل برای آرام شدن سریع، تماس لمسی است. از آنجایی که مغز کودک هنوز به اندازه کافی رشد نکرده است، تغییر سریع فریم روی صفحه نمایش برای او مضر بوده و تاثیر بدی بر روان و رشد عمومی خواهد داشت. اصل "هر چه دیرتر بهتر" در اینجا مهم ترین است.

از 1.5 تا 3 سالگی: کارتون های قدیمی  روی صفحه نمایش بزرگ

از یک سال و نیم، مجاز است که کارتون را کمی روشن کنید، اما بزرگسالان باید درک کنند که کودک هیچ سودی نخواهد داشت. کاریکاتورها فقط فرصتی برای بزرگترهاست تا چند دقیقه سکوت کنند. علاوه بر این، تلاش برای خاموش کردن تبلت یا تلفن هوشمند می تواند منجر به اشک و هیستری شود. دستگاه بهینه در این زمان یک تلویزیون بزرگ است و زمان استفاده از آن بیش از 10 دقیقه در روز نیست.

هنگام انتخاب کارتون برای یک کودک، کارتون های قدیمی را ترجیح دهید: آنها کند هستند، با تغییرات قاب صاف و برای درک بسیار مناسب تر هستند. کارتون های سریع و پر سر و صدا می توانند تا حد زیادی بر سیستم عصبی فشار وارد کنند.

از 3 تا 6 سالگی: می توانید تبلت بدهید، اما بهتر است کودک را به مهد کودک ببرید.

این عقیده وجود دارد که پس از دو یا سه سال، برنامه های توسعه در حال حاضر برای کودکان مفید است: انگلیسی، اصول ریاضیات، یادگیری حروف ... از دیدگاه بزرگسالان، کودک فقط کارتون تماشا نمی کند، بلکه  اطلاعات ارزشمند دریافت می کند. تا حدودی این درست است، اما ارتباط زنده و پیاده روی در هوای تازه بسیار مفیدتر است.

سن مهدکودک زمان رشد هوش هیجانی است. در این مدت نیازی به تکیه بر محتوای آموزشی ندارید. رشد مهارت های اجتماعی بسیار مهمتر است: به عنوان مثال، بازی با کودکان دیگر.

با این حال، ممنوع کردن کامل تعامل با صفحه نمایش نیز ارزشش را ندارد: کارتون های خوب می توانند به شما بیاموزند که دوست پیدا کنید، به اشتراک بگذارید،کمک کنید و غیره. برای شکستن تابوها از جمله به این دلیل که اکثر کودکان دیگر در محیط به صفحه نمایش دسترسی خواهند داشت.

دستگاه های بهینه در این سن: تبلت برای بازی های آموزشی، تلویزیون برای ویدیو. زمانی را که کودکان می گذرانند کنترل کنید: بیش از 30 دقیقه و بیش از سه بار در روز نباشد.

از 7 تا 10 سال: ساعت هوشمند و تبلت با محتوای آموزشی

یک کودک در سن مدرسه حتی فعال تر با همسالان ارتباط برقرار می کند و کمبود چیزی را حتی شدیدتر احساس می کند. محروم کردن دانش آموز از دسترسی به دستگاه ها به معنای کاهش خودکار رتبه اجتماعی او در بین دوستان و همکلاسی ها است.

علاوه بر این، 6 تا 7 سالگی نقطه عطفی است که کودک دیروز به فردی بسیار علاقه مند به کسب دانش تبدیل می شود. برنامه های آموزشی در تبلت اکنون می تواند برای رشد ذهن جوان مفید و ارزشمند باشد و توانایی برقراری ارتباط با دوستان و والدین امری راحت است.

برای اینکه نترسید که دانش آموز دبستانی تمام اوقات فراغت خود را شروع به بازی با تلفن کند، بهتر است یک ساعت هوشمند برای ارتباط بخرید. 

از 10 تا 16 سال: لپ تاپ و تلفن شخصی بدون اینترنت در مدرسه

از دوران راهنمایی، دیگر یک کودک نیست که با شما زندگی می کند، بلکه نوجوانی است که گاهی اوقات بیش از خودتان در اینترنت احساس اعتماد به نفس می کند. منع از چیزی بسیار دشوارتر خواهد شد، پس یاد بگیرید که مذاکره کنید و توضیح دهید. در عین حال، لپ تاپ شخصی دیگر یک هوی و هوس نیست، بلکه یک ضرورت است، زیرا یک کودک بزرگسال با آن تکالیف را انجام می دهد، چیز جدیدی یاد می گیرد و با دوستان ارتباط برقرار می کند.

وقت آن رسیده است که ساعت های کودکانه را با گوشی هایی که شارژدهی طولانی مدت در خود نگه می دارد جایگزین کنید. بعید است که بتوانید نوجوانی را متقاعد کنید که با یک دکمه فشاری راه برود در حالی که همه بچه های اطراف تلفن هوشمند دارند، اما نمی توانید اینترنت را در مدرسه به آن وصل کنید - بنابراین تعداد مخاطبین با صفحه نمایش به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. .

