دوچرخه توسط شخص یا کشور خاصی اختراع نشده است. حدود صد سال طول کشید تا تلاش افراد مختلف به ثمر بنشیند و دوچرخه های امروزی وارده ی عرصه ی رقابت با وسایل نقلیه شوند. هیچ کس با خود حتی فکر هم نمی کرد که سال ها بعد دوچرخه ها روشی انقلابی برای رفت و آمد خواهند شد.
اولین دوچرخه ها در اسکاتلند ساخته شدند و مردم به آن ها دوچرخه های پایی می گفتند. دوچرخه های اولیه دارای دو چرخ بودند اما پدال نداشتند. کسی که دوچرخه را می راند مجبور بود دو پای خود را بروی زمین به سمت عقب فشار دهد تا دوچرخه به جلو حرکت کند. خیلی زود مخترعی فرانسوی به چرخ های جلوی دوچرخه پدال اضافه کرد تا راننده با فشار به پدال ها بتواند دوچرخه را به حرکت درآورد. با همه این اوصاف باز هم راندن دوچرخه کاری سخت و طاقت فرسایی بود زیرا دوچرخه ی اولیه بسیار سنگین بود. چهار چوب اصلی آن از استیل جامد و چرخ های آن از چوبی ساخته شده بودند که با استیل پوشانده شده بود. با این وجود این وسیله بین مردان جوان و ثروتمند فرانسوی محبوبیت فراوانی داشت. آن ها دوچرخه های پایی خود را در پارک های پاریس به نمایش می گذاشتند. به علت سنگینی این طرح های ابتدایی از دوچرخه، هیچکس حتی فکرش را هم نمی کرد که تبدیل به یک وسیله نقلیه شود. مردم از آن ها برای رفتن به مغازه ها یا سرکار رفتن استفاده نمی کردند. مردم بیشتر این وسیله را اسباب بازی می پنداشتند که می توانند اندکی خود را با آن سرگرم کنند.
در سال های 1870 تولید کنندگان آمریکایی دریافتند که در آن سوی مرزها دوچرخه های پایی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. همین امر باعث شد تا آن ها نیز دست به کار شوند و دوچرخه های خود را بسازنند. اما بایک تفاوت! آن ها بدنه ی دوچرخه ی خود را از استیل توخالی ساختند. این تغییر دوچرخه را بسیار سبک تر کرد. اما هنوز مردم به سختی می توانستند مسیر کوتاهی را رکاب بزنند و علاوه بر این ها ناهموار بودن خیابان ها در آن سال ها کار رکاب زدن را از قبل سخت تر نیز می کرد. اما با تمام این مشکلات هنوز افرادی بودند که با مبلغ ناچیزی برای انجام کارهای روزانه خود دوچرخه ای اجاره می کردند.(سیارک)
تغییرات بعدی توسط مهندسان بریتانیایی بر روی دوچرخه اعمال شد. آن ها تصمیم گرفتند که چرخ ها را به گونه ای عوض کنند که رکاب زدن آسان تر شود. آن ها فهمیدند هنگام پدال زدن، ابتدا چرخ عقب شروع به حرکت می کند. اگر چرخ جلویی کوچک باشد دوچرخه مسافت کمی را می پیماید ولی اگر چرخ جلویی بزرگ تر شود دوچرخه مسافت بیشتری را می پیماید. پس آن ها دوچرخه ای طراحی کردند که چرخ عقب کوچک و چرخ جلویی بزرگی داشت. هدف اولیه، کمک به رانندگان بود که بتوانند تعادل خود را بروی دوچرخه حفظ کنند زیرا حفظ تعادل بروی وسیله ای که چرخ های هم اندازه ای نداشت سخت بود و علاوه برآن راننده مجبور که پای خود را بسیار پایین بکشد تا بتواند به پدال برسد و این بدان معنا بود که هر آن ممکن بود که تعادل خود را از دست بدهد و برزمین بیفتد و به خود آسیب برساند. با همه ی این مشکلات دوچرخه های مرتفع با چرخ جلویی بزرگ و چرخ عقبی کوچک در انگلیس بسیار متداول شد.
بار دیگر تولیدکنندگان آمریکایی دست به کار شدند و تصمیم گرفتند که این بار هم تغییرات باب میل خود را اعمال کنند و هدف آن ها تولید دوچرخه ای امن تر بود. آن ها چرخ جلویی را کوچک تر کردند. بریتانیایی ها که نتوانستند ساکت بنشینند بار دیگر دست به کار شدند. آن ها هر دو چرخ دوچرخه را به یک اندازه ساختند و یک مکانیزم حرکتی روی دوچرخه تعبیه کردند به طوری که یک زنجیر دور محور چرخ ها قرار داده شد و با حرکت پدال زنجیر حرکت می کرد و چرخ ها را نیز به حرکت در می آورد. این تغییرات باعث شد که هم دوچرخه مسافت بیشتری را طی کند و هم حفظ تعادل بروی آن آسان شود. دوچرخه های امروزی در دهه های 1900 متولد شدند. دوچرخه هایی که راندنشان راحت بود و در بین زنان و مردان در هر سنی محبوبیت فراوانی پیدا کرد. امروزه نیز میلیون ها نفر در سرتاسر دنیا از دوچرخه برای تفریح، مسابقه، ورزش و حتی حمل و نقل استفاده می کنند.ترجمه itrans.ir
نود و پنجمین سالگرد هفته دوچرخه و دوچرخه سواری در ماه جاری است و به همین مناسبت قصد داریم تأثیر دوچرخه بر جنبه‌های گوناگون جامعه را مورد بررسی قرار دهیم. با سیارک همراه باشید.
