راز طلایی سوئیس: چگونه یک کشور فقیر اروپایی بهشت روی زمین ​​شده است

حفظ استقلال در چه دوره ای دشوارتر است؟ در زمان جنگ های سرزمینی و مذهبی یا زمانی که جهان تحت تأثیر جهانی شدن قرار گرفته است؟ سوئیس در هر شرایط و هر دوره تاریخی قادر به مبارزه برای داشتن وضعیت یک کشور مستقل بوده، اما تاریخ این مبارزه چه بود؟ با قدردانی از یکی از فقیر ترین کشورهای اروپایی که به بهشت روی زمین ​​تبدیل شده است. سوئیس، بهشت گردشگران در تلاش خود برای تبدیل شدن به یک کشور مستقل چه کرد؟

کشور دره ها و دریاچه های آلپ

سرزمین های سوئیس به گونه ای واقع شده اند که می توانند از مهمترین روندهای تاریخی اروپا محصور بمانند. تاریخچه دره های آلپ حتی از زمان های نئاندرتال ها، 250 هزار سال پیش آغاز می شود . در زمان های قدیم ، این سرزمین ها نقش یک منطقه بافر بین امپراتوری روم و قبایل بخش شمالی اروپا را ایفا می کردند. در قلمرو سوئیس مدرن پس از آن Celts ، Helvets ، Retiets زندگی می کردند - مردمی که با Etruscans روابط خانوادگی داشتند. در دره های آلپ به کشاورزی و دامپروری مشغول بودند ، در رودخانه ها و دریاچه ها ماهیگیری می کردند.

زوریخ ، شهری که از قبل در دوران روم باستان وجود داشته است ، به همراه بازل ، ژنو ، لوزان و آونتیکوم (هم اکنون - پیشرفته) زوریخ جزو شهرهای توریستی وگردشگر پذیر سوئیس است

 

در 15 قبل از میلاد قلمرو آینده سوئیس به امپراتوری روم پیوست ، و پس از فروپاشی آن به قدرت قبایل آلمانی - آلمانس ، که بسیاری از پادشاهی های کوچک در اروپا ایجاد کردند ، افتاد. اتحاد اراضی در زمان سلطنت شارلمانی اتفاق افتاد و به زودی قلمرو آینده سوئیس بین چندین پادشاه و امپراطور تقسیم شد. البته هیچ صحبتی درباره استقلال مطرح نشد.

 

در طول سه قرن آینده ، کشور مزارع کوهستانی آلپ با قدرت رو به رشد امپراتوری روم مقدس ، گاهی اوقات بصورت قدرت کاملاً اسمی ، به ویژه در شمال ، اداره می شد که حاکمان محلی ، از جمله هابسبورگ ها ، یکی از بزرگترین سلسله های سلطنتی در تاریخ اروپا ، تأثیر زیادی گذاشتند.

در قلمرو سوئیس ، بسیاری از سازه ها با سابقه طولانی زنده مانده اند

به تدریج ، تجارت توسعه یافت ، مسیرهای جدیدی برای حمل و نقل کالا از یک انتهای اروپا به طرف دیگر بر قرار شد ، از طریق رشته کوه های آلپ می توان از سواحل مدیترانه به شمال و جنوب رفت. برای امپراتوران امپراطوری مقدس روم و برای هابسبورگها ، این دره های کوهستانی بسیار اهمیت داشتند.

پیمان بین سه کانتون

 

در سال 1291 پیمان نظامی بین سه کانتون یا سرزمینها - اوری ، شوویت و Unterwalden - امضا شد. این اتحادیه "برای همیشه یا ابد" اعلام شد. کانتون ها و شهرک های موجود در آنها متعهد شدند که با مشاوره و کردار ، شخصاً و با دارایی ، در سرزمین های خود و خارج از آنها ، در برابر هر کسی که بخواهد همه یا قسمتی از هر سرزمینی را مورد حمله قرار دهید یا تعرضی کند، به یکدیگر کمک کنند. شاید این رمز ماندگاری سوئیس بود. همانطور که ممکن است ، و اکنون شعار دولتی سوئیس فریاد تفنگداران دوما است: "یکی برای همه ، و همه برای یک!"

ساختمان پارلمان در برن

تلاش برای فتح سوئیس متوقف نشد ، اما به تدریج قلمرو آن افزایش یافت ، تعداد کانتون ها افزایش یافت. ساکنان این سرزمین ها ، و پس از آن ، مانند اکنون ، هرگونه تجارت را با حسن نیت انجام دادند: آنها می توانستند از قلمرو خود دفاع کنند ، این امر توسط قلعه ها و تأسیسات نظامی بسیار محکم انجام می شد.

بنای یادبود ویلیام تل ، سمبل افسانه ای استقلال سوئیس ، که علاقه مندان به دنبال اثبات وجود واقعی او هستند

با گذشت زمان ، سوئیس آزادی بیشتری را از همسایگان قدرتمند خود به دست آورد ، نفوذ برن بر اقتصاد اروپا افزایش یافت. از قرن شانزدهم ، این کشور می توانست مستقل در نظر گرفته شود ، هرچند که می توان منابع این استقلال را در درجه اول در توافق قدرتهای بزرگ برای ترک برخی از مستعمره ها در قلب اروپا دید - این همه مناسب بود و باعث می شد از درگیری های خسته کننده جلوگیری شود.

