1) یافته های فشار ملایم در مقابل فشار آهسته بررسی شده است زیراکه فشار ملایم به منظور دستیابی به تاثیرات مثبت ماساژ ضروری می باشند و یافته ها برای انتقال به متخصصان درمان و مشتریان مهم می باشند.

2) یافته های ماساژ نوزاد زودرس بررسی شده است، زیرا که نوزادان زودرس نیاز به محرک های مکملی همانند ماساژ درمانی دارند تا رشد و پیشرفت بهینه داشته باشند و اهمیت بیان این موضوع به جامعه درمانی باعث می شود که به آن مبادرت ورزیده شود.

3) سندرم های درد، متداولترین شکایت های ارائه شده به متخصصان درمان جایگزین یا مکملی مانند متخصصان ماساژ درمانی می باشد، و به منظور جبران کار سنگین.

 4) توجه و دقت برای عملکرد شغلی و تحصیلی بهینه بسیار حیاتی می باشد.

5) افسردگی دارای تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی بدن می باشد.

6) تقلیل کورتیزول از طریق ماساژ درمانی منجر به افزایش سلول های کشنده طبیعی و فعالیت سلول های کشنده طبیعی می شود. که به نوبه ی خود سلول های کشنده طبیعی، ویروس ها، باکتری ها و سلول های سرطانی را از دفع می کند و به این طریق کارکرد ایمنی را بهبود بخشیده و بیماری و ناخوشی را کاهش می دهد.

نوزاد های زودرس

اولین مطالعه ماساژ درمانی ما بر روی افزایش وزن نوزاد های زودرس تمرکز دارد. به همین جهت، ماساژ نوزادان زودرس به منظور بالا بردن افزایش وزن در مطالعات واحد های مراقبت ویژه نوزاد یک ماهه در بسیاری از بخش های جهان مورد توجه قرار گرفت . در بیشتر این مطالعات برنامه 15 دقیقه ای ما یعنی ماساژ با فشار ملایم به صورت دو بار در روز به مدت یک هفته مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اینکه افزایش وزن نوزادان زودرس را به سبب ماساژ در مطالعاتمان ثبت کردیم، یافته هایی را ارائه کردیم که افزایش فعالیت ریوی معده ای و تحرک معده را نشان می دهد که می تواند به جذب موثرتر غذا و بهبود فزایش وزن منجر شود .
در مطالعه دیگری، سطح بالایی از انسولین و عامل رشد IGF-1 را هنگام مقایسه یک گروه از نوزادان زودرس که سه ماساژ 15 دقیقه ای را در مدت 5 روز دریافت کرده بودند و گروهی که مراقبت های معمول پرستاری را بدون ماساژ درمانی دریافت کرده بودند، مشاهده کردیم . گروه دریافت کننده ماساژ افزایش و بهبود خوبی در این موارد داشتند:

