پیشگیری از استئوپروز

در

در حال حاضر درباره اهمیت آغاز به پیشگیری از تحلیل استخوانی در سنین بسیار جوانی آگاهی داریم. برنامه های سلامت استخوانی در حال توسعه و اجرا هستند به طوری که دختران جوان در سنین 9 تا 12 سالگی و والدین آنها، روی ترویج گزینه‌های تغذیه‌ای خوب و شرکت در فعالیت‌های بدنی منظم متمرکز هستند.


نزدیک به یک سوم از تحلیل استخوانی احتمالا قبل از تشخیص پوکی استخوان رخ داده باشد. با این حال می توانیم از تحلیل آتی استخوان که با تشخیص زودهنگام استئوپروز انجام می شود، خودداری کنیم. همچنین وقتی که شکستگی حاصل از استئوپروز دارید، خطر شکستگی‌های آتی در شما افزایش می یابد.  (سیارک)  
بنابراین پیشگیری از شکستگی‌های آتی مهم می باشد. در حال حاضر انجام اقدامات پیشگیرانه و بررسی فاکتورهای خطر، روش های مفید ویژه برای زنان در تمامی سنین می باشد.
برای کاهش خطر استئوپروز پنج مرحله ساده وجود دارد:
• افزایش مقدار کلسیم و ویتامین D در رژیم غذایی خود.
• تمرینات منظم؛ با قوی شدن استخوان ها و عضلات، به افزایش فعالیت فیزیکی آنها کمک می کند. تمرینات ورزشی تحمل وزن از جمله پیاده روی و وزنه برداری بیشتر سودمند می باشند.
• حفظ وزن مناسب بدن. کمبود وزن یا کم کردن وزن، خطر تحلیل و شکستگی استخوان و در نتیجه پیشروی استئوپروز را افزایش می دهد.  (سیارک)  
• ترک سیگار. سیگار کشیدن (نیکوتین) می تواند توده استخوانی را کاهش داده و خطر شکستگی را افزایش دهد و بنابراین خطر استئوپروز را افزایش می دهد. از متخصص سلامتی خود بخواهید تا روش هایی را برای کمک به ترک سیگار به شما پیشنهاد دهد.
• در صورت مصرف الکل در حد اعتدال مصرف کنید. مصرف بیش از حد الکل، خطر ابتلا به استئوپروز و شکستگی حاصل از افتادن را افزایش می دهد.
در موردبرخی از زنان، دارو نیز می تواند در پیشگیری از پیشروی تحلیل استخوانی مفید باشد. از متخصص سلامت خود بپرسید که برای شما بهترین استراتژی برای پیشگیری از استئوپروز چیست.
استراتژی های رژیم غذایی برای پیشگیری از استئوپروز
بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی برای حفظ سلامتی استخوانها مهم می باشند. به همین دلیل است که خوردن رژیم غذایی متعادل روزانه شامل انواع مواد غذایی از جمله غلات، میوه‌ها، سبزیجات، لبنیات بدون چربی و کم چرب یا سایر غذاهای غنی از کلسیم و همچنین گوشت و حبوبات مهم می باشد.
اکثر آمریکایی ها در رژیم‌های غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنند بنابراین در رژیم غذایی شما، اضافه کردن کلسیم به رژیم غذایی‌، ساده‌ترین تغییر مرتبط با سلامتی است که می‌توانید انجام دهید. در عین حال مهم‌ترین مورد هم می باشد. کلسیم ممکن است شکستگی‌هایی را که در نتیجه استئوپروز است تا 50 درصد کاهش دهد. موسسه ملی استئوپروز، این دستورالعملهای مربوط به کلسیم را بر اساس سن به این ترتیب پیشنهاد می دهد:
• دختران سن نه تا 18: 1.300 میلی‌گرم/ کلسیم / در روز
• متوسط سن زنان بین 19 تا 50: 1.000 میلی‌گرم/ کلسیم/ در روز
• زنان 51 ساله یا پیرتر: 1.300 میلی‌گرم/ کلسیم/ در روز
در صورتی که به آسم، آلرژی، بیماری تیروئید یا سایر بیماری‌های مزمن مبتلا هستید، امکان دارد نیاز به مصرف رازنه ی بیشتری دیده شود. مصرف شما نباید از 2.000 گرم/ در روز تجاوز نماید.  (سیارک)  
منابع خوب برای کلسیم شامل:
• محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی، از جمله شیر، ماست و پنیر. سه لیوان شیر معادل هشت اونس بعلاوه کلسیم از یک رژیم غذایی معمولی، نیازهای روزانه کلسیم را براورده خواهد کرد.