اگر پس از تعامل با دستگاه ها، کودک شیطون، عصبی و بیش از حد هیجان زده شد، این یک سیگنال مستقیم برای کاهش فوری زمان نمایش یا محدود کردن محتوای مجاز است.

چگونه والدین می توانند به فرزندان خود در مورد رابطه سالم با دستگاه ها آموزش دهند

زمان مجاز صفحه نمایش خود را تنظیم کنید
تا اواخر نوجوانی، کودک باید به وضوح بداند که چند دقیقه یا چند ساعت در روز را می تواند پشت صفحه سپری کند تا بینایی، وضعیت بدن و سیستم عصبی خود را خراب نکند. این قانون باید توسط همه بزرگسالان حمایت شود. البته استثنائات نیز ممکن است (مثلاً در تعطیلات آخر هفته یا در تعطیلات)، اما نه به ضرر ارتباطات، سلامتی و مسائل مهم.

شرایط استفاده از دستگاه ها را مشخص کنید

چنین شرایطی ممکن است بسته به نحوه تنظیم زندگی در خانواده متفاوت باشد، اما روانشناسان توصیه می کنند نکات زیر را به خاطر بسپارید:

زمان تماشای صفحه نباید پاداشی برای نمرات یا موفقیت باشد.
کودک با دانستن اینکه هر روز حق دارد تعداد معینی دقیقه آرامش و لذت تضمین شده را داشته باشد، در مورد وسایل آرامش بیشتری خواهد داشت.
توصیه می شود تمام دستگاه های دارای صفحه نمایش را حداقل یک ساعت قبل از خاموش شدن چراغ ها و ترجیحاً دو ساعت قبل از خاموش شدن آن جدا کنید.
در خانه، می توانید مناطقی را بدون دستگاه های دارای صفحه نمایش انتخاب کنید: میز ناهار خوری، تخت، توالت و غیره.

برای ارتباط زنده وقت بگذارید و یک جایگزین پیشنهاد دهید

اشتیاق دردناک برای دستگاه‌های دیجیتالی به طور ناگهانی به وجود نمی‌آید. در هر سنی، این نتیجه این واقعیت است که در زندگی کودک خستگی زیاد و فرصت های کمی برای خودآگاهی وجود دارد. بررسی کنید که آیا او سرگرمی دارد، آیا جلسات کافی با دوستان و توجه والدین دارد یا خیر؟

وقتی در مورد توجه والدین صحبت می کنیم، منظورمان موقعیتی است که در آن مادر و پدر صرفاً بر برقراری ارتباط با کودک (چه بازی، خواندن، راه رفتن یا صحبت کردن) متمرکز هستند و نه اینکه فقط در جایی نزدیک به تجارت خود بپردازند.

منطقی نیست که کودک خود را از "چسبیدن" به بازی ها یا شبکه های اجتماعی منع کنید، بهتر است سعی کنید کودک را با فعالیت های دیگر مجذوب خود کنید.

دستگاه خود را روی محتوای مفید تنظیم کنید

تا سن معینی، کودکان می‌توانند کانال‌های آموزشی درباره حیوانات، فیلم‌هایی با باز کردن اسباب‌بازی‌ها و کارتون‌ها را با علاقه مشابه تماشا کنند. انتخاب محتوا همیشه به دست والدین است. در حد اعتدال، حتی باز کردن بی‌معنا به روان کودک آسیبی نمی‌رساند، زیرا برای کودک چنین ویدیوهایی می‌توانند پس از یک روز سخت به عنوان تسکین دهنده عمل کنند. با این حال، اگر می‌خواهید اعضای جوان‌تر خانواده‌تان بیشترین استفاده را از زمان نمایش صفحه خود ببرند، طیف وسیعی از برنامه‌های آموزشی مبتنی بر بازی را نصب کنید و گزینه‌های ویدیویی را انتخاب کنید.

در مورد قوانین ایمنی بحث کنید

همراه با دسترسی به اینترنت، کودک باید کامل ترین بسته اطلاعاتی در مورد امنیت دیجیتال را دریافت کند. توضیح دهید که افراد بد نه تنها در دنیای واقعی، بلکه در دنیای دیجیتال نیز یافت می شوند. حتی یک دانش آموز دبیرستانی باید بداند که نمی توانید همه چیز را در مورد خودتان به اولین کسی که ملاقات می کنید بگویید. و با یک نوجوان، ارزش یک گفتگوی عمیق در مورد موضوع کلاهبرداران، آشنایان خطرناک در شبکه های اجتماعی و غیره را دارد.

کنترل خود را حفظ کنید

البته خواندن مکاتبات کودک با دوستان ایده بسیار بدی است. با این حال، بررسی سایت هایی که او در اینترنت بازدید می کند، تجاوز به حریم خصوصی نیست، بلکه جزء مهمی از امنیت خانواده است.

اگر در تاریخچه مرور او، سایت ها یا گروه های خطرناکی پیدا کردید که دانش آموزی می تواند اطلاعاتی را به دست آورد که برای سن او نامناسب است، به هیچ وجه شروع به نزاع نکنید. بهترین کاری که می توانید در اینجا انجام دهید این است که یک مکالمه محرمانه ترتیب دهید و انگیزه های واقعی علاقه به "ممنوعه" را درک کنید.