در سوپر مارکت های بزرگ حتی در زمستان می توانید میوه های شیرین از کشورهای گرمسیری رو ببینید. فکر کردید که چه طعم و مزه ای زیر پوست این میوه ها است؟ شاید خیلی از این میوه ها را نتونیم اصلا مزه کنیم.این میوه های عجیب غریب با خواص فراوان رو بیشتر از کشورهای گرمسیری وارد می کنند یادمه یک زمانی موز ، کیوی، آناناس و آووکادو هم برامون عجیب غریب بود اما الان کمتر کسی پیدا میشه که مزه موز یا کیوی رو ندونه حالا آناناس و آووکادو  (  گلابی تمساح  )رو شاید!! میوه های گرمسیری بخاطر شکل و رنگ های عجیب غریبش برای تزیین هر میزی مناسب است.

• میوه پاپایا
• میوه پوملو
• میوه فی جوا (فیجی)
• میوه رمبوتان
• میوه کارامبولا
• میوه پاتایا
• توت فرنگی آناناسی
• توت گوجی هیمالیا
• میوه دست بودا  میوه ای زرد رنگ شبیه موز
• میوه سالاک
• میوه کیوانو
• میوه چری مویا
• میوه دورین

میوه پاپایا

عکس میوه عجیب غریب

شکل این میوه های گرمسیری مانند خربزه است . بعد از درآوردن  دانه ها بصورت خام خورده می شود ، و در برخی از سس ها ، انواع اسموتی یا برای ماسک صورت برای درمان آکنه استفاده می شود.

قبل از مصرف، دانه ها را از پاپایا درآورید

نحوه انتخاب پاپایا
رنگ پاپایای رسیده باید زرد یا نارنجی یکنواخت و گاهی اوقات قرمز رنگ باشد. میوه خوب و سالم رگه های سبز ندارد.در صورت داشتن ترک، نقاط تیره، ناهمواری روی سطح نشان ازاین است که میوه ها به دقت حمل نشده اند و یا در حال خراب شدن هستند.
پاپایا رسیده دارای بوی تمشک است.بعلت پوست کلفت پایاپا میوه های نارس بویی ندارند.
محل اتصال پاپایا به میوه  باید به اندازه کافی سفت باشد و زمانی که انگشت خود را فشار می دهید نرم نباشد.در تهیه دسر میوه، آن را بدون ریختن آب پایاپا نصف کنید، دانه ها را می توان با یک قاشق درآورد و گوشت میوه را مکعبی ریز کنید.
وزن میوه های پایاپای قرمز سنگین با آب زیاد و گوشت کم می باشد .

میوه پوملو

بخاطر پوست ضخیم و الیاف زیاد با بسیاری از مرکبات متفاوت است. آبدار و شیرین مثل گریپ فروت است. به نام گریپ فروت چینی هم شناخته می شود.

پوست پوملو می تواند از رنگ های مختلف از سبز تیره به زرد رنگ باشد، بنابراین مشخص کردن رسیده بودن پوملو با رنگ دشوار است. اما نقاط قرمز بر روی میوه نشان از آسیب دیدن میوه است.
همه مرکبات در صورت یخ زدگی بسیار تلخ می شوند.
طعم و مزه پوملو به تنوع بستگی دارد: میوه های گلدار به رنگ زرد تر، شیرین تر و سبز تر و مسطح تر می شوند.

این میوه  پوملو ، نام‌های زیادی دارد - پوملا، پاملا، پومپلموس، گریپ فروت چینی، شیدوک و غیره. به طور گسترده ای در آشپزی و آرایشی استفاده می شود. بو بهترین راهنما هنگام خرید است: هرچه قوی تر باشد، طعم پوملو غلیظ تر، غنی تر و تازه تر خواهد بود.

کجا امتحان کنید: مالزی، چین، ژاپن، ویتنام، هند، اندونزی، تاهیتی، ایالات متحده آمریکا

میوه فی جوا (فیجی)

میوه فیجی   میوه ای شبیه آووکادو

میوه فیجی  یک نوع توت خشک است که طعم آن به عنوان ترکیبی از توت فرنگی و آناناس شناخته می شود. ظاهر بیرونی  میوه شبیه آووکادو  است.

نحوه انتخاب  توت فی جوا

شما باید میوه های بزرگ را با پوست بدون ترک و بدون لکه های تیره انتخاب کنید. وجود رنگ سبز،عدم رسیدن توت ها را نشان می دهد.
میوه بایستی انعطاف پذیر باشد، اما اگر سبز و نارس بود، می توانید آنها را برای چند روز در یک مکان گرم برای رسیدن نگهداری کنید.
فی جوا رسیده، گوشت کرم رنگی دارد.
در فیجیا بالغ، گوشت کرم رنگی دارد

میوه رمبوتان

میوه رمبوتان به میوه مژکی ، مودار یا مژه دار معروف است گوشت میوه رمبوتان شبیه ژله است

نحوه انتخاب میوه رمبوتان

پوست میوه رمبوتان قرمز با مو هایی صورتی یا شرابی باشد.
موهای خشک شده میوه و نرمی پوست نشان از رسیدن بیش از حد میوه و تا حدی خراب بودن آن است.رامبوتان های سالم  را می توانید برای چند روز ذخیره کنید.

میوه کارامبولا

برش این میوه شبیه به ستاره است و انواع کوچک‌تر این میوه ترش و میوه‌های بزرگ‌تر شیرین هستند. شما می‌توانید این میوه را درسته بخورید یا از آن مربا درست کنید.

میوه پاتایا

میوه پاتایا

میوه پاتایا که به میوه اژدها هم مشهور است  Pitaya با ظاهر غیر معمول که جذب شکل و رنگ آن می شوید - پوست بنفش با جوانه های سبز ، گوشت سفیدبا دانه های ریز سیاه . طعم این میوه شبیه ترکیبی از موز و کیوی است.

نحوه انتخاب میوه پاتایا

پاتایاهای رسیده کاملا نرم هستند و باید بلافاصله خورده شود، اما میوه های سفت را برای چند روز در یک مکان تاریک نگهداری کنید تا کاملا برسند.
اگر لکه های تیره یا ترک روی پوست وجود دارد، بهتر است از خرید آنها  خودداری کنید، این احتمال وجود دارد که میوه ها در حال خراب شدن هستند.

توت فرنگی آناناسی

میوه ای شبیه توت فرنگی

توت فرنگی آناناسی یک  میوه شبیه توت فرنگی   با  بافتی سفید رنگ و دانه‌های قرمزی با  مزه‌ آناناس می باشد.

توت گوجی هیمالیا

 توت گوجی سوپر غذایی که شما را متحول کرده و به بهبود پوست، ناخن و موی شما کمک می کنند. 

میوه دست بودا

شکل این میوه بسیار عجیب و غریب شبیه انگشتان دست است . سیترون به دست بودا مشهور شده، از مرکبات به حساب می آید با عطر و طعمی شبیه لیمو، از پوست این میوه  چینی ها در چاشنی بسیاری  غذا ها استفاده می کنند.

نام های دیگر دست بودا، زدرات، لیمو کورسی است. در پشت اصالت بیرونی یک محتوای بی اهمیت نهفته است: میوه های مستطیلی - پوست تقریباً جامد و یادآور طعم لیمو . فقط می توان از آن برای تهیه خورش، ژله و میوه های شیرین استفاده کرد. اغلب دست بودا به عنوان یک گیاه زینتی در گلدان کاشته می شود.

کجا امتحان کنید: چین، ژاپن، مالزی، اندونزی، تایلند، ویتنام، هند.

میوه سالاک

میوه‌سالاک پوستی فلس مانند شبیه پوست مار دارد و از میوه های  بومی بالی و جاوامی باشدو درون میوه سالاک گوشتی، نرم، آبدار با طعم کاملا شیرین تا ترش می باشد.

میوه کیوانو

عکس میوه های عجیب

کیوانو شبیه خربزه با زائده های شاخ دار می باشد.برش کیوانا با دانه هایی شبیه خیار با مزه‌ ترش است. ملون شاخدار هم می گویند.

کیوانو بلافاصله به عنوان یک میوه عجیب و غریب قابل تشخیص است. بیضی شکل، با پوست نارنجی پوشیده شده با شاخ های کوچک است. ظاهر معمولی آن لقب مشخصی را برای کیوانو به ارمغان آورده است: خربزه شاخدار یا خربزه ژله ای.

ارتباط با خربزه قابل درک است: طعم کمی شیرین آن به همراه کمی طعم موز و لیمو شبیه است. گوشت آن ژله مانند، به رنگ سبز روشن و پر از دانه های کوچک است. دانه ها خوراکی هستند، پوست آن خوراکی نیست.

میوه چری مویا

در انگلیسی به این میوه شوگر اپل می گویند .گوشت نرم و سفید این میوه جزو خوشمزه‌ترین میوه‌ ها شناخته شده است.این میوه طعم آدامس‌ بادکنکی موزی و  آناناسی را می‌دهد!

میوه سبز کم رنگ بسیار سالم. در زیر پوست ناهموار برجسته به رنگ سبز مردابی، پالپ معطر شیرین و به اندازه لوبیا با رایحه ای ظریف پنهان شده است. میوه های رسیده نسبتاً نرم و میوه های نارس - سفت و بیش از حد رسیده در دست می ریزند. به عنوان پایه بستنی تایلندی عمل می کند.

شوگر اپل را کجا امتحان کنید: تایلند، فیلیپین، ویتنام، اندونزی، استرالیا، چین.

میوه دورین

میوه دورین یا دوریان که در جنوب شرق آسیا به پادشاه میوه‌ها معروف است در ایران  خارگیل نامیده می شود این میوه، پوستی  خاردار شبیه به آناناس دارد، بوی قوی میوه از بیرون قابل تشخیص است. مزه و طعم آن مانند پنیر، بادام، سیر و کارامل می باشد.

میوه لیچی

 میوه لیچی   میوه شبیه توت فرنگی

میوه لیچی Lychee حاوی بسیاری از مواد مفید برای بدن انسان است، به عنوان مثال: ویتامین های E، K، C، H، PP و گروه B (B1، B3، B6)، منیزیم، سدیم، فسفر، ید، منگنز، روی، سلنیوم. آهن، کلسیم، پتاسیم، پکتین و اسیدهای آلی. در طب شرقی، از این میوه ها برای عادی سازی سطح قند در دیابت، بهبود فعالیت کبد، کلیه ها و ریه ها و همچنین در درمان و پیشگیری از تصلب شرایین استفاده می شود. در صورت ابتلا به بیماری های قلبی عروقی نیز خوردن لیچی توصیه می شود، زیرا پالپ میوه حاوی پتاسیم است. همچنین برای سطوح بالای کلسترول خون، کم خونی، اختلالات روده و بیماری های پانکراس بسیار مفید هستند. در طب هندو، چنین میوه هایی به عنوان یک ماده مقوی جنسی در نظر گرفته می شود که قدرت و میل جنسی مردان را بهبود می بخشد.

چایوت

چایوت که در غیر این صورت "خیار مکزیکی" نامیده می شود، گیاهی از خانواده کدو تنبل است که شبیه لیانا است. چایوت اصالتا اهل آمریکای مرکزی است. چندین نوع چایوت  شناخته شده است. 

تمام قسمت های چایوت Chayote خوراکی هستند. شاخه های جوان آن را مانند مارچوبه در آب نمک می جوشانند و سپس برای تهیه سوپ، مخلفات مختلف و سالاد استفاده می کنند. ریشه های چایوت را می توان جوشانده و پخت، اما فقط زمانی که گیاه جوان است. در آینده، ریشه اغلب به عنوان خوراک دام استفاده می شود. ساقه - تنها قسمت غیر قابل خوردن گیاه - اغلب به عنوان ماده ای برای بافتن اقلام حصیری - از کلاه گرفته تا جعبه جواهرات - استفاده می شود.

