متفورمین، گلوکوفاژ با برنامه رژیم غذایی و ورزش مناسب و احتمالا با سایر داروها برای کنترل قند خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد . قرص متفورمین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می گیرد. کنترل قند خون بالا باعث جلوگیری از آسیب به کلیه ، کوری، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام و مشکلات عملکرد جنسی می شود. کنترل مناسب دیابت همچنین ممکن است خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهد. متفورمین با کمک به بازگرداندن پاسخ مناسب، بدن شما انسولین را به طور طبیعی تولید می کند. همچنین داروی گلوکوفاژ مقدار قند کبد شما را کاهش می دهد.
قبل از شروع مصرف متفورمین، بروشور بسته بندی گلوکوفاژ را بخوانید. اگر سوالی دارید، با دکتر یا داروساز در مورد قرص گلوکوفاژ مشورت کنید.
متفورمین گلوکوفاژ که توسط پزشک تجویز شده را معمولا 1 تا 3 بار در روز با وعده های غذایی مصرف کنید. در حالی که گلوكوفاژ را مصرف می کنید، مقدار زیادی مایعات بنوشید مگر اینکه به طور خلاصه توسط پزشک تعیین شده باشد.
دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما، پاسخ به درمان و سایر داروهایی است که شما ممکن است مصرف کنید. اطمینان حاصل کنید که به پزشک و داروساز خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده میکنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بگویید . برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی (مانند ناراحتی معده )، پزشک ممکن است در شروع تجویز این دارو با دوز کم و به تدریج دوز دارو را افزایش دهد. دستورالعمل های دکتر خود را با دقت دنبال کنید.
این داروها را به طور منظم برای به دست آوردن بیشترین نتیجه از آن استفاده کنید. به یاد داشته باشید که هر روز در ساعت معینی دارو را استفاده کنید.
اگر شما قبلا یک داروی دیگر برای دیابت مثل کلرپروپامید مصرف می کردید، به دقت دستورالعمل پزشک خود را برای متوقف کردن / ادامه مصرف دارو و شروع متفورمین دنبال کنید.
قند خون خود را به طور منظم تحت نظر دکتر خود بررسی کنید. پیگیری نتایج را دنبال کنید و آنها را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. اگر میزان قند خون شما بیش از حد بالا یا پایین باشد، به پزشک خود بگویید . ممکن است نیاز به تغییر دوز مصرفی / و درمان جدید برای شما باشد.
هشدار در زمان مصرف گلوکوفاژ
گلوکوفاژ: نام عمومی متفورمین
مصرف بیش از حد زیاد متفورمین می تواند در بدن یک وضعیت جدی (گاهی کشنده) به نام اسیدوز لاکتیک ایجاد کند.در صورت وجود عمل جراحی ، در صورت انجام عمل جراحی ، در صورت انجام جراحی ، در صورت داشتن جراحی ، اشعه ایكس یا اسكن را كه از كنتراست ید دار استفاده می كنید ، احتمالاً اسیدوز لاكتیك بیشتر است ، در صورت بروز بیماری های كلیوی یا كبدی ، دهیدراته شدن ، نارسایی قلبی ، مصرف الكل سنگین ، یا اگر شما داروهای خاصی استفاده می کنید در بعضی شرایط ممکن است پزشک به شما بگوید که مصرف این دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید . برای اطلاعات بیشتر از پزشک یا داروساز خود بخواهید .
در صورت بروز علائم اسیدوز لاکتی مانند خستگی غیرمعمول ، سرگیجه ، خواب آلودگی شدید ، لرز ، پوست آبی و سرما ، درد عضلات ، تنفس سریع / دشوار ، ضربان قلب آهسته / نامنظم یا درد معده با تهوع / استفراغ / اسهال .
چه کسی نباید گلوکوفاژ مصرف کند
شرایط زیر با این دارو منع مصرف دارد. در صورت وجود موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
شرایط:
عفونت
قند خون پایین
کمبود هورمون هیپوفیز
عملکرد غده آدرنال کاهش یافته است
ویتامین B12 ناکافی است
اسید اضافی بدن
افت شدید آب بدن
مشروبات الکلی
مسمومیت با الکل
حمله قلبی
علائم جدی نارسایی قلبی
مشکلات کبدی
تب
شوکه شدن
استفراغ شدید
اسهال شدید
کمبود اکسیژن در خون
بیمار ضعیف
سپسیس(عفونت خون)
بیماری مزمن کلیه مرحله 3B (متوسط)
بیماری مزمن کلیه مرحله 4 (شدید)
بیماری مزمن کلیه مرحله 5 (نارسایی)
بیماری کلیوی با کاهش احتمالاً عملکرد کلیه
عوارض متفورمین
حتما بخش هشدار در زمان مصرف متفورمین گلوکوفاژ بخوانید
مهمترین عوارض متفورمین
عوارض قرص گلوکوفاژ
تهوع ، استفراغ ، ناراحتی معده ، اسهال ، ضعف یا طعم فلز در دهان ممکن است رخ دهد.و از عوارض گلوکوفاژ است. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید . اگر علائم معده بعدا (بعد از مصرف دوز یکسان برای چندین هفته یا چند هفته) دوباره ادامه داشت، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. علائم معده که بعد از اولین روز درمان شما رخ می دهد ممکن است نشانه هایی از اسیدوز لاکتیک باشد.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که منافع متفورمین بیشتر از خطر عوارض جانبی متفورمین یا گلوکوفاژ است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
متفورمین معمولا سبب کاهش قند خون ( هیپوگلیسمی ) نمی شود. اگر این دارو با سایر داروهای دیابتی تجویز شود، ممکن است قند خون پایین بیاید. با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید که آیا دوز داروهای دیگر دیابت شما باید کاهش یابد یا خیر.
علائم پایین افتادن قند خون
حتما بخش هشدار در زمان مصرف متفورمین گلوکوفاژ بخوانید
عرق کردن ناگهانی، لرز، ضربان قلب سریع، گرسنگی ، تاری دید ، سرگیجه ، یا سوزش دست / پا. یک عادت خوب همراه داشتن قرص های گلوکز برای درمان قند خون پایین است . اگر این فرمول های قابل اطمینان گلوکز را نداشته باشید، سریعا قند خون خود را با خوردن یک منبع سریع شکر مانند آب قند، قهوه شیرین، عسل یا آب نبات، یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه های گازدار ، سریعا افزایش دهید .
در مورد واکنش به پزشک خود بگویید. اگر ورزش های غیرمعمول شدید انجام می دهید یا کالری کافی از غذادریافت نکنید، قند خون پایین تر است. برای کمک به جلوگیری از قند خون پایین ، خوردن وعده های غذایی به طور منظم، و صرف غذا را از دست ندهید.
علائم قند خون بالا ( هیپرگلیسمی ) عبارتند از تشنگی، افزایش ادرار، سردرگمی، خواب آلودگی، سوزش، تنفس سریع و بوی نفس با طعم میوه. اگر این علائم رخ می دهد، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت خود داشته باشد.
مصرف این دارو را قطع کنید و اگر این عوارض جانبی بسیار جدی رخ دهد، به پزشک خود اطلاع دهید: اسیدوز لاکتیک (به بخش هشدار مراجعه کنید).
واکنش بسیار حساس و آلرژیک به گلوکوفاژ متفورمین نادر است. با این حال، کمک پزشکی دریافت کنید . اگر شما متوجه هر یک از علائم زیر از جمله واکنش آلرژیک شدید: راش ، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس .
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شدید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
احتیاط لازم قبل از مصرف متفورمین
حتما بخش هشدار در زمان مصرف متفورمین گلوکوفاژ بخوانید
قبل از مصرف این دارو ، اگر به متفورمین حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید ؛ یا اگر کلا آلرژی دارید . این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، به پزشک یا داروساز سابقه پزشکی خود را، به ویژه: مشکلات تنفسی شدید (مانند بیماری های انسدادی ریه ، آسم شدید )، مشکلات خون (مانند کم خونی ، کمبود ویتامین B12 )، بیماری کلیوی ، بیماری کبد را بگویید .
قبل از عمل جراحی یا هر روش اشعه ایکس / اسکن با استفاده از کنتراست یددار، به پزشک یا دندانپزشک خوداز تمام محصولات مورد استفاده (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد این دارو برای مدت کوتاهی برای عمل جراحی متوقف شود. قبل از جراحی، به دکتر برای قطع دارو خود بگویید.
ممکن است ديد ناگهانی ، سرگيجه يا خواب آلودگی ناشی از قند خون بسيار پايين يا بالا باشد . در این شرای رانندگی یا استفاده از ماشین آلات، و یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری کامل دارد را تا زمانی که شما کاملا از وضعیت سلامت خود مطمئن نشده اید، انجام ندهید.
نوشیدنی های الکلی را مصرف نکنید زیرا ممکن است خطر ابتلا به اسیدوز لاکتیک و افزایش قند خون را افزایش دهد .
تب بالا ، " قرص های ادرار آور " ( دیورتیک ها مانند هیدروکلروتیازید )، عرق زیاد ، اسهال ، یا استفراغ ممکن است سبب از دست دادن مقدار زیادی آب بدن ( کم آبی بدن ) و افزایش خطر ابتلا به اسیدوز لاکتیک شما شوند. در صورت داشتن اسهال طولانی مدت یا استفراغ، مصرف این دارو را قطع کنید و به پزشک خود اطلاع دهید . اطمینان حاصل کنید که مایعات به اندازه کافی برای جلوگیری از کم آبی استفاده کنید مگر اینکه دکتر شما تجویز دیگری برای شما انجام دهد.
ممکن است کنترل قند خون خود را هنگامی که بدن شما تحت تأثیر بعضی از بیماری ها قرار گیرد (مثل تب، عفونت، آسیب یا جراحی) را سخت تر کند . با پزشک خود مشورت کنید زیرا افزایش استرس ممكن است تغییر در برنامه درمان، داروها یا آزمایش قند خون شما را تغییر دهد .
بزرگسالان سالمند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی مانند قند خون پایین یا اسیدوز لاکتیک باشند.
به ندرت، مصرف بیش از حد متفورمین می تواند در بدن ایجاد یک بیماری جدی (گاهی مرگبار) به نام اسیدوز لاکتیک ایجاد کند . اسیدوز لاکتیک بیشتر احتمال دارد در شرایط خاص پزشکی مانند بیماری کلیه یا کبد ، جراحی اخیر، عفونت جدی، بدتر شدن نارسایی قلبی ، مصرف الکل زیاد، کاهش شدید مایعات بدن ( کم آبی )، یا اشعه ایکس یا روش های اسکن که از کنتراست یددار اتفاق بیفتد.
در صورت وجود هر یک از این شرایط، یا اگر تغییر زیادی در سلامت عمومی مشاهده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد که از مصرف این دارو استفاده نکنید (همچنین به بخشهای جانبی و اقدامات احتیاطی مراجعه کنید.)
در صورت بروز هرگونه نشانه ای از اسیدوز لاکتیک، مانند خستگی غیرمعمول، سرگیجه ، خواب آلودگی، لرز، پوست آبی / سرد ، درد عضلانی ، تنفس سریع / سخت، ضربان قلب آهسته / غیرمعمول، معده درد با تهوع ، استفراغ یا اسهال با اورژانس(115) تماس بگیرید.
قرص متفورمین برای بارداری
در دوران بارداری ، این دارو باید تنها زمانی که مورد نیاز باشد استفاده شود. در مورد خطرات و مزایای پزشک خود بحث کنید. پزشک شما ممکن است شما را به جای استفاده از انسولین در دوران بارداری هدایت کند. دستورالعمل های دکتر خود را با دقت دنبال کنید.
متفورمین با شیر مادر در مقادیر کم وارد بدن کودک می شود. قبل از تغذیه با شیر مادر، با پزشک خود مشورت کنید.
متفورمین و کیست تخمدان
متفورمین می تواند تغییرات در چرخه قاعدگی (ترویج تخمک گذاری ) و افزایش خطر ابتلا به بارداری را ایجاد کند.
متفورمین و لاغری
متفورمین به مرور و طی یک تا دو سال حدود 2 تا 3.5 کیلو گرم از وزن کم می کند که زیاد حائز اهمیت نیست و مقدار کاهش وزن در هر شخص متفاوت می باشد.
تداخل دارویی متفورمین
تعاملات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله شامل تمام تعاملات احتمالی دارو نیست . فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را لیست کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید.