• سبزیجات برگ دار به رنگ سبز تیره از جمله بروکلی، خربزه و بادام و اسفناج
• ساردین و قزل آلا با استخوان
• توفوی غنی شده (محصول سویا که از شیر سویای ترش بدست آمده)
• شیر سویا
• بادام
• غذاهای غنی شده از کلسیم و نوشیدنی‌ها از جمله آب پرتغال، غلات و نان.
مشکل هضم شیر که عدم تحمل لاکتوز نامیده می شود و ناراحتی معده که از محصولات لنبی به وجود امده است، می تواند در سنین شما بیشتر شایع باشد. اگر مشکل این است، ماست غنی از پروبیوتیک، دوغ، چدار و پنیر سوئیسی کلسیم فراوانی دارند اما لاکتوز، شکر موجود در شیر و محصولات شیری کمی دارند.
بسیاری از مردم به اشتباه بر این باورند که بروز حساسیت ساده به محصولات لبنی یا برخی از مواد غذایی دیگر، بمعنی ابتلا به عدم تحمل لاکتوز است. بنابراین قبل از ترک محصولات لبنی، با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود این موضوع را در میان بگذارید. محصولاتی که لاکتوز ندارند (از جمله لاکتاید) می توانند به افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز در مصرف محصولات لبنی به آنها کمک می‌کنند.  (سیارک)  
زمانی که رژیم غذایی، کلسیم کافی را تامین نمی کند، ممکن است به مصرف مکمل‌های کلسیم تمایل پیدا کنید. با این حال نباید از مکمل‌های کلسیم استفاده کنید، شما نیازی به این کار ندارید. مکمل‌های کلسیم با نسخه یا بدون نسخه پزشکی در دسترس می باشند. همیشه قبل استفاده از هرگونه مکمل جدید کلسیم، با متخصص مراقبت‌های پزشکی خود مشورت نمایید.
برای انتخاب یک مکمل کلسیم، به برچسب آن، علامت فارماکوپه ایالات متحده آمریکا یا عبارت «مکمل‌ خالص می‌باشد» دقت کنید. همچنین برچسب ان را بخوانید تا مقدار کلسیم خالص آن (مقدار واقعی کلسیم در مکمل) را تعیین کنید. به خاطر داشته باشید که وجود شما دوزهای 500 تا 600 میلی گرم کلسیم یا کمتر را بهتر جذب می کند. بنابراین ممکن است بهتر باشد که پایین ترین دوزها را در کل روز مصرف کنید (که دوزهای منقسم نامیده می شود). مکمل‌های کلسیم وقتی که با غذا مصرف شوند، بهترین جذب را خواهند داشت.  (سیارک)  
معمولا مولتی ویتامین‌ها، کلسیم کافی برای نیازهای روزانه زنان بعد یائسگی را فراهم نمی کنند. در واقع کلسیم که یک ماده معدنی است، در آماده سازی مولتی ویتامین همیشه موجود نیست، بنابراین در صورتی که برای تامین کلسیم بدنتان بر مکمل ویتامین تاکید دارید، اطمینان حاصل کنید که برچسب را خوانده باشید.
رژیم غذایی شما بایستی غنی از ویتامین D باشد. این ماده مغذی به بدن شما در جذب کلسیم کمک می کند تا موثرتر جذب کرده و انحلال استخوانی را به حداقل برساند. گرچه استفاده از محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D و قرار گرفتن در معرض آفتاب به کاهش بروز کمبود ویتامین D کمک می کند اما بسیاری از امریکاییها و به خصوص آمریکایی های مسن تر و آمریکایی هایی که در بخش های معینی از این کشور زندگی می کنند ، نور خورشید کافی دریافت نمی کنند و در نتیجه کمبود ویتامین D دارند.
این ویتامین ضروری در شیر غلات و حبوبات، همچنین مکمل‌های ویتامین یافت می شود. اگر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب با توجه به استفاده از ضد افتاب یا محدودیت‌های اقلیمی تان محدود شده است، امکان دارد تمایل به افزایش متوسط مصرف ویتامین D داشته باشید. برای زنان ۵۰ ساله و برخی از افرادی که نیاز بیشتری دارند، روزانه هشتصد تا 1.000 واحد (IU) از ویتامین D توصیه می شود. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا مقدار مورد نیازتان را مشخص نماید.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

