1- ترک سیگار یکی از موثرترین روش برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر ترک سیگار میباشد. آمار بین المللی آلزایمر نشان داده احتمال مبتلا شدن افراد سیگاری به آلزایمر 45درصد بیشتر از افراد غیر سیگاری میباشد. بنیاد کشف دارو و آلزایمز گزارش داده ترک سیگار در هر زمان میتواند خطر ابتلا را کاهش دهد. حتی ترک سیگار پس از چند دهه نیز خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش میدهد. افرادی که سیگاری نیستند اما در تماس مستقیم دود سیگار هستند نسبت به افراد سیگاری بیشتر در معرض آلزایمر قرار میگیرند. تماس با دود سیگار باعث درگیری عروق مغزی و ایجاد آلزایمر ناشی از درگیری عروق میشود
2- ترک مشروبات الکلی ترک مشروبات الکلی نیز مانند ترک سیگار میتواند خطر کلی آلزایمر را کاهش دهد. بطور کلی نوشیدن یک الی 3لیوان مشروبات الکلی خطر ابتلا به فشار خون را افزایش میدهد. با این حال نوشیدن مقدار متوسط آن ممکن است خطر ابتلا به سکته را کاهش دهد و با باز کردن رگهای خونی خطر لخته شدن خون و در نهایت بیماری های قلبی را کاهش میدهد. اما اگر شما مشروبات الکلی مصرف نمیکنید هیچوقت بخاطر فواید آن این کار را انجام ندهید.
3- فعالیت بدنی فعالیت یک روش بسیار خوبی برای پیشگیری از آلزایمر است. درست است که فعالیت ها برای آلزایمر مفید است ولی سعی کنید متناسب با سن فعالیت داشته باشید. حرکات یوگا، پیاده روی، دوچرخه سواری در کاهش استرس و فشار خون و حفظ تعادل موثر میباشند. یک گروه از محققین دودسته 16نفری بالای 67سال را انتخاب کردند: یک دسته بمدت 6ماه، 4بار در هفته ورزش های هوازی نظیر تردمیل و دوچرخه ثابت داشتند و دسته دوم در مدت مشابه و به تعداد دفعات یکسان گروه ورزشی هوازی، ورزش استقامت انجام دادند، با توجه به اینکه تمامی شرکت کنندگان مبتلا به اختلال شناختی خفیفی بودند، بعد از گذشت 6ماه اسکن مغزی افراد نشان داد در گروه ورزش هوازی حجم مغز افراد نسبت به گروه ورزش استقامت افزایش بیشتری یافته بود. همچنین طبق یافته محققان گروه هوازی شاهد بهبود قابل توجهی در حافظه و مهارت های فکری بودند.
4- مصرف غذاهای مفید
آنچه در مصرف غذاها باید مد نظر داشته باشید نوع غذاهایی است که روزانه مصرف میکنید، رژیم غذایی سنتی مدیترانه ای میتواند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد. این رژیم غذایی شامل مقادیر زیادی میوه، سبزیجات، روغن زیتون، لوبیا، دانه غلات مثل گندم و برنج، همراه با گوشت قرمز حداقل و فرآورده های لبنی میباشند. تحقیقات نشان داده است افراد مسن تر که رژیم غذای مدیترانه ای را رعایت مینمایند نسبت به انواع دیگر رژیم های غذایی کمتر در خطر ابتلا به آلزایمر قرار میگیرند.
خواب خوب و کافی ابتلا به آلزایمر را کاهش میدهد. دانشگاه برکلی(Berkeley) اعلام داشته افرادی که به بی خوابی مبتلا هستند درصد بتاآمیلوئید خون آنها افزایش میابد که باعث بیماری آلزایمر، شایعترین نوع آلزایمر میگردند. بهترین روش برای مبارزه با بی خوابی کاهش استرس از طریق حرکات یوگا و تمرکز میباشد، سعی کنید از خوردن قرص های خواب آور وغذاهای کافئین دار و شیرین در شب بپرهیزید. محققان دانشگاه کالیفرنیا اعلام کرده اند بعضی از افراد با وارد شدن به دوران سالمندی، توانایی لازم برای داشتن خواب عمیق را از دست میدهند. این مسئله میتواند پیامد های منفی و مخربی را برای سالمندان داشته باشد.
سالمندانی که چندین بار در شب از خواب بیدار میشوند در معرض ابتلا به آلزایمر هستند پس بهتر است از دوران میانسالی بفکر چاره باشیم.
6- یادگیری زبان جدید
یاد گیری زبان جدید با آلزایمر بی ارتباط نیست، هنگامی که یادگیری زبان جدید را شروع میکنید مغز به شروع به فعالیت کرده و عصب های آن تحریک میشوند و این عمل مغز خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش میدهد. اگر یادگیری زبان در سنین پیری بسیار مشکل است بهتر است بجای یادگیری زبان از جدول های سودوکو یا پازل استفاده شود. تجربیات خود را در مورد علائم و درمان بیماری آلزایمر با کاربران به اشتراک بگذارید.(سیارک)
با توجه بیشتر به سلامت جسمی و روحی میتوان خطر ابتلای به دمانس را دست کم ۳۰ درصد کاهش داد.در حالیکه آمار مبتلایان به دمانس (زوال عقل) در جهان در حال حاضر حدود ۴۷ میلیون نفر تخمین زده شده و پیش‌بینی می شود این آمار تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۱۳۰ میلیون نفر برسد، پژوهشگران شماری از عوامل موثر در بروز عارضه دمانس (زوال عقل) را شناسایی و راه‌هایی را برای کاهش خطر ابتلای به آن توصیه کردهاند.
نتیجه تفصیلی مطالعات هیئتی متشکل از بیست و چهار تن از متخصصان جهانی دمانس که به کنفرانس بین‌المللی انجمن مبارزه با آلزایمر در لندن ارائه خواهد شد حاکی از آن است که اگرچه نشانه‌های دمانس معمولا در سنین بالای عمر مشخص میشود اما روند تغییرات مغزی منجر به این بیماری به تدریج و در طول سال‌ها بروز می‌کند. به این ترتیب، یافتن راه‌های حفظ سلامت مغز قبل از ظاهر شدن علایم دمانس میتواند به جلوگیری از آن کمک کند.