طعم چایوت شبیه سیب زمینی است، بنابراین تعدادی از روش های پخت و پز شبیه به دستور العمل های سیب زمینی کلاسیک است. از سوی دیگر، با توجه به اینکه عمدتاً در کشورهایی با فرهنگ آشپزی متفاوت توزیع می شود، دستور العمل های اصلی برای استفاده از آن وجود دارد. به عنوان مثال، پالپ ظریف آن، هنگامی که آسیاب می شود، اغلب مبنای تهیه سوپ های مختلف است.

یکی از محبوب ترین دستورها: چایوت آب پز و پوست کنده را خرد کنید، روغن اضافه کنید و داغ سرو کنید.

چایوت با بادمجان، گوجه فرنگی بسیار خوب است، پوره خوشمزه ای به دست می آید که می تواند به عنوان غذای جانبی سرو شود.

ترکیبات مختلفی از چایوت با سایر غذاها وجود دارد: به دلیل طعم خنثی خود، با بسیاری از سبزیجات به خوبی ست می شود. ادویه های تند مکزیکی مانند تاباسکو یا فلفل کاین اغلب به این غذاها اضافه می شود. مقدار زیادی روغن تندی ادویه ها را نرم می کند و آبدار بودن طعم کلی غذا را افزایش می دهد، که به ظاهر نامحسوس چایوت به ظرف می دهد.

ترکیب چایوت با میوه ها بسیار غیر معمول است. به عنوان مثال، گاهی اوقات از آن در پای همراه با سیب و دارچین استفاده می شود - در این ترکیب شیرین نیز می شود.

میوه های چایوت حاوی مقدار زیادی نشاسته هستند، بنابراین اغلب آنها را به آرد تبدیل می کنند. آنها همچنین می توانند ترشی شوند.

ترکیب و خواص چایوت

چایوت حاوی 17 اسید آمینه، از جمله اسیدهای آمینه ضروری - آرژنین، والین، لوسین، ترئونین است. همچنین حاوی قند و ویتامین است.

برگ های آن خاصیت مدر دارد، به همین دلیل از جوشانده برگ آن برای سنگ کلیه، ادم و فشار خون استفاده می شود.

منگوستین

نام  منگوستین است. میوه ای لطیف با پوست ضخیم ارغوانی و برگ های گرد در ساقه است. پالپ سفید شبیه پرتقال پوست کنده است و طعم شیرین و ترش وصف ناپذیری دارد. در داخل  شش یا بیشتر لوبول سفید نرم وجود دارد: هر چه تعداد آنها بیشتر باشد، دانه های کمتری وجود دارد. برای انتخاب مناسب، باید ارغوانی ترین میوه ها را در دست بگیرید و کمی فشار دهید: پوست آن نباید سفت باشد، اما نه خیلی نرم. اگر پوست در نقاط مختلف به طور ناهموار سوراخ شود، جنین در حال حاضر کهنه شده است. می توانید میوه را با ایجاد سوراخ در پوست با چاقو و انگشتان باز کنید. سعی نکنید برش ها را با دست بگیرید: پالپ آنقدر نرم است که فقط آن را خرد می کنید. 

کجا امتحان کنید: میانمار، تایلند، ویتنام، کامبوج، مالزی، هند، فیلیپین، سریلانکا، کلمبیا، پاناما، کاستاریکا.

جک فروت

نام های دیگر جک فروت بزرگترین میوه جهان ،  نان میوه هندی، حوا است. میوه ای بزرگ با پوست ضخیم و خاردار زرد مایل به سبز است. پالپ زرد، شیرین، با بوی غیر معمول و طعم گلابی از انواع "دوشس" است. بخش ها از یکدیگر جدا شده و در ساشه فروخته می شوند. تفاله رسیده را به صورت تازه و نارس می خورند. جک فروت با میوه های دیگر مخلوط می شود، به بستنی و شیر نارگیل اضافه می شود. دانه ها هنگام جوشاندن قابل خوردن هستند.

کجا امتحان کنید: فیلیپین، تایلند، ویتنام، مالزی، کامبوج، سنگاپور.

انبه

انبه یکی از محبوب ترین میوه ها در تمام کشورهای گرمسیری. میوه ها بزرگ، بیضی شکل، دراز یا کروی شکل هستند. پالپ زرد و نارنجی، آبدار، شیرین است. بوی انبه شبیه عطر زردآلو، گل رز، خربزه، لیمو است. میوه های سبز نارس نیز خورده می شوند - آنها با نمک و فلفل خورده می شوند. پوست کردن میوه ها با چاقوی تیز راحت است. چگونه انبه و سایر میوه ها را همانند یک آشپز حرفه ای پوست کنیم و برش بزنیم؟

کجا امتحان کنید:  فیلیپین، هند، تایلند، اندونزی، میانمار، ویتنام، چین، پاکستان، مکزیک، برزیل، کوبا.

لونگان

لونگان نام های دیگر lam-yay، "چشم اژدها" است. میوه ای گرد و قهوه ای رنگ است که شبیه یک سیب زمینی کوچک است. بسیار شیرین و آبدار است، کالری زیادی دارد. پوستی که به راحتی کنده می شود، گوشت شفاف سفید یا صورتی را می پوشاند که قوام آن نزدیک به ژله است. در دل میوه یک هسته سیاه بزرگ وجود دارد. لونگان برای سلامتی شما مفید است، اما نباید به یکباره زیاد غذا بخورید: باعث افزایش دمای بدن می شود.

کجا امتحان کنید: تایلند، ویتنام، کامبوج، چین.

گواوا

گواوا میوه ای گرد، مستطیل یا گلابی شکل (4 تا 15 سانتی متر) با گوشت سفید و دانه های سفت زرد رنگ. خوراکی از پوست تا دانه. وقتی می رسد، میوه زرد می شود و با پوست آن خورده می شود - برای بهبود هضم و تحریک قلب. وقتی نرسیده باشد مانند انبه سبز با ادویه و نمک پاشیده می شود.

کجا امتحان کنید: اندونزی، تایلند، ویتنام، مالزی، مصر، تونس.

ساپودیلا

نام های دیگر ساپوتیلا، سیب زمینی چوبی، اچرا، چیکو است. میوه شبیه کیوی  یا آلو است. میوه رسیده طعم کاراملی شیری دارد. ساپودیلا می تواند کمی مانند خرمالو "بافندگی" کند. بیشتر اوقات از آن برای تهیه دسر و سالاد استفاده می شود. از میوه های نارس در زیبایی و طب عامیانه استفاده می شود.

کجا امتحان کنید: ویتنام، تایلند، فیلیپین، کامبوج، مالزی، اندونزی، سریلانکا، هند، ایالات متحده آمریکا (هاوایی).

چمپو

نام های دیگر  چمپو ،  سیب گل رز، آلو ملابار است. شکل آن شبیه فلفل دلمه ای است. این در دو رنگ صورتی و سبز روشن عرضه می شود. پالپ سفید، سفت است. نیازی به تمیز کردن آن نیست، هیچ هسته ای وجود ندارد. طعم آن به خصوص برجسته نیست و بیشتر شبیه آب کمی شیرین شده است. اما سرد، این میوه های گرمسیری تشنگی را به خوبی رفع می کنند.

کجا امتحان کنید: هند، مالزی، تایلند، سریلانکا، کلمبیا.

آکی یا بلیگیا

آکی یا بلیگیای خوشمزه به شکل گلابی با پوست قرمز متمایل به زرد یا نارنجی است. پس از رسیدن کامل، میوه می ترکد و یک خمیر خامه ای با دانه های درشت براق بیرون می آید. اینها خطرناک ترین میوه های عجیب و غریب در جهان هستند: میوه های نارس (باز نشده) به دلیل محتوای بالای سموم بسیار سمی هستند. آنها را می توان فقط پس از پردازش ویژه، به عنوان مثال، جوشاندن طولانی مدت خورد. طعم آکی شبیه گردو است. در غرب آفریقا صابون از پوست میوه نارس تهیه می شود و از خمیر آن برای ماهیگیری استفاده می شود.

کجا امتحان کنید:  ایالات متحده آمریکا (هاوایی)، جامائیکا، برزیل، ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور، استرالیا.

آمبارلا

نام های دیگر سیب سیترا، آلو زرد، آلو پلینزی، مومبین شیرین است. میوه های بیضی به رنگ طلایی با پوست نازک و سخت به صورت دسته جمع آوری می شوند. داخل - خمیر ترد، آبدار، زرد و هسته سخت با خار. طعم آن شبیه مخلوط آناناس و انبه است. میوه های رسیده به صورت خام خورده می شوند، آب میوه ها، کنسروها، مارمالاد از آنها تهیه می شود، میوه های نارس به عنوان غذای جانبی استفاده می شود و به سوپ اضافه می شود.

کجا امتحان کنید: اندونزی، هند، مالزی، فیلیپین، فیجی، استرالیا، جامائیکا، ونزوئلا، برزیل

بام بالان (بامبانگان)

برنده در رده "عزیزترین سلیقه". بام بالان شبیه گل گاوزبان با خامه ترش یا سس مایونز است. میوه بیضی شکل، تیره رنگ، بوی آن کمی تند است. برای رسیدن به پالپ، فقط باید پوست را جدا کنید. این میوه نیز به غذاهای جانبی اضافه می شود.

کجا امتحان کنید: جزیره بورنئو (بخش مالزی).

بیل

نام های دیگر سیب چوبی، سیب سنگی، به بنگال است. هنگامی که می رسد، میوه سبز خاکستری زرد یا قهوه ای می شود. پوست آن متراکم است، مانند یک مهره، و رسیدن به آن بدون چکش غیرممکن است، بنابراین خود خمیر بیشتر در بازارها فروخته می شود. زرد است، با دانه های پشمکی، به قطعات تقسیم شده است. بایل به صورت تازه یا خشک مصرف می شود. از آن برای تهیه چای و شربت نیز استفاده می شود. میوه گلو را تحریک می کند و باعث تعریق می شود، بنابراین اولین تجربه با بیل ممکن است ناموفق باشد.

کجا امتحان کنید: هند، سریلانکا، بنگلادش، پاکستان، اندونزی، مالزی، فیلیپین، تایلند.

میراکل (میوه معجزه گر)

نام توت های فوق العاده، Miracle Fruit  یا میوه معجزه گر است. نام میوه عجیب و غریب میراکل کاملاً شایسته است. طعم خود میوه به هیچ وجه برجسته نیست، اما برای یک ساعت به نظر می رسد که هر چیزی که بعد از آن می خورید شیرین است. جوانه های چشایی توسط پروتئین خاصی که در میوه جادویی موجود است - میراکولین فریب خورده است. از طرف دیگر غذاهای شیرین بی مزه به نظر می رسند.

کجا امتحان کنید: غرب آفریقا، پورتوریکو، تایوان، ژاپن، استرالیا، استرالیا، ایالات متحده آمریکا (فلوریدا جنوبی).

تمر هندی

تمرهندی یا خرمای هندی از خانواده حبوبات است، اما از آن به عنوان میوه نیز استفاده می شود. میوه های منحنی به طول تا 15 سانتی متر با پوست قهوه ای و گوشت شیرین و ترش. به عنوان ادویه استفاده می شود، جزء سس معروف ورسستر است و برای تهیه تنقلات، دسرها و نوشیدنی های مختلف استفاده می شود. تمر هندی خشک رسیده برای تهیه شیرینی استفاده می شود. گردشگران به عنوان سوغات، سس گوشت و شربت کوکتل بر اساس خرمای هندی را به خانه می برند.