استئوپروز یا پوکی استخوان

در

استئوپروز که به معنی «پوکی استخوان» می‌باشد، نوعی بیماری است که استخوان های شما را نازک و ضعیف می کند، موجب پوکی آنها و به احتمال زیاد موجب شکستگی آنها می گردد. گاها «بیماری خاموش» نیز نامیده می شود چرا که می تواند سالها بدون اینکه علائمی را بروز دهد، پیشرفت کند. ممکن است قادر به کاهش یا تاخیر در تضعیف استخوانهایتان شوید یا می توانید استئوپروز را درمان کنید اما ممکن است قادر به پیشگیری از آن نباشید. (سیارک)  

بنیاد ملی استئوپروز استخوان (NOF) تخمین می زند که تا 54 میلیون آمریکایی استئوپروز و توده استخوانی کم داشته باشند. تحقیقات نشان می دهند که حدود نیمی از زنان و یک چهارم مردان شکستگی استخوان ناشی از استئوپروز را خواهند داشت.
گرچه امکان دارد مردان از استئوپروز رنج ببرند اما اکثر افرادی که تحت تاثیر استئوپروز هستند، زنان می باشند. در واقع، تعداد سالانه شکستگی‌های حاصل از استئوپروز در زنان بیشتر از تعداد حملات قلبی، سکته مغزی و موارد ترکیبی از سرطان پستان می باشد. زنان احتمالا چهار برابر مردان مبتلا به استئوپروز باشند. بخاطر درصد بالای زنان مبتلا به پوکی استخوان این بیماری را از شایع ترین بیماری های زنان می دانند.
گرچه این بیماری می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما زنان پس از یائسگی بیشترین احتمال در ابتلا به استئوپروز دارند. بیش از 50 درصد از زنان قفقازی غیر اسپانیایی و آسیایی در ۵۰ سالگی یا بیشتر توده استخوانی کم داشته و ریسک استئوپروز در آنها بیشتر است. دلیل اصلی برای این بیماری این است که بدن زنان پس از یائسگی، استروژن کمتری تولید می کند و استروژن نقش مهمی در کمک به پیشگیری از پوکی استخوان ایفا می کند.
گرچه متوسط سن برای یائسگی در ایالات متحده 51 سال است اما برخی زنان یائسگی را با توجه به دلایل طبیعی یا در اثر عمل جراحی، بیماری یا درمان‌هایی که به تخمدان‌ها آسیب می زند، زودتر تجربه می کنند. برای مثال یک هیتسرکتومی کامل که در آن تخمدان ها و رحم برداشته می شود، بلافاصله موجب یائسگی می شود. در صورت عدم وجود هر نوع دلیل پزشکی، عدم قاعدگی شما در بیش از 12 ماه متوالی بیانگر این است که شما یائسه می‌باشید. (سیارک)  
خبر خوب این است که استئوپروز می تواند پیشگیری و درمان شود و سلامتی استخوان میتواند بازیابی شود. یادگرفتن اینکه چگونه از استخوان‌های خود محافظت کرده و آنها را سالم نگه دارید، هیچ موقع دیر نیست.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

نظرات

در ادامه بخوانید...

مبانی استخوان

در

استخوان های شما ترکیبی از بافت های زنده هستند. آنها اسکلت شما را تشکیل می دهند و ماهیچه‌های شما را نگه داشته و ارگانهای شما را حفاظت می کنند و 99 درصد از کلسیم مورد استفاده توسط بافت‌های نرم بدنتان را برای عملکردهای مختلف استفاده می کنند.


استخوان سالم قوی است و متراکم از قطعات اتصال دهنده می‌باشد. استخوان مبتلا به استئوپروز متخلخل، شکننده و ضعیف میباشد.  (سیارک
استخوان عمدتا از کلاژن ساخته شده است، پروتئینی که چارچوب نرم را فراهم می آورد و هیدروکسی آپاتیت ترکیبی از کلسیم و فسفات، ماده معدنی است که قدرت و سختی این چارچوب را تامین می کند. این ترکیب کلاژن و کلسیم استخوان را در عین حال که قوی می کند، آن را در برابر تحمل فشار، مقاوم می نماید.
استخوان به طور منظم از طریق فرایندی که بازسازی نامیده می شود، خود را تغییر می دهد که در آن بدن استخوان قدیمی را تحت تاثیر قرار داده و آن را با استخوان قوی جدید جایگزین می کند. این فرایند در طول عمر ادامه دارد اما نسبت به سن تفاوت قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت. (سیارک
از زمان تولد تا 25 یا 30 سالگی، بدن استخوان‌های بیشتری را بازسازی می کند. از ۳۰ سالگی استخوان‌های شما به قوی‌ترین شکل خود در می‌آیند. این مرحله از رشد استخوان، اوج تراکم استخوانی می باشد. زمان رسیدن تراکم استخوانی به اوج خود بیشتر موردی ژنتیکی است اما تغذیه، ورزش و عملکرد قاعدگی نیز تاثیر می گذارد. سلامتی و قوی بودن استخوانها در سنین جوانی می تواند عامل مهمی در محافظت بر علیه استئوپروز در آینده باشد.
بعد از ۳۰ سالگی، استخوان‌های قدیمی بیش از استخوان‌های بازسازی شده خواهد بود. این فرایند به طور چشمگیری با یائسگی و چند سال بعد از آن سریعتر خواهد بود. در پنج تا هفت سال اول بعد از یائسگی، امکان دارد ۲۰ درصد از تراکم استخوانی خود را از دست بدهید.  (سیارک
از دست دادن تراکم استخوانی در مابقی طول عمر شما با سرعتی کندتر ادامه خواهد داشت و ممکن است دوباره در دوران مسن‌تر معمولا بعد از ۷۰ سالگی سریعتر نیز بشود. سرعت از دست دادن تراکم استخوانی در بین افراد، متفاوت می باشد اما سرعت پایین از دست دادن تراکم استخوانی نیز می تواند خطرناک باشد به خصوص در زنانی که با وجود از دست دادن تراکم استخوانی، یائسگی را شروع کرده اند. اغلب اولین نشانه از استئوپروز یک استخوان شکسته است که شکستگی نامیده می شود. شایع‌ترین محل های این شکستگی‌ها ران، ستون فقرات یا مچ دست میباشد.

پست های مرتبط:

- چرا استخوان های سالم برای شما مهم هستند؟

 - استخوان هایتان را به خطر نیاندازید.

- استخوان ها آن چیزی نیستند که شما فکر می کنید.