داروهای بتا بلوکر کننده (مانند متپرولول ، پروپرانولول ، قطره چشم گلوکوم مانند تیمولول ) ممکن است از ضربان قلب سریع / تپش قلب که معمولا هنگامی که قند خون شما پایین می آید ( هیپوگلیسمی ) را احساس کنید. سایر علائم قند خون پایین ، مانند سرگیجه ، گرسنگی یا عرق کردن ، از طریق این داروها تحت تاثیر قرار نمی گیرند.
بسیاری از داروها می توانند قند خون خود را تحت تاثیر قرار داده و کنترل آن را سخت تر کنند. قبل از شروع، متوقف کردن و یا تغییر هر گونه دارو ، با پزشک یا داروساز خود در مورد چگونگی تاثیر دارو بر قند خون خود صحبت کنید . قند خون خود را به طور منظم به طور مستقیم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. در صورت وجود علائم قند خون بالا یا پایین، به پزشک خود اطلاع دهید . (همچنین به بخش عوارض جانبی مراجعه کنید.) پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت ، برنامه تمرینی یا رژیم غذایی داشته باشد.
مصرف بیش از حد متفورمین
اگر کسی بیش از حد مصرف کرده و دارای علائم جدی نظیر مشکل تنفس باشد ، با شماره 115 تماس بگیرید. مصرف بیش از حد می تواند باعث ایجاد اسیدوز لاکتیک شود . علائم تجویز عبارتند از: خواب آلودگی شدید، تهوع / تهوع شدید / استفراغ / اسهال ، تنفس سریع، ضربان قلب آهسته .
نکات مهم در مصرف متفورمین
این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید .
شرکت در برنامه آموزش دیابت برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه مدیریت دیابت با دارو ، رژیم غذایی، ورزش و امتحانات پزشکی به طور منظم.
علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان آن با قند خون پایین را بیاموزید . قند خون خود را به طور منظم به طور مستقیم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید.
آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (مانند عملکرد کلیه ، عملکرد کبد ، قند خون ، هموگلوبین A1c ، شمارش کامل خون ) باید قبل از شروع مصرف این دارو و در هنگام مصرف آن انجام شود. تمام ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی را انجام دهید. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی
اگر شما یک نوبت را فراموش کرده اید ودوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید) متفورمین را با غذا بخورید.
نگهداری متفورمین
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید. در حمام نگهداری نکنید. تمام دارو ها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید . دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.
آیا متفورمین با دیگر داروها تعامل دارد
تعاملات جدی Glucophage
این داروها ممکن است در تعامل باشند و اثرات بسیار مضر داشته باشند. برای تشخیص بیشتر، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود (به عنوان مثال، دکتر یا داروساز) مشورت کنید.
بهنام۱۳۹۹/۴/۲از آنجا که متفورمین توسط کلیه ها دفع می شود ، قبل از شروع درمان ، و به طور مرتب پس از آن ، تعیین سطح کیفی ضروری است: حداقل 1 بار در سال در بیمارانی که عملکرد کلیوی طبیعی دارند ، و 2-4 بار در سال در بیماران سالخورده ، و همچنین در بیماران مبتلا به CC در حد پایین تر از هنجار، در صورت وجود اختلال در عملکرد کلیه در بیماران مسن ، باید توجه ویژه ای صورت گیرد ، در حالی که استفاده از داروهای ضد فشار خون ، دیورتیک ها یا NSAID ها نیز وجود دارد.
بهنام۱۳۹۹/۴/۲متفورمین یک biguanide با یک اثر hypoglycemic است ، که هم غلظت گلوکز پلاسما پایه و یا بعد از مصرف را کاهش می دهد. ترشح انسولین را تحریک نمی کند و بنابراین باعث هیپوگلیسمی نمی شود. حساسیت گیرنده های محیطی به انسولین و استفاده از گلوکز توسط سلول ها را افزایش می دهد. با مهار گلوکونوژنز و گلیکوژنولیز تولید گلوکز کبد را کاهش می دهد. جذب روده ای گلوکز را به تأخیر می اندازد.
متفورمین با استفاده از گلیکوژن سنتاز سنتز گلیکوژن را تحریک می کند. ظرفیت حمل و نقل انواع گلوکز غشایی را افزایش می دهد.
با استفاده از متفورمین ، وزن بدن بیمار یا پایدار می ماند یا به میزان متوسط کاهش می یابد.متفورمین تأثیر مفیدی بر متابولیسم لیپیدها دارد: کلسترول کل ، LDL و تری گلیسیریدها را کاهش می دهد.
افراد مبتلا به دیابت در معرض آسیب های پا هستند بنابراین مهم است که پاهایشان را به دقت مراقبت و معاینه کنند. از آنجا که پا و جوراب ارتباط تنگاتنگی با هم دارند این مقاله به این موضوع اختصاص یافته است...
جوراب دیابتی باید از جنسی باشد که برای پوست پا ایجاد حساسیت نکند. این جوراب ها باید رطوبت را جذب کنند چون باقی ماندن رطوبت در پاها باعث نرم شدن پوست و زخم شدن تدریجی پا می شود. الیاف فیبری خاصی که برای جوراب های مخصوص دیابت طراحی شده است، ۴ برابر بیشتر از جوراب های نخی جاذب رطوبت هستند.
جوراب های دیابتی نباید در نقاطی از پا فشار ایجاد کنند. کش بالای جوراب باید شل باشد و به هیچ وجه خط گرفتگی روی پا باقی نگذارد. سفتی کش بالای جوراب می تواند جلوی جریان خون در پوست پا را بگیرد و از یک حساسیت ساده پوستی تا زخم و تاول به وجود بیاورد. بهتر است قطر بالای جوراب به اندازه ای باشد که بدون نیاز به کش روی پا بماند و پایین نیاید.
جوراب دیابتی نباید ضخیم و حوله ای باشد. جوراب های ضخیم در کفش، چروک می خورند و این چروک ها هنگام راه رفتن باعث به وجود آمدن نقاط فشار می شود. افراد دیابتی حتما باید جوراب اندازه پای خود انتخاب و دقت کنند قسمت کف جوراب و نقاط تحت تماس با کفش صاف و بدون حفره باشد.
بهتر است افراد دیابتی در صورت پوشیدن جوراب های غیرنخی از جوراب هایی استفاده کنند که الیاف ضدمیکروب دارند.
جوراب مبتلایان به دیابت بهتر است دوخت یا بافت یکسره داشته باشد. جوراب هایی که از چند تکه مختلف تشکیل شده اند، در محل دوخت تکه ها می توانند نقاط فشار ایجاد کنند و زمینه ساز زخم پا شوند.
افراد مبتلا به دیابت به هیچ وجه نباید کفش بدون جوراب بپوشند چرا که عرق کردن پا در کفش به مرور زمان باعث رشد باکتری خواهد شد.
بهتر است افراد دیابتی جوراب های تک سایز نخرند تا تنگ بودن آنها نقاط فشار روی پا ایجاد نکند.
۱۳ توصیه برای جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی
پیشگیری بهتر از درمان چیست
- به محض رسیدن به منزل، جوراب هایتان را دربیاورید و پاهایتان را بشویید.
- هر روز اول صبح و آخر شب، پاهای خود را از نظر وجود هرگونه زخم یا کبودی بررسی کنید.
- در صورت احساس سوزش و درد شدید یا در صورت مشاهده زخم و کبودی روی پاهایتان بلافاصله موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
- ناخن های پایتان را با ناخن گیر کاملا تیزی بگیرید و هنگام کوتاه کردن آنها حواستان باشد که پوست و گوشت اطراف ناخن هایتان را نبرید.
- همیشه ناخن هایتان را از نیم میلی متر بالاتر از رستنگاه آنها بگیرید تا گوشت و پوست انگشت های پایتان آسیب نبیند.
- هنگام خریدن کفش حواستان باشد که کفش ها کاملا اندازه پاهایتان باشند. تنگ بودن کفش ها می تواند باعث آسیب دیدن پاهایتان شود و دردسرهای زیادی را برایتان به دنبال داشته باشد.
- کفش های طبی با پاشنه های کوتاه، مناسب ترین کفش ها برای بیماران دیابتی محسوب می شوند.
- بهتر است خانم های مبتلا به دیابت از پوشیدن مداوم کفش های پاشنه بلند و نوک تیز برای پیشگیری از زخم شدن پاهایشان خودداری کنند.
- برای جلوگیری از زخم شدن پاهایتان حتما کفش هایتان را با جوراب بپوشید.
- از خریدن و پوشیدن جوراب هایی با کش تنگ خودداری کنید.
- برای پیشگیری از آسیب احتمالی پوست، کف پایتان هنگام راه رفتن در منزل از دمپایی های طبی ابری استفاده کنید.
- بهتر است دمپایی های ساده را به جای انواع لاانگشتی آنها بپوشید تا پوست بین شست پا و انگشت کناریتان آسیب نبیند.
- اگر کف پوش منزلتان سنگ، سرامیک یا پارکت است، از پوشیدن جوراب در منزل خودداری کنید چون در غیر این صورت امکان لیز خوردن شما روی این کف پوش ها بالا می رود.
سازمان تغذیه و داروی ایالات متحده (FDA) چند دارو برای زنان یائسه تصویب کرده است تا به کاهش یا توقف تحلیل استخوان، ساخت استخوان یا کاهش خطر شکستگی کمک کند. این داروها تنها زمانی کارآمد هستند که به طور منظم مصرف شوند. بعلاوه، درمان از طریق هر دارو، خطرهای مشخص و عوارض جانبی نیز دارد.
هورمون درمانی
درمان استروژن پس از یائسگی و درمان ترکیب استروژن پروژسترون
گرچه مورد تایید سازمان غذا و درمان (FDA) برای درمان استئوپروز که یکی از شایع ترین بیماری های زنان است، نمی باشد، اما درمان خوراکی (از راه دهان) و ترنس درمان استروژن که درمان استروژن (ET) نامیده میشود و ترکیب استروژن پروژسترون ، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود، برای پیشگیری از تحلیل استخوان زنانی که به تازگی یائسه شده اند و عوامل خطر ابتدا به استئوپروز ازجمله تحلیل استخوان یا کوچک شدن اسکلت دارند و پوکی استخوان، تایید می شود. مطالعات نشان می دهد که ET، توده استخوانی را افزایش داده و بروز شکستگیهای مربوط به ستون فقرات، مچ دست و لگن را کاهش می دهد. با این حال به خاطر خطرات طولانی مدت هورمون درمانی (خطرات شناسایی شده در چند سال اخیر توسط انستیتوی فدرال سلامت زنان)، FDA توصیه می کند که زنان ابتدا دیگر داروهای ضد پوکی استخوان را استفاده کنند و هشدار می دهد که هورمون درمانی باید در کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شود.
به شکل قرص موجود می باشد. این دارو برای پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توصیه می شود. رالوکسفین اثرات مثبتی شبیه به استروژن روی استخوان دارد اما نه روی پستان یا پوشش داخلی رحم و ممکن است خطر سرطان سینه حاصل از استروژن را تا 65 درصد در هشت سال کاهش دهد. FDA تایید می کند که رالوکسفین خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مبتلا به استئوپروز و حتی در زنان بدون استئوپروز که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، را کاهش می دهد. این بخشی از گروه داروهایی است که تعدیلکننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMها) نامیده می شوند و به نظر می رسد که از تحلیل استخوان در ستون فقرات، لگن و نقاط دیگر بدن پیشگیری نماید. مطالعات نشان می دهد که رالوکسیفن خطر شکستگی ستون فقرات در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که کاهش خطر هرگونه شکستگی دیگر را تایید نماید. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، لخته شدن خون رگ ها (شبیه به استروژن) و گرفتگی عضلات پا می باشد. این قرص یکبار در روز بهمراه غذا یا بدون آن مصرف شود.
آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)
از داروهای گروه بیس فسفونات، این دارو مورد تایید FDA مخصوص درمان و پیشگیری از استئوپروز استخوان می باشد. مطالعات نشان می دهد که آلندرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های مربوط به ستون فقرات،لگن، مچ دست و دیگر شکستگی ها را تا بالای 50 درصد در هر دو تا چهار سال در زنان مبتلا به استئوپروز کاهش می دهد. آلندرونات همچنین برای درمان گلوکوکورتیکوئید ناشی از استئوپروز و درمان استئوپروز در مردان تایید شده است. قرص های آلندرونات بایستی با معده خالی در صبح و با هشت اونس آب در حداقل 30 دقیقه قبل از اولین وعده غذایی، نوشیدنی یا داروی روزانه مصرف شود. برای به حداقل رساندن اثرات جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو راست بایستید. آلندرونات را می توان روزانه و یا بعنوان یک رژیم دارویی هفتگی مصررف کرد. آلندرونات همچنین به صورت قرص 2.800 یا 5.600 IU از ویتامین D3 که فوزاماکس پلاس دی نامیده می شود، نیز موجود می باشد.
ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)
نوع دیگری از داروی بیس فسفونات است که برای درمان و پیشگیری از استئوپروز در زنان پس از یائسگی و برای پیشگیری و درمان استئوپروز ناشی از گلوکوکورتیکوئید در زنان و مردان توصیه می شود. این می تواند یک بار در روز، یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف شود. ریزیدرونات همراه با کلسیم نیز موجود می باشد. مطالعات نشان می دهد که ریزیدرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های ستون فقرات، مچ دست، ران و دیگر شکستگیها در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد. آن را با معده خالی در صبح با هشت اونس آب، به مدت 30 دقیقه قبل از خوردن یا نوشیدن مصرف نمایید. برای حداقل کردن عوارض جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، به مدت حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف راست بماند. هرگونه ویتامین، کلسیوم و آنتی اکسیدانها را حداقل 30 دقیقه بعد از رزیدرونات مصرف کنید.
ایباندرونات (Boniva)
بیس فسفونات دیگری است که توسط FDA جهت پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توسعه داده شده است. بروز شکستگیهای مهره را تا حدود 50 درصد کاهش داده و تراکم مواد معدنی استخوان در کل اسکلت را افزایش میدهد. همچنین ایباندرونات در زنانی که به تازگی یائسه شدهاند، از تحلیل استخوانی پیشگیری می کند اما فقط در افرادی که هنوز به استئوپروز مبتلا نشدهاند. ایباندرونات بایستی یکبار در ماه با معده خالی اول صبح با هشت اونس آب (نه مایع دیگر) حداقل 60 دقیقه قبل از هرگونه خوراکی یا نوشیدنی مصرف گردد. بیماران بایستی به مدت حداقل یک ساعت بعد از مصرف این دارو، راست بمانند. همچنین ایباندرونات می تواند به صورت داخل وریدی هر سه ماه یکبار استفاده گردد.
زولدرونیک اسید (Reclast)
در سال 2007، برای درمان استئوپروز بعد از یائسگی، زولدرونیک اسید با تزریق یکبار در ماه آزمایش شد و در سال 2009 مجوز آن تصویب گردید تا برای پیشگیری از بروز استئوپروز در زنان بعد از یائسگی با توده کم استخوانی نیز استفاده شود. Reclast داروی بیس فسفونات دیگری است که روی تقویت استخوانها و حفاظت در برابر شکستگیهای ناشی از استئوپروز از جمله ستون فقرات و لگن بکار میرود. در یک پروژه عظیم، زولدرونیک اسید خطر شکستگی های لگن را تا 41 درصد و شکستگیهای ستون فقرات را تا 70 درصد کاهش داد. Reclast تنها یکبار در سال یا یکبار در دو سال (بسته به تشخیص) به صورت 15 دقیقه تزریق داخل وریدی انجام میشود. عوارض جانبی شامل تب گذرا، درد عضلانی، درد استخوانی یا مفصلی، علائمی شبیه به سرماخوردگی و سردرد دارد. معمولا بروز چنین علائمی در سه روز اول دریافت Reclast شروع می شود و معمولا در عرض سه تا چهار روز برطرف میگردد.
کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)
این برای درمان استئوپروز در زنانی که پنج سال از یائسه شدن آنها می گذرد و نمی توانند استروژن درمانی را تحمل کنند، تایید شده است. مطالعات نشان می دهند که این دارو به آرام شدن تحلیل استخوانی، افزایش تراکم استخوانی ستون فقرات کمک می کند و می تواند درد شکستگی را کاهش دهد. از آنجایی که کلسی تونین یک پروتئین است، نمی تواند به صورت خوراکی مصرف گردد، بنابراین به صورت اسپری بینی یا در برخی موارد، به صورت تزریق می باشد. عوارض جانبی احتمالی آن شامل سوزش و التهاب بینی، خون دماغه، سردرد و کمردرد میباشد. کلسی تونین تزریقی ممکن است واکنش آلرژیک و فلاشینگ صورت و دستها، ادرار مکرر، تهوع و خارش پوست بهمراه داشته باشد. کلسی تونین برای استئوپروز به قدر سایر داروها قوی نیست بنابراین معمولا برای افرادی که نمی توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، بکار می رود. (سیارک)
تری پاراتاید (فورتئو)
نوعی از هورمون پاراتیروئید و اولین دارویی است که به جای کاهش از کارافتادگی استخوان، تشکیل استخوان را تحریک می کند. این برای زنان بعد از یائسگی و برای مردانی که در خطر بالای شکستگی قرار دارند، تایید شده است. این تراکم استخوانی را افزایش و شکستگیهای ستون فقرات و دیگر شکستگیها را کاهش می دهد. این دارو یک بار در روز تزریق می شود (به مدت بیش از 24 ماه). عوارض جانبی آن می تواند شامل تهوع، سرگیجه و گرفتگی عضلات پاها باشد.
دنوزوماب (پرولیا)
این درمان تزریقی که در سال 2010 توسط FDA تایید شده است، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی است. این گزینه دیگری برای زنان بعد از یائسگی مبتلا به استئوپروز که در خطر بالایی از شکستگی قرار دارند، مهیا می سازد. این به کار می رود تا تحلیل استخوانی را کاهش داده و توده استخوانی و طول آن را افزایش دهد. همچنین خطر شکستگیهای مربوط به ستون فقرات، لگن و سایر شکستگیها را کاهش می دهد. تزریق آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود. عوارض جانبی می تواند شامل درد پشت، درد در اندام، درد عضلانی، کلسترول بالا و عفونت مثانه باشد. عوارض جانبی جدی شامل میزان کلسیم بالا در خون، عفونتهای جدی و واکنشهای پوستی از جمله درماتیت، خارش و اگزما میباشد. (سیارک) در مورد داروهای ضد پوکی استخوان، به ویژه بیس فسفوناتها و دنوزوماب مرتبط با استئونکروز فک (ONJ) و شکستگیهای غیرمعمولی استخوان ران نگرانیهایی وجود دارد. برخی از گزارشها، در مورد افراد مبتلا به استئوپروز که برای مدت زمان طولانی از بیس فسفوناتها استفاده میکنند، افزایش خطر ابتلا به شکستگی ران را نشان می دهد. همچنین FDA درباره چسباندن برچسبهای اخطار و استفاده محتاطانه برای تمامی داروهای بیس فسفونات که جهت پیشگیری و درمان استئوپروز و برای دنوزوماب تایید شده است، هشدار داده است. گاها قبل از اینکه هرگونه شکستگی غیرمعمولی اتفاق افتاده باشد امکان دارد در ران علائم درد دیده شود؛ در صورتی که از داروی استئوپروز به مدت چند سال است که استفاده می کنید و در باسن یا ران خود احساس کشیدگی یا درد می کنید با متخصص مراقبتهای بهداشتی تماس حاصل فرمایید. از آنجایی که بیس فسفونات ها در استخوان انباشته می شوند، امکان دارد برخی از بیمارانی که از این داروها استفاده کرده اند، بعد از 5 تا 10 سال درمان با بیس فسفونات، از آنها «ترک موقت دارو» خواسته شود. مهم است بدانیم که ONJ و شکستگیهای معمولی، به ندرت اتفاق می افتند و اینکه خطر شکستگی لگن معمولی تهدید بسیار جدی برای زنان مبتلا به استئوپروز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از داروهای استئوپروز با ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود گفتگو کرده و با در نظر گرفتن سابقه سلامتی خود، درباره اینکه چه درمان و گزینه های پیشگیرانهای برای شما بهترین گزینه است، مشورت نمایید.
جلوگیری از افتادن و زمین خوردن مهم است
در افراد بالای 60 سالگی، افتادن یکی از شایعترین علل شکستگی لگن، مچ دست و مهره می باشد. خطرات محیطی از جمله طبقههای لغزنده، یا موکت سست می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. مسائل فیزیکی از جمله مشکلات بینایی و/یا مشکلات تعادلی، بیماریهای مزمن که عملکرد ذهنی یا فیزیکی را مختل می نمایند، و داروهای معینی نیز ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد. (سیارک) جهت کمک به از بین بردن عوامل محیطی که ممکن است منجر به افتادن شود را تغییر دهید: در داخل خانه: سطوح کف را صاف نگه دارید اما نه لغزنده، درهم ریختگی و سیمهای رها شده را جمع آوری کنید؛ حتی در منزل هم از کفشهای پاشنه کوتاه و ساپورتیو استفاده کنید، از راه رفتن با جوراب، جوراب ساق بلند یا دمپایی خودداری کنید؛ اطمینان حاصل کنید که پله ها نور کافی دارند و اینکه در هر دو طرف دارای نرده می باشد؛ بر روی دیوارهای حمام نزدیک به وان، دوش و دستشویی دستگیره نصب کنید. و از حصیر لاستیکی در دوش یا وان استفاده کنید. خارج از منزل: در صورت لزوم، از عصا یا واکر استفاده کنید، برای کشش از کفش های کف لاستیکی استفاده کنید، زمانی که پیادهروها لغزنده است، روی چمن راه بروید؛ در کف های زیاد جلا داده شده که وقتی مرطوب هستند صیقلی می باشند، با احتیاط راه بروید. در حد امکان از رانر پلاستیک یا فرش استفاده کنید. برخی از زنان مسن که احتمال افتادن و شکستگی لگن در آنها بیشتر است امکان دارد بخواهند تا از محافظ ران استفاده کنند. این محفظها پوششهایی نازک هستند که می توانند از زیر لباس پوشیده شوند. برنامه های تقویت عضلانی و بازآموزی تعادل نیز در پیشگیری از افتادن موثر می باشند.
در سال 2002 بود که یک محقق ژنتیک از درون میکروسکوپ خود به ماده ای که بر روی میز اش قرار گرفته بود نگاه کرد و متوجه نکته ای عجیب شد؛ او مشاهده کرد که سلول های منتشر کننده سرطاندر حال از بین رفتن هستند و این در حالی بود که سلول های دیگر سالم باقی مانده بودند. این مسئله می توانست بدل به جهشی بزرگ در مسیر غلبه بر سرطان شود.
زمانی که تمامی مواد اولیه به اندازه و به درستی با یکدیگر ترکیب شوند، مایعی به رنگ قهوه ای تیره خواهیم داشت. در آن زمان، پرستاری کیسه حاوی این دارو را نزدیک تخت بیماری آورد که از سرطان مغز رنج می برد. پس از آن، پرستار کیسه را به جایگاه مخصوص اش آویزان کرد و فرایند تزریق مایع قهوه ای رنگ به بدن بیمار آغاز شد. این نخستین باری بود که دارویی که در حال حاضر با نام «بی ایکس کیو-350 (BXQ-350)» می شناسیم، بر روی یک نفر مورد آزمایش قرار می گرفت. هم برای مردی که از بیماری سرطان مغز رنج می برد، و هم برای کسانی که این دارو را ساخته و مورد آزمایش قرار می دادند، آن روز، روز بزرگی بود.
بی ایکس کیو-350 توسط داروسازان کاوینگتون ساخته شده است و دارویی کاملا جدید و خلاقانه در زمینه درمان سرطان به شمار می آید که هیچ نظیری ندارد. این دارو با روشی جدید به سراغ بیماری سرطان می رود و تهیه و آزمایش های اولیه آن در سینسیناتی انجام شده است. برای ساخت این داروی خلاقانه از نوعی پروتئین موجود در بدن انسان بهره گرفته شده است و تأثیر دارو در میان سایر دارو هایی که تا کنون ساخته شده اند، بی نظیر است. طرز کار دارو به گونه ای است که مکانیسم های به خصوصی از بیماری سرطان را بر علیه سلول های سرطانی تحریک کرده و به این صورت آن ها را از بین می برد. این در حالی است که ایرادی متوجه سلول های سالم بدن نخواهد شد.