در این بررسی، عوامل مهم بروز دمانس و میزان اثرگذاری هرکدام در ابتلای به این عارضه مورد بررسی قرار گرفته و نشان میدهد که ضعف شنوایی در سنین میانسالی ۹ درصد و کمبود تحصیلات (تا زیر سطح متوسطه) ۸ درصد در ایجاد دمانس نقش دارد. سایر عوامل موثر و سهم آنها در ابتلای به این بیماری عبارتست از استعمال دخانیات (۵ درصد)، افسردگی (۴ درصد)، عدم تحرک جسمی (۳ درصد)، انزوای اجتماعی (۲ درصد)، فشار خون بالا (۲ درصد)، چاقی (۱ درصد) و دیابت نوع ۲ (۱ درصد). به این ترتیب، عوامل قابل کنترل در زندگی ۳۵ درصد در بروز دمانس تاثیر دارند و فرد از طریق مقابله با آنها میتواند خطر ابتلای به این عارضه را کاهش دهند. سایر عوامل ایجاد این عارضه خارج از اختیار فرد قرار دارند. به گفته پژوهشگران، ساختن "ذخیره شناختی یا ادراکی" در سنین میانسالی باعث تقویت شبکه‌های مغزی شده و امکان آن را میدهد تا این شبکه‌ها در سنین کهولت و حتی با بروز آسیب هم بتوانند عملکرد نسبتا مناسبی داشته باشند.
تمام نکردن دوره تحصیلات متوسطه به عنوان یکی از عوامل خطرساز حاکی از آن است که ادامه فرآیند یادگیری در تمامی طول عمر به ایجاد ذخیره مغزی جهت مقابله با دمانس کمک می‌کند. در مورد ضعف شنوایی نیز گفته شده است که این وضعیت باعث کاهش ارتباط فرد با دیگران و "انزوای اجتماعی" او می‌گردد که از جمله عوامل بروز دمانسمی باشد. عوامل حفظ سلامت جسمی از جمله سلامت قلب، مانند تحرک جسمی و جلوگیری از چاقی نیز در جلوگیری از بروز دمانس موثرمی باشد.
توصیه هایی برای کاهش خطر ابتلای به دمانس
متخصصان تاکید دارند که برای کاهش خطر ابتلای به دمانس لازم است که فرد هر چه زودتر مثلا در سنین ۴۰ تا ۶۴ سالگی و قبل از ظاهر شدن نشانه‌های بیماری در صدد مقابله با عوامل بروز آن برآید. مهمترین توصیه‌هایی که در این زمینه شده به شرح زیر است:
۱- تحرک بدنی:
توصیه شده است که افراد از سنین میانسالی دست کم پنج بار در هفته هر بار ۳۰ دقیقه به طور مستمر ورزش یا فعالیت‌هایی کنند که باعث افزایش ضربان قلب و تشدید تنفس شود. پیاده‌روی سریع، دوچرخه‌سواری و شنا از جمله فعالیت‌هایی است که در این زمینه توصیه میشود.
۲- ترک سیگار
نه تنها برای حفظ سلامت عمومی بدن به خصوص قلب و ریه بلکه در جلوگیری از بروز دمانس موثر است.
۳- استفاده از رژیم غذایی سالم و متوازن
شامل مواد خوراکی متنوع نیز از توصیه‌های جدی است. به گفته کارشناسان یک رژیم غذایی مناسب باید شامل ماهی‌های چرب، میوه، سیفی‌جات، غلات و آرد سبوس دار و روغن زیتون باشد و سهم گوشت قرمز، شکر، چربی‌های اشباع شده و نمک در آن به حداقل رسیده باشد. چنین رژیمی باعث کاهش خطر ابتلای به بیماریهای قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ میشود.
۴- میانه‌روی در مصرف الکل
نیز مهم است و افراط در این زمینه قطعا در بروز دمانس، و بیماریهای دیگری مانند دیابت و امراض قلبی، موثر است.
۵- مراقبت‌های بهداشتی از سنین میانسالی
توصیه شده است به نحوی که شخص به طور مرتب فشار خون، میزان کلسترول و قند خود را زیر نظر داشته باشد زیرا مشکلاتی که در مورد این عوامل بروز کند در ابتلای به دمانس تاثیر دارد.
۶- وزن مناسب
نیز برای حفظ سلامت و جلوگیری از ابتلای به دیابت نوع ۲، سکته مغزی و امراض قلبی لازم است و به این ترتیب، عاملی در کاهش خطر دمانس محسوب میشود. داشتن رژیم غذایی مناسب و تحرک بدنی در این زمینه توصیه شده است.
۷- و بالاخره "ورزش مغزی روزانه"
مانند مطالعه، حل جدول یا بازی‌های فکری و فراگیری مطالب جدید که مغز را فعال نگاه می‌دارد به کاهش خطر ابتلای به دمانس کمک می‌کند. شواهدی هم وجود دارد که معاشرت و داشتن ارتباط اجتماعی هم در این زمینه موثر است.
چگونه کم شنوایی ممکن است نشانه ای از زوال عقل در آینده باشد
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
اختلال شنوایی ممکن است به علت زوال عقل باشد
برخی از افراد در سنین بالا از دست دادن شنوایی را تجربه می کنند. دانشمندان می گویند که با آغاز این مشکلات ممکن است زوال عقل توسعه پیدا کند. این نتیجه گیری توسط دانشمندان ایرلند کسب شده است.
این مطالعه توسط دانشمندان کالج ترینیتی واقع در دوبلین انجام شد. آنها اظهار داشتند که اختلال در شنوایی و کم شنوایی نشانه آن است که فرد ممکن است در آینده زوال عقل را تجربه کند. در این مورد، تغییرات نوروژنیک ممکن است مانع شود، اما برای این منظور شما نیاز به بهبود ارتباطات کلامی و حفظ سلامت مغز دارید.
با توجه به داده های به دست آمده، ارتباط کمی میان افت شنوایی مرتبط با سن و افزایش خطر کاهش شناخت وجود دارد. این شامل عملکرد اجرایی و حافظه اپیزودیک است. اما کارشناسان خاطرنشان کردند که کاهش شنوایی می تواند با سرعت کم پردازش اطلاعات همراه باشد.