کجا امتحان کنید: تایلند، استرالیا، سودان، عمان، کامرون ، کلمبیا، ونزوئلا، پاناما.

مارولا

مارولای تازه منحصراً در قاره آفریقا یافت می شود و همه اینها به این دلیل است که پس از رسیدن، میوه ها در عرض چند روز شروع به تخمیر می کنند. به نظر می رسد چنین نوشیدنی کم الکلی است (می توانید فیل های "مست" را از Marula پیدا کنید). میوه های رسیده زرد رنگ هستند و از نظر ظاهری شبیه آلو هستند. پالپ سفید، با هسته سفت است. تا زمانی که فرآیند تخمیر شروع شود، عطری مطبوع و طعمی شیرین ندارد.

کجا امتحان کنید: آفریقای جنوبی (موریس، ماداگاسکار، زیمباوه، بوتسوانا و غیره)

کامکوات

پپینو دولچه

نارانجیلا

نام های دیگر نارانجیلا، لولو، میوه طلایی رشته کوه آند است. نارانجیلا از نظر ظاهری شبیه گوجه‌فرنگی پشمالو است، اگرچه طعمی شبیه آناناس و توت فرنگی دارد. از آب پالپ برای تهیه سالاد میوه، بستنی، ماست، بیسکویت، سس شیرین و کوکتل استفاده می شود.

کجا امتحان کنید: ونزوئلا، پاناما، پرو، اکوادور، کاستاریکا، کلمبیا، شیلی.

سیب خامه ترش (Soursop)

همچنین - آنونا، گوانابانا، گراویولا. یکی از بزرگترین میوه های استوایی روی کره زمین: وزن میوه می تواند به 7 کیلوگرم برسد. میوه ها بیضی شکل یا قلبی شکل هستند، پوست آن سفت و پوشیده از خارهای نرم است. پالپ آن سفید مایل به کرم است، طعمی شبیه لیموناد، با ترشی دلپذیر است. برای تهیه کوکتل، آب میوه، پوره، شربت و بستنی استفاده می شود. دانه ها سمی هستند.

کجا امتحان کنید: برمودا، باهاما، مکزیک، پرو، آرژانتین.

نونی

نام های دیگر توت هندی، میوه پنیر، سیب خوک است. میوه به اندازه یک سیب زمینی یا یک آلو بزرگ است، پوست آن شفاف است. زمانی که نونی می رسد از سبز به زرد و تقریباً سفید تبدیل می شود. نونی عطری تند و طعمی تلخ دارد به همین دلیل گاهی به آن «میوه قی آور» نیز می گویند. شایعات رایج از خواص ، نونی را تقریباً نیمی از بیماری ها را درمان می کند و برخی آن را مفیدترین میوه عجیب و غریب می دانند.

کجا امتحان کنید: مالزی، پلی‌نزی، استرالیا، آسیای جنوب شرقی.

جابوتیکابا

همچنین - jaboticaba، درخت انگور برزیلی. میوه ها که شبیه انگور یا توت هستند، به صورت خوشه ای روی تنه و شاخه های اصلی رشد می کنند. پوست تلخ است. آب میوه ها، نوشیدنی های الکلی، ژله ها، مارمالاد از پالپ جابوتیکابا تهیه می شوند.

کجا امتحان کنید: برزیل، پاراگوئه، بولیوی، آرژانتین، اروگوئه، پاناما، پرو، کلمبیا، کوبا، فیلیپین.

کوروبا

میوه های سبز نارس به وضوح شبیه خیار هستند، فقط بزرگتر. پس از رسیدن به زرد روشن تبدیل می شوند. گوشت نارنجی قهوه ای ترش، معطر، با دانه های کوچک است. کوروبا یک رفع کننده تشنگی عالی است. آب، مربا، ژله، شراب، سالاد از پالپ تهیه می شود.

کجا امتحان کنید: بولیوی، کلمبیا، اروگوئه، آرژانتین، اکوادور، پرو، هند، نیوزلند.

 

کوپواسو 

مارانگا

میوه های مارانگا پوستی  ضخیم پوشیده از خارها هستند که با رسیدن سخت می شوند. در داخل برش های سفید با دانه ها، گاهی اوقات بسیار بزرگ، با یک سوم کف دست وجود دارد. هر کس طعم را به روش خود توصیف می کند. بنابراین، برخی مطمئن هستند که شبیه بستنی در فنجان وافل است، دیگران اصلاً نمی توانند احساسات خود را توصیف کنند. مارنگا صادر نمی شود زیرا فورا خراب می شود. اگر هنگام فشار دادن، فرورفتگی ها صاف نشدند، وقت خوردن آن  است. اگر میوه کمی فشرده شود، باید اجازه داد تا چند روز بماند. مارنگا معمولا به صورت تازه مصرف می شود، اما در دسرها و کوکتل ها نیز استفاده می شود. دانه ها سرخ شده یا آب پز می شوند.

کجا امتحان کنید: فیلیپین، برونئی، مالزی، بورنئو، استرالیا.

میوه تایلند

میوه ویتنامی

میوه هند

میوه مصر

میوه کوبا

میوه جمهوری دومینیکن

برای دیدن این میوه با شکل عجیب و زیبا که  در بابلسر شاهد فروش آن بودم مقاله  پسته دریایی را بخوانید.

تمام میوه هایی که در خواربارفروشی ها می بینیم، خصوصیات قابل توجهی دارند. با این حال، برخی میوه عجیب و غریب  بندرت در قفسه فروشگاه ها دیده شده اند.

Cherimoya (چری مویا)

چری مویا گیاهی است که میوه معطر وبسیار خوشمزه ای دارد. این میوه، ترکیبی از طعم برخی میوه های خوشمزه همچون توت فرنگی، موز، هلو، آناناس و حتی پاپایا می باشد. نام این میوه، بصورت "میوه سرد" ترجمه می شود گونه ها در آمریکای جنوبی، در آند رشد می یابند که دما نسبتا پایین است. گوشت میوه، برای آماده کردن بستنی و سالاد میوه استفاده می شود. اگر بطور منظم استفاده شود، چری مویا می تواند سموم بدن شما را دفع کند. همچنین در مواردی که نیاز به کنترل و توازن ضربان قلب و فشار خون دارید، خوردن آن بسیار مفید است.

میوه جادویی (میراکل)

در غرب آفریقا، مردم میوه های مختلفی را می خورند که شما نیز می خورید. آنها میوه قرمز و کوچکی دارند که گونه آنا شبیه توت با یک دانه درون آن می باشد. آنها آنرا میوه جادویی می نامند چون مزه ترش و شیرین دارد. گیاه حاوی miraculin می باشد، ماده تشکیل دهنده ای که ترفند غیرعادی دارد. miraculin باعث انسداد گیرنده های ترش دهان شما شده و گیرنده های شیرین را فعال می کند. تاثیر آن احتمالا نیم ساعت طول بکشد. گیاه در جنگلهای استوایی رشد می کند و بسیار شیرین است. توسط پزشکان و برای برگرداندن اشتهای بیماران خود استفاده می شود. اگرچه میوه شیرین است، اما کالری بسیارکمی دارد.

خیار خاردار یا خربزه شاخدار آفریقایی

تقریبا هیچکدام از ما طعم خربزه شاخدار آمریکایی را نچشیده ایم. این میوه، قدیمی ترین میوه دراین سیاره می باشد. این میوه 3000 سال پیش پرورش داده می شده است. چندین نام مختلف برای این گیاه وجود دارند کدو یا ملانو، برخی از این اسامی می باشند. میوه دارای برآمدگیهایی در پوست خود است، در حالیکه گوشت آن شبیه بافت خیار است. اندازه آن 10-5 سانتی متر است. بخش میوه این گونه، مزه خربزه و خیار می دهد. آب میوه آن را می توان رای درمان اگزما و سوزش معده بکار برد. پوست آن نیز قابل مصرف است. از نظر ویتامین ث و فیبر غنی است. کیوانو (که در آفریقا به این نام گفته می شود)، را می توان برای توازن فشار خون و درمان مشکلات ادراری بکار برد.

فیسالیس

فیسالیس مربوط به آمریکای جنوبی است. این میوه متعلق به خانواده گوجه فرنگی است. میوه های فیسالیس توسط پوسته شفاف پوشش داده می شوند. گونه ها کوچکتر از گوجه فرنگی می باشند. با این حال، اسیدیته آن همانند گوجه فرنگی است. مردم به خاطر مزه شیرین و خصوصیات خاص این میوه که در داروسازی استفاده می شود، آنرا دوست دارند. فیسالیس سالم است چون حاوی مقادیر زیادی آهن و ویتامین ث و ب می باشد. به خاطر اهداف داروسازی متعدد، برای کمک به افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف استفاده می شود.

میوه  آکی

آکی نام عجیب و غریبی برای میوه  است. این میوه از غرب آفریقا به کشورهای دیگر آورده شد. این میوه استوایی، میوه ملی جامائیکا تلقی می شود. مزه آن شبیه غذاهای گیاهی است. بیرون این میوه، یادآور شکل مغز است. شما می توانید آن را پخته و یا اینکه خام میل کنید. هیچ اسید چرب یا کلسترولی در این گونه ها وجود ندارند. گوشت آکی سفید و زرد است و حاوی دانه های سیاه می باشد. از آنجاییکه دانه ها حاوی هیپوگلیسین می باشند، که یک ماده سمی است، در خواربار فروشهای آمریکا قابل دسترسی نیست.

5 میوه‌ای که زیبایی طبیعی شما را تقویت می‌کند

میوه هایی که نباید با هم بخورید.

برای دیدن این میوه با شکل عجیب و زیبا که  در بابلسر شاهد فروش آن بودم مقاله  پسته دریایی را بخوانید.

این محققان به تازگی یافته های خود را در مجله Plosone منتشر کردند. به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده امریکا بزرگسالان باید روزانه 2فنجان میوه و 2تا 3 فنجان سبزی مصرف کنند.

یک فنجان میوه معادل نیمی از یک گریپفروت یا یک پرتقال بزرگ است، و یک فنجان سبزی متناسب با یک فلفل قرمز بزرگ و یک سیبزمینی شیرین بزرگ میباشد. به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم میوه ها و سبزیجات میتوانند خطر ابتلا به چاقی، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان هارا کاهش دهند.

در سالهای اخیر، مطالعات نشان داده اند که مصرف میوه و سبزی بهداشت روان را نیز بهبود میبخشد. محققان 171دانش اموز را به 3گروه 26،25و 18 نفری تقسیم کردند و بمدت 2هفته: به یک گروه فقط غذای عادی دادن، به گروه دوم 2وعده میوه و سبزی تازه (هویج، کیوی، سیب و پرتقال) دادند. و به رژیم غذایی گروه سوم میوه و سبزیجات بیشتری اضافه کردند. در اغاز و پایان مطالعه، شرکت کننده گان را از نظر روانی، خلق وخوی، نشاط، انگیزه، علائم افسردگی و دیگر عوامل تعیین کننده سلامت روان و رفاه مورد بررسی قرار دادند. محققان دریافتند گروهی که به مدت 2هفته، روزانه 3.7 وعده از سبزیجات و میوه ها مصرف کرده بودند از سلامت روانی بیشتری برخوردار بودند.

