این مقاله حاوی اطلاعات کلی در مورد آکنه است. هم چنین توصیف می کند که آکنه چیست، چگونه گسترش می یابد، دلایل وجود آکنه در پوست چیست و انتخاب های درمانی برای اشکال مختلف آکنه چه می باشد. اطلاعات نیز برای مراقبت از پوست ارائه شده است. اگر شما سوالات بیشتری پس از خواندن این مقاله داشتید، می توانید آنها را با پزشک خود مطرح کنید.
محققان پزشکی به دنبال داروهای جدیدی برای درمان آکنه هستند تا با بعضی از آنها که در حال حاضر در حال استفاده است، جابجا کنند. پزشکان مانند انواع مختلف دیگر عفونت های باکتریایی دریافتند که در طول زمان، باکتری ای که با آکنه مرتبط است به درمان با برخی آنتی بیوتیک ها مقاوم شده اند، هر چند این امر روشن نیست که چطور یک مشکل این مقاومت را نشان می دهد. محققان در حال مطالعه جمعیت میکروبی پوست برای فهمیدن ارتباط آن با آکنه هستند. برخی محققان در حال تلاش برای تشخیص پروبیوتیک ها برای درمان پوست مبتلا به آکنه هستند.
دانشمندان نیز در حال تلاش برای درک بهتر مکانیسم های درگیر در آکنه هستند به طوری که آنها می توانند درمان های جدیدی را که بر روی آن مکانیسم ها کار می کند، توسعه دهند. بطور مثال، یک گروه محققان تحت حمایت NIAMS در حال مطالعه مکانیسم هایی هستند که توسعه غدد سباکوس را منظم می کند. گروه دیگری در حال تلاش برای درک این هستند که آکنه های پی. چگونه سیستم ایمنی بدنی را به منظور شناسایی مداخلات ایمنی ممکن فعال می سازد. مناطق دیگر تحقیقات تحت حمایت NIH در حال بررسی نقش ذاتی (اولیه) سیستم ایمنی بدن در توسعه آکنه هستند. (سیارک)
چگونه باید افراد مبتلا به آکنه از پوست مراقبت کنند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
تمیز کردن پوست به آرامی
اگر شما آکنه دارید، باید به آرامی پوست خود را با پاک کننده ملایمی، یکبار صبح و یکبار عصر، هم چنین پس از ورزش سنگین بشویید. صورت خود را از زیر چانه تا خط رشد مو بشویید و مطمئن شوید که بطور کامل پوستتان را شستشو دادید.
از پزشکتان یا متخصص بهداشتی دیگری تقاضای مشاوره ای درمورد بهترین نوع پاک کننده برای استفاده بکنید. استفاده از صابون های قوی یا پدهای اسکراب سفت کمک کننده نیست و می تواند در واقع باعث مشکلات بدتر شود. داروهای خشک کننده در غیر این حالت که پوست خیلی چرب باشد، توصیه نمی شود و سپس آنها باید فقط روی نقاط چرب استفاده شوند.
شامپو زدن موها به طور منظم نیز مهم است. اگر شما موی چرب دارید، شما احتمالا باید آن را هرروز بشویید.
اجتناب از دست زدن مکرر به پوست
از مالیدن و لمس ضایعات پوست خودداری کنید. فشردن، فشار دادن یا برداشتن لکه ها می تواند منجر به گسترش زخم ها یا لکه های تیره شود.
با دقت اصلاح کنید
برای اینکه ببینید کدام یک از ریش تراش های برقی و دستی راحت تر است، آنها را تست کنید. هنگامی که از ریش تراش دستی استفاده می کنید، از تیزی تیغ مطمئن شوید و موها را به طور کامل با آب و صابون قبل از استفاده از کرم اصلاح نرم کنید، به آرامی و فقط به هنگام نیاز اصلاح کنید تا خطر لکه های غافلگیر کننده کاهش یابد.
از آفتاب سوختگی یا حمام آفتاب خودداری کنید
بسیاری از داروهایی که برای درمان آکنه استفاده می شود، پوست شما را مستعد آفتاب سوختگی می کند، آفتاب سوختگی ای که پوست را قرمز می کند یا حمام آفتابی که پوست را تیره می کند ممکن است این لکه ها را کم رنگ تر کنند و باعث خشک تر شدن پوست شوند. با این حال، این منافع فقط موقتی هستند، و خطرات شناخته شده ای از قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب، مانند سریع تر شدن پیری پوست و خطر رشد سرطان پوست وجود دارد.
