چه کسی آرتریت نوجوانی را درمان می کند

در

آرتریت نوجوانی چیست؟

چه کسی آرتریت نوجوانی را درمان می کند؟
درمان، اغلب نیازمند روشی تیمی، شامل کودک و خانواده اش و تعدادی از پزشکان متخصص مختلف می‌باشد. در حالت ایده آل، مراقبت از کودک بایستی توسط متخصص روماتولوژی اطفال که خود پزشک است و برای درمان بیماری های روماتیسمی کودکان آموزش دیده شده، انجام گردد. با این حال، بسیاری از متخصصان روماتولوژی اطفال و «بزرگسالان» نیز آرتریت نوجوانی را درمان می کنند. بخاطر اینکه تعداد نسبتا کمی متخصص روماتولوژی اطفال وجود دارد و عمدتا در مراکز مهم پزشکی و در مناطق شهری متمرکز شده اند و کودکانی که در شهرهای کوچک و مناطق روستایی زندگی می‌کنند ممکن است از طریق ارتباطی که پزشک شهرشان با روماتولوژیست اطفال برقرار می کند از آن بهره مند گردند. در حال حاضر بسیاری از مراکز بزرگ، کلینیک‌های پیشرفته ای را تاسیس می کنند که در آن پزشکان و تیم پشتیبان از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچکتر برای 1 یا 2 روز جهت درمان بیماران محلی مسافرت می نمایند. (سیارک)


دیگر اعضای تیم مراقبت های پزشکی کودکان عبارتند از:
• فیزیوتراپیست. این متخصص سلامتی می تواند روی کودک شما جهت ایجاد برنامه تمریناتی، که عملکرد مفاصل و تقویت ماهیچه ها را بدون اعمال آسیب بیشتر به مفاصل آسیب دیده بهبود دهد، کار کند.
• تراپیست کاردرمانی. این متخصص سلامت می تواند راه‌های حفاظت از مفاصل، به حداقل رساندن درد،‌ حفاظت از انرژی و ورزش را آموزش دهد. تراپیست کاردرمانی، متخصص اندام های فوقانی (دست‌، مچ دست، آرنج، بازو، شانه و گردن) میباشد.
• مشاور یا روانشناس. کودک یا نوجوان مبتلا به بیماری مزمن بودن، برای خود کودک یا خانواده‌اش شرایط آسانی نیست. در مورد برخی از کودکان، جهت غلبه بر احساساتشان امکان دارد از یک روانشناس یا مشاور آموزش دیده برای کمک به کودکان مبتلا به این بیماری بهره مند شوند. اعضای خانواده کودک نیز ممکن است از مشاور بهره مند شوند.
• چشم پزشک. اگر داروهای فرزندتان یا پیشروی ارتریت، چشم های او را تحت تاثیر قرار داد، پیشگیری اولیه از مشکلات می تواند از جدی شدن آنها جلوگیری کند. تمامی کودکانی که آرتریت نوجوانی دارند نیاز به معاینات منظم یک چشم پزشک دارند تا التهاب چشم را تشخیص دهند. (سیارک)
• دندانپزشک و ارتودونسیست. اگر دستان کودک مبتلا به آرتریت، از بیماری صدمه دیده باشد، مراقبت از دندان از لحاظ مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، می تواند مشکل باشد. علاوه بر این، کودکان دارای مشکلات فکی ممکن است در باز کردن دهانشان برای مسواک زدن مشکل داشته باشند. بنابراین معاینات منظم دندانپزشک مهم می باشد. از آنجایی که آرتریت نوجوانان می تواند هم‌ترازی فک را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین برای کودکان مبتلا به بیماری مراجعه به پزشک ارتودنسی مهم خواهد بود.
• جراح ارتوپدی. برای برخی از کودکان، جهت کمک به حداقل رساندن و یا ترمیم اثرات بیماری خود نیازمند جراحی هستند. جراح ارتوپدی پزشکانی هستند که جراحی روی مفاصل و استخوانها را انجام می دهند.
• متخصص تغذیه. برای کودکانی که بیماری های مزمن دارند، تغذیه خوب بسیار مهم می باشد. یک متخصص تغذیه می تواند به تنظیم برنامه غذایی که کل خانواده بتواند از آن بهره مند گردد، کمک می کند.
• داروساز. یک پزشک داروساز مرجع خوبی برای اطلاعات درباره داروها از جمله عوارض جانبی احتمالی و داروهایی است که پتانسیل واکنش به دیگر داروها را دارد. اگر کودکی مشکل بلع قرص های بزرگ یا مصرف داروهای دیگر را داشته باشد پزشک دارسواز ممکن است پیشنهاداتی برای روش های دیگر جهت استفاده از داروها داشته باشد یا ممکن است قادر به فرموله کردن یا کمک به شما در نسخه های کودک دوست برخی از داروها باشد.
• مددکار اجتماعی. یک مددکار اجتماعی می تواند به یک کودک و خانواده اش در تغییرات زندگی و سبک زندگی اش که آرتریت به بار آورده است کمک کند. همچنین مددکار اجتماعی به شما در شناسایی منابع مفید برای کودکان کمک کند.
• پرستار روماتولوژی. یک پرستار روماتولوژی به احتمال زیاد از نزدیک از کودک مراقبت می کند، رابط اصلی جهت مراجعت پزشکی، آزمایشات، داروها و دستورالعمل هاست.
• پرستار مدرسه. برای کودک مدرسه ای، پرستار مدرسه نیز ممکن است عضوی از تیم درمانی اش باشد بویژه اگر کودک نیازمند مصرف منظم داروها در طول ساعات مدرسه باشد.(سیارک)