 - چه وقت استخوان ها می شکنند؟

 - شما ممکن است در خطر باشید.

 - چرا فعال بودن باعث قوی شدن استخوان ها می شود

- رژیم غذایی مناسب برای داشتن استخوان های محکم

 - در صورتی که کودک نوپای شما نوشیدن شیر را دوست نداشته باشد

- از استخوان های خود در هر سنی محافظت کنید.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

در

استئوپروز یا پوکی استخوان یکی از شایع ترین بیماری های زنان،  به تدریج پیشرفت می کند و معمولا بدون علائم می باشد. یک استخوان که با یک صدمه کوچک می شکند برای مثال یک ضربه جزئی به مچ دست، معمولا اولین نشانه از آن است. تقریبا از هر دو زن یک نفر، و از هر چهار مرد یک نفر بالای 50 سال در طول عمر باقی مانده خود شکستگی ناشی از استئوپروز را تجربه خواهد کرد.

شکستگی لگن و ستون فقرات با افزایش خطر مرگ همراه است. شکستگی‌های ستون فقرات معمولا با عنوان شکستگی های فشاری مهره شناخته می شوند و زمانی اتفاق می افتند که مهره دچار سستی در اثر کشیدگی عضله، ضربه یا افتادن باشد. می تواند منجر به کاهش قد، درد شدید و گاها مزمن، تراکم اندام‌های داخلی و خمیدگی (که کیفوز یا «قوز وارثه» نامیده می شود) شود. همچنین می تواند منجر به ناتوانی طولانی مدت و مرگ و میر شود.
شکستگی لگن نتیجه دیگری از استئوپروز است که یک چهارم شکستگی های مربوط به استئوپروز را شامل می شود. شکستگی لگن می تواند منجر به مارپیچ رو به پایین و در نتیجه کاهش سلامتی، کاهش در تحرک و شکنندگی بیشتر داشته باشد. تقریبا همیشه نیاز به بستری شدن و جراحی است و می تواند نیازمند پرستاری درازمدت در منزل باشد.
در برخی موارد، این آسیب می تواند سبب ناتوانی طولانی‌مدت یا دائمی یا حتی مرگ شود. با توجه به بنیاد استئوپروز ملی انتظار می‌رود که تعداد شکستگی ناشی از استئوپروز تا سال 2025، به بیش از سه میلیون نفر برسد. (سیارک)  
متخصص مراقبت‌های بهداشتی می تواند بر اساس سابقه پزشکی شما و با ارزیابی عوامل خطرناک؛ معاینه و آزمایش‌های فیزیکی؛ و آزمایش تراکم مواد معدنی استخوانی (BMD) (آزمون غیرتهاجمی که توده استخوانی‌تان را اندازه‌گیری می کند)، استئوپروز را تشخیص می‌دهد.
عوامل خطرناک شایع برای استئوپروز عبارتند از:
• اسکلت نازک و کوچک (با وزن کمتر از 127 پوند)
• سابقه شخصی و/ یا خانوادگی از شکستگی استخوان یا وضعیت خمیده در بزرگسالی
• سابقه قبلی استئوپروز ستون فقرات، ران و یا مچ دست
• طول عمر پایین نیروی جذب شده از کلسیم
• لاغری بیش از حد
• سیگار کشیدن
• مصرف بیش از حد الکل (سیارک)  
• سبک زندگی غیرفعال
• کمبود استروژن ناشی از یائسگی و شرایط پزشکی خاص از جمله آمنوره ورزشی، بی‌اشتهایی عصبی و درمان با داروهایی که سطوح استروژن را پایین می آورند.
• فقدان دوره قاعدگی یا قاعدگی نامنظم در زنان جوان
• استفاده طولانی مدت از برخی داروهای ضد تشنج و کورتیکواستروئیدها
• قومیت‌های قفقازی یا آسیایی به استثناء آفریقایی- آمریکایی و اسپانیایی آمریکایی ها نیز در معرض خطرهستند.
• برخی از شرایط پزشکی مزمن از جمله دیابت، پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئيد، برخی از بیماری‌های روده و آرتریت روماتوئید. 
• افسردگی. در افراد با افسردگی جدی، سرعت از دست دادن استخوان افزایش می یابد، چرا که آنها از داروهای ضد افسردگی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) استفاده می کنند. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین افسردگی و SSRIها و از دست دادن استخوان لازم می باشد. (سیارک)  
• استفاده از مهارکننده‌های پمپ پروتون. سازمان غذا و دارو (FDA) مستلزم است تا اطلاعات ایمنی بر روی برچسب‌های نسخه های دارویی و بر روی برچسب‌های مهارکننده های پمپ پروتون درباره افزایش ریسک احتمالی شکستگی لگن، مچ دست و ستون فقرات را برای افرادی که از این داروها استفاده می کنند بنویسد. مهارکننده‌های پمپ پروتون استفاده می شوند تا انواع اختلالات روده را درمان نمایند. معمولا برای یک دوره دو هفته ای تجویز می شوند و بیش از شش هفته در سال نباید مصرف شوند. در مطالعات مشاهده ای، خطر در استفاده طولانی مدت و دوز بالای مهارکننده های پمپ پروتون افزایش می یابد. مطالعه دیگری برای بررسی هرگونه افزایش خطر شکستگی مورد نیاز می باشد.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

نظرات

در ادامه بخوانید...