سال جاری، دویست و یکمین سالی است که از تولید اولین مدل‌های دوچرخه می‌گذرد و از آن زمان تا کنون، دوچرخه‌ها تغییرات بسیار زیادی به خود دیده و بسیار همگانی‌تر شده‌اند. برای نمونه می‌توان به بیش از هزار جاده اختصاصی که در نقاط مختلف جهان، به منظور استفاده دوچرخه سوارها احداث شده است، اشاره کرد. البته تأثیرات استفاده از دوچرخه‌ها را نیز در جهان امروز نمی‌توان نادیده گرفت. به واسطه استفاده از دوچرخه، تلفات جانی ناشی از تصادفات جاده‌ای کمتر شده است (سالیانه پانصد نفر کمتر جان خود را از دست می‌دهند) و آلودگی هوا نیز به خاطر استفاده از دوچرخه‌ها کاهش چشمگیری داشته است. این‌ها نتایج تحقیقات و بررسی‌هایی است که توسط مرکز دوچرخه‌سواری بریتانیا منتشر شده است.
از همان ابتدای معرفی این وسیله نقلیه جدید تا کنون، دوچرخه و دوچرخه‌سواری توانسته است تأثیر چشمگیری بر زیرساخت‌های جامعه بگذارد و به گونه‌ای توانسته دید ما نسبت به جهان و سبک زندگی‌مان را دچار تحول کند. در ادامه متن قصد داریم هشت حرکت بزرگی که با استفاده از دوچرخه‌ها انجام گرفته و تغییرات چشمگیری در جهان به وجود آورده است را بررسی کنیم.
انقلابی در استفاده جمعی از دوچرخه‌ها
در سال 2010 بود که طرحی تحت عنوان استفاده جمعی از دوچرخه‌ها در لندن اجرا شد. طرحی که با استقبال بسیار خوبی از سمت مردم مواجه شد و تنها ظرف مدت یک ماه، چیزی حدود یک میلیون جابه‌جایی به وسیله این دوچرخه‌ها به ثبت رسید. اما این طرح استفاده جمعی از دوچرخه‌ها، ابداع انگلیسی‌ها نبود و در حقیقت ایده اصلی این کار مربوط به یک فرد هلندی بود. ایده‌ای که در سال 1965 توسط لود اسشیمل پِنیک طراحی و پیاده‌سازی شد و با نام «دوچرخه سفید» در میان مردم شناخته می‌شد. ایده اصلی این کار در حقیقت ریشه از جنبش آنارشیستیِ رایج در آن زمان می‌گرفت که توسط گروهکی به نام «پِرُو» مطرح شده بود و لود اسشیمل قصد داشت با این حرکت جدید خود، گونه‌ای جدید از زندگی را به همگان معرفی کرده و آنها را به پیش گرفتن این سبک از زندگی تشویق کند. در آن سال پنجاه دوچرخه سفید رنگ، در نقاط مختلف آمستردام قرار داده شد که هیچ قفل و بستی به آنها متصل نبود و همگان در استفاده از آن کاملاً آزاد بودند.
البته مشکلی که در خصوص این طرح وجود داشت این بود که پلیس آمستردام آن را به گونه‌ای رفتاری مجرمانه تلقی کرده و به سرعت تمامی دوچرخه‌ها را از سطح شهر جمع‌آوری کرد. گروهک پِرُوُ نیز در واکنش به این حرکت پلیس روی دوچرخه‌ها قفل قرار داد و روی بدنه هریک نیز کدی حک کرد، با این وجود، ادامه طرح با شکست مواجه شد. اهمیت این ایده خلاقانه در آمستردام اما به این خاطر است که تمامی طرح‌های حال حاضر استفاده جمعی و به اشتراک‌گذاری دوچرخه‌ها در سطح شهر‌های مختلف جهان، از همان طرح دوچرخه سفید آمستردام ایده گرفته‌اند. در حال حاضر چیزی حدود هزار شهر مختلف در سراسر نقاط جهان از این گونه طرح‌ها بهره می‌گیرند.