آرتریت نوجوانی چیست؟

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

چگونه خانواده می تواند به کودک مبتلا به آرتریت نوجوانی کمک کند

در

آرتریت نوجوانی چیست؟

آرتریت نوجوانی تمامی اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد. تمامی آنها بایستی با چالش های ویژه با این بیماری مقابله نمایند. آرتریت نوجوانی می تواند در فعالیت های اجتماعی و مدرسه کودک تاثیر گذاشته و فعالیت های مربوط به مدرسه اش را مشکل تر سازد. اعضای خانواده می توانند جهت کمک فیزیکی و روحی به کودک کارهایی را انجام دهند.


بهترین مراقبت ممکن. اطمینان حاصل کنید که کودک مراقبت دارویی مناسب را دریافت می کند و دستورالعمل های پزشک را دنبال می نماید. در صورت امکان جهت مراقبت از کودکتان از متخصص روماتولوژی اطفال کمک بگیرید. اگر امکان داشتن چنین متخصصی را ندارید، فرزند خود را سالانه یکبار یا دو بار به متخصص روماتولوژی ارجاع دهید. متخصص روماتولوژی می تواند طرح درمانی را تجویز کند و با پزشک کودک شما مشورت نماید تا به کودک شما کمک کرده و بر پیشرفت کودک شما نظارت داشته باشد.
شما هم می توانید درباره بیماری کودکتان و درمان آن آموزش ببینید (منابع در پایان این مطلب کمک خواهد کرد.) بسیاری از گزینه های درمانی در دسترس هستند و چون آرتریت نوجوانان در کودکان مختلف متفاوت است، ممکن است برای یکی موثر باشد و در مورد کودک دیگر موثر نباشد. اگر داروهایی که پزشک تجویز می کند علائم را از بین نبرند یا سبب عوارض جانبی ناخواسته شوند، شما و کودکتان با پزشک درباره راههای دیگر مشورت نمایید. فردی که مبتلا به آرتریت نوجوانی است می تواند وقتی نشانه ها کنترل شد، فعالتر باشد.
پیوستن به گروه پشتیبانی. تلاش کنید تا والدین و کودکانشان را که با تجارب مشابهی درگیر هستند، پیدا کنید. این می تواند به شما و کودکتان در دانستن چیزهایی که به تنهایی قادر به آن نیستید، کمک کند. برخی از سازمانها برای افراد مبتلا به آرتریت نوجوانی و خانواده شان گروه های پشتیبان دارند.
درمان کودک در حد امکان به روش های معمولی. سعی کنید کودکتان را تنها به خاطر اینکه آرتریت دارد محدود نسازید. نوازش بیش از حد کودکتان او را از مسئول و مستقل بودن دور کرده و ممکن است سبب خشم خواهر و برادرش شود.