لوازم آرایش را با دقت انتخاب کنید
هنگامی که تحت درمان آکنه هستید، شما ممکن است نیاز به تغییر برخی از لوازم آرایش مورد استفاده خود داشته باشید. تمام لوازم آرایش ها و محصولات مراقبت از مو باید فاقد چربی باشند. محصولاتی را انتخاب کنید که برچسب غیر کومدوژنیک (یعنی آنها تشکیل منافذ بسته را ترویج نمی کنند) داشته باشد. در برخی افراد، با این حال، حتی این محصولات ممکن است باعث بدتر شدن آکنه شود.
برای چند هفته اول درمان، اعمال اساسی حتی ممکن است سخت باشد زیرا پوست ممکن است مخصوصا با استفاده از ترتینوئین موضعی یا بنزوئیل پروکسید قرمز یا پوسته پوسته شود. (سیارک)
چه عواملی باعث بوجود آمدن آکنه شده و چه کسانی جوش می زنند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
علت بوجود آمدن آکنه ناشناخته است، ولی پزشکان معتقد به نتایجی از چند عامل مرتبط هستند. یک عامل مهم در بوجود آمدن آکنه افزایش هورمون هایی به نام آندروژن (هورمون های جنس مردانه) است. این افزایش در پسران و دختران در دوران بلوغ است و باعث می شود که غدد سباکوس بزرگ شده و سبوم بیشتری در پوست تولید کند. تغییرات هورمونی مربوط به بارداری و یا شروع یا توقف قرص های ضدبارداری نیز می تواند باعث آکنه شود.
عامل دیگر، وراثت یا ژنتیک است. محققان معتقند که تمایل به گسترش آکنه می تواند از والدین به ارث برسد. بطور مثال، مطالعات نشان داده اند که بسیاری از پسران در سن مدرسه مبتلا به آکنه، سابقه خانوادگی از این اختلال را دارند. لوازم آرایشی چرب ممکن است سلولهای فولیکل را تغییر داده و آنها را به هم بچسباند و یک انسداد ایجاد کند.
عواملی که می تواند باعث بیش از حد شدن جوش شود، عبارتند از:
- تغییر سطح هورمون در دختران بالغ و زنان بزرگسال 2 تا 7 روز قبل از شروع عادت ماهانه شان.
- روغن محصولات پوستی (مرطوب کننده ها یا لوازم آرایشی) یا چربی ای که در محیط کار با آن مواجه هستید (بطور مثال، یک آشپزخانه با ظرف های سرخ کن) (سیارک
- فشار کلاه های ورزشی یا تجهیزات، کوله پشتی ها، یقه های تنگ، یا لباس های ورزشی تنگ
- محرک های محیطی مانند آلودگی و رطوبت بالا
- فشردن و یا برداشتن جوش ها
- شستشوی سخت پوست
- استرس
- رعایت نکردن بهداشت
افسانه هایی راجع به علل آکنه
افسانه های زیادی راجع به علل آکنه وجود دارد. شکلات و غذای چرب اغلب سرزنش می شوند، ولی شواهد کمی وجود دارد که غذاها تاثیر زیادی در گسترش و رشد آکنه در اکثر افراد دارد. افسانه دیگر این است که پوست کثیف باعث آکنه می شود؛ با این حال، آکنه سرسیاه و دیگر ضایعات آکنه با کثیفی بوجود نمی آیند. استرس باعث آکنه نمی شود ولی تحقیقات نشان می دهد که برای افرادی که جوش می زنند، استرس می تواند آن را بدتر کند.