1) افزایش وزن؛ 2) سطح سرم انسولین؛ و 3) سطح سرم IGF-1 . افزایش وزن با سطح انسولین و IGF-1 در ارتباط می باشد. تحلیل روش بیان می کند که فعالیت ریوی معده ای به افزایش تحرک معده وابسته می باشد که به نوبه خود با افزایش وزن ارتباط دارد، و IGF-1 افزایش یافته نیز به افزایش وزن بیشتر مرتبط می باشد. فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ موجب 49% واریانس در تحرک معده افزایش یافته می شود. و فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ 62% واریانس در افزایش سطح انسولین را توجیه می کند. این یافته ها دو مسیر بالقوه را ارائه می کنند که از طریق آنها، ماساژ می تواند افزایش وزن را بهبود بخشد: 1) آزادسازی انسولین از طریق شاخه های شکمی واگوس؛ و 2) تحرک معده ی افزایش یافته به سبب شاخه شکمی واگوس.
دمای افزایش یافته مکانیزم اساسی بالقوه دیگری برای تاثیر ماساژ درمانی بر روی افزایش وزن می باشد، زیرا که دمای پایین با هزینه کردن انرژی مرتبط می باشد که این امر نیز منجر از دست دادن وزن می شود. دما در طفل های زودرس گروه های ماساژ درمانی و گروه تحت کنترل به طور تصادفی ارزیابی گردیده است. دما در نوزاد های زودرس که ماساژ دریافت می کنند، بیشتر افزایش پیدا کرده است، ولو اینکه دریچه محفظه در طول دوره های ماساژ درمانی 15 دقیقه ای باز شوند (که انتظار می رود دمای آنها را کاهش دهد). این امر احتمالاً حاصل از تاثیر تولید گرمای مالش پوست می باشد.
گروه دیگری، مصرف انرژی کاهش یافته را به عنوان مکانیزم پایه بالقوه در نوزاد های زودرس دریافت کننده ماساژ بررسی کرده است. این تیم از برنامه ماساژ درمانی مشابهی همانند آنچه که در مطالعات نوزاد های زودرس ما استفاده شده است، بهره برد. سنجش سوخت و ساز استفاده شده توسط آنها بوسیله کالری سنجی (گرما سنجی) بیان می کند که مصرف انرژی در نوزاد های زودرس بعد از یک دوره پنج روزه ماساژ درمانی نسبت به نوزاد های زودرس ماساژ نشده، بسیار پایین بوده است. این مصرف انرژی کاهش یافته، ممکن است که تا بخشی مسئول افزایش وزن بهبود یافته ی مرتبط یا ماساژ درمانی باشد.
فشار ملایم عامل حیاتی برای تاثیر افزایش وزن می باشد که این مورد در تحقیقات  ثبت شده است که در آن ما مستقیماً ماساژ با فشار ملایم (حرکت دادن پوست) را در مقابل ماساژ با فشار آهسته (تکان و ضربه های آرام) مقایسه کردیم. در آن مطالعه گروه دریافت کننده ماساژ با فشار ملایم نسبت به گروه دریافت کننده ماساژ با فشار آهسته وزن بیشتری را روزانه کسب کردند، و همانطور که پیشنهاد شده است، در طول مشاهده رفتار ناشی از ماساژ، آنها بسیار کمتر این موارد را نشان دادند: 1) خواب فعال؛ 2) هیجان؛ 3) گریه کردن؛ 4) حرکت؛ و 5) رفتار استرسی (سکسکه). آنها همچنین ضربان قلب پایین و فعالیت ریوی معده ای بالایی داشتند. تمام این تغییرات از خواب پریدن های کمتری را باعث می شود که می تواند عملکرد ایمنی بهبود یافته ی را توجیه کند که این عملکرد در نوزادان زودرس ماساژ داده شده در مطالعه ی بر روی عفونت های که به تاخیر افتاده اند، دیده شده اند. در آن مطالعه، مادران، صورت و اندام های نوزادان خود ماساژ می دادند، به این صورت که به طور آرامی اندام های تحتانی و فوقانی آنها را چهار بار در روز ورزش می دادند. احتمال حادث شدن عفونت تاخیری در گروه ماساژی که مدت کمتری را نیز در بیمارستان بودند به طور قابل ملاحضه ای کمتر بود که شاید به سبب احتمال اندک وقوع عفونت بوده است. مسیر بالقوه برای تاثیر ماساژ با فشار ملایم ممکن است فعالیت ریوی معده ای را افزایش دهد، کورتیزول را کاهش دهد، عملکرد ایمنی را بهبود بخشد و عفونت را کاهش دهد. سیتوکین های پیش التهابی متورم مانند IL-1، IL-6 و TNF-alpha نیز باید به سبب ارتباط آنها با عفونت و تقلیل بالقوه آنها از طریق ماساژ با فشار ملایم سنجش گردند.
چندین مطالعه مربوط به طفولیت، مزایای رشدی بسیار مهم را برای نوزادان زودرس ماساژ شده آشکار کرده اند . علی رغم تاثیرات مثبت ماساژ درمانی بر روی نوزادان زودرس، شیوع زایمان زودرس باید به طور مطلوبی کاهش یابد. نظر به اینکه رابطه نامتناسبی بین تولد نوزاد زودرس و مادرافسرده وجود دارد، اما در چندین مطالعه ماساژ به عنوان واسطه قبل از زایمان برای آن خانم ها مورد استفاده قرار گرفته است. در حداقل 4 مطالعه، ماساژ دادن خانم های حامله افسرده منجر به زایمان بهتر نوزاد گردیده است (یعنی کمتر زودرس بوده و کمتر دارای وزن تولد کمی بوده اند). این تاثیرات احتمالاً به سبب سطح کاهش یافته کورتیزول و نوراپی نفرین بوده است که این کاهش نیز به سبب مقاومت کمتر عروق داخل رحمی بوده است.
از آنجاییکه شریان های رحمی، اکسیژن و مواد غذایی را به جنین انتقال می دهند، انقباض شریان ممکن است منجر به زودرسی و وزن کمتر در زمان تولد گردد.
نوزاد کامل (به موقع زایمان شده) نیز از ماساژ سود می برند. به عنوان مثال، در یک مطالعه،