دوچرخه سواری و ارتباط آن با حقوق زنان
دهه آخر قرن نوزدهم میلادی به عنوان عصر طلایی دوچرخه‌ها شناخته می‌شود و زمانی است که استفاده از دوچرخه، صرف نظر از جنسیت، میان زنان و مردان به یک اندازه محبوب شد و همگان به استفاده از آن روی آوردند. طی همان سالیان بود که اولین مدل‌های ایمن‌تر از دوچرخه‌ها وارد بازار شدند که چرخ‌های یک اندازه داشتند و سیستم جدید زنجیر چرخ نیز بر روی آن ها به کار گرفته شده بود. این اتفاق مصادف با جنبش‌های فمینیستی‌ای (برابری زنان و مردان) شد که در آن سالیان به اوج خود رسیده بودند و این دو عامل به کمک یکدیگر باعث شدند به مرور استفاده زنان نیز از دوچرخه افزایش پیدا کند. تنها مشکل پوشش زنان دوره ویکتوریایی انگلیس بود که به هیچ عنوان برای دوچرخه‌سواری مناسب نبود و به همین خاطر در سال 1881 مؤسسه‌ای برای ایجاد تغییراتی در پوشش زنان انگلیسی به وجود آمد و در نتیجه فعالیت‌های آنها بسیاری از لباس‌های دست و پا گیر و کفش‌های پاشنه‌بلند جای خود را به لباس‌های راحتتر و امروزی‌تر دادند. البته در آن سال‌ها کسانی هم بودند که با این تغییرات مخالف بودند و به عقاید گذشته خود پایبند، با این وجود، در سال 1893 بود که تسی رینولدز با پوشیدن پیراهن و کت و شلواری به خصوص، فاصله میان دو شهر برایتون و لندن را رکاب زد و بدل به نخستین زنی شد که تا کنون چنین اقدامی انجام داده است و با این حرکت خود توانست جنبش‌های آن سال‌ها را وارد مرحله جدیدی کند.
استفاده از دوچرخه برای مبارزه با فقر و کمک به نیازمندان
در سال 2004 و پس از طوفان‌های دریایی سهمگینی که مردم نقاط بسیاری را بی‌خانمان و بی سرپناه کرد بود، مؤسسه خیریه‌ای تشکیل شد که هدف آن کمک به مردم فقیری که بیشتر در قاره آفریقا، آمریکای جنوبی و نواحی جنوب شرقی آسیا سکونت داشتند بود. در حقیقت فعالیتی که این مؤسسه خیریه اقدام به پیاده سازی آن در این نقاط کرد، این بودکه دوچرخه‌ای که دقیقاً از طراحی فنی و ظاهری مشابهی با دوچرخه 95 یورویی بوفالو برخوردار بود را در دسترس کودکان این مناطق گذاشت که به وسیله آن قادر بودند راه طولانی میان مدرسه و خانه خود را با دوچرخه بروند و بازگردند. از زمان تأسیس این مؤسسه تا کنون نزدیک به 126104 دانش آموز با استفاده از دوچرخه قادر بودند به تحصیل خود ادامه داده و مسیر طولانی مانع پیشرفت درسی آنها و ترک تحصیلشان نشده است. بنا به تخمین مسئولان مؤسسه، هر دوچرخه‌ای که در اختیار این کودکان قرار می‌دهند به طور میانگین بر زندگی پنج نفر تأثیر مثبت گذاشته و شرایطشان را بهبود می‌بخشد.
الک سیمن، مدیرمسئول این مؤسسه خیریه در انگلستان است و در مصاحبه‌ای عنوان کرد: «دوچرخه مدلِ بوفالو در میان سایر دوچرخه‌ها همانند فورد در میان خودروها است. این دوچرخه از طراحی بسیار ساده‌ای برخوردار است و وسایل یدکی آن نیز به سادگی قابل دسترس هستند و اگر مشکلی برای هریک از دوچرخه‌ها پیش بیاید، برای تعمیر آن به هزینه چندانی نیاز نخواهد بود.»
گردان‌های نظامی دوچرخه سوار مورد استفاده در جنگ‌ها
از اوایل دهه هشتاد میلادی بود که ارتش بریتانیا برای عملیات‌های ارتباطی و اکتشافی خود اقدام به استفاده از گروه‌های نظامی دوچرخه‌سوار کرد. دلیل جایگزینی دوچرخه با اسب این بود که دوچرخه وزن کمتری داشت و به مراتب صدای کمتری تولید کرده و توجه چندانی به خود جلب نمی‌کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم، چیزی حدود چهارده گردان دوچرخه سوار در ارتش بریتانیا خدمت می‌کردند و_ از اهمیت بسیار زیادی برخوردار شدند. در سال 1915 نیز بخش مجزایی برای رسیدگی به این دوچرخه‌سواران و استخدام نیرو‌های جدید در ارتش به وجود آمد.