پس از این که عنوان شد با به کار بردن این روش جدید درمانی و استفاده از داروی جدید، بدون از بین بردن سلول های سالم می توان بر سرطان غلبه کرد، صدای بسیاری از قانون گذاران ائتلافی این حوزه در آمد و خواستار انجام آزمایش های بیشتری بر روی حیوانات شدند. در نهایت اما در یکی از روز های ماه سپتامبر 2016 بود که این گونه بحث ها به پایان رسید و قدرت ذهن انسان و سرمایه مالی در کنار یکدیگر توانستند داروی بی ایکس کیو-350 را برای نخستین آزمایش ها در برابر مقامات دولتی به مرکز درمان و پیشگیری از سرطان برت در سینسیناتی ببرند.
سر انجام فردی به نام باب رولی به بخش تزریقات هدایت شده و پرستار از او سؤال کرد که آیا آماده است یا خیر. سپس سوزنی که برای تزریق مورد استفاده قرار می گرفت را به سمت دست بیمار برده و در دست اش فرو کرد. پس از مدتی بیمار شماره یک شاهد مایعی مرموز به رنگ قهوه ای تیره بود که به آرامی وارد بدن اش می شد.
کشف بزرگ
ناحیه جنوب غربی اوهایو و نواحی شمالی کنتاکی از جمله نقاطی هستند که آمار مبتلایان شان به سرطان بسیار بیشتر از سایر نقاط هستند و مردم این مناطق تا کنون متحمل بلایای بسیاری مرتبط با سرطان شده اند. در این مناطق شش مرکز سلامت وسیع وجود دارد و نیز تعداد بسیار زیادی بیمارستان تخصصی سرطان و همه این مکان ها در حال گسترش زیر ساخت های خود هستند تا قادر به پاسخ گویی به نیاز های بیماران مناطق باشند. در حال حاضر، زمانی که فردی به عنوان بیماری سرطانی شناخته می شود، می بایست چهار دوره درمانی را پشت سر بگذارد: شیمی درمانی،پرتو درمانی، جراحی و ایمن درمانی (ایمنی درمانی یا ایمونوتراپی (انگلیسی: Immunotherapy) یک روش درمانی برای برخی بیماری ها از جمله سرطان است که با تحریک یا سرکوب پاسخ سیستم ایمنی عمل میکند). البته پس از شروع فرایند های درمانی برخی از بافت های بدن بیمار دچار اختلال می شوند که خود نیازمند گذراندن دوره های درمانی و بهبود عوارض ناشی از فرایند های درمانی است.
در سال 2002 بود که در یک مرکز درمانی سرطان متعلق به کودکان اتفاق بزرگی افتاد و درمان جدیدی برای غلبه بر سرطان کشف شد. در آن زمان یک محقق ژنتیک به نام زیائویانگ کی در حال تأثیر عملکرد نوعی به خصوص از پروتئین انسانی بر روی یک موش بود. زیائویانگ، زمانی که به داخل عدسی میکروسکوپ خود نگاه کرد، متوجه چیزی شد که او را شگفت زده کرد: پروتئینی که برای آزمایش اش مورد استفاده قرار داده بود به سلول های سرطانی رسوخ کرده و آن ها را از بین برده بود؛ این در حالی بود که سلول های دیگر که سالم بوده و در معرض سلول های سرطانی قرار نگرفته بودند، هیچ گونه اختلالی متوجه شان نشده بود. این اکتشافی بود که برای زیائویانگ باور کردنی نبود و بسیار او را شگفت زده کرد. زیائویانگ که محققی با استعداد و ثابت قدم بود، برای سال های متمادی آزمایش های گوناگونی بر روی پروتئین اش انجام داد و سر انجام توانست ملکولی جدید به وسیله آن به وجود بیاورد. صرف نظر از این که فرد بیمار دچار چه نوعی از سرطان باشد و نیز صرف نظر از این که سلول های سرطانی در کدامین قسمت از بدن انتشار یافته باشند، تمامی سلول های سرطانی ای که در معرض ملکول تازه کشف شده زیائویانگ قرار گرفته بودند، از بین می رفتند.
در نهایت در سال 2006 و در نشستی در دانشگاه خاویر، زیائویانگ در خصوص کشف تازه اش با دکتر کوین زو، محقق برجسته و کارکشته مرکز درمانی سرطان اوهایو صحبت کرد. پس از آن بود که دکتر زو اطلاعات و کشفیات تازه زیائویانگ را با هم کار اش ری تاکیجیکو در میان گذاشت. تاکیجیکو عنوان کرد که اطلاعات و کشفیات تازه «مرموز، نادر و بسیار جالب توجه» هستند. در نهایت این سه تن به این نتیجه رسیدند که ادامه آزمایش بر کشفیات تازه زیائویانگ ارزش انجام هر کاری را دارد، حتی اگر کل زندگی شان را صرف ادامه فعالیت های مرتبط با آن و به نتیجه رساندن اش کنند. در نهایت این سه تن به مرکز درمانی سرطان کودکان واقع در سینسیناتی رفتند تا مجوزی برای ادامه فعالیت ها بر روی اکتشاف تازه زیائویانگ را دریافت کنند و نیز هزینه لازم برای شروع فعالیت ها شان و خریداری دستگاه های مورد نیاز شان. پس از آن به خانه ای قدیمی ساز واقع در خیابان راسل کاوینگتون رفتند تا فعالیت ها شان را آغاز کنند.
به احترام کاشف اصلی دارو، زیائویانگ کی، داروی جدید کشف شده بی ایکس کیو-350 نام گرفت. زیائویانگ برای نخستین بار در سال 2009 بود که مقاله ای در خصوص داروی جدید اش منتشر کرد؛ در مقالات بعدی هم عنوان کرد که پس از وارد شدن دارو به بدن بیمار، دو مرحله برای فرایند درمانی طی می شود: در نخستین مرحله محتوایت داروی بی ایکس کیو-350 وارد قسمتی به نام لیزوزوم می شود و دیواره های آن را باز می کند، در مرحله دوم فرایند درمانی، محتویات دارو به سراغ سلول های سرطانی رفته و آن ها را از بین می برند.
پیشرفت شایان محققان و موانعی که بر سر راه شان قرار گرفت
پس از آن شرکت دارو سازی بکسیون اقدام به شروع فعالیت هایی کرد که به واسطه آن قادر باشند میلیون ها دلار هزینه لازم برای استفاده از این دارو بر روی نمونه های انسانی را فراهم آورده و مجوز های لازم برای این کار را از اداره کل تغذیه و داروی ایالات متحده آمریکا دریافت کنند. فعالیت هایی که انجام آن ها به سادگی امکان پذیر نبود و مسیر دشواری در پیش روی دست اندر کاران این آزمایش ها قرار گرفته بود. البته می شد کور سوی امیدی در پس این فعالیت ها مشاهده کرد، چرا که برخی از اتحادیه های مرتبط عنوان کردند که امکان موفقیت دارو بسیار زیاد است و ادامه فعالیت ها امکان پذیر. در سال 2010 بود که مرکز ملی مبارزه با سرطان ایالات متحده آمریکا، هزینه ای بالغ بر یک و نیم میلیون دلار در اختیار دست اندر کاران آزمایش های مرتبط با این دارو گذاشت. در سال 2013 نیز 2.9 میلیون دلار دیگر از سوی مؤسسه ای دیگر در اختیار شان قرار گرفت. اما در نهایت در سال 2014 بود که دولت آمریکا ادامه تحقیقات بر روی داروی بی ایکس کیو-350 را متوقف کرد. در حقیقت دولت اعلام کرد که پیش از شروع آزمایش دارو بر روی انسان، نمونه های حیوانی بیشتری باید مورد آزمایش قرار گیرند تا چند و چون کار کرد دارو به طور دقیق تری مشخص شود. این اعلامیه رسمی دولت به این معنی بود که برای رساندن آزمایش ها به مرحله ای که بتوان نمونه های انسانی را مورد آزمایش قرار داد، به هزینه بیشتر نیاز خواهد داشت. تاکیجیکو که سال های متمادی فعالیت در کنار همکاران اش حسابی خسته اش کرده بود عنوان کرد که مردد بودن مقامات را کاملا درک می کند و از خطرات آزمایش ها بر روی نمونه های انسانی کاملا آگاه است. او در این خصوص عنوان کرد: «همه چیز در خصوص این دارو جدید و بی سابقه بود، مکانیسم جدیدی داشت و به همین خاطر بود که قوانین مرتبط با امنیت جانی بیماران ما را از آزمایش دارو بر نمونه های انسانی باز داشت. تا آن زمان هیچ گاه سابقه نداشته بود که دارویی قادر به از بین بردن غده های سرطانی باشد بدون این که سلول ها و بافت های سالم بدن را مورد تهدید قرار داده و به آن ها آسیب برساند.».
سرطان باب رولی
در آزمایش های ام آر آی انجام شده بر روی مغز باب رولی، دایره سیاه رنگی مشاهده شد که از حیث اندازه تقریبا به بزرگی یک توپ گلف بود و حتی یک چشم نا کار آزموده و غیر متخصص هم با مشاهده نتایج اسکن ها می توانست تشخیص دهد چیزی غیر معمول در سر وی شکل گرفته است. این دایره سیاه رنگ دقیقا جایی بود که سلول های سرطانی پیشرفت کرده بودند.
انکولوژیست هایی (سرطان شناس، تودینه شناس) که بر روی باب آزمایش های مربوطه را انجام داده بودند، روحیه خوب او را ستایش می کردند و از این بابت خوشحال بودند؛ باب شصت و شش ساله به گونه ای رفتار می کرد که اگر او را در خیابان می دیدید، به هیچ عنوان قادر به تشخیص دادن این که او بیمار است نمی بودید و بیشتر این مسئله را مدیون ورزش گلفی است که انجام می دهد. باب شوهری مهربان است و دو کودک دارد و در حال حاضر نوه های دختری نیز به خانواده شان افزوده شده اند.
باب رولی زندگی سالمی را پشت سر گذاشته بود و به گفته خود در تمامی طول زندگی اش بیماری جدی تری از یک سرماخوردگی ساده نداشته بوده است. سال ها از پس هم می گذشتند و باب سرگرم گذراندن زندگی در کنار اعضای خانواده و انجام کار های اش بود و برای تفریح هم گاه به گاه گلف بازی می کرد. او بالغ بر چهار دهه به عنوان مهندس طراح موتور های هواپیما فعالیت کرد و در نهایت در سال 2012 بود که به طور رسمی خود را بازنشسته کرد.
سال بعد از بازنشستگی اش بود که درد عجیبی در سر خود احساس کرد. دو ماه بعد از درد های اولیه بود که باب با واژه های گلیوبلاستوم مولتیفرم (گلیوبلاستوم مولتیفرم (به انگلیسی: Glioblastoma multiforme) یا GBM یا گلیوبلاستوما شایعترین تومور بدخیم اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز میکند) آشنا شد. سرطانی که نهایتا هفده ماه بعد باب را از پای در می آورد و تنها چیزی کمتر از ده درصد بیمارانی که به این سرطان دچار می شوند قادر به ادامه زندگی برای پنج سال بعد از آغاز بیماری می باشند. اما گویا این مسئله و بیماری نتوانسته بود روحیه و اراده باب را متزلزل کند؛ او در خصوص بیماری اش عنوان کرده بود: «من واقعا با تمام وجود ام ایمان داشتم که بیشتر از هفده ماه زنده خواهم ماند.». در نهایت پس از تشخیص بیماری باب بود که روند درمانی آغاز شد و یکی پس از دیگری آزمایش های ام آر آی بود که باب آن ها را تجربه می کرد.
برای مدتی طولانی هیچ روند درمانی ای قادر به جلوگیری از گسترش غده سرطانی نمی شد؛ نه شیمی درمانی ها و نه عمل جراحی ای که حفره ای به ابعاد 1.77 اینچ در لب قدامی سمت چپ مغز باب به جای گذاشت. پس از آن که آزمایش های ام آر آی بعدی نشان از گسترش بیشتر غده سرطانی داد، پزشکان و متخصصان مجبور شدند عمل جراحی دیگری بر روی مغز باب انجام دهند تا شاید پرتو های تازه بتوانند روند گسترش را کاهش دهند. هفده ماهی که در ابتدای تشخیص بیماری برای زندگی باب پیش بینی شده بود گذشت و باب توانست به زندگی ادامه دهد؛ او حتی بعضا گلف هم بازی می کرد. دیو برتک، همکار و همسایه باب در محله فورت توماس در باره باب عنوان کرد: «ما در هنوز هم مثل گذشته سر به سر باب می گذاریم. او شخصی است که زندگی را چندان جدی نمی گیرد و خود را به سادگی نمی بازد. او واقعا چنین انسانی است. در تمام طول دوران زندگی ام کسی را ندیده ام که با چنین مسئله جدی ای دست و پنجه نرم کرده و در عین حال بتواند آرامش خود را حفظ کند.».
