ماساژ درمانی

ماساژ درمانی یکی از گسترده ترین و موثرترین درمانهای جایگزین مورد استفاده می باشد. اگرچه بیشتر دوره های ماساژ درمانی به جهت درمان درد می باشد اما مطالعات اخیر نشان می دهد که این درمان برای موقعیت های دیگری همانند رشد نوزادان زودرس، ADHD، افسردگی و شرایط بهبود شرایط ایمنی بدن مخصوصاً جهت سرطان موثر می باشد . در این مقاله، اطلاعات و داده های اخیر درباره تاثیر ماساژ درمانی و مکانیزم بالقوه اثرات آن ، مورد بررسی قرار داده است.
اگرچه این مقاله تمام شرایطی که به صورت مثبتی از ماساژ متاثر می گردد را پوشش نمی دهد، اما بر برخی شرایط خاص به دلایل ذیل تمرکز کرده است:

1) یافته های فشار ملایم در مقابل فشار آهسته بررسی شده است زیراکه فشار ملایم به منظور دستیابی به تاثیرات مثبت ماساژ ضروری می باشند و یافته ها برای انتقال به متخصصان درمان و مشتریان مهم می باشند.

2) یافته های ماساژ نوزاد زودرس بررسی شده است، زیرا که نوزادان زودرس نیاز به محرک های مکملی همانند ماساژ درمانی دارند تا رشد و پیشرفت بهینه داشته باشند و اهمیت بیان این موضوع به جامعه درمانی باعث می شود که به آن مبادرت ورزیده شود.

3) سندرم های درد، متداولترین شکایت های ارائه شده به متخصصان درمان جایگزین یا مکملی مانند متخصصان ماساژ درمانی می باشد، و به منظور جبران کار سنگین.

 4) توجه و دقت برای عملکرد شغلی و تحصیلی بهینه بسیار حیاتی می باشد.

5) افسردگی دارای تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی بدن می باشد.

6) تقلیل کورتیزول از طریق ماساژ درمانی منجر به افزایش سلول های کشنده طبیعی و فعالیت سلول های کشنده طبیعی می شود. که به نوبه ی خود سلول های کشنده طبیعی، ویروس ها، باکتری ها و سلول های سرطانی را از دفع می کند و به این طریق کارکرد ایمنی را بهبود بخشیده و بیماری و ناخوشی را کاهش می دهد.

نوزاد های زودرس

اولین مطالعه ماساژ درمانی ما بر روی افزایش وزن نوزاد های زودرس تمرکز دارد. به همین جهت، ماساژ نوزادان زودرس به منظور بالا بردن افزایش وزن در مطالعات واحد های مراقبت ویژه نوزاد یک ماهه در بسیاری از بخش های جهان مورد توجه قرار گرفت . در بیشتر این مطالعات برنامه 15 دقیقه ای ما یعنی ماساژ با فشار ملایم به صورت دو بار در روز به مدت یک هفته مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اینکه افزایش وزن نوزادان زودرس را به سبب ماساژ در مطالعاتمان ثبت کردیم، یافته هایی را ارائه کردیم که افزایش فعالیت ریوی معده ای و تحرک معده را نشان می دهد که می تواند به جذب موثرتر غذا و بهبود فزایش وزن منجر شود .
در مطالعه دیگری، سطح بالایی از انسولین و عامل رشد IGF-1 را هنگام مقایسه یک گروه از نوزادان زودرس که سه ماساژ 15 دقیقه ای را در مدت 5 روز دریافت کرده بودند و گروهی که مراقبت های معمول پرستاری را بدون ماساژ درمانی دریافت کرده بودند، مشاهده کردیم . گروه دریافت کننده ماساژ افزایش و بهبود خوبی در این موارد داشتند:

1) افزایش وزن؛ 2) سطح سرم انسولین؛ و 3) سطح سرم IGF-1 . افزایش وزن با سطح انسولین و IGF-1 در ارتباط می باشد. تحلیل روش بیان می کند که فعالیت ریوی معده ای به افزایش تحرک معده وابسته می باشد که به نوبه خود با افزایش وزن ارتباط دارد، و IGF-1 افزایش یافته نیز به افزایش وزن بیشتر مرتبط می باشد. فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ موجب 49% واریانس در تحرک معده افزایش یافته می شود. و فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ 62% واریانس در افزایش سطح انسولین را توجیه می کند. این یافته ها دو مسیر بالقوه را ارائه می کنند که از طریق آنها، ماساژ می تواند افزایش وزن را بهبود بخشد: 1) آزادسازی انسولین از طریق شاخه های شکمی واگوس؛ و 2) تحرک معده ی افزایش یافته به سبب شاخه شکمی واگوس.
دمای افزایش یافته مکانیزم اساسی بالقوه دیگری برای تاثیر ماساژ درمانی بر روی افزایش وزن می باشد، زیرا که دمای پایین با هزینه کردن انرژی مرتبط می باشد که این امر نیز منجر از دست دادن وزن می شود. دما در طفل های زودرس گروه های ماساژ درمانی و گروه تحت کنترل به طور تصادفی ارزیابی گردیده است. دما در نوزاد های زودرس که ماساژ دریافت می کنند، بیشتر افزایش پیدا کرده است، ولو اینکه دریچه محفظه در طول دوره های ماساژ درمانی 15 دقیقه ای باز شوند (که انتظار می رود دمای آنها را کاهش دهد). این امر احتمالاً حاصل از تاثیر تولید گرمای مالش پوست می باشد.
گروه دیگری، مصرف انرژی کاهش یافته را به عنوان مکانیزم پایه بالقوه در نوزاد های زودرس دریافت کننده ماساژ بررسی کرده است. این تیم از برنامه ماساژ درمانی مشابهی همانند آنچه که در مطالعات نوزاد های زودرس ما استفاده شده است، بهره برد. سنجش سوخت و ساز استفاده شده توسط آنها بوسیله کالری سنجی (گرما سنجی) بیان می کند که مصرف انرژی در نوزاد های زودرس بعد از یک دوره پنج روزه ماساژ درمانی نسبت به نوزاد های زودرس ماساژ نشده، بسیار پایین بوده است. این مصرف انرژی کاهش یافته، ممکن است که تا بخشی مسئول افزایش وزن بهبود یافته ی مرتبط یا ماساژ درمانی باشد.
فشار ملایم عامل حیاتی برای تاثیر افزایش وزن می باشد که این مورد در تحقیقات  ثبت شده است که در آن ما مستقیماً ماساژ با فشار ملایم (حرکت دادن پوست) را در مقابل ماساژ با فشار آهسته (تکان و ضربه های آرام) مقایسه کردیم. در آن مطالعه گروه دریافت کننده ماساژ با فشار ملایم نسبت به گروه دریافت کننده ماساژ با فشار آهسته وزن بیشتری را روزانه کسب کردند، و همانطور که پیشنهاد شده است، در طول مشاهده رفتار ناشی از ماساژ، آنها بسیار کمتر این موارد را نشان دادند: 1) خواب فعال؛ 2) هیجان؛ 3) گریه کردن؛ 4) حرکت؛ و 5) رفتار استرسی (سکسکه). آنها همچنین ضربان قلب پایین و فعالیت ریوی معده ای بالایی داشتند. تمام این تغییرات از خواب پریدن های کمتری را باعث می شود که می تواند عملکرد ایمنی بهبود یافته ی را توجیه کند که این عملکرد در نوزادان زودرس ماساژ داده شده در مطالعه ی بر روی عفونت های که به تاخیر افتاده اند، دیده شده اند. در آن مطالعه، مادران، صورت و اندام های نوزادان خود ماساژ می دادند، به این صورت که به طور آرامی اندام های تحتانی و فوقانی آنها را چهار بار در روز ورزش می دادند. احتمال حادث شدن عفونت تاخیری در گروه ماساژی که مدت کمتری را نیز در بیمارستان بودند به طور قابل ملاحضه ای کمتر بود که شاید به سبب احتمال اندک وقوع عفونت بوده است. مسیر بالقوه برای تاثیر ماساژ با فشار ملایم ممکن است فعالیت ریوی معده ای را افزایش دهد، کورتیزول را کاهش دهد، عملکرد ایمنی را بهبود بخشد و عفونت را کاهش دهد. سیتوکین های پیش التهابی متورم مانند IL-1، IL-6 و TNF-alpha نیز باید به سبب ارتباط آنها با عفونت و تقلیل بالقوه آنها از طریق ماساژ با فشار ملایم سنجش گردند.
چندین مطالعه مربوط به طفولیت، مزایای رشدی بسیار مهم را برای نوزادان زودرس ماساژ شده آشکار کرده اند . علی رغم تاثیرات مثبت ماساژ درمانی بر روی نوزادان زودرس، شیوع زایمان زودرس باید به طور مطلوبی کاهش یابد. نظر به اینکه رابطه نامتناسبی بین تولد نوزاد زودرس و مادرافسرده وجود دارد، اما در چندین مطالعه ماساژ به عنوان واسطه قبل از زایمان برای آن خانم ها مورد استفاده قرار گرفته است. در حداقل 4 مطالعه، ماساژ دادن خانم های حامله افسرده منجر به زایمان بهتر نوزاد گردیده است (یعنی کمتر زودرس بوده و کمتر دارای وزن تولد کمی بوده اند). این تاثیرات احتمالاً به سبب سطح کاهش یافته کورتیزول و نوراپی نفرین بوده است که این کاهش نیز به سبب مقاومت کمتر عروق داخل رحمی بوده است.
از آنجاییکه شریان های رحمی، اکسیژن و مواد غذایی را به جنین انتقال می دهند، انقباض شریان ممکن است منجر به زودرسی و وزن کمتر در زمان تولد گردد.
نوزاد کامل (به موقع زایمان شده) نیز از ماساژ سود می برند. به عنوان مثال، در یک مطالعه،

نوزاد کاملی که ماساژ ملایمی را بجای ماساژ آهسته از مادر خود دریافت کرده بود، وزن بیشتری را به دست آورد و در طول ماه اول زندگی رشد بهتری را داشت . در طول چندین ماه اول، نوزادی که ماساژ شده بود، زودرنجی، تندخویی و اختلال خواب کمتری را داشت که این موارد بیشتری شکایاتی هستند که به پزشکان کودک شده است .ترجمه  itrans.ir

ادامه در پست بعدی