علاوه بر استفاده از این گردان‌ها در خاک بریتانیا، مأموریت‌های خارجی‌ای نیز برای آنها در نظر گرفته شد که حمله دلیرانه یکی از این گردان‌های دوچرخه‌سوار به واگن‌های حامل مهمات آلمان‌ها از جمله این مأموریت‌ها بود. تنها بریتانای نبود که در زمان جنگ از گردان‌های دوچرخه‌سوار بهره می‌گرفت و ژاپن نیز در سال 1937 و پیش از کوران جنگ جهانی دوم، طی حمله‌ای همه جانبه به چین، از پنجاه هزار دوچرخه سوار در ارتش خود استفاده کرد. در طول دوران جنگ جهانی دوم نیز پیاده نظام ارتش لهستان، تعداد زیادی از این دوچرخه‌سوارها را برای گشت زنی به کار گرفت. در جنگ میان آمریکا و ویتنام نیز، دوچرخه‌های به خصوصی طراحی شده بود که قابلیت حمل بار تا وزن دویست کیلوگرم را داشتند و به منظور جابه‌جایی مخفیانه مهمات مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
ای تی: افسانه مدرن
بدون شک هیچ فیلمی در دنیای سینما به اندازه «ای تی» نتوانسته است این اشتیاق را در کودکان به وجود آورد که سوار دوچرخه خود شده و بیرون بروند. اواخر دهه هشتاد میلادی (1980)، اشتیاق دوچرخه سواری با مدل‌های بی اِم اکس، در میان جوانان و نوجوانان به اوج خود رسیده بود و استیون اسپیلبرگ در فیلم خود در صحنه‌ای از این اشتیاق کمال استفاده را برد؛ صحنه‌ای که در آن الیوت، ای تی و دوستانش تحت تعقیب پلیس قرار گرفته و همگی سوار بر دوچرخه‌های بی اِم اکس ساخت ژاپن در حال فرار هستند.
یکی از دستیاران استیون اسپیلبرگ برای سفارش دادن چهل دوچرخه مدل بی اِم اکس با شرکت ژاپنی سازنده آن تماس گرفت و شخصی که تلفن را جواب داد، به خیال این که دستش انداخته باشند، تلفن را قطع کرد و در نهایت با پیگیری دستیار اسپیلبرگ ماجرا ختم به خیر شد و قراردادی برای خرید دوچرخه میان آنها بسته شد. از آن زمان به بعد بود که نام این شرکت ژاپنی (کواهارا) بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد و استودیوهای بزرگ فیلمسازی آمریکایی با آنها قرارداد بستند. یکی از اقدامات جالب این شرکت ژاپنی طی سالیان بعد، طراحی و ساخت دوچرخه‌هایی بود که الهام گرفته از فیلمِ «ای تی» بودند.
پیشرفت و تکامل جاده‌ها و راه‌های ارتباطی
بسیاری بر این باوراند که جاده‌های صاف و هموار امروزی، حضورشان را مدیون پیشرفت صنعت خودروسازی هستند و این در حالی است که در حقیقت افزایش محبوبیت و استفاده از دوچرخه‌ها در اواخر قرن نوزدهم میلادی بود که ایده ساخت این گونه جاده‌ها را به ذهن انسان متبادر کرد. در بریتانیا، به واسطه احداث خطوط راه‌آهن، عملاً تجارت از هر راه دیگری متوقف شده و همین مسئله باعث شده بود به راه‌های عبور و مرور دیگر رسیدگی چندانی نشده و وضعیت چندان خوبی نداشته باشند. به مرور زمان اما و با گسترش استفاده از دوچرخه‌ها، به خصوص در میان قشر کارگر جامعه، بسیاری از شهرها به مناطق روستایی و حومه شهرها مهاجرت کردند. کسانی که مهاجرت کرده بودند برای رفت و آمد به شهر و پیمودن مسیرهای طولانی از دوچرخه استفاده می‌کردند و همین مسئله باعث شد تا سازمانی رسمی برای رسیدگی به جاده‌هایی که توسط این افراد مورد استفاده قرار می‌گرفت تأسیس شود. وظیفه این اُرگان تقویت و بازسازی زیرساخت‌های جاده‌ها و فراهم آوردن شرایطی مساعد برای عبور و مرور دوچرخه‌ها بود. بخش اعظم جاده‌هایی که در حال حاضر در قسمتهای مختلف بریتانیای آن زمان، به منظور عبور و مرور خودروها استفاده می‌شود، در حقیقت و در ابتدا به منظور استفاده دوچرخه‌ها مورد بهره برداری قرار گرفته بود. البته از سال 1950 میلادی و با معرفی مدل‌های جدید خودروها، این غول‌های آهنی بودند که بدل به سلطان بی رقیب جاده‌ها شدند و تنها طی چند ساله اخیر بوده است که به واسطه مشکلاتی که آلودگی هوا متوجه سلامت انسان کرده است، بسیاری از شهرها و کشورهای دنیا، برنامه‌هایی برای استفاده شهروندان و مردمشان از دوچرخه پیاده کرده و آنها را به این کار تشویق می‌کنند.