تشویق کودک به ورزش و تراپی فیزیکی. برای بسیاری از افراد جوان، ورزش و تراپی فیزیکی نقش مهمی در مدیریت آرتریت نوجوانی بازی می‌کند. والدین می توانند زمینه فعالیت کودکان در زمینه‌هایی که پزشک توصیه می کند را ترتیب دهند. در طول دوره های بدون علائم، بسیاری از دکترها ورزش های تیمی یا انجام فعالیت های دیگر را توصیه می نمایند. هدف کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری مفاصل، مهیاسازی زمان بازی با دیگر کودکان و تشویق به انجام فعالیت های اجتماعی مناسب است. (سیارک)
با مدرسه کودک خود از نزدیک همکاری داشته باشید. جهت بسط طرح درسی مناسب به مدرسه کودک خود کمک کرده و معلمین و همکلاسی های کودک خود را درباره آرتریت نوجوانی مطلع نمایید. برخی از کودکان مبتلا به آرتریت نوجوانی ممکن است بخاطر دوره های طولانی مدت از مدرسه غیبت داشته و نیاز به انجام تکالیف در خانه داشته باشند. برخی از تغییرات جزئی از جمله داشتن مجموعه اضافی از کتابها یا ترک کلاس برای چند دقیقه زودتر جهت رسیدن به کلاس بعدی- می تواند کمک بزرگی نماید. با توجه ویژه، بیشتر کودکان به صورت عادی می‌توانند در مدرسه پیشرفت داشته باشند.
با کودک خود صحبت کنید. به او توضیح دهید که مبتلا بودن به آرتریت نوجوانی تقصیر هیچ کس نیست. برخی از کودکان معتقدند که آرتریت نوجوانی مجازات کارهایی است که انجام داده اند. اجازه دهید کودکتان بداند که همیشه همراه کودک خود بوده و در هر حالت به او کمک خواهید کرد.
با تراپیست‌ها یا مددکاران اجتماعی همکاری کنید. انها می توانند به شما و کودکتان جهت اخذ راحتی بیشتر در مقابل تغییراتی که آرتریت نوجوانی می تواند در سبک زندگی شما ایجاد کند، کمک نمایند.
برای چنین کودکانی چه فعالیت هایی باید محدود گردد؟
گرچه درد گاهی اوقات فعالیت بدنی آنها را محدود می کند، اما ورزش برای کاهش علائم آرتریت نوجوانی و حفظ عملکرد و دامنه حرکتی مفاصل مهم می باشد. بیشتر کودکان مبتلا به آرتریت نوجوانی می توانند بطور کامل در فعالیت های فیزیکی شرکت کرده و ورزش هایی را در آن بیماری آنها تحت کنترل باشد را انجام دهند. با این حال در طول عود بیماری، پزشک ممکن است بسته به مفاصل درگیر فعالیت های مشخصی را محدود کند. بعد از رفع این شرایط کودک می تواند دوباره فعالیت هایش را شروع کند.
شنا بسیار مفید می باشد چرا که بسیاری از مفاصل و ماهیچه ها بدون قرار گرفتن وزن روی مفاصل حرکت می کنند. پزشک یا فیزیوتراپیست می تواند تمرین و فعالیت هایی را تجویز نماید. (سیارک)

آرتریت نوجوانی چیست؟

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

 

نظرات

در ادامه بخوانید...