روش تشخیص استئوپروز

در

بعد از صحبت با متخصص سلامت زنان درباره نگرانی های شخصی‌ شما از بیماری های زنان مثلا استئوپروز یا پوکی استخوان، یک سری آزمایش‌ها امکان دارد توصیه گردد. این آزمایشات به شناسایی یا رد شرایطی غیر از یائسگی که می تواند سبب کاهش تراکم استخوان شده باشد، کمک خواهد کرد. این آزمایشات شامل:


• شمارش کامل گلبول‌های خون
• سطوح کلسیم خون و ادرار
• آزمایشات عملکرد تیروئید
• سطوح هورمون پاراتیروئيد
• آزمون D هیدروکسی 25 برای تعیین اینکه آیا بدن ویتامین D کافی دارد یا نه.
• ازمایشات نشانگر بیوشیمیایی، از جمله CTX و NT
اگر سابقه پزشکی یا یافته‌های فیزیکی شما نشان دهنده عللی غیر از یائسگی یا سن در دست دادن استخوان شماست، در این صورت آزمایش‌های دیگری بایستی انجام شود. (سیارک)
نیروی کار سرویس پیشگیری ایالات متحده به زنان 65 سال و بالاتر، توصیه می کند تا به صورت روتین با متخصص استئوپروز مشورت نمایند. به زنان جوان‌تری که خطر شکستگی در حد یا بیشتر از زنان مسن 65 ساله دارند، نیز همین توصیه می شود. بعلاوه بنیاد ملی استئوپروز و انجمن بین المللی دنسیتومتری کلینیکی، DXA را برای زنان بعد از یائسگی و برای مردان 50 تا 70 ساله ای که فاکتورهای این بیماری را دارند توصیه می کند.
توصیه می شود تا BMD را در بیمارستان یا مرکز استئوپروز انجام دهید که به طور منظم آزمایش تراکم استخوان نیز انجام گردد.
چندین نوع آزمایش BMD وجود دارد که به صورت زیر می‌باشند:
• DEXA (جذب‌سنجی دوتایی انرژی اشعه ایکس) تراکم استخوانی را در ستون فقرات، لگن یا کل بدن اندازه‌گیری می‌کند.
• QCT (توموگرافی کمی کامپیوتری) که می تواند برای اندازه‌گیری ستون فقرات به صورت جایگزین DXA استفاده شود. این آزمایش به ندرت استفاده می شودچرا که گران بوده و نیازمند دوز بالاتری می‌باشد. انجمن بین المللی دنسیتومتری کلینیکی (ISCD) DXA را بعنوان روش ترجیحی برای تشخیص یا تصمیمات درمانی توصیه می کند. QCT می‌تواند زمانی استفاده شود که DXA در دسترس نباشد، اما مقایسه نتایج آن با DXA مشکل می‌باشد. (سیارک)
• التراسوند از امواج صوتی استفاده می کند تا تراکم استخوانی را اندازه‌گیری کند. اغلب در برنامه غربالگری عمومی استفاده می شود تا اشخاصی را که نیازمند آزمایش قطعی تر با آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان DXA هستند را شناسایی کنند. ICSD استفاده از التراسوند را برای تشخیص و تصمیمات درمانی توصیه نمی کند. به خاطر اینکه اکثر کسانی که در معرض خطر استئوپروز هستند، تحت پوشش بیمه آزمایش DXA هستند و به ندرت برای غربالگری سلامتی با اولتراسوند هزینه اضافی پرداخت می‌کنند. (سیارک)
نتایج آزمایشات BMD انجام شده روی زنان یائسه یا مردان مسن معمولا نشان دهنده «T scores» است که میزان انحراف تراکم استخوانی تان را از بالا یا پایین متوسط مقدار تراکم استخوانی برای زنان قفقازی جوان و سالم را نشان می دهد. برای کودکان و زنان و مردان جوان، بهتر است با افرادی که سن یکسانی دارند، مقایسه انجام گردد.
• T score بین 1+ و 1 نشان دهنده تراکم استخوانی نرمال است.
• T score بین 1 و 2.5 معمولا نشان دهنده تراکم استخوانی پایین است.
• T score پایین‌تراز 2.5 معمولا نشان دهند استئوپروز می باشد.
همچنین تراکم استخوانی شما با یک استاندارد «مطابق با سن» مقایسه می‌گردد. بررسی مطابقت سنی (Z score) تراکم استخوانی شما را با «مقدار اصلی» برای سن، جنس و سایز شما مقایسه می کند.
T score شما به متخصص سلامتی کمک خواهد کرد تا تشخیص دهد که ایا شما در خطر شکستگی استخوان قرار دارید یا نه. معمولا تراکم پایین استخوان در شما، خطر شکستگی استخوان را افزایش می‌دهد. با این حال متخصص سلامتی مقدار BMD شما را با توجه به سابقه پزشکی، ریسک استئوپروز و سبک زندگی از جمله اینکه آیا ورزش انجام می دهید یا نه و کلسیوم کافی جذب بدنتان می شود یا نه تشخیص خواهد داد.(سیارک)