قدرت پرواز
در نقاط مختلف دنیا، بسیاری از مردم برادران رایت، اُرویل و ویلبر را که از نخستین کسانی بودند که گام در عرصه هوانوردی گذاشتند، به خوبی می‌شناسند. نکته جالب این است که این دو برادر پیش از ورود به این عرصه سر و کارشان با دوچرخه‌ها بود. در سال 1892 بود که این دو برادر کسب و کار پر رونقی در تعمیر، فروش و اجاره دوچرخه برای خود راه انداخته و از این طریق کسب درآمد می‌کردند. ویلبر رایت، شخصی بود که بیشتر به سفرهای دور و دراز به خارج از شهر علاقه داشت و این درحالی بود که به نظر می‌رسید اُرویل بیشتر به سرعت علاقه نشان میدهد و بیشتر دوست داشت در مسابقات شکرت کند تا به سفرهای دور و دراز برود. به هر صورت هر دو به گونه‌ای به دوچرخه و دوچرخه‌سواری علاقه‌مند بودند و همین علاقه و درآمد حاصل از چند سال فعالیت‌شان بود که درنهایت سرمایه لازم برای ابتکار جدیدشان و ساخت هواپیماهای اولیه شان شد.
نکته جالب توجه در خصوص ابتکار این دو برادر، استفاده از برخی از قطعات یدکی دوچرخه ها در ساخت و طراحی مدل‌های اولیه هواپیماهایشان بود. برای نمونه در سال 1901 یک مدل دوچرخه که در آن زمان در اختیار داشتند را به طور کامل باز کرده و تحقیقات جامعی برای استفاده از این قطعات در هواپیمای خود انجام دادند. در آن زمان این دو برادر شش مغازه بزرگ مخصوص تعمیر دوچرخه در اختیار داشتند و در یکی از این مغازه‌ها شروع به ساخت هواپیمای اولیه خود کرده و به زودی متوجه شباهت‌هایی که هواپیما باید با دوچرخه داشته باشد، شدند. برای نمونه هواپیمای آنها می‌بایست همانند دوچرخه از قطعات سبکی در ساختش استفاده شود و نیز مانند دوچرخه باید به گونه‌ای طراحی شود که تعادل آن در زمان حرکت کاملاً حفظ شود. در آن زمان البته اوتو لیلنتال آلمانی و نیز گلن کرتیس آمریکایی هم که هر دو از طرفداران پر و پا قرص دوچرخه‌ها بودند، فعالیت‌هایی در خصوص ساخت هواپیما انجام دادند و البته نامشان همانند برادران رایت بر سر زبان‌ها نیفتاد.
حمل سفارش‌ها با استفاده از دو چرخه
ایده استفاده از دوچرخه برای جابه‌جایی محصولات مختلف چیز تازه‌ای نبود و تقریباً به محض وارد شدن دوچرخه‌های پدالی در بازار (از اوایل سال 1860)، بسیاری برای فرستادن بسته‌ها و دیگر محصولات خود از دوچرخه‌های جدید استفاده می‌کردند. در کوران جنگ جهانی دوم، دیدن کودکانی که به نظر هنوز بقدری بزرگ نشده بودند که توان خدمت در ارتش را داشته باشند، در حالی که با دوچرخه‌های خود پیام‌های مهمی را در میان حملات سهمگین هوایی به مقصد می‌رساندند، چیز عجیبی نبود. از سال 1980 به بعد بود که دیدن پیک‌های دوچرخه سوار در لندن، تبدیل به منظره‌ای کاملاً عادی شده بود و هنوز که هنوزه این پیک‌ها در شهر فعالیت می‌کنند و حامل هر چیزی می‌توانند باشند؛ از اسناد و مدارک کاغذی گرفته تا نمونه‌های خون و... . البته با شروع قرن بیست و یکم دیگر کار این گونه پیک‌ها به طور تقریباً انحصاری به حمل سفارش‌های مربوط به خوراک و غذا تعلق گرفته است و شرکتی بسیار بزرگ از سال 2013 فعالیت خود را در این زمینه آغاز کرده و با رستوران‌های بسیاری قرارداد بسته است. نام این شرکت دلیورو (Deliveroo) است.ترجمه itrans.ir
قیمت دوچرخه هایی که در این مقاله بررسی شده اند از 900.000 تومان تا 6.000.000 تومان بوده است. بررسی ها نشان داده برای خرید دوچرخه های فوق سبک با بدنه فیبرکربن باید هزینه بیشتری پرداخت کنید. البته همیشه می توانید به قیمت مناسبی دوپرخه بخرید.
نوع دوچرخه را انتخاب کنید.
فروشگاه مناسبی را پیدا کنید. خرید از فروشگاه های حرفه دوچرخه ممکن است کمی گرانتر باشد ولی مطمئن باشید از خرید خود راضی خواهید بود.
دوچرخه را تست کنید. حتما قبل از اقدام به خرید، دوچرخه را تست کنید تا از نحوه سواری و تعویض دنده ها راضی باشید. صندلی راحت باشد و به راحتی بتوانید در سربالایی ها رکاب بزنید.
دوچرخه ارزان نخرید. دوچرخه های ارزان - معمولا کمتر از 600.000 تومان که در فروشگاه های زنجیره ای عرضه می شوند معمولا کیفیت مناسبی ندارند.