چه کسانی جوش می زنند؟
مردم با هر نژادی و هر سنی جوش می زنند. ولی در نوجوانان و بزرگسالان جوان رایج تر است. در حدود 80 درصد افراد بین سنین 11 تا 30 سال دچار آکنه در برخی نقاط بدن می شوند. برای اکثر مردم، آکنه با رسیدن آنها به سن 30 سالگی از بین می رود؛ با این حال، برخی افراد در 40 و 50 سالگی هنوز این مشکل پوستی را دارند. (سیارک)
آکنه اغلب توسط متخصصان پوست که پزشکان متخصص مشکلات پوستی هستند، درمان می شود. این پزشکان تمام انواع آکنه بخصوص موارد حاد را درمان می کنند. پزشکانی که عمومی و یا پزشکان خانواده، متخصص اطفال، یا داخلی هستند ممکن است بتوانند بیمارانی با موارد خفیف آکنه را درمان کنند.
اهداف این درمان، درمان ضایعات موجود، متوقف کردن تشکیل ضایعات جدید، جلوگیری از اثر زخم بر اثر آکنه روی پوست، و به حداقل رساندن استرس روانی و خجالت ناشی از این بیماری هستند. درمان دارویی به هدف کاهش مشکلات متعددی است که نقشی در ایجاد آکنه بازی می کنند :(سیارک)
- تجمع غیر طبیعی سلول ها در فولیکل ها
- افزایش تولید چربی
- باکتری
- التهاب
تمام داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. برخی عوارض جانبی ممکن است از دیگران شدیدتر باشند. شما باید داخل بسته همراه با دارویتان را مطالعه کنید و اگر هرگونه سوالی راجع به عوارض جانبی احتمالی داردی از ارائه دهنده مراقبت سلامت خود و یا داروساز بپرسید.
بسته به شدت مشکل پزشک ممکن است یکی از داروهای تجویز نشده (OTC) و/یا داروهای تجویز شده را توصیه کند. برخی از این داروها ممکن است موضعی (اعمال شده روی پوست) و برخی دیگر خوراکی (از طریق خوردن) باشند. پزشک ممکن است استفاده از بیش از یک داروی موضعی یا ترکیب داروهای خوراکی و موضعی را پیشنهاد کند. (سیارک)
افرادی که آکنه برآمده یا کیستی دارند، بایستی توسط متخصص پوست درمان شوند. برای بیمارانی که آکنه ملتهب شدید دارند و با داروهایی مانند آنهایی که در درمان آکنه ملتهب متوسط تا شدید توصیف شد بهبود نیافتند، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین، یک رتینوئید (مشتق ویتامین آ) تجویز کند. ایزوترتینوئین یک داروی خوراکی است که معمولا یک یا دو بار در روز با غذا برای 15 تا 20 هفته مصرف می شود. این دارو به طور مشهود اندازه غده چربی را آن قدرکاهش می دهد که این غده چربی خیلی کمتری تولید می کند. در نتیجه رشد باکتری کم می شود.
مزایای ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین داروی بسیار موثری است که می تواند به جلوگیری از اثر زخم کمک کند. پس از 15 تا 20 هفته درمان با ایزوترتینوئین، آکنه کاملا یا تقریبا به طور کامل در اکثر بیماران از بین می رود. در آن بیمارانی که آکنه پس از یک دوره ایزوترتینوئین اتفاق می افتد، پزشک ممکن است دوره ی دیگری از همان درمان ایجاد کند یا داروهای دیگری تجویز کند.
معایب ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین می تواند باعث نقص های تولد در رشد جنین یک زن باردار شود. این مسئله که زنان در سن بچه آوری با مصرف این دارو حامله نیستند و حامله نمی شوند، مهم است. زنان باید دو صورت جداگانه موثر جلوگیری از بارداری را در یک زمان برای یک ماه قبل از آغاز درمان، در طول کل دوره درمان و برای 1 ماه کامل پس از قطع مصرف دارو، استفاده کنند. شما باید از پزشک خود بپرسید که چه هنگام حامله شدن، پس از قطع مصرف ایزوترتینوئین، امن است.برخی افرادی که جوش می زنند با تغییرات در ظاهر پوستشان افسرده می شوند. (سیارک)
تغییرات در خلق و خو ممکن است در طول دوران درمان یا کمی پس از تکمیل یک دوره دارو مانند ایزوترتینوئین شدید شود. تعدادی خودکشی گزارش شده و اقدام به خودکشی در افرادی که ایزوترتینوئین مصرف می کردند وجود داشت؛ با این حال، ارتباط بین ایزوترتینوئین و خودکشی یا افسردگی ناشناخته است. با این وجود، اگر شما یا کسی که شما می شناسید به طرز غیر معمول احساس ناراحتی می کند یا علائم افسردگی مانند از دست دادن اشتها، از دست دادن انگیزه فعالیتهای از قبل مورد علاقه یا مشکل در تمرکز دارد، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید.