نوزاد کاملی که ماساژ ملایمی را بجای ماساژ آهسته از مادر خود دریافت کرده بود، وزن بیشتری را به دست آورد و در طول ماه اول زندگی رشد بهتری را داشت . در طول چندین ماه اول، نوزادی که ماساژ شده بود، زودرنجی، تندخویی و اختلال خواب کمتری را داشت که این موارد بیشتری شکایاتی هستند که به پزشکان کودک شده است .ترجمه  itrans.ir

ادامه در پست بعدی

افراد مبتلا به دیابت در معرض آسیب های پا هستند بنابراین مهم است که پاهایشان را به دقت مراقبت و معاینه کنند. از آنجا که پا و جوراب ارتباط تنگاتنگی با هم دارند این مقاله به این موضوع اختصاص یافته است...

جوراب دیابتی باید از جنسی باشد که برای پوست پا ایجاد حساسیت نکند. این جوراب ها باید رطوبت را جذب کنند چون باقی ماندن رطوبت در پاها باعث نرم شدن پوست و زخم شدن تدریجی پا می شود. الیاف فیبری خاصی که برای جوراب های مخصوص دیابت طراحی شده است، ۴ برابر بیشتر از جوراب های نخی جاذب رطوبت هستند.

جوراب های دیابتی نباید در نقاطی از پا  فشار ایجاد کنند. کش بالای جوراب باید شل باشد و به هیچ وجه خط گرفتگی روی پا باقی نگذارد. سفتی کش بالای جوراب می تواند جلوی جریان خون در پوست پا را بگیرد و از یک حساسیت ساده پوستی تا زخم و تاول به وجود بیاورد. بهتر است قطر بالای جوراب به اندازه ای باشد که بدون نیاز به کش روی پا بماند و پایین نیاید.

جوراب دیابتی نباید ضخیم و حوله ای باشد. جوراب های ضخیم در کفش، چروک می خورند و این چروک ها هنگام راه رفتن باعث به وجود آمدن نقاط فشار می شود. افراد دیابتی حتما باید جوراب اندازه پای خود انتخاب و دقت کنند قسمت کف جوراب و نقاط تحت تماس با کفش صاف و بدون حفره باشد.

بهتر است افراد دیابتی در صورت پوشیدن جوراب های غیرنخی از جوراب هایی استفاده کنند که الیاف ضدمیکروب دارند.

جوراب مبتلایان به دیابت بهتر است دوخت یا بافت یکسره داشته باشد. جوراب هایی که از چند تکه مختلف تشکیل شده اند، در محل دوخت تکه ها می توانند نقاط فشار ایجاد کنند و زمینه ساز زخم پا شوند.

افراد مبتلا به دیابت به هیچ وجه نباید کفش بدون جوراب بپوشند چرا که عرق کردن پا در کفش به مرور زمان باعث رشد باکتری خواهد شد.

بهتر است افراد دیابتی جوراب های تک سایز نخرند تا تنگ بودن آنها نقاط فشار روی پا ایجاد نکند.

 ۱۳ توصیه برای جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی

پیشگیری بهتر از درمان چیست

- به محض رسیدن به منزل، جوراب هایتان را دربیاورید و پاهایتان را بشویید.

- هر روز اول صبح و آخر شب، پاهای خود را از نظر وجود هرگونه زخم یا کبودی بررسی کنید.

- در صورت احساس سوزش و درد شدید یا در صورت مشاهده زخم و کبودی روی پاهایتان بلافاصله موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

- ناخن های پایتان را با ناخن گیر کاملا تیزی بگیرید و هنگام کوتاه کردن آنها حواستان باشد که پوست و گوشت اطراف   ناخن هایتان را نبرید.

- همیشه ناخن هایتان را از نیم میلی متر بالاتر از رستنگاه آنها بگیرید تا گوشت و پوست انگشت های پایتان آسیب نبیند.

- هنگام خریدن کفش حواستان باشد که کفش ها کاملا اندازه پاهایتان باشند. تنگ بودن کفش ها می تواند باعث آسیب دیدن پاهایتان شود و دردسرهای زیادی را برایتان به دنبال داشته باشد.

- کفش های طبی با پاشنه های کوتاه، مناسب ترین کفش ها برای بیماران دیابتی محسوب می شوند.

- بهتر است خانم های مبتلا به دیابت از پوشیدن مداوم کفش های پاشنه بلند و نوک تیز برای پیشگیری از زخم شدن پاهایشان خودداری کنند.

