کوچکترین ردیاب اولتراسونیک جهان تولید شد

در

10-researchersh.jpg

محققان مرکز هلمولتز مونیخ و دانشگاه فنی مونیخ (TUM) کوچکترین ردیاب اولتراسونیک جهان را تولید کردند. این مدار بر اساس مدارهای فوتونیکی مینیاتوری روی تراشه سیلیکون ساخته شده است. این خبر توسط مجله Nature گزارش شده است .آشکارساز اولتراسونیک 100 برابر نازک تر از موی متوسط انسان است ، اما می تواند جزئیاتی را که قبلاً برای مشاهده غیرقابل دسترسی بودند ، تجسم کند. تصویربرداری فوق العاده با وضوح بالا  به تحقیقات علمی کمک می کند.

 

از زمان توسعه تصویربرداری سونوگرافی پزشکی در دهه 1950 ، فناوری اصلی برای شناسایی امواج مافوق صوت در درجه اول بر استفاده از آشکارسازهای پیزوالکتریک متمرکز شده است که فشار امواج فراصوت را به ولتاژ الکتریکی تبدیل می کند. وضوح تصویر بدست آمده با سونوگرافی به اندازه آشکارساز پیزوالکتریک استفاده شده بستگی دارد. کاهش این اندازه منجر به وضوح بالاتر می شود. با این حال ، کاهش بیشتر اندازه آشکارسازهای پیزوالکتریک به شدت حساسیت آنها را کاهش می دهد ، و آنها را برای استفاده عملی نامناسب می کند.

 

فناوری فوتونیک سیلیکون به طور گسترده ای برای کوچک سازی اجزای نوری و بسته بندی محکم آنها روی سطح کوچکی از تراشه سیلیکون استفاده می شود. اگرچه سیلیکون پیزوالکتریک را نشان نمی دهد ، توانایی آن در محدود کردن نور در کمتر از طول موج نوری قبلاً به طور گسترده برای توسعه مدارهای فوتونیکی مینیاتور استفاده شده است.

 

محققان Helmholtz Zentrum Munchen و TUM با بهره گیری از این مدارهای فوتونیکی کوچک ، کوچکترین ردیاب اولتراسونیک جهان را ایجاد کردند: ردیاب مرجع موجدار سیلیکون یا SWED. SWED به جای تشخیص ولتاژ از بلورهای پیزوالکتریک ، تغییرات شدت انتشار نور را از طریق مدارهای فوتونی مینیاتور کنترل می کند.

 

رامی اشنایدرمن ، توسعه دهنده SWED ، توضیح می دهد: "این اولین بار است که از ردیاب سلول های خونی کوچکتر برای تشخیص سونوگرافی با استفاده از فناوری فوتونیک سیلیکون استفاده می شود." "اگر ردیاب پیزوالکتریک به مقیاس SWED کوچک شود ، 100 میلیون برابر حساسیت کمتری خواهد داشت."

پروفسور Vasilis Ntsiahristos ، سرپرست تیم تحقیقاتی می گوید: "درجه ای که ما قادر به کوچک کردن ردیاب جدید بودیم در حالی که از طریق استفاده از فوتونیک سیلیکون از حساسیت بالایی برخوردار بودیم ، بسیار ساده بود." SWED حدود نیم میکرون است (= 0005/0 میلی متر). این اندازه مربوط به ناحیه ای است که حداقل 10 هزار برابر از کوچکترین ردیاب های پیزوالکتریک استفاده شده در کاربردهای تصویربرداری بالینی باشد. SWED همچنین تا 200 برابر کوچکتر از طول موج اولتراسوند استفاده شده است ، به این معنی که می توان از آن برای ارائه قطعات در اندازه کمتر از یک میکرومتر استفاده کرد و در نتیجه تصویربرداری به اصطلاح با وضوح فوق العاده انجام می شود.

 

پروفسور Vasilis Ntsiahristos گفت: " آشکارساز در ابتدا برای بهبود عملکرد تصویربرداری اپتواکستیک طراحی شده است ، که تمرکز اصلی تحقیقات ما در Helmholtz Zentrum München و TUM است. با این حال ، ما اکنون کاربرد آن را در زمینه وسیع تر سنجش و تجسم پیش بینی می کنیم. "نتیجه گیری Ntsiahristos.