لوازم جانبی. کلاه ایمنی مناسب و خوب، کفش های مخصوص دوچرخه سواری، دستکش برای جذب ضربات، عینک محافظ برای جلوگیری از ورود خاک و حشره ها به چشم، قمقمه آب و لباس گرم
انواع دوچرخه
دوچرخه راحتی برای حرکت آهسته در مسیر های هموار طراحی شده است. فرمان های بلند، صندلی ها بزرگ با امکان جذب ضربات را دارند.
مزایا: بسیار راحت هستند، برای دوچرخه سواری گروهی عالی هستند. معایب: در پستی و بلندی ها کار سخت خواهد شد. برای دوچرخه سواری خارج از جاده اصلا مناسب نیست. با دوچرخه های کوهستان نمی تواند رقابت کند.
دوچرخه کوهستان برای مسیرهای ناهموار طراحی شده است. ضربه گیر در دوشاخه جلو قرار دارد. بهترین گزینه در مسیرهای ناهموار است. لاستیک های پهن و سیستم تعلیق مناسبی دارند. مزایا: بسیار بادوام، ضربه گیرهای عالی، کنترل عالی در مسیرهای خارج از جاده (آفرود) معایب: سنگین، مناسب مسیرهای جاده ای نیستند.
دوچرخه جاده ای برای مسیرهای طولانی و تورهای چند روزه طراحی شده است. بدنه سبک و لاستیک های نازکی دارند. مزایا: با خم شدن روی دسته دوچرخه حالت آیرودینامیکی مناسبی ایجاد می شود. معایب: خیلی راحت نیستند
دوچرخه تناسب اندام لاستیک های باریک دارند. بدنه سبک است و بهترین گزینه برای افرادی است که قصد سوزاندن کالری دارند. مزایا: بسیار راحتتر از دوچرخه جاده ای است. مناسب برای رفتن به محل کار است. معایب: آیرودینامیک نیست
دوچرخه ثابت صرفا جهت تناسب اندام طراحی شده است. مزایا: لازم نیست دوچرخه سواری بلد باشید. نیازی به وسایل ایمنی ندارید. معایب: لذت دوچرخه سواری را ندارد.
امکانات
انتخاب هایی برای بخش های مختلف دوچرخه وجود دارد. فروشگاه ممکن است بخش های مورد نظر شما را مجانی یا با هزینه تعویض کند.
ترمزها برخی دوچرخه ها با 1 یا چند نوع ترمز ساخته می شوند. ترمزهای V شکل یا خطی و دیسکی، ترمزهای دیسکی بهترین کارایی را دارند، این ترمزها شامل نوع روغنی یا مکانیکی هستند. درصورتی که دوچرخه امکان نصب ترمزهای دیسکی را داشته باشد فروشگاه با هزینه معادل 300.000 تومان آنها را تعویض میکند. توجه داشته باشید هزینه نگهداری ترمزهای دیسکی خیلی بیشتر از نوع V شکل یا همان لقمه ای است.
پیشرانه زنجیر چرخ بین دو صفحه دنده ای متحرک قرار دارد. چرخ دنده جلویی معمولا شامل 2 یا 3 چرخ دنده بزرگ است. قرار گرفتن زنجیر بر روی هرکدام از این چرخ دنده ها امکان تغییر سرعت را فراهم می سازد.
دسته فرمان اگر بالاتر باشد امکان راست نشتن را به دوچرخه سوار میدهد. درصورتی که پایین تر باشد حالت آیرودینامیکی بیشتر دارد
زین برخی باریک وسفت و برخی پهن و نرم هستند.
تعویض کننده دنده تعویض کننده دنده یا شانژمان زنجیر را بین چرخ دنده های جلو و عقب بالا و پایین می برند.
نیازی نیست که هزاران مایل را با دوچرخه خود طی کنید تا از مزایای بیشتر راندن دوچرخه و کمتر راندن اتومبیل بهره مند شوید. جدا از اینکه یک دوچرخه ی براق و نو دارید یا دوچرخه ی قدیمی که سال ها پیش استفاده می کردید و در دسترس است، دوچرخه سواری یک ورزش فوق العاده و همچنین تفریح و سرگرمی خوبی است.