- برای جلوگیری از زخم شدن پاهایتان حتما کفش هایتان را با جوراب بپوشید.

- از خریدن و پوشیدن جوراب هایی با کش تنگ خودداری کنید.

- برای پیشگیری از آسیب احتمالی پوست، کف پایتان هنگام راه رفتن در منزل از دمپایی های طبی ابری استفاده کنید.

- بهتر است دمپایی های ساده را به جای انواع لاانگشتی آنها بپوشید تا پوست بین شست پا و انگشت کناریتان آسیب نبیند.

- اگر کف پوش منزلتان سنگ، سرامیک یا پارکت است، از پوشیدن جوراب در منزل خودداری کنید چون در غیر این صورت امکان لیز خوردن شما روی این کف پوش ها بالا می رود.

 جوراب معمولی

نقاط فشار بر روی پا ایجاد می کند

موجب رطوبت می شود

تغییر شکل می دهد

 جوراب مناسب پای دیابتی

جاذب رطوبت است

کاملا قالب پاست

کمترین تغییر شکل را پیدا می کند (سیارک) 

پست های مرتبط :

انواع دیابت

رژیم غذایی برای دیابتی ها

پیوند ISLET

چگونه به عزیزانمان کمک کنیم تا دیابت را کنترل کنند.

9ماده غذایی شگفت انگیز برای دیابتی ها

کنترل سطح قند خون در دیابت نوع 2

انتخاب جوراب مناسب برای پای دیابتی

در مورد دیابت بیشتر بدانید

دیابت را جدی بگیرید

دانستن الفبای (ABC) دیابت

یاد بگیرید که چگونه با دیابت­ زندگی کنید

بیماران دیابتی از روال عادی مراقبت مطلع شوید تا سالم بمانید

پیش­ دیابت و مقاومت به انسولین چیست

چگونه مقاومت به انسولین به دیابت نوع 2 و پیش دیابت مربوط می­شود

آیا مقاومت به انسولین و دیابت می توانند معکوس شوند

چه گام هایی می تواند مقاومت به انسولین و پیش دیابت را معکوس کند

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  

ماست نمی تواند یک عفونت قارچی واژن را درمان کند. ضدقارچها، عفونتهای قارچی واژن را درمان می کنند.
قارچ کاندیدا معمولا در واژن زندگی می کند. با این حال، هنگامی که رشد زیادی دارد، باعث عفونت قارچی واژن شده، که منجر به خارش، قرمزی، ترشحات سفید واژن و سوزش پس از ادرار کردن می شود.

به دلیل اینکه ماست حاوی پروبیوتیک است، که به رشد باکتری های سالم کمک می کند، هرکس، در هرجا، تصور می کند می تواند قارچ را کم کند. ایده ی جالبی است، اما کار نمی کند.
بهتر است که عفونت قارچی واژن با کرم های ضد قارچی مانند میکونازول که به قارچ ها حمله می کند، درمان شود. هر وقت که احساس بهتری پیدا کردید استفاده از آن را متوقف نکنید. درمان را پایان دهید، وگرنه دوباره برمی گردد.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

سازمان تغذیه و داروی ایالات متحده (FDA) چند دارو برای زنان یائسه تصویب کرده است تا به کاهش یا توقف تحلیل استخوان، ساخت استخوان یا کاهش خطر شکستگی کمک کند. این داروها تنها زمانی کارآمد هستند که به طور منظم مصرف شوند. بعلاوه، درمان از طریق هر دارو، خطرهای مشخص و عوارض جانبی نیز دارد.

هورمون درمانی

درمان استروژن پس از یائسگی و درمان ترکیب استروژن پروژسترون

گرچه مورد تایید سازمان غذا و درمان (FDA) برای درمان استئوپروز که یکی از شایع ترین بیماری های زنان است، نمی باشد، اما درمان خوراکی (از راه دهان) و ترنس درمان استروژن که درمان استروژن (ET) نامیده می‌شود و ترکیب استروژن پروژسترون ، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود، برای پیشگیری از تحلیل استخوان زنانی که به تازگی یائسه شده اند و عوامل خطر ابتدا به استئوپروز ازجمله تحلیل استخوان یا کوچک شدن اسکلت دارند‌ و پوکی استخوان،  تایید می شود.
مطالعات نشان می دهد که ET، توده استخوانی را افزایش داده و بروز شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، مچ دست و لگن را کاهش می دهد. با این حال به خاطر خطرات طولانی مدت هورمون درمانی (خطرات شناسایی شده در چند سال اخیر توسط انستیتوی فدرال سلامت زنان)، FDA توصیه می کند که زنان ابتدا دیگر داروهای ضد پوکی استخوان را استفاده کنند و هشدار می دهد که هورمون درمانی باید در کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شود.