نظرات

در ادامه بخوانید...

آزمایش‌های ژنتیک پیش از تولد

در


پزشکان می‌توانند از آزمایش‌های پیش از تولد برای بررسی علائم خطر برای کودکتان از نظر اختلالات ژنتیکی خاص یا نقص مادرزادی بهره برداری کنند. اجباری به انجام این آزمایش‌ها نیست، اما ممکن است پزشکتان برخی آزمایش‌ها را برای تضمین سلامت کودکتان توصیه کند.
این آزمایش‌ها مخصوصاً برای زنانی اهمیت دارد که خطر داشتن کودک با نقص مادرزادی یا مشکلات ژنتیکی دارند. اگر شما هم دارای ویژگی‌های زیر هستید، این آزمایش را انجام دهید:
• سن بالای 35 سال
• داشتن زایمان زودرس یا کودک با نقص مادرزادی
• داشتن اختلال ژنتیکی یا اختلال رایج در خانواده شما یا خانواده والد دیگر
• داشتن شرایط خاص مانند دیابت، فشار خون بالا، صرع، یا اختلال در سیستم خودایمنی مانند سل
• داشتن تجربه سقط جنین یا کودکان مرده به دنیا آمده در گذشته
• داشتن دیابت بارداری یا پره‌اکلامپسی در بارداری گذشته
برخی از آزمایش‌های ژنتیک پیش از تولد، آزمایش‌های غربالگری هستند. این آزمایش‌ها مشخص می‌کند که آیا احتمال دچار شدن کودک شما به یک اختلال یا بیماری مشخص وجود دارد یا خیر، اما به طور قطعی نمی‌توانند مشخص کنند که آیا کودک با این اختلالات به دنیا خواهد آمد یا خیر. سایر آزمایش‌های «تشخیصی» پاسخ قطعی‌تری را به شما خواهند داد. معمولاً لازم است این نوع آزمایش‌ها را در صورت مثبت بودن نتیجه آزمایش غربال گری انجام دهید.
برای شروع، پزشک شما می‌تواند ژن‌های شما و والد دیگر کودک را از نظر اختلالات ژنتیکی مشخص مانند تصلب بافت‌های کیستی، بیماری تِی سَکس، بیماری کم خونی داسی شکل و سایر بیماری‌ها مورد آزمایش قرار دهد. اگر هر دوی شما دارای ژن این بیماری‌ها در DNA تان هستید، می‌توانید آن را به کودکتان منتقل کنید، حتی اگر خودتان مبتلا به آن نباشید. این آزمایش، غربال گری ناقلین نامیده می‌شود.
پزشک شما می‌تواند از یک یا چند آزمایش غربالگری برای بررسی داشتن مشکل ژنتیکی استفاده کند، از جمله:

اولتراسوند یا سونوگرافی.

شما قبلاً یک آزمایش اولتراسوند یا سونوگرافی در دوران اولیه بارداری‌تان داده‌اید تا اطمینان پیدا کنید که همه چیز خوب پیش می‌رود. اما اگر بارداری پر خطری دارید، باید گاهی اوقات این آزمایش را تکرار کنید. تقریباً در هفته‌های 11 تا 14م، پزشکان می‌توانند از آن برای مشاهده پشت گردن کودکتان استفاده کنند. وجود چین یا پوست ضخیم در آن قسمت می‌تواند به معنی خطر بیشتر ابتلا به سندرم داون باشد. پزشک شما می‌تواند در آن زمان، از شما نمونه خون بگیرد.

غربالگری یکپارچه.

این آزمایش دو فاز دارد. در بخش اول، پزشکان نتایج آزمایش اولتراسوند یا سونوگرافی برای مشاهده گردن کودک شما و آزمایش خونی را که در هفته‌های 11 تا 14 داده‌اید، ترکیب می‌کنند. سپس، مجدداً بین هفته‌های 16 تا 18، نمونه خون می‌گیرند. نتایج، خطر ابتلای کودک شما به سندرم داون و مهره شکاف، یک نوع اختلال نخاع و مغز، را مشخص می‌کند.

غربالگری ترتیبی.