دانشمندان گزارش کرده اند که دو سوم از بیماران بالای 65 سالگی دارای مشکلات شنوایی هستند. مطالعات نشان داده اند که از دست دادن شنوایی مربوط به سن قبل از شروع زوال عقل به پنج تا ده سال پیش می رسد. به گفته کارشناسان، عدم تحرک ذهنی ناشی از ضعف شنوایی افراد می تواند در کاهش عملکرد شناختی نقش داشته باشد.
به عنوان بخشی از مطالعه، دانشمندان داده ها را از 36 مقاله علمی بررسی کردند که در آن افراد بیش از 20 هزار نفر بودند.
برخی از داروهای مسکن ممکن است با افت شنوایی در زنان در ارتباط باشند
دانشمندان هشدار می دهند که مصرف داروهای مسکن می تواند برای شنوایی شما خطرناک باشد. ما به شما دقیقا می گویم که کدام دارو می تواند صدمه بزند.
در ایالات متحده، کارکنان پزشکی بیمارستان بریگهام زنان مطالعه ای انجام دادند و دریافتند که کاهش شنوایی در زنان که اغلب از قرص های ضد درد استفاده می کنند، کاهش می یابد.
این از عوارض جانبی داروهای ایبوپروفن و استامینوفن هستند. این مطالعه حدود 5000 زن در سن 48 تا 73 سال را در برداشت. نیمی از افراد این داروها را برای شش سال مصرف کردند و نیمه دوم زنان آنها را بیش از یک سال.
اختلال شنوایی یکی از عوارض جانبی آسپرین است. اما شرکت کنندگان در این مطالعه از دانشمندان پزشکی هیچ گونه مشکلی در شنوایی نداشتند، گرچه از این دارو استفاده می کردند. در عین حال، زنان مصرف کننده استامینوفن و ایبوپروفن بیشتر در معرض مشکلات شنوایی قرار دارند.
طبق گفته های دانشمندان آمریکایی، مصرف داروهای مسکن موجب افت شنوایی در زنان در 16٪ موارد می شود. چقدر این اظهارات درست است - ما متعهد نیستیم که بحث کنیم. با این حال، اگر چنین خطری وجود داشته باشد، بهتر است که نگرش خود را نسبت به مصرف داروها برای سالهای آتی تجدید نظر کنید.
مشکلات شنوایی ممکن است عواقب غیر منتظره ای داشته باشد
دانشمندان نتیجه گیری تکان دهنده ای در مورد آنچه که می تواند باعث مشکلات شنوایی شود، اعلام کرده اند. معلوم شد که مشکلات شنوایی می توانند باعث از دست رفتن حافظه در سالمندان شوند.
محققان دانشگاه بری در ایتالیا در این زمینه تحقیقاتی انجام داده اند. آنها دریافتند که افرادی که دارای اختلال شنوایی هستند، که ناشی از عدم توانایی مغز برای شنیدن صداها است، بیشتر از دیگران از فراموشی رنج می برند. قابل توجه است که در بیماران مبتلا به اختلالات گوش داخلی و نه مغز، خطر ابتلا به مشکلات حافظه وجود ندارد.
این مطالعه شامل بیش از 1600 نفر بود که میانگین سن آنها 75 سال بود. مشخص شد افرادی که دارای ضعف شنوایی مرکزی هستند که با سن ارتباط دارد، دو برابر بیشتر از اختلالات شناختی خفیف نسبت به افرادی که شنوایی طبیعی داشتند، رنج می برند.
در عین حال، افرادی که از آسیب شنوایی ناشی از پیری که ناشی از مشکلات گوش داخلی و عصب شنوایی است، خطر ابتلا به اختلالات شناختی را در مقایسه با افرادی که دارای شنوایی طبیعی هستند افزایش نمی دهد. به گفته محققان، این کشف در شناخت اینکه چگونه اختلال شناختی کار می کند بسیار مهم است.
"کار ما نشان می دهد که از دست دادن شنوایی می تواند با نقص پیشرفته سلول های مغزی مرتبط باشد که معمولا با اختلالات شناختی همراه است و نه از محرومیت های حساس که ناشی از کاهش شنوایی محیطی است.
چگونه می توان شنوایی را بهبود بخشید
در جهان افراد زیادی از مشکلات شنوایی رنج می برند. این در مورد اشکال پیچیده بیماری نیست، بلکه درباره عواقب ساده ای است که طی آن ما گاهی اوقات ممکن است صدای مخاطب خاصی را بشنویم یا نه. حال این سوال پیش می آید که چگونه می توان شنوایی را بهبود بخشید؟
دانشمندان دانشگاه کاردیف تحقیقاتی را انجام دادند که در آن آنها دریافتند که یک زاویه ساده به سر، امکان می دهد که بهتر بشنوید. این به ویژه در مورد سخنرانی افراد دیگر در لحظه ای که سالن پر است، صادق است.
کارشناسان ادعا می کنند که یک شیب تنها 30 درجه می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. با وجود این واقعیت که موضع طبیعی در طی یک مکالمه چهره به چهره است، با سر کمی کج شده است، شما می توانید حجم سخنرانی را با چهار دسیبل افزایش دهید.
در این آزمون 20 جوان با شنوایی طبیعی و 19 نفر که از ایمپلنت های شنوایی استفاده می کردند، استفاده کردند. در نتیجه مطالعه، متوجه شدند که یکزاویه به سر، بدون توجه به این که شنوایی طبیعی یا کم شنوایی وجود داشته باشد، در همه افراد شنوایی را بهبود می بخشد. و با زاویه دادن سر به 30 درجه، حجم صدا 4 دسیبل افزایش و با 60 درجه - با هشت دسیبل افزایش می یابد.
بنابراین، پزشکان توصیه می کنند افرادی که دارای کم شنوایی و یا اختلال شنوایی هستند برای تشخیص گفتار بهتر در اتاق های پر سر و صدا، کمی به سر زاویه بدهند.
سم زدایی می تواند بیماری های وحشتناک ایجاد کند.