• هورمون درمانی
• رالوکسیفن (اویستا)
• آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)
• ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)
• ایباندرونات (Boniva)
• زولدرونیک اسید (Reclast)
• کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)
• تری پاراتاید (فورتئو)
• دنوزوماب (پرولیا)

رالوکسیفن (اویستا)

به شکل قرص موجود می باشد. این دارو برای پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توصیه می شود. رالوکسفین اثرات مثبتی شبیه به استروژن روی استخوان دارد اما نه روی پستان یا پوشش داخلی رحم و ممکن است خطر سرطان سینه حاصل از استروژن را تا 65 درصد در هشت سال کاهش دهد. FDA تایید می کند که رالوکسفین خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مبتلا به استئوپروز و حتی در زنان بدون استئوپروز که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، را کاهش می دهد.
این بخشی از گروه داروهایی است که تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMها) نامیده می شوند و به نظر می رسد که از تحلیل استخوان در ستون فقرات، لگن و نقاط دیگر بدن پیشگیری نماید. مطالعات نشان می دهد که رالوکسیفن خطر شکستگی ستون فقرات در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که کاهش خطر هرگونه شکستگی دیگر را تایید نماید. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، لخته شدن خون رگ ها (شبیه به استروژن) و گرفتگی عضلات پا می باشد. این قرص یکبار در روز بهمراه غذا یا بدون آن مصرف شود.

آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)

از داروهای گروه بیس فسفونات، این دارو مورد تایید FDA مخصوص درمان و پیشگیری از استئوپروز استخوان می باشد. مطالعات نشان می دهد که آلندرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های مربوط به ستون فقرات،‌لگن، مچ دست و دیگر شکستگی ها را تا بالای 50 درصد در هر دو تا چهار سال در زنان مبتلا به استئوپروز کاهش می دهد.
آلندرونات همچنین برای درمان گلوکوکورتیکوئید ناشی از استئوپروز و درمان استئوپروز در مردان تایید شده است. قرص های آلندرونات بایستی با معده خالی در صبح و با هشت اونس آب در حداقل 30 دقیقه قبل از اولین وعده غذایی، نوشیدنی یا داروی روزانه مصرف شود. برای به حداقل رساندن اثرات جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو راست بایستید. آلندرونات را می توان روزانه و یا بعنوان یک رژیم دارویی هفتگی مصررف کرد.
آلندرونات همچنین به صورت قرص 2.800 یا 5.600 IU از ویتامین D3 که فوزاماکس پلاس دی نامیده می شود، نیز موجود می باشد.

ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)

نوع دیگری از داروی بیس فسفونات است که برای درمان و پیشگیری از استئوپروز در زنان پس از یائسگی و برای پیشگیری و درمان استئوپروز ناشی از گلوکوکورتیکوئید در زنان و مردان توصیه می شود. این می تواند یک بار در روز، یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف شود. ریزیدرونات همراه با کلسیم نیز موجود می باشد. مطالعات نشان می دهد که ریزیدرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های ستون فقرات، مچ دست، ران و دیگر شکستگی‌ها در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد. آن را با معده خالی در صبح با هشت اونس آب، به مدت 30 دقیقه قبل از خوردن یا نوشیدن مصرف نمایید. برای حداقل کردن عوارض جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، به مدت حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف راست بماند. هرگونه ویتامین، کلسیوم و آنتی اکسیدانها را حداقل 30 دقیقه بعد از رزیدرونات مصرف کنید.

ایباندرونات (Boniva)

بیس فسفونات دیگری است که توسط FDA جهت پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توسعه داده شده است. بروز شکستگی‌های مهره را تا حدود 50 درصد کاهش داده و تراکم مواد معدنی استخوان در کل اسکلت را افزایش می‌دهد. همچنین ایباندرونات در زنانی که به تازگی یائسه شده‌اند، از تحلیل استخوانی پیشگیری می کند اما فقط در افرادی که هنوز به استئوپروز مبتلا نشده‌اند. ایباندرونات بایستی یکبار در ماه با معده خالی اول صبح با هشت اونس آب (نه مایع دیگر) حداقل 60 دقیقه قبل از هرگونه خوراکی یا نوشیدنی مصرف گردد. بیماران بایستی به مدت حداقل یک ساعت بعد از مصرف این دارو، راست بمانند. همچنین ایباندرونات می تواند به صورت داخل وریدی هر سه ماه یکبار استفاده گردد.