صومعه سنت گال - یکی از قدیمی ترین صومعه ها در سوئیس

در سال 1648 ، پیمان صلح وستفالن رسما استقلال این کشور را تأیید کرد - بین جمهوری استانهای متحد ، امپراتوری مقدس روم ، سوئد ، فرانسه ، اسپانیا و خود سوئیس. از آن زمان ، سوئیس جلوگیری از جنگ را شروع کرد، و این ، همراه با عدم پرداخت هزینه برای نگهداری دربار سلطنتی همراه بود که به جمع آوری مقدار زیادی از منابع مالی کمک کرد.

 

سنت ارائه سربازان اجیر شده به سایر کشورها وجود داشت که در عین حال درآمد مالی اضافی را نیز به دولت اعطا می کردند. در بعضی مناطق مالیات برچیده شد ، تولید در حال پیشرفت بود. سوئیسی ها در ساخت منسوجات ، به ویژه ابریشم ، ساز و کارهای پیچیده ای داشتند و صنعتگران سوئیسی در آن زمان شناخته شده بودند.

اگر سوئیسی ها متعهد به تولید چیزی شدند ، آنها این کار را با وجدان کامل انجام دادند.

 

مدت طولانی سوئیس یک اتحادیه ضعیف داشت ، هر یک از کانتون ها تحت تأثیر چندین خانواده ثروتمند بودند که این امر باعث نارضایتی مردم و شورش ها می شد. پس از انقلاب فرانسه ، انقلاب سوئیس نیز به وقوع پیوست و نتیجه آن ایجاد جمهوری متمرکز  بود ، هرچند که حمایت مردم را پیدا نکرد. امپراتور ناپلئون بناپارت قانون اساسی جدیدی را برای سوئیس تصویب کرد ، فدرالیسم و ​​خودمختاری کانتون ها را احیا کرد. از سال 1815 ، سوئیس به عنوان یک کشور مستقل بی طرف از فرانسه اعلام شد.

لوسرن

قرن XIX دوره ای برای حل و فصل مناقشات داخلی ، در درجه اول تقابل مذهبی بین كاتولیك ها و پروتستان ها بود.

 

حال که در قرن بیست و یکم ، دلایل موفقیت اقتصادی سوئیس را نگاه می کنیم ، لیست این موفقیت ها با کاستی ها آغاز می شود. عدم وجود ذخایر معدنی ، فرصت های اندک برای کشاورزی ، عدم دسترسی به دریا ، بیش از دو سوم این سرزمین را کوه ها پوشانده اند.  بنابراین برای آنها آشکار بود و هست که : مهمترین و ارزشمندترین چیزی که می توانند از آنها استفاده کنند ، خود مردم هستند.

سوئیسی ها به دلیل نبود جنگ در این کشور موفق به نجات آثار تاریخی باستانی زیادی شدند.

سوئیسی ها مدت هاست که یاد گرفته اند در تصمیم گیری های مهم سیاسی مشارکت کنند ، حتی اکنون مهمترین موضوعات دولت به رأی عمومی گذاشته می شود.

چاقوهای مشهور سوئیس به رنگ قرمز ساخته شده اند - به طوری که با گم شدن در برف آنها به راحتی مشاهده می شوند.

 

اعتقاد بر این است که منبع ثروت دولت پس از جنگ جهانی دوم ، پول بیشماری بوده است که توسط نازی ها و قربانیان آنها در بانک های سوئیس واریز شده است. اما این بیشتر یک افسانه است. باید اعتراف کنیم که بودجه ملی این کشور هزاران برابر بیشتر از بالا ترین ارقام است که می تواند میزان سپرده های فراموش شده را منعکس کند.

سوئیس قلعه های بسیار زیادی را به عنوان خاطره ای از گذشته های نظامی دوردست حفظ کرده است.

 

قلعه Belliczona

در طول دو جنگ جهانی قرن گذشته ، سوئیس توانست موضع مستقلی را حفظ کند ، گرچه بی طرفی اعلام شد اما کاملا آماده و مسلح بود. این کشور موضع خود را با توجه به سیاست خارجی کاملاً مشخص نشان داد و سوئیسی ها توانستند به صورت تفریحی مبارزه کنند. درست است ، در اینجا باید فهمید که این وضعیت در دست مشارکت کنندگان دیگر است - در غیر این صورت بعید است که ارتش این کشور کوچک ، هر چقدر هم که قوی و آموزش دیده باشد ، بتواند از حاکمیت خود محافظت کند.

با توجه به اینکه چند قرن در خاک سوئیس هیچ جنگی صورت نگرفت ، سوئیس موفق به حفظ نه تنها آثار میراث تاریخی ، بلکه زیرساخت های ایجاد شده نیز شده است.

دروازه Castello di Montebello

می توان فرض کرد که این کشور همچنان وضعیت ثروتمند خود را حفظ خواهد کرد - سوئیسی ها ، مانند گذشته ، بسیار کار می کنند و کارهای با کیفیتی انجام می دهند ، و بنابراین پنیرها ، ساعتها ، شکلات و چاقوهای معروف آن شهرت خود را از دست نمی دهند.

فوندو ی معروف سوئیس (ظرفی برای درست کردن پنیر و روغن) -  سنت دیرینه دهقانان به این روش برای خوردن بقایای نان و پنیر

 

سوئیس هنوز هم بی طرف است - و هنوز هم مسلح است: همه مردان بین 19 تا 31 سال سن  باید در کل 260 روز  خدمت سربازی را انجام دهند. درست است ، هر کسی این امکان را دارد که حضور شخصی در نیروهای مسلح سوئیس را با جبران خسارت - به میزان 3٪ از حقوق در طول خدمت تعیین شده جایگزین کند.