مخصوصا بهبود نشاط، و انگیزه و شکوفایی در این گروه بیشتر مشخص بود. 2گروه دیگر در مدت 2هفته از نظر روانی هیچ پیشرفتی نداشتند. علاوه بر این، هیچ پیشرفتی در علائم افسردگی و اضطراب هیچ گروهی مشاهده نشد. اکثر تقیقات مرتبط با افسردگی طولانی هستند بدین معنی که تفاوت در افسردگی ممکن است در زمان بیشتر از 2هفته مشخص شود. نتیجه میگیریم که بزرگسالان جوان با خوردن FV با کیفیت بیشتر (میوه و سبزیجات با کیفیت بالا) پیام اور این مطلب هستند که: با خوردن میوه و سبزیجات در مدت 2هفته سلامت روان خود را بدست آورید. این مطالعات نشان دادند که خوردنFV  با کیفیت بالا در مدت کوتاهی میتواند به جوانان نشاط و شکوفایی و انگیزه دهد. یافته ها علت ارتباط بین FV و رفاه را نشان میدهند.

در زمان های نه چندان دور سبزی پایه ثابت اکثر سفره ها بوده  و یک سبد سبزی سبزو قرمز بعنوان گل سفره، و اشتهای افراد را 2برار میکرد که متاسفانه امروزه انواع سس ها با خواصی نه چندان جالب جای سبزیجات را گرفته اند. سبزی ها بدلیل داشتن منیزیم از بروز سرطان روده و پروستات جلوگیری میکنند. و بخاطر داشتن پتاسیم سموم را از بدن دفع و فشار خون و کلسترل بد را کاهش میدهند. همچینین نارحتی های طحال را برطرف کرده و برای نقرس و درد مفاصل مفید میباشند. برخی از سبزی ها بعنوان مثال شاهی: پایین اورنده قند خون بوده و کک و مک ناشی از تماس مستقیم با نور خورشید را از بین میبرد. و روغن های فرار ان برای مخاط تنفسی، آسم، برونشیت و سرفه های مزمن مفید میباشد. ترکیبات موجود در اینگونه سبزیجات محرک فعالیت کلیه ها بوده و دافع سنگ کلیه، سنگ کیسه صفرا و مثانه میباشد.منبع:medicalnewstoday.com

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  

حق انتشار مقالاتی که در سایت سیارک ثبت می شود متعلق به سایت سیارک است و امکان انتشار به صورت کلی یا بخشی از آن بدون ذکر نام منبع  (سیارک) ممنوع است.

هدف اصلی از تأسیس  موزه ماتر فیلادلفیا  ، کمک به آموزش و تحقیقات پزشکی در قلب فیلادلفیا بوده است . در این موزه نمونه هایی به نمایش گذاشته شده اند که شاید باورش برایتان سخت و عجیب باشد، از برش‌هایی از مغز نابغه‌ی معروف جهان آلبرت انیشتین تا بخشی از حنجره‌ی آبراهام لینکلن و صدها نمونه‌ی نادر از اختلالات عجیب غریب ژنیتکی و ناهنجاری‌های جسمانی دیگر. در واقع  موزه ماتر  ، نمونه‌ای عجیب، تماشایی و البته ترسناک در تاریخچه‌ی عمل پزشکی می باشد.

نمونه هایی که در موزه ماتر وجود دارد.

بطور کلی  موزه ماتر در فیلادلفیا  بیشتر از هر کس ، برای محققان دنیای زیست پزشکی جذابیت داشته و دارد و دنیای مملو از سرگرمی را برای آن دسته از افراد فراهم کرده تا حس کنجکاوی با رگه‌هایی از شیطنت بیمارگونه شان را راضی کنند . در واقع در  موزه ی ماتر فیلادلفیا   شماری از ترسناک‌ترین های دنیای زیست پزشکی را مشاهده خواهید نمود که نمایشی واقعی از کابوس‌های دلهره‌آور می باشند، به همین دلیل بهتر است حتی المقدور  برای بازدید از این موزه را با شکم خالی انجام دهید!

حال در  موزه موتر  همراه شما به تماشای گوشه‌ای از عجیب‌ترین دارایی‌های این موزه می‌رویم. نمونه‌هایی که هر کدام درنوع خود جذاب، غیر عادی و البته تا حدودی ترسناکمی باشند.

مجموعه‌ عجیب شوالیه جکسن(Chevalier Jackson)

موزه ماتر فيلادلفيا

اشیای خارج شده از بدن انسان در موزه ماتر

                                           اشیای خارج شده از بدن انسان در موزه ماتر

"شوالیه جکسون" در واقع یک “Otolaryngologist”بود، این واژه را در مورد طبیبیبکار می برند که به مطالعه‌ی ناهنجاری‌های بوجود آمده در ناحیه گوش، بینی، حلق، سر و گردن انسان می‌پردازد. این متخصص در دهه‌ی ۱۹۰۰، در کالج پزشکی فیلادلفیا کار می کرد. او بیش از هر چیزی به دلیل توسعه‌ی روش‌های مخصوص برای خارج نمودن اشیای خارجی از بدن بیماران خود مشهور شده بود، به عنوان مثال اشیایی که به اَشکال مختلف باعث مسدودی مسیر تنفسی بیماران شده بود.

آقای جکسون در طول ۷۵ سال دوران کاری خود اشیای زیادی را از گلو، نای و ریه‌ی بیماران خود خارج نمود که بخش قابل توجهی از آنها در این موزه به نمایش درآمده است. حدود ۲۳۷۴ شی همچون دکمه، سنجاق، انواع آجیل، سکه، تکه‌های استخوان، پیچ، دندان مصنوعی و اسباب بازی‌های کوچک در کنار بسیاری از اشیای دیگر بخشی از مجموعه‌ قابل توجه را بوجود آورده است.

کتاب‌هایی که با پوست بدن انسان جلد شده است

در  موزه موتر تاریخ پزشکی، فیلادلفیا  نسخ متعددی از کتاب‌هایی دیده می شود که در باره پیدایش و تکامل انسان می باشند، درست در مجاورت این موزه، کتابخانه‌ی تاریخی و پزشکی بنا شده که دارای یکی از بزرگ‌ترین مجموعه کتاب‌های مرتبط با تکامل انسان می باشد، شاید بزرگ‌ترین مجموعه‌‌ جهان. در عین حال فرصت بازدید از کتاب‌های متفاوتی نیز نصیب بازدید کنندگان موزه ماتر شود، کتاب‌هایی که با پوست انسان مجلد گردیده اند! سه کتاب در این مجموعه موجود است که با پوست زنی به نام ماری لینچ (Mary Lynch) روکش شده اند. زنی که به دلیل بیماری موسوم به "باتریشین" (Trichinosis) جان خود را از دست داد. این بیماری به دلیل انتقال انگل خوک به انسان به وجود می‌آید. در طول عملیات کالبدشکافی این زن، تکّه‌ی بزرگی از پوست ران او جدا و برای سال‌ها نگهداری  و بعدها سه کتاب با موضوع تولد کودک، با این پوست روکش گردید.

کودک بدون جمجمه

بخش قابل توجهی از مجموعه‌ نمونه‌های موجود در موزه ماتر به نام " نمونه‌های خیس" (Wet Specimens) می باشند. قسمت‌هایی از کالبد انسان که در شیشه‌هایی مملو از فرمالدهید حفظ و نگهداری شده اند. به دلیل طبیعت شکننده و بافت در معرض آسیب، در حدود ۱۳۰۰ محفظه‌ی شیشه‌ای مراقبت و نگهداری آنها را برعهده دارند. یکی از عجیب‌ترین و در عین حال ترسناک‌ترین نمونه‌های موجود، کودکی بدون جمجمه است. این کودک با توجه به وضعیت جسمانی خاص و نادرش، بعد از تولد امکان زندگی خارج از شکم مادر خود را نداشت و از دست رفت. اکنون او در تابوت شیشه‌ای و خیس خود در آرامش به بازدیدکنندگان وحشت زده خیره نگاه می کند.

مجموعه جمجمه‌های هرتل (Hyrtl)

این مجموعه‌ تماشایی و جالب توجه دارای ۱۳۹ جمجمه‌ی انسانمی باشد کهمتعلق به کالبد شناس وینی "ژوزف هِرتل" (Joseph Hyrtl) می باشد. متخصصی که تمام عمر خود را صرف مطالعه‌ی جمعیت قفقازی‌های اروپا بود. او  به دنبال ثابت کردن  تنوع در آناتومی جمجمه در یک نژاد بود. جزئیات هر جمجمه روی دیوار مثل سن فرد، نژاد و علت مرگ  بصورت کامل توسط خود هِرتل آماده و جمع آوری شده است. (سیارک)

کبد دوقلوهای سیامی

"چَنگ و اینگ بانکر" (Chang & Eng Bunker)، دوقلوهای به هم چسبیده‌ی تایلندی آمریکایی که در سال ۱۸۱۱ بدنیا آمده بودند و در ۱۸۷۴ فوت شدند. آنها از ناحیه‌ی استخوان جناغ سینه به هم متصل بودند و دارای یک کبد مشترک بودند. از طرف دیگر، جدا از این به هم چسبیدگی، دو قلو های سیامی هر کدام از نظر ساختار بدنی، یک مرد بالغ و مستقل بودند. دوقلوها هر کدام زندگی جداگانه داشتند و اتفاقا با دو خواهر ازدواج کردند. چنگ صاحب ۱۱ فرزند شد در حالی که اینگ تنها ده فرزند داشت. پس از مرگ آنها ، این کبد مشترک در موزه‌ ماتر نگهداری شد.

جنین دو سر در موزه ماتر

همچون مورد دوقلوهای بانکر، موزه‌ ماتر دارای مجموعه بزرگ و قابل توجهی از جنین‌های به هم چسبیده می باشد که یکی از آنها جنینی با دو سر می باشد. این جنین که در میان ظرف فرمالدهید قرار دارد از بدنی واحد اما دارای دو سر است. این دو سر به نام‌های جیم و جو (Jim & Joe) نامگذاری شده اند. این نمونه در تالار "گِرچِن وُردِن" (Gretchen Worden) در معرض دید عموم قرار دارد. نام گذاری اتاق بر مبنای یاد کتابدار محبوب موزه که در سال ۲۰۰۴ فوت شده،  است.

بانوی صابونی در موزه ماتر

این جسد که در پی نبش قبری در سال ۱۸۷۵ به دست آمده، به نام بانوی صابونی می باشد آن هم به علت بقایای عجیب باقی مانده از جسد که حالتی شبیه به موم و صابون دارد. ظاهرا اجسادی که دارای چربی زیاد بدنی هستند، پس از مرگ به ندرت دچار چنین وضعیتی می‌شوند. وضعیتی که طی آن بدن به واسطه در هم شکستن چربی که به نام "چربی لاشه" (Adipocere) شناخته می‌شود، حالتی مومی به خود می‌گیرد. دانشمندان فعال موزه‌ ماتر معتقدند بانوی صابونی حول و حوش ۱۸۰۰ فوت کرده است. بدن او از نبش قبری در گورستان محلی به دست آمد که در دست مرمت و بازسازی بود. در آن زمان "جوزف لیدی" (Joseph Leidy)، متخصص کالبدشناسی دانشگاه فیلادفیا، شانس مطالعه روی این پدیده‌ی عجیب و غیر معمول را به دست آورد.