زولدرونیک اسید (Reclast)

در سال 2007، برای درمان استئوپروز بعد از یائسگی، زولدرونیک اسید با تزریق یکبار در ماه آزمایش شد و در سال 2009 مجوز آن تصویب گردید تا برای پیشگیری از بروز استئوپروز در زنان بعد از یائسگی با توده کم استخوانی نیز استفاده شود. Reclast داروی بیس فسفونات دیگری است که روی تقویت استخوانها و حفاظت در برابر شکستگی‌های ناشی از استئوپروز از جمله ستون فقرات و لگن بکار می‌رود. در یک پروژه عظیم، زولدرونیک اسید خطر شکستگی های لگن را تا 41 درصد و شکستگی‌های ستون فقرات را تا 70 درصد کاهش داد. Reclast تنها یکبار در سال یا یکبار در دو سال (بسته به تشخیص) به صورت 15 دقیقه تزریق داخل وریدی انجام می‌شود. عوارض جانبی شامل تب گذرا، درد عضلانی، درد استخوانی یا مفصلی، علائمی شبیه به سرماخوردگی و سردرد دارد. معمولا بروز چنین علائمی در سه روز اول دریافت Reclast شروع می شود و معمولا در عرض سه تا چهار روز برطرف می‌گردد.

کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)

این برای درمان استئوپروز در زنانی که پنج سال از یائسه شدن آنها می گذرد و نمی توانند استروژن درمانی را تحمل کنند، تایید شده است. مطالعات نشان می دهند که این دارو به آرام شدن تحلیل استخوانی، افزایش تراکم استخوانی ستون فقرات کمک می کند و می تواند درد شکستگی را کاهش دهد. از آنجایی که کلسی تونین یک پروتئین است، نمی تواند به صورت خوراکی مصرف گردد، بنابراین به صورت اسپری بینی یا در برخی موارد، به صورت تزریق می باشد. عوارض جانبی احتمالی آن شامل سوزش و التهاب بینی، خون دماغه، سردرد و کمردرد می‌باشد. کلسی تونین تزریقی ممکن است واکنش آلرژیک و فلاشینگ صورت و دستها، ادرار مکرر، تهوع و خارش پوست بهمراه داشته باشد. کلسی تونین برای استئوپروز به قدر سایر داروها قوی نیست بنابراین معمولا برای افرادی که نمی توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، بکار می رود. (سیارک)

تری پاراتاید (فورتئو)

نوعی از هورمون پاراتیروئید و اولین دارویی است که به جای کاهش از کارافتادگی استخوان، تشکیل استخوان را تحریک می کند. این برای زنان بعد از یائسگی و برای مردانی که در خطر بالای شکستگی قرار دارند، تایید شده است. این تراکم استخوانی را افزایش و شکستگی‌های ستون فقرات و دیگر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. این دارو یک بار در روز تزریق می شود (به مدت بیش از 24 ماه). عوارض جانبی آن می تواند شامل تهوع، سرگیجه و گرفتگی عضلات پاها باشد.

دنوزوماب (پرولیا)