سم زدایی نه تنها درد را تسکین می دهد. آنها توانایی اعتیاد را توسعه می دهند و حتی برخی از بیماری ها را تحریک می کنند. دقیقا، محققان متوجه شدند.
شنوایی بیش از حد می تواند نشانه ای از بیماری روانی باشد
پزشکان انگلستان و پرتغال نتایج یک مطالعه جالب را منتشر کرده اند که نشان می دهد که شنوایی بیش از حد می تواند نشانه ای از بیماری روانی باشد. آنها معتقدند که در میان افرادی که دارای گوشهای حساس هستند، بسیاری از افراد ناسالم ذهنی وجود دارند که شنوایی آنها طبیعی نیست و گاهی اوقات توهم دارند.
به عنوان مثال، دانشمندان معتقدند که کسانی که می توانند صدای شخص دیگری را در فاصله بیش از 50 سانتی متر در یک مکان پر سر و صدا بشنوند، احتمالا صدای خیالی را می شنوند، و نه مخاطب.
به گفته پزشکان، به طور کلی، حدود 15 درصد از مردم صداهای خیالی را می شنوند. اما اغلب آنها توضیح بسیار منطقی برای این پیدا نمی کنند و حتی ممکن است برای مدت طولانی مشکوک باشند که ممکن است به کمک پزشکی نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، اغلب صداهای تخیلی بر نفوذ الکل یا سایر مواد روانگردان اثر می گذارند، که حقیقی نیست، زیرا اغلب توهم در این حالت ظاهر می شود.
شنوایی حساس به شما چه می گوید
محققان یک مطالعه انجام دادند، نتایج آن در صفحات یک نشریه تخصصی گزارش شده است. به گفته دانشمندان، توهم های صوتی در میان افرادی که گوش های حساس دارند، مشاهده می شود. برای مثال، آنها میتوانند کلماتی را که در نوار پر سر و صدا صحبت می کنند را بیان کنند، گاهی اوقات آنها صداهای خیالی را می شنوند.
به عنوان بخشی از این تحقیق، دانشمندان مغز افرادی با شنوایی کامل را به تصویر کشیدند. معلوم شد که اختلالات روانی در میان داوطلبان بسیار توسعه یافته بود. بنابراین، سه یا چهار درصد این افراد با اختلالات روانی مواجه می شوند.
تقریبا 15 درصد از مردم می توانند صداهای دیگر را بشنوند، اگر چه اکثر آنها این را قبول نمی کنند. آنها این را با این واقعیت توضیح می دهند که تحت تأثیر تجربه، مبتنی بر آنچه قبلا شنیده اند، بر فرآیندهای ادراک و شناخت فردی که برای تحقق آن مغز انسان مسئول است، تحت تاثیر قرار می گیرد.
زوال عقل یا دمانس بیماری نیست بلکه مجموعه ای از علائم است که می تواند شامل از دست دادن حافظه پیشرو ، سردرگمی و تغییر شخصیت باشد. این وضعیت جزء عادی پیری نیست ، اگرچه احتمال ابتلا به زوال عقل با افزایش سالهای عمر افزایش می یابد.
در این پست ما به برخی از سوالات متداول در مورد بیماری آلزایمر و زوال عقل پاسخ می دهیم.
چگونه زوال عقل با بیماری آلزایمر ارتباط دارد
آلزایمر شایعترین علت زوال عقل است. این بیماری که حدود دو سوم مبتلایان به زوال عقل به آن مبتلا هستند ، به نام روانپزشک آلمانی "آلوئز آلزایمر گفته شده است که اولین بار آن را در اوایل قرن بیستم تشخیص داده است.
سایر بیماریهای مغزی که می توانند باعث زوال عقل شوند ، شامل زوال عقل عروق ، زوال عقل با اجسام لوئی و بیماری پیک است.
چه کسی در خطر تأثیر زوال عقل است
بیشتر افراد مبتلا به زوال عقل سن بالای 75 سال دارند. حدود 50 میلیون نفر در سراسر جهان در حال حاضر با آلزایمر یا شکل دیگری از زوال عقل زندگی می کنند. با این حال ، این شرایط محدود به افراد مسن نیست. در انگلیس بیش از 40000 از 850،000 فرد مبتلا به زوال عقل در سن زیر 65 سال قرار دارند.
چرا باید نگران زوال عقل باشیم
دمانس یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در انگلیس و بسیاری از کشورهای دیگر است.
با افزایش جمعیت در جهان و افزایش سن ، پیش بینی می شود تا سال 2025 تعداد مبتلایان به زوال عقل در جهان به بیش از 60 میلیون نفر برسد.
چه عواملی باعث آلزایمر می شوند
علت دقیق بیماری ناشناخته است. با این حال ، خطرات شناخته شده از افزایش سن ، سابقه خانوادگی با این وضعیت ، آسیب های شدید قبلی سر و عوامل سبک زندگی و شرایط مرتبط با بیماری های قلبی عروقی ناشی می شود. اولین علائم آلزایمر شامل مشکلات جزئی حافظه ، سردرگمی و گم شدن در مکانهای آشنا ، مشکلات مربوط به گفتار و زبان و تغییرات شخصیتی مانند پرخاشگری ، مطالبه گری و بدگمانی به دیگران است.
آیا درمانی برای آلزایمر وجود دارد
نه در حال حاضر. داروهای موجود در بهترین حالت علائم آلزایمر را کمی کند می کنند. سازمانهایی از جمله ARUK در حال کشف موفقیتهای پزشکی هستند که امیدوارند درمان های جدیدی برای پیشگیری و درمان بیماری انجام دهند و در نهایت تعداد مبتلایان به آلزایمر را کاهش دهند ، همانطور که برای HIV / ایدز و سرطان اتفاق افتاده است.
علائم زوال عقل
براساس آخرین داده ها ، 47 میلیون نفر از تغییرات شناختی مربوط به سن در کره زمین رنج می برند. براساس پیش بینی های سازمان جهانی بهداشت ، تا سال 2030 این رقم به 75 میلیون نفر خواهد رسید و تاکنون هیچ درمانی مؤثری در جهان وجود ندارد که بتواند زوال عقل را درمان کند.