همچنین متخصص سلامتی شما امکان دارد از FRAX استفاده کند که براساس «ابزار ارزیابی ریسک شکستگی» می‌باشد. FRAX score شما که بر اساس سن، وزن، قد، سابقه پزشکی و دیگر فاکتورهای ریسک و همچنین مقدار تراکم مواد معدنی استخوانی تان است، میزان قرار گرفتن شما در خطر داشتن شکستگی لگن یا مهره را در بعد از 10 سالگی نشان می دهد. با در نظر گرفتن تمامی این فاکتورها، متخصص سلامتی شما می تواند تشخیص دهد که آیا استئوپروز، تهدیدی برای سلامتی شما در حال حاضر یا در سالهای آتی خواهد بود یا نه.
برخی از آزمایشات مربوط به خطر استئوپروز از جمله آنهایی که در نمایشگاه‌های سلامت جامعه در دسترس می‌باشند، نقطه شروعی برای ارزیابی سلامتی استخوان تان می باشد اما قطعا نیاز به پیگیری دارد. اگر شما یکی از این نوع آزمایشات را کرده باشید، نتایج را با متخصص در میان بگذارید به خصوص اگر نتایج نشان دهنده تراکم استخوان پایین است.
مدیکر و اغلب بیمه تجاری هزینه آزمایش BMD زنان بالای 65 سال و برای افراد دیگر در خطر یا آنهایی که از استئوپروز رنج می‌برند، را پرداخت می کنند.(برای خوانندگان خارج از کشور)

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان نگرانی های شخصی‌ از استئوپروز دارید؟ لطفا مراحل تشخیص را به اشتراک بگذارید. (سیارک)  

نظرات

در ادامه بخوانید...

سبک زندگی برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها

در

1. فعال باشید و قوی‌تر شوید.
سبک زندگی فعال یا فعال شدن به لحاظ فیزیکی می تواند به پیشگیری از استئوپروز، پوکی استخوان کمک کند. استخوان ها و عضلات به فعالیت به صورت قوی‌تر شدن، پاسخ می دهند. دو نوع ورزش بهترین شرایط را برای پیشگیری از استئوپروز دارند: تحمل وزن، که در آن در مقابل گرانش زمین تلاش می کنید، و مقاومت از طریق ورزشهایی از قبیل وزنه‌برداری. هرچه استخوان های خود را برای پیاده روی، دویدن یا وزنه برداری سنگین تر و قوی تری به کار گیرید، استخوان هایتان به همان اندازه قوی خواهند شد. از آنجایی که افتادن شایع ترین سبب شکستگی استخوان است بنابراین فعالیت‌های بهبود تعادل از جمله تای چی و تمرینات قدرتی نیز می توانند به صورت قابل توجهی خطر را کاهش دهند.


2. باغبان خوبی باشید و به پیشگیری از استئوپروز کمک کنید.
معطل مانده ام که چه نوع فعالیت بدنی به قوی نگه داشتن استخوان‌هایم کمک می کند؟ یکی از مطالعات نشان می دهد که باغبانی می تواند از نظر پیشیگیری از استئوپروز به شما کمک زیادی کند. کشیدن ماشین چمن‌زنی، جمع‌اوری و بلند کردن یک چرخ دستی پر از کود یا علف‌های هرز همگی ورزش‌های تحمل وزن است. (سیارک)  
3. محل زندگی خود را «ایمن از شکستگی» نمایید.
پله‌ها و محل های زندگی خود را چراغ بندی کنید و اطمینان حاصل کنید که پله‌ها لغزنده نمی باشند. درهم برهمی خانه را رفع نموده و تخته چوب ها و موکت های شل شده کف را تعمیر نمایید. اطمینان حاصل نمایید که تمامی سیم‌های برق و تلفن در خارج از مسیری است که شما در آن قدم برمی دارید. ، قالیچه‌هایی که سبب افتادنتان می شوند را بچسبانید یا ببندید. در یک طرف دوش، وان و توالت دستگیره نصب کنید. و برای برداشتن چیزی که خارج از دسترسی شماست روی چهارپایه یا صندلی نایستید- وسایلی که به طور منظم از آنها استفاده می کنید را در جاهایی قرار دهید که به راحتی و آسانی بتوانید بردارید.
4. به تازگی استخوانتان شکسته است؟ حرف بزنید!
اگر میانسال یا پیرتر هستید و شکستگی استخوان دارید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود درباره اسکن تراکم استخوانی خود حرف بزنید تا از بابت استئوپروز آزمایش انجام دهد. در این سنین شکستگی‌ها اخطارهایی هستند که حکم تحقیقات بیشتر در زمینه مشکلات مربوط به سلامتی را دارند. فقط شکستگی خود را گچ گرفته و به خانه بازنگردید! (سیارک)  
5. در مورد دریافت کلسیم خلاق باشید.
دریافت کلسیم مورد نیاز از رژیم غذایی چالش برانگیز می باشد. شما بسته به سن‌تان روزانه نیاز به 1.000 تا 1.200 میلی گرم کلسیم دارید. سعی کنید تا شیر خشک را به سوپ، غذای گوشتی و نوشیدنی های خود اضافه کنید. فقط یک قاشق غذاخوری شیر خشک بدون چربی شامل 52 میلی گرم کلسیم است. شما می توانید به اسانی دو تا چهار قاشق غذاخوری را به بسیاری از دستورالعمل‌های آشپزی خود اضافه کنید. همچنین آب میوه، غلات، حبوبات، نان، غلات و آب های غنی شده با کلسیم را خریداری کرده و نصف فنجان انجیر خرد شده را روی هشت اونس ماست بریزید. این ترکیب بیش از نصف کلسیم روزانه یک فرد بزرگسال را تامین می کند.
6. دریافت مناسب ویتامین D نیز مهم می باشد.
ویتامین D به بدن شما در جذب کلسیم کمک می کند، چرا که به آن اجازه می دهد تا از طریق روده داخل جریان خون شود. بدون آن، کلیه ها کلسیمی که می توانست مصرف گردد را دفع خواهند کرد.