تابستان سال 2016 بود که تومور موجود در مغز باب رولی دوباره پیشرفت کرده و گسترش یافت. در آن زمان خانواده رولیس با دکتر ریچارد کری مشاوره کردند؛ او عصب شناس متخصص سرطان مغز است. در نتیجه این مشاوره ها، دکتر کری پیشنهاد کرد شیمی درمانی های بیشتری بر روی باب صورت گرفت، اما در نهایت امید چندانی به بهبود بیماری نداشت. در نهایت دکتر کری خانواده رولی را از داروی جدیدی آگاه کرد که هنوز در مرحله آزمون و خطا به سر می برد و ممکن است در آینده ای نه چندان دور قابل استفاده باشد و از باب رولی سؤال کرد که آیا ریسک استفاده از دارو را متحمل می شود یا خیر؛ پاسخ باب به این سؤال مثبت بود. باب رولی در این خصوص عنوان کرد: «اگر استفاده از دارو نتیجه بخش باشد، قدم بزرگی در راه غلبه بر سرطان خواهد بود. اگر هم نتیجه مد نظر حاصل نشود باز هم قدم بزرگی خواهد بود. این دارو ممکن است که سه تا شش ماه به عمر یک بیمار بیفزاید؛ و یا حتی یک سال و این مدت زمان کمی نیست و ارزش امتحان کردن را دارد.».
این مواد غذایی و دارو ها را با هم استفاده نکنید 10 مورد
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
تقریبا در هر بسته ی دارو، تاکید شده که شما نباید با نظر خودتان از دارو ها برای درمان استفاده کنید، بلکه باید با پزشک مشورت کنید.به خاطر این واقعیت که هر دارویی دوز، زمان استفاده، سازگاری یا تداخل متفاوت با سایر داروها یا مواد غذایی در تغذیه روزانه شما دارد.
sayarak.com با آرزوی سلامتی همیشه برای شما، پیشنهاد می دهد که ترکیبی از دارو و مواد غذایی را در نظر داشته باشید که می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب شود.
1. آنتی بیوتیک ها + سرکه
آنتی بیوتیک ها قادرند نه تنها باکتری های بیماری زا را از بین ببرند بلکه همچنین باکتری های مفید را که برای عملکرد طبیعی بدن ضروری هستند را از بین ببرند. و به همین دلیل درد معده به علت استفاده مکرر از این داروها است. استفاده از غذاهای اسیدی، به ویژه آنهایی که حاوی سرکه هستند، موجب اضافه بار بر معده می شود.
در طول دوره درمان با آنتی بیوتیک ها توصیه می شود غذاهای بخارپز شده یا جوشانده شده بخورید و سبزیجات بیشتری مصرف کنید، بهتر است نان سبوس دار را انتخاب کنید.
2. آنتی بیوتیک + سودا
نوشابه های شیرین منجر به تورم شکم می شود. و در ترکیب با داروها کار دستگاه گوارش را پیچیده تر می کند. و در درجه اول مشکل با داروهای مربوط به آنتی بیوتیک ها می باشد.
پزشکان توصیه می کنند، بزرگسالان آب آشامیدنی غیر گازدار را در طول روز 2.5 تا 3 لیتر مصرف کنند و کودکان 1.5 تا2 لیتر.
3. ضد بارداری + محصولات گل راعی
یکی از محبوب ترین گیاهان که برای افسردگی گل راعی است که در ترکیب با داروهای ضد بارداری می تواند اثر قرص را کاهش دهد. و در مورد بارداری، استفاده از این گیاه، برای جنین مضر است و کودک را تهدید می کند.
4. داروهای آلرژی + آبمیوه
مصرف داروهای ضد آلرژی (به عنوان مثال، فکسوفنادین) با پرتقال یا گریپ فروت، می تواند تاثیر دارو بر روی بدن را کاهش دهید. چنین نوشیدنی ها پپتید را که دارو را از روده وارد جریان خون می کند، کاهش می دهند.
یک رژیم غذایی ضد آلرژیک معمولا به درمان اضافه می شود. از رژیم غذایی میوه ها، انواع توت ها، انواع آجیل ها و همچنین نوشیدنی های الکلی را حذف کنید. شما می توانید گوشت گوساله، بروکلی، سبزیجات ، برنج، سیب و گندم سیاه را بخورید.
5.داروهای ضد سرفه + مرکبات
درمان سرفه با دكسترومتورفان (آنالوگهاي آن - stopex، tussin، glycodine) با ويتامين C ناسازگار است : اين امر باعث خواب آلودگي، سرگيجه و وزوز گوش در فرد میشود. کارشناسان بین مصرف این داروها و میوه های مرکبات توصیه می کنند تا فاصله زمانی 5 ساعت باشد.اضافه کردن آناناس یا آب آناناس به رژیم غذایی خود.
6. پاراستامول + الکل
بدن ما از آنزیم مشابه برای تجزیه الکل و پاراستامول استفاده می کند. از آنجا که پزشکان توصیه بین مصرف مشروبات الکلی و داروهای را حداقل 6 ساعت می دادند. این ترکیب می تواند منجر به اختلالات جدی در کبد و کلیه شود.
7. داروهای ضد بارداری + غذاهای چرب
داروهای ضد سل، مانند ایزونیازید، نیاز به یک رژیم سختگیرانه را که توسط یک پزشک تجویز می شود، زیرا غذاهای با چربی بالا باعث کاهش غلظت سرمی این دارو و منجر به نابودی باکتری ها می شود.
8. آسپرین + آب پرتقال
از اسید استیل سالیسیلیک در یک زمان یا پس از مدت کوتاهی با آبمیوه های مرکبات استفاده نکنید. این ترکیبی باعث تخریب معده می شود. و آب گریپ فروت همچنین اثر دارو را بر بدن کاهش می دهد . به هر حال، نوشیدن آسپرین نیز با شیر توصیه نمی شود . در این موارد، قرص خواص خود را از دست می دهد.
پزشکان ترک ترکیب آسپرین با مواد غذایی تند را توصیه می کنند زیرا این می تواند منجر به گاستریت و زخم معده شود.
9. داروهای ضد فشار خون + نمک
در هنگام مصرف دارو برای فشار خون بالا، برای اثربخشی درمان، کارشناسان توصیه می کنند از نمک استفاده نکنید. و این بدان معنی است که مواد غذایی کنسرو شده، سوسیس، انواع ترشی، محصولات نیمه آماده ممنوع است. علاوه بر این، باید ترکیبی از داروها - مهارکننده های ACE (enalapril، captopril، lisinopril) و از مواد غذایی با پتاسیم بالا (زردآلو، موز، بادمجان) اجتناب کنید. پتاسیم بیش از حد منجر به اختلالات ریتم قلب می شود.محصولات غنی از فیبر توصیه می شود.
10. داروهای دیورتیک + موز
داروهایی مانند triamteren، توانایی کلیه ها برای حذف پتاسیم را کاهش می دهد. و اضافه شدن این عنصر شیمیایی موجب ضربان قلب می شود. لازم است از خوردن مقادیر زیادی از مواد غذایی با پتاسیم (موز، پرتقال و سبزیجات برگ سبز) جلوگیری شود.
البته، پاسخ بدن به دارو در یک فرد ممکن است با واکنش دیگران متفاوت باشد. ما توصیه می کنیم از خود درمانی پرهیز کرده و یا داروها را از جانب خود لغو نکنید،در هر زمینه ای با پزشک مشورت کنید.
چگونه استاتین ها برای کاهش کلسترول بر کبد تاثیر می گذارند؟
استاتین ها: خوب یا بد هستند؟
معمولا در افرادی که دارای درجه بالایی از خطرهای قلبی عروقی هستند، رژیم غذایی برای کاهش کلسترول جوابگو نیست و پزشک داروهای کاهش کلسترول را تجویز می کند. شایع ترین آنها استاتین ها هستند که شایعات زیادی درباره مصرف آنها وجود دارد. در این مقاله نظرات متخصصین قلب و عروق را درباره مزایا و آثار مصرف استاتین ها ( آتورواستاتین ) قرص آتورواستاتین و کبد چرب و داروهای دیگر برای کاهش کلسترول می آوریم.
استاتین چیست؟ قرص آتورواستاتین برای کبد چرب و تأثیر قرص آتورواستاتین بر کبد چرب
دارو های اصلی مورد استفاده برای درمان بیماران مبتلا به کلسترول بالا استاتین است. استاتین ها آنزیم کبدی HGM-CoA را که مسئول تولید کلسترول می باشند مسدود می کند و کلسترول LDL، قلب و عروق و مرگ و میر کلی را بدون در نظر گرفتن جنس و سن کاهش می دهد. استاتین ها مانع از پیشرفت آترواسکلروز می شوند و حتی باعث ایجاد پلاک های معکوس آترواسکلروز در عروق قلب می شوند.
آتورواستاتین برای کبد چرب می توانند، تری گلیسیرید را کاهش دهند و سطح کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهند.استاتین ها سنتز کلسترول را در کبد کاهش می دهند. سطح آنزیم های کبدی (AST و ALT) می تواند با تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی خون تعیین شود. لازم است که سطح AST و ALT قبل از شروع مصرف استاتین ها، دو ماه پس از شروع درمان و سپس یک بار در سال، یا هنگام تغییر دوز دارو یا تغییر در نوع دارو ، چک شود.
تحمل به درمان با استاتین ها به طور کلی خوب است. خطر ابتلا به هر گونه عوارض جانبی از 0.2 تا 10 درصد متغیر است، اما مزایای استفاده از استاتین ( قرص اتورواستاتین ) بسیار بیشتر از این خطر است.
داروهای دیگر برای کاهش کلسترول چه هستند؟
برای شروع مصرف داروهایی که کلسترول را کاهش می دهند، فقط به توصیه پزشک نیاز است. در حال حاضر گروه های مختلف دارو برای کاهش کلسترول بالا عبارتند از:
آتورواستاتین و کبد چرب ، استاتین ها (مثل قرص آتورواستاتین )، مهار کننده های جذب کلسترول انتخابی (ایزتییب)، فیبرها، نیاسین (اسید نیکوتینیک) و یک کلاس جدید از داروها - مهارکننده های PCSK9 استفاده می شود. اغلب بیماران، استاتین ها و مهارکننده های جذب کلسترول (ezetemib) تجویز می شوند، داروهای دیگر کمتر استفاده می شوند
Esetimibe، مهار کننده بازخورد کلسترول انتخابی در روده ها، در ترکیب با استاتین ها یا به عنوان یک مونوتراپی (اصلی و تنها دارو) و فقط در بیماران با عدم تحمل استاتین استفاده می شود. ایزتییب در ترکیب با استاتین ها، برای رسیدن به سطح هدف کلسترول LDL در بیماران مبتلا به بالا بودن و بسیار بالا در ریسک قلب و عروق (CCP)، که نمی توانند به حداکثر تحمل به مقدار استاتین برسند، توصیه می شود .
اضافه کردن ایزیمیاب به استاتین ها، اثربخشی درمان را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد: نتایج بسیار بهتر از دو برابر افزایش دوز استاتین است.
مکانیسم عمل ezetimiba جلوگیری از reabsorption کلسترول در روده کوچک است، که جریان کلسترول را از روده به کبد کاهش می دهد. به همین دلیل، ذخایر کلسترول در کبد کاهش می یابد و میزان کلسترول درخون افزایش می یابد.
با توجه به مطالعات بالینی، ایزتییب موجب کاهش جریان خون معکوس کلسترول از روده به کبد تا 54٪ می شود. برخلاف استاتین ها، ایزیتیبا بر روی کبد عمل نمی کند و سطح آنزیم های کبدی را افزایش نمی دهد. عوارض جانبی در هنگام استفاده از ایزوتیبا نادر است و طبق مطالعات بالینی، فراوانی آنها با پلاکت مقایسه می شود.
داروهای جدید کاهش کلسترول، مهار کننده های PCSK9 ، باعث کاهش کلسترول LDL می شود - حدود 60٪. این اثر هم در درمان این داروها و هم در درمان آنها در ترکیب با استاتین مشاهده شده است.