این غربال مشابه با غربالگری یکپارچه است، اما پزشک شما نتایج را پس از فاز اول در هفته‌های 11 تا 14م، مرور می‌کند. آن به اندازه آزمایش‌های طولانی‌تر، دقیق نیست، اما اجازه می‌دهد خطر ابتلای کودکتان را زودتر متوجه شوید. اگر غربال مشخص کند که ممکن است مشکلی وجود داشته باشد، پزشکتان از آزمایش‌های بیشتر برای حصول اطمینان استفاده خواهد کرد. اگر خطری یافت نشود، به احتمال زیاد نمونه خون دوم را در هفته‌های 16 تا 18م خواهید داد تا از سلامت کودک اطمینان حاصل کنید.

آزمایش غربالگری سه‌گانه یا چهارگانه.

پزشکان هورمون‌ها و پروتئین‌های خون شما را که ناشی از کودک یا جفت که اندام رساندن اکسیژن و مواد مغذی به کودک است، بررسی می‌کنند. این آزمایش می‌تواند سه (غربالگری سه‌گانه) یا چهار ماده مختلف (غربالگری چهارگانه) را بررسی کند. مقادیر مشخصی از این مواد، به معنی بالا بودن خطر دچار بودن کودک به نقص مادرزادی یا اختلال ژنتیکی است. این آزمایش در سه ماهه دوم و معمولاً هفته‌های 15 تا 20م انجام می‌شود.

آزمایش DNA جنینی بدون سلول.

پزشکان از این آزمایش برای یافتن DNA کودکتان در خون شما و بررسی سندرم داون و دو بیماری ژنتیکی دیگر، تریزومی 21 و تریزومی 13 استفاده می‌کنند. شما می‌توانید این آزمایش را پس از سپری شدن 10 هفته از بارداری‌تان انجام دهید. پزشکان این آزمایش را برای هر زنی توصیه نمی‌کنند. این تنها زنانی که بارداری پرخطری دارند، توصیه می‌شود. این آزمایش در هر جایی در دسترس نیست و برخی از خدمات بیمه درمانی آن را تحت پوشش قرار نمی‌دهند. درباره این که آیا به آن نیاز دارید یا خیر، با پزشکتان مشورت کنید.

سایر آزمایش‌ها

اگر نتیجه غربالگری مثبت شد، پزشکتان می‌تواند از آزمایش‌های دیگری برای جستجوی مشکل استفاده کند.

آمنیوسنتز.

پزشک شما با استفاده از یک سوزن نازک در شکمتان، از مایع اطراف جنین نمونه برداری می‌کند و آن را از نظر اختلالات ژنتیکی یا نقص مادرزادی مورد بررسی قرار می‌دهد. این عمل کمی خطر دارد. حدود 1 در 300 تا 500 زن، به علت آمنیوسنتز سقط جنین خواهند داشت. در صورتی که پزشکتان آن را لازم بداند، به شما خواهد گفت.

نمونه گیری از پرزهای جفتی (CVS).

پزشکان تکه کوچکی از جفت را با قرار دادن یک سوزن در داخل شکم شما یا لوله کوچک از واژنتان بر می‌دارد. آن‌ها این نمونه را از نظر سندرم داون و سایر مشکلات ژنتیکی مورد آزمایش قرار می‌دهند. تنها برخی از زنان پرخطر به این آزمایش نیاز خواهند داشت، آن هم وقتی که غربال نشان دهنده خطر نقص مادرزادی باشد. این عمل با قطعیت مشخص خواهد کرد که مشکلی وجود دارد یا خیر، اما خطر سقط جنین وجود دارد که مشابه با آمنیوسنتز است. درباره این که آیا به این عمل نیاز دارید یا خیر با پزشک خود مشورت کنید.