با این حال ، اگر زوال عقل، دمانس را در همان ابتدای کار تشخیص بدهید ، تغییر در شیوه زندگی می تواند باعث کند شدن پیشرفت آن شود. نکته اصلی توجه به رویکرد به موقع زوال عقل است.
مشکلات با حافظه کوتاه مدت در زوال عقل
اگر خودتان یا عزیزانتان غالباً فراموش می کنید یا ناگهان نمی توانید به خاطر بیاورید که چرا وارد اتاق شدید. این فراموشی ممکن است خنده دار به نظر برسد ، اما ارزش توجه به آن را دارد.
کم آوردن کلمات در زوال عقل
بعضی اوقات برای همه ما دشوار است که کلمه ای دقیق را پیدا کنیم یا به یاد آوردن یک کلمه کاملاً ساده. اما اگر چنینموردی بار ها اتفاق بیفتد که جلب توجه کند - بسیار جدی تر از فراموشی است.
نوسانات روحی در زوال عقل
نوسانات تند و سریع یا تغییر مداوم در پس زمینه عمومی یک سیگنال مهم است که نباید از آن چشم پوشی کرد.
تغییرات شخصی در زوال عقل
اگر شخصی ، سالهاست که منزوی شناخته می شود ، و سپس ناگهان شروع به رفتار نمایشی می کند - ارزش دارد که به پزشک مراجعه کند.
مشکلات با اجرای کارهای معمول در زوال عقل
این در شرایطی است که کارهایی که قبلاً اجرای آنها دشوار نبوده ، ناگهان به زمان بیشتری نیاز دارند یا اصلاً انجام داده نمی شوند.
مشکل تمرکز در زوال عقل
تمرکز بر موضوع یک مکالمه یا طرح یک کتاب یا فیلم برای فرد دشوارتر می شود.
همه این علائم می توانند علائم بیماریهای دیگر یا عادی بودن شرایط باشند - برای مثال با بر اثر خستگی شدید این علائم دیده شوند. اما درمجموع ، این هنوز فرصتی برای مشورت با پزشک و معاینات لازم است.
آیا کسی از نزدیکان شما تحت تأثیر آلزایمر بوده است؟ از تجربه خود در مورد این بیماری در بخش نظرات بگویید .
بزرگترین لذت های زندگی اغلب ساده ترین است: خندیدن به خاطرات کودکی با یک دوست قدیمی. خرید شام خانوادگی. برای تعطیلات بعدی برنامه ریزی کردن و گپ و گفتگوی آنلاین با اقوامی که در شهرهای دیگر ، کشورهای دیگر زندگی می کنند.
اینها مواردی است که بیماری آلزایمر آن ها را دزدیده و هرگز بازگشتی ندارد. آلزایمر می تواند به تدریج یا سریع پیشرفت کند ، اما بیماران به ناچار حافظه خود ، توانایی تفکر ، برنامه ریزی ، و حتی شناخت افراد نزدیک به خود را از دست می دهند. تمام هویت آنها اساساً هم در جهان و هم برای خود آنها گم شده است.
بیش از 46 میلیون نفر در سراسر جهان به زوال عقل مبتلا هستند. آلزایمر یکی از پرخطرترین مشکلات سلامتی قرن بیست و یکم محسوب می شود. انتظار می رود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل هر 20 سال دو برابر شود - به این معنی که تا سال 2050 بیش از 135 میلیون نفر مبتلا خواهند شد. بیماری آلزایمر (AD) علت اصلی زوال عقل است ، که معمولاً در افراد مسن تشخیص داده می شود اما در افراد جوان 30 یا 40 سال نیز رخ می دهد.
آلزایمر تا حدودی ارثی است. اما عوامل دیگری نیز در این بازی وجود دارد.دانشمندان تصور می كنند كه عوامل مختلفی چگونگی پیشرفت بیماری آلزایمر را تعیین می كنند. به طور فزاینده ای ، تحقیقات نشان داده است که ژن ها نقش اصلی در بروز بیماری دژنراسیون مغز دارند. اما آلزایمر می تواند در مراحل مختلف زندگی تجلی یابد. این که آیا بیماری در اوایل زمان زندگی یا شروع آلزایمر در اواخر عمر باشد می تواند چگونگی ابتلا به آن را اثبات کند.
آلزایمر در اوایل شروع به طور معمول بین سنین 30 تا 60 سالگی اتفاق می افتد و بسیار نادر است کمتر از 10 درصد از مبتلایان به این بیماری به شدت با ژنتیک در ارتباط است. دانشمندان سه ژن را پیدا کرده اند که در آن جهش ها می تواند باعث ابتلا به آلزایمر یا FAD شود. اگر پدر یا مادر شما (بیولوژیکی) یکی از ژنهای جهش یافته را داشته باشد ، شما نیز احتمال ارث بردن آن را دارید. با این حال ، همه افراد مبتلا به آلزایمر در اوایل رشد جهش در این سه ژن را ندارند.
برای بیشتر مبتلایان به آلزایمر علائم در حدود 65 سالگی یا دیرتر شروع می شود. در حالی که محققان هنوز در تلاشند تا بفهمند که دقیقاً چه عاملی منجر به بروز آلزایمر در اواخر عمر می شود ، آنها فکر می کنند که یک پکیج از عوامل ژنتیکی و خطر های محیطی ابتلا به بیماری را در فرد ایجاد می کند. بنابراین ، اگر یکی از بستگان مبتلا به آلزایمر باشد ، لزوماً به این معنی نیست که شما این بیماری را به ارث خواهید برد. اما احتمالاً بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به آلزایمر را دارید.
سیستم های بهداشت و درمان در حال حاضر با مشکلات جدی در مقابله با بروز فعلی آلزایمر روبرو هستند و ممکن است فقط در یک یا دو دهه توسط تعداد کاملی از بیماران آلزایمر که به مراقبت احتیاج دارند غلبه کنند. مطابق با بیماری آلزایمر بین المللی ، حدود 40٪ هزینه های مراقبت از زوال عقل در سرتاسر جهان توسط منابع "غیر رسمی" پرداخت می شود - که در بسیاری موارد به معنای خانواده بیمار است.
