آیا تلفن های هوشمند شما را خنگ می کنند

 (سیارک): فناوری موبایل، علاوه بر فاصله انداختن بین روابط انسانی، مشکلات دیگری را نیز سبب شده است. موبایل ها چیزی بیشتر از ابزارک های آزار دهنده ای هستند که زمانیکه یک فرد در میان دوستان خود است، نمی تواند از آن جدا شده و در یک بحث سالم با همتایان خود شرکت کند. همچنین، موبایل ها عوامل مزاحمی هستند چراکه وقتی در حال مکالمه با فرد دیگری هستید، باید آن ها را دائماً چک کنید. تلفن های هوشمند اعتیاد آور هستند و به دانشمندان درباره ی پتانسیل بالقوه ی خود برای آسیب رساندن به افراد و داشتن اثرات فیزیولوژیکی بر روی مغز، هشدار می دهند.

آیا تلفن های همراه، شما را خنگ می کنند؟
تلفن های هوشمند، فناوری نسبتاً جدیدی هستند. دانشمندان همچنان مشغول تخمین اثر آن ها بر روی سیستم عصبی هستند. جدای از دشواری تحلیل عملکرد آن ها، مشکل دیگر، پیشرفت مداوم و دشوار شدن مطالعه ی آن-هاست. دانشمندان در حال اتصال داده ها به یکدیگر و مشاهده ی تصویر کلی موجود در پشت این ابزارک ها هستند.
اعتیاد پنهان
پروفسوری در دانشگاه Baylor یکی از مهم ترین مطالب را نوشته که مربوط به رخدادی است که تلفن های هوشمند موجب آن شده اند. جیمز رابرتز، پروفسور بازاریابی، و متخصص در "جنبه ی تاریک" رفتارهای مشتریان است. او تحقیق خود بر روی تلفن های هوشمند را "اعتیاد پنهان" نامیده است. او دریافت که اعتیاد به تلفن هوشمند، اثر قابل توجهی بر روی عملکرد تحصیلی دانشجویان دارد. او تأکید کرد که دانشجویان نشان می دهند که تلفن هایشان از یک سرگرمی به یک اعتیاد تبدیل شده اند. تلفن های هوشمند یک احساس خوشایند را برای کاربران بوجود می-آورند و هر آنچه که این احساس را بوجود می آورد، می تواند اعتیادآور باشد.
اثر بیوشیمیایی
پتانسیل اعتیادآور، در هر زمان که تکرار یک رفتار، حسی خوشایند را از طریق فرآیند بیوشیمیایی در بدن شما بوجود می آورد، وجود دارد. اثر بیولوژیکی، انتقال از یک رفتار روان شناختی به یک آسیب عصبی است. تحقیق رابرت نشان می دهد که کاربردهایی مانند پیامک دادن، ایمیل زدن و رسانه های اجتماعی، دارای اثر مشابهی بر روی شبکه های عصبی هستند که با استفاده ی نادرست از این وسیله ها، بوجود می آیند.
رفتار تلفن هوشمند
چندین بار مشاهده شده است که زمانیکه مردم با یک جمع نشسته اند، در هر وضعیتی، ناگهان تلفن هوشمند خود را برداشته و چک می کنند که آیا یک تماس تلفنی یا پیامک را از دست داده اند یا خیر. این مانند این است که آن ها از یک خط نامرئی عبور کرده اند که آن ها را به سمت جیب یا کیفشان می کشاند تا ببینند که آیا پیامکی داشته اند یا خیر. برخی تنها به این نگاه می کنند که پیامی دارند یا خیر و سپس تلفن را کنار می گذارند. سایرین مشتاقند که یک جستجوی اینترنتی هم انجام دهند یا رسانه های اجتماعی خود را چک کنند و مهم نیست که چه کسی کنارشان نشسته یا اصلاً کجا هستند. این نشان دهنده ی این است که جامعه درگیر چه مشکلی است و چه چیزی دانشمندان را نگران توسعه ی ذهنی و احساسی کودکانی که از تلفن های هوشمند استفاده می کنند، کرده است.
تغییر در روابط انسانی