اسکلت هری ایستلک در موزه ماتر

هری ایستلک

هری ایستلک  در سال ۱۹۳۳ متولد بدنیا آمد. او از وضعیتی بیماری نادر  به نام  “Fibrodysplasia Ossificans Progressiva” یا به اختصار “FOP” رنج می‌برد .به علت این بیماری تغییری در مکانیسم و عملکرد استخوان‌های بدن بوجود می آمد، به طوری که عضلات و دیگر بافت‌های بدن به تدریج به بافت استخوانی تبدیل می‌شدند. کل بدن او استخوانی شده بود، به طوری که نمی توانست حتی لب‌های خود را برای صحبت کردن باز کند. ایستلک سرانجام درسال ۱۹۷۳ اندکی بعد از تولد چهل سالگیش از دنیا رفت. اسکلت غیر عادی او در کنار دیگر عجایب علم پزشکی، در موزه‌ ماتر حفظ و نگهداری شده است.

دیوار چشم در موزه ماتر

 در موزه‌ ماتر، ممکن است احساس کنید که گویی کسیانی به شما نگاه می‌کنند. خب البته این مسئله چندان هم عجیب نیست. در طبقه‌ی پایین موزه، دیواری وجود داردکه نزدیک به ۴۰ چشم روی آن در کنار قرار گرفته اند، به همین دلیل آن را دیوار چشم می‌گویند. اگرچه آنها تنها نمونه‌هایی مومی هستند، اما به اندازه کافی وحشتناک و ناخوشایند می باشند. این نمونه‌ها به نوعی معرف مشکلات و بیماری‌های چشمی همچون سرطان چشم، ورم ملتحمه، کیست و قانقاریا هستند.

چیزهای عجیب و غریب دنیا

برش‌هایی از مغز نابغه‌ی معروف جهان آلبرت انیشتین

  فکر می‌کنید اگر روزی شانس بازدید از این موزه را داشته باشید، کدام را بیشتر حس می‌کنید، ترس؟ یا بیزاری؟این پست را چگونه می‌بینید؟برای شما مفید بود؟لطفا با نوشتن کامنت درقسمت نظرات ما را مطلع کنید. 

موجود ناشناخته مربوط به سال 1842 که در کلکسیون دیوید لیال در اسکاتلند نگهداری می شود.

کاربر گرامی در صورتی که راجع به  کلکسیون دیوید لیال  اطلاعاتی دارید لطفا در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

• سرفصل این پست جدول مقدارآهن در هر فنجان و در هر عدد:
• نیاز بدن به آهن
• قارچ ها
• میوه  های خشک شده (زرد آلو)
• سبزیجات با برگ سبز تیره (اسفناج پخته شده)
• زیتون
• حبوبات و لپه‌ها
• مارچوبه
• توت ها
• نارگیل (خشک شده)
• تره فرنگی و پیازچه
• شابانک ،آروگولا یا روکولا

 نیاز بدن به آهن

 آهن یک ماده معدنی ضروری مورد استفاده برای انتقال اکسیژن در تمام بخش‌های بدن ما می باشد. کمبود آهن حتی به میزان اندک، موجب کم خونی (خستگی/ضعف) شده و کمبود مزمن آن می‌تواندباعث از کار افتادن اندام‌ها شود. به طور معکوس، بیش از حد بودن آهن منجر به تولید رادیکال‌های آزاد مضر شده و با متابولیسم تداخل  پیدا می‌کند و موجب آسیب رسیدن به اندام‌هایی مانند قلب و کبد می‌شود. آهنی که از طریق میوه‌ها و سبزیجات جذب بدن می‌شود، توسط بدن تنظیم می‌گردد و از این رو احتمال بیش از حد لزوم بودن آن ، نادر است و معمولاً تنها زمانی رخ می‌دهد که فرد از مکمل‌ها استفاده کرده باشد. بر خلاف باور عمومی، میوه‌ها و سبزیجات می‌توانند منبع خوبی برای آهن باشند. علاوه بر این، غذاهای دارای ویتامین C، که اغلب میوه‌ها و سبزیجات هستند، به افزایش جذب آهن در بدن کمک می‌کنند.در زیر فهرستی از میوه‌ها و سبزیجات غنی از آهن آورده شده است.

قارچ‌ها

قارچ‌ها (قارچ مورکلای خوراکی)

قارچ‌های دیگر غنی از آهن (%DV در هر فنجان): قارچ سفید پخته شده (15%)، قارچ زرد خوردنی (10%)، سایر قارچ‌ها (6%) و قارچ شیتاکه پخته شده (4%).

میوه  های خشک شده (زرد آلو)

شماره 2: میوه خشک شده (زرد آلو)

سایر میوه‌های خشک شده غنی از آهن (%DV در هر فنجان): هلو (36%)، آلو بخارا و مویز (26%)، کشمش (24%)، گلابی (21%)، انجیر (17%) و سیب (7%). دقت شود که میوه‌های خشک شده مقادیر زیادی شکر و کالری دارند.

 سبزیجات با برگ سبز تیره (اسفناج پخته شده)

شماره 3: سبزیجات با برگ سبز تیره (اسفناج پخته شده)

سایر سبزیجات با برگ سبز تیره غنی از آهن (%DV در هر فنجان پخته شده): برگ چغندر سوئیسی (22%)، اسفناج (20%)، برگ چغندر (15%)، کلم پیچ (14%)، برگ قاصدک (11%)، پاک چوی (10%) و کلم کالی (7%).

 زیتون

شماره 4: زیتون

پنج عدد زیتون درشت دارای 30 کالری و 0.37 گرم چربی اشباع شده است.

 حبوبات و لپه‌ها

شماره 5: حبوبات و لپه‌ها (سویا، پخته شده)

سایر حبوبات و لپه‌های غنی از آهن (%DV در هر فنجان پخته شده): لوبیای لیما (23%)، نخود برفی (21%)، لوبیا چشم بلبلی (20%)، لوبیا سبز (14%)، ماش (13%)، لوبیا فرنگی زرد (9%) و لوبیا فرنگی سبز (5%).

 مارچوبه

شماره 6: مارچوبه

یک فنجان مارچوبه تنها دارای 27 کالری انرژی است.

 توت‌ها

شماره 7: توت‌ها (توت سفید)

سایر توت‌های غنی از آهن (%DV در هر فنجان): آقطی (13%)، تمشک (9%)، شاه توت (7%)، توت فرنگی (6%)، تمشک خرس و زغال اخته وحشی (5%).

نارگیل (خشک شده)

شماره 8: نارگیل (خشک شده)

سایر محصولات نارگیل غنی از آهن (%DV در هر اونس): نارگیل خشک برشته، کرم نارگیل و شیر نارگیل (5%).

تره فرنگی و پیازچه

شماره 9: تره فرنگی و پیازچه

پیازچه (پیاز بهاره) نیز غنی از آهن است: با (2% DV) در هر پیازچه

شابانک ، آروگولا یا روکولا

شماره 10: شابانک

سایر برگ‌های سالادی غنی از آهن (%DV در هر فنجان): کاهوی پیچ و تره تیزک (4%)، کاهوی رومی (3%) و کاهوی قرمز (2%).

سبزی تند و هوای داغ ظهر ها، هندوانه خنک و یخ در بهشت هایی که تا مغز استخوان را منجمد می کندو این ها ارمغان تابستان هستند. فصلی که با آمدنش من همواره به خود می گویم چه می شد اگر تمام سال تابستان می بود؟ اما خوب هیچ فصلی دائمی نیست. پس تنها کار این است که خود را برای آن آماده کنیم. آفتاب گرم باعث آفتاب سوختگی می شود، لباس ها همواره از عرق خیس هستند و هزاران مشکل دیگری که در کنار این موهبت ها وجود دارد. اما هر مشکلی نیز راه حلی دارد. اگر می خواهید خودتان را برای تابستان تجهیز کنید، با من تا انتها همراه باشید.

یکی از مشکلات تابستان آفتاب داغ آن است که موجب می شود همواره احساس داغی کنیم.

برخی از افراد با تابش مستقیم نور خورشید بر روی سرشان دچار سر درد و خون دماغ شدن می شوند. اما چاره ی کار چیست؟ چاره ی کار یک کلاه است. بله به همین سادگی یک کلاه می تواند مشکل شما را حل کند. اول از همه اگر جزو آن دسته از افراد هستید که در نور شدید خورشید خون دماغ می شوید یا دچار سر درد می شوید پیشنهاد می کنم که تا حد امکان از رفتن به بیرون از خانه و رفتن  جلوی نور مستقیم خورشید از ساعت 11 ظهر تا 4 بعد از ظهر خود داری کنید زیرا این زمان بیشترین نور با قدرت به زمین می رسد. اگر هم مجبور بودید که در این ساعت به بیرون از خانه بروید حتما با خود کلاهی همراه ببرید که لبه های پهنی داشته باشد و قسمت بالایی سر را نیز بپوشاند. تا حد امکان از جنس حصیری آن استفاده کنید. می توانید آن را کمی با آب خنک خیس کنید تا خنک بماند و از سر شما در برابر حرارت مستقیم جلوگیری کند.

ضد آفتاب مناسب استفاده کنید:

این مورد یکی از ضروریات است در هنگام استفاده از ضد آفتاب حتما به نوع پوست خود توجه کنید و با توجه به پوست خود که می تواند چرب، مختلط یا خشک باشد آن را انتخاب کنید. دقت کنید که حتما SPF آن برای فصل تابستان بالای 50 باشد. این نوع ضد آفتاب برای فصل تابستان مناسب است. به یاد داشته باشید که هر سه الی چهار ساعت نیز ضد آفتاب خود را تمدید کنید.

انتخاب لباس مناسب:

همان طور که می دانیم رنگ های تیره رنگ را در خود جذب می کنند و حرارت را بالا تر از حدی که هست می برند. پوشیدن لباس های رنگ تیره برای فصل های پاییز و زمستان مناسب تر است. اما رنگ های انتخابی این فصل صورتی، سفید، شیری، کرم، و رنگ های دیگری که ملایم هستند بسیار مناسب است. جنس نخی برای این فصل نیز بسیار عالی به نظر می رسد. لباس های نخی رنگ روشن هرچند که امکان دارد به سرعت کثیف شوند اما احساس سبکی و خنکی با خود به همراه دارند. پس لذت حس خنکی آن به کثیف شدنشان در

کفش مناسب:

حتما اکنون با خود می گویید خب معلوم است دیگر صندل ها و کفش های جلو باز بهترین انتخاب ها هستند. اما من به شما می گویم اگر نمی خواهید دچار قارچ های پوستی و سوختگی در پاهایتان شوید از پوشیدن این نوع کفش ها خود داری کنید. می توانید از کفش هایی استفاده کنید که در قسمت بالایی یا از قسمت کناره های آن باز است. به یاد داشته باشید که حتما از جوراب استفاده کنید. زیرا نپوشیدن جوراب باعث ابتلا به قارچ پوستی و یا میخچه در کف پا می شود.

هر چند با این کار ها تا حدودی خود را از شر گرما رها می کنید اما برخی اقدامات جانبی دیگر نیز هست که می تواند به شما کمک کند و استفاده از عینک دودی یکی از این کار ها است. در فصل بهار و تابستان از عینک دودی با شیشه های بزرگتر استفاده کنید. و البته حتما باید استاندارد باشند. در مغازه های عینک فروشی میزان قدرت دفع اشعه ی ماورای بنفش آن را با دستگاه های مخصوص اندازه گیری می کنند. یکی دیگر از کار هایی که برای جلوگیری از مضرات نور خورشید می توانید انجام دهید نیز این است که از دست کش های سفید نخی استفاده کنید. این دست کش ها از تابش مستقیم نور خورشید به دست های شما و ایجاد لکه های پوستی جلو گیری می کند. از جمله راه کار های خوب دیگر نیز این است که آب بنوشید. نوشیدن آب باعث می شود که اندام های داخلی شما سموم را دفع کنند و از بالا رفتن اوره ی خون شما جلوگیری می کند. دوش آب گرم نیز می تواند به کاهش حرارت بدن کمک کند. دوش آب گرم باعث می شود که بدن تعریع کرده و خون به جریان دربیاید و جریان خون به نوبه ی خود باعث کاهش حرارت بدن می شود.