پس از این که نتیجه آزمایش‌ها را گرفتم، باید چه کار کنم؟

نتایج آزمایش‌های پیش از تولد می‌تواند به شما در تصمیم گیری در مورد مراقبت‌های بهداشتی‌تان کمک کند. اما باید به خاطر داشت که بسیاری از این آزمایش‌ها تنها احتمال، و نه قطعیت، را مطرح می‌کنند که آیا کودک شما با اختلال به دنیا خواهد آمد یا خیر. هیچ آزمایشی 100 درصد دقیق نیست.
با پزشک خود درباره نتایجی که گرفته‌اید و مفهوم آن‌ها گفتگو کنید. یک مشاور ژنتیک نیز می‌تواند به شما در تصمیم گیری برای این که چه کاری باید انجام دهید و در صورتی که کودکتان دچار اختلال باشد، چه نوع زندگی انتظارش را خواهد کشید، کمک کند.
پرسش‌هایی که می‌توانید از پزشک بپرسید
اگر پزشکتان توصیه به انجام آزمایش‌های پیش از تولد کرد، سؤالات زیر را بپرسید:
• چرا باید این آزمایش‌ها را انجام دهم؟
• نتایج چه چیزی را نشان می‌دهد؟ این آزمایش‌ها چه مواردی را نشان نمی‌دهند؟
• اگر این آزمایش را ندهم، چه اتفاقی میفتد؟
• باید با نتیجه آزمایش چه کار کنم؟
• دقت آزمایش‌ها چقدر است؟
• چه خطراتی وجود دارد؟
• چه مدت طول می‌کشد تا نتایج آماده شود؟
• چه حسی دارد؟
• چقدر هزینه دارد؟
• آیا بیمه من آن را تحت پوشش قرار می‌دهد؟
• آیا مخصوصاً در مورد آزمایش‌های ژنتیک، فرد دیگری (مثل مأمور بیمه) به نتایج آن دسترسی خواهد داشت؟
• این نتایج چه چیزی را به خانواده من نشان می‌دهد؟
• آیا پس از این که آزمایش دادم، می‌توانم تصمیم بگیرم نتیجه آن را دریافت نکنم؟
• کجا باید آزمایش بدهم؟(سیارک)

نظرات

در ادامه بخوانید...

سؤال هایی که نباید از پزشک خود بپرسید

در
چهار سؤال که نباید از پزشک خود بپرسید
 
پزشکان می گویند سؤالاتی وجود دارد که غالباً آنها را گیج می کند. بعضی از آنها بهتر است که اصلاً پرسیده نشود.
 
"دکتر ، من میمیرم؟"
 
"آیا این دارو قطعاً به من کمک خواهد کرد؟" به احتمال زیاد ، پزشک توضیح می دهد که چرا این یا آن را تجویز کرده است و چگونه باید کار کند. این که آیا قرار ملاقات در یک مورد خاص کمک خواهد کرد یا خیر - هیچ کس نمی تواند بداند.
 
همین سؤالات مکرر. پزشک بر اساس وضعیت فعلی توصیه هایی را ارائه می دهد. اگر اوضاع تغییر نکند ، جوابها تغییر نخواهد کرد. اگر اطلاعات جدیدی وجود ندارد (برای مثال ، نتایج آزمایش یا اشعه ایکس) ، بهتر است سؤالاتی که قبلاً پرسیده شده را تکرار نکنید.
 
هر پزشک ، به طور معمول ، تخصص خود را دارد. بنابراین ، دندانپزشک توصیه نمی کند که چگونه یک کمردرد را درمان کند ، و یک پزشک گوش و حلق و بینی در صورت آسیب دیدگی پا بعید است که کمک کند.
 
به همین دلیل ، در مورد روش های درمانی از متخصصان سونوگرافی ، رادیولوژیست ها و سایر متخصصان سؤال نکنید. با استفاده از این سؤالات (و نتایج) شما باید با پزشک متخصص مشورت کنید.
 
در مورد سؤالاتی که پزشک از بیمار می پرسد ، پس باید کاملاً صریح باشید. بسیاری از بیماران هنگام پاسخ دادن به سؤالات شخصی خجالت می کشند ، برخی معتقدند که برخی جزئیات مهم نیستند. اما، موارد کوچک می تواند بر سلامتی شما تأثیر بگذارد ، بنابراین باید مورد توجه پزشک قرار گیرد

نظرات

در ادامه بخوانید...