اما این داروها در حال حاضر فقط برای درمان افرادی که سطح کلسترول بسیار بالا دارند، به علت وجود بیماری ژنتیکی دیس لیپیدمی فامیلی (بیش از حد بالا یا پایین بودن چربی خون) یا در صورت عدم تحمل استاتین مورد استفاده قرار می گیرد. مهار کننده های PCSK9 در سرنگ ها تولید می شوند و بصورت تزریق زیر جلدی به بدن تزریق می شوند، شکل قرص این داروها وجود ندارد.
تمام داروها برای کاهش کلسترول در داروخانه به صورت تجویزی در دسترس هستند. فقط یک پزشک می تواند دوز دارو را برای کاهش کلسترول تجویز کند. توصیف داروها برای کاهش کلسترول در هیچ موردی نمیتواند پایه ای برای تصمیم مستقل بیمار برای شروع مصرف دارو باشد. خود را درمان نکنید، این می تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد!
چگونه استاتین ها را مصرف کنیم؟
استاتین ها بهتر است در شب مصرف شوند، این کار موثرتر خواهد بود. استاتین ها باعث کاهش کلسترول در کبد می شوند و کبد کلسترول را عمدتا در شبانه تولید می کند. بنابراین، حداکثر غلظت دارو در خون و در نتیجه، حداکثر اثر دارو در شب مورد نیاز است.
مصرف استاتین ها قبل یا بعد از غذا مهم نیست، زیرا اثر استاتین ها به میزان غذا بستگی ندارد.
بهترین زمان مصرف قرص آتورواستاتین در شب، حدود 1-2 ساعت قبل از خواب است و نباید با آب گریپ فروت مصرف شود.
قرص آتوسترول برای چیست
قرص آتوسترول نام برند است و نام ژنریک آتورواستاتین می باشد. کاربرد درمانی ، کاهنده چربی خون است.
آیا درست است که استاتین کبد را از بین می برد؟
قرص آتورواستاتین برای کبد چرب مفید است
عوارض آتورواستاتین بر کبد
استاتین ها کبد را نابود نمی کنند. برای کبد، خطر ابتلا به کبد الکلی بسیار خطرناک است، به دلیل مصرف بیش از حد الکل، بیماری کبد چرب غیر الکلی (hepatosis چربی، "کبد چرب") با اضافه وزن و ویروس هپاتیت کبد را نابود می کنند . استاتین های مدرن داروهای مؤثر و ایمن هستند که به ندرت عوارض جانبی ایجاد می کنند.
پزشک ممکن است توصیه کند به طور موقت شروع درمان با آتورواستاتین برای کبد چرب را تنها در سطوح بالای آنزیم های کبدی AST و ALT برابر و بالاتر از حد بالای طبیعی)، تجویز داروهای مناسب برای تسهیل عملکرد کبدی را توصیه کند. در موارد دیگر، حتی افرادی که دچار مشکلات کبدی هستند، مصرف قرص آتورواستاتین برای کبد چرب نه تنها خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته را کاهش می دهد بلکه باعث بهبود عملکرد کبد می شود.
در بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی، استاتین ها همچنین می توانند تاثیر مثبتی روی کبد داشته باشند. استاتین ها مطمئنا برای بیمار ایمن خواهند بود و مهمتر از همه، خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی را به طور قابل توجهی کاهش می دهند. این مطالعه نشان داده است که در بیماران مبتلا به هپاتیت B، ویروس استاتین خطر ابتلا به سرطان کبد را به علت وابستگی به دوز کاهش می دهد: در افرادی که دوز کم استاتین دارند 34 درصد و در افراد مصرف دوزهای بالا از استاتین ها 60 درصد است.
در افراد مبتلا به بیماری کبدی الکلی، استاتین ها می توانند فشار خون را در ورید های کبدی کاهش دهند. بنابراین، استاتین نه تنها کبد را نابود نمی کند، بلکه همچنین به آن کمک می کند. در آینده نزدیک، پس از جمع آوری داده های کافی، ممکن است ما با استاتین ها کبد را درمان کنیم. اما در حال حاضر مشخص است که استاتین ها دشمنان کبد نیستند وکبد را بین نمی برند بلکه از آن حمایت می کنند.
ویدا ویدا۱۴۰۰/۵/۷بیماری های قلبی عروقی (CVD) (بیماری ایسکمیک قلب - بیماری عروق کرونر ، بیماری عروق مغزی ، بیماری شریانی محیطی انسداد) از دلایل اصلی ناتوانی و مرگ و میر در سراسر جهان است. پاتوژنز این بیماری ها بر اساس تصلب شرایین است - یکی از اصلی ترین مشکلات پزشکی مدرن. تاریخچه مطالعه دقیق ماهیت فرایندهای زمینه ای تصلب شرایین بیش از یک قرن است که ادامه دارد. در حال حاضر ، درک روشنی از تصلب شرایین به عنوان یک بیماری چند عاملی وجود دارد ، فرآیندی پویا که از دهه ها قبل در سیستم عروقی پیشرفت می کند و توانایی معکوس کردن تغییرات در دیواره شریان را دارد. با گذشت زمان ، روند غیر قابل تحول پیشرفت می کند ، که اغلب به طور ناگهانی ، اغلب کشنده (مرگ ناگهانی عروق کرونر یا سکته قلبی) خود را نشان می دهد.
ویدا ویدا۱۴۰۰/۵/۷ایا قرص آتورواستاتین برای کبد چرب مفید است
تجویز استاتین برای پیشگیری اولیه و ثانویه از بیماری های قلبی عروقی می تواند از ده ها هزار مرگ زودرس جلوگیری کند. نتایج تعداد زیادی از مطالعات نشان دهنده اثر بخشی و ایمنی تجویز سیمواستاتین برای بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی به عنوان بخشی از درمان پیچیده سندرم متابولیک است. استفاده ترکیبی از استاتین ها و اسید اورسودئوکسیکولیک به عنوان یک درمان پاتوژنتیک توجیه می شود NAFLD و همچنین درمان کاهش دهنده چربی در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک
ویدا ویدا۱۴۰۰/۵/۷
هیچ قرص جادویی وجود ندارد ، بنابراین من روزانه یک قرص می خورم و سعی می کنم رژیم خود را دنبال کنم ، در غیر این صورت کلسترول بدن من هرگز به حد طبیعی نخواهد رسید. خوشحالم که این دارو عوارض جانبی ایجاد نمی کند و قیمت آن بیش از حد مقرون به صرفه است.
dorsa 87۱۴۰۰/۵/۷قرص آتورواستاتین برای کبد چرب مفید است
تاکنون ، من Atorvastatin را فقط یک بار مصرف کردم ، یعنی یک ماه ، این یک دوره کامل است. و من آن را برای پیشگیری از بیماری عروق کرونر مصرف کردم. از آنجا که همه افراد خانواده من از این بیماری رنج می برند ، دکتر تصمیم گرفت که از مشکلات احتمالی پیشگیری کند ، به همین دلیل در سن 30 سالگی شروع به مصرف قرص آتوسترول کردم
seivda motalebi۱۴۰۰/۵/۷آتورواستاتین کبد چرب
استاتین در عمل م,ثر است و قیمت آن نیز خوب است. من آن را برای نرمال سازی کلسترول مصرف می کنم. علی رغم این واقعیت که من هنوزجوان هستم ، اما مجبور شدم با بیماری های خود به بیمارستان ها بروم. Atorvastatin شاخص های من را مرتب کرده و اکنون همه چیز طبیعی است.
Tilly 868۱۴۰۰/۵/۷پس از سکته مغزی ، مجبورید تعدادی دارو برای حفظ بدن و به منظور درمان و پیشگیری مصرف کنید. و البته من یک رژیم را دنبال می کنم. آتورواستاتین برای کاهش سطح کلسترول توسط پزشک برای من تجویز شد. این دارو به من کمک می کند ، من بیش از یک ماه است که آن را مصرف می کنم.
Loryn 801۱۴۰۰/۵/۷
من کل زندگی کلسترول بالایی دارم ، بنابراین مجبورم همیشه استاتین مصرف کنم. چیزی که من در مورد این گزینه دوست دارم ، قیمت پایین و اندازه کوچک قرص ها است که به راحتی قابل بلع است.
Teiya 554۱۴۰۰/۵/۷تأثیر قرص آتورواستاتین بر کبد چرب
این دارو واقعاً کلسترول را کاهش می دهد. بعد از 2 هفته به حالت عادی بازگشت. پزشک تجویز کرده است که تقریباً 3 سال است که آن را مصرف می کنم. کنترل منظم کبد ضروری است ، اما در غیر این صورت آن را به هر کسی که به سلامتی خود اهمیت دهد توصیه می کنم.
Carley 907۱۴۰۰/۵/۷تأثیر قرص آتورواستاتین بر کبد چرب
سلام به همه ، از تجربه شخصی می توانم به کسانی که سطح کلسترول بالایی دارند و نمی توانند با کمک آن از طریق تجربیات شخصی با این رژیمها کنار بیایند ، توصیه کنم ، اما مشاوره اولیه با پزشک معالج مطلوب است ، خود درمانی همیشه بهترین گزینه نیست.
سيد۱۴۰۰/۵/۷ایا قرص آتورواستاتین برای کبد چرب مفید است .
من دو سال است که آتورواستاتین را در ترکیب با ترومبوآس مصرف می کنم ، رژیم غذایی را دنبال نمی کنم. کلسترول در 4.8 نگهداری می شود. با عملکردهای خود یک کار عالی انجام می دهد
valium order۱۴۰۰/۵/۷عوارض آتورواستاتین بر کبد .
استاتین ها از رایج ترین داروهای کاهنده چربی در عمل بالینی هستند. هدف از این بررسی سیستم سازی رایج ترین عوارض جانبی استاتین ها ، ارائه مکانیسم های توسعه ، تشخیص ، تاکتیک های درمانی و پیشگیری از آنها بود. طبق مطالعات ثبت و مشاهدات ، بروز علائم عضلانی مرتبط با استاتین به طور قابل توجهی بالاتر از آزمایش های کنترل شده تصادفی است. تشخیص تظاهرات بالینی علائم عضلانی دشوار است ، زیرا اغلب بر اساس ارزیابی ذهنی بیمار و پزشک است. در همان زمان ، سطح کراتین کیناز در پلاسما اغلب در محدوده طبیعی باقی مانده یا کمی افزایش می یابد. مطالعات متعدد همچنین وجود ارتباط بین استفاده از استاتین و ایجاد دیابت را نشان داده است. افزایش مداوم و قابل توجه سطح ترانس آمیناز اغلب به دلیل تداخل استاتین ها با سایر داروها ، استفاده از دوزهای بالا و وجود بیماری های همزمان است. قبل از تجویز استاتین ، انجام آزمایشات اساسی گلیسمی ، تعیین سطح ترانس آمینازهای کبدی و کراتین کیناز برای شناسایی بیماران در معرض خطر عوارض جانبی ضروری است. نتایج تعدادی از آزمایش های کنترل شده تصادفی در مورد خطر ابتلا به سکته های مغزی خونریزی دهنده با استاتین درمانی مبهم است. این فرضیه مطرح شده است که استاتین ها می توانند با ایجاد آپوپتوز یا مهار رشد سلول ، آنژیوژنز و حمله ، سرطان زایی را مهار کنند. با این حال ، نتایج مطالعات بالینی و بالینی با یکدیگر متناقض هستند. بیشتر مطالعات مطالعه اثر استاتین ها و عوارض جانبی آنها از نظر مشاهده یا گذشته نگر است ، بنابراین ، نیاز به آزمایش های تصادفی کنترل شده با دارونما با یک دوره پیگیری طولانی تر وجود دارد. با توجه به نشانه های رو به رشد استفاده از آنها ، یک پزشک از هر تخصصی باید عواقب منفی بالقوه استفاده از استاتین را بداند. دانستن فارماکوکینتیک استاتین ها در ایمنی بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است. در نظر گرفتن دوزها ، مسیرهای متابولیکی و عوامل خطر برای تداخلات دارویی به منظور به حداقل رساندن عوارض جانبی استاتین ها ضروری است. نیاز به مطالعات بزرگتر ، آینده نگر ، تصادفی و کنترل شده با دارونما با یک دوره پیگیری طولانی وجود دارد.