قیمت بنزین در آمریکا نیز در حال افزایش به بیش از 3 دلار بر گالن است که با این حساب استفاده از دوچرخه برای خرید، رفت و آمد، ملاقات دوستان یا تنها برای تفریح هم از نظر اقتصادی برای شما به صرفه است و در عین حال شرایط فیزیکی شما را بهبود می بخشد.(سیارک) اگر فکر می کنید در طول روز زمانی برای ورزش کردن ندارید، دوچرخه سواری قابلیت این را دارد که فعالیت روزانه ی شما را تامین کند. دکتر Lisa Callahan، مدیریت مرکز پزشکی ورزش زنان در بیمارستان جراحی های خاص در نیویورک، می گوید: "شما می توانید منافع قلبی و عروقی که از هر ورزش هوازی دیگری مانند پیاده روی، دویدن یا رقصیدن می برید، از دوچرخه سواری دریافت کنید. این ورزش می تواند برای قلب و عروق شما بسیار مفید باشد." ماهیچه های شما نیز تقویت می شوند. دوچرخه سواری ران، باسن و قسمت تحتانی ستون فقرات شما را تقویت می کند. اگر مسیر شما شامل بالا رفتن از کوه می شود، دستان و بالا تنه شما نیز برای ایستادن روی دوچرخه و رکاب زدن قوی می شود. علاوه بر آن، دوچرخه سواری ورزش ملایمی برای مفاصل است و غضروف ها را حفظ می کند. مخصوصاً برای زنانی که از فشار عضلانی، مشکلات پا، زانو، کمر درد یا حوادث ناشی از ضربه به علت دویدن، پیاده روی یا آهسته دویدن رنج می برند، می تواند ورزش بسیار مفیدی باشد. (سیارک) دکتر Callahan اضافه می کند: "اگر اضافه وزن دارید و ورزش را شروع کرده اید، ممکن است به مفاصل شما فشار بیاید. اما ورزش هایی مانند دوچرخه سواری یا شنا که به مفاصل فشار چندانی وارد نمی کنند مناسب ترند." دوچرخه سواری روزانه می تواند مانع از اضافه وزن تدریجی و انباشته شدن چربی دور شکم، که زنان بسیاری در میانسالی از آن رنج می برند، شود. دکتر Callahan خاطر نشان کرد که استفاده از دوچرخه ثابت در محیط بسته ورزش سبک تری نسبت به دوچرخه سواری در محیط آزاد است. زیرا مقاومت در برابر باد یا زمین ناهمواری در کار نیست. او گفت: "در باشگاه باید کمی سخت تر تمرین کنید تا همان نتیجه را نسبت به فضای آزاد بگیرید".
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
دوچرخه با فناوری روز که همین امروز می توانید بخرید 6 مدل
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
دوچرخه وسیله نقلیه محبوب و با سابقه ی دو قرن است.چنین اختراعی (دوچرخه به انگلیسی: Bicycle ، Bike) خلاقیت علاقه مندان را متوقف نمی کند و آنها همچنان به پیشرفت حمل و نقل این دو چرخ در حمل و نقل ادامه می دهند. و ارزش این را دارد که آنها راه حل های جالب و غیرمعمول با فناوری روز پیدا کنند.
دوچرخه های برقی برای همه خوب است: از سراشیبی ها بالا می روند و تقریباً نیازی به پدال زدن ندارند. اما یک اشکال وجود دارد - شما باید منتظر بند آمدن باران در پناهگاه باشید تا خطر خیس شدن از بین برود. اما خودروی برقی GinzVelo که توسط پیتر گینزبورگ از ویرجینیا اختراع شده است ، نه تنها از آب و هوا بلکه در حین تصادف نیز تا حدی از شما محافظت خواهد کرد. این طراحی سه چرخه با کابین ساده از جنس فایبرگلاس است. وزن GinzVelo تنها 39 کیلوگرم وزن دارد و می تواند به سرعت 32 کیلومتر در ساعت برسد و در صورت استفاده از پدال ها می توانید سرعت آن را تا 48 کیلومتر در ساعت برسانید.
2. دوچرخه Yerka سرقت نمی شود
سرقت دوچرخه از Yerka برای سارقان راحت نخواهد بود
موضوع محافظت از وسایل نقلیه دوچرخه در مقابل سرقت برای هر دوچرخه سواری بسیار مهم است. انواع قفل های دوچرخه وجود دارد ، اما سارقان می توانند به راحتی آنها را باز کنند ، بنابراین علاقه مندان همچنان به دنبال یک راه حل معتبر ضد سرقت هستند. تیمی از دانشجویان شیلی ایده جالبی را ارائه دادند: قفل را در قسمتهای ساختاری دوچرخه ادغام کردند. لوله پایینی قاب به دو قسمت دست نخورده است ، که در طرف دیگر ستون پارکینگ با استفاده از نشیمن صندلی به یکدیگر وصل می شوند. تصمیم گیری در مورد قاب بسیار جالب است ، زیرا امکان قطع آن وجود دارد ، اما سرقت دوچرخه بی معنی است ، زیرا به دلیل طراحی تغییر یافته نمی توان آن را استفاده کرد.
3. دوچرخه Greyp G 12S قدرتمند و سریع است
Greyp G 12S "همکار" اتومبیل های اسپرت در جهان دوچرخه است.
Greyp G 12S یک اعجوبه واقعی در جاده و خارج از جاده است که بهترین جهان از دوچرخه و موتور سیکلت را با هم ترکیب می کند. دوچرخه برقی شرکت کورواتی Rimac Automobili امکان رفتن به بالای تپه ها را آسان می کند و با سرعت مناسب (حداکثر 70 کیلومتر در ساعت) در جاده ها و خارج از جاده رانندگی می کند. یک موتور با کارایی بالا سرعت و استحکام می بخشد ،باتری پرقدرت به شما امکان می دهد تا با یک بار شارژ تا 120 کیلومتر دوچرخه سواری کنید ، و سیستم ترمز احیا کننده علاوه بر این ، باتری را شارژ می کند. این مدل مجهز به داشبورد با صفحه لمسی و اسکنر اثر انگشت داخلی است که برای تشخیص چندین کاربر می توان برنامه ریزی کرد.