این درمان تزریقی که در سال 2010 توسط FDA تایید شده است، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی است. این گزینه دیگری برای زنان بعد از یائسگی مبتلا به استئوپروز که در خطر بالایی از شکستگی قرار دارند، مهیا می سازد. این به کار می رود تا تحلیل استخوانی را کاهش داده و توده استخوانی و طول آن را افزایش ‌دهد. همچنین خطر شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، لگن و سایر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. تزریق آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود. عوارض جانبی می تواند شامل درد پشت، درد در اندام، درد عضلانی، کلسترول بالا و عفونت مثانه باشد. عوارض جانبی جدی شامل میزان کلسیم بالا در خون، عفونت‌های جدی و واکنش‌های پوستی از جمله درماتیت، خارش و اگزما می‌باشد. (سیارک)
در مورد داروهای ضد پوکی استخوان، به ویژه بیس فسفونات‌ها و دنوزوماب مرتبط با استئونکروز فک (ONJ) و شکستگی‌های غیرمعمولی استخوان ران نگرانی‌هایی وجود دارد. برخی از گزارش‌ها، در مورد افراد مبتلا به استئوپروز که برای مدت زمان طولانی از بیس فسفونات‌ها استفاده می‌کنند، افزایش خطر ابتلا به شکستگی ران را نشان می دهد. همچنین FDA درباره چسباندن برچسب‌های اخطار و استفاده محتاطانه برای تمامی داروهای بیس فسفونات که جهت پیشگیری و درمان استئوپروز و برای دنوزوماب تایید شده است، هشدار داده است. گاها قبل از اینکه هرگونه شکستگی غیرمعمولی اتفاق افتاده باشد امکان دارد در ران علائم درد دیده شود؛ در صورتی که از داروی استئوپروز به مدت چند سال است که استفاده می کنید و در باسن یا ران خود احساس کشیدگی یا درد می کنید با متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس حاصل فرمایید.
از آنجایی که بیس فسفونات ها در استخوان انباشته می شوند، امکان دارد برخی از بیمارانی که از این داروها استفاده کرده اند، بعد از 5 تا 10 سال درمان با بیس فسفونات، از آنها «ترک موقت دارو» خواسته شود. مهم است بدانیم که ONJ و شکستگی‌های معمولی، به ندرت اتفاق می افتند و اینکه خطر شکستگی لگن معمولی تهدید بسیار جدی برای زنان مبتلا به استئوپروز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از داروهای استئوپروز با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود گفتگو کرده و با در نظر گرفتن سابقه سلامتی خود، درباره اینکه چه درمان و گزینه های پیشگیرانه‌ای برای شما بهترین گزینه است، مشورت نمایید.

جلوگیری از افتادن و زمین خوردن مهم است

در افراد بالای 60 سالگی، افتادن یکی از شایع‌ترین علل شکستگی لگن، مچ دست و مهره می باشد. خطرات محیطی از جمله طبقه‌های لغزنده، یا موکت سست می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. مسائل فیزیکی از جمله مشکلات بینایی و/یا مشکلات تعادلی، بیماری‌های مزمن که عملکرد ذهنی یا فیزیکی را مختل می نمایند، و داروهای معینی نیز ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد. (سیارک)
جهت کمک به از بین بردن عوامل محیطی که ممکن است منجر به افتادن شود را تغییر دهید:
در داخل خانه: سطوح کف را صاف نگه دارید اما نه لغزنده، درهم ریختگی و سیم‌های رها شده را جمع آوری کنید؛ حتی در منزل هم از کفش‌های پاشنه کوتاه و ساپورتیو استفاده کنید، از راه رفتن با جوراب، جوراب ساق بلند یا دمپایی خودداری کنید؛ اطمینان حاصل کنید که پله ها نور کافی دارند و اینکه در هر دو طرف دارای نرده می باشد؛ بر روی دیوارهای حمام نزدیک به وان، دوش و دستشویی دستگیره نصب کنید. و از حصیر لاستیکی در دوش یا وان استفاده کنید.
خارج از منزل: در صورت لزوم، از عصا یا واکر استفاده کنید، برای کشش از کفش های کف لاستیکی استفاده کنید، زمانی که پیاده‌روها لغزنده است، روی چمن راه بروید؛ در کف های زیاد جلا داده شده که وقتی مرطوب هستند صیقلی می باشند، با احتیاط راه بروید. در حد امکان از رانر پلاستیک یا فرش استفاده کنید. برخی از زنان مسن که احتمال افتادن و شکستگی لگن در آنها بیشتر است امکان دارد بخواهند تا از محافظ ران استفاده کنند. این محفظها پوشش‌هایی نازک هستند که می توانند از زیر لباس پوشیده شوند.
برنامه های تقویت عضلانی و بازآموزی تعادل نیز در پیشگیری از افتادن موثر می باشند.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان از دارو های بالا استفاده می کند؟ لطفا اثرات آن داروها را به اشتراک بگذارید. (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

معمای پزشکی پسران خورشیدی
به گزارش (سیارک) شعیب احمد 13 ساله و برادرش عبدالرشید 9 ساله در طول روز مانند کودکان دیگر هستند بیرون میروند، راه میروند، با دوستانشان بازی میکنند.اما با غروب آفتاب، این برادران پاکستانی فلج میشوند و تا وقتی آفتاب طلوع نکند قادر به حرکت کردن یا صحبت کردن نیستد. نشانه های این بیماری اولین بار است که دیده میشود و پزشکان ایده ای در مورد علت وقوع این بیماری و درمان آن ندارند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  

(سیارک): وقتی سطح آهن خون کسی پایین است ممکن است به علت این کمبود آهن با شرایطی به نام کم خونی مواجه شود که تاثیرات مضر گسترده ای بر بدن خواهد داشت.تحقیقات جدید میگوید که این موضوع ممکن است با از دست دادن شنوایی هم مرتبط باشد.بر اساس این مطالعات، بزرگسالانی که کم خونی داشتند و به دنبال درمان نبودند، دو برابر دیگران احتمال بیشتر برای نوعی کم شدن شنوایی به نام "از دست رفتگی شنوایی ترکیبی" خواهند داشت.