پست های مرتبط:

- چرا استخوان های سالم برای شما مهم هستند؟

 - استخوان هایتان را به خطر نیاندازید.

- استخوان ها آن چیزی نیستند که شما فکر می کنید.

 - چه وقت استخوان ها می شکنند؟

 - شما ممکن است در خطر باشید.

 - چرا فعال بودن باعث قوی شدن استخوان ها می شود

- رژیم غذایی مناسب برای داشتن استخوان های محکم

 - در صورتی که کودک نوپای شما نوشیدن شیر را دوست نداشته باشد

- از استخوان های خود در هر سنی محافظت کنید.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

نظرات

در ادامه بخوانید...

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

در

1. چرا به استئوپروز «بیماری خاموش» گفته می شود؟

استئوپروز گاها «بیماری خاموش» نامیده می شود چرا که به تدریج در طول سالها و بدون هیچ علائمی پیشروی می کند. اغلب اولین علامت استئوپروز استخوان شکسته می باشد که شکستگی نامیده می شود و معمولا در لگن، ستون فقرات و یا مچ دست اتفاق می افتد. استئوپروز، استخوان‌های شما را لاغر و ضعیف می کند، انها را شکننده کرده و احتمالا موجب شکستگی آنها می شود. با این حال، خبر خوب این است که استئوپروز می تواند پیشگیری و درمان گردد. تشخیص زودهنگام مهم می باشد بنابراین بایستی از متخصص مراقبت از بهداشت خود بخواهید تا اطلاعات بیشتری درباره استئوپروز به شما دهد.  (سیارک)

2.آیا برای پیشگیری از استئوپروز نمی توانم از مولتی ویتامین استفاده کنم؟

خیر. بیشتر مولتی ویتامین‌ها تنها مینیمم مقدار کلسیم را دارا هستند. در صورتی که رژیم غذایی شما از لحاظ مواد معدنی ضروری کمبود دارد، کربونات کلسیم و سیترات کلسیم بدون نسخه پزشک به صورت مکمل در دسترس می باشند. دختران سن نه تا 18 ساله روزانه به 1.300 میلی گرم کلسیم نیاز دارند. زنان میانسال 19 تا 45 ساله روزانه به 1.000 میلی گرم کلسیم و زنان 50 سال تا بیشتر بایستی روزانه 1.200 میلی گرم کلسیم دریاف کنند. علاوه بر این اطمینان پیدا کنید که رژیم غذایی‌تان (یا مکمل) نیز بین IU400 (واحد بین المللی) و IU1.000 مقدار ویتامین D (400 تا 800 IU برای بزرگسالان زیر 50 ساله و 800 تا 1.000 IU برای 50 ساله و بیشتر) را تامین می کند، که این به جذب کلسیم توسط بدنتان کمک می نماید. دریافت مقدار روزانه توصیه شده از کلسیم و ویتامین D می تواند خطر شکستگی را تا بیش از 50 درصد به ویژه برای زنان مسن تر کاهش دهد. یک فنجان (8 اونس) شیر بدون چربی، 306 میلی گرم کلسیم دارد. همچنین کلسیم در دیگر محصولات لبنی نیز وجود دارد از جمله ماست، پنیر و برخی از محصولات سویا. پرتقال و سایر آبمیوه های غنی شده، حبوبات غنی شده، سبزیهای تیره و برخی از غذاهای دریایی منابع دیگری از ان هستند. (سیارک)