یک رژیم غذایی دیابتی روشی برای کنترل بیماری است تا مانع پیشرفت عوارض مزمن و حاد بیماری شود. وظیفه اصلی اقدامات برای درمان این است که به منظور کاهش میزان قند خون و رساندن آن به مقدار مجاز، روند طبیعی متابولیسم بدن را کاهش دهد.
پیوستن به رژیم غذایی با مقدار محدودی از کربوهیدرات ها و درمان مناسب انتخاب شده است.
اغلب به علت رعایت نکردن رژیم غذایی دیابتی،مصرف نامرتب دارو ، کم آبی بدن و ورزش بیش از حد، در برابر پس زمینه بیماری های کبدی، کلیوی، نارسایی قلبی، بیماران ممکن است
hyperosmolar (کما بعلت قند خون بسیار بالا،سندرم هیپراسمولار دیابتی)
hypoglycemia(در کومای هیپرگلایسمی، گلوکز به درون ادرار میریزد)
ketoacidosis(کتواسیدوسیس (ketoacidosis) یا انباشتگی کتونی)
یا اسیدوز لاکتیک را تجربه کنند. این حالت ها به سرعت پیشرفت می کنند. بنابراین به عنوان نشانه ای برای بستری شدن فوری در نظر گرفته می شود.
اگر شما به موقع درمان این بیماری را شروع نکنید، دیابت به کلیه ها، سیستم عصبی، عروق خونی، چشم ها و قلب آسیب می رساند.
اتولوژی و پاتوژنز
دیابت Mellitus یک بیماری شناخته شده از یونانیان باستان است. ویژگی اصلی آن در آن زمان (دوران هلنیستی - IV - 146 قبل از میلاد) دفع ادرار فراوان با مزه شیرین است.
امروزه این بیماری 4٪ از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. به گفته سازمان جهانی بهداشت، 8،640 نفر هر روز در سراسر جهان مبتلا به دیابت می شوند و 3 میلیون نفر در سال می میرند. این شاخص چندین برابر میزان مرگ و میر ناشی از هپاتیت و ایدز است. با توجه به فدراسیون بین المللی دیابت، تا سال 2014، تعداد حاملان این بیماری 285 میلیون نفر بوده است. در همان زمان، طبق پیش بینی ها تا سال 2030 تعداد آنها ممکن است به 438 میلیون افزایش یابد.
دیابت نوع یک بیماری مزمن polyhetiological است که با کمبود مطلق و یا نسبی انسولین، اختلالات متابولیکی (پروتئین، چربی، کربوهیدرات با هیپرگلیسمی، گلیسوزوری) همراه است.
در یک فرد سالم، گلوکز خون ناشتا در حدود 3.3-5.5 میلی مول در لیتر متغیر است. اگر در محدوده 5.5-7 میلی مول در گرم باشد، اگر بیش از 7.0 باشد، بیماری در مرحله پیشرفت است.
علت بیماری دیابت
چاقی
استعداد ژنتیکی
عفونت های ویروسی (آنفولانزا، گلودرد)، در نتیجه ضایعه دستگاه غشایی رخ می دهد و دیابت پنهان تشکیل می شود
آسیب های روانی / جسمی
اختلالات خودایمنی
عوامل خارجی که به توسعه دیابت کمک می کنند
استرس ذهنی طولانی، استرس، ترس، ترس
خوردن کربوهیدرات ها، قندهای اشباع بیش از حد در مدت طولانی با داشتن اضافه وزن
علائم دیابت در مردان و زنان
ضعف
polyuria (افزایش میزان ادرار تا 8 لیتر در روز)
کاهش وزن
ریزش مو
خواب آلودگی
ادرار مکرر
تشنگی زیاد
کاهش میل جنسی
خارش پا، کف دست، پروینوم
افزایش اشتها
زخم ها به خوبی بهبود نمی یابند
کاهش دقت بینایی
بوی استون از دهان
اگر نشانه های یک بیماری را تشخیص دهید، باید بلافاصله با پزشک مشورت کنید، زیرا اثر درمان دیابت بستگی به میزان ابتلاء به اولین علائم بیماری پیدا می کند، تشخیص داده می شود و درمان پزشکی انجام می شود. به یاد داشته باشید، در مرحله اولیه، درمان بیماری آسان تر است.
طبقه بندی بیماری و نقش تغذیه
نقش اصلی بعد از درمان دارویی باید به رژیم غذایی بیمار داده شود.
دیابت نوع 1
این یک بیماری اتوایمی شدید است که همراه با اختلال متابولیسم گلوکز است . در این حالت، لوزالمعده انسولین تولید نمی کند و یا تولید انسولین کم می کند، که برای حفظ عملکرد حیاتی بدن ضروری است. بیماران مبتلا به دیابت نوع اول مجبور به تزریق انسولین بخاطر کمبود هورمون پانکراس هستند. و حفظ سطح قند خون بعد از وعده غذایی 6.0 میلی مول در لیتر. رعایت برنامه تغذیه، خطر ابتلا به هیپوگلیسمی، عوارض، عملکرد بهتر و رفاه بیمار را در پی دارد.
دیابت نوع 2
دیابت نوع 2 شایع ترین نوع بیماری است که در 90٪ موارد در بین بیماران رخ می دهد. با توجه به این واقعیت که 80٪ افراد دیابتی چاق هستند مهم است که توجه ویژه ای به تغذیه ای داشته باشیم که باید کم کالری باشد. پس از از دست دادن وزن (پروتئین یا گندم سیاه) فشار خون و مقاومت به انسولین کاهش می یابد و سطح کلسترول نرمال می شود. تغییر حالت فعالیت بدنی و رژیم درمانی به از بین بردن علائم کمک می کند و برای مدت طولانی پیشرفت بیماری را متوقف می کند. در غیر این صورت، بیماری به تدریج پیشرفت می کند.
دیابت نوع بارداری
این نوع دیابت در 4٪ زنان در دوران بارداری سه ماهه دوم رشد می کند. بر خلاف بیماری دو نوع اول، در اغلب موارد، بلافاصله پس از تولد کودک از بین می رود. برای جلوگیری از پیشرفت بیماری مهم است که وزن بدن را در محدوده طبیعی کنترل کنید . در طول بارداری به طور متوسط افزایش وزن باید 9 تا 14 کیلوگرم باشد (در حال انتظار برای یک کودک) و 16 تا 21 کیلوگرم (دوقلو) .
در صورت اضافه شدن شاخص ها، رژیم درمان دارویی کم کالری برای دیابت کمک خواهد کرد که از وزن اضافی خلاص شوید. رژیم غذایی مادر آینده را متعادل سازد و غذاهای خطرناکی را که قند خون (شیرینی، آرد و سیب زمینی) را افزایش می دهند حذف میکند. پس از زایمان، بهترین روش کاهش خطر ابتلا به دیابت، تغییر در غذا با مقدار محدودی از کربوهیدرات ها و افزایش فعالیت بدنی (ایروبیک،شنا) است. در عین حال توصیه می شود بر روی چربی های سالم طبیعی، غذاهای پروتئینی تمرکز کنید.
و دیابت قندی که در 1٪ جمعیت جهان رخ می دهد کمتر رایج است.
انواع رژیم های غذایی دیابت
مکان مهمی در دستیابی به پویایی مثبت درمان بیماری توسط تزریق انسولین، داروهای کاهش قند و فعالیت بدنی اشغال می شود. با این حال رژیم غذایی مناسب برای درمان ، نقش اساسی در نظر بعضی از پزشکان بازی می کند.
با توجه به این واقعیت که 80 درصد از بیماران دیابتی دارای وزن بیش از حد هستند که تأثیر منفی روی سلامتی آنها و البته بیماری دارد، متخصصان تغذیه در قرن بیستم با مشکلاتی مواجه شده اند:
برنامه غذایی مؤثر و ایمن برای حذف سیستماتیک کربوهیدرات بیش از حد و بهبود کنترل گلیسمی. از آنجا که در نتیجه اختلالات متابولیکی، تمرین روش های کاهش وزن توسط بیماران وابسته به انسولین به شدت ممنوع است.
انواع برنامه های تغذیه
رژیم غذایی بدون کربوهیدرات، یک تکنیک است که بر اساس استفاده از سبزیجات، میوه ها در مقادیر زیاد و حذف محصولات کربوهیدرات از منو است. در همان زمان، اسید لاکتیک و محصولات گوشتی در رژیم غذایی با حجم متوسط وارد شده است.
رژیم پروتئینی در دیابت، DiaproKal نامیده می شود. اساس این رژیم غذایی بر اساس اصل کم کردن مصرف کربوهیدرات ها و چربی ها به علت افزایش پروتئین در رژیم غذایی است. تمرکز اصلی روش DiproKal جایگزینی گوشت با ماهی ، مرغ و محصولات لبنی است. در عین حال، استفاده از پروتئین های گیاهی و حیوانی در مقادیر مساوی مهم است. رژیم غذایی با پروتئین بالا به علت تشکیل مواد زیست فعال در بدن، اشتها را کاهش می دهد. برای 1 هفته مصرف پروتئین، حداکثر کاهش وزن 2 کیلوگرم است.
رژیم کم کربوهیدرات برای ایجاد منوها برای افراد دیابتی نوع 1و 2 استفاده می شود.
رژیم غذایی گندم سیاه . مصرف منظم این محصول دارای اثر مثبت بر بدن است: سطح کلسترول "بد" را کاهش می دهد و آن را با آهن، روتین، کلسیم، منیزیم، فیبر، ید، ویتامین گروه B اشباع می کند.
رژیم گندم سیاه با دیابت موجب کاهش احتمال عوارض و زخم های ماکروواسکولار می شود.
فناوری پخت و پز گندم سیاه:
2 قاشق غذاخوری بصورت پودر درآورید.
آب جوش بر روی پودر گندم سیاه بریزد.
خوردن گندم سیاه باید دو بار در روز 30 دقیقه قبل از غذا - صبح و عصر باشد. مدت زمان این رژیم غذایی 7 روز است، کاهش وزن 2-3 کیلوگرم است.
رژیم پیشگیری از دیابت به منظور کاهش خطر اختلال در پانکراس طراحی شده است.
قواعد کلیدی این روش:
خوردن غذاهای حاوی فیبر (حجم کل آنها در روز باید یک کیلوگرم باشد)
گوشت قرمز را با ماهی یا مرغ جایگزین کنید.
1.5 لیتر آب را در طول روز بنوشید
مصرف کربوهیدرات با جذب سریع را محدود کنید که در انواع شیرینی، شکلات، نوشیدنی ها موجود است.
بیماری "قند" اغلب در افراد مسن رخ می دهد و در نتیجه منجر به کمبود اکسیژن در بافت ها می شود. بنابراین، یک رژیم پیشگیرانه برای دیابت نوع 3 یا بیماری آلزایمر یک راه عالی برای کنترل قند خون است تا از پیشرفت بیماری و شروع عوارض جلوگیری شود.
اگر رژیم غذایی به دنبال نباشد، کمبود اکسیژن و اضافه شدن سموم متابولیسم کربوهیدرات در بافت های اندام تحتانی بیمار رخ می دهد، به همین دلیل اعصاب در پاها آسیب می بینند. اگر دیابت را به موقع درمان نکنید، زخم پا اجتناب ناپذیر است. رژیم غذایی در این مورد شامل استفاده از مواد تشکیل دهنده با شاخص گلیسمی پایین است، مصرف آنتی بیوتیک، ضد التهاب، داروهای آنتی هیستامین و در فرم شدید - مداخله جراحی.
کمک به "تغذیه مناسب" و استفاده به موقع انسولین خطر آسیب شناسی (نوروپاتی، آنژیوپاتی و کتواسیدوز) را کاهش می دهد. آموزش دادن به یک کودک برای سبک زندگی سالم ضروری است. بنابراین، رژیم Bronstein در دیابت نوع 2 یک رژیم غذایی کم کالری برای کمک درتثبیت گلوکز خون بیمار است.
با ظهور تشدید سیستم قلبی و عروق خونی، رژیم غذایی 10 برای دیابت تجویز می شود. خاصیت آن کاهش مصرف نمک ، چربی، و کربوهیدرات است، زیرا این مواد بیش از حد کبد، کلیه ها و سیستم عصبی را تحریک می کنند.
بگذارید به طور دقیق در مورد اینکه چه نوع رژیم غذایی برای دیابت ضروری است، دستورالعمل هایی برای برنامه تغذیه ورژیم مصرفی را مورد توجه قراردهیم.