مشکلات تشخیص آلزایمر
در حال حاضر ، تشخیص AD عمدتاً مبتنی بر علائم بالینی ، از جمله آزمایش شناختی است و تعداد قابل توجهی از بیماران تشخیص داده می شوند که بیماری آنها قبلاً پیشرفت کرده باشد. این علائم معمولاً بعد از سن 60 سالگی بروز می کند اگرچه افرادی که دارای جهش های ژنتیکی کمیاب هستند ممکن است زودتر به این بیماری مبتلا شوند. تشخیص AD براساس اقدامات شناختی تنها در 70-80٪ موارد صحیح است. حتی با مطالعات تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) ، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ، تشخیص ممکن است قطعی نباشد.
آزمایش برای تشخیص آلزایمر
آزمایشات جدیدی ایجاد شده است که مبتنی بر نشانگرهای زیستی موجود در مایع مغزی نخاعی (CSF) ، مایعات موجود در ستون فقرات و اطراف مغز است. CSF به عنوان محافظ ستون فقرات و مغز عمل می کند ، منابع مورد نیاز خون را به همراه می آورد و مواد زائد سلول های مغز را از بین می برد.
این مایع می تواند حاوی پپتیدهایی باشد که ارتباط نزدیکی با بیماری آلزایمر دارند: آمیلوئید بتا (Abeta) و تاو . در یک مغز سالم ، این پپتیدهای Abeta تجزیه و از بین می روند. در یک بیمار مبتلا به آلزایمر ، آنها با هم جمع می شوند و پلاک های سخت و نامحلول را تشکیل می دهند. درهم و برهم های عصبی Tau - الیاف نامحلول ، پیچ خورده و پیچیده ، که از ساختارهای تشکیل دهنده پروتئین تاو به نام میکروتوبول ها تشکیل شده اند - به طور معمول مواد مغذی و سایر مواد مهم را از یک سلول عصبی به سلول دیگر منتقل می کنند. با آلزایمر پروتئین غیر طبیعی است و میکروتوبولها ناپایدار هستند. آزمایش های جدید Abeta و Tau می تواند اطلاعات بالینی را در اختیار پزشکان قرار دهد تا به آنها در تشخیص سریعتر و دقیق تری کمک کند.
نشانگرهای زیستی در تشخیص بیماری AD بسیار زیاد است. آنها اقدامات عینی هستند ، قابل تجدید پذیر هستند و از نظر پزشک مستقل هستند.
تشخیص زود هنگام آلزایمر
بدون هیچ درمانی برای آلزایمر ، آیا واقعاً نکته ای برای آزمایش و تشخیص بیماری وجود دارد؟ کارشناسان به دلایل مختلف پاسخ مثبت می دهند. دکتر جفری کاممینگز ، مرکز کلینیک کلیولند لو روو مرکز بهداشت مغز (کلیولند ، اوهایو)اظهار داشت: تشخیص دقیق و در اسرع وقت "بسیار مهم است".
وی می گوید: "ما می دانیم كه بیماری خیلی دیر در جریان بالینی تشخیص داده می شود."
اگرچه بسیاری از مطالعات در مورد داروهای نویدبخش نتایج منفی داشته اند ، اما محققان توانستند درباره این بیماری ویرانگر اطلاعات بیشتری کسب کنند و درک عمیق تری از نحوه طراحی کارآزمایی های بالینی و شناسایی افرادی که باید در آن قرار گیرند ، کسب کنند. به عنوان مثال ، دانشمندان اکنون می دانند که رویکرد درمانی بیماران در مراحل اولیه بیماری باید متفاوت از رویکرد افراد در مراحل بعدی باشد.
ما می خواهیم بیماران زود تشخیص داده شوند تا بتوانیم درمان را شروع کنیم. ما می توانیم آنها را در کارآزمایی های بالینی قرار دهیم و مهمتر از همه ، ما به آنها و خانواده های آنها کمک خواهیم کرد تا درک کنند که این بیماری چیست.
و آنچه کاملاً مشهود است این است که ، مانند سرطان ، تشخیص و تشخیص زودرس آلزایمر از اهمیت حیاتی برخوردار است. هرچه زودتر درمان شروع شود ، احتمال اینکه تأثیر مثبتی در جلوگیری از پیشرفت بیماری داشته باشد ، بیشتر است. برای آزمایشات بالینی ، دانستن اینکه بیماران شرکت کننده واقعاً آلزایمر دارند - و نه شکل دیگری از زوال عقل - اعتماد به نفس بیشتری به نتایج نشان می دهد.
(سیارک) : یک پژوهش جدید نشان میدهد که برای افراد میانسال و مسن، عدم تحرک و ورزش نکردن مهمتر از با عوامل ژنتیکی بوده و آنها را مستعد بیماری زوال عقل می‌کند.
پژوهش دانشگاه مک مستر کانادا:بی‌تحرکی زمینه‌ساز ابتلا به زوال عقل است
به نقل از مدیکال نیوز تودی، در سراسر جهان، حدود 47.5 میلیون نفر مبتلا به زوال عقل زندگی می‌کنند که این رقم تا سال 2030، افزایش یافته و به حدود 75.6 خواهد رسید.
بیماری آلزایمر رایج ترین شکل زوال عقل بوده و در حدود 60 تا 80 درصد از تمام موارد را شامل میشود .در ایالات متحده به تنهایی حدود 5.4 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.
یکی از بزرگترین عوامل خطر برای بیماری آلزایمر ژن آپولیپوپروتئین APOE e4 است .به گزارش انجمن آلزایمر، بزرگسالانی که دارای یک کپی از ژن APOE e4 هستند، سه برابر بیشتر از سایرینی که این ژن را ندارند به بیماری دچار میشوند.
در حالی که کسانی که دو کپی از این ژن را دارند 8 تا 12 برابر بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر دارند.
با این حال، محققان این پژوهش جدید از جمله جنیفر هیس، استادیار گروه حرکت شناسی در دانشگاه مک مستر کانادا نشان میدهند که خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن کم تحرک بسیار بیشتر است.