با دکتر خود یا داروساز در مورد عوارض جانبی ایزوترتینوئین صحبت کنید. شما هم چنین می توانید به وبسایت مدیریت غذا و دارو (FDA) مراجعه کنید. برای تعیین اینکه آیا ایزوترتینوئین به هنگام وقوع عوارض جانبی باید متوقف شود، پزشکتان می تواند خون شما را قبل از شروع درمان بصورت دوره ای در طول درمان تست کند. عوارض جانبی معمولا پس از اینکه مصرف دارو متوقف می شود، از بین می رود. (سیارک)
پزشکان آکنه را به عنوان بیماری واحدهای پیلوسباکوس (PSUها) پوست توصیف می کنند. واحدهای پیلوسباکوس که در بیشتر قسمت های پوست بدن پیدا شده است، شامل یک غده سباکوس متصل به کانالی است که فولیکل نامیده می شود و حاوی یک موی نازک است ( تصویر "واحد پیلوسباکوس عادی" را ببینید). این واحدها در صورت، بالای کمر و قفسه سینه پرتعدادتر هستند. غدد سباکوس ماده چربی به نام سبوم تولید می کنند که معمولا در روی سطح پوست از طریق باز کردن فولیکل که عمدتا منفذ نامیده می شود، خالی می شود. سلولهایی به نام تولید کننده کراتین (کراتینوسیت) به فولیکل وصل هستند.
مو، سبوم و کراتینوسیت که فولیکل باریک را پر می کنند ممکن است انسدادی تولید کنند که نشانه اولیه آکنه است. این انسداد مانع رسیدن سبوم به سطح پوست از طریق منفذ می شود. مخلوطی از چربی و سلول به آکنه های باکتری پروپیونیباکتریوم (آکنه های پی) اجازه می دهد که به طور عادی روی پوست زندگی کنند و در فولیکل های مسدود شده رشد کنند. این باکتری ها مواد شیمیایی و آنزیم تولید می کنند و سلولهای سفید خونی را جذب کرده و باعث التهاب می شوند. (التهاب یک عکس العمل شاخص بافت های بیماری یا جراحت است و توسط چهار نشانه مشخص می شود : تورم، قرمزی، حرارت و درد). هنگامی که جداره ی فولیکل مسدود شده تجزیه می شود، باعث نشست هرچیزی به پوست نزدیک می شود – سبوم، سلولهای پوست ریخته شده و باکتری – که منجر به زخم یا جوش سر سیاه می شود. افرادی که جوش می زنند اغلب ضایعات مختلفی دارند . ضایعه عمومی آکنه که کومدو یا سرسیاه (KOM-e-do) نام دارد، فقط یک فولیکل موی بزرگ شده و مسدود شده است. اگر کومدو در زیر پوست باقی بماند، کومدوی بسته نامیده می شود و برآمدگی سفید رنگی به نام سرسفید تولید می کند. کومدویی که به سطح پوست می رسد و باز می شود یک کومدوی باز یا سرسیاه نامیده می شود زیرا روی سطح پوست سیاه دیده می شود. این تغییر رنگ سیاه مربوط به تغییرات در سبوم به دلیل مجاورت در هوا است. این امر به دلیل آلودگی نیست. هر دو سرسفید و سرسیاه ممکن است برای مدت طولانی روی پوست بمانند.
انواع ضایعات
ضایعات مزاحم دیگر آکنه ممکن است به شرح زیر گسترش یابد :
- جوش نوک تیز. ضایعات ملتهبی که اغلب به عنوان برآمدگی های کوچک و صورتی رنگ بر روی پوست ظاهر می شوند و ممکن است به لمس کردن حساس باشند.
- جوش های چرک دار (جوش ها). جوش های نوک تیز توسط ضایعات پرچرک سفید یا زرد که در انتها به قرمزی می زنند، بالا بیایند.
- برآمدگی ها. ضایعات بزرگ، دردناک و سفتی که در اعماق پوست وجود دارند.