دوچرخه گریپ برقی از 3 حالت پشتیبانی می کند: خیابان ، محدود به سرعت 25 کیلومتر در ساعت. صرفه جویی در مصرف انرژی برای سفرهای طولانی؛ قدرت ، به شما امکان می دهد تا 70 کیلومتر در ساعت شتاب بگیرید. برای تغییر ، فقط صفحه لمسی را لمس کنید. می توانید یک Greyp G 12S را هم در کشش برقی و هم با خاموش کردن موتور و پدال سوار شوید.
4. دوچرخه Gi Fly تاشو است
Gi Fly Bike یک الگوی ایده آل برای حرکت در سطح شهر است.
این دوچرخه برقی آینده نگر به نظر می رسد ، اما ویژگی اصلی در طراحی خاص آن است که به شما امکان می دهد تا تقریباً آن را تا کنید. با یک حرکت دست و در ثانیه ای دوچرخه ظاهری کم حجم و مناسب برای حمل و نقل در وسایل حمل و نقل عمومی پیدا می کند و مانند چمدان می توانید آن را هل دهید. این دوچرخه تاشو نیازی به روغنکاری ندارد ، بنابراین شلوار شما در معرض لکه های روغنیقرار نمی گیرد. علاوه بر این ، دوچرخه تاشو Gi Fly به لطف لاستیک های یکپارچه Tannus Tires پنجر نمی شود.
در قسمت فرمان یک درگاه شارژ برای تلفن های هوشمند قرار دارد و یک برنامه تلفن همراه حرکت را در سطح شهر ساده می کند. سیستم قفل هوشمند یکپارچه هنگامی که کاربر در مسافت 3 متری است برداشته می شود به طور خودکار فعال می شود و هنگام بازگشت غیرفعال می شود. در صورت سرقت ، GPS یکپارچه آن به شما در پیدا کردن دوچرخه کمک می کند.
5- دوچرخه S سازگار با محیط زیست است
دوچرخه S سه هزار یورو قیمت دارد ، اما احتمالاً صرفه جویی در محیط زیست ارزش آن را دارد.
مسئولیت محیط زیست به طور فزاینده ای در حال تبدیل شدن به وظیفه هر شهروندی است و افرادی که از این روند حمایت می کنند ، مطمئناً از دوچرخه برقی شرکت هلندی Solar Application Lab استفاده می کنند. دوچرخه با پدال زدن و همچنین در اثر نور خورشید شارژ می شود. فتوسل هایی که انرژی نور روز را جذب می کنند ، درون چرخ جلویی قرار می گیرند - یک راه حل زیبا که یکپارچه در طراحی آمده است. علاوه بر این ، پنل ها می توانند به لطف فناوری روز ، در هوای ابری و بارانی تولید انرژی کنند.علاوه بر این ، یک روش شارژ سنتی با اتصال به یک پریز برق دیواری ارائه می شود.
خیلی ها از سوار شدن دوچرخه خجالت می کشند و معتقدند که دوچرخه فقط برای کودکان و ورزشکاران مناسب است. یا حتی استفاده از دوچرخه را حمل و نقل برای افراد کم بضاعت قلمداد می کنند. در حقیقت یک دوچرخه خوب بسیار گران است و قیمت برخی از مدل ها می تواند به شما شوک وارد کند. دوچرخه وسیله حمل و نقل بسیار مناسبی است و حتی سیاستمداران و روسای جمهور خارجی نیز از پدال زدن خجالت نمی کشند. در تعدادی از کشورهای اروپایی (دانمارک ، هلند) سوار شدن دوچرخه به جای خودرو ، معتبرتر به نظر می رسد. به طور کلی افراد پردرآمد دوچرخه سوار 2.5 برابر بیشتر از افرادی هستند که از این ماه تا ماه بعدی منتظر دریافت چک حقوق خود می باشند و ، گرایش این است که این دیدگاه را تغییر دهند.
6. دوچرخه Leaux Racing Trike
هواداران ورزش های سخت از دوچرخه Leaux Racing Trike قدردانی می کنند
دوچرخه ساخته شده توسط تایلر هادزیکی غیر معمول به نظر می رسد ، و شبیه به مدل کودکان یا مدل های مسابقه است. این سازه بر اساس سه چرخ ساخته شده است - یکی بزرگ و دو چرخ کوچک ، و زین بسیار پایین ، به معنای واقعی کلمه 10 سانتی متر از زمین قرار گرفته است. با نگاه کردن به آن ، به نظر می رسد که این دوچرخه نمی تواند سفری را به پایان برساند ، اما در حقیقت به سرعت شتاب می گیرد و کاملاً مانور می دهد. دو چرخ فرمان - جلو و عقب به شما امکان می دهد رانش و چرخش را کنترل کنید. Leaux Racing Trike این فرصت را به شما می دهد تا آدرنالین را بالا ببرید ، در واقع Leaux Racing Trike به عنوان دوچرخه برای ورزش های سخت استفاده می شود.