یک پژوهش که در سال 2015 در Journal of Aging and Physical Activity منتشر شده نشان میدهد که بزرگسالان 60 سال و بالاتر حدود 9.4 ساعت از روز خود را در بی‌تحرکی به سر می‌برند که این رقم حدودا معادل 65 تا 80 درصد از ساعات بیداری روز آنها است.در این مطالعه، هیس و همکارانش شروع به بررسی ارتباط بین فعالیت فیزیکی و خطر زوال عقل در میان افراد مسنی که دارای ژن APOE e4 و فاقد آن هستند کردند.
محققان با تجزیه و تحلیل فعالیت فیزیکی و توسعه زوال عقل 1646 فرد مسن به این یافته‌ها دست یافتند.تمام شرکت کنندگان در زمان شروع پژوهش فاقد بیماری زوال عقل بوده و تا پنج سال بعد نیز دنبال شده و بر وضعیت آنها نظارت شد.
محققان دریافتند در میان افرادی که دارای ژن APOE e4 نیستند، کسانی که ورزش تحرکی نداشته و ورزش نمی‌کنند بیشتر از آنها که ورزش می‌کنند در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار دارند.این در صورتی است که برای افرادی با ژن APOE E4 ، تفاوت قابل توجهی در ابتلا به زوال عقل چه در صورت داشتن تحرک و چه در صورت کم تحرکی وجود نداشت.
به گفته محققان، این یافته‌ها نشان میدهد که عدم تحرک و ورزش برای توسعه زوال عقل خطرناک تر از داشتن ژن APOE e4 است.البته این نمی‌تواند خبر بدی برای افراد مسن باشد و باعث ترس آنها شود چرا که نتایج مطالعه نشان میدهد که افزایش فعالیت بدنی میتواند از افرادی که دارای ژن APOE e4 نیستند در برابر توسعه زوال عقل محافظت کند.
در نهایت این پژوهش نشان دهنده این است که سبک زندگی افراد و نوع فعالیت آنها بر مغز آنها تاثیر بسزایی خواهد داشت.
این پژوهش در Journal of Alzheimer's Disease. به چاپ رسیده است.
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
نظرات
نیوشا۱۳۹۵/۱۰/۲۹ز نیرو بود مرد را راستی... ز سستی کژی آید و کاستی
هر يک از ما با افزايش سن، بخشي از حافظه کوتاه مدت را از دست ميدهيم. حافظه ميتواند به دليل استرس(فشار روحي)يا خستگي به طور موقت از بين برود، هر دوي اين موارد روي تمرکز فکر اثر ميگذارد. استفاده کردن از حافظه، آن را قويتر مي‌کند، هنگامي‌که به حافظه خود اطمينان داشته باشيد، از آن بيشتر استفاده ميکنيد. اطمينان نداشتن به حافظه آن را فلج مي‌کند و اطلاعات داخل آن را قفل مي‌کند. 6 روش برای کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر
تقويت حافظه بازدهي شما را موقع کار افزايش ميدهد. براي پرورش تواناييهاي حافظه خود، بايد توجه تان را بر کل سلامت جسماني و نيز بر آن نگرشهاي ذهني متمرکز کنيد که در موفقيت حافظه نقش دارند. تقويت تواناييهاي حافظه موجب ميشود در زندگي روزمره، کار، درس خواندن و در ورزش اعتماد به نفستان افزايش يابد، خلاقیت شما بيشتر شود و عملکردتان بهبود يابد. ذهن خود را فعال نگه داريد، تا حتي در دوران پيري نيز بتوانيد کارهاي ذهني خارق العاده انجام دهيد. تغذيه مناسب بر روي حافظه موثر است. تغذيه خوب را نبايد در افزايش قدرت عملکرد حافظه بي تاثير داشت. با آلزایمر خداحافظی کنید
يکي از شرطهاي حفظ توانايي عملکرد حافظه، داشتن تغذيه اي مناسب است. چنانچه فرد سوخت ناکافي به مغز برساند، مغز چگونه ميتواند کار خود را انجام دهد؟ بنابراين رسيدن مواد غذايي کافي از جمله ويتامينها و موادمعدني به مغز، همانند ديگر بخشهاي بدن، از اهميت زيادي برخوردار است. مهمترين تقويت کننده هاي طبيعي مغز و حافظه عبارتند از: آنتي اکسيدانها (ويتامين C ،ويتامين E ، کراتينويدها، سلنيوم(، اسيدهاي چرب امگا3 (ماهيهاي روغني، مانند ساردين، ماهي تن، کيلکا، روغن زيتون(، ويتامينهاي B1, B,B2,B12 ،(موادمعدني (منيزيم، ))روي(. براي اين که دريافت اين مواد غذايي توسط مغز به حداکثر برسد، تا حد امکان غذاهاي تازه بخوريد و تا جايي که ميتوانيد آنها را کمتر بپزيد. "هانس ايسن"، روانشناس، در يکي از پژوهشهاي خود متوجه شد که اگر جوانان به مقدار کافي ويتامين و مواد معدني استفاده کنند، توانايي عملکرد حافظه آنها افزايش محسوسي مييابد. با ايجاد توازن در مصرف مواد معدني، ويتامينها و موادغذايي فيبردار(الياف غذايي)در برنامه غذايي، از تغذيه مناسب براي تقويت حافظه خود مطمئن باشيد. تغذیه سالم برای به تعویق انداختن آلزایمر
خوردن ميوه و سبزي را هرگز فراموش نکنيد مصرف مرتب و منظم ميوه و سبزيجات در برنامه غذايي نه تنها براي جسمتان مفيد است، بلکه براي مغز و حافظهتان نيز الزم است. ميوه و سبزي سرشار از آنتي اکسيدان و ويتامينها و موادشيميايي نادري مانند کاروتنويدهاست. آنتي اکسيدان و رنگدانه هاي گياهي موجود در سبزيجات حافظه شما را تقويت خواهد کرد. همچنين آنتي اکسيدانها از پيري زودرس تمام بدن جلوگيري مي‌کنند و وجود آنها در مغز بسيار مورد نياز است؛ و طبق نظرات پژوهشگران خوردن ميوه ها و سبزيجاتي که سرشار از آنتي اکسيدانهاي فراواني هستند (مانند انواع توت، مرکبات، اسفناج، کرفس، هويج، کلم بروکلي، قارچ، گوجه فرنگي، کاهو، سيبزميني شيرين، و مارچوبه)ميتوانند تا 11درصد احتمال بروز سکته را پايين بياورد. بهترين ميوه ها و سبزيهايي که مغز را مصون نگه ميدارند عبارتند از: آلو بخارا، انگور قرمز، پرتقال، توت فرنگي، گیلاس، کيوي، موز، گريپ فروت، سيب، زردآلو، هلو، گالبي، خيار، هندوانه، خربزه، طالبي، کاهو، بادمجان، کدو،ذرت، پياز، فلفل قرمز، کشمش، سير، زغال اخته، اسفناج خام، جوانه يونجه، و جوانه گندم. تحقيقات نشان داده است که آنتي اکسيدانها و پليفنول هاي موجود در زغال اخته و انگور، ميتواند توانايي ارتباط سلولهاي مغزي را با يکديگر بالا برده و خطر آسيب رسيدن به آنها را پايين بياورد. با مصرف اسفناج و توت فرنگي، از زوال مغز جلوگيري کنيد. دانشمندان ثابت کردهاند که مصرف اسفناج و توت فرنگي، تاثير عميقي بر جلوگيري از زوال اعمال مغزي وحافظه كه با کهولت به سراغ ما ميآيد، ميگذراند.
