سرمایه گذاری و تعیین سطح ریسک

بسیاری از سرمایه گذاران چگونگی تعیین سطح ریسک پیش روی سهامشان را نمی دانند.
این یک مفهوم کلی مربوط به هر چیزی است که بازگشت سرمایه مطلوب را به همراه دارد. هر زمان که در چیزی پولتان را سرمایه گذاری می کنید، یک ریسک وجود دارد، چه بزرگ و چه کوچک، که پولتان برنگردد. در مقابل، شما انتظار عایدی دارید تا متحمل ریسک کردن شما را جبران کند. از لحاظ نظری، هر چه ریسک بیشتر باشد، دریافتی شما بابت سرمایه گذاری بیشتر خواهد بود و هر چه ریسک کمتر باشد، دریافتی کمتری خواهید داشت.

سرمایه گذاران باید ایده ریسک و چگونگی اعمال آن را بدانند. آگاهی از تصمیمات سرمایه گذاری نه تنها مستلزم تحقیقات سهام فردی است، بلکه درک از سرمایه گذاری‌های شخصی و نمایه ریسک را نیز می‌طلبد. برای داشتن تخمینی از سهام مناسب برای سطوح مشخص حد تحمل ریسک و بیشینه سازی عایدی‌ها، سرمایه گذاران باید ایده‌ای از مدت و میزان پولی که می‌بایست سرمایه گذاری کنند و عایدی مطلوب داشته باشند.
حال یک سرمایه گذار از میان انواع مختلف سرمایه گذاری‌های موجود برای انتخاب، چگونه میزان ریسک قابل کنترل خود را تعیین می‌کند؟ هر فرد متفاوت است و ایجاد یک مدل ثابت کاربردی برای همه دشوار است، اما در این جا دو چیز مهم وجود دارد که باید در تصمیم گیری برای میزان ریسک، مدنظر قرار دهید: (سیارک)

درک نرخ بهره ، تورم و اوراق قرضه
• افق زمانی
قبل از سرمایه گذاری، باید همواره زمان مورد نظر برای حفظ سرمایه تان را تعیین کنید. اگر امروز 20000 دلار برای سرمایه گذاری دارید، اما آن را یک سال بعد برای پیش پرداخت یک خانه جدید لازم دارید، سرمایه گذاری در سهام پرخطر، بهترین استراتژی نیست. هر چه سرمایه گذاری ریسک بیشتری داشته باشد، فراریت یا نوسان قیمت آن بالا است. بنابراین اگر افق زمانی شما نسبتاً کوتاه باشد، ممکن است مجبور باشید سهامتان را با زیان قابل توجهی بفروشید.
در مورد افق زمانی بلندمدت تر، سرمایه گذاران زمان بیشتری برای جبران زیان‌های احتمالی دارند و از این رو از لحاظ نظری ریسک های سنگین تری را متحمل می شوند. برای مثال، اگر آن 20000 دلار را برای خرید یک کلبه روستایی در کنار ساحل در 10 سال آینده در نظر گرفته اید، می‌توانید پولتان را در سهام های پرخطرتر سرمایه گذاری کنید. چرا؟ چون زمان بیشتری برای بازیابی ضرر و زیان دارید و احتمال این که مجبور به فروش زودهنگام سهامتان شوید، کمتر است.
• پشتوانه مالی
تعیین میزان پولی که می‌توانید از دست بدهید، نیز دیگر عامل مهم تعیین حد تحمل ریسک شما است. این ممکن است خوش بینانه ترین روش سرمایه گذاری نباشد؛ با این حال واقع بینانه ترین روش است. با سرمایه گذاری مبلغی که می‌توانید از عهده از دست دادن آن برآیید یا مسدود ماندن آن برای مدتی را تحمل کنید، مجبور نخواهید بود که سهامتان را به خاطر ترس یا مسائل نقدینگی بفروشید.
هرچه پول بیشتری داشته باشید، می‌توانید ریسک بیشتری را تحمل کنید. برای مثال، شخصی با ثروت خالص 50000 دلار را با شخص دیگری با ثروت خالص 25000 دلار مقایسه کنید. اگر هر دو 25000 دلار از ثروت خالصشان را در سهام سرمایه گذاری کنید، شخصی که ثروت خالص کمتری دارد، نسبت به شخص دارای ثروت بیشتر، بیشتر تحت تاثیر نزول قیمت خواهد بود. علاوه بر این، اگر سرمایه گذاران با مسائل نقدینگی روبرو شوند و نیاز فوری به پول نقد داشته باشند، سرمایه گذار اول مجبور به فروش سهام خود خواهد بود، در حالی که سرمایه گذار دوم می‌تواند از سایر وجوه خود استفاده کند.ترجمه  itrans.ir