شمارش کربوهیدرات
هنگام تشخیص دیابت، مهم است که به درستی مصرف کربوهیدرات ها و مواد قندی را کاهش دهید. برای محاسبه کالری محصولات با استفاده از یک پارامتر جهانی که واحد نان نامیده می شود. در همان زمان، 1 XE (10 تا 13 گرم کربوهیدرات خالص) گلوکز را به 2.77 mmol / l افزایش می دهد و "نیاز" 1.4 واحد انسولین برای جذب آن است. از آنجا که تزریق قبل از شروع غذا تجویز می شود، مهم است که قبل از غذا یک بار غذا را پیش بینی کنید.
اشباع کربوهیدرات یک وعده باید 4 تا 6 واحد نان باشد. فرکانس، زمان وعده غذایی به طور مستقیم وابسته به نوع دارو کاهش دهنده قند است.
مقدار محصول که مربوط به 1XE است:
قند - 1 قاشق غذاخوری l
عسل - 1 قاشق غذاخوری l
اسپاگتی - 1.5 قاشق غذاخوری l
آب میوه - 150 میلی لیتر
بستنی - 60 گرم
آب شیرین با گاز - 180 میلی لیتر
نان (چاودار، سفید، سیاه) - 25 گرم
پنکیک - 1 عدد.
خمیر - 25 گرم
فرنی (بلغور جو دوسر، گندم سیاه، گندم) - 2 قاشق غذاخوری. غلات و حبوبات
هات داگ 200
کبد، ریژانکا، شیر 250 میلی لیتر
پودر سیب زمینی پودر - 100 گرم
سیب - 100 گرم.
حبوبات (نخود، لوبیا) - 5 قاشق غذاخوری l
کیوی - 150 گرم
گلابی - 90 گرم.
پرتقال - 100 گرم
انواع توت ها - 150 گرم
آلو - 100 گرم
هلو - 150 گرم
هندوانه - 400 گرم
میوه های خشک (آلو، کشمش، زردآلو خشک) - 20 گرم.
کربوهیدرات اشباع شده رژیم غذایی روزانه یک دیابتی نباید از 17 واحد نان (2000 کیلو کالری) تجاوز کند.
علاوه بر شمارش ساکارید ها، برای بیماران مبتلا به اختلال پانکراس مهم است که مواد غذائی را برای غذا بر اساس مواد ممنوعه و مجاز، انتخاب کنید.
جدول محصولات دیابتی
رده محصول
مجاز به استفاده از
در مقادیر محدود مصرف شود
غذای ممنوعه
محصولات نانوایی
سبوس
گندم، کل گندم، چاودار، شیرینی خام ساخته شده از آرد درجه دوم
خمیر پیتزا، کافئین
گوشت و مرغ
-
انواع گوشت گوسفند، گوشت بره، مرغ، بوقلمون، خرگوش، زبان پخته شده، سوسیس دودی
پس از تبدیل کربوهیدرات به واحدهای نان، تعیین میزان انسولین مورد نیاز برای پرداخت قند خون مهم است. پیاده سازی این توصیه کمک می کند تا از شرایط خطرناک بیش از حد و هیپوگلیسمی برای زندگی جلوگیری شود.
رژیم متعادل انتخاب شده به شما اجازه می دهد تا:
کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی، حمله قلبی
حفظ قند در محدوده طبیعی
بهبود سلامت، افزایش مقاومت بدن به عفونت، سرماخوردگی.
اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید
رژیم غذایی دیابت نوع 1 مبتنی بر کنترل شدید غلظت گلوکز خون در علامت (3.5-5.5 mmol / l) است.
ویژگی های غذا را در نظر می گیرد، و اجازه می دهد سطح خود را در مرزهای ثابت نگه دارید.
حداکثر مقدار کالری روزانه غذا (مجموع در روز) 3000 کیلوکالری است.
تغذیه مکرر (حداقل 5 بار).
توزیع دوز اصلی کربوهیدرات برای صبحانه و ناهار.
محدود کردن مصرف کربوهیدراتی که سریع هضم می شود مانند عسل، مربا
به عنوان یک شیرین کننده از شیرین کننده استفاده کنید، به عنوان مثال، فروکتوز.
نظارت بر کیفیت محصولات "طبیعی".
برنامه انسولین درمانی برای وعده های غذایی را تنظیم کنید (یک داروی طولانی مدت قبل از غذا معرفی می شود، یک وعده بعد از غذا).
تعداد واحدهای نان را حساب کنید تا مقدار کربوهیدرات خوراکی در روز بیشتر نباشد.برای یک وعده غذایی ارزش استفاده از بیش از 8 XE است.
در مورد بیماری های دستگاه گوارش (پانکراتیت، زخم، گاستریت)، رژیم غذایی برای دیابت، مصرف مواد (ترشی، گوشت دودی، گوشت غنی، قهوه، نوشابه، الکل، قارچ، غذاهای کنسرو شده) را ممنوع کرده است که ترشح بیش از حد آنزیم ها را تحریک می کند زیرا آنها بر میزان جذب کربوهیدرات ها تأثیر می گذارند.
محصولات را طبق دسته بندی (مجاز و ممنوع) در نظر بگیرید که باید در هنگام آماده سازی منو برای هفته به حساب آورد، به طوری که میزان قند افزایش نمی یابد. در غیر این صورت، ورود به رژیم غذایی مواد تشکیل دهنده "منطقه خطر" می تواند منجر به پیامدهای مخاطره آمیز شود.
یک رژیم سفت و سخت با افزایش دیابت 1 بر اساس استفاده از محصولات با حداقل میزان پردازش آشپزی است. سبزیجات، میوه ها است تازه مصرف شوند، اما مجاز به بخار دادن، جوشاندن، پختن هستند. غذای سرخ شده باید از رژیم غذایی بیمار خارج شود.
در دوره آموزش شدید در منوی ورزشکار، ارزش تنظیمات را دارد، زیرا افزایش فعالیت فیزیکی منجر به افزایش مصرف کربوهیدرات می شود. در نتیجه، با هدف پیشگیری از ایجاد کمای هیپرگلیسمی، برنامه تغذیه ای گیاهی باید شامل محصولات گیاهی که باعث کاهش میزان قند می شود (شاخه های زغال اخته، چای سبز) باشد.
در نظر بگیرید که یک رژیم غذایی سخت برای دیابت چیست؟
این طرح تغذیه، مانند هر دوره درمان، فردی است و توسط یک متخصص غدد درون ریز متخصص بر اساس تصویر بالینی بیماری تنظیم می شود.
مصرف کالری روزانه رژیم غذایی چاق برای این رژیم غذایی انسولین در محدوده 1200-1400 کیلوکالری است. در صورت نداشتن اضافه وزن، بخشی از وعده غذایی می تواند افزایش یابد.
برنامه یک هفته ای برای اضافه وزن با توجه به انسولین رژیم غذایی
شام : ماهی مرکب با پیاز - 150 گرم، کمپوت از میوه های خشک
در زمان خواب - شیر - 200 میلی لیتر.
یک رژیم کم کربوهیدرات برای دیابت، یک رژیم متعادل برای بیمار برای حفظ قند در محدوده طبیعی و کاهش وزن بصورت سیستماتیک است.
رژیم غذایی برای دیابت نوع 2
مبانی تغذیه درمانی رژیم غذایی:
برای جایگزینی کربوهیدرات های تصفیه شده با جایگزین های قند
نسبت BZHU باید 16٪ باشد: 24٪: 60٪
کاهش میزان مصرف چربی حیوانات تا 50٪
مصرف کالری غذای روزانه بستگی به مصرف انرژی و وزن بدن بیمار دارد.
رژیم غذایی دیابت نوع دوم شامل 5 وعده غذایی است، در حالی که تمام ظروف، به شکل عملکرد کبد ضعیف، به طور انحصاری در قالب پخته شده مصرف شود. یکی از نشانه های بیماری - حساسیت بالای کلیه ها، به عنوان یک نتیجه، برای عملکرد طبیعی اندام ها ، مقدار پروتئین در رژیم غذایی بیمار باید به شدت کنترل شود. در این مورد، این منو باید بر روی محصولاتی که باعث بهبود سوخت و ساز چربی بدن می شوند، تمرکز کند: سبوس، گل رز، روغن گیاهی، پنیر، بلغور جو دوسر.
اثربخشی رژیم درمانی ضرورتا توسط اندازه گیری های سیستماتیک قند خون کنترل می شود: در یک معده بدون چربی 2 ساعت بعد از غذا. در صورت انحراف از هنجار، شما باید رژیم غذایی، دوز داروهای کاهش قند خون را تصحیح کنید.
رژیم غذایی دیابت یک برنامه متعادل برای بیماران دیابتی با چاقی متوسط است. در رژیم غذایی، رژیم غذایی شامل: پروتئین (100 گرم)، کربوهیدرات (320 گرم)، چربی ها (80 گرم)، که 30 درصد آنها تری گلیسیرید غیر اشباع هستند.
ماهیت رژیم غذایی دیابت ، کاهش مصرف "کربوهیدرات" ساده، چربی های حیوانی و همچنین کاهش مصرف کالری است. در صورت عدم وجود مشکلات مربوط به وزن اضافی، شکر و شیرینی باید با شیرینی - sorbitol، xylitol، فروکتوز، مالتیتول، در حضور - stevia، aspartame، glycyrrhizin، thaumarin، negesperidin جایگزین شوند.
رژیم غذایی دیابت نوع 2 تقریبا همان برنامه غذایی برای افرادی است که سلامتی خود را کنترل می کنند:
مقدار کل مواد غذایی روزانه را به 5 قسمت تقسیم کنید: 2 میان وعده و 3 وعده غذایی اصلی
صبحانه را فراموش نکنید
حداکثر فاصله بین وعده های غذایی - 4 ساعت
آخرین وعده غذا در شب - 1.5 ساعت قبل از خواب
در فواصل بین وعده های غذایی، توصیه می شود سالاد سبزیجات، میوه ها، آب میوه تازه، عصاره میوه های خشک شده، شیر، چای سبز یا میوه، بیسکویت یا (کراکر)، نان بخورید.
پیوستن به برنامه صحیح تغذیه، بیمار نه تنها وضعیت سلامتی خود را بهبود می بخشد، بلکه از عواقب وحشتناکی از جمله بیماری قلب (آترئوسکلروزیس شریان ها)، آسیب چشم (رتینوپاتی)، کلیه (نفروپاتی)، اعصاب (نروپاتیا) جلوگیری می کند.
در صورت بیماری های دستگاه گوارش، کبد، مثانه، رژیم غذایی 5 برای دیابت استفاده می شود که میزان مصرف نمک را تا 10 گرم در روز بر اساس مصرف سبزیجات، غلات، سوپ نرم، سبزیجات، انواع توت ها، میوه ها، گوشت های غیر گوشتی و محصولات اسید لاکتیک تنظیم می کند .
این روش درمان در ارتباط با داروها، بسته به مرحله عارضه موجب بهبود وضعیت سلامت بیمار و از بین بردن کامل یا جزئی بیماری می شود.
رژیم غذایی روزانه برای دیابت نوع دوم
روز اول
صبحانه : مارچوبه - 100 گرم، تخم مرغ از 3-4 عدد تخم بلدرچین
صبحانه دوم : یک سالاد گردو ، ماهی مرکب، سیب - 200 گرم
ناهار :بادمجان پخته شده با انار، آجیل - 100 گرم، سوپ - 250 گرم
چای بعد از ظهر - آووکادو و بستنی کاکائو - 100 گرم
شام : استیک ماهی با سالاد سبزیجات - 200 گرم.
روز دوم
صبحانه : ماست، جو - 200 گرم سیب - 1 عدد.
صبحانه دوم : یک شیرینی میوه ای با (در 80g در مخلوط کن، گیلاس شیرین، توت فرنگی و یخ خرد شده)
رژیم غذایی چاقی دیابت نوع 2 با هدف کاهش وزن بدن بیمار، کاهش میزان مصرف غذاهایی با شاخص گلیسمی بیش از 60 واحد است. و کالری بیش از 350 کیلوکالری است.
بسته به نوع بیماری، تغییرات ممکن است در منوی بیمار ایجاد شود.
به یاد داشته باشید، رژیم غذایی فوق الذکر یک سیستم تغذیه ی جهانی برای همه افراد مبتلا به دیابت نیست، بنابراین در رعایت آن، مراقبت از رفاه شما مهم است. در صورت راحت نبودن با این رژیم ، می توانید بعضی محصولات را از منو با جدول زیر جایگزین کنید.