سويا محافظ سرخرگها سويا ميزان کلسترول خون (چربي خون)را کاهش ميدهد. موادي در سويا وجود دارد که از اکسيده شدن کلسترول بد خون (LDL (جلوگيري مي‌کنند و مانع از تشکيل پالک در ديواره داخلي سرخرگها ميشود. پژوهشگران اعتقاد دارند که هورمونهاي گياهي(فيتواستروژنهاي)سويا، مانند هورمون استروژن، باعث تقويت حافظه ميشوند. لسيتينن موجود در سويا در تقويت حافظه و مبارزه با فراموشي موثر است.
مواد غذايي حاوي منيزيم مصرف كنيد منيزيم يک ماده معدني ضروري است که در حدود 5 درصد از وزن بدن آدمي را تشکيل ميدهد. يک فرد بزرگسال روزانه به 400ميلي گرم منيزيم نياز دارد. آب معدني محتوي منيزيم را انتخاب کنيد. با اين کار، رودههاي خود را در وضعيت مناسبي قرار خواهيد داد. اگر منيزيم در بدن كم شود، ميتواند منجر به تشکيل لخته در مغز ميشود.
ويتامين B1 مصرف كنيد ويتامين B1 به اصطالح ”ويتامين مغز“ ناميده ميشود. ويتامين B1 از جمله مهم ترين ويتامينها در کارکرد مطلوب مغز است. اين ويتامين به دليل اثرات سودمندش و نيز ارتباط با دستگاه عصبي، در بهبود يادگيري افراد نقش موثري دارد. کمبود ويتامين B1 ، عصبهاي مغز را تضعيف ميكند و نه تنها وضع رواني انسان بلکه مغز و تواناييهاي حافظه نيز مستقيما با مقدار ويتامين B1 در بدن تحت تاثير قرار ميگيرند. تحقيقات نشان ميدهد که مصرف تيامين در ترميم اعصاب آسيب ديده موثر بوده و آنها را به کار و وظيفه صحيح خود هدايت مي‌کند.
معجزه روغن زيتون! پژوهشگران ايتاليايي دانشگاه باري ميگويند مصرف روغن زيتون و چربيهاي اشباع نشده ديگر (که در آووکادو و بادام زميني يافت ميشود(، از کاهش حافظه و اعمال شناختي و ذهني انسان که با گذشت زمان حاصل ميشود، جلوگيري مي‌کند. نکته جالب اين است که مصرف روغن زيتون، به اعمال ذهني در افراد تحصيل نکرده که بيشتر از افراد تحصيل کرده با گذشت زمان در معرض کاهش شديد حافظه قرار ميگيرند، کمک فراوان کردند. پژوهشگران بر اين باورند که روغن زيتون، همانند ماهي، به دوام ساختاري غشاي سلولهاي عصبي کمک کرده و حاوي آنتي اکسيدانهايي است که با راديکالهاي آزادِ منهدم‌کنندة سلولهاي مغزي به نبرد ميپردازد.
از ويتامينB3 غافل نشويد ويتامين B3 ويتامين اصلي براي تنفس سلولي است و مصرف اکسيژن توسط آن انجام ميگيرد. بدون وجود ويتامين B3 کافي، سوخت و ساز سلولي (متابوليسم)متوقف ميشود. نياسين بر دستگاه عصبي تاثير ميگذارد و از ناآرامي، ضعف تمرکز، افسردگي و خياالت ترسناک جلوگيري مي‌کند. ويتامين B3 براي گردش صحيح خون الزم است. اين ويتامين تقويت‌کننده حافظه است. کمبود ويتامين B3 با افسردگي عميق، اختالالت عصبي و بيخوابي همراه است.
حفظ عملکرد حافظه با ويتامين B6 ويتامين B6(پيريدوکسين)در تجزيه آمينواسيدها شرکت فعال دارد. ويتامين B6 هم بر روي سلامت جسماني و هم بر سلامت رواني تاثير ميگذارد. دستگاه عصبي به ويتامين B6 نياز دارد و براي عملکرد طبيعي مغز الزم است. ويتامين B6 در بهبود اختالالت عصبي، کنترل سرگيجه و استفراغ زمان بارداري کمک ميكند. کمبود ويتامين B6 سوخت و ساز تمام سلولها را به شدت دچار آسيب مي‌کند. ويتامين B6 به همراه آنزيمها، مجموعه دستگاه اعصاب مرکزي را ثابت و تنظيم مي‌کند. به همين دليل براي حفظ عملکرد مطلوب حافظه وجود اين ويتامين غيرقابل چشم پوشي است. کمبود ويتامين B6 موجب کم شدن حافظه ميشود. تمام موادغذايي داراي مقداري ويتامين B6 هستند. نویسنده :وحید عرفانی نویسنده وپژوهشگر درحوزه سلامت
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