این راه کار ها که به شما پیشنهاد شد جزو پیشنهاد شده ترین راه کار ها توسط پزشکان است که می توانید از آن ها استفاده کنید. اگر شما هم راه کارهایی سراغ دارید که می تواند توصیه های مفید تابستانه برای ما باشد، خوش حال می شویم که آن ها را با ما در میان بگذارید.

انبه برش خورده

راهی که در این مقاله برای  برش انبه  به شما معرفی می شود راهی امن و ساده است که برای پوست کندن و برش زدن سایر میوه ها نیز کاربرد دارد.

انبه میوه ای بسیار خوشمزه است، اما پوست کلفت آن و هسته ی بزرگش، برش زدن آن را سخت می کند.

انبه ها خاصیت های فراوانی دارند و در مناطق گرم سیری در همه ی موارد از آب میوه گرفته تا سالاد و ... فایده های خود را نشان می دهند. اما مابین این پوست ضخیم و هسته ی بزرگ، بیرون کشیدن گوشت شیرین می تواند دردسری چسبنده و شیرین باشد. در این جا نحوه ی برش زدن و پوست کندن انبه توضیح داده شده است. پس شما می توانید بیشتر میوه ها را با این روش پوست بکنید و برش بزنید بدون اینکه کمترین زحمت و آسیبی برای شما داشته باشد.

برای اولین بار که این کار را انجام می دهید با یک انبه رسیده شروع کنید. به جای دقت کردن به رنگ میوه آن را لمس کنید. انبه ی رسیده باید کمی نرم باشد، اما نباید خیلی نرم یا دارای حالتی خمیری و به اصطلاح خیلی رسیده باشد.

طرز پوست کندن انبه   ، برش زدن امن وساده ی انبه و  برش انبه هسته دار  دنبال کنید.

پوست کندن انبه به روش ساده

پوست کندن انبه

با استفاده از پوست کن وای شکل یک انبه را از بالا به پایین، پوست کنید.

هر چند که لازم نیست حتما پوست انبه را جدا کنید، اما اگر شما میوه بدون پوست را ترجیح می دهید مراحل زیر را دنبال کنید.

- با استفاده از یک پوست کن وای شکل یا پوست کن های معمولی، پوست انبه را از بالا به پایین جدا کنید تا قسمت زیرین زرد رنگ انبه ظاهر شود.پوست کندن انبه با چاقو  زیاد راحت نیست  ،  هنگامی که بخشی از پوست را برداشتید از دستمال کاغذی استفاده کنید تا قسمت پوست کنده شده را با آن نگه دارید تا از دست شما لیز نخورد و خارج نشود.

- قسمت انتهایی انبه را در دست بگیرید. دانه ی درون انبه دراز، مسطح و بیضی شکل درست شبیه به خود انبه است. با یک دستمال کاغذی آن را محکم نگه دارید، از یک چاقوی تیز برای برش زدن قسمت های مسطح انبه استفاده کنید و از بالا به پایین انبه را برش بزنید. برش ها باید یک چهارم اینچ (شش میلی متر) در طول دانه باشد اما نباید چاقو دانه را لمس کند. اگر چاقو هسته را لمس کرد سعی کنید فاصله ی آن را تنظیم کنید. در سمت دیگر میوه نیز این کار را تکرار کنید. در نهایت شما دو قسمت از میوه را خواهید داشت که هر کدام نصف میوه است و قمست مرکزی آن باقی می ماند که شامل هسته می شود.

- آن دو قسمت میوه ای را که قبلا برش زدید به قطعه های مربع شکل برش بزنید، یا تکه تکه کنید.

- در مورد قسمت مرکزی هم، میوه ی باقی مانده ی اطراف هسته را برش بزنید و آن ها را نیز تکه تکه کنید یا به شکل مربع برش بزنید.

- تکه های انبه را به دستور پخت مورد علاقه ی خود اضافه کنید یا آن ها را میل نمایید.

انبه برش خورده

انبه برش خورده

گوشت میوه را به صورت افقی و عمودی همراه با پوست برش بزنید تا تکه های مربع شکل را در آن ها ایجاد کنیم.

1.  
2. همان طور که در روش بالا هم توضیح داده شد انبه را در دست بگیرید تا از دو طرف همراه با پوستش برش زده شود. بعد از برش دو طرف انبه، همانند روش بالا دو تکه خواهید داشت که هر کدام نصف گوشت انبه هستند.
3. هر دو قسمت گوشت انبه را بر روی تخته برش قرار دهید به صورتی که پوست انبه بر روی تخته قرار گرفته باشد و میوه را به چندین قسمت تقسیم کنید، بدون اینکه پوست آن بریده شود. همچنین می توانید آن را به صورت شبکه ای برش بزنید تا تکه های مربع شکل در میوه ایجاد شود.
4. می توانید با یک چاقوی تیز یا قاشق برش ها را از پوست جدا کنید. روش جایگزین و مناسب این است که از پشت پوست میوه را فشار دهید تا تکه های میوه از هم باز شوند و در دسترس قرار گیرند، در نهایت با چاقو آن ها را برش بزنید.
5. باقی مانده ی میوه ی روی هسته را نیز تمیز کنید. پوست آن را پاک کنید و به تکه های کوچک تر یا تکه های مربع شکل برش بزنید.
6.  

7. برش انبه با عکس 

8.  

   

9. انبه را باید بتواند نه تنها زیبا ، بلکه به طور صحیح برش دهید تا میوه آب خود را از دست ندهد.
10.  
11. 
12.  چگونه انبه را برش بده 
13.  

درخت انبه

درخت انبه همیشه سبز دارای ارتفاع 10 - 45 متر است ، تاج درخت به شعاع 10 متر می رسد. برگهای جدید به رنگ زرد مایل به صورتی رشد می کنند ، اما به سرعت سبز تیره می شوند. رنگ گلها سفید تا صورتی است ، پس از باز شدن ، بویی شبیه به زنبق دارند. میوه های رسیده روی ساقه های بلند آویزان شده و وزن آنها تا 2 کیلوگرم می رسد. پوست انبه بسته به میزان رسیدن ، نازک ، صاف ، سبز ، زرد یا قرمز است (ترکیبی از هر سه رنگ اغلب یافت می شود).

گوشت انبه می تواند نرم یا فیبری باشد و بسته به رسیدن میوه ، یک هسته بزرگ و سخت و صاف را احاطه کرده است. در ابتدا ، این گیاه در منطقه بین ایالت آسام هند و ایالت میانمار در جنگل های بارانی گرمسیری رشد کرد ، اما اکنون در بسیاری از کشورها رشد می کند: در ایالات متحده ، مکزیک ، چین ، در آمریکای جنوبی و مرکزی ، در کارائیب ، در منطقه گرمسیری آفریقا (به عنوان مثال ، در کنیا و در ساحل عاج) ، در بسیاری از کشورهای آسیایی (تایلند ، فیلیپین) ، و همچنین در استرالیا.

اول از همه ، شما باید میوه هایی را انتخاب کنید که دارای پوست سالم و براق هستند. به نظر می رسد که میوه انبه رسیده و تازه ، وقتی لمس شود ،  نباید زیر انگشتان خیلی شل باشد. انبه با کیفیت خوب نه خیلی سخت است و نه نرم. بهتر است میوه های خیلی رسیده نخرید. 

 تفاله یک انبه رسیده تقریباً 15 درصد قند ، تا 1 درصد پروتئین دارد. تفاله انبه شامل آب است ، حاوی پروتئین ، کربوهیدرات و فیبر است ، سرشار از ویتامین های حیاتی D ، C ، A ، B ، کلسیم ، فسفر ، آهن است . حاوی روی ، منیزیم ، پتاسیم ، پکتین ، بتاکاروتن ، اسیدهای آلی ، ساکارز است. طعم انبه شبیه مخلوطی از هلو و آناناس است که فقط دو برابر شیرین است. تفاله انبه حاوی 12 آمینو اسید است که همه اسیدهای ضروری را شامل می شود.

میوه های انبه سرشار از کاروتنوئیدها هستند که باعث رنگ زرد یا نارنجی-زرد پالپ می شوند (کاروتن موجود در انبه تقریباً 5 برابر نارنگی است ). ویتامین های C و E موجود در میوه های انبه در ترکیب با کاروتن و فیبر از سرطان (کولون و راست روده ، پانکراس و غدد پروستات ، سینه ، دهانه رحم ، معده و سایر اندام ها) جلوگیری می کند

ویتامین های گروه B ، ویتامین C و کاروتن سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و به عنوان آنتی اکسیدان از سلول های سالم در برابر اکسیداسیون محافظت می کند. انبه تنش های عصبی را از بین می برد ، خلق و خو را بهبود می بخشد ، به غلبه بر استرس کمک می کند ، فعالیت جنسی را افزایش می دهد.

انبه دارای اثر ضد تب است ، باعث افزایش تن و بهبود عملکرد سیستم قلبی عروقی می شود. توصیه می شود از انبه برای التهاب لثه و حفره دهان و همچنین دردهای معده و سرماخوردگی استفاده کنید.

در طب سنتی هند ، میوه های انبه به این دلیل معروف هستند که بسیاری از بیماری ها (حتی از وبا و طاعون) را درمان می کنند. میوه های رسیده به عنوان مدر و ملین برای خونریزی داخلی تجویز می شوند. آب انبه برای درمان درماتیت حاد استفاده می شود. از دانه ها برای آسم استفاده می شود. تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که عصاره انبه توانایی شگفت انگیزی در کاهش وزن و تنظیم کلسترول "بد" دارد.

متخصصان عصاره دانه های این گیاه را آزمایش کرده و دریافتند که اجزای طبیعی آن قادر به تنظیم فرایندهای متابولیک در بدن هستند. در کمال تعجب ، در کشورهایی که این میوه به طور گسترده کشت می شود ، و حتی بیشتر در هند ، تقریباً در تمام مراحل رشد مصرف می شود. به عنوان مثال ، در هند ، یک غذای بسیار محبوب ، تکه های انبه نارس است که در روغن ، نمک و ادویه جات ترشی خورده اند. درست است ، مفید بودن این لذت آشپزی مشکوک است ، خیلی چرب ، ترش و تند است.

و بنابراین ، در هیچ موردی نباید توسط افرادی که از آرتریت ، روماتیسم ، سینوزیت و گاستریت با اسیدیته بالا رنج می برند ، آزمایش شود. دانه های انبه روغن غنی از اسیدهای چرب ارزشمند تولید می کنند. از خمیر انبه می توان برای تهیه ماسک پانزده دقیقه ای برای انتهای مو استفاده کرد.

فواید انبه به مدت طولانی شناخته شده است و در بسیاری از کشورها در طب عامیانه مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ، ترکیب انبه نارس ، عسل و نمک می تواند سوء هاضمه ، اسهال خونی ، یبوست و بواسیر را تسکین دهد. بسیاری از درمانگران سنتی ادعا می کنند که اگر روزانه مقدار کمی میوه بجوید ، می توانید عضله قلب را به میزان قابل توجهی تقویت کنید.

خواص برگ انبه

برگ انبه سفید کننده عالی دندان است. گیاه شناسان اروپایی جوشانده برگ انبه را برای درمان دیابت و آسیب شبکیه در بیماران دیابتی تجویز می کنند. همچنین وضعیت عروق و پانکراس بهبود یافته است. جوشانده برگهای نیمه خشک انبه به فشار خون بالا ، در درمان خونریزی های متعدد روی پوست ، واریس و غیره کمک می کند.

