به دلیل افزایش جهانی تقاضا برای محصولات لاکچری ، این بخش در حال تغییر است . محققانی مانند ویگنرون و جانسون در سال 1999 تعریف خود را از لاکچری بودن :
بالاترین سطح از مارک های معتبر معرفی کردند که شامل ارزش های فیزیکی و روانی هستند. انگیزه اساسی برای دستیابی به برندهای لاکچری ، خرید برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران یا بدلیل جنبه های فردی ، مانند شخصیت افراد و همچنین فاکتور لذت است.
چنین مزایایی، باعث گسترش سریع . اگر چه مشتریان طبقه متوسط ، فاقد قدرت بودجه در مقایسه با مشتریان ثروتمند هستند، اما آنها نیز به طور فزاینده ای درگیر مصرف کالاهای لاکچری شده اند ، که این مسئله در رشد اساسی مصرف مارک های لاکچری منعکس شده است.
علاوه بر این، مصرف کالاهای لاکچری ذاتا یک عمل با خاصیت خودنمایی است ، و یک نام تجاری لاکچری می تواند به عنوان یک نشانگر اجتماعی عمل کند . تحقیقات پیشین نشان داده است که برند های لاکچری قادرند وضعیت اجتماعی و مزایای روانی اجتماعی را ارتقا ببخشند، و همچنین باعث افزایش بهای مالکیت، بدلیل ثروتمند تر بودن و ولخرج تر بودن بشوند . بنابراین انتظار می رود که خریداران تعهد بیشتری به یک برند لاکچری در مقایسه با یک برند معمولی داشته باشند. با این حال تحلیلگران صنایع اذعان می کنند که امروزه ، ، کمتر پیش می آید که خریداران برند های لاکچری ، تنها به برند لاکچری مورد اعتماد ، تکیه کنند بلکه آنها با بازارگردی خرید می کنند چنین مسئله ای چالش برند های لاکچری در خصوص کاهش تعهد و وفاداری مشتریان را بیش از پیش برجسته می کند . زیاد شدن برند های لاکچری و در نتیجه ایجاد فرصت برای مشتریان جهت تغییر برند به جای تعهد به آن ، یک پارادوکس در میان بازاریاب ها ایجاد کرده است و سوالات مهمی را در مورد مسئله تعهد به برند های لاکچری در اذهان ایجاد کرده است. در حالی که گزارش ها از صنعت، حاکی از شناسایی پدیده نوظهور تغییر سطح تعهد در میان مشتریان لاکچری است تا کنون هیچ مدرک مطالعاتی تجربی در سطح آکادمیک ، در خصوص مسئله تعهد مشتری به برند های لاکچری ارائه نشده است.
جریان اصلی پژوهش مصرف کنندگان، تعهد را به عنوان یک جزء اساسی در توسعه و حفظ روابط بلند مدت سودمند متقابل ، می شناسد. در جریان ارتباط مشتری نیز به طور مشابه ، تعهد به عنوان یک پیش زمینه کلیدی برای دستیابی به نتایج با ارزش، مثلا فرآیند عدم تایید ، اهداف آینده و سودآوری شناخته می شود. در بازایابی ، تحقیقات در زمینه تعهد برندی در حال گسترش است ، که مثال های آن شامل کارهای آگراوال و ماهسواران ، آیزنگریخ و روبرا ، راجو و همکاران و روکر ، تورمالا ، پتی و برینول است. با این حال تعهد به برند های لاکچری ، از نقطه نظر مشتری، همچنان از نظر تجربی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
با توجه به قیمت و پرستیژ مرتبط با مصرف برند های لاکچری ، مشتریان هوشیاری زیادی در خصوص برندی که استفاده می کنند دارند.
از آنجایی که یک برند لاکچری می تواند بصورت انحصاری عمل کند و اثر هاله ای ایجاد کند ، لذا اعتبار آن در نزد مشتری اهمیت زیادی دارد . با توجه به صفات ذاتی منحصر به فرد ذکر شده یک نام تجاری لاکچری ، مشتریان آن احتمالا درجه ای از تعهد را به برند مورد علاقه خود نشان می دهند. با توجه به این انگیزه ی چند لایه ی به خوبی پذیرفته شده در پشت مصرف کالاهای لاکچری ، اینکه مشتریان چگونه متعهد به یک نام تجاری لاکچری می شوند و تأثیر عواقب این کار در رفتار آنان، پرسش هایی پژوهشی است که توجه به افزایش درک درست از این بخش در حال رشد را تضمین می کند.(سیارک)
در سیارک بخوانیم :