زمانیکه در حین صرف وقت با خانواده یا دوستان، تلفن هوشمند خود را بیرون می آورید، به آن ها می گویید که شخصی وجود دارد که برای شما مهم تر از آن هاست. به آن ها می گویید که پیامک احتمالی که مشغول چک کردن آن هستید، حاوی مطلبی مهم تر از هر آن چیزی است که آن ها می خواهند به شما بگویند. تلفن هوشمند، ارزش موقعیت کنونی شما و کسانیکه در کنار شما نشسته اند را از بین می برد و می خواهید وقایعی که در جایی دیگر می گذرند را بررسی کنید. احساس نیاز برای ارتباط پیوسته از طریق تلفن هوشمند با دنیای خارج، به یک بیماری روانی که بعنوان نوعی از "اختلال تجزیه کننده" شناخته می شود، تبدیل شده است. این نظریه، به یک پیام طعنه آمیز منجر می شود که آن، ارتباط با دنیای بیرون، از طریق تلفن هوشمند است و این به معنای فقدان ارتباط واقعی با دنیای فیزیکی که در اطراف است، می باشد.
تلفن های هوشمند و کودکان
جوان ترها در حال استفاده ی بیشتر و بیشتر از تلفن های هوشمند در بازه های زمانی طولانی هستند. در سال 2012، بیمارستان سن فرانسیسکو اعلام کرد که تلفن های هوشمند، رادیوهای مایکرویو دو طرفه ای هستند که پالس های متناوب و ناپایدار را ارسال می کنند. تشعشات مایکروویو از تلفن های هوشمند نمی توانند ارتباط مستقیمی که سلول ها را به یکدیگر متصل نگه می دارد، بشکنند اما DNA را مختل کرده و لایه ی محافظ مغز را تضعیف می کنند. این شکاف در لایه ی محافظ، رادیکال های آزاد به شدت واکنشگر را که آسیب رسان هستند، آزاد می کند. کودکان یا افراد جوان، از تلفن های هوشمند و رسانه های اجتماعی برای جایگزینی ارتباط مستقیم انسان با انسان استفاده می کنند. علاوه بر آسیب بوجود آمده، با تضعیف این لایه، و فقدان تبادلات انسانی، سایر توسعه ها در کودکان نیز به تعویق می افتد. دانشمندان معتقدند که توسعه ی همدلی، به تعویق افتاده، همچنین قابلیت حل مشکل و مهارت های اجتماعی تحت تأثیر هستند چراکه این کودکان، ساختار مناسبی برای تقابلات چهره به چهره ندارند.
تلفن های هوشمند و عملکرد مغز
تلفن های هوشمند از نظر تئوری ثابت کرده اند که بر روی عملکرد مغز و توانایی تفکر تحلیلی ما اثر می گذارند. دانشگاه واترلو گزارشی منتشر کرد که ارتباط مفرط استفاده از تلفن های هوشمند و کاهش هوش را نشان می-دهد. کسانیکه به تفکر غریزی متکی هستند، تلفن هوشمند خود را برداشته و موتور جستجوی آن ها را جهت یافتن پاسخ، بکار می گیرند. فردی که به تفکر تحلیلی متکی است، از موتورهای جستجو، کمتر استفاده می کند و مهارت-های منطقی و ذهنی قوی تری را از خود نشان می دهد. چیزی که تلفن های هوشمند ثابت کرده اند این است که کاهش تمرین مغزی انسان را موجب شده اند.
همچنان نیاز است که قبل از ارائه ی پاسخ قطعی به اینکه آیا تلفن های هوشمند واقعاً انسان را خنگ می کنند یا خیر، داده های بیشتری جمع آوری و تحلیل شوند. زمانیکه نوشتن توسعه یافت، برخی فکر می کردند که این پایان حافظه ی بشر است چراکه بشر می توانست هر چیزی را یادداشت کند. تلفن های هوشمند فناوری جدیدی هستند و همیشه، در برابر فناوری، مقاومت هایی وجود دارد. قطعاً تلفن های هوشمند مشکلاتی دارند اما در حال حاضر، علم به درستی نمی داند که مشکل دقیقاً چیست.

ده اعتیاد شگفت انگیز

اعتیاد به تلویزیون و تاثیر منفی آن روی کودکان

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک) 

ترجمه  itrans.ir