 از جوشانده ای که از برگ های این گیاه تهیه می شود برای درمان برخی بیماری ها استفاده می شود. درمان بیماری های چشمی و دیابت نیز شامل استفاده از ای جوشانده است. همچنین به بهبود عملکرد سیستم قلبی عروقی و لوزالمعده کمک می کند. در طب عامیانه ، استفاده از جوشانده برگ انبه برای واریس و خونریزی های متعدد روی پوست توصیه می شود. برای درماتیت حاد می توانید از آب میوه استفاده کنید و دانه های آن برای آسم مفید خواهد بود.

انبه در آشپزی

انبه در بسیاری از غذاهای جهان ، به ویژه در غذاهای کشور هایی که انبه در آن کاشته می شود ، بسیار محبوب است. این میوه اغلب به صورت تازه مصرف می شود ، اما علاوه بر آن ، پخته و کنسرو می شود. انواع نوشیدنی ها از میوه های آبدار تهیه می شوند ، به عنوان مثال ، آب میوه ، شهد ، کمپوت ، کوکتل ، لیکور و غیره. علاوه بر این ، از میوه ها به عنوان غذای جانبی استفاده می شود و در سالاد قرار می گیرد ، که یک افزودنی عالی برای گوشت و ماهی است.

مضرات انبه

به یاد داشته باشید که بعد از خوردن انبه ، نوشیدن مشروبات الکلی به مدت دو ساعت توصیه نمی شود. همچنین ، انبه نباید برای افراد مبتلا به عدم تحمل فردی و حساسیت باشد. و اگر فردی غشای مخاطی حساسی دارد ، این میوه نیز نامطلوب است. پوست انبه همچنین می تواند برای برخی از افراد حساسیت زا باشد ، پوست انبه می تواند لب های متورم و بثورات پوستی داشته باشند. اما خود میوه را می توان خورد. و ارزش پوست کندن انبه با دستکش را دارد. میوه های نارس انبه در صورت پرخوری می تواند باعث قولنج ، سوزش غشای مخاطی معده و دستگاه تنفسی شود. مصرف میوه های رسیده به مقدار زیاد می تواند باعث یبوست ، تب ، انسداد معده و کهیر شود. 

هسته انبه: مزایا و مضرات ، کاربرد

بسیاری از دوستداران میوه های عجیب و غریب نه تنها به نحوه سرو و برش مناسب آنها علاقه دارند ، بلکه حتی اگر دانه های آنها ارزش امتحان کردن را داشته باشند آن را امتحان می کنند. میوه آبدار درخت انبه دارای هسته سفتی است که اغلب فقط در سطل زباله انداخته می شود ، اما آیا فایده ای در مغز انبه وجود دارد؟

بیایید دریابیم که به طور کلی با چنین محصولی چه می توان کرد ، آیا استفاده از آن در غذا خطرناک است و بذر میوه چه اسرار را در زیر پوسته متراکم خود نگه می دارد.

آیا  هسته انبه خورده می شود

اکثر مردم به خوبی می دانند که اکثر دانه های میوه ها حاوی موادی هستند که برای بدن انسان سمی هستند. بنابراین ، اساساً ما در مورد سیانید صحبت می کنیم ، که به ویژه در ترکیب بادام تلخ فراوان است. با این حال ، urushiol ، یک ماده سمی دیگر ، نیز در دانه های میوه یافت می شود.

به عبارت دیگر ، بسیاری از مغزهای میوه برای سلامتی بسیار خطرناک هستند و بنابر این قابل خوردن نیستند. اما آیا این قانون در مورد هسته انبه نیز صدق می کند؟

بسیاری از کارشناسان معتقدند که مواد مضر زیادی در مغز هسته درخت انبه وجود ندارد که بتواند سلامت را تضعیف کند. بنابراین ، گاهی اوقات و با میل شدید ، می توانید این محصول را بخورید. با این حال ، درک این نکته ضروری است که هسته انبه نسبتاً بی مزه و حتی ملایم است ، بنابراین خوردن آن معمولاً مورد پسند واقع نمی شود.

برای رسیدن به هسته ، ابتدا باید پوسته سخت هسته را جدا کرده و سپس قسمت داخلی آن را از پوسته و لایه سطحی تمیز کنید. به طور طبیعی ، توصیه نمی شود که هسته های انبه را با دندان های خود گاز بگیرید - آنها بسیار سخت هستند و خطر آسیب به غشاهای مخاطی دهان و لب ها بسیار زیاد است.

متخصصان تغذیه به افراد  توصیه می کنند در مورد غذاهایی که می خورند بیشتر دقت کنند. بنابراین ، طبق قوانین ، میوه انبه قبل از شروع به چشیدن طعم آن نیاز به تمیز کردن اولیه دارد.

 
ابتدا میوه را زیر آب جاری می شویند ، سپس آن را به دو قسمت تقسیم کرده و هسته را بیرون می آورند و آن را برمی دارند.
پس از آن ، میوه به برش تقسیم می شود و پوست فوقانی از پالپ برداشته می شود.
 این قسمت داخلی و آبدار هدیه عجیب و غریب درخت است که خورده می شود و هم هسته و هم پوست انبه را دور می اندازد.

نحوه استفاده از هسته انبه

 اگر انبه به اندازه کافی بخورید ، مطمئناً بعد از خوردن مقدار قابل توجهی هسته انبه  خواهید داشت. اما با آن چه باید کرد؟ از این گذشته ، تمایل به صرفه جویی در پول و تمایل به حداکثر استفاده از هدایای مفید طبیعت به بسیاری از افراد اجازه نمی دهد هسته انبه  را دور بیندازند.

هسته انبه را بکارید

ساده ترین راه برای استفاده از هسته انبه کاشتن آن در گلدان است. در آخر مقاله نحوه کاشتن هسته انبه کامل توضیح داده شده است.

با هسته انبه اسکراب بدن خانگی درست کنید

همچنین ، دانه های میوه اغلب به مواد اولیه برای تهیه لوازم آرایشی خانگی ، اسکراب و ماسک تبدیل می شوند. اگر قبلاً مقدار قابل توجهی مغز انبه در خانه جمع آوری کرده اید ، می توانید با دستان خود یک اسکراب بدن عالی از آنها تهیه کنید.

برای انجام این کار ، ابتدا باید هسته ها را کاملاً شستشو داده و سپس خشک کرد تا ذرات پالپ روی پوسته باقی نماند.
سپس دانه های خشک شده را با استفاده از دستگاه غذاساز ، چرخ گوشت مناسب یا آسیاب قهوه مثل آرد ریز خرد می کنند (اما توجه داشته باشید که مغزها می توانند به دستگاه شما آسیب برسانند).
وقتی دانه های انبه با پوست سفت آسیاب شود و قوام خوبی داشته باشد ، عسل  و چند قطره اسانس پرتقال و دارچین به آنها اضافه می شود.
شما باید یک غلاف نسبتاً ضخیم داشته باشید. این یک اسکراب خانگی عالی و موثر برای رفع سلولیت و علائم کشش است. دانه های انبه سرشار از روغن های طبیعی است که سطح پوست را تقویت کرده و آن را محکم و صاف می کند. بنابراین ، چنین ابزاری به ویژه توسط زنانی که از ظاهر خود مراقبت می کنند قدردانی می شود.

با هسته انبه ماسک های مغذی خانگی بسازید

علاوه بر این ، از مغز انبه پوست کنده می توان برای تهیه ماسک های خانگی تغذیه کننده استفاده کرد که باعث بهبود رنگ و حفظ رنگ پوست می شود.

برای انجام این کار ، هسته ها جدا شده و مغز آنها خارج می شود.
پوسته ها دور انداخته می شوند
سپس کمی روغن زیتون به آن اضافه می شود ، اجزای آن مخلوط شده و یک ماسک سفت کننده روی پوست تمیز و خشک صورت و گردن اعمال می شود.برای دستیابی به یک اثر قابل توجه ، توصیه می شود این روش را دو بار در هفته انجام دهید.

تونیک خشک کننده هسته انبه 

از تفاله هسته های میوه ، می توان یک تونیک خشک کننده را تهیه کرد که برای مراقبت از پوست مشکل ساز عالی است.

برای انجام این کار ، هسته انبه  را بیرون می آورند ، پوسته و فیلم را برمی دارند و سپس به مدت 50-70 دقیقه در فر خشک می کنند.
پس از آن ، تفاله خنک شده و به پودر تبدیل می شود.
سپس در الکل طبی ریخته می شود تا قوام آن کاملاً مایع شود.
تونیک را به مدت 5 روز در یخچال نگه دارید و مایع را به طور مرتب هم بزنید.
پس از آن ، باید فیلتر شود و سپس محتویات ظرف باید با آب آشامیدنی تمیز به نسبت 1: 1 رقیق شود.
از تونیک به صورت نقطه ای در مناطق مشکل دار پوست استفاده کنید یا ناحیه T صورت (تیغه بینی از نوک تا ابروها کمی به سمت راست و کمی به سمت چپ) را با آن بمالید تا درخشندگی چربی را کاهش داده و آزاد شدن پوست از منافذ را کاهش دهید.

 روغن هسته انبه

ساده ترین راه برای استفاده بیشتر از مغز این است که از آنها روغن هسته انبه  تهیه کنید. از یک محصول مشابه می توانید برای مراقبت از ظاهر خود استفاده کنید ، زیرا لکه های خشک و خشن را روی پوست بدن و صورت کاملاً مرطوب و تغذیه می کند. روغن هسته انبه انبه خانگی همچنین می تواند برای مراقبت از ناخن های پا و ناخن ها و تغذیه پاهای خشک و ترک خورده استفاده شود.

روغن هسته انبه در خانه

با حرارت دادن هسته انبه و تزریق بیشتر آنها در روغن پایه به دست می آید. برای انجام این کار ، باید مواد اولیه با کیفیت بالا ، از همه مهمتر - روغن زیتون یا هلو را انتخاب کنید. در عین حال ، گزینه دوم برای مراقبت از پوست در فصل تابستان مناسب است ، زیرا پوست آفتاب سوخته را کاملاً تغذیه می کند و زیبایی و شدت برنزه شدن شما را حفظ می کند.