3. اگر من یائسه شوم، ایا برای انجام هرکاری درمورد استئوپروز خیلی دیر شده است؟
در صورتی که استئوپروز دارید، هرگز تغییر شیوه زندگی برای بهبود سلامت استخوان و درمان مناسب استئوپروز دیر نمی باشد. گرچه تمامی استخوانی را که از دست داده اید را نمی توانید بازیابی کنید اما می توانید برخی استخوان های جدید بسازید و با رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D، برنامه ورزشی تحمل وزن و در برخی موارد دارو، می توانید از انحلال استخوان پیشگیری نمایید.
4. آیا اینکه با افزایش سن، کوتاه تر می شویم صحیح نیست؟
از دست دادن قابل توجهی قد و وضعیت خمیدگی نتایج نرمالی از مسن‌ شدن نمی‌باشد. در عوض، می تواند نشانه‌هایی از شکستگی فشاری چندین مهره در ستون فقرات باشد. از دادن قد یک تا یک و نیم اینچ می تواند به دلیل بیماری باشد با این حال لزوما استئوپروز نیست. امکان دارد از وجود استئوپروز خبر نداشته باشید تا اینکه استخوانهایتان بقدری ضعیف شوند که با یک فشار ناگهانی، ضربه یا افتادن، با شکستگی یا کلاپس مهره مواجه گردید. به این ترتیب این مهره کلاپسه موجب کاهش قد، خمیدگی یا گردشدگی (کیفوز نامیده می شود اما با عنوان «قوز وارثه» نیز شناخته می شود) و دیگر تغییر شکلها در ستون فقرات می شود.
5. اگر یک یا چند فاکتور قرار گرفتن در معرض خطر استئوپروز را داشته باشم آیا بدین معنی است که احتمالا این بیماری را دارم و از آن باخیر نیستم؟
نه لزوما. متخصص مراقبت های بهداشتی تان جهت تعیین پیشروی احتمالی استئوپروز، تعدادی از فاکتورها را بررسی خواهد کرد. اینها شامل سابقه پزشکی شما، خطرات استئوپروز فردی شما، سبک زندگی شما (شامل اینکه آیا ورزش می کنید و کلسیم کافی دریافت می کنید) و نتایج آزمایش تراکم مواد معدنی استخوانی (‌‌BMD) می باشد.
6. آیا آزمایش استئوپروز دردناک می باشد؟  (سیارک)
خیر! آزمایش BMD بی‌خطر، سریع و بدون درد است. معمولا در استخوان‌های لگن، مچ دست و ستون فقرات آزمایشات ساده‌ای انجام می شود. معمولا در طول این روش ملبس می مانید. چندین نوع آزمایش BMD وجود دارد، امکان دارد برخی از آنها اشعه بسیار کمی را به کا رگیرند. با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید تا درباره این روش اطلاعات بیشتری کسب کرده و هرگونه ترسی که ممکن است در مورد این آزمایش ساده داشته باشید را کاهش داده و زمانی که جواب این آزمایشات را دریافت کردید حتما از متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید که معنی نتایج این آزمایشات چه می باشد.
7. متخصص مراقبت‌های بهداشتی من توصیه کرد که به کار با وزنه‌ها آغاز کنم، اما من از بلند کردن وزنه‌های سنگین می ترسم؟ من چه کار باید انجام دهم؟
خبر خوب: شما مجبور نیستید برای تمرینات قدرتی، وزنه های سنگین بردارید. شما بایستی وزنه های سبک بردارید و به صورت تدریجی قدرت خود را افزایش دهید. هدف ایجاد قدرت استخوان و عضله است نه افزایش توده عضلانی که نیازمند بلند کردن وزنه های سنگین می باشد. بنابراین از این فعالیت مهم لذت برده و به شیوه خود پیش بروید. فقط به خاطر داشته باشید در صورتی که ورزش را بصورت روتین انجام نمی‌دهید از متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود بخواهید تا یک برنامه ساده و سالم را به شما بدهد و هرچه زودتر آن را اغاز کنید.  (سیارک)
8. چه داروهایی برای پیشگیری و درمان استئوپروز موجود می باشد؟
چندین دارو وجود دارد که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده جهت پیشگیری و/یا درمان استئوپروز تایید گردیده است. امکان دارد این داروها انحلال استخوانی را به تعویق انداخته و یا متوقف نمایند اما تنها زمانی این امکان پذیر است که به طور منظم استفاده شوند. داروهایی که در حال حاضر موجود می باشند شامل هورمون تراپی یائسگی و داروهای آلندرونات (فوزاماکس) الندرونات بهمراه ویتامین D3 (فوزاماکس بعلاوه D)، رالوکسیفن (اویستا)، رزیدورانت (اکتونل، اتلویا)، ریزدرونات با کلسیم (اکتونل با کلسیم)، ایبادرونات (بونیوا)، زولدرونیک اسید (رکلاست)، تری پاراتاید‌(فورتئو)، دنوزوماب (پرولیا) و کلسی تونین (میاکلاین) می باشند. بهمانند هر داروی درمانی دیگر، در رابطه با هریک از این داروها خطرات و عوارض جانبی وجود دارد اما برای آنهایی که مبتلا به استئوپروز هستند و بیشتر در معرض خطر شکستگی قرار دارند، کاهش خطر شکستگی از طریق درمان می تواند، خطرات ناشی از درمان را مهمتر نماید. هورمون درمانی یکی از درمان‌های اصلی استئوپروز است اما دربیشتر قسمتها با درمان‌های دیگری جایگزین شده است. با متخصص مراقبت های بهداشتی خود برای کسب اطلاعات بیشتر صحبت کنید.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

نظرات

۱۳۹۵/۱۰/۲۸واقعا همینطوره خاموش یکدفعه با یه تق از یکی از استخوان ها متوجه پوکی شدید میشیم

در ادامه بخوانید...