چگونه دوقلو های مبتلا به سندرم داون همه دنیا را مجذوب خود کردند

در
سندرم داون
شادی آنت و شارلوت: چگونه دوقلو های مبتلا به سندرم داون همه دنیا را مجذوب خود کردند
   
وقتی به راشل 39 ساله و كدی 32 ساله گفته شد كه آنها دوقلو ها خواهند داشت، فقط خوشحال شدند. درست است ، دومین خبر که در سونوگرافی به آنها گفته شد ، همسران را بسیار نگران کرد: دختران دارای بیماری قلبی هستند ، این بدان معناست که به عمل جراحی نیاز دارند. اما این واقعیت که نوزادان ، به احتمال زیاد ، سندرم داون دارند ، به هیچ وجه والدین آنها را ناراحت نکرد. از زمان به دنیا آمدن دختران ، راشل هرگز از این که خدا را برای بدنیا آوردن چنین دخترهای جذابی شکر کند  دست برنداشته است ، و وبلاگ وی در شبکه اجتماعی اختصاص داده شده به زندگی "دوقلو های خورشید" در سراسر جهان که طرفداران زیادی کسب کرده است.
سندرم داون
دوقلو هایی که خوشبختی به ارمغان می آورند.
 
در آن زمان آنها دو فرزند پیش دبستانی داشتند ، اما این زوج واقعاً فرزند سوم می خواستند. راشل هر روز با جدیت دعا می کرد و کودی وازکتومی را که قبلاً برنامه ریزی شده بود لغو کرد.
با دیدن نتایج مثبت تست های بارداری راشل به یاد می آورد: "من با اشتیاق می خواستم از هر قدم آشنا در مسیر دیدار با فرزند عزیزمان لذت ببریم."
 
هنگامی که نتایج دوپلوگرافی نشان داد بارداری چندگانه است ، راشل و همسرش خوشحال شدند. دو فرزند؟ این امر نیاز به تعدیل جدی در شیوه زندگی دارد ، به یک صندلی ماشین دیگر نیاز خواهد بود ، اما در غیر این صورت حتی عالی است ، زیرا خانواده بسیار بزرگ بود - چهار نفر و یک سگ. نتایج حاصل از سونوگرافی دوم چندان خوش بینانه نبود: پزشکان مجبور شدند به والدین اطلاع دهند که هر دو دختر دارای نقص مادرزادی قلبی هستند و طبق پیش بینی ها بلافاصله پس از تولد به عمل قلب باز احتیاج دارند. علاوه بر این ، احتمال ابتلا به نوزادان به سندرم داون بسیار زیاد است.
سندرم داون
آنت و شارلوت کوچک. 
 
شور و هیجان ما با این عبارت را فرو ریخت - "سندرم داون". ما انواع برنامه های تلویزیونی را تماشا کردیم ، اردوهای تابستانی آینده را برای چنین کودکانی مطالعه کردیم. در طول شبهای بی خوابی ، من کتاب را بعد از کتاب در مورد سندرم داون می خواندم و بیشتر و بیشتر ناراحت از آنچه در کتاب ها راجع به سندرم داون نوشته شده بود: هر اثر ادبی تنوعی در موضوع بود: اندوه ، مبارزه برای پذیرش از طرف جامعه ، مشکلات اجتماعی و خانوادگی و انواع عوارض پزشکی .
سندرم داون
نوزادان بلافاصله پس از تولد. 
 
به گفته راشل ، زندگی پس از تولد دختران به هیچ وجه به کابوسی تبدیل نشده که افراد اطراف او با همسر خود وحشت داشته باشند. اولا ، تنها یکی از نوزادان با نقص قلب به دنیا آمد. در سن شش ماهگی ، وی با موفقیت تحت عمل جراحی قرار گرفت.
سندرم داون
یکی از خواهران کوچک با موفقیت یک عمل قلب باز انجام داد. 
 
و ثانیا ، دختران جذاب بودند، والدین آنها را به نام های آنت و شارلوت نامیدند ، آنقدر خانواده را خوشبخت کردند که راشل به سادگی نتوانست این خوشبختی را با تمام دنیا به اشتراک نگذارد. وبلاگ وی در شبکه اجتماعی پر از عکس هایی از نوزادان جذاب است ، وقتی به آنها نگاه می کنید امکان لبخند نزدن غیرممکن است.
سندرم داون
نوزادانی که به طور باورنکردنی لبخند می زدند ، اینترنت را فتح کردند. 
 
"آنها واقعاً زیبا ترین هستند!" ، "دو عروسک" ، "دوقلو های با شکوه" ، "این عکس قلب همه را گرم کرد" - کاربران از سراسر جهان برای راشل می نویسند.
سندرم داون
دختران به ستاره های اینستاگرام تبدیل شدند.
 