طرز تهیه روغن هسته انبه

دانه های میوه عجیب و غریب را در آب گرم و صابون بشویید ، سپس خشک کنید. برای بازکردن هسته از چکش استفاده کنید.
پوسته سخت را دور بیندازید ، همین کار را با پوسته خارجی دانه انجام دهید. هسته های پوست کنده را روی یک ورقه پوست قرار دهید و آنها را به یک ورقه پخت در فر بفرستید. قبل از دستکاری های بیشتر ، دانه های انبه باید کاملاً خشک شوند.
درجه حرارت را روی 180 درجه تنظیم کنید و حدود 1.5-2 ساعت صبر کنید تا هسته ها به اندازه کافی خشک شوند. پس از آن ، آنها را از فر خارج کرده و بگذارید مواد اولیه در دمای اتاق کاملاً خنک شوند.
حالا دانه را باید تا حد امکان پودر کرد. هرچه آرد نرم تر باشد ، روغن هسته انبه خانگی شما سالم تر خواهد بود. بنابراین ، بهتر است چندین بار مغز ها را از خردکن عبور دهید.
مرحله بعدی این است که قسمت خشک مواد اولیه را با روغن پایه رقیق کنید. ما از آن به میزان یک فنجان پودر انبه آسیاب شده برای دو فنجان روغن پایه استفاده می کنیم. بنابراین ، اگر حدود 150 گرم آرد خوب دریافت کنید ، باید دو برابر روغن - 300 گرم - مصرف کنید. به هر حال ، اگر بعد از آسیاب کردن مغزها مرطوب به نظر برسند ، بهتر است آنها را کمی بیشتر خشک کنید.
دانه های انبه مخلوط شده با پایه روغن را در حمام آب روی حرارت ملایم قرار دهید و شروع به تهیه روغن خانگی سالم کنید. برای انجام این کار ، مواد اولیه را به مدت یک ساعت گرم می کنیم ، هر از گاهی آن را هم می زنیم ، اما اجازه نمی دهیم بجوشد. به هیچ وجه نباید روغن را بجوشانید - این کار بیشتر مواد مغذی موجود در دانه های انبه را از بین می برد.
روغن گرم را در یک ظرف شیشه ای مناسب ، ترجیحاً تیره و به اندازه کافی ضخیم بریزید. سپس  در محل تاریک با دمای اتاق  قرار می دهیم. مهم است که اشعه خورشید روی بطری نیفتد و تا آنجا که ممکن است نور کمی در اطراف وجود داشته باشد.
ما حدود دو ماه منتظر می مانیم ، هر از گاهی بطری را بیرون می آوریم و خوب تکان می دهیم. پس از پایان مهلت ، محتویات ظرف را فیلتر می کنیم و روغن تمیز را در ظرف جدیدی می ریزیم. روغن دانه انبه را در یخچال نگهداری کنید.روغن آماده شده در خانه بر روی هسته انبه نباید به صورت داخلی مصرف شود ، زیرا این محصول کاملاً برای استفاده خارجی است.

مضرات هسته انبه

مانند هر محصول دیگری ، هسته میوه انبه تعدادی موارد منع مصرف دارد. اولا ، خوردن هسته برای کسانی که اغلب مشکلات گوارشی یا گرفتگی معده دارند ، ارزش ندارد.

هضم تفاله دانه های انبه برای معده دشوار است ، زیرا حاوی الیاف گیاهی متراکم است. به همین دلیل ، اشتیاق بیش از حد به مغزهای میوه می تواند باعث شل شدن مدفوع و حتی سوء هاضمه واقعی شود.

عقیده ای وجود دارد که انبه و پاپایا میوه های عجیب و غریبی هستند که استفاده از آنها برای مادران باردار و شیرده نامطلوب است. در مورد اول ، کارشناسان استدلال می کنند که برخی از مواد شیمیایی تشکیل دهنده تفاله و دانه های میوه ها می توانند باعث تحریک  رحم در مادران باردار شوند و حتی منجر به سقط خود به خودی شوند. در مرحله دوم ، خطر واکنش آلرژیک شدید در نوزاد بسیار زیاد است.

به همین دلیل ، درمان بیماری های اندام با آنها نیز نامطلوب است. هسته انبه فوق العاده برای پوست ، مو و ناخن مفید است ، اما در صورت مصرف داخلی می تواند تعدادی از عوارض جانبی را ایجاد کند.

از نظر فواید ، در صورت عدم استفاده از داروهای خاص ، گاهی اوقات می توان هسته انبه را برای رفع یبوست جوید. با این حال ، یک مشت کوچک دانه انبه برای رسیدن به نتیجه دلخواه کافی خواهد بود. در غیر این صورت ، خطر درد  در روده ها و همچنین افزایش تشکیل گاز وجود دارد.

کاشتن هسته انبه

ساده ترین راه برای استفاده از دانه انبه کاشتن آن در گلدان است. واقعیت این است که چنین مواد کاشت معمولاً در خانه بسیار خوب رشد می کند و به مراقبت زیادی احتیاج ندارد. بنابراین ، شما به راحتی می توانید درخت انبه را در آستانه پنجره خود از هسته میوه ای که از دسر باقی مانده است پرورش دهید.

میوه رسیده را پوست بگیرید و تفاله را جدا کنید. استخوان را زیر آب جاری بشویید و بررسی کنید. اگر پوسته قبلاً شکسته است ، آن را تا انتها باز کنید. اگر نه ، چیز مهمی نیست. فقط کافی است آن را با چاقوی آشپزخانه برش دهید.

 هسته انبه را بردارید ، مراقب باشید به آن آسیب نرسانید

قبل از کاشت ، بذر را در محلول صورتی اشباع پرمنگنات پتاسیم به مدت 10 دقیقه خیس کنید ، و سپس با آب بشویید. این درمان در برابر عفونت های قارچی محافظت می کند. به جای پرمنگنات پتاسیم ، می توانید از قارچ کش ها استفاده کنید که در فروشگاه هایی با گیاهان داخلی فروخته می شوند .

اگر بذر در حال حاضر شروع به رشد در داخل پوسته کرده است ، نیازی به جوانه زنی اضافی آن ندارید.

دانه را با گاز ، یک حوله کوچک یا پارچه نرم ، خوب آغشته به آب و سپس در یک کیسه بپیچید. در یک ظرف پلاستیکی با درب قرار دهید و در یک مکان گرم و تاریک ذخیره کنید. به عنوان مثال ، زیر رادیاتور اگر آن را در فصل سرما بکارید.

کیسه را روزانه مرطوب کنید تا رطوبت ثابت باشد و دانه خشک نشود.

هنگامی که بذر شروع به جوانه زدن می کند (معمولاً طی 5-14 روز) ، آن را در خاک بکارید.

گلدانی به قطر 8-10 سانتی متر ، ترجیحاً بلند بردارید تا ریشه ها جا برای رشد داشته باشند. لزوماً با سوراخ های زهکشی در پایین. برای سال اول کافی خواهد بود.

در یک گلدان خیلی بزرگ بطور همزمان کاشت نکنید. خاک موجود در آن برای مدت طولانی خشک  می شود ، به طوری که ریشه ها دسترسی هوا را از دست داده و شروع به پوسیدگی می کنند.

خاک مناسب انتخاب کنید

برای کاشت بذر و رشد یک گیاه بالغ ، مخلوطی از خاک خنثی جهانی (pH = 7) یا ذغال سنگ نارس با ماسه درشت به نسبت 2: 1 مناسب است.

یک لایه زهکشی را در انتهای گلدان قرار دهید تا حدود یک چهارم فضا را اشغال کند. علاوه بر گل رس منبسط شده ، که در فروشگاه ها فروخته می شود ، می توانید از سنگ خرد شده ، شن ، آجر شکسته و حتی فوم ، خرد شده به قطعات 4-5 سانتی متر استفاده کنید.

هسته انبه جوانه زده را بکارید

یک سوراخ در وسط خاک ایجاد کنید و هسته انبه جوانه زده را در آنجا قرار دهید ، سمت ریشه به سمت پایین. نباید بیش از ¾ دفن شود.

 آب دهید و رطوبت را تأمین کنید

خاک را آبیاری کنید تا مرطوب باشد. آب اضافی برای نهال هیچ فایده ای نخواهد داشت ، بلکه نهال پوسیده می شود.

برای آبیاری بذرها و سپس گیاهان ، فقط از آب تصفیه شده یا ته نشین شده در دمای اتاق استفاده کنید.

روی گلدان را با یک کیسه یا فیلم چسبناک بپوشانید. به جای فیلم ، یک بطری پلاستیکی با ته برش ، همیشه شفاف ، نیز مناسب است . قطر آن باید کمی کمتر از قطر گلدان باشد تا بتوان آن را به راحتی وارد کرد. بنابراین رطوبت داخلی در داخل وجود خواهد داشت.

گلدان را در مکانی روشن و گرم قرار دهید 

به عنوان مثال ، روی طاقچه یا قفسه ای نزدیک پنجره. اگر این امکان پذیر نیست ، از نور اضافی برای گیاهان داخل ساختمان استفاده کنید.

در فصل گرم ، گلدان را به بالکن ببرید ، اما از آن در برابر نور مستقیم خورشید محافظت کنید.

مراقبت مناسب از نهال انبه

هر 2-3 روز یکبار متوسط ​​آب دهید تا خاک غرقاب نشود ، اما وقت لازم برای خشک شدن کامل را نداشته باشد.

هر دو روز فیلم را بلند کنید ، آب دهید و گلدان را به مدت 10-15 دقیقه هوا دهید تا از پوسیدگی جلوگیری شود. با گنبد بطری ، حتی راحت تر است: برای گرفتن هوا ، درپوش را به طور همزمان باز کنید.

پس از 10-15 روز ، و احتمالاً حتی زودتر ، جوانه ای ظاهر می شود. می تواند چندین  جوانه از یک هسته انبه وجود داشته باشد.

وقتی انبه جوانه می زند ، برای برداشتن گلخانه محافظ عجله نکنید. تغییر شدید رطوبت می تواند برای گیاهی که هنوز بالغ نشده است مضر باشد.

اگر گلدان با کیسه یا پلاستیک پوشانده شده بود ، چند سوراخ کوچک برای تهویه ایجاد کنید. اندازه آنها را روزانه افزایش دهید و بعد از چند روز ، در نهایت گنبد محافظ را بردارید.

اگر نهال ها با بطری بریده شده پوشانده شده است ، روزانه آن را به مدت 40-50 دقیقه باز کنید و بعد از چند روز ساختار را کاملاً بردارید.

شرایط مناسب برای رشد انبه ایجاد کنید

به طور منظم ، حداقل هر 3 روز یکبار ، گیاه را آبیاری کنید. اگر در تابستان خاک سریعتر خشک شد ، فاصله آبیاری را کوتاه کنید.

هر 2-3 روز یک انبه را با یک بطری اسپری اسپری کنید ، یا هر هفته برگها را با یک پارچه مرطوب پاک کنید.

در تابستان ، گیاه را به بالکن یا خارج از خانه ببرید.

وقتی انبه یک ساله شد ، هر ماه 2-3 بار در بهار و تابستان به آن کود بدهید. از کود معمولی گیاهان آپارتمانی به نسبت توصیه شده استفاده کنید.

 انبه را جابجا کرده و تاج آن را شکل دهید

انبه را بعد از حدود شش ماه ، زمانی که از قبل به اندازه کافی قوی است ، جابجا کنید. یک گلدان با قطر چند سانتی متر بزرگتر ، همیشه بلند و دارای سوراخ های زهکشی بردارید. برای جلوگیری از آسیب رساندن به سیستم ریشه ، انبه را همراه با توپ خاکی حرکت دهید و مقدار مناسب خاک را در اطراف اضافه کنید.

گیاه را دفعه بعد که در ظرف قبلی تنگ شد ، جایگزین کنید. زمان آن فرا رسیده است - اگر ریشه ها کاملاً با یک توپ خاکی در هم تنیده شده باشند ، تقریباً تمام فضای داخلی را پر کرده و از طریق سوراخ های زهکشی قابل مشاهده هستند. نشانه دیگر کاهش سرعت رشد حتی با کوددهی منظم است.

اگر انبه خیلی بلند است ، بالای انبه را هرس کنید تا از قد رشد نکرده و رشد شاخه های جانبی رشد کنند. وقتی درخت بیش از یک متر ارتفاع دارد ، آن را مرتباً هرس کنید تا شکل تاج حفظ شود.انبه بعد از 10-6 سال شکوفا می شود. درست است ، برداشت خیلی زمانبر است.

آرد انبه چیست

فواید آرد انبه

کاربر گرامی اگر بدنبال موضوع خاصی هستید و دوست دارید آن را در سایت سیارک مطالعه کنید، به شما پیشنهاد می‌کنیم از ابزار سرچ 🔍 موجود در منوی بالای سایت سمت چپ استفاده کنید.