بر طبق این مقاله که در اعلامیه 29 در مجله "شنوایی سنجی  جراحی سر و گردن" منتشر شد دانشمندان سوابق اطلاعات پزشکی بیش از 300000 انسان بالغ را در هرشی پنسیلوانیا بررسی کردند.سن شرکت کنندگان بین 21 تا 90 سال با متوسط سنی 50 سال بودند.بر اساس سوابق پزشکی و بیماری همه کسانی که دچار اختلال شنوایی بودند، آنها دچار کم خونی هم بودند.

از دست دادن شنوایی در سه دسته جای میگیرد:کم شنوایی عصبی،که نتیجه آسیب به گوش داخلی است.در این حالت به عصبی که بین گوش و مغز وجود دارد آسیب میرشد.

کم شنوایی رسانایی،که زمانی رخ میدهد که صدا نمیتواند به درستی از میان گوش بگذرد.

و کم شنوایی ترکیبی،که ترکیبی از دو مورد فوق است.محققان دریافتند کسانی که دچار کم خونی هستند 2.4 برابر بیشتر از سایرین دچار کم شنوایی ترکیبی میشوند.همچنین این افراد 1.8 برابر بیشتر از سایر افراد دچار کم شنوایی عصبی میشوند.هرچند بین این موضوع با کم شنوایی رسانایی ارتباطی یافت نشد.

پیش از این طبق اظهار نظر دانشمندان با سرپرستی "کتلین شیفر" دانشجوی دکترای دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا ،چند دلیل  برای ارتباط کم شنوایی مخصوصا کم شنوایی عصبی با کم خونی در افراد وجود دارد.

کم شنوایی عصبی زمانی رخ میدهد که به رگ های خونی در گوش آسیب وارد میشود و کم خونی خطر ابتلا به آن را افزایش میدهد.برای مثال کم خونی میتواند به چند اختلال خونی که میتواند به آسیب پذیری این سلول های خونی ظریف منجر شود مربوط باشد.بعلاوه این شرایط به ممکن است باعث آسیب به غلاف عصب ها شود از جمله عصبی که بین گوش و مغز کشیده شده است.

بعلاوه دانشمندان اینطور می انگارند که کم خونی بیشتر به کم شنوایی عصبی مربوط است تا کم شنوایی رسانایی.تحقیقی که پیش از این در تایوان صورت گرفته بود به این نتیجه رسید که کم خونی میتواند باعث کم شنوایی ناگهانی عصبی شود،یک نوع کم شنوایی که در کمتر از 72 ساعت رخ میدهد.

از سوی دیگر، کم شنوایی رسانایی اغلب به علل فیزیکی مثل سد شدگی راه گوش،مثلا به خاطر جرم درون گوش یا مایعات،و یا سوراخ شدن پرده گوش اتفاق می افتد.به همین علت دانشمندان کم شنوایی رسانایی را به کم خونی مرتبط نمیدانند.

دانشمندان اشاره کردند که تحقیقات رابطه ای حتمی بین کم خونی و برخی از انواع کم شنوایی را نشان میدهد،که البته این ارتباط بصورت یک سویه نیست.بعلاوه محدودیت هایی در تحقیقات وجود داشت،برای مثال با اینکه محققان میتوانستند کم شنوایی را بصورت حداگانه در زن ومرد بررسی کنند اما نمیتوانستند تاثیر عواملی مثل دیابت،سیگار کشیدن وفشار خون را بصورت همزمان بررسی کنند.بررسی های بیشتری برای درنظر گرفتن این عوامل مورد نیاز است.

کم خونی میتواند به سادگی با مصرف آهن خوراکی برطرف شود بنابراین تحقیقات بعدی باید بر این موضوع اتکا کند که آیا این تامین آهن میتواند بر جلوگیری از کم شنوایی تاثیری داشته باشد یا خیر؟

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

ترجمه  itrans.ir

(سیارک) :پژوهشگران آمریکایی می گویند حدود یک سوم از بیماران مبتلا به سرطان پستان به دلیل اثرات جانبی شدید داروهایی که برای درمان به آنها تجویز می شود، ترجیح می دهند از این داروها استفاده نکنند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)