"مادران دو قلو" ده‌ها هزار مشترک دارد و هر روز تعداد طرفداران آنت و شارلوت در حال افزایش است. 
سندرم داون
کاربران از سراسر جهان سخنان مشوقانه برای مادر دوقلو ها می فرستند.
 
 
از عکس ها و ویدئو ها می شود دید که مادر ، پدر ، دوقلو ها و برادران بزرگترشان زندگی پرتحرک دارند. خانوادگی سفر می کنند ، در تعطیلات شرکت می کنند ، به دیدار دوستان می روند. دختران كوچك دنیا را با علاقه فرا می گیرند ، دوست دارند با سگ بزرگ خود بازی كنند و به گفته راشل ، آنها فقط اندکی عقب تر از همسالان خود هستند. و در تمام عکس ها ، چهره والدین از خوشبختی می درخشد.
سندرم داون
تجربه خانواده Prescott به نمونه ای از مادران کودکانی که دارای سندرم داون در سراسر جهان هستند تبدیل شده است.
 
دخترانم همچنان قلب دیگران را لمس می کنند. مادر والدین "دختران آفتابی" می گوید: "من نامه هایی از والدین دریافت می کنم که پس از خواندن داستان ما و دیدن لبخندهای مسری آنها ، یک انتقال عاطفی را از ترس به امید تجربه کرده اند." - نوزادان همه چیزهای زیادی را به ما یاد می دهند: والدین آینده ، معلمان ، کارمندان پزشکی و غیره. با تولد دختران دوقلوی زیبای ما ، من و همسرم سطح جدیدی از شادی و اشتیاق را در زندگی خودمان کشف کردیم. با الهام ، ما تلاش می کنیم هرگونه عقیده منفی درباره سندرم داون را پاک کرده و ترس و اندوه افراد دیگر را به لذت و نشاط تبدیل کنیم. آنت و شارلوت زیبایی شگفت انگیزی دارند و ما مشتاق هستیم که آن را با جهان به اشتراک بگذاریم!
سندرم داون
بچه ها با پدر و مادر و برادر بزرگتر در کریسمس.

نظرات

در ادامه بخوانید...

آیفون و سونوگرافی به تشخیص کروناویروس از راه دور کمک می کنند

در

330d8eaa-c374-4af8-95bc-6d6c475e2150.jpg

آیفون و سونوگرافی به تشخیص از راه دور کروناویروس کمک می کنند . این امر باعث کاهش خطر ابتلا به عفونت برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می شود.

 دستگاه جدید- IQ Butterfly کمک خواهد کرد که پزشکان با استفاده از تجهیزات سونوگرافی فقط به صورت یک مبدل کوچک و آیفون ، از تشخیص راه حل ویروس استفاده کنند. همچنین می تواند به دستگاه های Android وصل شود.

با استفاده از این ابزار می توانید ریه ها را سونو کنید. این یکی از روش های اصلی برای تعیین coronavirus در ناحیه تیرگی یا ضخیم نامنظم اطراف پلور یا غشاهای اطراف ریه ها است.

کارشناسان خاطرنشان می کنند که مهمترین مزیت این است که بیمار می تواند از آن استفاده کند. کافی است که آن را به آی فون خود متصل کرده و از پزشک خود دستورات را از راه دور دریافت کند. بنابراین متخصصان می توانند بدون ملاقات با بیمار معاینه کامل را انجام دهند.

 

5941d53d-f5a1-4c54-9542-f315d20efced.jpg

راه اندازی و توسعه آن بعد از گسترش کروناویروس در سراسر جهان آغاز شده است. آنها تصمیم گرفتند که دستگاه جدید بدون نیاز به تماس با بیمار ، بتواند به تشخیص بیماری کمک کند. علاوه بر این ، اگر بیماری بدون عارضه پیش رود ، می توان بیمار را در خانه معالجه کرد و بطور دوره ای معاینه کرد. بنابراین ، او قادر نخواهد بود تاج ویروس را به پرسنل پزشکی منتقل کند.

این شرکت اضافه کرد که کاربر برای تشخیص، دانش خاصی نیاز ندارد. اولین معاینه فقط می تواند مقدماتی باشد ، اگر پزشک متوجه علائم بیماری شود ، می تواند عمق سیگنال سونوگرافی را کنترل کند یا با ثبت عکس و فیلم برای معاینات بیشتر را انجام دهد .

نظرات

در ادامه بخوانید...